หลิงเยี่ยนยังคิดจะพูดอะไรต่อ แต่ไม่รู้ว่าหลิงเฟิงไปพูดอะไรกับนาง หลิงเยี่ยนจ้องหลิงอวี๋อย่างดุร้าย จากนั้นก็ไปยืนข้าง ๆ“น้องสาวของเจ้ามิรู้ความเท่าใด อาอวี๋อย่าถือสานางหนา!”หวางซือยิ้มพลางเอ่ย “ท่านพ่อของเจ้าคิดถึงเจ้าตลอด อยากจะไปเยี่ยมเจ้าอยู่ตลอด แต่เขาไม่มีเวลา!”“ยามนี้มาเจอเรื่องท่านปู่ของเจ้าได้รับบาดเจ็บอีก ยิ่งไม่มีเวลาไปใหญ่!”หลิงเสียงเซิงฟังอยู่ด้านข้างอย่างรำคาญ เขาแค่อยากให้ท่านอ๋องอี้รีบไปเยี่ยมท่านอดีตเสนาบดี แล้วจะได้ส่งพวกเขากลับไป“ฮูหยิน พาพวกท่านอ๋องอี้เข้าไปเยี่ยมท่านพ่อเถิด!”“แต่ว่าหมอจางกำลังตรวจพ่อของข้าอยู่ จักรบกวนเวลานานเกินไปมิได้!”“หวังว่าท่านอ๋องอี้จะอภัยให้กระหม่อม!”หลิงอวี๋ไม่สนใจที่จะพูดจาเสแสร้งกับพวกเขา จึงเอ่ยไปตรง ๆ“ท่านอ๋อง พวกเราเข้าไปเยี่ยมท่านปู่กันเถิดเพคะ!”เซียวหลินเทียนพยักหน้าอย่างเย่อหยิ่งเขาทำสิ่งนี้เพื่อสนับสนุนหลิงอวี๋ ใช้ตัวตนของตัวเขาเองมากดดันหลิงเสียงเซิง เพื่อที่หลิงอวี๋จะได้ตรวจท่านอดีตเสนาบดีอย่างสะดวกหลิงอวี๋รีบเข็นเขาเข้าไปทันทีที่นางเข้าไปในห้อง หลิงอวี๋ก็เห็นหมอจางกำลังนั่งตรวจท่านอดีตเสนาบดีอยู่
มือของหมอจางสั่น สมุนไพรที่ยังกดไว้ไม่ดีก็หกกระจายลงบนพื้นเขากลัวว่าสิ่งต่าง ๆ จะถูกเปิดโปง จึงตะโกนด้วยความโกรธ“อาลักษณ์หลิง โรคนี้ยังจักรักษาอยู่หรือไม่? พระชายาอ๋องอี้เข้ามาวุ่นวายเช่นนี้ ข้าจักรักษาท่านอดีตเสนาบดีได้เยี่ยงไร?”“เจ้ารู้หรือไม่ว่าสมุนไพรนี้มีค่ามากเท่าใด? ข้างในนี้ข้าเพิ่มเครื่องยาสมุนไพรล้ำค่าลงไปมากมาย! มันหกไปหมดแล้ว ใครจะรับผิดชอบ?”“เจ้ามิได้รักษาโรคด้วยซ้ำ แต่คิดจะฆ่าท่านปู่ของข้า!”สมุนไพรหกกระจายหมดแล้ว กลิ่นพิเศษนั้นก็ยิ่งเข้มข้นยิ่งขึ้น!หลิงอวี๋ยิ่งมั่นใจว่าในสมุนไพรมีการเติมสิ่งผิดปกติเข้าไป นางจึงก่นด่าด้วยความโกรธ“หมอจาง เจ้ากล้าบอกอย่างชัดเจนหรือไม่ว่าเจ้าเติมอะไรลงในยาสมุนไพรบ้าง?”เมื่อหลิงเสียงเซิงเห็นหลิงอวี๋ก้าวร้าวต่อหมอจางเขาก็โกรธมากจนคว้าแขนของหลิงอวี๋ พลางตะคอก“นังผู้หญิงชั่วร้าย นี่เจ้ามิพอใจท่านปู่ของเจ้าหรือ ถึงได้มาช่วยหมอจางมิให้ช่วยท่านปู่ของเจ้า?”“หากเจ้ายังจะวุ่นวายอีกก็ไสหัวไป! ที่นี่มิต้อนรับเจ้า!”ก่อนที่หลิงเสียงเซิงจะเข้าไป เขากระซิบบอกหวางซือถึงเจตนาขององค์ชายเว่ยแล้วแม้ว่าหวางซือจะไม่รู้ว่าเหตุใดองค์ชายเ
