Mag-log inShare
บทที่ 1372
Kaugnay na kabanata
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1373
ทางด้านหลิงอวี๋ก็ยุ่งง่วนมาก เมื่อพระชายาผิงหนานเตือนขึ้นมาก็นึกขึ้นได้ว่าต้องไปพาตัวหลิงเยวี่ยมาเคารพพระบรมศพของจักรพรรดิอู่อันหลิงอวี๋ค่อนข้างสับสน การที่หลิงเยวี่ยมาครั้งนี้ก็เท่ากับว่าเป็นการยอมรับตัวตนว่าเขาคือลูกชายแท้ ๆ ของเซียวหลินเทียนแม้ว่าวันนั้นเซียวหลินเทียนจะบอกว่า เขาจะไม่มีทางสงสัยอีกว่าหลิงเยวี่ยเป็นลูกชายแท้ ๆ ของเขาหรือไม่ แต่ใครจะรู้ว่าเป็นคำพูดที่ขัดต่อจิตใจของเซียวหลินเทียนหรือว่าเขาพูดจริงนางครุ่นคิดอยู่นานถึงให้หลิงซวนไปรายงานเซียวหลินเทียน ลองหยั่งเชิงท่าทีของเซียวหลินเทียนดูไหนเลยจะคิดว่าเซียวหลินเทียนจะไปรับหลิงเยวี่ยด้วยตัวเองท่ามกลางงานที่ยุ่งมาก ๆท่านอดีตเสนาบดีเกษียณออกมาแล้ว มิต้องไปเคารพพระบรมศพในวัง แต่ที่จวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนก็แขวนผ้าขาวไว้ทุกข์เช่นกันเมื่อคนเฝ้ายามที่หน้าประตูเห็นว่าจักรพรรดิองค์ใหม่มาด้วยตัวเองก็ตกใจรีบส่งคนเข้ามารายงานหลิงหว่านกับป้าสะใภ้ใหญ่รีบพาหลิงเยวี่ยและประคองท่านอดีตเสนาบดีไปต้อนรับที่หน้าประตูอย่างรวดเร็วเซียวหลินเทียนมิได้คาดคิดถึงการกระทำยิ่งใหญ่เช่นนี้ แต่ด้วยตัวตนของเขาในตอนนี้ มิสามารถให้คนเฝ้ายามนำตนเองเ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1374
คำพูดของท่านอดีตเสนาบดีทำเอาเซียวหลินเทียนเหงื่อตก เขาจึงเอ่ยไปทันที“ท่านอดีตเสนาบดี ท่านวางใจเถิด ชีวิตนี้ข้าไม่มีทางทอดทิ้งอาอวี๋!”“มิต้องพูดถึงเรื่องอื่น พูดถึงเรื่องที่อาอวี๋รักษาขาของข้าจนหายดี ทั้งยังช่วยชีวิตข้าไว้ตั้งหลายครั้ง หากข้าทำมิดีต่อนาง เช่นนั้นจะต่างอะไรกับเดรัจฉานเล่า!”เซียวหลินเทียนกังวลจนมิได้วางตัวแล้ว เขาเอ่ยอย่างจริงใจ“ข้าจะดีกับอาอวี๋และเยวี่ยเยวี่ย ชีวิตนี้ ผู้ใดก็มิอาจมาแทนที่ของอาอวี๋ในใจของข้าได้!”เมื่อได้รับคำสัญญาของเซียวหลินเทียน ท่านอดีตเสนาบดีก็รู้สึกพอใจ พลางตะโกนเรียก “เยวี่ยเยวี่ย!”“ท่านตาทวด!”หลิงเยวี่ยเดินเข้ามาหา“ทำความเคารพเสด็จพ่อของเจ้าสิ!”ท่านอดีตเสนาบดีโอบกอดหลิงเยวี่ยเข้ามาพลางเอ่ยอย่างใจเย็น “เสด็จปู่ของเจ้าจากไปแล้ว เจ้าต้องตามเสด็จพ่อเข้าวังไปเฝ้าพระบรมศพเสด็จปู่นะ!”“จงจำไว้ เข้าวังไปแล้วห้ามเอาแต่ใจ ต้องเชื่อฟังแม่นมกับเสด็จแม่ของเจ้า และต้องกตัญญูต่อเสด็จพ่อกับไทเฮาด้วยนะ!”หลิงเยวี่ยหน้าบึ้ง แล้วโผเข้าซบในอ้อมกอดของท่านอดีตเสนาบดี พลางเอียงหัวแล้วเอ่ย “ท่านตาทวด เยวี่ยเยวี่ยมิไปได้หรือไม่?”“เยวี่ยเยวี่ยมิชอบคนคน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1375
