เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 824
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-20 18:00:00
บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 825
จั๋วซือหรานอัญเชิญสัตว์อสูรปีกที่ตัวนั้นที่เก็บมาจากซางเชวี่ยออกมาพอผ่านการรักษาและพักฟื้้นมาระยะหนึ่ง จั๋วซือหรานก็เลี้ยงมันจนใช้ได้แล้ว อย่างน้อยก็ดูสง่างามน่าเกรงขามขึ้นมากจั๋วซือหรานขึ้นไปนั่งหานกวงรู้สึกประหลาดใจ "แม่นางจิ่ว ท่านจะไปแบบนี้หรือ?"จั๋วซือหรานเลิกคิ้ว "ไม่อย่างนั้นจะให้ข้าไปอย่างไร? ข้าเองก็ไม่ใช่คุณหนูสูงศักดิ์จากตระกูลอะไรเสียหน่อย ข้าต้องนั่งรถม้ากอดพิณผีพาบังหน้าไว้ด้วยหรือ?"หานกวงมองเห็นรอยยิ้มสบายๆ บนหน้าแม่นางจิ่วจั๋วซือหรานยิ้มบอกต่อว่า "ข้ามันก็แค่สามัญชน ต้องไปแบบนี้นั่นล่ะ"หานกวงตอนที่ได้ยินคำพูดนี้ของจั๋วซือหราน จู่ๆ ก็รู้สึกว่าแบบนี้ก็ดีเหมือนกันหานกวงยิ้มตอบ "เช่นนั้นแม่นางจิ่วก็ระวังตัวด้วย พวกข้าน้อยจะรอฟังข่าวดีจากท่านนะ"แต่สิ่งที่พวกเขาคิดไม่ถึงก็คือ สิ่งที่รอกลับกลายเป็นจั๋วซือหรานในชุดแดงขาดรุ่ย สภาพที่บาดแผลเต็มดัว...แต่นั่นก็เป็นเรื่องหลังจากนี้ตอนนี้ จั๋วซือหรานออกเดินทางจากบ้านตนเอง ตรงไปยังสวนชิวอีสวนชิวอีอยู่ในเมืองหลวง เป็นสวนแห่งหนึ่งที่จักรพรรดิเฒ่าตอนนั้นให้มาเพราะสงสารซือคงอวี้ สวยงามมาก ไม่ใช่แค่ทิวทัศน์งดงาม แต่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 826
"เอาล่ะสิ บีบตระกูลเฟิงแบบนี้ เอาคนอื่นยกให้เฟิงเหยียน ข้าจะดูว่าจั๋วจิ่วจะทำอย่างไร นางไม่ใช่ว่าชอบเฟิงเหยียนมากที่สุดหรอกหรือ?""ใช่สิ นางไม่ใช่บอกต่อหน้าทุกคนแค่ครั้งเดียว ว่าตนเองรักเฟิงเหยียนอย่างลึกซึ้งนี่นา""ตระกูลเฟิงนี่ก็จริงๆ เลย ไม่กลัวผิดใจนางแล้วนางจะสังหารคนมากขึ้นเหรือ?""ฮ่าๆๆ..." มีคนแอบหัวเรา "ให้ข้าว่านะ ตระกูลเฟิงทำไมไม่ยกซื่อจื่อให้นางไปเลย แลกกับความสงบสุข"ตอนนี้เอง ข้างๆ ก็มีเสียงเย็นชาดังขึ้น"พวกเจ้านี่มันก็ทำได้แค่ซุบซิบนินทาอยู่ข้างหลังเท่านั้น ถึงจะไม่พูดว่าตระกูลเฟิงกับจั๋วจิ่วมีความแค้นอะไรกัน จะผิดใจหรือไม่ แต่พวกเจ้าเองก็ไม่กลัวผิดใจกับพวกเราเลยนี่..."เสียงของผู้อาวุโสตระกูลเฟิงคนหนึ่งดังลอดเข้ามาอย่างเย็นชาข้างๆกลุ่มคนที่ซุบซิบกันอยู่แต่เดิม ก็ยิ้มขึ้นอย่างกระดากขึ้นมาทันทีผู้อาวุโสตระกูลเฟิงร้องเชอะ "ยิ่งไปกว่านั้นก็ไม่ต้องให้พวกเจ้ามาพูดให้ตระกูลเฟิงของพวกเราเสื่อมเสียหรอก จั๋วจิ่วหรือ? ก็แค่ตัวตลกตัวหนึ่งเท่านั้น ที่นางสังหารไปก็มีแต่พวกลูกหลานที่ฝึกฝนมาต่ำเตี้ยเรี่ยดินของตระกูลเฟิง นางมันก็แค่หญิงสาวที่ขี้ขลาดคนหนึ่งเท่านั้น!""เจ้าก็ด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 827