ครั้นได้ยินดังนั้นหมอจางก็หันไปมองท่านอดีตเสนาบดีบนเตียงโดยไม่รู้ตัวแม้ว่ายาสมุนไพรของเขาจะถูกหลิงอวี๋ทำหกไปแล้ว แต่ยาทั้งสองนี้ก็ได้ถูกนำไปใช้กับบาดแผลของท่านอดีตเสนาบดีแล้วสมุนไพรเมื่อเจอกับเลือดก็สลายซึมเข้าไปแล้ว ขอเพียงถ่วงเวลาไว้เป็นเวลาธูปสองดอก ท่านอดีตเสนาบดีก็จะถูกพิษจนตาย ทั้งยังตรวจสอบอะไรไม่ได้ด้วย!หมอจางยิ่งคิดก็ยิ่งมั่นใจ เขาเอ่ยเยาะเย้ย “ท่านอดีตเสนาบดีได้รับบาดเจ็บหนักเกินไป ข้าทำได้เพียงพยายามอย่างสุดความสามารถและปล่อยให้เป็นเรื่องของโชคชะตา!”“หากท่านอดีตเสนาบดีโชคดีรอดพ้นคืนนี้ไปได้ ต่อจากนี้ก็จะราบรื่นไม่มีเรื่องใดแล้ว!”“แต่หากโชคร้าย ท่านอดีตเสนาบดีจะสิ้นลมหายใจภายในเวลาไม่ถึงสามชั่วยาม!”“หา!”หลิงเสียงเซิงหน้าเจื่อนไปทันที สั่นอยู่ครู่หนึ่งแล้วคว้าแขนของหลิงเฟิงพยุงตัวเองไว้แม้ว่าเขาคิดจะขวางหลิงอวี๋ในการช่วยท่านอดีตเสนาบดี แต่เมื่อได้ยินว่าท่านอดีตเสนาบดีจะมีเวลามีชีวิตอยู่ได้เพียงสามชั่วโมงเท่านั้น หลิงเสียงเซิงก็ตกใจ“อาอวี๋ ท่านปู่ของเจ้า… จะไม่รอดจริง ๆ หรือ?”ป้าสะใภ้ใหญ่ตกใจกลัวกับคำพูดของหมอจางจนหน้าซีดท่านอดีตเสนาบดีเป็นคนสำคัญของ
เซียวหลินเทียนเห็นครอบครัวของหลิงเสียงเซิงปฏิบัติต่อหลิงอวี๋เช่นนี้ต่อหน้าเขา ก็พลันโกรธขึ้นมาทักษะทางการแพทย์ของหลิงอวี๋ได้รับการยอมรับจากท่านฮั๋ว หลี่ว์เซียงกับตระกูลกวนปฏิบัติต่อหลิงอวี๋ด้วยความสุภาพ และจ่ายเงินให้เป็นจำนวนมากเพื่อให้ได้รับการรักษาจากหลิงอวี๋!แต่ในสายตาของครอบครัวหลิงเสียงเซิง กลับมองราวกับว่าเป็นของไร้ประโยชน์!สิ่งนี้ทำให้เซียวหลินเทียนสงสัยในเจตนาของหลิงเสียงเซิง!เขาเป็นบุตรชายแท้ ๆ ของท่านอดีตเสนาบดีจริงหรือไม่?ในใต้หล้านี้มีคนที่สามารถรักษาพ่อของตนเองได้ แต่กลับมีเหตุผลที่จะปฏิเสธหรือ?เซียวหลินเทียนยิ่งคิดก็ยิ่งหวาดกลัว เขาอดไม่ได้ที่จะกระแอมแรง ๆ พลางเอ่ยอย่างโกรธจัด“บังอาจ! คิดว่าข้าไม่มีตัวตนรึ?”ในห้องนั้นเงียบลงทันที เวลานี้หมอจางดูเหมือนจะค้นพบการมีอยู่ของอ๋องอี้แล้ว จึงก้าวถอยหลังไปอย่างรู้สึกผิดดวงตาที่เฉียบคมของเซียวหลินเทียนจับจ้องไปที่หลิงเสียงเซิงหลิงเสียงเซิงตัวสั่นโดยไม่รู้ตัว!สายตานี้ของท่านอ๋องอี้… เหตุใดจึงน่ากลัวถึงเพียงนี้!ดูเหมือนว่าจะมองเจตนาของตนออกเลย!โชคดีที่หลังจากนั้นสายตาของเซียวหลินเทียนเคลื่อนไปหาหมอจาง
