แชร์

บทที่ 41

ผู้เขียน: เฟิงฮั่วเหลียนเทียน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-08-27 17:29:57
ก่อนที่จะโยนมีดทิ้ง เย่เฟิงได้ใส่พลังมังกรในนั้น จากนั้นควบคุมมีดผ่านพลังมังกร

ชายหนุ่มผมยาวมองไปที่มือขวาที่บินออกไป ดวงตาของเขาเกือบหลุดออกมา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความน่าไม่เชื่อและความสยดสยอง

ตอนที่ตั้งสติได้ กําลังจะกรีดร้อง ก็ได้มีอะไรแวบไป มือที่เหมือนกับเหล็กไหล ได้ไปบีบที่คอของเขา

“ชู่ว!”

คลิก!

เย่เฟิงทําท่าเงียบ จากนั้นก็หักคอของหนุ่มผมยาวอย่างไร้ความปราณี

“เฮ้อๆ ก็ว่ากันว่าปืนเร็วกว่ามีด ฉันจะไม่เชื่อได้อย่างไร?”

เย่เฟิงยิ้มชั่วร้าย มองลงมาที่ชายหนุ่มผมยาวที่ยังไม่ได้ตายทันทีตรงพื้น

ชายหนุ่มผมยาวอ้าปาก และคนสุดท้ายก็ตาย

ก่อนตายมีเพียงสองคําในความคิด: ปรมาจารย์!

ใส่พลังลงวัตถุ แล้วก็ควบคุมมันมาฆ่าคน!

นี่คือวิธีการของปรมาจารย์!

คุณชายฉู่ ส่งพวกเขามามาฆ่าปรมาจารย์!

“ไม่เป็นไรแล้ว ผมได้ฆ่าพวกเขาได้หมดแล้ว แต่ว่า คุณจะเก็บกวาดเรื่องพวกนี้ไหวไหม?”

เย่เฟิงในเวลานี้ หยิบทิชชู่เปียกจากโต๊ะอาหาร ถามไปพร้อมกับเช็ดเลือดที่กระเด็นมาบนใบหน้าของเขา

หลีเอียนใช้เวลานานกว่าจะตั้งสติได้

ดวงตาสวยงามคู่นั้น มีความประหลาดใจและความหวาดหวั่น

ตน ได้หาปีศาจแบบไหนมาแสร้งทําเป็นคู่หมั้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 42

    หลีเอียนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อเธอเห็นคนเหล่านี้ยืนอยู่นอกประตูด้วยความงุนงงหลังจากพังประตูศพในสถานที่แห่งนี้ ถ้ามีคนเห็นมากเกินไป มันมักจะเป็นปัญหา!“ที่แท้ก็เป็นคุณเติ้งและเฮียปา พวกคุณมาทําอะไรที่นี่?”หลีเอียนอุ้มนั่วนั่วไว้ในอ้อมแขน และถามด้วยใบหน้าเย็นชาเย่เฟิงโยนทิชชู่เปียกที่เช็ดเลือดทิ้ง มองไปที่คนพวกนั้นด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกต้นขาเติ้งเหว่ยเหมาสั่น เมื่อเขารู้สึกถึงสายตาของเย่เฟิง หัวใจของเขาก็เกือบจะหลุดออกมาเวลานี้มีแค่พวกเย่เฟิงเพียงสามคนในห้อง ต่อให้สมองมีแค่ขี้ก็รู้ว่า ศพพวกนี้ใครเป็นคนจัดการไม่มีทางเป็นหลีเอียน! เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้นก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้!หรือก็คือ คนเหล่านี้……เย่เฟิงเป็นคนฆ่าทั้งหมด!“ผะ ผมมาที่นี่เพื่อ……มาขอบคุณคุณเย่ครับ!”เสียงของเติ้งเหว่ยเหมาสั่น รอยยิ้มที่น่าเกลียดก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา“อ้อ มาขอบคุณผม?”เย่เฟิงเลิกคิ้วและถามอย่างสนุก“ใช่ ใช่ครับ! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเย่ ช่วยผมกระชากหน้ากากของซุนหงน่าไอ้ตัวเมียนั่น ผมคงยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย! ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เธอสวมเขาผมเลย ดีไม่ดีผมอาจจะติดโรคนั้นมาก็ได้คุ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 43

