บทที่ 669

ฮ่า! นี่เป็นอีกองค์ชายที่ล้มลงหมดสติ ฮวงจุ้ยของจวนตากอากาศของเขานี่มันสุดยอดจริงๆ!

เขายิ้มเล็กน้อยแล้วพูดกับจิ่งโม่เยี่ย "เลิกแกล้งได้แล้ว ลุกขึ้นมาเถอะ!"

เฟิ่งชูอิ่งได้ยินคำพูดนั้นก็หันกลับไปมอง นึกถึงตอนที่เขาช่วยนางออกมา ตอนนั้นมีคานบ้านหล่นลงมาทับหลังของเขา

และหลังจากนั้นเขาก็แบกนางออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นางจึงคิดว่าเขาไม่เป็นอะไร

ปู๋เยี่ยโหวยื่นมือไปดึงจิ่งโม่เยี่ย แต่กลับมีเลือดเปื้อนมาเต็มมือ

เขาตกใจมาก "ไม่จริงน่า นี่เจ้าบาดเจ็บจริงๆ หรือ?"

เฟิ่งชูอิ่งพูดเสียงเข้ม "พยุงเขาขึ้นมา"

แม้ว่าปกติปู๋เยี่ยโหวจะเคยแกล้งจิ่งโม่เยี่ยบ่อยๆ แต่พอเห็นเขาบาดเจ็บขนาดนี้ ปู๋เยี่ยโหวก็ร้อนใจกว่าใครๆ

เขาพาจิ่งโม่เยี่ยไปยังห้องพักที่อยู่ไม่ไกล วันนี้มีคนมาเยอะ ถ้าใครรู้ว่าจิ่งโม่เยี่ยบาดเจ็บคงจะมีปัญหาวุ่นวายมากมาย

แต่ตอนนี้ไม่ใช่แค่จิ่งโม่เยี่ยที่หมดสติ ยังมีจิ่งสืออวิ๋นและจิ่งสือเยว่ด้วย จึงสั่งให้คนพาพวกเขาไปด้วยกันเลย

ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจมาก ถ้ารู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ เขาคงไม่จัดงานวันเกิดที่นี่เด็ดขาด

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!

เขาเพิ่งสั่งให้องครักษ์พาจิ่งโม่เยี่ยและคนอื่นๆ ออกไป จิ่