เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 768
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-13 18:00:01บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 769
“ก็แหงละสิ พี่รองตายไปแล้ว ลูกของเขายังเด็กเกินกว่าจะแบกรับค้ำยันอะไรได้”“ในเวลานี้ การร่วมมือกับพี่ห้าถือเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดที่สุด”ฉินจื๋อเจี้ยนขมวดคิ้ว “พวกเขาร่วมมือกันแล้ว ครั้งนี้ที่ท่านมหาราชครูเกิดเรื่อง จิ่งสือเยี่ยนน่าจะให้ความช่วยเหลือเขา”“ถ้าจิ่งสือเยี่ยนเข้ามาแทรกแซง เรื่องนี้อาจจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก”จิ่งโม่เยี่ยเย้ยหยัน “จะมีปัญหายังไงกัน ก็แค่ฆ่าพวกมันทั้งหมด”ฉินจื๋อเจี้ยนถอนหายใจ “ถึงแม้ว่าการฆ่าพวกเขาจะลดปัญหาลงบ้าง แต่มันก็จะนำปัญหาอื่นๆ ตามมาอีกมากมาย”ตอนนี้จิ่งโม่เยี่ยเต็มไปด้วยความโกรธแค้น สิ่งที่เขาคิดในใจมีเพียงแค่ฆ่า ฆ่าและฆ่าแต่สติของเขาบอกว่าสิ่งที่ฉินจื๋อเจี้ยนพูดนั้นถูกต้อง การฆ่าคนเหล่านี้ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอย่างแท้จริงเขายับยั้งความปรารถนาที่จะฆ่า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “สิ่งที่อยู่ในคำฟ้องของพระสนมสวี่ไปตรวจสอบแล้วหรือยัง?”ฉินจื๋อเจี้ยนพยักหน้า “ตรวจสอบแล้ว ทุกอย่างเป็นความจริง”“เนื่องจากวันนี้เกิดเรื่องกะทันหัน และเราลงมืออย่างรวดเร็ว หลักฐานเหล่านั้นจึงยังอยู่”จิ่งโม่เยี่ยเย้ยหยัน “พระสนมสวี่ทำเรื่องดีๆ ได้สักที”คว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-14ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 770
เฟิ่งชูอิ่งถือเป็นดอกไม้เหล็กที่ผลิบานในคุกอย่างแท้จริง นางได้สร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของการติดคุก กลายเป็นตำนานที่ไม่มีใครเทียบได้ยิ่งไปกว่านั้น ระหว่างที่นางอยู่ในคุก จิ่งโม่เยี่ยยังให้คนนำอาหารและเครื่องดื่มไปให้นางกินทุกวันถ้าจะบอกว่าแบบนี้คือการรับความลำบาก งั้นนักโทษคนอื่นๆ ก็คงตกนรกไปแล้วจิ่งโม่เยี่ยมองเขาแล้วพูดว่า "ในคุกมันชื้นและเย็น ร่างกายของนางก็ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว จะไม่เรียกว่าลำบากได้อย่างไร"ฉินจื๋อเจี้ยนรีบพูดว่า "ท่านอ๋องพูดถูก พระชายาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมากในคุกของจวนผู้ว่าราชการ""ทั้งหมดนี้เป็นเพราะคนสารเลวจากจวนมหาราชครู ดังนั้นต้องให้พวกมันชดใช้ด้วยเลือด"จิ่งโม่เยี่ยไม่สนใจเขา หันหลังเดินออกไปฉินจื๋อเจี้ยนถามว่า "ท่านอ๋อง ท่านจะไปไหนดึกดื่นป่านนี้"จิ่งโม่เยี่ยตอบว่า "นางจะไปหาชูอิ่ง"แผนการจัดการกับมหาราชครูได้วางไว้แล้ว รายละเอียดการปฏิบัติการมีฉินจื๋อเจี้ยนดูแลอยู่ ไม่จำเป็นต้องให้เขาเป็นห่วงมากนักเฟิ่งชูอิ่งบอกว่าพวกเขาจบกันแล้ว แต่นางยังเป็นภรรยาของเขา พวกเขาจะจบกันแบบนี้ได้อย่างไรนางพักอยู่ที่จวนปู๋เยี่ยโหว ปู๋เยี่ยโหวมีใจคิดไม่ซื่อกับนาง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-14ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 771
