Share

บทที่ 1200

Author: กานเฟย
เรื่องนี้ขุนนางบางส่วนยังมิรู้ เมื่อได้ยินดังนี้จึงมองไปทางหลี่ว์เซียงอย่างแปลกใจ

ที่แท้หลี่ว์เซียงออกหน้าให้หลี่ว์กังอย่างร้อนใจเช่นนี้ก็เพราะเป็นการแก้แค้นส่วนตัวนี่เอง!

หลี่ว์เซียงกับจ้าวฮุยมิลงรอยกันมาครึ่งชีวิตแล้ว สูสีกันมาตลอด ก่อนหน้านี้เขาก็กังวลอยู่ว่าจ้าวฮุยจะทำให้ตนเสียเรื่อง

คิดมิถึงว่าจ้าวฮุยจะมิได้ออกหน้า แต่คนออกหน้าเป็นองค์ชายคังลูกเขยของเขาแทน

หรือว่าจ้าวฮุยคอยสั่งการองค์ชายคังอยู่เบื้องหลังให้จัดการตน?

คำพูดขององค์ชายคังอยากจะให้ตนเสื่อมเสีย มีจังหวะจะโค่น ทำให้องค์จักรพรรดิคิดว่าตงเป็นคนที่แยกแยะเรื่องส่วนตัวกับส่วนรวมมิออกหรือไม่?

หลี่ว์เซียงคิดไปก็เอ่ยถามอย่างเย็นชาไป “กระหม่อมมิเข้าใจสิ่งที่องค์ชายตรัส หลี่ว์กังเป็นหลานชายของกระหม่อม กระหม่อมมิเคยปฏิเสธพ่ะย่ะค่ะ!”

“การที่หลี่ว์กังถูกทำลายหลุมศพและเฆี่ยนตีศพก็เป็นเรื่องจริงเช่นกัน! กระหม่อมร้องขอความยุติธรรมจากองค์จักรพรรดิ มีทั้งเหตุผลและหลักฐาน เหตุใดจึงเป็นการแก้แค้นส่วนตัวเล่าพ่ะย่ะค่ะ?”

องค์ชายคังเอ่ยเรียบ ๆ “หลี่ว์เซียง อย่าได้รีบร้อนโต้เถียงเลย… ให้ข้าถามเจ้าคำถามหนึ่งก่อนก็จะกระจ่างแล้ว!”

“หลี่ว์เ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 1201

    ในครานี้จักรพรรดิอู่อันมิได้แสดงจุดยืนของเขาง่าย ๆ เขาตรึกตรองพลางกวาดสายตาไปทั่วทั้งท้องพระโรงฝ่ายสนับสนุนการทำศึกก็คือเซียวหลินเทียนและหลี่ว์เซียงฝ่ายสนับสนุนการเจรจาสงบศึกก็คือใต้เท้าหลี่และองค์ชายคังถ้อยคำของทั้งสองฝ่ายล้วนมีเหตุผลหากลงโทษเซี่ยโฮ่วตานรั่ว หากองค์ชายหนิงหันไปเข้ากับองค์ชายอิง สองแคว้นร่วมมือกัน ย่อมเป็นภัยคุกคามมิน้อยต่อแคว้นฉินตะวันตกทว่าหากมิลงโทษเซี่ยโฮ่วตานรั่ว เขาเองก็รู้สึกอัดอั้นตันใจ สตรีผู้นี้กล้ากระทำการอุกอาจเช่นนี้ อาศัยสิ่งใดเป็นที่พึ่ง“อัครเสนาบดีจ้าว เจ้าคิดเช่นไร?”จักรพรรดิอู่อันเห็นว่าจ้าวฮุยนิ่งเงียบจึงเอ่ยถามเมื่อครู่จ้าวฮุยเพิ่งตรึกตรองอยู่ว่า เหตุใดองค์ชายคังจึงเสนอความคิดนี้ ทั้งที่โดยปกติแล้วเขาเฉลียวฉลาด แต่คิดใคร่ครวญอยู่นานก็ยังมิอาจหยั่งถึงความคิดขององค์ชายคังก่อนเข้าเฝ้า องค์ชายคังก็มิได้หารือกับตน จ้าวฮุยจึงมิรู้ว่าจะช่วยเหลือเขาอย่างไรเมื่อได้ยินจักรพรรดิอู่อันเอ่ยถาม จ้าวฮุยจึงจำต้องกราบทูลว่า “ฝ่าบาท กระหม่อมเห็นว่าถ้อยคำของเหล่าเสนาบดีล้วนมีเหตุผล กระหม่อมไร้ความคิดเห็นขัดแย้ง...”“การกระทำของเซี่ยโฮ่วตานรั่วครั้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 1202