หลิงเยวี่ยได้ยินเซียวหลินเทียนบอกว่าพวกเขามีศัตรูมากก็เป็นห่วงหลิงอวี๋ขึ้นมาทันทีเซียวหลินเทียนสังเกตคำพูดและท่าทีจึงรีบเอ่ย“เยวี่ยเยวี่ย ท่านแม่ของเจ้าเคยบอกว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อเผชิญหน้ากับความลำบากก็ควรจะร่วมแรงร่วมใจกันฟันฝ่าอุปสรรคไปด้วยกัน!”“เยวี่ยเยวี่ย หากเจ้ามิยอมตามข้าเข้าไปในวัง เจ้ามิกังวลว่าสักวันหนึ่งเจ้าจะมิได้เจอพวกเราอีกแล้วหรือ?”หลิงเยวี่ยได้ยินคำพูดนี้ก็สีหน้าเปลี่ยนทันทีใช่ หากมิตามคนคนนี้เข้าวังไปก็จะมิได้เจอท่านแม่ของตน!เขาจ้องมองเซียวหลินเทียนอย่างเกลียดชังแล้วจึงเอ่ย “กระหม่อมจะตามท่านเข้าวัง!”เขากลัวว่าเซียวหลินเทียนจะเข้าใจผิดว่าตนให้อภัยเขาแล้ว หลิงเยวี่ยจึงเอ่ยต่อ “เพื่อท่านแม่ของกระหม่อม มิใช่เพื่อท่าน!”เซียวหลินเทียนรู้ว่าตนทำให้เขาเสียใจ หากอยากให้เขาเปลี่ยนแปลงทัศนคติที่มีต่อตนในทันทีก็คงจะเป็นไปมิได้เซียวหลินเทียนจึงทำได้เพียงถอยหลังก้าวหนึ่งพลางเอ่ย “ได้ ข้าจะทำตัวดี ๆ ให้เจ้ายอมรับข้า!”หลิงเยวี่ยจึงถูกเซียวหลินเทียนรับกลับเข้าวังไปเช่นนี้ระหว่างทาง เซียวหลินเทียนจึงเอ่ยกำชับ “หลังจากเข้าวังไปแล้วนามเรียกขานของเจ้าก็จะย
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1376
หลิงอวี๋เห็นเขาร้องไห้ก็รู้สึกปวดใจแล้วกลั้นน้ำตาหอมแก้มเขาไปพลางเอ่ย “ต่อไปแม่กับเยวี่ยเยวี่ยจะมิต้องแยกจากกันอีกแล้ว เยวี่ยเยวี่ยเด็กดี ไปเปลี่ยนชุดไว้ทุกข์แล้วไปเคารพพระบรมศพเสด็จปู่กันเถอะ!”“ท่านแม่ ท่านผู้นั้นบอกว่าต้องให้ข้าเปลี่ยนนามเป็นเซียวเยวี่ย บอกว่าหากมิเปลี่ยนจะสร้างความยุ่งยากให้ท่านแม่!” หลิงเยวี่ยถือโอกาสกระซิบบอกหลิงอวี๋หลิงอวี๋มองไปทางเซียวหลินเทียนที่อยู่ด้านข้างเซียวหลินเทียนได้ยินหลิงเยวี่ยเรียกตนเองว่าท่านผู้นั้น ใบหน้าก็กระตุก หลิงเยวี่ยมิยอมแม้แต่จะเรียกว่าเสด็จพ่อเลย นี่ยังโกรธตนเองอยู่อีกหรือเมื่อเห็นว่าหลิงอวี๋จ้องมองตนอย่างโกรธเคือง เซียวหลินเทียนก็ทำได้เพียงก้าวเข้าไปพลางกระซิบ“เมื่อก่อนข้าเป็นคนผิดเองที่มิได้ให้นามเยวี่ยเยวี่ย! แต่ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าผิด เจ้าให้เยวี่ยเยวี่ยเปลี่ยนมาใช้สกุลเซียวเถิดนะ!”“อาอวี๋ วังหลวงมิเหมือนข้างนอก หากใช้สกุลหลิงต่อไปจะสร้างความยุ่งยากให้เจ้ากับเยวี่ยเยวี่ยได้!”“เยวี่ยเยวี่ยเป็นลูกชายข้า ให้เขาได้รู้จักบรรพบุรุษของเขาเถิด นี่คือการกลับใจที่จริงใจของข้า!”หลิงอวี๋ขมวดคิ้ว แม้ว่าจะมิรู้ว่าเรื่องราวในภายภาคหน้า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1377