ปู๋เยี่ยโหวหัวเราะอย่างมีเลศนัย “ให้เจ้าได้ลิ้มรสเสียบ้างว่าขี้เมาเป็นอย่างไร”จิ่งโม่เยี่ยไม่สนใจเขา คว้ามือเฟิ่งชูอิ่งเข้ามากอดไว้แน่นแล้วกระโดดลงไปด้านล่างเฟิ่งชูอิ่งดูเหมือนจะสนุกกับการกระทำนี้ จึงร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น “ว้าว! เอาอีก!”จิ่งโม่เยี่ย “......”ตอนนี้เขารู้สึกสับสนเล็กน้อยเขาไม่คิดว่าเฟิ่งชูอิ่งจะกลายเป็นแบบนี้เมื่อเมาเขายืนนิ่งอยู่กับที่ เฟิ่งชูอิ่งจึงเอื้อมมือไปตีแผงอกของเขา “เอาอีกสิ!”ปู๋เยี่ยโหวยืนอยู่บนหลังคา มองดูภาพด้านล่างแล้วหัวเราะอย่างขบขันเขาอยากรู้ว่าจิ่งโม่เยี่ยจะรับมืออย่างไร เพราะจิ่งโม่เยี่ยมักจะเคร่งขรึมและไม่เคยทำเรื่องไร้สาระแบบนี้ด้วยเหตุนี้ปู๋เยี่ยโหวจึงอยากรู้ว่าจิ่งโม่เยี่ยจะทำอย่างไรต่อจิ่งโม่เยี่ยยังคงยืนนิ่ง เฟิ่งชูอิ่งไม่พอใจจึงเอื้อมมือไปบิดหูเขา “เร็วสิ เอาอีก!”จิ่งโม่เยี่ย “......”เขาโตมาขนาดนี้ ยังไม่มีใครกล้าบิดหูเขาสักคน!และการบิดหู ในความคิดของเขามันมีความรู้สึกใกล้ชิดแฝงอยู่ด้วยเขาไม่กลัวที่นางบิดหูเขา กลัวแต่นางจะไม่สนใจเขาถ้านางไม่เมา นางคงไม่ทำแบบนี้แน่เขาไม่พูดอะไรมาก คว้าตัวเฟิ่งชูอิ่งขึ้นมากอดแล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-14ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 772
ปู๋เยี่ยโหวได้ยินดังนั้นก็ถามด้วยความสงสัยว่า “ตอนที่เจ้าตาย เจ้าไม่มีลูกตาและคางหรือ”เฉี่ยวหลิงตอบว่า “ข้าตายที่กรมราชทัณฑ์ ตอนนั้นก่อนตายข้าน่าจะถูกทรมานอย่างหนัก”ปู๋เยี่ยโหวมองนางด้วยความตกใจ ก่อนหน้านี้เขาไม่รู้เลยว่านางเคยมีประสบการณ์เช่นนี้เฉี่ยวหลิงถามว่า “ท่านมองข้าเช่นนี้ทำไม”ปู๋เยี่ยโหวไม่ตอบ แต่ถามกลับว่า “คงเจ็บมากสินะ”เฉี่ยวหลิงครุ่นคิดสักครู่แล้วกล่าวว่า “ผ่านมานานแล้ว ข้าจำไม่ได้แล้ว แต่คงจะเจ็บมาก”“แต่ข้าโชคดีที่ได้พบคุณหนู มิฉะนั้นวิญญาณข้าคงแตกสลายไปแล้ว”ก่อนหน้านี้ ปู๋เยี่ยโหวไม่รู้เรื่องราวเหล่านี้ของเฉี่ยวหลิง คิดแค่ว่านางดูห้าวหาญบวกกับที่นางชอบทุบตีเขาอยู่เสมอ เขาจึงมักหลีกเลี่ยงนางตอนนี้ถึงได้รู้ว่า แท้จริงแล้วนางเป็นคนที่น่าสงสารมากคนหนึ่งถูกควักลูกตา กระชากคาง ต้องเจ็บปวดมากขนาดไหนกัน?เฉี่ยวหลิงเห็นแววตาของเขาก็ถามว่า “ท่านมองข้าเช่นนี้ทำไม”ปู๋เยี่ยโหวถามว่า “เจ้ารู้หรือไม่ว่าใครฆ่าเจ้า”เฉี่ยวหลิงตอบว่า “ก็พวกขันทีในกรมราชทัณฑ์นั่นแหละ แต่คุณหนูได้แก้แค้นให้ข้าแล้ว”ปู๋เยี่ยโหวกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ว่า “พวกในกรมราชทัณฑ์เป็นแค่หมาที
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-14ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 773