    จ้าวฮุยโกรธเคืองในใจอย่างมาก ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ตระกูลจ้าวได้ทุ่มเททั้งกำลังคนและกำลังทรัพย์อย่างมหาศาลเพื่อช่วยให้องค์ชายคังได้ขึ้นสู่ตำแหน่งรัชทายาทองค์ชายคังยังมิได้ขึ้นสู่ตำแหน่งรัชทายาท แต่กลับคิดว่าตนปีกกล้าแข็งแล้วจึงกล้าตัดสินใจเองโดยมิปรึกษาตนจ้าวฮุยคาดการณ์ความคิดในใจขององค์ชายคังได้อย่างแม่นยำ เขามิได้คิดที่จะได้รับการสนับสนุนจากองค์ชายหนิงเพื่อก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งรัชทายาทหรอกหรือ?จ้าวฮุยคาดการณ์ไว้ไม่มีผิด ก่อนเข้าเฝ้า องค์ชายคังลอบพบกับองค์ชายหนิงองค์ชายหนิงเปิดเผยจุดประสงค์โดยตรง “องค์ชายคัง เจ้ามิได้เก่งกล้าทางด้านวรรณกรรมเท่าเซียวหลินเทียน มิได้เก่งกล้าทางด้านการศึกเท่าเซียวหลินเทียน การจะก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งรัชทายาทนั้นยากยิ่ง”“ทว่าหากผูกสัมพันธไมตรีกับแคว้นฉีตะวันออกของเรา ข้าสามารถช่วยให้เจ้าก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งนี้ได้ เราจะร่วมมือกันกำจัดเซียวหลินเทียน”องค์ชายคังตกใจกับถ้อยคำที่ตรงไปตรงมาขององค์ชายหนิง ก่อนที่เขาจะกล่าวสิ่งใด องค์ชายหนิงก็หย่อนเหยื่อล่ออีก“เจ้าก็ทราบดีว่าเมืองโม่เหอเป็นเมืองแห่งสมบัติ หากกำจัดเซียวหลินเทียนได้เมืองโม่เหอก็จะตกเป็นของเจ้า เมื

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 1203

    องค์ชายคังมิได้รู้ว่าการกระทำของตนได้ทำให้จ้าวฮุยโกรธแล้ว องค์ชายคังยังแสร้งทำเป็นพูดเพื่อความชอบธรรมต่อหน้าจักรพรรดิอู่และเซียวหลินเทียน“เสด็จพ่อ การที่เซี่ยโฮ่วตานรั่วดื้อรั้นเช่นนี้ ลูกเองก็มิพอใจเช่นเดียวกัน แต่เพื่อผลประโยชน์ของฉินตะวันตก ลูกก็จะอดทนอภิเษกกับเซี่ยโฮ่วตานรั่วโดยยกย่องให้เป็นชายาเอกพ่ะย่ะค่ะ!”“หากนางกลับตัวกลับใจก็นับว่าดีไป ทว่าหากนางยังกล้ากระทำทำผิดอีก ลูกจะลงโทษอย่างรุนแรง มิปล่อยโอกาสให้นางทำชั่วอีกพ่ะย่ะค่ะ!”“ฮ่าฮ่า องค์ชายคังยังคงคำนึงถึงแคว้นบ้านเมืองและเสด็จพ่ออยู่เสมอ”คราวนี้ แม้แต่องค์ชายเย่ที่เฝ้าดูอยู่ตลอดก็ทนฟังมิไหวแล้วผู้ใดในที่นี้ที่มิใช่คนโง่ก็คงจะมองออกว่า องค์ชายคังต้องได้รับผลประโยชน์จากองค์ชายหนิง จึงพยายามช่วยเซี่ยโฮ่วตานรั่วให้พ้นผิดอย่างสุดฤทธิ์องค์ชายเย่รู้สึกดูถูก คิดว่าเพื่อผลประโยชน์แล้ว องค์ชายคังก็มิสนใจแม้แต่หลักการพื้นฐานของความเป็นมนุษย์เว่ยเฉิงก็เข้าใจจุดประสงค์ขององค์ชายคังที่มุ่งเป้าไปยังหลี่ว์เซียง เขาจะยอมให้องค์ชายคังได้รับความช่วยเหลือจากองค์ชายหนิงโดยง่ายได้อย่างไร จึงก้าวขึ้นมาแล้วกล่าวว่า“ฝ่าบาท เมื่อครู่กร

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 1204

    ฝ่ายคณะขององค์ชายคังต่างเห็นดีเห็นงามในผลประโยชน์ที่องค์ชายคังจะได้รับจากการอภิเษกสมรสกับเซี่ยโฮ่วตานรั่ว ต่างก็ออกมาสนับสนุนองค์ชายคังส่วนฝ่ายคณะขององค์ชายเว่ย ต่างก็คิดถึงวันที่องค์ชายเว่ยและฮองเฮาเว่ยจะได้กลับมาผงาดอีกครั้ง จึงยึดถือตามเว่ยเฉิงเป็นหลักทั้งสองฝ่ายต่างก็โต้เถียงกันในราชสำนักเพื่อสนับสนุนนายของตนแต่เซียวหลินเทียนกลับมีแววตาเคร่งขรึมเมื่อวานตอนเที่ยง เขายังได้ล่องเรือไปกับมู่หรงเหยียนซงและมู่หรงชิ่งด้วยกัน ทว่าทั้งสองคนนี้มิได้บอกเขาแม้แต่คำเดียวว่าจะให้มู่หรงชิ่งสมรสกับน้องชายของพระชายาเว่ยแล้วอยู่ ๆ ข่าวลือเรื่องมู่หรงชิ่งและเฮ่อหรงมีไมตรีอันดีต่อกันแพร่สะพัดออกมาได้อย่างไร?หรือสองพี่น้องตระกูลมู่หรงตั้งใจปิดบังเรื่องนี้จากเขาและหลิงอวี๋แต่เป็นไปมิได้!หากมู่หรงเหยียนซงมีความสัมพันธ์กับตระกูลเว่ยจริง ๆ เหตุใดเมื่อวานนี้จึงต้องช่วยหลิงอวี๋จากคมดาบของมือสังหารจู่ ๆ เซียวหลินเทียนก็นึกขึ้นได้ว่า ก่อนที่มือสังหารจะมาถึง มู่หรงเหยียนซงดูเหมือนกำลังจะบอกเรื่องเกี่ยวกับตระกูลของพระชายาเว่ยเขาพูดถึงการสิ้นพระชนม์ของจักรพรรดิสูงสุด!หากมู่หรงเหยียนซงตั้งใจจ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 1205

