LOGINShare
บทที่ 321
Related chapters
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 322
รถม้าของตำหนักอ๋องอี้เพิ่งออกไปได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม รถก็กลับมาอย่างเร่งรีบแม้ว่าจะเป็นเวลากลางคืนแล้ว แต่ร่างกายที่เต็มไปด้วยโลหิตก็อยู่ในสายตาของคนจำนวนไม่น้อยคนเดินผ่านไปมาต่างก็ตกใจ นี่มันเกิดเรื่องอันใดขึ้น?จ้าวซวนมิสนใจว่าคนเหล่านั้นจะสงสัยอะไร ขี่รถม้าตรงเข้าไปในตำหนักอ๋องอี้ ไปที่เรือนของเซียวหลินเทียนนับตั้งแต่ที่ขาของเซียวหลินเทียนได้รับบาดเจ็บ สถานที่หลายจุดของตำหนักอ๋องอี้ก็ได้ทำการเปลี่ยนแปลงเพื่ออำนวยความสะดวกในการเข้าออกของเขาคิดไม่ถึงเลยว่าความสะดวกสบายเช่นนี้ วันหนึ่งจะกลายเป็นกุญแจสำคัญในการช่วยชีวิต“ใครก็ได้ หาตะเกียงน้ำมันมาหน่อย ยิ่งเยอะเท่าไหร่ยิ่งดี!”“หลิงซิน ไปเอาน้ำร้อนมา!”“หลิงซวน ถือล่วมยาตามข้าเข้ามา ข้าต้องการความช่วยเหลือจากเจ้า!”หลิงอวี๋สั่งอย่างเร่งรีบจ้าวซวนทนอาการบาดเจ็บที่ขาแล้วอุ้มเซียวหลินเทียนเข้าไปในห้องนอนเพียงลำพัง“ลู่หนาน ถอดม่านเตียงออก!”หลิงอวี๋ไม่ชอบม่านบังแสง จึงรีบเอ่ยลู่หนานรีบวิ่งไปดึงม่านเตียงออกอย่างรวดเร็วหลู่ชิ่งกับองครักษ์คนหนึ่งรีบจุดตะเกียงน้ำมันในห้องทั้งหมด มีองครักษ์นำตะเกียงมาเพิ่มอีกสองสามอัน ทำให้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 323
ชิวเหวินซวงจิตใจสับสนวุ่นวายมาก ตั้งแต่ชิวเฮ่าจากไป เซียวหลินเทียนก็มีหลายเรื่องเลยที่นางไม่รู้!นางเป็นเหมือนคนตาบอดที่ติดอยู่ในตำหนักอ๋องอี้แห่งนี้ ไม่รู้เลยว่าเซียวหลินเทียนทำอะไรอยู่ข้างนอกบ้าง!หากเซียวหลินเทียนได้รับการช่วยชีวิตไว้ได้ นางจะต้องหาวิธีให้เซียวหลินเทียนพาชิวเฮ่ากลับมา!สองพี่น้องทำมามากมายถึงเพียงนี้กว่าจะให้ได้รับความไว้วางใจของเซียวหลินเทียน จะมาล้มเหลวเช่นนี้มิได้!ชิวเหวินซวงทำแผลให้จ้าวซวน พลางถือโอกาสถามว่าเกิดอะไรขึ้นภายในห้อง หลิงซวนได้ตรวจเลือดแล้ว พบว่ามีองครักษ์หลายคนที่มีหมู่เลือดตรงกับของเซียวหลินเทียนหลิงอวี๋ให้นางเจาะเลือดออกมาใส่ไว้ในถุงเลือดแล้วถ่ายเลือดให้เซียวหลินเทียนหลิงอวี๋หยิบสำลีแอลกอฮอล์มาทำความสะอาดบาดแผลของเซียวหลินเทียนด้วยตัวนางเองแม้ว่านางจะทำเรื่องเช่นนี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ไม่มีครั้งไหนทำให้นางใจสั่นเช่นวันนี้นางไม่กล้ามองหน้าเซียวหลินเทียน แล้วหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ตนเองนางจะต้องช่วยชีวิตเขาให้ได้!หลิงอวี๋สร้างกำลังใจให้ตน พลางเย็บแผลอย่างรวดเร็วไปด้วยกระทั่งตอนที่จัดการกับบาดแผลบนหน้าอกของเซียวหล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 324