ถ้าเขาไม่รู้จักจิ่งโม่เยี่ยดี คงคิดว่าจิ่งโม่เยี่ยเป็นคนซื่อๆ และอ่อนโยนแบบนี้จริงๆ เขาคิดจากใจจริงว่าจิ่งโม่เยี่ยช่างหน้าไม่อาย แถมยังเสแสร้งเก่งอีกจิ่งโม่เยี่ยเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง แต่ก็แสร้งทำเป็นไม่เห็นสำหรับจิ่งโม่เยี่ยแล้ว ความคิดของปู๋เยี่ยโหวไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือความรู้สึกที่เหมยตงยวนมีต่อเขาหลังจากที่เขาเดินตามเหมยตงยวนออกมา เหมยตงยวนก็ถามเขาว่า “เจ้าจงใจ?”จิ่งโม่เยี่ยตอบว่า “ไม่เชิงจงใจ ตอนนั้นเป็นอุบัติเหตุจริงๆ ”“ข้าหลบได้ แต่ข้าไม่อยากหลบ”“ถ้าชูอิ่งตื่นขึ้นมานางคงไม่สนใจข้าอีก แต่ข้าอยากใกล้ชิดนาง”เหมยตงยวน “......”ตอนแรกเขาอยากจะด่าจิ่งโม่เยี่ย แต่คำพูดของจิ่งโม่เยี่ยจริงใจเกินไป แถมสีหน้ายังดูน่าสงสารอีกเขาเคยลิ้มรสความรักที่ไม่สมหวังมาก่อน ดังนั้นจึงเข้าใจความรู้สึกของจิ่งโม่เยี่ยได้เหมยตงยวนจ้องจิ่งโม่เยี่ยแล้วพูดว่า “คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก”จิ่งโม่เยี่ยก้มหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ถ้ามีโอกาสแบบนี้ในภายภาคหน้า ข้าก็จะไม่ปฏิเสธ”เหมยตงยวน “......”นี่มันจริงใจเกินไปแล้วตอนนี้เขาอยากจะต่อยจิ่งโม่เยี่ย แต่พอเห็นผมขาวโพลนของจิ่งโม่เยี่ย เขาก็พยายาม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-15ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 774
จิ่งโม่เยี่ยกล่าวอย่างช้าๆ ว่า “ใช่ ข้ากำลังหาที่ตายอยู่ ชีวิตมันไม่มีความหมายอะไรแล้ว เจ้าฆ่าข้าเสียเถิด”เหมยตงยวน “…”เขาอยากจะฆ่าจิ่งโม่เยี่ยใจจะขาด แต่จิ่งโม่เยี่ยมีพลังมังกรคุ้มกาย เขาฆ่าอีกฝ่ายไม่ได้ยิ่งมองเห็นจิ่งโม่เยี่ยมีสภาพแบบนี้ เขาก็ยิ่งนึกถึงตัวเองในอดีตความสัมพันธ์ระหว่างเขากับมารดาของเฟิ่งชูอิ่งนั้นดูจะแย่กว่านี้อีกถึงเขาจะไม่ชอบจิ่งโม่เยี่ย แต่เขาก็รู้สึกเห็นใจและไม่สามารถเกลียดชังอีกฝ่ายได้ลงทว่าจิ่งโม่เยี่ยที่มีสภาพเป็นแบบนี้ ไล่ก็ไม่ไป ฆ่าก็ไม่ตาย ทำให้เขารู้สึกปวดหัวจริงๆ จิ่งโม่เยี่ยมาคืนนี้ก็ไม่ได้ตั้งใจจะกลับไปอยู่แล้วตราบใดที่เหมยตงยวนไม่ฆ่าเขา เขาก็จะอยู่ที่นี่ไม่ไปไหนทั้งนั้นเหมยตงยวนทำหน้าเย็นชา แค่นเสียงในลำคอเบาๆ แล้วไม่สนใจเขาอีกจิ่งโม่เยี่ยนั่งอยู่หน้าห้องของเฟิ่งชูอิ่ง ได้อยู่ใกล้ชิดกับนางแล้วเขาก็รู้สึกสบายใจไม่ว่าในเมืองหลวงจะวุ่นวายแค่ไหน ขณะนี้ใจของเขาก็สงบปู๋เยี่ยโหวเห็นจิ่งโม่เยี่ยนั่งอยู่ตรงนั้นก็เข้ามาถามว่า “อะไรกัน? เจ้าจะใช้ลูกไม้ตามตื๊อหน้าด้านๆ อย่างนั้นหรือ?”จิ่งโม่เยี่ยพูดอย่างแผ่วเบา “ถ้าหน้าด้านแล้วได้ผล ก็ไม่เส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-15ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 775