    “คุณหนูหลี คุณเย่! ผม……ผม……ไม่เกี่ยวกับผมนะครับ!”“ผมสัญญา ผมจะไม่พูดอะไรออกไป!”เจ้าของร้านหม้อไปเกือบจะคุกเข่าลง“อย่าตื่นตะหนกไป ช่วยเปลี่ยนห้องอาหารให้เราหน่อย!”หลีเอียนพูดออกไปเรียบๆ……สิบนาทีต่อมา!หลีเอียนก็ได้โทรศัพท์ให้ผู้คนมากําจัดศพเหล่านั้น ส่วนทางร้านหม้อไฟ ก็ให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่เพื่อระงับกดข่างเรื่องนี้ที่จริงต่อให้ไปรบกวนตำรวจ เย่เฟิงก็ไม่เป็นไรแต่ว่า ไม่ว่ายังไงก็ยุ่งยากเล็กน้อย เพราะต้องจัดการตามขั้นตอนเมื่อถึงห้องอาหารอีกห้อง เย่เฟิงก็ได้ลูบหัวของนั่วนั่ว และเจ้าตัวเล็กก็ตื่นขึ้นในเวลานี้ อาหารแสนอร่อยทุกชนิดถูกวางไว้บนโต๊ะ เจ้าของร้านก็ได้ได้ให้เมนูพิเศษมาเพิ่มนั่วนั่วกระพริบตา ดูขี้เกียจ และพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย:“นั่วนั่วหลับไปได้ยังไงคะ ?นั่วนั่วอยากกินของอร่อยนะ!”ขณะที่พูด เจ้าตัวเล็กมองไปที่ของบนโต๊ะ ก็ได้กลืนน้ำลายเย่เฟิงยิ้มและลูบหัวของนั่วนั่ว:“อยากกินอะไรครับ พ่อลวกให้!”“อืม อืม!” นั่วนั่วพยักหน้าหน้าเล็ก ๆ ของเธอหลีเอียนนั่งข้างๆ มองไปที่เย่เฟิงที่มีใบหน้าที่อ่อนโยนและดูเอ็นดูในเวลานี้ ก็คิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เป็นคว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 44

    หลังจากรับประทานอาหารแล้ว เย่เฟิงก็ขับรถไปส่งหลีเอียนกลับไปที่ชุมชนคฤหาสน์หยู่กวงตี่ที่อาศัยอยู่ จากนั้นสองพ่อลูกก็กลับไปที่บ้านเช่าเย่เฟิงคำนวณในใจว่า อีกไม่กี่วันควรซือบ้าน แล้วมีบ้านเป็นของตัวเองได้แล้วเช่าบ้านอยู่ไปตลอดแบบนี้ ก็ไม่ใช่วิธีที่ดี!สิ่งสําคัญที่สุดคือ เย่เฟิงต้องมีเงินอยู่ในมือวันนั้นที่ตระกูลซ่ง แม้ว่าเย่เฟิงหลบปกฏิเสธยังไง ซ่งเหล่าเย๋ก็ยังเอาบัตรสองใบให้เขานั่นก็คือ บัญชีของเย่เฟิงได้มีเงินมากกว่ายี่สิบล้าน ซื้อบ้านได้สบายเมื่อพวกเขาสองพ่อลูกกลับถึงบ้านก็เป็นเวลาสองทุ่มแล้วทันทีที่ลงจากรถ ก็เห็นร่างหนึ่งอยู่ที่ประตูเมื่อเห็นคนนี้ เย่เฟิงก็ขมวดคิ้วและแอบพูดในใจว่าว่าเธอทําอะไรที่นี่?นั่วนั่วกระพริบตาโต ประหลาดใจก่อน แล้วก็ได้ดีใจ“คุณแม่! คุณแม่มาแล้ว!”“พ่อค่ะดูสิ คือคุณแม่!”เย่เฟิงเห็นว่าลูกสาวของเขามีความสุขเช่นนี้ เขาจึงได้แต่ฝืนยิ้มและพยักหน้าวินาทีต่อมา นั่วนั่วก็ปลดเข็มขัดนิรภัยด้วยตัวเอง เปิดประตูรถแล้วกระโดดลงไป!“คุณแม่!”ร่างเล็ก ๆ วิ่งตรงไปที่คนข้างหน้า อีกฝ่ายไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโจวชิ้ง ?เด็กยังไงก็เป็นเด็ก ไม่ว่าโจวชิ้งจะใจร้า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 45

    “เชอะ ยังซ่อนอยู่อีก?”โจวชิ้งพูด แล้วก็เดินเข้าไปหาเย่เฟิงเย่เฟิงผลักเธอออกไปและพูดอย่างเย็นชา:“เธอมีเรื่องอะไรกันแน่? ถ้าไม่มีเรื่องอะไรก็ไสหัวไป !”เมื่อได้ยินแบบนั้น นัยน์ตาโจวชิ้งก็ได้มีความหงุดหงิดเล็กน้อย แล้วพูดอย่างน้อยใจว่า:“ที่รัก ที่คุณทำอะไรอ่ะ?”“เธอเรียกฉันว่าอะไร? เราหย่ากันแล้ว และสามีของเธอตอนนี้คือหลิวหาว! อย่าเรียกคนอื่นไปมั่วๆ !”เย่เฟิงยิ้มอย่างเยือกเย็น“ที่รัก คุณคงไม่ได้คิดว่า ฉันจะชอบคนอื่นจริงๆใช่ไหม ? ที่จริงฉันนั้นรักคุณมาตลอด ที่ฉันหย่ากับคุณ ก็เพื่อที่จะไปเอาเงินของหลิวหาว มารักษานั่วนั่วคุณรู้ถึงความพยายามของฉันไหม?ในตอนแรก คุณถูกกดดันจนขายโรงงาน เราล้มละลาย คุณรู้ไหมว่าฉันรู้สึกสงสารคุณมากแค่ไหน?ดังนั้นฉันจึงทำใจหย่ากับคุณอยู่กับหลิวหาว! คุณรู้ไหมว่ามันทรมานแค่ไหน ที่ฉันต้องพยายามฝืนยิ้มต่อหน้าหลิวหาว ?”โจวชิ้งน้ําตาคลอ คว้าแขนของเย่เฟิง พูดออกไปอย่างน่าสงสารเย่เฟิงเห็นเธอแบบนี้ ก็ได้หวั่นไหวเล้กน้อยแม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าโจวชิ้งน่าจะแสดงละครอยู่ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโชคดีเล็กน้อยโจวชิ้งหย่ากับตน เพื่อที่จะได้เงินสําหรับการรักษาน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 46