คำพูดนี้ของเซียวหลินเทียนทำให้หลิงอวี๋ค่อนข้างพอใจเนื่องยามนี้นางไม่สามารถหาหลักฐานใด ๆ มาพิสูจน์ได้ว่าหมอจางวางยาพิษท่านอดีตเสนาบดีการให้เขาอับอายต่อธารกำนัล ยอมรับว่าตนเป็นหมอที่ไม่ได้เรื่อง ก็เป็นทางเลือกที่ไม่เลวเช่นกัน!ยิ่งไปกว่านั้น เบื้องหลังของหมอจางจะต้องมีคนที่สั่งการอยู่แน่รอให้นางสืบให้รู้ชัดก่อนเถิดว่าใครอยู่เบื้องหลัง แล้วค่อยมาคิดบัญชีพร้อมกัน!คิดถึงตรงนี้หลิงอวี๋ก็ไม่กังวลอีก พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงรำคาญ“ออกไปกันก่อนเถิด ข้าจักไปรักษาท่านปู่ของข้าแล้ว!”เซียวหลินเทียนเห็นความกังวลของหลิงอวี๋ จึงเร่งไล่ให้ทุกคนออกไปทันทีที่หลิงเสียงเซิงได้ยินก็กังวล ลืมเรื่องความกลัวที่มีต่อเซียวหลินเทียน พลางตะโกน“ท่านอ๋องอี้ นี่เป็นเรื่องของจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วน ยังมิถึงคราวที่ท่านอ๋องต้องตัดสินใจ!”“หากท่านอ๋องยังเข้ามายุ่งวุ่นวายอีก พวกเราจักไปให้องค์จักรพรรดิพิพากษา!”เซียวหลินเทียนมองไปทางหลิงเสียงเซิงย่างเย็นชา ไม่สามารถระงับความโกรธของตนได้อีกต่อไป พลางตะคอกเสียงจริงจัง“อาลักษณ์หลิง ท่านอยากไปตัดสินเรื่องนี้ต่อหน้าองค์จักรพรรดิรึ? เช่นนั้นเราก็ไปกันเลยเถอะ!”“ข้
“หว่านเอ๋อร์ รีบไปเอาน้ำร้อนมา!”หลิงหว่านตกใจจนอึ้งไป พอถูกหลิงอวี๋ผลักถึงได้เรียกสติกลับมา รีบวิ่งออกไปเรียกให้คนเอาน้ำร้อนมาด้วยความตื่นตระหนกหลิงอวี๋ปิดประตูอย่างรวดเร็ว รีบวิ่งไปตรวจท่านอดีตเสนาบดีเมื่อเปิดสมุนไพรที่หมอจางห่อไว้ หลิงอวี๋ก็เห็นหนองสีเหลืองและสีแดงไหลออกมาจากบาดแผลที่ขาซ้ายของท่านอดีตเสนาบดีแผลติดเชื้อสาหัสและมีหนองแล้ว!หลิงอวี๋ไม่กังวลกับการติดเชื้อที่บาดแผล สิ่งที่นางกังวลคือสมุนไพรพิษสองชนิดที่หมอใช้กับท่านอดีตเสนาบดีนางรู้สึกได้ว่า ท่านอดีตเสนาบดีหัวใจล้มเหลวแล้ว ไม่แปลกใจเลยที่หมอจางเต็มใจที่จะเดิมพันกับตน!เขาคิดว่าท่านอดีตเสนาบดีเลือดเป็นพิษแล้ว ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้แล้วสินะ!หลิงอวี๋สงบสติอารมณ์แล้วออกคำสั่ง “หลิงซวน รีบนำกล่องยาของข้าออกมา เตรียมทำการผ่าตัด!”หลิงอวี๋ฉวยโอกาสที่หลิงซวนไปเตรียมตัว รีบเข้าไปในมิติ หยิบอุปกรณ์สำหรับการล้างพิษ และเครื่องมือผ่าตัดอย่างพวกแผ่นเหล็กออกมานางได้ตรวจอาการบาดเจ็บของท่านอดีตเสนาบดีแล้ว ข้อเข่าของท่านอดีตเสนาบดีหักทั้งหมด การบาดเจ็บของหมอนรองข้อเข่าก็รุนแรงมาก!ต้องผ่าตัดแล้วตรึงด้วยแผ่นเหล็กกระทั่