เขาเหลือบมองปู๋เยี่ยโหวแล้วพูดว่า “อย่างนั้นหรือ ถ้างั้นข้าก็ขอบใจแล้วกัน”คำพูดนี้ฟังดูไม่จริงใจเอาเสียเลย ปู๋เยี่ยโหวจึงเบ้ปาก “ข้าไม่รู้สึกถึงความจริงใจในคำพูดของเจ้าเลยสักนิด”จิ่งโม่เยี่ยพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ “บังเอิญ ข้าก็เหมือนกัน”ทั้งสองเป็นญาติกัน ตอนที่ร่วมมือกันจัดการกับฮ่องเต้เจาหยวน ทั้งคู่ก็เข้าขากันเป็นอย่างดีปกติเวลาทำงานราชการ ทั้งสองก็ร่วมมือกันเป็นอย่างดีเช่นกันแต่เรื่องที่เกี่ยวกับเฟิ่งชูอิ่ง ทั้งคู่ก็มักจะขุดหลุมพรางใส่กันโดยที่ไม่มีใครยอมใครเลยปู๋เยี่ยโหวหัวเราะออกมาเบาๆ เพราะกลัวจะรบกวนคนอื่นก่อนที่จิ่งโม่เยี่ยจะมา อารมณ์ของเขาย่ำแย่มาก แต่ตอนนี้เขารู้ว่าเฟิ่งชูอิ่งอยู่ในห้อง และนางปฏิเสธความรักจากปู๋เยี่ยโหว อารมณ์ของเขาก็ดีขึ้นมากตรรกะของเขาก็เรียบง่ายมาก ตราบใดที่เฟิ่งชูอิ่งยังไม่มีคนที่ชอบ เขาก็ยังมีโอกาสเขาเห็นปู๋เยี่ยโหวยิ้ม เขาก็ยิ้มออกมาเช่นกันเดิมทีเขาอยากจะทำลายโลกใบนี้ แต่เมื่อคิดว่านางยังอยู่ในโลกนี้ โลกนี้ก็ยังมีคุณค่าที่จะดำรงอยู่วันที่สองเฟิ่งชูอิ่งตื่นขึ้นมา รู้สึกปวดหัววิงเวียนไปหมดนางยกมือนวดขมับ รู้สึกไม่สบายตัวอย่างมากเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-15ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 776
งานเข้าแล้ว ขายหน้าแบบสุดๆ!ถึงนางจะหน้าด้านแค่ไหน ก็ทนไม่ไหวจริงๆ !เฉี่ยวหลิงเห็นท่าทางของนางก็หัวเราะ “คุณหนูคออ่อนทนฤทธิ์สุราได้ไม่ค่อยดี พอเมาแล้วก็อาละวาด ต่อไปอย่าดื่มเลยจะดีกว่า”เฟิ่งชูอิ่ง “......”ครั้งนี้เมาจนสร้างเรื่องใหญ่โตขนาดนี้ ต่อไปนางจะกล้าดื่มอีกได้อย่างไร?ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตู เสียงของจิ่งโม่เยี่ยดังแว่วมา “ชูอิ่ง เจ้าตื่นหรือยัง?”เฟิ่งชูอิ่งตอนนี้ไม่อยากเจอจิ่งโม่เยี่ยเลยแม้แต่น้อย จึงพูดเบาๆ ว่า “เจ้าไล่เขาออกไป บอกว่าข้ายังไม่ตื่น”เฉี่ยวหลิงเห็นท่าทางของนางก็อดขำไม่ได้ เดินไปเปิดประตู “คุณหนูของข้าบอกว่ายังไม่ตื่น”เฟิ่งชูอิ่ง “......”ยัยทึ่มเอ๊ย!เฉี่ยวหลิงพูดจบก็รู้ตัวว่าเผลอหลุดปากไปแล้ว เลยทำเป็นทองไม่รู้ร้อน “ยังไงคุณหนูของข้าก็ไม่อยากเจอท่าน ท่านกลับไปเถอะ!”แววตาของจิ่งโม่เยี่ยหม่นแสงลงเล็กน้อย แต่ก็พูดว่า “ข้าให้พ่อครัวต้มโจ๊กมา ถ้าเจ้าตื่นแล้วก็กินรองท้องหน่อยนะ”พูดจบก็ยื่นโจ๊กให้เฉี่ยวหลิง แล้วหันหลังเดินจากไปเฉี่ยวหลิงยกโจ๊กเข้ามา “สำหรับคนที่มีฐานะอย่างจิ่งโม่เยี่ย นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขาทำอะไรแบบนี้”เฟิ่งชูอิ่งนอนคว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-15
บทล่าสุด
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 946
