Share
บทที่ 251
Related chapter
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 252
มู่จิ่วซีรู้สึกว่าองค์หญิงสือท่านนี้งดงามมากจริงๆ รอยยิ้มอรชรนุ่มนวลงดงาม ดั่งนวลจันทร์ในใจของชายหลายคนที่ชื่นชอบเมื่อนึดถึงนวลจันทร์ นางก็นึกถึงเซียวหลิงเย่ว์ขึ้นมาได้ นางกล่าวทักทายเสร็จก็หันหน้าไปมองและก็เห็นเซียวหลิงเย่ว์นั่งอยู่ในกลุ่มองคมนตรีผู้สูงศักดิ์อย่างที่คาดไว้ข้างกายนางก็ได้พาสาวใช้มาด้วยคนหนึ่ง สาวใช้คนนั้นมู่จิ่วซีรู้จัก ก็คือคนที่คอยตามรอยนางก่อนหน้านี้ ในตอนท้ายก็ได้เข้าไปในเครื่องประดับฮัวคายชี่ไหลคนนั้นในใจของมู่จิ่วซีก็คือว่าก่อนหน้านี้เซียวหลิงเย่ว์มักล้วนจะไม่พอสาวใช้ไปด้วย ทำไมคราวนี้ถึงพามาด้วยล่ะ?ทันใดนั้นในสนามก็มีลูกบอลสีแดงลูกหนึ่งปรากฎขึ้นมา จากนั้นก็ได้ยินเสียงขององคมนตรีทางด้านนั้นตะโกน"อาหยวน รนหาที่ตายรึไง ทำไมถึงได้เตะซี้ซั้วแบบนั้น"ทุกคนก็เห็นคุณหญิงฉีได้พาลูกชายตัวน้อยของนางมาชมการแข่งด้วย ขณะที่ตะโกนก็มีเสียงเขกดังขึ้นมาด้วย เด็กคนนั้นร้องไห้ขึ้นมาทันที"อย่าร้อง ถ้าร้องก็กลับไปเลย!" คุณหญิงฉีกล่าวดุเขามู่จิ่วซีก็เลิกคิ้วก่อนเป็นอย่างแรก อาการบาดเจ็บของคุณหญิงฉีท่านนี้หายดีแล้วลูกชายของนางอายุราว 12 ปีก็ยังซุกซนมาก เขาไม่ทันระวังเผ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 253
มู่จิ่วซีในที่สุดหลังจากเดินวนไปรอบก็หาที่นั่งลงได้ นั่งนั่งตำแหน่งข้างพระวรกายของพระพันปีหลวง อีกด้านของพระพันปีหลวงคือท่านผู้สำเร็จราชการแทนโม่จุน ซึ่งนางนั่งชิดกับพระพันปีหลวงมากกว่านั่นยิ่งทำให้คนของแคว้นซีเย่ว์มั่นใจได้ว่าพระพันปีหลวงทรงรักเอ็นดูคุณหนูใหญ่มู่พระพันปีหลวงหันไปยิ้มกับการทักทายของมู่จิ่วซี อีกทั้งยังให้มู่จิ่วซีทานของหวานตรงหน้าของนางสตรีผู้สูงศักดิ์ขององคมนตรีต่างล้วนอิจฉาตาร้อน ทำไมพวกนางตอนนั้นไม่ได้มีโอกาสช่วยชีวิตของพระพันปีหลวงสายพระเนตรของฝ่าบาทที่ทรงหันมองมู่จิ่วซีเต็มไปด้วยความนับถือ เขาทรงตรัสให้มู่จิ่วซีสอนเรื่องอื่นๆ ให้กับเขา แต่ทว่ากลับถูกสายตาของพระพันปีหลวงห้ามปรามเอาไว้ใต้เท้าเฟิงเลขาธิการกระทรวงพิธีการของแคว้นเกาอวิ๋นจะเป็นผู้ดำเนินรายการการประลองทุกปี รอยยิ้มอันสว่างไสวของเขาได้กล่าวถึงมิตรภาพระหว่างสองแคว้น วาทกรรมของเขาทำให้มู่จิ่วซีถึงกับต้องหยุดมองอย่างน่าทึ่งบอกได้เลยว่ามีครึ่งหนึ่งที่มู่จิ่วซีฟังไม่เข้าใจ วาทกรรมนั้นช่างลึกซึ้งเกินไป มู่จิ่วซีในใจก็คิดว่าถ้าต้องแข่งวาทกรรมนี้ นางได้แพ้แน่นอนเสียงปรมมือของพิธีเปิดดังขึ้น หลังจากพ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 254
