บทที่ 747

“ท่านมหาราชครูไม่ใช่หรือที่พูดอยู่เสมอว่า โอรสสวรรค์ทำผิดต้องได้รับโทษเช่นเดียวกับราษฎร พระนางหักล้างคำพูดของข้าไม่ได้ก็จะลงมือทำร้ายกัน เป็นพระนางที่ทำผิดก่อน ข้าตบสั่งสอนพระนางเล็กน้อยแค่นี้ จะเรียกว่าบังอาจได้อย่างไร”

พูดจบนางก็มองไปที่ท่านมหาราชครู “ตัวท่านเองยังไม่ตั้งอยู่ในคุณธรรมเลย สั่งสอนลูกชายอย่างรองผู้ว่าราชการตู้ให้ออกมาเป็นคนชั่วช้า เลี้ยงดูลูกสาวอย่างพระนางให้ออกมาเป็นคนไร้เหตุผล...”

นางหัวเราะเสียงเย็นชา “เจ้ามีคุณสมบัติอะไรมาสั่งสอนข้า”

ก่อนหน้านี้ที่นางยังไม่ได้พ้นผิด นางจึงต้องยอมอดทนอดกลั้นยอมรับการใส่ร้ายป้ายสีจากมหาราชครู

ในเมื่อตอนนี้นางพ้นผิดแล้ว จะทนไปทำไมอีกล่ะ!

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้นางยังไม่ได้หย่ากับจิ่งโม่เยี่ย นางก็ยังคงเป็นพระชายาของอ๋องผู้สำเร็จราชการ

จิ่งโม่เยี่ยกุมอำนาจทั้งแผ่นดิน หากนางไม่ทำตัวกร่างบ้าง ก็คงเสียเปล่าที่เขามีอำนาจอยู่ในมือ

อย่างไรจิ่งโม่เยี่ยก็ไม่ลงรอยกับพรรคพวกของมหาราชครูอยู่แล้ว ทั้งสองฝ่ายต่างก็อยากจะกำจัดอีกฝ่ายให้สิ้นซาก หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นจริงๆ ก็ให้เขาไปจัดการเองแล้วกัน

วันนี้อารมณ์นางไม่ค่อยดี มีคนมาเสนอหน้าให้นางซ้อ