จิ่งสือเฟิงนอนกลัดกลุ้มอยู่บนพื้นแล้วจะทำอย่างไรต่อดี?ถึงแม้เขาจะหลุดพ้นจากกระจกปราบปีศาจที่ประตูเมืองได้ และย้อนกลับไปแจ้งข่าวเฟิ่งชูอิ่งก็ไม่ทันการณ์แล้วเพราะเขาเห็นจิ่งสือเยี่ยนคุยกับแม่ทัพผู้รักษาประตูเมืองเพียงไม่กี่คำ ก็สามารถเดินออกจากเมืองหลวงไปได้อย่างผ่าเผยจิ่งสือเฟิงเห็นท่าทางแบบนั้นของจิ่งสือเยี่ยนก็แอบสบถในใจและในขณะนี้เอง เขาก็รู้สึกถึงความแตกต่างระหว่างเขากับจิ่งสือเยี่ยนก่อนหน้านี้เขาคิดว่าเขารวบรวมผู้คนได้มากมาย เขาเก่งกาจมากแต่ไม่มีใครในกลุ่มคนเหล่านั้นสามารถพาเขาออกจากเมืองหลวงได้เลยเมื่อเทียบกับจิ่งสือเยี่ยน จิ่งสือเฟิงก็รู้สึกว่าตัวเองโง่จริงๆ เพราะคนที่เขาซื้อตัวมานั้นไม่สามารถทำงานเป็นระบบแบบแผนเหมือนคนของจิ่งสือเยี่ยนไม่ว่าจิ่งสือเยี่ยนจะทำอะไร ก็มีคนที่สามารถใช้งานได้ตลอดจิ่งสือเฟิงก็เป็นองค์ชาย รู้ว่ากว่าจะทำได้ถึงขั้นนี้มันยากขนาดไหนเพราะการซื้อตัวขุนนางที่มีอำนาจสูงต่ำต่างกัน ต้องใช้ความพยายามที่แตกต่างกันด้วยหากจะให้สรุปง่ายๆ คือเขาไม่มีปัญญาทำเฟิ่งชูอิ่งติดยันต์ไว้บนตัวจิ่งสือเฟิง ตอนที่เขาถูกกระจกปราบปีศาจสะกด นางก็รู้สึกได้ทันที
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 945
ต้องออกจากเมืองหลวงให้ได้ เขาถึงจะปลอดภัยอย่างแท้จริงกองกำลังของเขายังต้องใช้เวลาอีกหลายวันกว่าจะถึงเมืองหลวง ตอนนี้เขาต้องออกจากเมืองหลวงไปสมทบกับพวกเขาตราบใดที่พวกเขารวมตัวกันได้ เขาก็จะปลอดภัยเพียงแต่เรื่องนี้ พูดง่าย แต่ทำได้ยากเพราะอีกไม่นานจิ่งโม่เยี่ยก็จะรู้ตัวว่าเขาหนีออกมาแล้ว จากนั้นก็จะส่งทหารมาตามล่าเขาดังนั้นเขาต้องรีบออกจากเมืองหลวงให้เร็วที่สุด!วันนี้ตอนที่เขาเข้าวัง เขาได้เตรียมการมาอย่างรอบคอบ เขากลัวว่าจะมีปัญหาเกิดขึ้น ดังนั้นจึงให้ทหารองครักษ์ของเขารอเขาอยู่นอกวังตอนนี้ทหารองครักษ์ของเขาตามหาเขาพบแล้ว เขาจึงออกคำสั่งว่า "ออกจากเมืองหลวง"ทหารองครักษ์ทำท่าลำบากใจแล้วรายงานว่า "ตอนที่ท่านอ๋องเข้าวัง พวกข้าได้ทำตามคำสั่งของท่านอ๋อง สืบดูสถานการณ์ในเมืองหลวงแล้ว""เป็นอย่างที่ท่านอ๋องคาดการณ์ไว้ อ๋องผู้สำเร็จราชการได้สั่งปิดประตูเมืองแล้ว""ตอนนี้ประตูเมืองปิดหมดทุกบาน พวกเราออกไปไม่ได้แล้ว"จิ่งสือเยี่ยนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า "ไม่เป็นไร ที่ประตูติ้งหวามีคนของข้าอยู่ พวกเราจะไปที่ประตูติ้งหวากัน"ทหารองครักษ์ตอบรับ แล้วรีบพาเขาไปทางนั้นพวกเขาไม่ท
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 944
จิ่งโม่เยี่ยเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง “เจ้าเคยมุดนะ”ปู๋เยี่ยโหวนึกอยากจะเถียงว่าเขามุดรูหมาลอดตอนไหน แต่ก็นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นตอนเด็กๆ ได้ จึงเงียบปากลงทันทีจิ่งโม่เยี่ยพูดต่อ “ได้ยินว่าวันนี้เจ้าไปก่อเรื่องใหญ่ในวังหลวงอีกแล้ว?”