ชิวเหวินซวงฉวยโอกาสนั้นเอ่ยขึ้นมา “พระชายา ท่านเหนื่อยมาทั้งคืนแล้ว ไปพักผ่อนเถิด! ข้าจะดูแลท่านอ๋องเอง!”“ไม่ต้อง! ข้าเป็นพระชายา ทั้งยังเป็นหมอ มีหรือที่ข้าจะยังหลับสบายได้ขณะที่สามีได้รับบาดเจ็บ!”หลิงอวี๋ปฏิเสธเรียบ ๆ “ความหวังดีของเจ้า ข้าจะบอกท่านอ๋องเมื่อเขาตื่นมา!”“หากเจ้าอยากช่วยจริง ๆ ก็ไปบอกให้ที่ห้องครัวต้มไข่น้ำตาลทรายแดงให้กับพวกองครักษ์ที่บริจาคเลือดและได้รับบาดเจ็บเสีย! ทำอาหารให้พวกเขากินด้วย!”ชิวเหวินซวงเกลียดน้ำเสียงที่เหมือนเป็นนายหญิงของหลิงอวี๋มาก แต่หลิงอวี๋พูดถูก นางจึงหาเหตุผลที่จะปฏิเสธมิได้ชิวเหวินซวงทำได้เพียงเอ่ย “ข้าลืมเรื่องนี้ไปเลย โชคดีที่พระชายาเตือนข้า ข้าจักไปจัดการเดี๋ยวนี้แล!”ชิวเหวินซวงเดินไปด้วยความโกรธ จ้าวซวนยังคงกังวลอยู่ เขาจ้องหลิงอวี๋ พลางเอ่ยถาม“ท่านอ๋องจะฟื้นเมื่อใดหรือขอรับ?”หลิงอวี๋รู้ว่าจ้าวซวนเป็นคนหนักแน่น ในเวลานี้นางไม่สามารถปิดบังจ้าวซวนได้“ข้าช่วยดูแลบาดแผลให้ท่านอ๋องแล้ว! แต่...”“ท่านอ๋องถูกพิษ ข้าแยกมิออกว่ามันคือพิษชนิดใด! ยามนี้ข้ามิสามารถช่วยให้เขาฟื้นขึ้นมาได้!”หลิงอวี๋เห็นจ้าวซวนหน้าซีดลงทันที ในใจก็รู้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 325
จ้าวซวนพยักหน้าหนักแน่น เมื่อเห็นว่าชิวเหวินซวงยังไม่กลับมา จึงเอ่ย“พระชายา อย่าตำหนิข้าที่พูดมากความเลย... ข้ารู้ว่าท่านกับท่านอ๋องมีความคิดจะหย่าร้างกัน!”“แต่ก่อนที่จะมีการหย่าร้าง ท่านยังคงเป็นพระชายาอ๋องอี้อยู่… ยามนี้ท่านอ๋องหมดสติยังไม่ฟื้น พระชายาควรแบกรับหน้าที่ของตนไว้ขอรับ!”“อำนาจการจัดการตำหนัก พระชายาหามองเฉยมิจัดการมิได้แล้ว! แม้ว่าชิวเหวินซวงจักทำได้ดีเพียงใด แต่ถึงอย่างไรนางก็เป็นคนนอกขอรับ!”“หากพระชายาไม่อยากให้นางอยู่ในตำหนักอ๋องอี้จริง ๆ ก็ใช้วิธีการบางอย่างเสียเถิด! ข้าจักสนับสนุนพระชายาขอรับ!”คำพูดของจ้าวซวนทำให้หลิงอวี๋ตะลึง นางมิเคยคิดที่จะเข้าไปแทรกแซงเรื่องในตำหนักอ๋องอี้เลย!เพราะไม่ช้าก็เร็วนางก็จะหย่าร้างกับเซียวหลินเทียนอยู่แล้ว แทรกแซงไปเช่นนี้ จะดีหรือ?“พี่จ้าว เช่นนี้ไม่ดีหรอกกระมัง!”หลิงอวี๋ยิ้มขมขื่นพลางเอ่ย “เจ้าก็รู้ท่าทีของท่านอ๋องที่มีต่อข้าก่อนหน้านี้! หากข้าเข้าไปแทรกแซงเช่นนี้ เขาฟื้นขึ้นมาคงมิพอใจเป็นแน่!”หลิงอวี๋นึกถึงที่เซียวหลินเทียนเชื่อใจชิวเฮ่ามากถึงเพียงนั้น อีกทั้งชิวเฮ่าก็เป็นผู้มีพระคุณของเซียวหลินเทียนด้วย!นางไม่อยา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 326
หลิงอวี๋เห็นเพียงจ้าวเจินเจินที่อยู่ตรงหน้า แต่งหน้าเบา ๆ มีใบหน้าที่งดงามยิ่งนางสวมเสื้อในวังลายดอกไม้สีน้ำเงินเข้ม คู่กับกระโปรงจับจีบสีฟ้าอ่อน ด้านนอกคลุมด้วยผ้าตาข่ายปักลายด้วยด้ายสีเงินด้านนอกผ้าตาข่ายคลุมด้วยผ้าวังสีแดงเข้ม คอเสื้อปักด้วยไข่มุกทะเลเหนือที่ดูสวยงาม ไข่มุกสีขาวเหมือนหิมะดูหรูหราเมื่ออยู่บนผ้าวังสีแดงเข้ม!