    เย่เฟิงที่ได้เจอความเย็นชาและความสิ้นหวังของสังคม ก็ทำให้เขานั้นได้มีเหตุผลมากเขานึกถึง ตอนที่โจวชิ้งเจอนั่วนั่วเมื่อกี้ยัยหนูน้อยได้กางแขนและวิ่งเข้าหาแม่ของเธออย่างมีความสุข แต่โจวชิ้งแค่ลูบหัวของนั่วนั่วอย่างไม่แยแสแต่กลับจ้องมองรถเบนท์ลีย์ มุลซานของหลีเอียน!นี่คือปฏิกิริยาของแม่ที่ทนความอัปยศอดสูเพื่อรักษาอาการป่วยของลูกสาวเหรอ?ณ ตอนนั้น สายตาที่หวั่นไหวของเย่เฟิง ก็สงบลงอีกครั้งก็ได้มองโจวชิ้งแสดงอย่างเย็นชา“ชิ้งชิ้ง เธอได้เงินจากหลิวหาวมาเท่าไหร่? รีบเอามาให้ฉัน!”เย่เฟิงผลักโจวชิ้งออก คว้าไหล่ของอีกฝ่ายและพูดอย่างกังวลด้วยสีหน้าคาดหวังเทื่อพูดจบ โจวชิ้งก็ได้“อา?”อย่างงงๆ สีหน้ามองเย่เฟิงอย่างแปลกประหลาด!เธอเห็นเย่เฟิงขับรถเบนท์ลีย์ เห็นตอนที่เขานั้นได้อยู่กับเฮียป้าวอย่างโดดเด่น ก็คิดว่าเย่เฟิงไม่ได้ขาดแคลนเงินไม่รู้ว่าเย่เฟิงไปเจอโอกาสอะไร ก็ได้กลายเป็นคนที่มีหน้ามีตาแล้ว !ดังนั้นเธอถึงได้คิด ที่จะกลับมาคืนดีกับเย่เฟิงแน่นอน ทางหลิวหาวเธอก็ยังไม่ตัดขาด รอตอนที่เธออยู่กับเย่เฟิงจริงๆแล้ว ค่อยเขี่ยหลิวหาวออกไปแต่เธอก็คิดไม่ถึงว่า เย่เฟิงจะเปิดปากขอเงิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 47

    หลีเอียนเป็นพี่สาวที่รักที่สุดของเขา และเขาซึ่งเป็นคุณชายหลีต้องเชื่อฟังและปกป้องเธอในตอนที่ตระกูลหลีสนับสนุนให้หลีเอียนแต่งเข้าตระกูลฉู่ หลีหย่วนคงยืนข้างพี่สาวของเขา ซึ่งแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ของเขากับหลีเอียนลึกซึ้งเพียงใดดังนั้น เมื่อเขาพบว่ามีคนมีเจตนาไม่ดี เข้าหาพี่สาวของเขาด้วยจุดประสงค์บางอย่าง หลีหย่วนก็โกรธมาก!ก็ได้รีบพาคนมาหาเย่เฟิงด้วยตัวเอง!“หุ่นเชิด หุ่นเชิดอะไร?”โจวชิ้งได้ยินคําพูดของหลีหย่วน ก็ได้ถามเย่เฟิงด้วยความสงสัยเย่เฟิงยักไหล่และพูดว่า:“ก็พูดแล้วไม่ใช่เหรอ ฉันขายตัวเองให้กับคนอื่น อีกฝ่ายเป็นคุณหนูคนโตของตระกูลหลี และฉันแสร้งเป็นคู่หมั้นของเธอ อ้อ แบบแต่งเข้าบ้านหญิงเบนท์ลีย์คันนี้เป็นของคนเขา และฉันก็เป็นแค่คนขับรถ”เมื่อได้ยินแบบนั้น ไม่ต้องอธิบายเลยว่า ใบหน้าของโจวชิ้งน่าเกลียดขนาดไหน ก็ได้มองเย่เฟิงอย่างตกใจ:“แล้วกับเฮียป้าวตอนนั้น……”“ก็คงเห็นแก่หน้าของตระกูลหลี ไม่ว่ายังไงตระกูลหลีก็เป็นตระกูลใหญ่ในเมืองหยุนเฉิง!”เย่เฟิงพูด คว้าไหล่ของโจวชิ้งแล้วพูดว่า:“ชิ้งชิ้ง อย่าถามมาก! เงินแปดแสนที่ฉันได้รับจากการขายรตัวได้เกือบจะหมดไปแล้ว การรัก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 48