สายตาของจั๋วซือหรานดูหยิ่งยโส มองลงมายังพวกเขาที่อยู่บนพื้นนางเอ่ยต่อว่า "แล้วพวกเจ้าบอกว่าข้าเป็นหญิงสาวขี้ขลาด กล้าลงมือแต่กับคนธรรมดาในตระกูล ไม่กล้าลงมือกับพวกเจ้าหรือ?"จั๋วซือหรานหัวเราะเบาๆ "ข้าก็แค่คิดว่า น้ำสามารถยกเรือและจมเรือได้ เจ้าลิ่วล้อพวกนั้นของพวกเจ้า ในเมื่อช่วยพวกเจ้าไล่กัดคนอื่น แต่ก็หันกลับมาแว้งกัดพวกเจ้าได้เช่นกัน""ข้าไม่กล้าลงมือกับพวกเจ้ารึ?" จั๋วซือหรานพอสิ้นเสียง ร่างก็ไหววูบออกมาทุกคนเห็นเพียงบนท้องฟ้ามีเงาสีแดงแล่นผ่านไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็มีเสียงเผียะดังขึ้นตอนที่ร่างแดงนั่นร่อนลงพื้นในดวงตาเหล่าผู้อาวุโสตระกูลเฟิงคือสีหน้าไม่อยากเชื่อและไฟโกรธที่ยากจะควบคุม แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ดึงดูดความสนใจคน ที่ดึงดูดความสนใจคนยิ่งกว่า คือรอยนิ้วมือสีแดงสดบนหน้าของเหล่าผู้อาวุโสตระกูลเฟิงเช่นนั้นก็เดาได้ไม่ยากแล้ว ว่าเสียงเพียะๆ เมื่อครู่นี้คือเสียงอะไรเป็นเสียงที่จั๋วซือหรานตบพวกเขาไปนั่นเองตอนที่ทุกคนมองไปยังหญิงสาวในชุดแดงเพลิง ในสายตาก็มีความยำเกรงเพิ่มขึ้นมาพอควรในช่วงที่ผ่านมา การกระทำต่างๆ ของจั๋วซือหราน ถ้าจะบอกว่าไม่ทำให้ใครรู้สึกนับถือเลย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 828
พวกมันล้วนโมโหกัน"ปล่อยข้าออกไป! ข้าจะกัดเขาให้ตายไปเลย!" งูเพลิงเงินเอ่ยขึ้นขนมถั่วแดงเป็นพวกนิสัยหัวรุนแรง "ข้าจะไปฝังไหมกู่ให้เต็มตัวเขาเลย!"กระทั่งราชาแมงมุมหน้าผีที่สุขุมที่สุด ก็ยังพูดว่า "ข้าจะให้เขาได้เจอกับรสชาติของการถูกชำแหละจนตาย"พวกมันเจื้อยแจ้วอยู่ในสมองนาง แต่กลับบรรเทาอารมณ์ของจั๋วซือหรานลงได้ระดับหนึ่งหลังจากเข้ามาในสวนชิวอี ถึงแม้นางจะเดินเพียงคนเดียวแต่ก็มีคนเข้ามาใกล้นาง ทว่าไม่ได้มีเจตนามาหาเรื่องนางผ่านเรื่องไปมากมาย คนเราก็เรียนรู้ที่จะทำตัวให้ว่าง่ายขึ้นไม่น้อย ต่อให้จะไม่ชอบนาง ก็จะไม่ยั่วโมโหนาง ถึงอย่างไร ถ้าไปยั่วโมโหความยุ่งยากใหญ่นี้เข้า ไม่ใช่ตัวเลือกที่ฉลาดนักแน่นอนคนที่เข้ามาหานางก็เพื่อจะมาสร้างความสนิทสนมกับนาง"แม่นางจิ่ว ได้ยินว่าช่วงนี้ท่านร่วมมือกับตระกูลฮั่ว ใช้ยาลูกกลอนขั้นสี่เป็นสิ่งแลกเปลี่ยน ไม่ทราบว่าอยากจะมาร่วมมือกับข้าบ้างไหม?""จริงด้วย ขายยาลูกกลอนเหล่านั้นให้พวกข้าบ้างก็ได้นะ"ถึงอย่างไรยาลูกกลอนขั้นสี่หลายครั้งก็ราคาสูงมากจนขายไม่ได้ในเมืองหลวง ต้องนำไปประมูลกัน การประมูลก็ดูไม่ใช่สิ่งที่แน่นอนด้วย ไม่รู้ว่าจะมีคนโง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 829