ครานั้นเซียวหลินเทียนอยากรอจนกว่าจ้าวเจินเจินถึงวัยที่ออกเรือนได้ก่อน แล้วจะไปขอให้องค์จักรพรรดิพระราชทานอภิเษกให้แต่คิดไม่ถึงว่าจะถูกหลิงอวี๋วางแผนให้แต่งงานกับนางจ้าวเจินเจินรอเซียวหลินเทียนอยู่สี่ปี มิยอมแต่งงานเลยจนกระทั่งเมื่อครึ่งปีก่อน จ้าวเจินเจินถึงได้แต่งงานกับองค์ชายคังเซียวหลินอี้หลิงอวี๋คนเดิมนั้นแยกคู่รักออกจากกัน ทำลายชีวิตคู่ของพวกเขาไปตลอดชีวิต!เซียวหลินเทียนจะไม่เกลียดนางได้เยี่ยงไร!ในชีวิตนี้ เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นจ้าวเจินเจิน เซียวหลินเทียนจะนึกถึงว่าหลิงอวี๋ทำลายชีวิตคู่ของพวกเขา!ในชีวิตนี้เซียวหลินเทียนจะไม่มีวันให้อภัยนาง!ในที่สุดหลิงอวี๋ก็รู้เหตุผลว่าเหตุใดในวันนั้นเซียวหลินเทียนจึงผลักนางอย่างแรงถึงเพียงนั้น!คาดว่าใน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 327
“น้องสะใภ้… เจ้าไม่มีวิธีแล้วรึ?”องค์ชายคังเอ่ยถามเชิงตำหนิเสียงดัง “ข้าได้ยินว่าเจ้าคือแม่นางหลิงแพทย์ชั้นเซียนมิใช่รึ? เจ้าช่วยน้องสี่มิได้รึ?”หลิงอวี๋ยิ้มขมขื่น “เสด็จพี่... หม่อมฉันรู้ทักษะทางการแพทย์อยู่บ้าง! แต่แม้ว่าเป็นแพทย์ชั้นเซียนก็มิสามารถรักษาโรคได้ทั้งหมดเพคะ!”“ท่านอ๋องของหม่อมฉัน... ถูกแทงไปสิบกว่าครั้ง และสิ่งที่ร้ายแรงที่สุดก็คือเขาถูกพิษ!”“หลิงอวี๋มีความรู้จำกัด มิสามารถแก้พิษได้!”สายตาองค์ชายคังเป็นประกาย ถูกพิษด้วยหรือ?เช่นนั้นเซียวหลินเทียนก็ตายแน่แล้วมิใช่หรือ?“ถูกพิษอันใดกัน?”องค์ชายคังจ้องพลางเอ่ยถาม เขาต้องทำให้แน่ใจว่าเซียวหลินเทียนจะตายแน่ ๆ!หลิงอวี๋ส่ายหัว “มิรู้ว่าถูกพิษชนิดใด ดังนั้นหลิงอวี๋จึงทำอันใดไม่ได้!”“หรือว่าจะปล่อยให้น้องสี่รอการตายเช่นนี้หรือ?”จ้าวเจินเจินเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่ทน “ใครกันที่ทำเรื่องที่เลวร้ายเช่นนี้?”องค์ชายคังเหลือบมองจ้าวเจินเจิน พลางยิ้มเย็นชา“จะมีใครได้เล่า! คนธรรมดาที่ไหนจะกล้าลอบสังหารคนในราชวงศ์ได้! นอกจากเสด็จพี่ใหญ่แล้ว ใครเล่าจะทำเรื่องที่เลวร้ายเช่นนี้!”องค์ชายคังพูดอย่างเสแสร้ง “เจินเจิน เจ้ามิร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 328
หลังจากที่หลิงอวี๋ส่งจ้าวเจินเจินกับเซียวหลินอี้กลับไปแล้ว ตำหนักอ๋องอี้ก็มีคนมาเยี่ยมอีกคน!คราวนี้เป็นท่านอ๋องเฉิง แม่ทัพเฉินและหลี่ว์เซียงท่านอ๋องเฉิงกับหลี่ว์เซียงได้รับแจ้งจากแม่ทัพเฉินแล้วจึงได้รู้ว่าเซียวหลินเทียนถูกลอบสังหาร!ทั้งสองรีบมาทันที แล้วก็พบแม่ทัพเฉินที่หน้าประตู“แม่ทัพเฉิน เกิดเรื่องเช่นนี้ได้เยี่ยงไร?”ท่านอ๋องเฉิงเห็นแม่ทัพเฉินก็ตะโกนด้วยความโกรธ “ไม่มีผู้ใดอยู่เหนือกฎหมายบ้านเมือง ชัดเจนถึงเพียงนี้ว่ามีคนกล้าลอบสังหารท่านอ๋อง! ความปลอดภัยของเมืองหลวงนี้มันแย่ถึงเพียงนั้นเลยหรือ?”หลี่ว์เซียงดึงท่านอ๋องเฉิงไว้ “ท่านอ๋องเฉิงอย่าเพิ่งใจร้อน มีอะไรก็เข้าไปพูดข้างในเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”หลิงอวี๋ได้รับรายงานจากผู้ดูแลต้อนรับจึงรีบออกไปต้อนรับท่านอ๋องเฉิงเห็นนางก็เอ่ยขึ้นอย่างกังวล “องค์ชายสี่เป็นเยี่ยงไรบ้าง? ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่?”“ข้าได้ยินมาว่าเขาถูกแทงหลายครั้ง… โลหิตไหลอาบเต็มรถม้า… ยัง… ยังช่วยเขาได้หรือไม่?”หลิงอวี๋ได้ยินเสียงของท่านอ๋องเฉิงสั่นด้วยความกังวล แสดงให้เห็นว่าเป็นห่วงเซียวหลินเทียนจริง ๆเมื่อเทียบกับการถามไถ่ที่ไม่แยแสของเซียวหลินอี้เมื่อ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 329