คำพูดของจูหลานทำเอาจ้าวเจินเจินพูดมิออกแม้ว่าจ้าวเจินเจินจะสามารถออกเงินค่าผักเหล่านี้ได้เช่นกัน แต่เรื่องอะไรนางจะต้องควักเงินของตนไปซื้อใจคนเพื่อหลิงอวี๋ด้วยเล่า!พระชายาเส้าอยู่ข้าง ๆ ได้ยินดังนั้นแต่ก็มิได้คิดจะช่วยเหลือจ้าวเจินเจินตอนนี้นางมิอยากจะพบจ้าวเจินเจินเลยสตรีผู้นี้ กางปีกภูมิใจว่าตนเป็นสตรีผู้มีความสามารถอันดับหนึ่งในเมืองหลวง แต่นอกจากหน้าตาแล้ว นางมีคุณสมบัติใดที่โดดเด่นกันเล่า!มงกุฎที่เป็นเครื่องหมายของสตรีผู้มีความสามารถอันดับหนึ่งในเมืองหลวงถูกหลิงอวี๋แย่งไปแล้ว!นางใส่ร้ายหลิงอวี๋ครั้งแล้วครั้งเล่าก็มิเป็นผล กลับทำให้ชื่อเสียงของตนได้รับความเสียหายอีก!ที่สำคัญที่สุดก็คือ ยังมิสามารถมีบุตรให้องค์ชายคังได้เลยสตรีที่ไม่มีประโยชน์ต่อองค์ชายคังเลยแม้แต่น้อยเช่นนี้ หากพระชายาเส้ามิสนใจในอำนาจจ้าวฮุยก็คงให้องค์ชายคังขอหย่ากับนางไปตั้งนานแล้ว!เมื่อเห็นว่าในเวลานี้จ้าวเจินเจินจัดการมิได้แม้แต่พระชายาเย่เพียงผู้เดียว พระชายาเส้าก็รังเกียจมากช่วงนี้คนจำนวนมากในเมืองหลวงต่างก็พูดกันว่า หลิงอวี๋คือผู้ส่งเสริมให้ชีวิตสามีเจริญรุ่งเรืองพูดกันว่านับตั้งแต่ที่นา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1378
จ้าวเจินเจินมองไปทางหลิงอวี๋อย่างหงุดหงิดหลิงอวี๋คุกเข่าอยู่อย่างตั้งใจ ก้มหน้าตั้งสมาธิ ท่าทีที่ดูสงบผ่อนคลายนั้นยิ่งทำให้จ้าวเจินเจินแทบบ้าหลิงอวี๋มีสิทธิ์อะไรถึงได้สง่างามเช่นนี้ อีกทั้งด้วยสถานะของนางก็มิต้องคุกเข่าอย่างยากลำบากถึงเพียงนี้ด้วยหากตนมิต้องคุกเข่าก็สงบผ่อนคลายได้เช่นกันหลิงอวี๋มันเป็นโจร!นางแย่งทุกอย่างที่เป็นของตนไป!สารเลว! นางสารเลว!“ข้าจะออกไปสูดอากาศ!”จ้าวเจินเจินทนมิไหวแล้วจริง ๆ นางพูดเสียงเบาแล้วถอยออกไปสายลมเย็นในฤดูหนาวพัดมาปะทะใบหน้าของนาง ความหนาวเหน็บกัดกินไปจนถึงกระดูก จ้าวเจินเจินจึงได้รู้สึกว่าอาการเวียนหัวจากกลิ่นธูปของตนเริ่มดีขึ้นมานางก้าวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ เดินไปถึงเส้นทางที่เซียวหลินเทียนต้องผ่านแล้วรออย่างอดทนอีกมินาน จะต้องมีคนไปรายงานเซียวหลินเทียนว่ามีเรื่องด่วน แล้วเซียวหลินเทียนก็จะต้องหยุดเฝ้าพระบรมศพและผ่านมาทางนี้จ้าวเจินเจินมิรู้ว่า ท่านพ่อให้คนมาส่งข้อความถึงตนว่าให้มารอเซียวหลินเทียนตรงนี้ด้วยเจตนาอันใดแต่นางแอบคาดเดาไปว่า องค์ชายคังกับท่านพ่อคงวางแผนบางอย่างเพราะมิอยากให้เซียวหลินเทียนขึ้นครองบัลลังก์เจตนา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1379
“มีมือสังหาร!”ลู่หนานเห็นว่าเซียวหลินเทียนถูกลอบสังหารก็ตะโกนเสียงดัง แล้วชักดาบเข้าไปหามือสังหารที่ผลักเซียวหลินเทียนมือสังหารถอยหลังแล้วกลิ้งออกไปอย่างรวดเร็ว แล้วลากจ้าวเจินเจินที่ตรงหน้าตนอย่างรุนแรงดาบของลู่หนานพุ่งไป เมื่อเห็นว่าจ้าวเจินเจินบังหน้าอยู่ก็มิกล้าแทงแต่มือสังหารผู้นั้นกลับมิได้สนใจเช่นนี้ นางชักดาบที่เอวออกมาแทงไปทางลู่หนานลู่หนานหลบไปอย่างรวดเร็วแต่มิทันแล้ว เขาถูกแทงเข้าที่แขน จนดาบที่ถือมิมั่นคงร่วงลงไปที่พื้นจ้าวซวนเห็นว่าที่หน้าอกของเซียวหลินเทียนมีเลือดซึมออกมาก็เข้าไปรับร่างเซียวหลินเทียนไว้อย่างตกใจแล้วลากเขาไปด้านหลังพวกองครักษ์คนอื่น ๆ ก็วิ่งมาป้องกันเซียวหลินเทียนไว้“ฝ่าบาท ช่วยด้วยเพคะ!”