    จ้าวฮุยคิดไปมา คาดเดาได้ว่าหลี่ว์เซียงอาจลงมือกระทำการไว้ล่วงหน้า จึงยิ้มมุมปากในฐานะขุนนาง เขาชื่นชมในความฉลาดเฉลียวของหลี่ว์เซียง!ในฐานะบุคคล เขาก็มิได้โกรธเคือง คิดว่าควรจะสอนบทเรียนแก่องค์ชายคังเสียบ้าง เพื่อให้เขามิกล้าทำการเคลื่อนไหวใด ๆ ลับหลังตนอีก!จ้าวฮุยเหลือบมององค์ชายคังอย่างเย็นชา ตระกูลจ้าวได้ให้ความช่วยเหลือมากมายแก่เขา ทว่าหากเขามิเชื่อฟัง เขาสามารถสนับสนุนองค์ชายคังได้ ก็สามารถช่วยเหลือองค์ชายองค์อื่นได้เช่นกัน!จ้าวฮุยมิได้รอให้องค์ชายคังเข้ามาอธิบาย สะบัดแขนเสื้อแล้วเดินจากไปหลี่ว์เซียงลุกขึ้น ปัดฝุ่นออกจากชุดขุนนางของตน ก้าวเดินออกจากท้องพระโรงอย่างสง่าผ่าเผยเมื่อตระกูลของเขาได้เกี่ยวพันกับเซียวหลินเทียนแล้วเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นใดเหตุการณ์ในวันนี้ก็เป็นการส่งสัญญาณไปยังบรรดาขุนนางทั้งหลายว่า หลี่ว์เซียงยังมิแก่เฒ่าจนเลอะเลือนอัครเสนาบดีจ้าวสนับสนุนองค์ชายคัง พวกพ้องของเขาก็ต้องตัดสินใจเลือกเช่นกัน!เซียวหลินเทียนมิได้ไปดูการลงโทษเฆี่ยนตีเซี่ยโฮ่วตานรั่ว เขารีบกลับไปยังตำหนักอ๋องอี้ทันที ระหว่างทางก็ให้คนไปเชิญมู่หรงเหยียนซงมาเลี้ยงฉลองในนามของหลิงอว

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 1206

    ขณะที่เซียวหลินเทียนครุ่นคิด แม่ทัพเฉินก็ได้นำตัวเซี่ยโฮ่วตานรั่วออกมานางเห็นซินจิ้งยืนอยู่ด้านล่าง จึงคิดว่าซินจิ้งมาต้อนรับตน จึงกล่าวอย่างเย่อหยิ่งว่า “แม่ทัพเฉิน ข้าบอกแล้วมิใช่หรือว่าจะจ่ายเงินแล้วจบเรื่องเสีย!”“ดูเจ้าสิ ตอนนี้เจ้าคงมาปล่อยตัวข้าออกไปอย่างเชื่อฟังใช่หรือไม่?”“ซินจิ้ง เจ้าอยู่ที่นี่รอจ่ายเงิน ข้าขอตัวกลับไปก่อน คุกแสนสกปรกและเหม็นเน่าถึงเพียงนี้ ตัวข้าต้องกลับไปอาบน้ำชำระร่างกายให้สะอาด!”ซินจิ้งหน้าบึ้ง มิเอ่ยคำใดนางนำตั๋วเงินมาเพื่อจ่ายค่าปรับ แต่ต้องรอให้แม่ทัพเฉินลงโทษเสร็จสิ้นเสียก่อนจึงจะนำตัวนางไปได้เซี่ยโฮ่วตานรั่วคิดว่า นางกำลังโกรธตน จึงมิใส่ใจ พาเหล่าสาวใช้สองสามคนตั้งท่าจะเดินจากไป“จับตัวนางไว้!”แม่ทัพเฉินเห็นเซี่ยโฮ่วตานรั่วโง่เขลามาก จึงแสยะยิ้มเย็น พลันโบกมือหนึ่งครั้ง แล้วองครักษ์สองสามคนก็เข้ามาจับกุมเซี่ยโฮ่วตานรั่ว“พวกเจ้าจะทำอะไร?”เซี่ยโฮ่วตานรั่วดิ้นรนด้วยความโกรธ แล้วตะโกนว่า “คนของข้านำเงินมาที่นี่แล้ว เพียงพอที่จะชดใช้...”“หุบปาก!”แม่ทัพเฉินยิ้มเยาะอย่างดูถูก นำพระบรมราชโองการของจักรพรรดิอู่อันออกมา แล้วอ่านออกเสียงเ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 1207