หลิงอวี๋ไม่ได้นอนทั้งคืนอีกแล้ว นางไม่อาจฝากความหวังไว้กับมุกตะขาบฟ้าได้!คนรอบตัวต่างไม่เคยเห็นมุกตะขาบฟ้า เช่นนั้นจึงไม่ชัดเจนว่ามันเป็นแค่ตำนานหรือไม่!นางเจาะเลือดของเซียวหลินเทียนไปทำการทดลองในมิติ พยายามค้นหาองค์ประกอบของสารพิษในร่างกายของเซียวหลินเทียนหลังจากค่ำคืนอันวุ่นวาย หลิงอวี๋ไม่พบสิ่งใดเลยนางออกมาอย่างเหนื่อยล้า ตรวจดูอาการของเซียวหลินเทียนเซียวหลินเทียนยังคงนอนเงียบ ๆ หัวใจและชีพจรอ่อนแรงนัก!หลิงอวี๋ตรวจบาดแผล ไม่พบสิ่งผิดปกติหลิงอวี๋ป้อนน้ำหญ้าวานรให้กับเซียวหลินเทียนอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าใกล้รุ่งสางแล้ว นางจึงงีบหลับบนเก้าอี้ดูเหมือนว่าจะเพิ่งหลับตา ก็ได้ยินเสียงความเคลื่อนตัวดังมาจากข้างนอกอีกหลิงอวี๋ลืมตาขึ้นอย่างเหนื่อยล้า แล้วก็เห็นว่าข้างนอกหน้าต่างเป็นเวลารุ่งสางแล้ว“พระชายา... แม่นมลี่ทำโจ๊กมาให้พระชายา ข้าเอามาให้แล้ว พระชายากินสักหน่อยเถิดเจ้าค่ะ!”หลิงซวนเดินเข้ามาพร้อมกับโจ๊ก เห็นหลิงอวี๋สีหน้าซีดเซียว และมีรอยคล้ำขนาดใหญ่สองรอยใต้ตาของนางนางวางโจ๊กลงบนโต๊ะอย่างทุกข์ใจ “พี่จ้าวได้ส่งคนออกไปตามหามุกตะขาบฟ้าแล้ว อย่าได้กังวลนักเลยเจ้าค่ะ อ
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2018
และหลังจากที่เซียวหลินเทียนรู้เรื่อง สายตาของเขาก็มองไปทางเผยอวี้ ฉินซาน เถาจื่อและคนอื่น ๆ อย่างเย็นชาเมื่อเผยอวี้ถูกมองเช่นนั้นก็รู้สึกหนาวไปทั้งตัว ฉินซานเองก็เหงื่อแตกพลั่กเช่นกันแม้ว่าเซียวหลินเทียนจะมิได้ก่นด่าออกมา แต่พวกเขาต่างก็รู้สึกกระวนกระวายกันไปหมดในที่สุด เซียวหลินเทียนก็เอ่ยขึ้นมา เขาเอ่ยด้วยเสียงเคร่งขรึง “วันนี้คนที่ถูกจับตัวไปคือสิงจั๋ว พวกเจ้ารู้สึกว่าโชคดีใช่หรือไม่… เพราะคนที่ถูกจับตัวไปมิใช่ฮองเฮาของพวกเจ้า!”ไม่มีใครกล้าพูดอะไรทั้งนั้น ทุกคนต่างก็ยืนก้มหน้าอยู่เช่นนั้นพวกเขาเพิ่งจะรู้ข่าวว่าสิงจั๋วถูกหลงเพ่ยเพ่ยส่งกลับไปที่เรือนเล็กหากคนที่ถูกจับตัวไปเป็นหลิงอวี๋ ศัตรูจะรอจนพวกเขารู้ข่าวก่อนแล้วให้ไปช่วยเหลือหรือ?เช่นนั้นจะยังทันหรือ?“ข้ารู้ว่าพวกเจ้าติดตามข้าออกมาหลายเดือนแล้ว พวกเจ้าคิดถึงครอบครัวและชีวิตก่อนหน้านี้!”เซียวหลินเทียนเปลี่ยนเป็นตะคอกเสียงแข็ง “หากพวกเจ้ารู้สึกว่ามิคุ้นเคยกับการอยู่แดนเทพ เช่นนั้นใครอยากจะกลับไป ข้าก็จะมิห้าม!”เผยอวี้เหงื่อตก จากนั้นก็คุกเข่าลงข้างหนึ่ง“ฝ่าบาท พวกกระหม่อมประมาทละเลย สมควรได้รับโทษพ่ะย่ะค่ะ!”
