บทที่ 678

หลายคนในราชสำนักต่างรอโอกาส

แต่เนื่องจากจิ่งสือเฟิงตายไปแล้ว โดยพื้นฐานแล้วฮองเฮาและไท่ฟู่ก็ไม่มีความหวังอีกต่อไป

ความโกรธแค้นของฮองเฮาสะสมมากขึ้นทุกวัน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้

เมื่อนางไม่สามารถจัดการกับจิ่งโม่เยี่ยได้ นางจึงคิดหาวิธีต่างๆ เพื่อจัดการกับพระสนมสวี่ทุกวัน

แม้ว่าพระสนมสวี่จะไม่ได้อาศัยอยู่ในวังหลวง แต่ก็อยู่ใกล้กับวังหลวงมาก

ด้วยเหตุนี้ ฮองเฮาจึงสามารถจัดการกับนางได้ง่ายมาก

ในช่วงนี้ พระสนมสวี่ถูกเทียนซือรังแกจนชีวิตทุกข์ทรมานยิ่งกว่าตาย รวมกับการดูถูกเหยียดหยามและการสร้างความยากลำบากจากฮองเฮา ทำให้นางรู้สึกทรมานจนอยากตายจริงๆ

ในช่วงนี้ จิ่งสือเยี่ยนก็ดูเหมือนจะสงบเสงี่ยมมาก ไม่ได้ไปหาเรื่องจิ่งโม่เยี่ยสักครั้ง

ในราชสำนัก เขาไม่ได้ตั้งใจจะขัดแย้งกับจิ่งโม่เยี่ย

สำหรับนโยบายการปกครองเหล่านั้นของจิ่งโม่เยี่ย หากเขาเห็นด้วยก็สนับสนุน ไม่เห็นด้วยก็คัดค้าน

โดยรวมแล้ว แม้ว่าราชสำนักจะมีความวุ่นวายบ้าง แต่ความวุ่นวายเหล่านั้นก็มีข้อจำกัด

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในไม่ช้าก็มาถึงช่วงสิ้นปี

หลังจากที่เหมยตงยวนดูแลรักษาอย่างระมัดระวัง แผลที่ขาของเฟิ่งชูอิ่ง จากเดิมที่เคยมีไข้ขึ้นสูงเ