บทที่ 686

เฉี่ยวหลิงตอบรับสั้นๆ "ได้"

เมื่อชายคนนั้นวิ่งเข้ามา เฉี่ยวหลิงก็คว้ามือเขาไว้แล้วดึงแขนเขาทุ่มลงพื้นอย่างแรง

หลังจากทุ่มเสร็จ นางรู้สึกว่าท่านี้แรงเกินไปนิด อาจทำให้คนตายได้ จึงดึงขึ้นมาแล้วทุ่มไปอีกด้านหนึ่ง

ครั้งนี้นางลดแรงลงเล็กน้อย แม้จะทุ่มลงเสียงดังโครมครามแต่ก็ไม่ถึงกับหักกระดูกหรือทำลายอวัยวะภายใน แค่ทำให้กล้ามเนื้อบาดเจ็บ

บาดแผลแบบนี้ไม่ถึงตาย แต่ทำให้ เกิดความเจ็บปวดและดูน่ากลัวมาก

ชายคนนั้นร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด แต่คุกที่ปกติมียามลาดตระเวนอยู่ตลอด ตอนนี้กลับไม่เห็นยามสักคน

ในคุกของจวนผู้ว่าราชการมีนักโทษหลากหลายประเภท ช่วงใกล้ปีใหม่จับโจรขโมยมาได้ไม่น้อย ข้างในจึงแน่นขนาดไปด้วยนักโทษ

คนของจวนผู้ว่าราชการต้องการทำลายเฟิ่งชูอิ่งให้ราบคาบ จึงขังนางไว้คุกตรงกลางที่มีคนมากที่สุด

พวกเขายังจงใจเลือกเวลาเปลี่ยนเวรยามมาขังนาง เพื่อสร้างช่วงเวลาที่ไม่มีคนลาดตระเวน ปล่อยให้นักโทษพวกนั้นรังแกนาง

โดยปกติแล้วนักโทษในจวนผู้ว่าราชการไม่ได้ทำความผิดร้ายแรง แต่ห้องขังที่เฟิ่งชูอิ่งถูกขังอยู่นั้น ล้วนแต่เป็นคนชั่วร้ายทั้งนั้น

ในนั้นมีทั้งมหาโจร ฆาตกรต่อเนื่อง พวกข่มขืนล้วงละเมิด