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2017
เป็นหนี้บุญคุณหนึ่งครั้งก็นับว่าเป็นหนี้ เป็นหนี้บุญคุณสองครั้งก็นับว่าเป็นหนี้เช่นกัน!หลิงอวี๋รับความกรุณาของหลงเพ่ยเพ่ยมาแล้ว เอาไว้ค่อยตอบแทนนางภายหน้าก็แล้วกัน!“ข้าจะไปเตรียมยา พี่ใหญ่มู่ ประเดี๋ยวเจ้าช่วยทายาให้พี่ชายข้าที!”เมื่อหลิงอวี๋เห็นว่าหน้าอกที่เปลือยเปล่าของผู้รอบรู้นั้นแทบจะไม่มีผิวหนังตรงไหนปกติดีเลย นางจึงจดจำความโหดร้ายของครอบครัวเหมียวหยางไว้ แล้วรีบออกไปเตรียมยานางรีบนำยาทากระปุกใหญ่ที่เตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้วไปที่ห้องของผู้รอบรู้มู่ตงก็มิได้ปฏิเสธ เขารับยามาแล้วเอ่ยออกไป “แม่นางสิง เมื่อครู่ข้าตรวจดูพี่ชายของเจ้า นอกจากบาดแผลที่ผิวหนังภายนอกเหล่านี้แล้ว แขนซ้ายของเขาก็ถูกตีจนหัก และซี่โครงก็หักไปสองซี่!”“แล้วก็…”ดูเหมือนว่ามู่ตงจะยากที่จะพูดออกมาหลงเพ่ยเพ่ยก็มองไปทางหลิงอวี๋อย่างเห็นใจเช่นกัน“แล้วก็อะไร? พี่ใหญ่มู่พูดออกมาตามตรงเถิด ข้ารับได้ทุกอย่าง!”หลิงอวี๋รู้สึกกังวลขึ้นมา แต่ใบหน้าก็ยังดูสงบอยู่“เชื้อ… เชื้อสายลูกหลานของพี่ใหญ่เจ้าถูกทำลายไปเสียแล้ว ต่อไปอาจจะมิสามารถมีทายาทสืบสกุลให้ตระกูลเจ้าได้แล้ว!”มู่ตงกัดฟันพูดออกมาหลิงอวี๋ราวกั
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2016
หลิงอวี๋นั่งอยู่เช่นนั้น มิรู้ว่านั่งอยู่นานเท่าใด เมื่อน้ำมันในตะเกียงหมดลงภายในห้องก็เข้าสู่ความมืดมิด และนางก็มิได้จุดตะเกียงอีกนางนั่งอยู่เงียบ ๆ มิได้หลับทั้งคืนแต่ก็ไม่มีความง่วงเลยแม้แต่น้อยในสมองครุ่นคิดไปเรื่อยเปื่อย ในขณะที่กำลังคิดจนเข้าสู่ภวังค์ ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังมาจากด้านนอก“แม่นางสิง ข้าชื่อไป๋อวี้ เป็นนางรับใช้ของท่านหญิง นางให้ข้านำข้อความมาบอกเจ้า!”หลิงอวี๋ได้สติขึ้นมาทันที จึงวิ่งออกไปเปิดประตูไป๋อวี้คือนางรับใช้ที่หลิงอวี๋พบที่จวนเจ้าแห่งทิศใต้ก่อนหน้านี้ นางรับใช้ผู้นั้นที่ติดตามหลงเพ่ยเพ่ย นางสูงมาก หลิงอวี๋จึงจำนางได้“ไป๋อวี้ มีข่าวคราวพี่ชายข้าแล้วหรือ?” หลิงอวี๋เอ่ยถามอย่างร้อนใจไป๋อวี้ยิ้มแล้วเอ่ยออกมา “ท่านหญิงของข้าลงมือเอง หากไม่มีข่าวอะไร จะมิเป็นการรู้สึกผิดต่อเจ้าหรือ!”“วางใจเถิด เราเจอพี่ชายของเจ้าแล้ว และท่านหญิงก็กำลังพาเขากลับมา นางเกรงว่าเจ้าจะกังวล จึงให้ข้าล่วงหน้ามาบอกเจ้าก่อน!”หลิงอวี๋ถอนหายใจโล่งอก จากนั้นก็จ้องแล้วเอ่ยถามออกไป “ผู้ใดจับตัวเขาไป?”รอยยิ้มบนใบหน้าของไป๋อวี้จางหายไป แล้วมองหลิงอวี๋อย่างเห็นอกเห็นใจ “ก็เป็