    หลีหย่วนทิ้งคนสนิทไว้ที่นี่เพื่อปกป้องนั่วนั่วเย่เฟิงก็ให้ความร่วมมือ ปล่อยให้อีกฝ่ายใส่กุญแจมือไว้ด้านหลัง จากนั้นก็ถูกพาขึ้นรถไม่ใช่ว่าเขากลัวหลีหย่วนกับปืนเหล่านี้ แต่เย่เฟิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเห็นแก่อีกฝ่ายเป็นน้องชายของหลีเอียน เย่เฟิงก็ไม่อยากลงไม้ลงมือกับพวกเขา ก็อยากรู้ก่อนว่าเกิดอะไรขึ้นค่อยว่ากัน“อาหย่วน คุณหมายความว่าไง ? ฉันเป็นพี่เขยของคุณนะ”เย่เฟิงนั่งที่เบาะหลังโดยใส่กุญแจมือหลีหย่วนก็นั่งอยู่ข้างๆ ดวงตาที่เหมือนมีดจ้องมองเย่เฟิงอย่างดุเดือด“อาหย่วนก็เป็นชื่อที่แกเรียกได้?”หลีหย่วนพูดแล้วหยิบปืนออกมาจอตรงที่หัวของเย่เฟิง :“พูด! นายเป็นใครกันแน่? เข้าใกล้พี่สาวฉันมีเป้าหมายอะไร?”“คุณสามารถหาที่เช่าของผมได้ คุณคงสืบเรื่องผมมาแล้วใช่ไหม ? ผมเป็นใคร คุณไม่รู้?”เย่เฟิงถามอย่างใจเย็น“ฉันได้ตรวจสอบแกมาอยู่แล้ว! แกแม่งเป็นคนของซ่งหย่งไท่ มันส่งแกให้มาเข้าใกล้พี่สาวฉันใช่ไหม?”หลีหย่วนถามอย่างดุร้ายเมื่อได้ยินแบบนั้น เย่เฟิงก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง แล้วก็พูดไม่ออก“คุณน้องเมีย คุณดูพวกหนังสือวางแผนเยอะไปแล้วหรือเปล่า?”“ยังไม่ยอมรับ? ฉันไปสืบเจอว่าแกไปไหน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27
  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 49

    เย่เฟิงพูดเมื่อได้ยินแบบนั้น มุมปากของหลีหย่วนก็ได้กระตุกแม้งเอ่ย! จากน้องชายเป็นไปน้องชายแล้ว?แต่ว่า เย่เฟิงพูดแบบนั้นออกมา เวลาสถานที่ฟังแล้วก็มีความน่าเชื่อถืออย่างมากคุณชายหลีคนนี้ ก็สงสัยเล็กน้อยอยู่พักหนึ่ง“นายเคยช่วยซ่งเหล่าเย๋? แกรู้วิธีรักษาเหรอ?เล่นพนันเป็น กังฟูก็เป็น และทักษะทางการแพทย์ แกเป็นเทพเหรอ?”หลีหย่วนถามอย่างหยอกล้อ“ขอบคุณ! ไม่งั้นพี่สาวนายจะชอบเหรอ?”เย่เฟิงยิ้มแบบไม่ถ่อมตัวเลยแม้แต่น้อย“เหี้ย!”หลีหย่วนรู้สึกว่า หมอนี่มันคุณไม่รู้เรื่องวินาทีถัดมา เขาก็จ้องมองเย่เฟิง:“ฉันก็ยังไม่เชื่อ! เว้นแต่แกจะสามารถพิสูจน์ได้ว่าแกรู้วิธีรักษาจริง มิฉะนั้น ฉันจะทําทุกอย่างที่ทําได้ เพื่อไล่แกไปจากพี่สาวของฉัน!”เย่เฟิงเบะปาก :“พิสูจน์ยังไง? ช่วยคุณรักษาอาการนอนไม่หลับ ?นี่มันไม่ยากอะไร!”มองจากสีหน้าของอีกฝ่าย เย่เฟิงก็มองออกว่า ช่วงนี้หลีหย่วนนอนไม่ค่อยหลับหลีหย่วนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดทีละคํา:“นายต้องการความยาก? ดี! ฉันพาแกไม่เจอคนคนหนึ่ง ถ้าแกสามารถรักษาเธอได้ ฉันก็เชื่อแก!”“ไม่เพียงแต่เชื่อแก นับจากนี้ไปแกก็เป็นพี่เขยของฉัน ฉันเป็นน้องชายขอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27