    เมื่อเห็นว่าเซี่ยโฮ่วตานรั่วถูกโบยครบสามสิบไม้ และถูกซินจิ้งพาตัวไปแล้ว เซียวหลินเทียนก็รีบพาหลิงอวี๋กลับไปยังตำหนักอ๋องอี้ระหว่างทาง เขาเล่าเรื่องที่เว่ยเฉิงเอ่ยพาดพิงเกี่ยวกับไมตรีอันดีระหว่างมู่หรงชิ่งและเฮ่อหรงให้ฟังหลิงอวี๋ก็รู้สึกประหลาดใจทันที กล่าวขึ้นอย่างรวดเร็วว่า “เป็นไปมิได้! แม้ว่าหม่อมฉันจะมิได้สนิทกับมู่หรงชิ่งมากนัก แต่เรื่องใหญ่ถึงเพียงนี้ เมื่อวานนี้นางคงมิปิดบังหม่อมฉันแน่!”“ข้าก็รู้สึกเช่นกันว่าน่าแปลกนัก!”เซียวหลินเทียนกล่าวอย่างร้อนรน “ข้าได้สั่งให้คนไปเชิญมู่หรงเหยียนซงแล้ว เราจะรู้เมื่อกลับไปว่าเกิดเรื่องอันใดขึ้น!”แต่เมื่อทั้งสองกลับไปถึงตำหนักอ๋องอี้ ลู่หนานที่ถูกส่งไปเชิญมู่หรงเหยียนซงก็กลับมา เขาเข้าพบเซียวหลินเทียนและกล่าวรายงานเบา ๆ“ท่านอ๋อง เมื่อคืนที่ผผ่านมา องค์ชายจิ้นมิได้กลับไปที่ศาลาพักม้า เขาส่งคนมาบอกกับองค์หญิงชิ่งเพียงว่า เขาจะพักที่ไร่ของตระกูลเฮ่อเป็นเวลาสองวัน! องค์หญิงชิ่งก็รู้สึกสับสนเช่นเดียวกัน! นางจึงตามข้าน้อยกลับมา กำลังรออยู่ในห้องรับรองแขกพ่ะย่ะค่ะ!”หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนสบตากัน ทั้งสองรีบเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว“พี่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 1208

    หลิงอวี๋ถามเช่นนั้นมู่หรงชิ่งก็พลันตกใจ และนึกถึงคำพูดของพี่ชายบนเรือเช่นกันมู่หรงชิ่งสีหน้าลำบากใจ พูดอย่างอึดอัดว่า “พี่หญิงหลิงหลิง ข้ามิรู้! เสด็จพี่มิได้บอกข้าเรื่องนี้เลย เขาบอกว่าไว้รอคุยกับพวกท่านทีเดียว ข้าก็จะรู้พร้อมกัน!”หลิงอวี๋รู้สึกหงุดหงิด หากรู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ ก่อนหน้านี้ควรจะพามู่หรงเหยียนซงกลับไปที่ตำหนักอ๋องอี้เพื่อถามให้ชัดเจนแล้ว“พี่หญิงหลิงหลิง พวกท่านไปที่ตระกูลเฮ่อและพาเสด็จพี่ของข้าออกมา แล้วถามค่อยเขามิได้หรือ?!”มู่หรงชิ่งเป็นห่วงความปลอดภัยขององค์ชายจิ้น จึงพูดอย่างรีบร้อน “เสด็จพี่ของข้าเป็นองค์ชายแห่งเยวี่ยใต้ ตระกูลเฮ่อไม่มีสิทธิ์กักขังเขา!”“ใจเย็นลงก่อน!”คิ้วของเซียวหลินเทียนขมวดเข้าหากัน กล่าวอย่างสงบใจว่า “องค์หญิงชิ่ง เจ้าคิดได้ ตระกูลเฮ่อก็คิดได้เช่นกัน! แต่เหตุใดตระกูลเฮ่อถึงกล้ากักขังพี่ชายของเจ้าเล่า?”“ข้าคิดว่าเรื่องนี้มิง่ายอย่างที่คิด หากเรามิทำให้เรื่องนี้กระจ่าง ต่อให้เราไปที่นั่นก็คงพาพี่ชายของเจ้ากลับมาพร้อมพวกเรามิได้!”“องค์หญิงชิ่ง ท่านอ๋องตรัสถูกแล้ว เราต้องคิดให้รอบคอบ!”หลิงอวี๋ดึงมู่หรงชิ่งให้นั่งลง แล้วถามว่า “ท่านอ๋

