บทที่ 1338

หลิงอวี๋ช่วยรักษาเจียงอวี้แล้ว นางพ้นขีดอันตรายแล้ว

นางฟื้นขึ้นมาเห็นว่าหลิงอวี๋อยู่ตรงหน้าของตนก็ตะลึงไปครู่หนึ่ง นี่ตนยังมิตายหรือ?

“อันเจ๋อพยายามแบกเจ้ามาหาข้าให้ช่วย!”

หลิงอวี๋ยิ้มให้นาง แล้วในใจของนางก็มีความคิดหนึ่งแวบขึ้นมา เพียงแต่คงมิดีที่จะพูดกับเจียงอวี้อย่างชัดเจน

นางจึงแค่ยิ้มพลางเอ่ย “เจียงอวี้ โอกาสที่เจ้าจะได้ออกจากวังมาถึงแล้วนะ...ประเดี๋ยวข้าจะบอกว่าเจ้าบาดเจ็บสาหัส จำเป็นจะต้องพักรักษาตัวอย่างดี ให้ครอบครัวของเจ้ามารับเจ้าออกจากวังไปรักษาตัวแล้วกัน!”

มุมปากของเจียงอวี้แย้มยิ้มขึ้นมา นางยิ้มพลางเอ่ย “ขอบคุณ พี่หญิงหลิงหลิง!”

แม้แต่ในความฝันนางก็อยากจะออกไปจากวังแล้วกลับไปอยู่กับครอบครัว แม้ว่าจะต้องแลกด้วยชีวิต แต่หากสามารถออกไปได้นางก็จะมิโกรธมิเสียใจกับเรื่องที่ตนเสี่ยงมาก่อนหน้านี้เลย!

หลิงอวี๋พยักหน้า “ข้าจะออกไปช่วยรักษาบาดแผลให้คนเจ็บก่อน!”

แล้วนางก็เดินออกไป เมื่ออันเจ๋อเห็นเข้าก็รีบวิ่งเข้ามา “เจียงอวี้มิเป็นไรใช่หรือไม่?”

“เจ้าเข้าไปดูก็รู้แล้วมิใช่หรือ!”

หลิงอวี๋ขยิบตาให้อันเจ๋อ “บนใต้หล้าใบนี้มีสตรีงามอยู่มากมาย แต่คนที่จะร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเจ้า