บทล่าสุด

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 331

    "ไม่เป็นไร! งานเลี้ยงรุ่นที่คุณชายหวงเป็นคนจัด ฉันจะไม่ไปได้ยังไง!"เย่เฟิงส่ายหัว พร้อมยิ้มบางๆเมื่อได้ยิน หลี่เวยหัวเราะเสียงดัง "ทำไมล่ะ เย่เฟิง? นายก็รู้ว่าคุณชายหวงตอนนี้ไปได้สวยเลยอยากจะเอาใจเขาใช่ไหม? นายก็ถือว่ารู้จักประจบคนเป็นนะเนี่ย ถ้าทำให้คุณชายหวงพอใจ บางทีเขาอาจให้ไปทำงานเป็นพ่อบ้านที่บริษัทเขาก็ได้ยังไงตอนเรียน นายก็ซักเสื้อผ้าให้คนอื่นจนชินมือแล้วนี่ ฮ่าๆๆ!"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ก่อนจะหัวเราะอย่างสะใจ"เหอะๆ ใช่สิ! ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าตอนนี้คุณชายหวงจะเจ๋งแค่ไหน! แต่ดูจากสภาพเธอตอนนี้ ท่าทางจะประจบเขาไม่น้อยเลยสินะ? ถึงขั้นขึ้นเตียงด้วยหรือเปล่า?"เย่เฟิงตอบด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันคำพูดนี้ทำให้หลี่เวยโกรธจนหน้าแดง "ไปให้พ้นเลย เย่เฟิง! ไม่เจอกันหลายปี นายกลายเป็นคนต่ำช้าขนาดนี้เลยเหรอ?"ในใจเธอแอบคิดอย่างเกรี้ยวกราด (นายมันก็แค่ขยะ ยังกล้าคิดจะไปประจบคุณชายหวง หวังจะเกาะเขาด้วย?ได้ รอให้ฉันไปปั่นหัวคุณชายหวงสักหน่อย นายเจอดีแน่!)ในขณะเดียวกัน เจียงหว่านที่ได้ยินคำพูดของเย่เฟิงก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าหวงเจี้ยนประสบความสำเร็จ เย

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 330

    หญิงสาวคนนี้เห็นเย่เฟิงก็หยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง พอจำได้ก็เบะปากแล้วพูดขึ้นเธอชื่อหลี่เวย เป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของเย่เฟิงเช่นเดียวกันแต่ตั้งแต่สมัยเรียน หลี่เวยก็ไม่ค่อยชอบเย่เฟิงอยู่แล้วหรือจะพูดให้ถูกก็คือ เพื่อนส่วนใหญ่ในตอนนั้น ต่างก็มองเย่เฟิงด้วยสายตาดูถูกตอนอายุ 18 ปี พ่อแม่ของเย่เฟิงหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยที่ทิเบต ทำให้เขาขาดแคลนทั้งเงินและค่าใช้จ่ายเพื่อหาเงินค่าเล่าเรียนและค่าใช้จ่าย เย่เฟิงต้องทำงานพิเศษในโรงเรียน เช่น ซักผ้า ทำความสะอาด และวิ่งซื้อของให้เพื่อนแม้กระทั่งกางเกงใน รองเท้าเหม็นๆ และถุงเท้าสกปรกของเพื่อนผู้ชายบางคน เย่เฟิงก็เป็นคนซักเรื่องนี้ทำให้เพื่อนหลายคนมองเย่เฟิงด้วยความดูถูกแต่ก็มีเพื่อนบางคนที่แตกต่างออกไป ซึ่งเจียงหว่านเป็นหนึ่งในนั้น สมัยนั้น เธอไม่เพียงไม่ดูถูกเย่เฟิง แต่ยังมักจะซื้อข้าวให้เย่เฟิงอยู่บ่อยๆจนมีข่าวลือในโรงเรียนว่า เจียงหว่านชอบเย่เฟิงเพียงแต่ ตอนนั้นเย่เฟิงมีความรู้สึกด้อยค่า แม้ว่าเขาจะแอบชอบเจียงหว่านเช่นกัน แต่เขาไม่มีความกล้าที่จะแสดงออก"หวงเจี้ยนอาจลืมเชิญนายล่ะมั้ง! เย่เฟิง ไหนๆ ก็เจอกันแล้ว มาด้วยกันสิน