"ข้าก็แค่คิดไม่ถึง เจ้ารู้อยู่แล้วว่าเป็นแผนแต่ก็ยังกล้ามา นี่มันพูดว่าหยิ่งยโสไม่ได้แล้ว แต่เป็นโง่เขลาต่างหาก"จั๋วซือหรานได้ยินคำพูดเขา ก็หันหน้ากลับมา แล้วจึงเห็นชายกลางคนคนหนึ่งไม่ใช่คนอื่น บิดาของเฟิงเหยียน เฟิงอวี้นั่นเอง"พวกเขาเอาเฟิงเหยียนมาเป็นสิ่งแลกเปลี่ยน ไม่ใช่ว่าคิดไว้แล้วว่าข้าจะมาหรือ" จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้สายตาเฟิงอวี้ดูลึกซึ้งมากจั๋วซือหรานมองดวงตาเขา น้าจะเพราะคิ้วตาใบหน้าของเฟิงอวี้ดูคล้ายกับเฟิงเหยียนจริงๆดังนั้นพอมองดวงตาเฟิงอวี้ ก็คล้ายกับมองดวงตาของเฟิงเหยียนอย่างไรอย่างนั้นพอที่จะอ่านออกมาได้ชัดเจน ว่าในสองตานั่น ไม่มีความคิดอริศัตรูตอนนี้ ไม่เห็นความคิดอริศัตรู แต่กลับเห็นถึงอารมณ์ที่ซับซ้อนลึกซึ้งบางส่วนนางเองก็บอกไม่ถูกว่าคืออะไร แต่ขอแค่ไม่ใช่ความคิดอริศัตรู นางก็ขี้เกียจจะไปใส่ใจจั๋วซือหรานหมุนตัวหันไปโยนหินลงน้ำต่อแต่กลับไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินจากไปลอดเข้ามาทางด้านหลังเฟิงอวี้ยืนอยู่ด้านหลังนางตลอด ไม่ได้เดินไปไหนจั๋วซือหรานไม่ได้ยินเสียงเขาเดินจากไป ดังนั้นหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จึงหันมาถามว่า "ท่านมีอะไรจะชี้แนะอีกหรือ?"ถึงแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 830
เขาจ่ายออกไปแล้วจริงๆเจ็บปวดมากดังนั้นเขาจึงหวังว่าลูกชายตนเองจะไม่เดินตามรอยความผิดพลาดของตนเช่นนั้น ขอแค่เหยียนเอ๋อร์ไม่เอาใครมาไว้ในใจ ก็ไม่ต้องเดินตามรอยตนเองแล้วและก็ผ่านไปอีกพักหนึ่งงานเลี้ยงในที่สุดก็เริ่มขึ้นแล้ว จั๋วซือหรานตามเหล่าแขกเหรื่อไปที่โถงจัดเลี้ยงและได้เห็นเหล่าผู้อาวุโสตระกูลเฟิง เข้ามาถึงในห้องจัดเลี้ยงก่อนแล้วนอกเหนือจากนี้ คนของตระกูลเหยียนส่วนหนึ่งก็อยู่ด้วยพวกเขากำลังคุยอะไรบางอย่างกันอยู่คิ้วของจั๋วซือหรานเลิกเล็กน้อย สายตาเย็นชาลงเล็กน้อยตอนที่ทุกคนมากันเกือบครบ ผู้อาวุโสตระกูลเหยียนกับผุ้อาวุโสตระกูลเฟิงก็ยืนขึ้นมา ร่วมประกาศข่าวขึ้นพร้อมกัน"เชื่อว่าทุกคนน่าจะเคยได้ยินกันแล้ว พวกเราสองตระกูลกำลังจะเกี่ยวดองกัน ลูกหลานที่ยอดเยี่ยมสองคนของสองตระกูลเรา ในวันนี้จะทำการหมั้นหมายกันภายใต้สักขีพยานของทุกท่าน หวังว่าจะได้รับการอวยพรของทุกท่าน"ทุกคนไม่อวยพรก็ไม่อวยพรสิ แต่สายตาก็อดมองไปทางจั๋วซือหรานไม่ได้ขึ้นมา ราวกับพยายามจะหาคำตอบหรือเหตุผลจากหน้าบนหน้าจั๋วซือหรานสีหน้าของจั๋วซือหรานไม่มีความอบอุ่นอยู่เลย แต่ก็มองไม่ออกว่าอึดอัดอะไรมีคน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 831