ดูเหมือนว่าเสียงการต่อสู้จะปลุกให้จ้าวเจินเจินที่ “สลบ” อยู่ฟื้นขึ้นมาแล้ว จ้าวเจินเจินลืมตาขึ้นมาก็ถูกมือสังหารลากไปข้างหลังจึงตกใจหน้าถอดสีแล้วกรีดร้องออกมาเซียวหลินเทียนพูดมิออกเลย ที่หน้าอกของเขายังมีกริชเล่มนั้นคาอยู่ และกริชก็อาบยาพิษ พิษนั้นแล่นเข้าจู่โจมที่หัวใจทันทีเซียวหลินเทียนจ้องมองมือสังหารกับจ้าวเจินเจินที่อยู่ตรงหน้า เขามิแน่ใจว่าจ้าวเจ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1380
ในขณะที่นางกำลังตามซุ่ยเอ๋อร์ไปก็ได้ยินเสียงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวราวกับฟ้าผ่าของจ้าวซวนดังมา “ตามพระชายาองค์รัชทายาทมาช่วยเร็วเข้า… องค์จักรพรรดิถูกลอบสังหาร...”ว่ากระไรนะ?หลิงอวี๋ตกใจ เซียวหลินเทียนถูกลอบสังหารหรือ?จ้าวซวนตะโกนอย่างสุดกำลังเช่นนี้ หรือว่าจะอยู่ในจุดที่อันตรายมาก?“พระชายา รีบไปช่วยนายน้อยเถิดเพคะ! นายน้อยสำลักน้ำไปมาก มิรู้ว่าจะยังช่วยได้หรือไม่!”ดูเหมือนว่าซุ่ยเอ๋อร์จะร้อนใจมาก นางร้องไห้พลางดึงแขนเสื้อของหลิงอวี๋ไว้แล้วจะลากนางไปทางหนึ่งก็เซียวหลินเทียน ทางหนึ่งก็เซียวเยวี่ย หลิงอวี๋ลำบากใจในทุกทางในขณะที่หลิงอวี๋เตรียมจะไปดูเซียวเยวี่ยก่อนก็มิรู้ว่าพระชายาเส้าโผล่มาตอนไหนแล้วก็เอ่ยเตือนนาง“พระชายาองค์รัชทายาท เจ้ารีบไปช่วยเซียวเยวี่ยเถิด! ทางด้านองค์จักรพรรดิมีองครักษ์อยู่มิน้อย ในวังก็ยังมีกองทัพหลวงอยู่อีกมาก พวกเขาสามารถปกป้ององค์จักรพรรดิได้!”“เซียวเยวี่ยยังเด็ก เด็กน้อยจมน้ำหากไปช่วยเหลือมิทันการหากมิรุนแรงก็จะกลายเป็นซื่อบื้อเอาได้ แต่หากรุนแรงก็อาจถึงตาย! หากเจ้ามิอยากเสียใจไปตลอดชีวิตก็รีบไปช่วยเยวี่ยเยวี่ยเถิด!”หลิงอวี๋ได้ยินดังนั้นก็รีบ
Pinakabagong kabanata
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2206
รองแม่ทัพจางยังคงกล่าวพลางยิ้มแย้ม “ท่านหญิงฉางเล่อมามิถูกจังหวะ วันนี้ฮองเฮาพร้อมด้วยท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นพาคุณชายน้อยทั้งหลายเสด็จไปชมดอกไม้ที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์พ่ะย่ะค่ะ!”ว่ากระไรนะ?หลงเพ่ยเพ่ยนิ่งอึ้งไป ท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นล้วนเป็นธิดาของเจ้าแห่งทะเล และเป็นลูกพี่ลูกน้องของหลงเพ่ยเพ่ยด้วยเหตุใดพวกนางถึงมิไปชมดอกไม้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้เล่า แต่กลับเลือกไปชมดอกไม้ในตอนที่ตนต้องการความช่วยเหลือจากเสด็จย่าพอดีนี่น่ะหรือ?