บทที่ 1040

พอเขาพูดออกมา คนสำนักเมฆาวารีเหล่านี้ ในดวงตาก็เปล่งประกายมีหวังออกมา

จั๋วซือหรานเลิกคิ้ว คิดไม่ถึงว่าคนขับรถจะฉลาดขนาดนี้ แต่ว่าก็จริง ภายใต้สถานการณ์ที่คนขับรถเผชิญหน้ามาก่อนหน้านี้ ยังสามารถขับรถได้อย่างไม่ลนลาน ก็มองออกได้ว่าเป็นคนที่ไม่เลวแล้ว

ถึงอย่างไรก็เป็นคนที่เฉวียนคุนเลือกกลับมา เฉวียนคุนเองก็เลือกคนเป็นอยู่ มีคุณสมบัติที่จะเป็นผู้ดูแล ถ้าหากไม่มีคนที่เหมาะสม เขาเองก็จะไม่เอาไว้หรอก

จั๋วซือหรานเดิมทีคิดจะเชือดพวกเขาทิ้งไปแล้ว แต่ก็จริง นางเองก็ไม่ใช่พวกจอมเชือดอะไร จะฆ่าทิ้งก็ไม่ใช่ฆ่าไม่ได้ แต่มันไม่จำเป็นแค่นั้น

ตอนนี้จึงรับคำของคนขับรถไป

จั๋วซือหรานมองไปทางคนสำนักเมฆาวารีเหล่านี้

"พวกเจ้าว่าอย่างไร?" จั๋วซือหรานเลิกคิ้วขึ้นเหมือนยิ้มเหมือนไม่ยิ้ม "ข้าเองก็ไม่รังเกียจที่จะไว้ชีวิตพวกเจ้าหรอกนะ แต่พวกเจ้ายืนกรานจะไม่ยอมจำนน ข้าก็จะเคารพความเป็นลูกผู้ชายของพวกเจ้า จะส่งพวกเจ้าไปสบายให้เอง"

คนของสำนักเมฆาวารีเหล่านี้ ล้วนเป็นแค่ศิษย์ของสำนักเมฆาวารีเท่านั้น ไม่ได้เป็นนักรบเดินตายของสำนักเมฆาวารี และไม่ใช่ลูกหลานของสำนักเมฆาวารีด้วย

ว่าอย่างไรดีล่ะ หลายคนก็ล้วนมาจากตระ