พอเขาเข้าวัง ก็มีทหารมาเล่าเรื่องที่ศพฮ่องเต้เจาหยวนถูกทำลายจนแหลกละเอียดให้ฟังคนอื่นอาจจะโดนปู๋เยี่ยโหวหลอกได้ แต่จิ่งโม่เยี่ยไม่มีทางโดนหลอกแน่นอนเขารู้ว่าปู๋เยี่ยโหวต้องเป็นคนทำลายศพฮ่องเต้แน่ๆปู๋เยี่ยโหวเลิกคิ้ว “เรื่องนั้นข้าไม่ได้ทำจริงๆ เสนาบดีฝ่ายซ้ายเป็นพยานให้ข้าได้”จิ่งโม่เยี่ยได้แต่หัวเราะในใจกับคำพูดนี้ ใครบ้างไม่รู้จักนิสัยของปู๋เยี่ยโหวปู๋เยี่ยโหวก็ไม่ได้คิดจะปิดบังเขา ตอนนี้ไม่มีใครอยู่รอบๆ ปู๋เยี่ยโหวจึงขยับเข้าไปใกล้เขาแล้วพูดว่า “ฮ่องเต้เจาหยวนยังไม่ตาย”จิ่งโม่เยี่ยเหลือบมองเขา ปู๋เยี่ยโหวจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบตอนแรกปู๋เยี่ยโหวคิดว่าฮ่องเต้เจาหยวนถูกผีสิง แต่เขาก็นึกถึงที่เฟิ่งชูอิ่งเคยบอกว่าวิญญาณร้ายเข้าวังหลวงไม่ได้ดังนั้น ตอนที่ฮ่องเต้เจาหยวนดีดตัวลุกขึ้นมานั่งในโลงศพ คงต้องมีแผนการบางอย่างแน่แต่ฮ่อ
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 943
เฟิ่งชูอิ่งมีความคิดเห็นที่แตกต่างออกไป “ไม่เห็นจะปัญญาอ่อนเลย ข้าว่าเขาเป็นแบบนี้น่ารักจะตาย”เหมยตงยวนกลอกตาไปมา เขามองไม่เห็นจริงๆ ว่าจิ่งโม่เยี่ยน่ารักตรงไหนเฟิ่งชูอิ่งเห็นสีหน้าของเขาจึงพูดขึ้นทันทีว่า “ข้าลองคิดดูดีๆ แล้ว ข้าว่าท่านพ่อพูดถูก เขาโง่จริงๆ นั่นแหละ”“ขนาดเดินยังไม่ถูกทางเลย ไม่โง่จะเรียกว่าอะไร?”มุมปากของเหมยตงยวนกระตุกเบาๆถึงแม้เขาจะรู้ว่าเฟิ่งชูอิ่งพูดแบบนี้เพื่อปลอบใจเขา แต่มันก็ปิดกั้นความรู้สึกดีของเขาไม่ได้ลูกสาวของเขายังคงเอาใจใส่เขา คอยดูแลความรู้สึกของเขาในฐานะพ่อเสมอถึงแม้ว่าเหมยตงยวนจะรู้สึกว่าจิ่งโม่เยี่ยไม่คู่ควรกับลูกสาวของเขา แต่เขาก็พอจะยอมรับจิ่งโม่เยี่ยได้อย่างมากที่สุดก็คือตอนที่จิ่งโม่เยี่ยทำไม่ดีกับเฟิ่งชูอิ่งในอนาคต เขาจะไปซ้อมจิ่งโม่เยี่ยให้หนักเองเขาพูดกับเฟิ่งชูอิ่งว่า “มืดแล้ว เจ้ากลับห้องไปพักผ่อนเถอะ”วันนี้นางใช้พลังทำนายมากเกินไป ร่างกายจึงอ่อนล้า ต้องพักผ่อนให้เพียงพอตอนนี้เฟิ่งชูอิ่งรู้สึกมึนหัวจริงๆ นางเดินโซเซกลับไปที่ห้องของตัวเองแต่เมื่อนางกลับมาที่ห้อง นางกลับพบว่าตัวเองนอนไม่หลับไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เนื้อเรื่อ
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 942
แววตาของจิ่งโม่เยี่ยเยือกเย็นลงในทันที พร้อมกับจิตสังหารที่แผ่ออกมาจากตัวเขาเขาไม่ได้ยึดติดกับบัลลังก์ แต่ตอนนี้เขาต้องการมีชีวิตอยู่เขาต้องมีชีวิตรอดต่อไปเท่านั้น ถึงจะสามารถอยู่เคียงข้างเฟิ่งชูอิ่งได้เพื่อที่จะได้อยู่เคียงข้างนาง เขาสามารถทำทุกอย่างได้เดิมทีเขาไม่ได้มีเจตนาจะฆ่าจิ่งสือเยี่ยน แต่ในวินาทีนี้ เขากลับรู้สึกว่าจิ่งสือเยี่ยนสมควรตายได้แล้วเขาพูดกับเฟิ่งชูอิ่งว่า “ข้าจะกลับเข้าวังก่อน”กลับไปเพื่อฆ่าจิ่งสือเยี่ยนแต่เหมยตงยวนกลับรั้งเขาไว้ว่า “เจ้าช้าก่อน”จิ่งโม่เยี่ยหันไปมองเขา เหมยตงยวนจึงยื่นกระบี่ในมือให้เขา “ใช้สิ่งนี้ไปฆ่าจิ่งสือเยี่ยน”จิ่งโม่เยี่ยค่อนข้างงุนงง เหมยตงยวนอธิบายว่า “กระบี่เกล็ดน้ำค้างเหมันต์ของเจ้าถึงแม้จะคมกริบ แต่เจ้าหล่อเลี้ยงมันด้วยจิตสังหารมามากเกินไปในช่วงหลายปีมานี้”“จิตสังหารที่รุนแรงเช่นนี้ เมื่อชักกระบี่ออกมา แท้จริงแล้วคนที่ได้รับความเสียหายที่สุดคือตัวเจ้าเอง มันจะส่งผลต่อโชคชะตาของเจ้า”“สำหรับเจ้าในอดีต จิตสังหารเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลเสียอะไร แต่ตอนนี้โชคชะตาของเจ้ากำลังเฟื่องฟู หากจิตสังหารหนักเกินไป มันจะส่งผลกระทบต่อโชคช