“ไปนานเท่าใดแล้ว?”หลงเพ่ยเพ่ยสงสัยว่านี่เป็นการจัดฉากโดยเจตนาของชายาเจ้าแห่งทะเล“สองชั่วยามแล้วพ่ะย่ะค่ะ ตอนนี้น่าจะอยู่ในภูเขาศักดิ์สิทธิ์แล้วขอรับ!”รองแม่ทัพจางกล่าวพลางยิ้มหลงเพ่ยเพ่ยอยากจะชกหน้ายิ้ม ๆ ของรองแม่ทัพจางเสียสักหมัด เหตุใดนางมองรอยยิ้มของรองแม่ทัพจางแล้วเหมือนกำลังสมน้ำหน้าตนอยู่เลยเล่า“เจ้ามิได้หลอกข้าใช่หรือไม่?”หลงเพ่ยเพ่ยถามเสียงเย็นรองแม่ทัพจางกล่าวพลางยิ้ม “ท่านหญิงฉางเล่อพูดเล่นแล้ว ไหนเลยข้าน้อยจะกล้าหลอกท่านหญิง! หากมิเชื่อท่านลองถามใครดูก็ได้ว่าที่ข้าน้อยพูดเป็นเรื่องจริงหรือไม่!”“หากท่านหญิงมีธุระด่วนจร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2205
หลิงอวี๋ฟังแล้วก็อดอมยิ้มมิได้ เซียวหลินเทียนใช้คนตระกูลเก๋อมาจัดการชายาเจ้าแห่งทะเล กลอุบายนี้ช่างเด็ดขาดนักรถม้ามาถึงจวนเจ้าแห่งทะเล เมื่อหลิงอวี๋ลงจากรถก็มองไปยังคฤหาสน์หลังใหม่ที่กำลังก่อสร้างอีกครั้ง กำแพงล้อมรอบสร้างเสร็จแล้ว ดูจากขนาดแล้วใหญ่โตมากจริง ๆนางอดสงสัยมิได้ ข้างในมีเรือนบุหงาแบบเดียวกับตำหนักอ๋องอี้ของตนอย่างที่เถาจื่อบอกจริงหรือ?นางอยากเข้าไปดู อยากเห็นเหลือเกินว่าบ้านในอดีตของตนเป็นอย่างไร!“คุณหนูสิง เชิญ!”พ่อบ้านเว่ยเห็นหลิงอวี๋มองคฤหาสน์ฝั่งตรงข้ามก็ร้องเรียกอย่างมิอดทนหลิงอวี๋หันกลับมา เห็นประตูใหญ่หนาทึบของจวนเจ้าแห่งทะเลเปิดอ้าอยู่ ข้างในลานเรือนซับซ้อนลึกล้ำ มองสุดตามิเห็นปลายทางนี่คือที่ที่เต็มไปด้วยอันตรายโดยแท้!หลิงอวี๋ลอบสูดหายใจลึก ๆ แล้วเดินเข้าไป“ปัง!”ประตูใหญ่หนาทึบปิดลงด้านหลังนางหลิงอวี๋มิได้หันกลับไปมอง เพราะนั่นจะดูมิสง่างามนางรอให้พ่อบ้านเว่ยนำทางอยู่ข้างหน้า เพื่อหลีกเลี่ยงการเดินผิดทางแล้วถูกพ่อบ้านเว่ยหาเรื่องผิดพลาดมาตำหนิขณะเดียวกัน หลงเพ่ยเพ่ยก็ได้พาเย่หรงมุ่งหน้าไปยังวังหลวงแล้ว“อุบายนี้ของชายาเจ้าแห่งทะเลช่างร้า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2204
จวนเจ้าแห่งทะเลตั้งอยู่ในย่านคหบดีและสูงศักดิ์ของเมืองหลวงแดนเทพ อันที่จริงอยู่ห่างจากคฤหาสน์อู่เพียงมิกี่ช่วงถนนเท่านั้นรถม้าวิ่งไปตามทางเรื่อย ๆ เถาจื่อพลันนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงกระซิบข้างหูหลิงอวี๋เบา ๆ“คุณหนู อีกประเดี๋ยวท่านจะเห็นคฤหาสน์หลังใหญ่ที่กำลังสร้างอยู่ตรงข้ามจวนเจ้าแห่งทะเล ที่นั่นฝ่าบาททรงสร้างให้ท่านเจ้าค่ะ!”“คราแรกที่พวกเรามาตามหาท่านในเมืองหลวงแดนเทพนั้นมิรู้ว่าจะต้องเสียเวลานานเท่าใด ฝ่าบาทจึงทรงให้สือหรงซื้อคฤหาสน์แถวนี้ไว้ล่วงหน้าแล้วรื้อสร้างใหม่ทั้งหมด!”“ฝ่าบาทตรัสว่า เจ้าแห่งทะเลคือบิดาของท่าน ในเมื่อเขามิยอมรับท่าน ฝ่าบาทก็จะทำให้เขาเห็นว่า ใช่ว่าท่านไม่มีบ้านเสียหน่อย แม้จวนเจ้าแห่งทะเลไม่มีที่ให้ท่าน ฝ่าบาทก็จะสร้างจวนหลังที่ใหญ่กว่าจวนเจ้าแห่งทะเลให้!”