"เจ้ากำลังพูดไร้สาระอะไร? พวกเราไปทำอะไรกับเขาตอนไหน?"ถูกจั๋วซือหรานใช้กระบี่ยาวแทงผู้อาวุโสตระกูลเฟิงคนนี้ไว้บนพื้น เนื่องจากความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้เขาหน้าบูดเบี้ยวแต่ว่าตอนที่มองจั๋วซือหราน สายตากลับดูภาคภูมิใจขึ้นมาราวกับกำลังบอกกับนางว่า: แล้วเจ้าจะทำอะไรได้? เจ้าโกรธแค้นขนาดนี้เพื่อเฟิงเหยียน ไล่ฆ่าคนไปมากมาย พยายามไปตั้งมากมาย แล้วมีประโยชน์อะไร? เจ้าทำอะไรได้บ้าง?ผู้อาวุโสคนนี้ทนความเจ็บปวดไว้ เสียงกดลงทั้งต่ำทั้งเบา แต่กลับมีความเย้ยหยันกับหยิ่งยโสขึ้นอย่างไม่ปิดบัง บอกกับจั๋วซือหรานว่า "เจ้าไม่ใช่ว่าทุกวันต้องสังหารคนในตระกูลเราหนึ่งคนหรือ? เจ้าไม่ใช่บอกว่า ทุกวันจะสังหารลิ่วล้อของพวกเราคนหนึ่งนี่นะ?"เขาจ้องจั๋วซือหรานนิ่ง หัวเราะเย็นชา "เช่นนั้นเจ้าก็จัดการสังหารเฟิงเหยียนเสียสิ เขาเองก็เป็นลิ่วล้อของพวกเรา ทำไมเจ้าไม่ลงมือ?"ดวงตาของจั๋วซือหรานแดงก่ำขึ้นมา ริมฝีปากเม้มแน่น ไม่พูดอะไรผู้อาวุโสที่ถูกนางกดไว้คนนี้ พูดต่อมาว่า "จั๋วจิ่ว ถ้าเจ้าไม่ลงมือ ข้าก็จะลงมือแล้วนะ"จั๋วซือหรานยังไม่ทันตั้งตัวว่าคำว่า 'ลงมือ' จากปากผู้อาวุโสตระกูลเฟิงหมายความว่าอย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 832
"เฟิงเหยียนเองก็ไร้น้ำใจเกินไปแล้ว""นั่นสิ ต่อให้ไม่ได้เป็นคนรักกัน แต่แม่นางจั๋วจิ่วก็รักเขามากนะ ถึงกับยอมเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเฟิงเพื่อความปลอดภัยของเขาเลย แต่ดันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""น่าเวทนาจริงๆ หญิงสาวนี่นะ ต่อให้จะเก่งกาจแค่ไหน แต่ถ้ามาหลงใครหัวปักหัวปำเรื่องความรัก ก็จบแล้ว""คนที่อหังการอย่างจั๋วจิ่ว ก็ยังหนีคำว่ารักนี่ไม่พ้นสินะ"ถึงแม้จะไม่อยากได้ยิน แต่ห้องโถงมันก็ใหญ่แค่นี้คำสำคัญในเสียงวิพากษ์วิจารณ์ ดังก้องจนได้ยินอย่างชัดเจนจั๋วซือหรานยืนอยู่ตรงนั้น นางยกมือขึ้นกุมแขนซ้ายของตนเอง ของเหลวสีแดงสดไหลออกมาตามร้องนิ้ว จนทำเอาแขนเสื้อชุดแดงเพลิงของนาง ย้อมจนกลายเป็นแดงคล้ำนางมองชายคนนั้น มองสีหน้าไร้อารมณ์กับดวงตาลึกซึ้งที่เหม่อลอยของเขาถึงแม้จะไม่อยากยินยอม แต่ก็จำใจต้องยอมรับความจริงหนึ่ง"เจ้าจำข้าไม่ได้แล้ว" จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นเสียงเรียบเสียงของเฟิงเหยียนไม่มีความอบอุ่นแม้เพียงน้อย ฟังแล้วเลื่อนลอยมาก "ข้าไม่รู้จักเจ้าเลย"จั๋วซือหรานคิดถึงภาพตอนที่ตนเองได้พบชายคนนี้ขึ้นมาครั้งแรกทันทีเขาในตอนนั้น ก็เหมือนจะเป็นเช่นนี้ พูดจาเฉยเมย เย็นชา ฟังไม่ออกเล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22
บทล่าสุด
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 848