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2015
หลิงอวี๋ออกจากบ้าน แล้วก็ตรงไปที่จวนเจ้าแห่งทิศใต้นางให้คนเฝ้ายามไปรายงานหลงเพ่ยเพ่ย เมื่อคนเฝ้ายามได้ยินว่านางมาหาหลงเพ่ยเพ่ย ก็รีบส่งคนเข้าไปรายงานในทันทีหลิงอวี๋ยืนอยู่ที่หน้าประตู ก่อนหน้านี้นางเคยผ่านจวนเจ้าแห่งทิศใต้ และรู้สึกเพียงว่าจวนเจ้าแห่งทิศใต้นั้นหรูหรามาก นางมิเคยคาดคิดว่าวันหนึ่งตนจะต้องติดต่อกับจวนเจ้าแห่งทิศใต้หลังจากรอไปสักพัก ก็เห็นหลงเพ่ยเพ่ยพานางรับใช้หนึ่งคนเดินออกมาอย่างรีบร้อนเมื่อหลงเพ่ยเพ่ยเห็นหลิงอวี๋ก็เอ่ยถามขึ้นมาอย่างเป็นห่วง “มีเรื่องอันใดหรือ? มิเช่นนั้นมืดค่ำป่านนี้เจ้าก็คงมิมาหาข้ากระมัง!”ความเฉียบแหลมของหลงเพ่ยเพ่ยทำให้หลิงอวี๋รู้สึกชื่นชมยิ่งนัก นางจึงดึงหลงเพ่ยเพ่ยไปยืนด้านข้าง แล้วเอ่ยเบา ๆ “ข้าอยากให้เจ้าช่วย เวลานี้ข้านึกมิออกว่านอกจากเจ้าแล้วจะมีผู้ใดช่วยข้าได้ ข้าจึงมาหาเจ้า!”“เจ้าอย่าได้กังวล บอกข้ามา หากข้าสามารถช่วยได้ข้าก็จะช่วยอย่างแน่นอน!” หลงเพ่ยเพ่ยเอ่ยปลอบใจหลิงอวี๋หายใจเข้าลึก ๆ ระหว่างทางที่มานางได้เตรียมคำพูดไว้แล้ว จึงเอ่ยออกไป “เจ้าก็รู้ว่าข้ามาหาโอกาสที่เมืองหลวงแดนเทพกับพี่ใหญ่ของข้า และพี่ใหญ่ก็เป็นญาติเพียงคนเดี
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2014
หลิงอวี๋ยิ้มออกมา ต่อให้นางใจดีแค่ไหนก็มีขอบเขตของตน ในเมื่อรู้อยู่แก่ใจว่าเป็นกับดักแล้วตนจะพาตัวเองเข้าไปได้อย่างไรกัน!หากตนรู้จักฮูหยินเฉิง บางทีอาจจะเสี่ยงไปช่วยชีวิตนาง!แต่ตนกับฮูหยินเฉิงมิได้รู้จักกัน มิรู้ด้วยซ้ำว่านางเป็นคนดีหรือคนเลวแม้ว่าจะเห็นใจฮูหยินเฉิงที่ต้องประสบความทรมานของการเจ็บป่วย แต่นางก็มิใช่แม่พระ มิสามารถไปช่วยชีวิตทุกคนที่เจ็บป่วยได้หรอก!หลิงอวี๋ครุ่นคิดแล้วเอ่ยกับเย่หรง “ในช่วงสองวันนี้ท่านคอยติดตามอาการป่วยของฮูหยินเฉิงไว้ และไปตรวจสอบตัวตนของแม่ทัพเฉิงให้ละเอียดอีกสักหน่อย!”“หากเขาสามารถเป็นสายลับให้ท่านไปช่วยมารดาของท่านออกมาได้จริง ๆ ข้าจะหาวิธีตามหาหลิงอวี๋มาช่วยชีวิตนาง!”สำหรับเย่หรงแล้ว คนที่สำคัญที่สุดนั้นคือมารดาของเขาหากมั่นใจได้ว่าแม่ทัพเฉิงยินดีจะช่วยเป็นสายลับให้เย่หรง ต่อให้หลิงอวี๋ต้องเสี่ยงอันตรายก็จะช่วยเย่หรงทำสิ่งนี้“เจ้ามีวิธีตามหานางหรือ?”เย่หรงเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ“พี่ชายข้าเก่งเรื่องการสืบหาข่าวมาก บางทีคนที่ผู้อื่นหามิเจอ เขาอาจจะตามหาเจอก็ได้!”หลิงอวี๋ยิ้มแล้วเอ่ยออกมา “เอาตามนี้ก่อนแล้วกัน หากแม่ทัพเฉิงมิควรเชื่อ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2013