“คุณหนู ข้างในมีเรือนหลังหนึ่ง สร้างตามแบบเรือนบุหงาที่ตำหนักอ๋องอี้ในฉินตะวันตกของท่านไม่มีผิดเพี้ยน หากท่านได้เห็นจะต้องชอบอย่างแน่นอนเจ้าค่ะ!”ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋เคยได้ยินเผยอวี้พูดถึงคฤหาสน์หลังใหม่ที่พวกเขาสร้างแล้ว ตอนนั้นยังรู้สึกแปลกใจว่าเซียวหลินเทียนคิดจะอยู่เมืองหลวงแดนเทพเป็นการถาวรหรืออย่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2203
วิธีนี้ของหลิงอวี๋เป็นวิธีเดียวที่จะช่วยนางได้ในยามนี้ ด้วยเซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ ก็ยังคิดหาวิธีที่ดีกว่านี้มิออกเย่หรงกล่าวขึ้นทันที “ข้าจะไปหาหลงเพ่ยเพ่ย บอกนางมิต้องมาแล้ว ให้เข้าวังไปทูลขอเข้าเฝ้าฮองเฮาได้เลย!”“พี่หญิงหลิงหลิง ท่านต้องยื้อจนกว่าพวกเราจะมาช่วยท่านให้ได้นะ!”พูดจบ เย่หรงก็รีบร้อนออกไปเก๋อเฟิ่งฉิงมองหลิงอวี๋ด้วยสายตาซับซ้อน นางหวังให้หลิงอวี๋เข้าจวนเจ้าแห่งทะเลไปแล้วออกมามิได้แต่เรื่องนี้ก็พัวพันถึงความเป็นความตายของเซียวหลินเทียน นางมิอยากให้เซียวหลินเทียนต้องเกิดเรื่อง!ช่างขัดแย้งในใจเสียจริง!“อาอวี๋ เจ้าไปก่อนเถอะ... วางใจได้ ต่อให้ต้องก่อความวุ่นวายครั้งใหญ่ในเมืองหลวงแดนเทพ ข้าก็จะพาเจ้ากลับบ้านให้ได้!”เซียวหลินเทียนกล่าวอย่างหนักแน่นเขายังมีแผ่นป้ายไม้ที่ขันทีโม่ให้มา สามารถใช้ขอความช่วยเหลือจากแม่ทัพฝ่ายซ้ายได้ เซียวหลินเทียนตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะใช้แผ่นป้ายไม้นี้ช่วยหลิงอวี๋ขันทีโม่เคยบอกว่า เพียงอาศัยแผ่นป้ายไม้นี้ ก็สามารถทำให้แม่ทัพฝ่ายซ้ายช่วยตนทำเรื่องหนึ่งเรื่องได้หากแม่ทัพฝ่ายซ้ายสามารถช่วยคนได้เพียงคนเดียว เช่นนั้นเขาก็ยอมตายเ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2202
เผยอวี้และคนอื่น ๆ ต่างมองหน้ากันอย่างจนปัญญา นึกว่ามหาปราชญ์และเจ้าแห่งทะเลกลับไปแล้วพวกตนจะรอดพ้นจากครั้งนี้ไปได้ คาดมิถึงว่าชายาเจ้าแห่งทะเลจะใช้ไม้นี้อีกภายนอกดูเหมือนเป็นการเชิญ แต่จริง ๆ แล้วจะปฏิเสธมิไปได้หรือ?เซียวหลินเทียนสามารถแสร้งป่วยได้ แต่หลิงอวี๋เพิ่งจะปรากฏตัวต่อหน้าเจ้าแห่งทะเลไปเมื่อครู่ ตอนนี้ย่อมมิอาจใช้การแสร้งป่วยมาหลีกเลี่ยงได้อีกแล้ว“บอกไปว่าคุณหนูสิงกำลังรักษาอาการป่วยให้ข้าอยู่ เดี๋ยวค่อยไป!”ในสถานการณ์กะทันหันเช่นนี้เซียวหลินเทียนทำได้เพียงถ่วงเวลาไปก่อนแล้วค่อยคิดหาวิธี“เผยอวี้ เจ้าส่งคนไปแจ้งหลงเพ่ยเพ่ยกับเจ้าแห่งทิศใต้ ให้หลงเพ่ยเพ่ยไปเป็นเพื่อนอาอวี๋!”เป็นเรื่องความเป็นความตายของหลิงอวี๋ เผยอวี้รีบให้คนไปแจ้งหลงเพ่ยเพ่ยทันทีหลิงอวี๋นิ่งเงียบ นั่งคิดอยู่ข้าง ๆเพื่อชิงหยกหล้าสุขาวดีกลับคืนมา ในเวลานั้นชายาเจ้าแห่งทะเลสามารถลงมืออำมหิตกับหลานฮุ่ยจวนที่กำลังตั้งครรภ์ได้ครั้งนี้นางส่งพ่อบ้านมาเชิญตนไปจวนเจ้าแห่งทะเล พูดไปพูดมาก็เพื่อหยกหล้าสุขาวดีบนตัวนางนั่นเองส่วนการที่จะนำหยกหล้าสุขาวดีออกมาได้นั้นต้องใช้วิธีสลายโลหิตละลายกระดูก หรือว่าช