ราชาแมงมุมหน้าผีเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ "ได้เลย ข้าเตรียมพร้อมแล้ว นายท่าน"จั๋วซือหรานเพ่งสมาธิมองลายอักขระบนพื้น ค่อยๆ สูดลมหายใจหลังจากนั้นก็อัญเชิญราชาแมงมุมหน้าผีออกมาร่างของราชาแมงมุมหน้าผีหดเล็กลงมาก จนสูงพอพอกับจั๋วซือหราน แขนเคียวคู่เปล่งประกายเย็บวาบ!ชิ้ง...! เสียงฉัวะดังขึ้น!ขุดลงไปบนพื้นตรงๆ ขุดพื้นตรงนั้นลึกจนเป็นรู!ร่างของจั๋วซือหรานอ่อนยวบลงไปทันที นางลงไปนั่งกับพื้นราชาแมงมุมหน้าผีดูกังวล ถามขึ้นว่า "นายท่าน ท่านยังไหวไหม สำเร็จไหม?"จั๋วซือหรานก้มหน้า ชุดสีแดงเพลิงกางแผ่ที่ใต้ตัว ยุ่งเหยิงแต่สวยงามนางถอนหายใจยาว "สำเร็จแล้ว ยังดีที่ข้าเดิมพันถูก"จั๋วซือหรานรู้สึกว่าตนเองดวงไม่เลวนัก ด้วยความเข้าใจต่อค่ายกลของนาง คงไม่ใช่แค่พังพื้นแล้วจะสำเร็จแต่ค่ายกลจุดนั้นก็เป็นจุดที่เปราะบางพอดี เพราะค่ายกลหนึ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะแข็งแกร่งสมบูรณ์แบบจนทุกจุดแข็งแกร่งไปทั้งหมด+ราชาแมงมุมหน้าผีเห็นสภาพนางแล้วยังคงรู้สึกกังวล "หัวใจท่านยังเต้นเร็วอยู่ ไม่เป็นไรจริงหรือ?"จั๋วซือหรานไม่เงยหน้าขึ้น ยังคงก้มหน้า นางส่ายหัวเบาๆ เอ่ยขึ้นว่า "เป็นเพราะฤทธิ์ยาน่ะ ไม่เป็น
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 847
จั๋วซือหรานไม่รู้เลยว่าสถานการณ์ของตนเองถูกเห็นนางกำลังหารือเสียงต่ำกับสัตว์อสูรของตนเองแต่ว่าเหล่าเจ้าก้อนเนื้อของนาง ทุกตัวล้วนกังวลเป็นห่วงนาง เอะอะเอ็ดตะโรกันว่าจะลองดึงไหมกู่ออกมาถ้าหากดึงไหมกู่ออกมาแล้วแก้ไขได้ล่ะก็ นางก็ไม่ต้องเอาแรงมาใช้กับการอัญเชิญแมงมุมน้อยหรอกทำแบบนี้ยังพอเหลือแรงไว้ได้บ้าง หลังจากหลุดจากสถานการณ์นี้ อย่างน้อยก็ยังสามารถรับมือกับสถานการณ์อื่นได้จั๋วซือหรานอันที่จริงก็รู้สึกว่ามีโอกาสไม่มากเพราะถ้าหากมีช่องโหว่แบบนี้ ซือคงอวี้คงไม่ได้กร่างขนาดนี้ จนทำท่าแบบว่านางไม่มีทางแก้ไขได้อะไรแบบนั้นถ้าหากนางไม่เอาปืนพวกนั้นออกมา ให้เขาได้ลิ้มรสกับพลังเทคโนโลยีล่ะก็ สถานการณ์เมื่อครู่ก็น่าจะยากลำบากอยู่ค่ายกลที่ก่อตัวขึ้นจากอักขระคำสาปนี้ น่าจะมีฤทธิ์ร้ายกาจน่าดู ถึงแม้จั๋วซือหรานจะดูถูกซือคงอวี้อยู่แต่ว่าซือคงเจาหมิ่นคนนั้น รวมถึงขั้วอำนาจเบื้องหลังซือคงเจาหมิ่น...จั๋วซือหรานรู้สึกว่าไปดูถูกไม่ได้เลยแต่เสียงของขนมถั่วแดงแทบจะร้องไห้อยู่แล้วจั๋วซือหรานดูจนใจ ถอนหายใจเหมือนปลอบเด็กน้อยว่า "ได้ได้ได้ ถ้าอย่างนั้นก็ให้พวกเจ้าลองดูแล้วกัน"จั๋วซือห
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 846
เจ้าก้อนเนื้อพวกนี้ร้อนรนกระวนกระวายกันน่าดูในมิติน้ำพุวิเศษ แต่ก็รู้ว่าคำพูดของจั๋วซือหรานก็มีเหตุผลอยู่ "แล้ว แล้วจะทำอย่างไรล่ะ?"จั๋วซือหรานคิดๆ "ปล่อยแบบนี้ไปก่อนเถอะ ไม่ว่าอย่างไรตอนนี้ก็ยังไม่บาดเจ็บอะไร แค่รู้สึกแย่หน่อยๆ แล้วก็แค่ยังออกไปไม่ได้เท่านั้น ถูกขังอยู่ตรงนี้ ยังสามารถคิดหาวิธีอื่นได้ รอให้ข้าดีขึ้นหน่อย ข้าจะศึกษาเจ้าอักขระคำสาปนี้..."ขนมถั่วแดงร้อนรนขึ้นมา "แต่ท่านตอนนี้ก็รู้สึกแย่นี่นา ไม่มีวิธีผ่อนให้เบาลงบ้างหรือ?"