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 329

    เวลา 3 ทุ่ม เย่เฟิงมาถึงโรงแรมโกลด์เดนรอยัลโรงแรมแห่งนี้เป็นของหลีหย่วนเอง ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตระกูลหลีหลีหย่วนพาอาเจียงและเหล่าหยู ซึ่งเป็นลูกน้องคนสนิทมายืนรออยู่หน้าประตูตั้งแต่เนิ่นๆ"พี่เขย!""คุณเย่!"เมื่อเห็นเย่เฟิง พวกเขาตะโกนพร้อมกัน"พี่ พี่คิดว่าโรงแรมนี้เป็นยังไง? ชอบไหมครับ?"หลีหย่วนเดินมาโอบไหล่เย่เฟิงแล้วถามด้วยรอยยิ้ม"ดีนะ ดูดีเลย"เย่เฟิงพยักหน้า"ถ้าชอบ งั้นโรงแรมนี้ผมยกให้พี่เลย! จากนี้ไป พี่คือเจ้าของที่นี่!"หลีหย่วนหัวเราะเสียงดัง พร้อมผายมือเย่เฟิงได้ยินก็ทำหน้าอึ้ง "ยกให้ฉัน? ฉันไม่เอาหรอก! ฉันไม่มีเวลามาบริหารจัดการ แล้วฉันก็ไม่เก่งเรื่องนี้ด้วย""โธ่ พี่ จะลงมือเองทำไมล่ะ? ก็มีผู้จัดการโรงแรมอยู่แล้วนี่ พี่แค่รอรับเงินก็พอ!""ผมไม่สนล่ะ ยังไงพี่ก็ต้องรับไว้ ถ้าไม่รับ…ถ้าไม่รับ ผมจะฟ้องพี่สาวผมว่าพี่แอบไปนวดร้านแบบนั้นมา!"หลีหย่วนพูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์"ไปให้พ้นเลย! ไอ้เด็กนี่ แกนี่มันแสบจริงๆ!"เย่เฟิงยิ้มขำ พร้อมด่าแบบไม่จริงจังนัก"ฮ่าๆๆ…"หลีหย่วนหัวเราะเสียงดัง ก่อนจะพาเย่เฟิงเดินเข้าไปในโรงแรมเมื่อขึ้นไปถึงห้องส่วนตัวขนาดใหญ่บนชั

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 328

    หลี่ชื่อสะบัดแขนของตัวเองดู พบว่าไม่เพียงแค่หายดี แต่ยังดูแข็งแรงและทรงพลังขึ้นอีกด้วย!ยิ่งไปกว่านั้น…"นี่มัน…""ฉันทะลุถึงระดับพลังแปรสภาพแล้วเหรอ? ฉันไม่เพียงแค่หายดี แต่ยังทะลุขีดจำกัดได้อีก?"หลี่ชื่อเบิกตากว้าง เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ!วินาทีถัดมา เขาดีใจจนตาแดง น้ำตาไหลพรั่งพรูอีกครั้งน้ำตาแห่งความปิติ!"ขอบคุณท่านมาก! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ท่านคือผู้มีพระคุณที่สร้างชีวิตใหม่ให้กับผม! ผมหลี่ชื่อจะขอรับใช้ท่านเย่ตลอดไป!"หลี่ชื่อคุกเข่าลงกับพื้น เสียงสั่นเครือพลางเอ่ยขอบคุณเย่เฟิงมุมปากกระตุก ในใจคิดว่าหมอนี่บ่อน้ำตาตื้นเกินไปไหม นิดๆ หน่อยๆ ก็ร้องไห้ซะละ?"ไม่ต้องถึงขั้นเรียกฉันว่าอาจารย์หรอก แค่ตั้งใจทำงานให้ฉันก็พอ!""แต่จำไว้ ฉันสามารถเพิ่มพลังให้นายได้ ฉันก็สามารถทำลายมันได้เหมือนกัน ถ้าวันไหนที่ฉันรู้ว่านายทรยศฉัน นายคิดเองแล้วกันว่าผลจะเป็นยังไง!"เย่เฟิงโบกมือ พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังอีกฝ่ายที่อายุมากกว่าเย่เฟิงสองสามปี ย่อมไม่เหมาะสมที่จะเป็นศิษย์ของเขา ดังนั้นเรื่องรับเป็นศิษย์ก็ช่างมันเถอะ…อย่างไรก็ตาม หลี่ชื่อจะเป็นกำลังสำคัญให้เย่เฟิงได้ เพราะมีบ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 327

    หลังจากออกมาจากวิลล่าตระกูลเฉา เย่เฟิงเห็นเพียงเงาร่างที่ดูสิ้นหวังเดินอยู่ข้างหน้า แขนขวาของเขาปล่อยห้อยไร้เรี่ยวแรงเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าจากด้านหลัง หลี่ชื่อหันกลับไปมอง ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนสีทันที"นายมาเพื่อฆ่าฉันใช่ไหม?"หลี่ชื่อบังคับตัวเองให้ฮึดสู้ พลางจ้องมองเย่เฟิงด้วยสายตาเคร่งเครียดและถามด้วยความโกรธ"เปล่า!"เย่เฟิงส่ายหัว"เหอะๆ ไม่ใช่เหรอ? นายโหดเหี้ยมขนาดนี้ ถึงกับทำลายฉันจนหมดสภาพ ฉันนึกว่านายตามมาเพื่อเอาชีวิตฉันเสียอีก"วินาทีต่อมา เขามองเย่เฟิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเศร้าเมื่อคิดถึงแขนขวาที่ถูกทำลาย หลี่ชื่อก็รู้สึกเจ็บปวดและโกรธเคืองในใจ!เย่เฟิงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เมื่อรับรู้ถึงอารมณ์ของอีกฝ่าย เขาถามพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ว่า "นายมีแผนอะไรหรือเปล่า? ยังคิดจะทำร้ายครอบครัวเขาอีกหรือเปล่า?"ระหว่างพูด เขาพลางชี้ไปยังวิลล่าของตระกูลเฉาหลี่ชื่อส่ายหัว "ไม่มีแผนอะไรหรอก ฉันกลับไปที่สำนักไม่ได้แล้ว! อาจารย์บอกว่าฉันไร้พรสวรรค์เกินไป เลยไล่ฉันลงจากเขา! ส่วนจะไปทำร้ายเขาอีกไหมนั้น? เหอะๆ...มันไม่มีความหมายอะไรแล้ว…"เมื่อได้ยินเช่นนั้น เย่เฟิงอุทานเบาๆ ใ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 326