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2201
หลิงอวี๋เดินกลับเข้ามา และบังเอิญได้ยินคำพูดของเย่ซงเฉิงเข้าพอดี“พวกเราต้องเตรียมรับมือสำหรับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด หากหวงฝู่หลินกลับไปแล้ว มิสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ ถึงกาลนั้นใครจะมารับมือการแก้แค้นของฝูไห่ต่อตระกูลหลงและตระกูลอื่น ๆ อีกหลายตระกูลเล่า?”เจ้าแห่งทิศใต้มองไปยังเย่หรง และกล่าวเสียงเข้ม “เลี่ยวหงเสีย มารดาของเย่หรงอาจจะรู้วิธี!”“ปรมาจารย์เย่ ก่อนหน้านี้ข้าอยากจะพบเลี่ยวหงเสียเพื่อสอบถามสถานการณ์จึงไปที่คุกน้ำมา แต่ข้ากลับมิสามารถพบนางได้!”“คำกล่าวของท่านมีน้ำหนักเมื่ออยู่ต่อหน้าพระพักตร์เสด็จพ่อ บางทีท่านอาจจะสามารถทูลขอเสด็จพ่อให้ทรงอนุญาตท่านเข้าพบเลี่ยวหงเสียได้!”เย่ซงเฉิงขมวดคิ้ว “เจ้าแห่งทิศใต้ก็มิสามารถพบเลี่ยวหงเสียได้เช่นกันหรือพ่ะย่ะค่ะ?”เจ้าแห่งทิศใต้พยักหน้า “แม่ทัพหลี่ผู้เฝ้าประตูบอกว่า นอกเสียจากจะมีพระราชโองการของมหาเทพ มิฉะนั้นก็มิอนุญาตให้ข้าพบเลี่ยวหงเสีย!”เย่ซงเฉิงยิ้มอย่างขมขื่น “เรื่องนี้ข้าน้อยเคยทูลต่อเสด็จพ่อของท่านแล้ว เสด็จพ่อของท่านมิทรงยินยอม ความนับหน้าถือตาของตาเฒ่าผู้นี้ใช้มิได้ผลต่อหน้าพระพักตร์เสด็จพ่อของท่านแล้ว!”ทุกคนต่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2200
หวงฝู่หลินมิรู้จักคนทั้งสองนี้เลย คิดอยู่ครู่หนึ่งจึงกล่าวว่า “ตอนนั้นนอกจากพวกท่านกับตระกูลเฉียวแล้ว ก็มีคนของตระกูลจงเจิ้งที่เข้าไปในภูเขาหิมะ ข้ามิเห็นคนทั้งสองที่ท่านพูดถึงในภูเขาหิมะ!”“บางทีปี้ซงอาจจะเคยเห็น เดี๋ยวลองเรียกเขามาถามดู!”เผยอวี้จึงไปเรียกปี้ซงมาอีกครั้งปี้ซงอุ้มหวงฝู่หมิงจูเข้ามา หลิงอวี๋ก็รับนางมาอุ้มไว้เซียวหลินเทียนมองหวงฝู่หมิงจูกอดคอหลิงอวี๋ด้วยท่าทางสนิทสนม ในใจรู้สึกซับซ้อนอย่างบอกมิถูกหวงฝู่หลินเล่าคำถามให้ปี้ซงฟังอีกครั้งปี้ซงคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงกล่าวว่า “ชายชราผู้นั้นข้าพอจำได้ราง ๆ ตอนนั้นเขาเดินวนเวียนอยู่ในภูเขาหิมะอยู่หลายวัน ต่อมาก็จากไป ข้าคิดว่าเขาไม่มีอันตรายอะไรจึงมิได้ใส่ใจ!”“ส่วนแม่นมอู ข้าไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับนางเลย มิเคยเห็นนางในภูเขาหิมะ!”เก๋อเฟิ่งฉิงยืนฟังอยู่ข้าง ๆ ตลอด ได้ยินดังนั้นก็กล่าวว่า “อันที่จริงตอนนั้นที่ภูเขาหิมะ นอกจากพวกเราแล้ว น่าจะยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่ง”“ข้าก็มาพบพวกนางหลังจากลงจากเขาแล้ว ตอนนั้นยังคิดว่าพวกนางแค่ผ่านทางมา แต่พอลองคิดดูตอนนี้ พวกนางต้องเคยไปภูเขาหิมะแน่นอน แม่นมอูน่าจะถูกพวกนางพาตัวไป!”“พวกเข