ฟังถึงจุดนี้ จั๋วซือหรานก็หัวเราะออกมาเบาๆ "แต่ก็ไม่ใช่ไม่มีวิธีนี่ แต่ข้าตอนนี้ก็ยังไม่ได้รู้สึกแย่จนถึงขั้นทนไม่ไหว ยังไม่ต้องสนเรื่องนี้หรอก"เสียงยังไม่ทันขาด ก็มีความร้อนวาบแล่นไปทั้งตัวจั๋วซือหรานหอบหายใจเบาๆ จึงข่มระลอกนี้ลงไปได้หลังจากนั้นจึงนั่งยองลงมา ค้นคว้าอักขระคำสาปบนพื้นเหล่าสัตว์อสูรล้วนใจสื่อถึงจั๋วซือหรานได้ ดังนั้นจึงเข้าใจว่านางเป็นคนมีนิสัยแบบไหน นางตัดสินใจเด็ดขาดไปแล้วพวกมันกังวล แต่ก็ไม่ได้เอะอะใส่นางจั๋วซือหรานมองอักขระคำสาปบนพื้นอย่างละเอียด ดูแล้วเหมือนจะเป็นอักษรจากดินแดนทางใต้ไม่ค่อยแตกต่างกับอักษรของแคว้น
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 845
ซือคงอวี้รู้สึกว่าปฏิกิริยาของตนเองไม่เคยรวดเร็วขนาดนี้มาก่อน!ท่าทางแบบนี้ของจั๋วซือหราน บังหน้าของเธอไปกว่าครึ่งแล้วแต่ว่าในบางมุม ก็ยังมองเห็นมุมปากสีแดงของนางได้อยู่ซือคงอวี้มองเห็นมุมปากนั่น...กำลังยิ้มพริบตานั้น ซือคงอวี้ก็รู้สึกว่ามีอันตรายมหาศาลกำลังโถมเข้าใส่เขา!เขามีปฏิกิริยาขึ้นมาในพริบตา! หลังจากนั้นจึงไปหลบข้างๆ องครักษ์คนหนึ่ง!ขณะเดียวกัน เสียง "ปัง" ก็ดังขึ้นมา!ซือคงอวี้รู้สึกตาลาย ตอนที่ตั้งตัวกลับมาได้ ก็ถูกองครักษ์คนอื่นดึงไปหลบแล้ว"เป็น เป็นอะไรไป..." ซือคงอวี้เสียงตะกุกตะกักราวกับตั้งตัวไม่ทันสีหน้าขององครักษ์ขาวซีดไป ริมฝีปากสั่นระริกแต่พูดออกมาไม่ได้แล้วซือคงอวี้ก็มองตามสายตาขององครักษ์ไป จึงได้เห็นว่าองครักษ์ที่ตนเองหลบไปอยู่ข้างๆ เมื่อครู่ หัวไหลครึ่งหนึ่งถูกระเบิดเละไปแล้ว ร่างทั้งร่างถูกแรงปะทะมหาศษล ซัดลอยห่างออกไปคนผู้นี้นอนอยู่บนพื้น เป็นตายไม่ทราบ เลือดสดทะลักจากร่างกายกระจายเป็นวงกว้างสีหน้าซือคงอวี้ซีดกว่าเดิม ใจเต้นผางอย่างรุนแรง แค่รู้สึกราวกับความตายเฉียดผ่านหัวไหล่ไปแล้วเขาในตอนนี้เพิ่งรู้สึกตัวว่า จั๋วซือหรานคนนั้น! ไม่ได้พู
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 844
มีฝีมือก็สังหารนางเสียสิจั๋วซือหรานหัวเราะเย็นชา ในสายตาไม่มีความอบอุ่นอยู่เลย จ้องมองซือคงอวี้ เอ่ยขึ้นว่า "ไม่ใช่ว่าปากแข็ง แต่ว่า...ในเมื่อสภาผู้อาวุโสร้ายกาจขนาดนั้น ไม่รู้ว่าพอเจ้าตายไปพวกเขาจะช่วยให้เจ้ารอดกลับมาได้หรือเปล่า"คำพูดนี้ถูกนางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสงบซือคงอวี้งงงันไป ในใจก็แอบรู้สึกไม่ค่อยสงบ บางครั้งก็จะเป็นเช่นนี้ ยิ่งอีกฝ่ายทำท่าทางดุร้ายมากเท่าไร ก็ยิ่งเหมือนดีแต่ขู่ให้กลัวมากกว่าแต่ว่าอีกฝ่ายถ้าหากพูดด้วยน้ำเสียงสงบเช่นนี้ กลับยิ่งทำให้รู้สึกไม่สงบ เพราะจะรู้สึกว่าอีกฝ่ายนั้นมีความมั่นใจอะไรอยู่สีหน้าซือคงอวี้แข็งไป "เจ้าอย่ามาข่ม..."ปัง!ยังไม่ทันที่ซือคงอวี้จะพูดจบ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น แล้วยังดังมาก ฉับพลันกะทันหัน ทำเอาซือคงอวี้ตกใจสะดุ้งโหยง!