คุณหญิงมู่กล่าวอย่างตกใจ : "ใต้เท้าอัครมหาเสนาบดีทำไมถึงได้มองซีเอ๋อร์ดีขนาดนี้""คุณหญิงมู่ ลูกสาวของเจ้าโดเด่นมาก คนแก่อย่างข้าอิจฉาจริงๆ" ไป๋ชินเตี่ยนรีบกล่าวขึ้นมา"ข้าทำไมถึงได้รู้สึกว่าซีเอ๋อร์คือลูกของเจ้าอย่างใดอย่างนั้น ถึงได้เชื่อใจนางขนาดนี้" มู่เทียนซิงล้วนรู้สึกว่ายากที่จะเชื่อ อัครมหาเสนาบดีไป๋เชื่อว่ามู่จิ่วซีจะชนะอย่างไม่มีเหตุผลนี่มันคือความเชื่ออะไร?"รอบแรก พวกเราจะประลองเย็บปัก! พวกเราให้องค์หญิงสือและคุณหนูใหญ่มู่แข่งกันเป็นไง?" องค์ชายสามทางด้านนั้นกล่าวเสียงดังขึ้นมา"ให้าตายเถอะ!" ทันใดนั้นทุกคนก็ระเบิดคำสบถออกมา"แข่งเย็บปัก! ล้อกันเล่นหรือเปล่า คุณหนูใหญ่มู่จะไปเย็บปักเป็นได้อย่างไร!""ก็ใช่น่ะสิ ประลองกระบี่กระบองยังพอจะลองสู้ดูได้""แคว้นซีเย่ว์ชั่วร้ายจริงๆ นึกไม่ถึงว่าจะแข่งอันนี้!""แบบนี้ต้องพูดว่า พวกมันสืบเรื่องคุณหนูใหญ่มู่มาแล้วแน่""จะแข่งงานเย็บปักไม่ได้ ขายหน้าเกินไปแล้ว""ก็ใข่น่ะสิ คุณหนูใหญ่มู่จะต้องแพ้แน่..." ผู้คนในสนามราวกับหม้อที่ระเบิดมุมปากของมู่จิ่วซีกระตุก สีหน้าของนางมืดหม่น ทุกคนต่างคิดว่านางกำลังโกรธมู่เทียนซิงและคุณห
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 255
มู่จิ่วซีก็หัวเราะออกมาอย่างมีความหมายลึกซึ้ง จากนั้นนางก็ฉีกผ้าผืนที่สองนั้นออกและพูดขึ้นมา : "องค์หญิงสือ เจ้าลองเทียบดูที ว่าผ้าสองผืนนี้ขาดได้ใกล้เคียงกันหรือไม่"ใบหน้างดงามของเฟิงสือหย่าแดงขึ้นมา ราวกับว่าถูกจับได้ว่าแอบมองเย่อู่เหิงนางรีบรับผ้ามาดูและกล่าวขึ้นมา : "ใกล้เคียงกันแล้ว""เจ้ามั่นใจที่พวกเราจะแข่งเย็บผ้าสองผืนนี้?" มู่จิ่วซียืนยันอีกครั้ง "นี่ไม่ใช่เป็นงานเย็บปักถักร้อยลวดลายนะ"เฟิงสือหย่ายิ้มขึ้นมาอย่างมีเลศนัย : "อันที่จริงจะเย็บปักลวดลายหรือเย็บซ่อมปะแก้ก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่ ขอเพียงเป็นงานเย็บปัก ก็ล้วนเหมือนกันทั้งนั้น แค่งานเย็บปักลวดลายยากกว่าเท่านั้น"ส่วนคนอื่นๆ กำลังพูดคุยซุบซิบ"แค่เย็บปะก็ง่ายมากแล้ว เหมาะกับคุณหนูใหญ่มู่แล้วล่ะ""แต่การจะเย็บให้ดีก็ไม่ใช่เรื่องง่าย รอยเย็บต้องละเอียด ถ้าจะให้ดีต้องเย็บให้มองไม่เห็นรอย โดยเฉพาะผ้าลายดอกแบบนี้ ยิ่งยากเข้าไปอีก""คงจะลำบากคุณหนูใหญ่มู่แล้ว เย็บปักถักร้อยไม่เป็น แค่เย็บผ้าขาดๆ เป็นก็นับว่าไม่แล้ว""พวกเราเดิมพันกันมั๊ยล่ะ" มีคนพูดขึ้นมา"ไม่เดิมพัน ไม่เดิมพัน คราวที่แล้วแพ้จนเงินหายหมดบ้าน" บางคนก็
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 256