วันรุ่งขึ้นเมื่อหลิงอวี๋ไปที่บ้านตระกูลเย่ นางก็บอกเรื่องหลงเพ่ยเพ่ยกับเย่ซื่อฝานในบ้านตระกูลเย่นั้นเย่ซื่อฝานจัดการเพียงแค่การปรุงโอสถเท่านั้น มิได้จัดการเรื่องการบริหาร เนื่องจากการบริหารเป็นเรื่องของผู้นำตระกูลแต่ในฐานะที่เย่ซื่อฝานเป็นสมาชิกตระกูลเย่ เขาก็รู้เรื่องภายในบางส่วนเช่นกันเขาจึงเอ่ยขึ้นมาอย่างจริงจัง “เจ้ารู้หรือไม่ว่าเหตุใดเจ้าแห่งทิศใต้จึงให้หลงเพ่ยเพ่ยมาแสดงความปรารถนาดีต่อเจ้าในเวลานี้?”“ก่อนหน้านี้เขามิได้สนใจการต่อสู้ระหว่างหอโอสถไป๋เป่าและหอโอสถซ่างกู่ เขาแค่หวังว่าหอโอสถไป๋เป่าจะกดหอโอสถซ่างกู่ลงไปให้ถึงจุดต่ำสุดเสียก่อน จากนั้นก็ค่อยยื่นไมตรี เช่นนี้ก็จะเป็นการช่วยเหลือในยามลำบาก แล้วกูลเย่ของข้าก็จะจงรักภักดีต่อเขาอย่างสุดหัวใจ!”เมื่อหลิงอวี๋ได้ยินเช่นนั้น จึงเอ่ยขึ้นมา “หากท่านอาจารย์รู้สึกว่ามิเหมาะสม เช่นนั้นข้าก็จะรักษาระยะห่างกับหลงเพ่ยเพ่ยเจ้าค่ะ!”ถึงอย่างไรตอนนี้หลิงอวี๋ก็เป็นศิษย์ของเย่ซื่อฝาน นางจะมิละทิ้งสำนักไปทำดีกับศัตรูของอาจารย์เพื่อความปลอดภัยของตน“ไม่! มิต้อง!”เย่ซื่อฝานส่ายหัวแล้วเอ่ย “เมื่อเทียบกับเจ้าแห่งทะเละชายาเจ้าแห่งทะเล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2012
จงเจิ้งเฟยได้ยินเช่นนั้น ก็เอ่ยขึ้นมา “ใช่แล้ว เมื่อขัดแย้งกันก็ควรจะแก้ปัญหามิใช่สร้างความบาดหมาง ท่านพ่อท่านแม่หลายตระกูลล้วนเป็นมิตรสนิทกัน ไม่มีใครอยากให้คนรุ่นหลังทะเลาะกันอย่างเอาเป็นเอาตายหรอก!”“ศิษย์พี่หญิง เย่หรงกับเจ้ามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เจ้าก็ไปโน้มน้าวเขาด้วยเถิด แม้ว่าจะมิยอมแต่งงานกับหยางหงหนิง ก็อย่าได้ทะเลาะกันจนตึงเครียดเกินไปนัก!”เมื่อหลิงอวี๋เห็นว่าทั้งสองคนล้วนเอ่ยเช่นนี้ นางก็คิดแล้วเอ่ยออกมา “ข้าจะไปคุยกับเย่หรงดู ขอเพียงมิบังคับให้เขาแต่งงานกับหยางหงหนิง ข้าคิดว่าเขาก็น่าจะยอมคืนดี!”“ใช่ แตงที่ฝืนเด็ดจากต้นย่อมมิหวาน พวกเราล้วนรู้เหตุผลข้อนี้ดี เราไม่มีทางไปบังคับให้เย่หรงทำเรื่องเช่นนั้นแน่!”หลงเพ่ยเพ่ยพยักหน้าแล้วเอ่ย “เจ้ากลับไปโน้มน้าวเย่หรงดูก่อน ประเดี๋ยววันหลังข้าจะจัดงานเลี้ยง เมื่อทุกคนมารวมตัวกัน เช่นนี้พวกเขาก็จะมิอึดอัด แล้วก็ปรับความเข้าใจกันได้!”“อืม!”หลิงอวี๋พยักหน้า และกำลังจะเดินไป หลงเพ่ยเพ่ยก็เรียกนางไว้อีก “สิงอวี๋ ข้าได้ยินมาว่าเจ้ากับเหมียวหยางผู้เป็นศิษย์ของปรมาจารย์ไป่หลี่ก็ทะเลาะกันหรือ?”“เรื่องนี้ข้าจะยืนอยู่ข้างเจ้า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2011