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 941
เหมยตงยวนตอบสนองอย่างรวดเร็ว หลบสายฟ้าที่ฟาดลงมาสายนั้นได้สายฟ้านั้นเหมือนจะค้นพบอะไรบางอย่าง จึงพุ่งเข้าใส่เขาอย่างบ้าคลั่งเหมยตงยวนกลัวว่าเฟิ่งชูอิ่งจะได้รับบาดเจ็บ จึงรีบระงับพลังแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็วเรื่องนี้เกิดขึ้นเร็วมาก ทำให้เฟิ่งชูอิ่งและจิ่งโม่เยี่ยตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเฟิ่งชูอิ่งนึกถึงวันที่นางได้พบกับเหมยตงยวนครั้งแรก เขาก็มาพร้อมกับอสนีบาตจากฟากฟ้าเช่นนี้แต่วันนั้นเขาหาตัวแทนรับเคราะห์ สายฟ้าจึงไม่ได้ฟาดลงมาที่เขาเมื่อครู่เขาคำนวณอะไรบางอย่าง จึงไปรบกวนพลังแห่งสวรรค์ ทำให้สวรรค์ตามล่าเขาอีกครั้ง ใช้สายฟ้าฟาดใส่เขาโดยตรงเฟิ่งชูอิ่งหันไปมองจิ่งโม่เยี่ยแล้วพูดว่า "เรื่องนี้ดูท่าจะใหญ่โตเอาการ"จิ่งโม่เยี่ยถามว่า "ท่านพ่อจะเป็นอะไรไหม?"เฟิ่งชูอิ่งมองเขาแล้วพูดว่า "ถ้าท่านพ่อเป็นอะไรไป ข้าไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่!"จิ่งโม่เยี่ย “......”ข้อเท็จจริงพิสูจน์แล้วว่าความกังวลของเฟิ่งชูอิ่งนั้นมากเกินไป เพราะหลังจากนั้นเพียงไม่นาน เหมยตงยวนก็กลับมาเพียงแต่อีกฟากฝั่งของเมือง ที่นั่นมีเสียงฟ้าร้องดังสนั่นเฟิ่งชูอิ่งเห็นเขาก็ถามทันทีว่า "ท่านพ่อ ท่านไม่เป็นไรใช่ไหมเจ้า
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 940
ครู่ต่อมา นางก็เอาหัวโขกโต๊ะอีกครั้งเฟิ่งชูอิ่ง “!!!!!!”เอาเถอะ นางยอมแพ้แล้ว!นางสูดน้ำมูกพลางพูดว่า “สวรรค์ช่างน่าเบื่อจริงๆ จงใจกลั่นแกล้งคนชัดๆ!”จิ่งโม่เยี่ยเห็นก้อนบวมสองก้อนบนหน้าผากของนางก็รู้สึกสงสารไม่ได้ “ให้ข้าทายาให้เถอะ”เฟิ่งชูอิ่งกลับพูดว่า “เรื่องทายาไม่รีบร้อนหรอก ขอข้าตั้งสติคิดก่อนว่าเรื่องบ้าๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้น”จิ่งโม่เยี่ยเห็นนางสบถออกมาก็รู้ว่าครั้งนี้นางโกรธจริงๆ จึงพูดว่า “งั้นข้าทายาให้พลางๆ เจ้าก็คิดไปพลางๆ แล้วกัน”ครั้งนี้เฟิ่งชูอิ่งไม่ได้ปฏิเสธเพียงแต่พอเขาเข้ามาใกล้ นางก็ได้กลิ่นกายของเขา หอมสดชื่นแต่ก็ยั่วยวนอย่างมากนางอดไม่ได้ที่จะมองเขาแวบหนึ่ง ดวงตาและคิ้วของเขาเดิมทีก็งดงามอยู่แล้ว เป็นแบบที่นางชอบที่สุดตอนนี้เขาเข้ามาใกล้ ท่าทางที่ทายาให้นางนั้นดูตั้งใจมาก มองดูแล้วเห็นความรักที่ลึกซึ้งมากขึ้นหลายส่วนขนตาที่เป็นแพยาวและโค้งงอน ดวงตาสีดำสนิท มีเสน่ห์ที่ส่งผลต่อนางอย่างร้ายกาจเดิมทีสมองของนางก็มึนงงอยู่แล้ว พอเห็นท่าทางแบบนี้ของเขา หัวสมองของนางก็หยุดทำงานไปเลยคิดคำนวณอะไรกัน ดูหนุ่มหล่อไม่ดีกว่าหรือ?ดังนั้นนางจึงเลิกคำนวณแล้ว