"ทุกคนพูดเสียงเบาลงหน่อย เจ้าแบบนี้จะทำให้ทุกคนขายหน้าเอานะ""ก็ใช่ไง จะเสียงดังไปทำไม กลัวคนของแคว้นซีเย่ว์ไม่ได้ยินรึไง พวกเจ้าตระกูลฉีคงมีไส้ศึกอยู่จริงสินะ ได้ยินมาว่าฉีเล่อฉี่ถูกกรมพระราชวังนครบาลจับตาอยู่ตลอดหนิ!""เจ้าเลิกพูดป้ายความผิดคนอื่นได้แล้ว!" คุณหญิงฉีสีหน้าเปลี่ยนไปมากเลยทันที"หุบปาก!" องคมนตรีคนหนึ่งหันไปด้านหลังตะคอกอย่างเกรี้ยวกราด เหล่ากุลสตรีได้แต่หยิบแหยงๆ และไม่กล้าส่งเสียงอีกองค์ชายสามทางด้านแคว้นซีเย่ว์ก็มองเข็มยาวในมือของมู่จิ่วซีจนอีกนิดก็เกือบจะหลุดหัวเราะขำออกมาเจียงเหอหลิวก็ยิ้มเบาๆ และกล่าว : "คุณหนูใหญ่มู่ที่แท้ก็สมองกลับไปแล้ว แตกต่างจากคนอื่น"อามู่และชวีหย่งปินก็เผยรอยยิ้มดูถูกออกมาองค์หญิงสือชนะแล้วแน่นอนพระพันปีหลวงประทับตรงพระแท่นด้านบน ฝ่าบาทก็ตรัสออกมาโดยไม่รู้จะยิ้มหรือร้องไห้ดี : "เสด็จแม่ มู่จิ่วซีเย็บปักไม่เป็นใช่ไหม?""กระแอ่มๆๆ แม่เองก็ไม่รู้ เด็กคนนี้แปลกพิลึกอย่างมาก" พระพันปีหลวงทรงหันไปหาโม่จุนโม่จุนก็หันมามองนาง จากนั้นก็เผยรอยยิ้มบางๆ อันราบเรียบพระพันปีหลวงทันใดนั้นก็เลิกคิ้วขึ้นมา นางนั้นคุ้นชินกับสีหน้าโม่จุนเป็น
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 257
คอของทุกคนยืดยาวกันออกไป แต่ทว่าสายตาไม่ได้ดีขนาดนั้นที่จะสามารถมองด้านบนผ้าที่ห่างออกไปไกลได้ มากสุดก็เห็นแค่กำลังเย็บผ้าอยู่แต่ว่าพอเห็นสีหน้าที่จริงจังอย่างมากของมู่จิ่วซี ก็ราวกับเป็นเรื่องปาฏิหาริย์มากอย่างใดอย่างนั้น"พอเห็นท่วงท่ามือของของคุณหนูใหญ่มู่ ดูไม่เหมือนคนที่เย็บผ้าไม่เป็นเลย แต่ว่านี่มันคืองานเย็บอะไรกัน" บางคนก็เริ่มสงสัยขึ้นมา"นางจริงจังมาก หรือว่าจะสามารถชนะได้?""อย่าขำไปหน่อยเลย การแข่งขันก็ต้องจริงจังสิ แต่ว่าแค่เข็มเงินอันยาวนั้นของนาง นางก็ไม่อาจสามารถชนะได้แล้ว" บางคนอดไม่ไหวจนต้องหัวเราะกล่าวออกมา "พวกเจ้าดูองค์หญิงสือทางด้านนั้นสิ"ทุกคนหันไปดู ก็เห็นองค์หญิงสือตั้งใจอย่างมาก เข็มในมือเป็นเบอร์เล็กสุด เข็มที่แทงลงไประมัดระวังและตั้งใจมาก อีกทั้งพอผ่านไปสักระยะก็จะเปลี่ยนสีของด้ายด้วยพอกันกลับมาดูมู่จิ่วซี เพียงหนึ่งเข็ม หนึ่งด้ายขาวก็ใช้เย็บปะไปทั้งผลงานแต่ว่าผ้าปูโต๊ะนั้นมีพื้นหลังทั้หมดเป็นสีขาว พื้นที่ส่วนใหญ่ล้วนเป็นสีขาว มีเพียงแต่ที่ปักลายดอกเท่านั้นที่เป็นสีสันแน่นอนว่าตรงจุดที่ขาดก็มีลายดอกแดงใบเขียว ตามหลักเหตุผลแล้ว ตรงนี้ควรจะใช้สีด้
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 258
ทุกคนต่างตกใจกลัวกับคำพูดของมู่จิ่วซีจนหน้าซีดขาวนี่คือผู้หญิงใช่ไหม? เย็บผ้าขาด นางกลับเอาไปเทียบว่าเป็นการเย็บศพ?