Share

บทที่ 9

ขณะที่กำลังจะไปเก็บข้าวของที่ห้องของฉัน สวี่อันอันก็บังเอิญพบกับเซี่ยชิงโจวที่กลับบ้านมาทำธุระพอดี

“สวี่อันอัน คุณมาทำอะไรที่บ้านของพวกเรา?”

เขามองข้าวของที่สวี่อันอันถืออยู่ในมือด้วยสายตาระแวดระวัง

“คุณตาบอดเหรอ? ที่ฉันถืออยู่ในมือไม่ใช่ข้าวของเหรอ? รู้ทั้งรู้แต่ก็ยังถามอีก!”

ฝีปากคมคายของสวี่อันอันไม่เคยทำให้ฉันผิดหวัง

ฉันดูเธอวางก้ามด่าเซี่ยชิงโจว แววตาเต็มไปด้วยความอิจฉา

ถ้าฉันด่าเขาแบบนี้ อีกวันคงโดนไล่ออกจากบ้านไปแล้ว

“แล้วซ่งอวี่ซือล่ะ? ข้าวของของเธอยังต้องให้คุณมาเอาด้วยเหรอ? คุณเป็นคนรับใช้ของเธอเหรอ? ไม่ได้เป็นคุณหนูใหญ่ แต่วางมาดเป็นคุณหนูใหญ่เชียว!”

“ฉันยินดีรับใช้เธอ ไม่เหมือนกับคนบางคน ใจแคบยึดติดกับอดีตบลา ๆ ๆ ไม่ยอมปล่อยวาง”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ดวงตาของสวี่อันอันก็แดงขึ้นทันที แม้แต่พลังในการพูดก็อ่อนลงมาก

เซี่ยชิงโจวกัดริมฝีปาก สายตาหยุดอยู่ที่ของที่เธอหอบถืออยู่

เมื่อเห็นรูปถ่ายคู่ที่อยู่บนสุด เขาก็อึ้งไปทันที “รูปใบนี้ ซ่งอวี่ซือไม่ได้ทิ้งไปนานแล้วหรอกเหรอ?”

“คุณพูดจาเหลวไหลอะไร ฉันต้องไปแล้ว!”

สวี่อันอันไม่รู้เรื่องที่ฉันโยนรูปทิ้งใบนี้ไปต่อหน้าเซี่ยชิงโจ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status