    เฉาเหนียนไม่สนใจใดๆ วิ่งเข้าไปตรงหน้าหลี่ชื่อ “แกจะบอกว่า ตอนที่ชุ่ยเจี๋ยเลิกกับฉัน เธอกำลังตั้งท้องงั้นเหรอ? แก…แกเป็นลูกชายฉันงั้นเหรอ?แกเป็นลูกชายฉันงั้นเหรอ?หลี่ชื่อเห็นเฉาเหนียนวิ่งเข้า สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นเดือดดาลทันที เขาบีบคออีกฝ่ายโดยตรง“ไอ้คนหัวโบราณเห็นแก่ตัว! ฉันจะฆ่าแกซะ!”หลี่ชื่อตาแดงก่ำด้วยความกรุ่นโกรธ อยากจะบีบคอเฉาเหนียนให้ตายคามือแต่แล้วก็ตัดใจลงมือทำไม่ได้…ตุบ!หลังจากที่สีหน้าแปรเปลี่ยนไปหลายหน หลี่ชื่อก็เตะเฉาเหนียนจนกระเด็นออกไป “ไปซะ! ฉันไม่ใช่ลูกชายอะไรของแกหรอก แกไม่คู่ควร!”เฉาเหนียนลุกขึ้นจากพื้น แล้วหันไปมองลู่ไฉ่หยุนด้วยสีหน้าตื่นเต้นสุดขีด“ฉันไม่ได้ส่งคนไปฆ่าชุ่ยเจี๋ย! ฉันไม่ได้ทำ!”“ใครเป็นคนทำ? ไฉ่หยุน บอกฉันมา ใครเป็นคนทำ?”“แกใช่ไหม? แกใช่ไหม?”เขาหันไปตะคอกใส่คุณผู้หญิงเฉาพร้อมกับสีหน้าโกรธจัดลู่ไฉ่หยุนมองเขาด้วยแววตาที่สั่นไหว เธอถูกเฉาเหนียนทำตกใจจนสะดุ้งโหยง ก่อนที่ความอับอายจะเปลี่ยนเป็นโกรธแทน“ใช่! ฉันทำเอง แล้วยังไง? ใครสั่งให้นังแพศยานั่นตั้งท้องลูกของคุณล่ะ!”“ถ้าวันนั้นคุณรู้ว่ามีลูกชายอยู่ข้างนอก แล้วกลับไปหานังแพศยาน

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 325

    เมื่อเผชิญกับเสียงโวยวายของ คุณผู้หญิงเฉา ลู่ไฉ่หยุน เย่เฟิงขมวดคิ้วก่อนตวาดออกมา“หุบปาก! เรื่องที่ผมจะฆ่าหรือไม่ฆ่า ไม่ใช่เรื่องที่คุณจะมาสั่ง!”คำพูดนี้ทำให้คุณผู้หญิงเฉาแสดงสีหน้าโกรธจัด“ถ้าคุณไม่ฆ่าเขา เราก็จะไม่จ่ายเงินให้คุณ!”เฉาเริ่นเสริมด้วยน้ำเสียงแค้น“คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่า รับเงินคนแล้วต้องช่วยจัดการปัญหา! ถ้าคุณไม่ฆ่าเขา เขาก็จะกลับมาฆ่าครอบครัวเรา!”เย่เฟิงหรี่ตาลง ปล่อยแววตาเย็นชาอันตราย ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน“ถ้าคุณไม่อยากจ่ายเงิน งั้นลองฆ่าเขาเองสิ!”คำพูดนี้ทำให้คุณผู้หญิงเฉาและเฉาเริ่นสะดุ้งสุดตัว พวกเขาถอยหลังไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัวใครจะกล้าล่ะ?ถ้าเย่เฟิงไม่จัดการ หลี่ชื่อถึงแม้จะแขนหัก แต่ก็ยังสามารถฆ่าพวกเขาได้ทั้งครอบครัว!“อย่า... อย่าโกรธเลย!”เฉาเริ่นรีบยกมือขึ้นห้ามในขณะนั้นเอง เฉาเหนียนไม่ได้สนใจคำพูดของภรรยาและลูกชาย เขามองหลี่ชื่อด้วยสายตาสงสัย“แม่ของคุณ... ชื่ออะไร?”หลี่ชื่อพูดซ้ำหลายครั้งว่าเขามาเพื่อแก้แค้นให้แม่ นั่นทำให้เฉาเหนียนรู้สึกสงสัยในใจเมื่อเขามองหน้าหลี่ชื่ออย่างละเอียด ก็พบว่ารูปลักษณ์บางส่วนของหลี่ชื่อ มีความ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 324