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2198

    หลงจิ้งยังคงยากที่จะเชื่อ “คำพูดของตระกูลเหล่านั้นก็มิได้ผลหรือพ่ะย่ะค่ะ?”เจ้าแห่งทิศใต้ส่ายหน้าอย่างหดหู่ “เสด็จปู่ของเจ้าตรัสว่าจะตรวจสอบให้ จึงส่งเจ้าแห่งทะเลไปตรวจสอบ แต่ผลที่ได้จากเจ้าแห่งทะเลก็มิสามารถสรุปอะไรได้เลย หรือกระทั่ง...”กระทั่งเจ้าแห่งทะเลอาจจะใช้ขี้ผึ้งหอม ควบคุมบุตรหลานของตระกูลใหญ่เหล่านั้นไว้ในมือตนเอง!เซียวหลินเทียน หลงจิ้งและหลิงอวี๋ต่างก็เข้าใจความหมายที่เจ้าแห่งทิศใต้ยังพูดมิจบใจของหลงจิ้งพลันหล่นวูบ เช่นนั้นเรื่องที่ตนไปเผาขี้ผึ้งหอมก็เท่ากับมิได้ช่วยใครเลย กลับยิ่งทำให้อำนาจของเจ้าแห่งทะเลเพิ่มทวีคูณขึ้นงั้นหรือ?หลงเพ่ยเพ่ยกล่าวอย่างมิยอม “หรือว่าหัวหน้าตระกูลใหญ่เหล่านั้นล้วนเลอะเลือนไปแล้ว? ไยจึงปล่อยให้ท่านอาเจ้าแห่งทะเลควบคุมชะตากรรมของพวกเขาเช่นนี้?”เซียวหลินเทียนขมวดคิ้ว มิน่าแปลกใจที่เมื่อครู่เจ้าแห่งทะเลยอมถอยกลับไปง่าย ๆ ที่แท้ก็มีแผนการเช่นนี้เองก่อนที่จะควบคุมตระกูลใหญ่เหล่านั้นไว้ในมือ เจ้าแห่งทะเลย่อมมิอาจแตกหักกับเจ้าแห่งทิศใต้ได้ในยามนี้แต่เมื่อใดที่เขาควบคุมตระกูลใหญ่เหล่านั้นไว้ในมือได้แล้ว เจ้าแห่งทะเลย่อมมิปล่อยเจ้าแห่งทิศใต

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2197

    มหาปราชญ์มองไปยังเจ้าแห่งทะเลอย่างมิยินยอม เจ้าแห่งทะเลกล่าวเสียงเข้ม “คนเขามิยอมรับวิธีการรักษาของท่าน ก็ให้พวกเขาไปหาคนที่เก่งกว่านี้เถอะ!”“อย่าให้เป็นเพราะบุตรบุญธรรมคนเดียวต้องมาทำให้ความเป็นพี่น้องของพวกเราต้องบาดหมางกัน!”เจ้าแห่งทะเลพูดจบก็นำหน้าเดินออกไปท่าทีของเจ้าแห่งทิศใต้เช่นนี้ชัดเจนว่า หากพวกเขามิยอมถอยก็จะใช้กำลัง เจ้าแห่งทะเลยังมิอาจแตกหักกับเจ้าแห่งทิศใต้ได้ในตอนนี้ ทำได้เพียงยอมถอยไปก่อนชั่วคราวเท่านั้นวิธีนี้ใช้มิได้ผล เช่นนั้นก็ค่อยเปลี่ยนวิธีใหม่“มิขอส่ง!”เจ้าแห่งทิศใต้กล่าวด้วยสีหน้าท่าทีฟึดฟัดใส่เจ้าแห่งทะเล เป็นการแสดงออกถึงความมิพอใจของตนเผยอวี้และฉินซานก็มองส่งมหาปราชญ์และเจ้าแห่งทะเลอย่างโกรธเคืองเช่นกันเก๋อเฟิ่งฉิงรีบวิ่งไปยังเงาร่างที่ขดตัวอยู่ในความมืดนั้น“พี่ใหญ่ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง? บาดเจ็บตรงไหน?”“คุณหนูสิง เจ้าก็รู้ดีอยู่แล้วว่าพี่ใหญ่ข้าใช้กำลังภายในมิได้ เหตุใดจึงคิดวิธีการเช่นนี้ออกมา นี่มิเท่ากับทำร้ายพี่ใหญ่ข้าหรอกหรือ?”เก๋อเฟิ่งฉิงมองหลิงอวี๋อย่างตำหนิหลิงอวี๋เดินเข้ามา พลางร้องเรียก “ลู่หนาน เปิดม่าน!”“หรงเกอเอ๋อร์ เจ้าบ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2196