คนหลอกคนด้วยกันยังตกใจจนเกือบจะตายองค์หญิงสือก็ตกใจจนใบหน้างดงามซีดเผือด จากนั้นนางก็หันไปมององค์ชายสามอย่างสะพรึงกลัวตอนนี้องค์ชายสามและโม่จุนได้มายืนอยู่ตรงด้านหน้าของผ้าทั้งสองผืนแล้วจากนั้นเพียงกวาดตา ก็ตัดสินความต่างชั้นของผ้าทั้งสองได้ทันทีผ้าของมู่จิ่วซีเพียงเหลือบมองก็เห็นว่าเหมือนกับไม่เคยขาดมาก่อนส่วนผ้าขององค์หญิงสือถึงแม้จะดูเหมือนว่าไม่เคยขาดมาก่อน แต่ว่าเส้นด้ายที่ได้เย็ยลงไปทำให้รู้สึกว่าถึงความไม่สม่ำเสมอของเนื้อผ้า อันที่จริงต้องไปรีดสักหน่อยถึงจะมองไม่ออกสีหน้าขององค์ชายสามซีดขาวอย่างมากแม้ว่าเขาอยากจะเล่นลิ้นว่าผ้าขององค์หญิงสือนั้นดีกว่า แต่เมื่อเห็นเหตุการณ์แบบนี้ เขาก็ไม่อาจสามารถกล่าวไม่ตรงกับใจออกมาได้เจียงเหอหลิวของแคว้นซีเย่ว์ก็พุ่งตัวเข้าไปดู หลังจากเขามองอย่างใกล้ชิดแล้วก็กล่าวออกมาอย่างตกใจ : "นี่ นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?"พอประโยคนี้ออกมา ทุกคนก็ทยอยมุงกันเข้ามาดูโม่จุนลากมู่จิ่วซีให้ถอยห่างออกมาหน่อย เพื่อให้ทุกคนได้มองเห็
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 259
ผู้หญิงกลุ่มก็ตกใจวิ่งหนีกับคำพูดของมู่จิ่วซีเมื่อนึกว่าต้องไปเย็บศพ พวกนางมีหรือจะกล้าสัมผัส ไม่เรียนแล้วดีกว่ามู่จิ่วซีพอเห็นพวกผู้หญิงหนีออกไปอย่างรังเกียจ นางก็หัวเราะขึ้นมาเบาๆแต่คนของของแคว้นซีเย่ว์กลับยิ้มไม่ออกพอได้ยินคำพูดของมู่จิ่วซี พวกเขาก็กลับคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะสามารถทำเรื่องเย็บศพได้? อีกทั้งฝีมือยังดีขนาดนี้ด้วย?ให้ตีพวกเขาจนตายก็ยังนึกไม่ถึงแต่ก็ยอมแพ้เถอะ? ต่อให้ไม่ยอมรับ แต่พอเห็นผ้าสองผืนนี้แล้วก็ต้องยอมรับจากใจ ขนาดโอกาสจะให้เล่นลิ้นก็ยังไม่มีทางด้านมู่เทียนซิง เขากับภรรยาก็ได้เห็นแล้ว และได้ยินลูกสาวพูดแล้วเช่นกัน ทั้งสองคนก็ไม่รู้จะเดินกลับมานั่งที่เดิมอย่างไร"คุณท่าน ซีเอ๋อร์ไปเย็บศพมาตั้งแต่เมื่อไหร่?" คุณหญิงมู่รู้สึกขยลุกขนพองกับคำพูดมู่จิ่วซีลูกสาวคนนี้มู่เทียนซิงก็ยิ้มอย่างขมขื่นพร้อมกับกล่าว : "ข้าขนาดแก่ปูนนี้แล้วยังไม่รู้เลย แต่ว่านางกับใต้เท้าเย่มีความสัมพันธ์ที่ไม่เลว หรือว่าจะเป็นเหตุผลที่นางไปศาลต้าหลี่บ่อยๆ"หลังจากองคมนตรีข้างๆ ได้ยินก็กล่าวขึ้นมา : "ก็อาจเป็นไปได้ ความสนใจของคุณหนูใหญ่มู่มักไม่เหมือนกับคนอื่นๆ เจ้าบอกว่า
Latest chapter
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 507
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 506
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 505
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 504
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 503
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 502
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 501
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 500
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 499