หลิงอวี๋มองท่าทางดีใจเหลิงของหมอหลวงจางอย่างเย็นชา ตะโกนขึ้นฉับพลัน“หมอหลวงจาง ผู้ใดบอกเจ้าว่าท่านปู่ข้าสิ้นชีพแล้ว?”“เจ้าเป็นแพทย์แต่เอะอะก็หวังให้คนไข้ตาย เจ้าศึกษาจรรยาบรรณวิชาชีพในท้องสุนัขมาหรือไร?”หมอหลวงจางพลันยิ้มหยันกล่าวว่า“พระชายาอ๋องอี้ ข้าไม่ได้ภูมิปัญญาระดับสตรีอย่างเจ้า! หากรักษาคนไข้หายก็เรียกว่าหมอเก่ง”“ทว่าเจ้ารักษาท่านอดีตเสนาบดีตายจะพูดดีอีกก็ไร้ประโยชน์!”“ท่านอาลักษณ์หลิง เมื่อกี้คุณหนูรองเจ้าพูดถูกแล้ว หลิงอวี๋มาล้างแค้น! นางเกลียดที่ท่านอดีตเสนาบดีตัดขาดความสัมพันธ์กับนางในปีนั้น…”“หุบปาก…”เสียงสูงวัยหนึ่งดังขึ้นในห้องหมอหลวงจางยังนึกว่าตัวเองฟังผิดไป ทว่าหลิงหว่านสายตาแหลมคมเห็นท่านอดีตเสนาบดีกำลังยันกายเหยียดขึ้น“ท่านปู่ฟื้นแล้ว!”หลิงหว่านตะโกนลั่นตื่นเต้น พุ่งไปประคองท่านอดีตเสนาบดี น้ำตาไหลพรากหยดลงท่านปู่ยังรอด!พี่หลิงหลิงช่วยชีวิตท่านปู่ไว้!“ท่านพ่อ…”หลิงเสียงเซิงตะลึงงันแล้วเช่นกัน พลางมองบิดาที่หมดสติอย่างงงงันเมื่อครู่ คาดไม่ถึงว่าจะเหยียดกายลุกได้แล้วบนหน้าหวางซืองงงันเหมือนกัน วิชาแพทย์หลิงอวี๋ไม่คิดว่าจะเลิศล้ำขนาดนี้?
เซียวหลินเทียนด่าอย่างโมโหว่า “ท่านอาลักษณ์หลิง ท่านยังคือบิดาของหลิงอวี๋รึ?”“หมอหลวงจางให้ประโยชน์เจ้ามากเท่าไร เจ้าถึงช่วยคนนอกมิช่วยญาติเช่นนี้?”หลิงเสียงเซิงคอแข็งตรงเอ่ยเรียก “ท่านอ๋องอี้ กระหม่อมหยัดยืนเท็จจริงมิช่วยญาติ! เดิมทีก็มิใช่หลิงอวี๋ช่วยพ่อกระหม่อม กระหม่อมจักมิขาดจิตสำนึกพูดปด!”เซียวหลินเทียนหัวเราะเคืองขุ่นพลางตะโกน “ช่างเป็นวาจามิขาดจิตสำนึกซะจริง!”“หลิงอวี๋ เจ้ามาบอกทุกคน เจ้าช่วยท่านอดีตเสนาบดีเช่นไร?”หลิงอวี๋โดนหลิงเสียงเซิงทำรู้สึกผิดหวังเช่นกัน เจ้าพ่อแย่คนนี้จนตอนนี้ยังคิดเอาผลงานให้หมอหลวงจาง!หมอหลวงจางให้ผลประโยชน์เขามากเท่าใดกันแน่?“ท่านปู่ล้มขาหักเนื้อเยื่อได้รับบาดเจ็บ! ตามขั้นตอนรักษาทั่วไปคือจัดการแผลแบบนี้ จำเป็นต้องทำความสะอาดขูดเนื้อเสียออก หลีกเลี่ยงแผลเปื่อยติดเชื้อ!”หลิงอวี๋หัวเราะเยือกเย็นชี้ถาดยาข้างเตียงที่ยังไม่ได้เก็บกวาด“ในถาดเป็นเนื้อเสียที่หม่อมฉันช่วยท่านปู่ขูดทำความสะอาด! เดิมทีหมอหลวงจางมิได้ขูดออก เขารักษาแผลท่านปู่เช่นนี้ไม่มีทางหายได้เด็ดขาดเพคะ!”ทุกคนมองตามทิศของนิ้วมือหลิงอวี๋ก็เห็นเนื้อเสียขาวเหลืองประปรายในถาด