บทที่ 687

เรื่องที่เฉี่ยวหลิงทำร้ายคนนั้นพวกเขาพอจะเข้าใจได้ ถือว่าอยู่ในขอบเขตปกติ

แต่ยันต์าสายฟ้าของเฟิ่งชูอิ่งนั้นเกินความเข้าใจของพวกเขา ในสายตาของพวกเขา นางช่างลึกลับเหลือคณานับ และยากที่จะรับมือมาก

เฟิ่งชูอิ่งยิ้มให้พวกเขาเล็กน้อย "ถ้าพวกเขาไม่อยากเล่นกับข้า ก็มาช่วยกันทำความสะอาดที่นี่หน่อยสิ ที่นี่สกปรกมากจริงๆ!"

พอนางพูดจบ เฉี่ยวหลิงก็ชี้ไปที่นักโทษคนหนึ่งแล้วพูดว่า "เจ้ามาเก็บหญ้าพวกนี้ให้หมด"

นักโทษคนนั้นแน่นอนว่าไม่ยอมฟังนางง่ายๆ ก่อนจะโดนนางซ้อมจนยอมทำงานอย่างว่าง่าย

เฉี่ยวหลิงชี้ไปที่นักโทษอีกคนแล้วพูดว่า "เจ้าไปเช็ดพื้นให้สะอาด"

นักโทษคนนั้นไม่กล้าขัดขืน แค่พูดว่า "แต่ที่นี่ไม่มีน้ำ"

เฟิ่งชูอิ่งพูดเสียงเรียบ "เรื่องง่ายๆ"

นางพูดจบก็หยิบยันต์น้ำออกมา แล้วลากถังใบหนึ่งมาจากข้างๆ

เมื่อนางเรียกใช้ยันต์น้ำ ในถังก็มีน้ำเต็มถังในทันที

นักโทษทุกคนที่เห็นภาพนี้ “!!!!!!!”

นี่มันเก่งกว่าคนเล่นกลบนสะพานลอยตั้งเยอะ!

หลังจากที่เฟิ่งชูอิ่งแสดงฝีมือแบบนี้หลายครั้ง ประกอบกับมีเฉี่ยวหลิงอยู่ด้วย ทำให้พวกนักโทษยอมทำตามคำสั่งทุกอย่าง ไม่มีใครกล้าขัดขืน

พอยามกลับมาเดินตรวจตรา พวกนักโทษก็ท