    "แกพูดอะไร? บอกว่าพลังฉันห่วยแตกงั้นเหรอ?""ไอ้หนุ่ม แกอยากตายใช่ไหม! ฉันจะฆ่าแกให้ได้!"คำพูดของเย่เฟิงเหมือนเหยียบหางของหลี่ชื่อ ทำให้เขาเดือดดาลจนหน้าบิดเบี้ยว ก่อนจะพุ่งเข้าหาเย่เฟิงด้วยความโกรธ"พ่อ! นี่เป็นโอกาส เรารีบหนีกันเถอะ! พ่อเชื่อจริงๆ เหรอว่าเย่เฟิงจะสู้ไหว?"เฉาเริ่นพูดพร้อมหันมองรอบๆ ด้วยแววตาหวาดหวั่น"เจ้าเด็กนี่บ้าไปแล้ว ดันไปยั่วโทสะมัน! ให้มันตายไปเถอะ อย่างน้อยก็ดึงเวลาให้เราได้หนี!"ลู่ไฉ่หยุนพูดเสริม"หนี? จะหนีไปไหน? ถ้าวันนี้จัดการไม่ได้ ต่อให้เราหนีไปสุดขอบโลกก็ไม่รอดอยู่ดี!"เฉาเหนียนพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียดในขณะนั้น หลี่ชื่อพุ่งเข้าถึงตัวเย่เฟิง พร้อมซัดหมัดเข้าใส่หัวของเขาอย่างเต็มแรงเสียงหมัดแหวกอากาศจนเกิดเป็นเสียงระเบิดเล็กๆ ก่อนจะเข้าใกล้เย่เฟิงในพริบตาแต่ในช่วงเสี้ยววินาที เย่เฟิงก็ขยับ!เขาปล่อยหมัดสวนออกไป เรียบง่ายและตรงไปตรงมา ปะทะเข้ากับหมัดของหลี่ชื่อโดยตรงปัง!เสียงดังก้องเหมือนฟ้าผ่าตามมาแขนของหลี่ชื่อบิดเบี้ยวอย่างเห็นได้ชัด เขากระเด็นถอยหลังไปหลายก้าวเมื่อหยุดยืนได้ แขนขวาของเขาก็อ่อนแรงเหมือนเส้นก๋วยเตี๋ยวที่ไร้เรี่ยว

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 323

    หลี่ชื่อ ซัดหมัดเข้าที่หน้าอกของอาจารย์เยียน ทำให้ยอดฝีมือตระกูลลู่กระอักเลือดกระเด็นไปไกล“ระดับพลังมืดทมิฬช่วงท้าย?”อาจารย์เยียนพยายามยันตัวลุกขึ้น หลังจากกระอักเลือดอีกครั้ง พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ“แค่นายก็คิดจะฆ่าฉัน?”หลี่ชื่อแค่นเสียงเย็น พร้อมปล่อยพลังอำมหิตออกมาจากตัว“คุณไฉ่หยุน รีบพาคุณเฉาและคุณหนูเฉารีบหนีไป! ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ได้แค่ถ่วงเวลาไว้เท่านั้น!”อาจารย์เยียนกัดฟันก่อนจะพุ่งเข้าหาหลี่ชื่ออีกครั้งครอบครัวเฉาถึงกับยืนนิ่งด้วยความตกตะลึง“เป็นไปได้ยังไง? อาจารย์เยียนสู้ช่างจัดสวนคนนี้ไม่ได้จริงๆ เหรอ?”เฉาเริ่นพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ“ทำยังไงดี? เรารีบหนีกันเถอะ!”ลู่ไฉ่หยุนดูเหมือนจะตกอยู่ในความหวาดกลัวเฉาเหนียนหันไปมองเย่เฟิง ก่อนถามด้วยน้ำเสียงกังวล“คุณเย่... คุณ... คุณจัดการหลี่ชื่อได้ไหม?”เย่เฟิงยิ้มเล็กน้อย “ถ้าผมทำไม่ได้ ผมจะยังยืนอยู่ที่นี่ทำไม?”คำตอบที่เต็มไปด้วยความมั่นใจของเขาทำให้เฉาเหนียนรีบอ้อนวอนทันที“คุณเย่ ได้โปรดรีบจัดการเจ้าคนร้ายคนนี้เถอะ!”เย่เฟิงพูดเสียงเรียบ “ผมบอกแล้ว ถ้าไม่มีห้าพันล้าน เรื่องนี้จบไม่ได้!”“ได้! ห้าพ

DMCA.com Protection Status