    “อ๊าว อ๊าว...”มหาปราชญ์ได้ยินเสียงกระแทกอย่างบ้าคลั่งดังขึ้นในห้องอีกครั้ง เขาซัดฝ่ามือออกไปยังทิศทางต้นเสียง ทว่าร่างนั้นกลับจู่โจมเข้ามาหาเขาแทนมหาปราชญ์กลัวว่าจะถูกคว้ามือได้อีกจึงรีบถอยหลังไป แต่ในห้องเต็มไปด้วยเครื่องเรือนที่ถูกทำลายเสียหาย เท้าของเขาสะดุดเข้าจนล้มลงกับพื้นเกือบจะพร้อมกันนั้น ดวงตาสีแดงคู่นั้นก็พุ่งเข้าใส่ร่างตน อ้าปากกัดเข้าที่ลำคอของเขาซี๊ด!มหาปราชญ์เจ็บปวดจนใช้มือข้างหนึ่งบีบเข้าที่ลำคอเขา หมายจะบีบกระดูกคอให้แหลกแต่ร่างนั้นกลับดิ้นหลุดพรวดไปเหมือนปลาไหล พุ่งหลบไปไกลหลายเมตรในพริบตา เก็บเศษไม้จากเครื่องเรือนที่แตกหักขว้างปาใส่มหาปราชญ์ดังโครมคราม“มหาปราชญ์ ท่านรีบออกมาเร็ว! ระวังพี่ชายข้าทำร้ายท่าน!”เผยอวี้กังวลมากกว่าว่ามหาปราชญ์จะทำร้ายเซียวหลินเทียนเซียวหลินเทียนใช้กำลังภายในมิได้ หากถูกทำให้ลำบากเช่นนี้ เซียวหลินเทียนจะต้องตายแน่เก๋อเฟิ่งฉิงก็รู้สึกเช่นเดียวกัน จึงกล่าวอย่างร้อนรน “ท่านน้าเขย ท่านออกมาเถิดเจ้าค่ะ ท่านอย่าทำร้ายเขาเลย!”“เขามิได้ตั้งใจโจมตีท่าน ตอนนี้เขาสิ้นสติไปแล้ว ท่านอย่าถือสาเขาเลย!”มหาปราชญ์เกิดจิตสังหารขึ้นแล้ว

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2195

    สุนัขบ้ากัดคน นั่นมิใช่โรคพิษสุนัขบ้าหรอกหรือ?เจ้าแห่งทะเลและมหาปราชญ์ต่างก็รู้จักโรคนี้ ว่ากันว่าเป็นโรคที่รักษามิหาย เมื่อกำเริบก็จะเหมือนสุนัขบ้า สิ้นสติโดยสิ้นเชิง เห็นคนก็จะกัด เมื่อถึงระยะสุดท้ายก็จะเน่าเปื่อยทั้งร่างจนตายหลิงอวี๋หาข้ออ้างนี้ให้เซียวหลินเทียน ครึ่งหนึ่งเป็นเพราะรู้สึกว่าโรคนี้สามารถทำให้เจ้าแห่งทะเลและมหาปราชญ์ตกใจกลัวจนมิกล้าเข้าใกล้เซียวหลินเทียนได้อีกครึ่งหนึ่งก็เป็นความตั้งใจล้วน ๆ เป็นวิธีระบายอารมณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่หลิงอวี๋มิพอใจความสัมพันธ์ในฐานะคู่หมั้นคู่หมายของเก๋อเฟิ่งฉิงและเซียวหลินเทียนหลิงอวี๋พูดพลางสำรวจมองเจ้าแห่งทะเลสิ่งที่ทำให้หลิงอวี๋รู้สึกมิสบายใจอยู่บ้างคือ ตนกลับมีหน้าตาคล้ายคลึงกับเจ้าแห่งทะเลอยู่หลายส่วน เจ้าแห่งทะเลผู้นี้คือบิดาของนางจริง ๆ!ส่วนเจ้าแห่งทะเลก็ตั้งใจมองหลิงอวี๋เป็นพิเศษเช่นกันมหาปราชญ์บอกว่าสิงอวี๋ก็คือหลิงอวี๋ บุตรีของหลานฮุ่ยจวน และก็เป็นบุตรีของตนด้วยเจ้าแห่งทะเลมิได้ขาดแคลนบุตรธิดา เมื่อเห็นใบหน้าที่ธรรมดามิโดดเด่นของหลิงอวี๋ ในใจก็รู้สึกผิดหวังอยู่บ้างเขามิได้มาเพื่อยอมรับบุตรสาว จึงเปลี่ยนความสนใจไปท