กระทั่งเดินตามจงเจิ้งเฟยมาถึงในศาลาแห่งหนึ่งของสำนักศึกษาชิงหลง หลงเพ่ยเพ่ยก็รออยู่ที่นั่นแล้วเมื่อเห็นหลิงอวี๋ นางก็มองพิจารณาหลิงอวี๋อย่างสงสัยใคร่รู้อยู่หลายครั้ง ก่อนจะยิ้มแล้วเอ่ยออกมา “ข้าได้ยินมาว่า หงหนิงแพ้การประลองปรุงยากับเจ้า ฮ่า ๆ นางหยิ่งทะนงมาโดยตลอด ควรจะมีคนมาทำให้นางรับรู้ได้แล้วว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคนอีก!”“สิงอวี๋ เรื่องสาเหตุและขั้นตอนในการประลองของเจ้ากับหงหนิงนั้นข้ารู้ทั้งหมดแล้ว ข้ามิได้เข้าข้างผู้ใด ข้าคิดว่าเจ้าทำถูกต้องแล้ว หากใครมาใส่ร้ายข้าเช่นนี้ ข้าก็จะสู้กับนางจนถึงที่สุดเช่นกัน!”หลิงอวี๋ย่อมมิเชื่อหลงเพ่ยเพ่ยเสียทั้งหมดเพราะคำพูดมิกี่คำอยู่แล้ว“คุณหนูหลงมาหาข้ามีธุระอันใดหรือไม่?” หลิงอวี๋เอ่ยถามไปตามตรงหลงเพ่ยเพ่ยยิ้มแล้วเอ่ยออกมา “ข้าชอบผูกมิตร และนิสัยของเจ้าก็ถูกใจข้ายิ่งนัก!”“แน่นอนว่าสิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ข้ายังอยากให้เจ้ากับหงหนิงปรับความเข้าใจกันอยู่ หงหนิงมิใช่คนเลว เพียงแต่นางหลงเย่หรงจนหน้ามืดตามัว จึงได้ทำเรื่องโง่ ๆ เหล่านั้นไป!”“ควรจะหาทางแก้ไขมิใช่สร้างความบาดหมางต่อกัน เจ้าเห็นแก่ข้าเถิด อย่าได้ถือสาหาความกับนางเล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2010
เมื่อหลิงอวี๋เห็นหยางหงหนิงก็ตะลึงไปเล็กน้อย แล้วก็นึกถึงคำขู่ที่หยางหงหนิงบอกว่าจะทำให้เย่หรงแต่งงานกับนางให้ได้ภายในหนึ่งเดือนหรือว่าหยางหงหนิงทำมิได้ ในตอนนี้จึงคิดจะมาทำให้ตนลำบาก?“สิงอวี๋ เจ้าจะเป็นศัตรูกับข้าจริง ๆ หรือ?”เป็นดังที่คาด ทันทีที่เอ่ยปากหยางหงหนิงก็เอ่ยขึ้นมาอย่างก้าวร้าว “เจ้าก็รู้อยู่ว่าข้าชอบเย่หรง เจ้ายังกล้าชวนเขาไปที่ภูเขาหมางหลิ่งด้วยกันอีก เจ้ายังจะเถียงว่าเจ้ามิชอบเขาอีกหรือ!”“ข้าขอเตือนเจ้า อยู่ให้ห่างจากเย่หรง มิฉะนั้นข้าจะมิเกรงใจเจ้าแน่!”หลิงอวี๋หมดคำพูดไปทันที ตนมาที่สำนักศึกษาชิงหลงเพื่อศึกษาเล่าเรียน มิใช่มาแย่งชิงบุรุษกับผู้ใด!ในหัวของหยางหงหนิงนั้นนอกจากเรื่องระหว่างบุรุษกับสตรีแล้ว ก็ไม่มีเรื่องอื่นเลยหรือ?“คุณหนูหยาง ข้าได้แสดงทัศนคติของจ้าไปอย่างชัดเจนแล้ว เย่หรงเป็นผู้ใหญ่แล้ว เขาจะชอบใครก็เป็นอิสระของเขา!”“ข้ามิได้ตั้งใจจะแย่งเขากับเจ้า เจ้าก็อย่ามายุ่งกับข้าเช่นกัน!”หลิงอวี๋เอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้ม “ก่อนหน้านี้ข้าก็เคยบอกไปแล้วว่า เจ้าอย่าได้ผลักเขาให้ไกลออกไปเรื่อย ๆ แล้วเจ้าดูพฤติกรรมของเจ้าในตอนนี้สิ แพ้แล้วก็มิรักษาคำพูด แล้ว