ร่างหนึ่งเอียงคะมำไปข้างๆเป็นองครักษ์ติดตามเขา ที่มีปฏิกิริยาฉับไวมาก เข้ามาขวางตรงหน้าเขาได้ทันเวลาพอดีตอนนี้ตำแหน่งใต้กระดูกไหปลาร้า ช่วงอกด้านบน กลายเป็นแผลขนาดใหญ่ที่มีเลือดไหลออกมาอย่างรุนแรงซือคงอวี้ม่านตาหดลง! เขาเคยได้ยินเรื่องอาวุธพิเศษแบบนี้ของจั๋วซือหรานมานานแล้ว และเคยได้ยินตระกูลเฟิงเอ่ยถ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 843
จากท่าทางการสาดเข้ามาของซือคงอวี้ กลิ่นหอมประหลาดเข้มข้นกระจายออกมาในอากาศจั๋วซือหรานขมวดคิ้วเบาๆ มองออกถึงวัตถุดิบหลายอย่างที่อยู่ด้านในซือคงอวี้เอ่ยต่อ "ข้ารู้ว่าเจ้ามีคุณสมบัติร่างกายไม่ธรรมดา พิษแทบไม่มีผลกับเจ้า ดังนั้นข้าจึงให้คนปรับยานี้มาเป็นพิเศษ ด้านในล้วนเป็นยาบำรุง"ซือคงอวี้หัวเราะเหี้ยมเกรียม มองจั๋วซือหราน ถามขึ้นว่า "พิษไม่มีผลกับเจ้า แต่ยาบำรุงก็ควรจะมีผลกระมัง? ยิ่งไปกว่านั้นยานี้ก็มีปฏิกิริยากับไหมกู่บนตัวเจ้าพอดี"จั๋วซือหรานไม่เคยได้กลิ่นหอมประหลาดเข้มข้นแบบนี้มาก่อน จึงรู้ว่ายานี้ของซือคงอวี้มีประสิทธิภาพอะไร มาในจุดประสงค์ไหนก็เดาได้ไม่ยาก ถึงอย่างไรความคิดสกปรกต่อตัวนางของซือคงอวี้ ก็ไม่ใช่เพิ่งมีมาวันสองวันซือคงอวี้ใช้สายตาพิจารณาจั๋วซือหรานทั้งบนล่าง เอ่ยขึ้นว่า "ข้ารอให้เจ้าลงมาคุกเข่าอ้อนวอนข้าเหมือนพวกแมลงน่าสงสาร วางใจได้ ถึงแม้ที่เจ้าพังแผนใหญ่ของข้าไปจะน่าโมโห แต่เห็นแก่หน้าสวยๆ ของเจ้า ถ้าเจ้ายอมมาคุกเข่าอ้อนวอนข้า ข้าก็จะไม่ปฏิเสธเจ้า"จั๋วซือหรานพอได้ยินคำนี้ ก็หัวเราะออกมาเบาๆ"เจ้ายังขำออกอีกหรือ? ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ" ซือคงอวี
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 842
เพราะนี่เป็นตรรกะง่ายๆ ถ้าหากเจ้าอ๋องสุนัขนี่ไม่ได้มั่นใจเต็มร้อยกับไพ่ลับที่เอาไว้รับมือกับตนเอง เป็นไปไม่ได้เลยที่จะกล้าโผล่หน้ามาแบบนี้แน่นอน เป็นไปได้ว่าเจ้าอ๋องสุนัขนี่จะสมองไม่ค่อยดี แต่ความเป็นไปได้นี้ก็ไม่ค่อยจะสูงนักจั๋วซือหรานกลับยิ่งรู้สึกว่าซือคงอวี้น่าจะมีอะไรที่ทำให้เขามั่นใจมากอยู่และปฏิกิริยาของนาง ก็ค่อนข้างไว พุ่งตรงเข้าไปหาเขาทันที!จั๋วซือหรานค่อนข้างเข้าใจหลักการที่ว่าลงมือก่อนได้เปรียบแต่ว่า นางกลับยังไม่ทันพุ่งออกจากประตูศาลาริมน้ำนี่ ก็หยุดเอาไว้แล้วจั๋วซือหรานเลิกคิ้ว มองแล้วสถานการณ์ราวกับว่าถูกสิ่งของไร้รูปร่างบางอย่างขวางเอาไว้แต่อันที่จริงนางก็รู้ ว่าไม่ใช่สิ่งของไร้รูปร่างที่ขวางอยู่แต่เป็นแขนขาทั้งสี่ของตนเองต่างหาก ที่ขยับไม่ได้แล้วชั่วขณะหนึ่ง นางกระทั่งนึกไม่ออกว่าทำไมตนเองจู่ๆ จึงขยับตัวไม่ได้ดังนั้น จั๋วซือหรานพริบตานี้จึงนำพลังวิญญาณของตนเองกระตุ้นไปยังเส้นลมปราณของแขนขาตนเอง พยายามหาต้นตอของปัญหาที่เกิดขึ้นนางตั้งแต่ที่มาถึงสวนชิวอี้ แค่น้ำสักหยดก็ยังไม่ได้ดื่ม แล้วยังไม่ได้กลิ่นอะไรในอากาศด้วยถ้าหากในอากาศมียาอะไรอยู่ เช่นนั