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2194

    เจ้าแห่งทิศใต้กล่าวอย่างเจ็บปวดใจนัก “เจ้าสิบเอ็ด พวกเราพี่น้องล้วนเป็นคนตระกูลหลง แม้ปกติจะมิลงรอยกันบ้าง แต่ก็ล้วนเป็นเรื่องหยุมหยิม สามารถหัวเราะแล้วปล่อยผ่านไปได้!”“ทว่าหากมหาปราชญ์และสำนักซิงหลัวลงมือ นั่นก็คือวันล่มสลายของตระกูลหลง เจ้าสิบเอ็ด เจ้าต้องการให้ลูกหลานตระกูลหลงถูกมหาปราชญ์และสำนักซิงหลัวกำจัดจนสิ้นซากจริง ๆ หรือ?”เมื่อเช้าเจ้าแห่งทะเลไปเข้าร่วมประชุมราชสำนัก เห็นตระกูลเหล่านั้นร่วมกันฟ้องร้องมหาปราชญ์และสำนักซิงหลัว จึงได้รู้ว่ามหาปราชญ์แอบทำอะไรลับหลังตนบ้างเขาแอบนึกเสียใจที่ตนวู่วามไป ฟังคำพูดฝ่ายเดียวของมหาปราชญ์ก็ให้รองแม่ทัพของตนนำทหารไปล้อมคฤหาสน์อู่เสียแล้วแต่เสียใจก็ส่วนเสียใจ เจ้าแห่งทะเลคิดว่า มหาปราชญ์บอกว่าเซียวหลินเทียนมีมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์สองชิ้นคือกระบี่คุนอู๋และเสือปีกกาฬ จึงมิได้รู้สึกเสียใจมากนักที่ส่งทหารไปล้อมคฤหาสน์อู่เรื่องที่มหาปราชญ์หลอกใช้ตน บัญชีนี้ค่อยไปสะสางกับเขาทีหลัง เรื่องเร่งด่วนที่สุดในยามนี้คือ การยืนยันว่าเสี่ยวอู่ผู้นี้คือเซียวหลินเทียน และต้องยึดเอามหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองชิ้นในมือเขามาให้ได้ส่วนเรื่องขี้ผึ้งหอมเส

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2193

    หลิงอวี๋กดความรู้สึกมิสบายใจของตนไว้ รีบแต่งหน้าให้เซียวหลินเทียนดูป่วยซีดเซียวอย่างรวดเร็วทุกคนในจวนเตี๊ยมกันเรียบร้อยแล้วว่า เซียวหลินเทียนป่วยเป็นโรคประหลาด คนของคฤหาสน์อู่มาที่เมืองหลวงแดนเทพก็เพื่อตามหาหมอและเสาะหายาให้เซียวหลินเทียนช่วงนี้หลิงอวี๋มีชื่อเสียงมากในเมืองหลวงแดนเทพ คฤหาสน์อู่จึงเชิญหลิงอวี๋มาก็เพื่อรักษาอาการป่วยของเซียวหลินเทียนส่วนเก๋อเฟิ่งฉิงที่อยู่ในคฤหาสน์อู่ เพราะเป็นห่วงอาการป่วยของคู่หมั้นของตนจึงตั้งใจมาเยี่ยมเป็นพิเศษและการที่หลงเพ่ยเพ่ยและหลงจิ้งมาเยี่ยมเซียวหลินเทียน ก็เพราะความสัมพันธ์ที่เซียวหลินเทียนเป็นบุตรบุญธรรมของเจ้าแห่งทิศใต้เช่นนี้ทุกคนก็มีข้ออ้างที่ดีพอที่จะใช้กลบเกลื่อนได้แล้วทุกคนเพิ่งจะตกลงแผนรับมือกันเสร็จ เจ้าแห่งทิศใต้และเจ้าแห่งทะเลก็มาถึงหน้าประตูแล้วเผยอวี้และฉินซานในฐานะน้องชายร่วมตระกูลของเซียวหลินเทียนก็ออกไปต้อนรับพร้อมกันหลงจิ้งก็ติดตามออกมาด้วย เขาแสร้งแสดงละครตลอดทาง ครั้นเห็นเจ้าแห่งทะเลและมหาปราชญ์มาด้วยกันก็ทำท่าประหลาดใจ“ท่านอาเจ้าแห่งทะเล เหตุใดจึงมาพร้อมกับท่านพ่อของกระหม่อมได้พ่ะย่ะค่ะ?”เจ้าแห่งทะเลยิ้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2192

    หลิงอวี๋ได้ยินคำพูดของหลงจิ้งก็ขมวดคิ้ว นางและเย่หรงเคยคาดเดากันไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าเหตุใดเลี่ยวหงเสียถึงถูกขังในคุกน้ำโดยมิผ่านการไต่สวนหรือว่าจะเป็นเพราะนางพัวพันกับเรื่องของหลงอี้ มหาเทพหลงถึงได้ปฏิบัติต่อเลี่ยวหงเสียเช่นนี้“ท่านพ่อของข้าตั้งใจจะไปสอบถามเรื่องราวกับเลี่ยวหงเสีย ทว่าแม้แต่ท่านพ่อของข้าก็ยังมิสามารถพบเลี่ยวหงเสียได้เลย!”หลงจิ้งหัวเราะอย่างขมขื่น “นี่ก็ยิ่งพิสูจน์ถึงความสำคัญของเลี่ยวหงเสีย ดังนั้น รอให้ผ่านพ้นอุปสรรคครั้งนี้ไปก่อน พวกเราค่อยคิดหาทางดูว่าจะช่วยเลี่ยวหงเสียออกมาได้หรือไม่!”“ข้าเชื่อว่าเย่หรงก็คงอยากช่วยนางออกมาเช่นกัน!”อย่างไรเสียหลิงอวี๋ก็เพิ่งจะรู้จักกับสองพ่อลูกเจ้าแห่งทิศใต้ มิได้ล่วงรู้พื้นเพพวกเขามากนัก มิสะดวกที่จะบอกว่าตนกับเย่หรงได้วางแผนช่วยเลี่ยวหงเสียไว้ก่อนหน้านี้แล้วขณะที่หลายคนกำลังพูดคุยกันอยู่ หัวหน้าองครักษ์ของหลงจิ้งก็เข้ามาแจ้งว่า “คุณชายสาม ท่านอ๋องออกจากท้องพระโรงแล้ว กำลังมุ่งหน้ามายังคฤหาสน์อู่ ผู้ที่ติดตามมาด้วยยังมีเจ้าแห่งทะเลและมหาปราชญ์ ท่านอ๋องให้พวกท่านเตรียมรับมือ”“เจ้าแห่งทิศใต้ให้ข้าน้อยมารายงานท่านก่อน ต

