แชร์

บทที่ 264

“หลิงอวี๋เข้ามิได้! เช่นนั้นพระชายาอ๋องอี้เล่า?”

“อาลักษณ์หลิง ท่านอยากเป็นศัตรูกับตำหนักอ๋องอี้ของพวกเราใช่หรือไม่?”

ลู่หนานติดตามฝ่าฟันไปกับเซียวหลินเทียนในที่ที่เต็มไปด้วยอันตรายมามากมาย เขาไม่เห็นอาลักษณ์ของสำนักฮั่นหลินอยู่ในสายตาหรอก

เขาวางมือที่เอว แล้วชักดาบออกมาครึ่งหนึ่ง

หลิงเสียงเซิงเห็นดังนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดไร้สีเลือดไปทันควัน

เขาเป็นข้าราชการ ร่างกายอ่อนแอมาตั้งแต่เด็กจึงไม่เคยฝึกฝนวรยุทธเลย มีหรือจะทนต่อแรงกดดันของสองคนนี้ได้!

เสียงตุ้บพลันดังขึ้น หลิงเสียงเซิงคุกเข่าลงอย่างอ่อนแรง

“ท่านอ๋อง เชิญพ่ะย่ะค่ะ! พระ… พระชายาอ๋องอี้ก็เช่นกัน!”

หลิงเยี่ยนที่ยังคงคุกเข่าอยู่ที่พื้นเห็นภาพนี้ ก็โกรธมากจนแทบกระอักเลือด

ท่านพ่อของนางจะสู้กว่านี้หน่อยไม่ได้หรือไร?

นางยังคาดหวังว่าเขาจะระบายความโกรธให้นาง แต่ยามนี้กลับสูญเปล่าไปแล้ว!

หลิงอวี๋ก็ตกตะลึงเช่นกัน

ท่านพ่อใจเสาะผู้นี้​ หากเขายืนกรานไปตลอด นางยังจะมองเขาดีขึ้นมาบ้าง!

แต่ตอนนี้… นางพูดไม่ออกเลยทีเดียว!

“ยังไม่ตามมาอีก!”

เซียวหลินเทียนเข้าไปแล้ว​ แต่พบว่าหลิงอวี๋ไม่ได้ตามเข้ามา

เมื่อหันกลับไปเห็นท่าทีเหม่อลอยของ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
วาทิพย์
แต่ละตอนไห้มีเนื้อหาเยอะกว่านี้หน่อย ตัวอักษรก้น่าจะเยอะกว่านี้ค่อยคุมกับเงินที่จ่ายไปนิด
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status