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 939
ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไร นั่งกินหม้อไฟกันเงียบๆเมื่อจิ่งโม่เยี่ยได้นั่งอยู่เคียงข้างนาง อันตรายจากการช่วงชิงอำนาจก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขาอีกต่อไปในค่ำคืนที่แสนพิเศษนี้ เพียงมีนางอยู่เคียงข้างเขา หัวใจของเขาก็สงบอย่างยิ่งทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไร แต่บรรยากาศอบอุ่นเป็นอย่างมากเฟิ่งชูอิ่งกำลังลวกเนื้อชิ้นหนึ่งเตรียมที่จะคีบให้จิ่งโม่เยี่ย ในขณะเดียวกันเขาก็คีบเนื้อที่เพิ่งลวกเสร็จใหม่ๆ ให้นางทั้งสองคนต่างชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มให้กัน กินเนื้อที่อีกฝ่ายคีบให้เฟิ่งชูอิ่งถามว่า “ท่านตั้งใจจะขึ้นครองราชย์เมื่อไหร่?”จิ่งโม่เยี่ยตอบว่า “กรมพิธีการกำลังวางแผนอยู่ สำนักโหรหลวงกำลังคำนวณฤกษ์งามยามดี…”พูดถึงตรงนี้เขาก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ “ฤกษ์ที่สำนักโหรหลวงคำนวณออกมาอาจจะไม่แม่นยำเท่าเจ้า เจ้าช่วยคำนวณให้ข้าหน่อยได้ไหม”เฟิ่งชูอิ่งมองเขาอย่างพินิจ จากนั้นก็ยกนิ้วขึ้นมาคำนวณครู่ต่อมาเลือดกำเดาของนางก็ไหลออกมาเฟิ่งชูอิ่ง “……”จิ่งโม่เยี่ย “……”เขารีบยื่นผ้าเช็ดหน้าให้นางเฟิ่งชูอิ่งสบถออกมา “มันต้องขนาดนี้เลยหรือ!”นางรู้สึกหดหู่ใจจริงๆ นางแค่จะคำนวณดวงชะตาให้เขาเท่านั้น
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 938
เหมยตงยวนมองเขาด้วยสายตาเย็นชาอย่างฉับพลัน เจ้าลูกหมานี่พูดจาแบบนี้ได้คล่องปากขึ้นทุกวันเฟิ่งชูอิ่งมองไปยังศาลาร่มรื่นที่เต็มไปด้วยวิญญาณร้าย นางรู้สึกว่าควรจะเตือนจิ่งโม่เยี่ยสักหน่อยนางจึงเปิดเนตรทิพย์ให้เขาอย่างเงียบๆ ทันใดนั้นเขาก็เห็นเหมยตงยวนทำหน้าบึ้งตึง และเหล่าวิญญาณร้ายตนอื่นๆ ที่ทำหน้าเหมือนกำลังดูละครสนุกๆจิ่งโม่เยี่ย “......”อย่างที่คิดไว้จริงๆ เรื่องน่าตกใจมันมีอยู่ทุกที่เขาไอเบาๆ แล้วคำนับเหมยตงยวน “สวัสดี ท่านอาเหมย”เหมยตงยวนพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน “ข้าไม่กล้ารับคำนับจากฝ่าบาทหรอก”พลังแห่งฮ่องเต้ในตัวจิ่งโม่เยี่ยเข้มข้นขึ้นมากหลังจากผ่านคืนนี้ไปนั่นหมายความว่าการเข้าวังของเขาในวันนี้เป็นไปอย่างราบรื่นเพียงแต่ตอนนี้ดวงดาวของฮ่องเต้ยังไม่กลับมาประจำตำแหน่ง บัลลังก์ของเขายังไม่มั่นคงจิ่งโม่เยี่ยยิ้มแห้งๆ “ท่านอาเหมยอย่าล้อข้าเลย”“ตำแหน่งฮ่องเต้ไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการได้มา แต่การมีตำแหน่งนี้ช่วยให้ข้าทำหลายๆ สิ่ง หลายๆ อย่างได้”เหมยตงยวนแค่นเสียง “ปากบอกว่าไม่ต้องการ แต่ความทะเยอทะยานมันเด่นชัดขนาดนั้น เจ้าเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าจิ่งสือเยี่ยนนักหรอก”