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2191

    “พี่หญิง ท่านคงมิได้คิดว่าเพราะเป็นพ่อลูกกัน เจ้าแห่งทะเลจะออมมือให้หรอกใช่หรือไม่?”หลงเพ่ยเพ่ยเห็นสีหน้าของหลิงอวี๋เปลี่ยนไปมา ก็กล่าวอย่างไร้ความปรานี “ต่อให้เขาจะเห็นแก่ความผูกพันทางสายเลือดนี้ ชายาเจ้าแห่งทะเลก็ไม่มีทางออมมือให้ท่านแน่!”“ชายาเจ้าแห่งทะเลมิได้ขาดแคลนบุตรธิดา ชายาเจ้าแห่งทะเลปฏิบัติต่อบุตรที่เกิดจากอนุภรรยาเหล่านั้นอย่างใจเหี้ยมอำมหิต นางไม่มีทางมองท่านเป็นพิเศษหรอก!”หลิงอวี๋ส่ายหน้า “ข้ามิได้คิดจะยอมรับเขา!”สำหรับบุรุษที่สามารถกำจัดสตรีที่รักของตนให้สิ้นซากได้ หลิงอวี๋ย่อมมิอาจคาดหวังอะไรเป็นพิเศษจากเขาได้เมื่อได้ฟังชีวิตอันน่าเวทนาของหลานฮุ่ยจวน หลิงอวี๋จึงไม่มีความรู้สึกผูกพันฉันพ่อลูกต่อเจ้าแห่งทะเลแม้แต่น้อย แล้วจะเป็นไปได้อย่างไรที่จะยอมรับเขาเป็นบิดา?หลงจิ้งมองไปยังหลิงอวี๋ “น้องหญิง ที่พวกเราเปิดอกพูดคุยกับเจ้า ก็เพียงต้องการให้เจ้าเห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของท่านอาเจ้าแห่งทะเล ให้เจ้าอย่าได้โง่เขลาไปแก้แค้นด้วยตนเอง!”“หากเจ้าอยากแก้แค้น พวกเราค่อย ๆ วางแผนกันในระยะยาว!”หลิงอวี๋จำหลานฮุ่ยจวนมิได้ด้วยซ้ำ ยิ่งมิรู้อะไรเกี่ยวกับชาติกำเนิดของตนเองเลย

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2190

    หลงจิ้งกำลังจะกล่าวต่อ หลงเพ่ยเพ่ยเห็นว่าเก๋อเฟิ่งฉิงก็อยู่ที่นี่ด้วย จึงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า“คุณหนูใหญ่เก๋อ เจ้ากลับไปพักผ่อนที่ห้องก่อนสักครู่เถิด พวกเรามีเรื่องต้องปรึกษาหารือกับท่านเซียวตามลำพัง!”เก๋อเฟิ่งฉิงหน้าแดง รู้ว่าหลงเพ่ยเพ่ยกังวลเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างตนและมหาปราชญ์ จึงกล่าวขึ้นทันที “เช่นนั้นข้าขอกลับไปพักผ่อนก่อน พี่ใหญ่ หากมีเรื่องอันใดต้องการให้ข้าช่วยก็เรียกข้าได้นะเจ้าคะ!”เก๋อเฟิ่งฉิงเดินออกไป แต่ซูจู๋กลับกล่าวอย่างมิพอใจว่า“ท่านหญิง พวกท่านระแวงคุณหนูของข้ามากเกินไปแล้ว การกระทำของคุณหนูของข้าเมื่อคืนก็เพียงพอที่จะพิสูจน์จุดยืนของนางแล้ว หากนางคิดจะหักหลังพวกท่าน เหตุใดยังต้องรอจนถึงยามนี้เล่า!”“ท่านเซียว พวกเขามิเข้าใจคุณหนูของข้าก็ช่าง แต่ท่านยังมิเข้าใจคุณหนูของข้าอีกหรือเจ้าคะ?”“ทำกับคุณหนูของข้าเช่นนี้ ช่างเกินไปแล้วจริง ๆ!”เซียวหลินเทียนยิ้มอย่างขมขื่น และโค้งคำนับเล็กน้อย “น้องเก๋อ ทำให้เจ้าต้องลำบากใจเสียแล้ว เจ้าไปพักผ่อนก่อนเถอะ อีกเดี๋ยวข้าจะไปขอโทษเจ้า!”เก๋อเฟิ่งฉิงคลี่ยิ้มเล็กน้อยอย่างใจกว้าง “พี่ใหญ่เกรงใจเกินไปแล้ว ข้าหาได้เสียใจไม่ เ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status