ทำให้ถูกต้อง

"แด๊ดดี๊หม่ามี๊ โมเน่คิดถึงที่สุดเลย" ร่างบางที่พึ่งเดินเข้ามาในตัวบ้านเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินมาสวมกอดผู้เป็นพ่อของเธออย่างออดอ้อนทันที

"แด๊ดดี๊ก็คิดถึงโมเน่ที่สุดเหมือนกันลูก" ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งหอมหัวลูกสาวของตนอย่างคิดถึง

"หม่ามี๊ล่ะคะไม่คิดถึงโมเน่หรอ" โมเน่เอ่ยพร้อมกับมองผู้เป็นแม่ด้วยสายตาออดอ้อน

"ไม่ต้องมาทำหน้าอ้อนเลยเรามีเรื่องต้องเคลียร์กันแล้วไหนมิสเตอร์ดราก้อน? " ผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้นและมองหาชายหนุ่มแต่เพียงไม่นานร่างสูงของดราก้อนก็เดินเข้ามาพร้อมกับกระเช้าผลไม้

"สวัสดีครับ" ดราก้อนเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งส่งกระเช้าผลไม้ไปให้ยังช้อยที่ยืนอยู่ตรงนั้น

"สวัสดีจ๊ะ" คุณหญิงไพรินเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มบางๆ ให้กับชายหนุ่ม

"เชิญนั่งๆ " ก้องเกียรติพร้อมกับผายมือให้กับชายหนุ่มยังโซฟาที่ว่างอยู่

"ใครจะอธิบายให้ฟังคนแรก" คุณหญิงไพรินเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

"คือว่าข่าวที่หม่ามี๊กับแด๊ดดี๊เห็นมันไ.."

"มันเป็นความจริงครับผมกับโมเน่เรากำลังคบกันอยู่และตอนนี้เราก็อาศัยอยู่บ้านเดียวกัน" ยังไม่ทันที่โมเน่จะได้เอ่ยแก้ตัวอะไรชายหนุ่มก็เอ่ยแทรกขึ้น

หญิงสาวที่ได้ยินดังนั้นก็หันไปมองชายหนุ่มด้วยตาเบิกกว