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 841
จั๋วซือหรานก็ไม่คิดเยอะ เดินเข้าไปในประตูศาลาริมน้ำใครจะรู้ว่าพอเดินเข้ามาในศาลาริมน้ำ ก็เห็นร่างสีดำคล่องแคล่วผ่านหน้าต่างออกไป...จั๋วซือหรานขมวดคิ้ว ตอนเข้าไปในศษลาก็ไม่เห็นร่างเจ้าโง่คนนั้นก่อนหน้านี้แล้วนางเม้มริมฝีปาก เดิมทีก็ยังไม่อยากยอมรับ แต่กลับจำใจต้องยอมรับ...น่าจะเป็นเฟิงเหยียนจริงๆ สร้างสถานการณ์ล่อนางเข้ามาน่าจะเพราะตระกูลเฟิงร่วมมือกับซือคงอวี้แล้ว และตระกูลเฟิงกับซือคงอวี้ก็ใช้ประโยชน์จากการที่เฟิงเหยียนอยู่ในใจนาง แล้วสร้างสถานการณ์นี้ขึ้นจั๋วซือหรานเดินมาถึงตำแหน่งที่เฟิงเหยียนนั่งอยู่ก่อนหน้า ค่อยๆ นั่งลงมาสีหน้าหม่นจางลงเล็กน้อยไม่สนว่าพวกเขาจะเตรียมสถานการณ์อะไรไว้ นางตัดสินใจจะดูเสียหน่อยแม้ก่อนหน้านี้ในใจจะคิดว่า ยังไม่อยากจะพูดอะไรดีดีกับเจ้าโง่นั่นชั่วคราวเพราะในใจรู้สึกว่า เจ้าโง่นั่นก็โง่จริงๆ จำนางไม่ได้แล้ว แต่อย่างน้อย เขาตอนนี้ก็ปลอดภัยดี เพราะตอนนี้เขากับตนเองไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันในสายตาตระกูลเฟิง ก็น่าจะไม่เป็นอะไรแล้วแต่เจ้าโง่นั่นดันมาช่วยคนชั่วๆ ในบ้านรับมือกับนาง ความเข้าใจนี้ก็ยังทำให้จั๋วซือหรานหงุดหงิดขึ้นมาเลยทีเดียวยิ่
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 840
ซือคงเซี่ยนชั่วขณะหนึ่ง ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดีแต่ว่าจั๋วซือหรานกลับไม่รอให้เขาทันซาบซึ้ง นางดึงชายผ้าคลุมไหล่เล็กน้อย เดินตรงไปทางตำหนักข้างตำหนักข้างจัดเตรียมงานเลี้ยงเสร็จแล้ว เหล่าแขกเหรื่อกำลังกินอย่างมีความสุขล้วนเป็นชนชั้นสูงและเหล่าญาติราชวงศ์ หลักๆ แล้วล้วนเป็นตระกูลเหยียนกับตระกูลเฟิง ตระกูลซางเองก็มีคนบางส่วนมาด้วยแต่ว่ากลับไม่เห็นตระกูลฮั่วกับตระกูลจั๋วมานี่ทำเอาคนนึกไม่ถึงเลย ทุกคนคาดเดาว่า ที่ตระกูลฮั่วไม่มา น่าจะเพราะมีความร่วมมือกับจั๋วซือหรานไว้แต่ตระกูลจั๋วก็ไม่มาหรือ?"จะเพราะอะไรได้ ก็เพราะถูกตระกูลเฟิงถอนหมั้นน่ะสิ""แต่ว่าพวกเขาทั้งสองตระกูลก็สงบศึกกันแล้วหรือ? ก่อนหน้านี้ตอนที่จั๋วจิ่วถูกคนใช้เสน่ห์หนอนพิษกู่เข้าควบคุม ไม่ใช่ยังเคยไปถอนหมั้นกับตระกูลเฟิงหรอกหรือ""ยิ่งไปกว่านั้นต่อให้จั๋วซือหรานถูกตระกูลเฟิงถอนหมั้น...นางไม่ใช่ว่าออกจากตระกูลจั๋วแล้วหรือ?"เสียงคำวิจารณ์เหล่านี้ ล้วนหยุดลงอย่างฉับพลันตอนที่ร่างงามคลุมผ้าคลุมเดินเข้าไปเท้าของจั๋วซือหรานไม่สะทกสะท้าน เดินมาที่ข้างโต๊ะจัดเลี้ยงตัวหนึ่งแล้วนั่งลงคนที่เดิมทีกำลังคุยกันอยู่ที่โต๊ะนี้