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2199
เมื่อฟังคำพูดของเย่ซงเฉิงจบ หลิงอวี๋ หลงเพ่ยเพ่ยและเผยอวี้ก็ร้องอุทานออกมาพร้อมกัน“เจ้าสำนักซิงหลัวเป็นสตรี! หรือว่านางคือตงกู่อวี้ที่กลับชาติมาเกิด?”หวงฝู่หลินก็นึกขึ้นได้ ตอนที่ทุกคนรุมล้อมโจมตีเจ้าสำนักซิงหลัว เผยอวี้ใช้กระบี่เดียวตัดเชือกรัดผมที่มัดผมของเจ้าสำนักซิงหลัวขาดตอนนั้นผมสลวยของนางสยายลงมาบดบังดวงตาของนางทุกคนมัวแต่ยุ่งอยู่กับการรับมือ จึงมิทันได้คิดให้ลึกซึ้งเมื่อเย่ซงเฉิงพูดเช่นนี้ ทุกคนจึงได้นึกถึงสภาพการณ์ในยามนั้นขึ้นมา“ตงกู่อวี้กลับชาติมาเกิดจริง ๆ หรือ?”ในฐานะลูกหลานตระกูลหลง เจ้าแห่งทิศใต้จะมิรู้ได้อย่างไรว่าในใต้หล้านี้มีวิชาลับเช่นนี้อยู่จริง ทันใดนั้นก็ตกใจจนเหงื่อเย็นไหลซึมหลงจิ้งและหลงเพ่ยเพ่ยก็ตกใจเช่นกัน วรยุทธ์ของสตรีนางนั้นสูงส่งกว่ามหาปราชญ์เสียอีก แต่ก่อนหน้านี้พวกเขามิเคยรู้มาก่อนเลยว่าสำนักซิงหลัวยังมียอดฝีมือเช่นนี้อยู่“ท่านพ่อ ยามนั้นเจ้าวังหวงฝู่พร้อมด้วยท่านเซียวและพวกเราช่วยกันรุมล้อมโจมตีนางก็ยังมิสามารถสังหารนางได้ ลูกดูจากวรยุทธ์ของนางแล้ว เกรงว่าจะมีเพียงท่านอาเจ้าแห่งทะเลเท่านั้นที่พอจะต่อกรกับนางได้!”หลงเพ่ยเพ่ยกล่าวด้วย
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2198
หลงจิ้งยังคงยากที่จะเชื่อ “คำพูดของตระกูลเหล่านั้นก็มิได้ผลหรือพ่ะย่ะค่ะ?”เจ้าแห่งทิศใต้ส่ายหน้าอย่างหดหู่ “เสด็จปู่ของเจ้าตรัสว่าจะตรวจสอบให้ จึงส่งเจ้าแห่งทะเลไปตรวจสอบ แต่ผลที่ได้จากเจ้าแห่งทะเลก็มิสามารถสรุปอะไรได้เลย หรือกระทั่ง...”กระทั่งเจ้าแห่งทะเลอาจจะใช้ขี้ผึ้งหอม ควบคุมบุตรหลานของตระกูลใหญ่เหล่านั้นไว้ในมือตนเอง!เซียวหลินเทียน หลงจิ้งและหลิงอวี๋ต่างก็เข้าใจความหมายที่เจ้าแห่งทิศใต้ยังพูดมิจบใจของหลงจิ้งพลันหล่นวูบ เช่นนั้นเรื่องที่ตนไปเผาขี้ผึ้งหอมก็เท่ากับมิได้ช่วยใครเลย กลับยิ่งทำให้อำนาจของเจ้าแห่งทะเลเพิ่มทวีคูณขึ้นงั้นหรือ?หลงเพ่ยเพ่ยกล่าวอย่างมิยอม “หรือว่าหัวหน้าตระกูลใหญ่เหล่านั้นล้วนเลอะเลือนไปแล้ว? ไยจึงปล่อยให้ท่านอาเจ้าแห่งทะเลควบคุมชะตากรรมของพวกเขาเช่นนี้?”เซียวหลินเทียนขมวดคิ้ว มิน่าแปลกใจที่เมื่อครู่เจ้าแห่งทะเลยอมถอยกลับไปง่าย ๆ ที่แท้ก็มีแผนการเช่นนี้เองก่อนที่จะควบคุมตระกูลใหญ่เหล่านั้นไว้ในมือ เจ้าแห่งทะเลย่อมมิอาจแตกหักกับเจ้าแห่งทิศใต้ได้ในยามนี้แต่เมื่อใดที่เขาควบคุมตระกูลใหญ่เหล่านั้นไว้ในมือได้แล้ว เจ้าแห่งทะเลย่อมมิปล่อยเจ้าแห่งทิศใต
