แชร์

บทที่ 48

หลีหย่วนทิ้งคนสนิทไว้ที่นี่เพื่อปกป้องนั่วนั่ว

เย่เฟิงก็ให้ความร่วมมือ ปล่อยให้อีกฝ่ายใส่กุญแจมือไว้ด้านหลัง จากนั้นก็ถูกพาขึ้นรถ

ไม่ใช่ว่าเขากลัวหลีหย่วนกับปืนเหล่านี้ แต่เย่เฟิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เห็นแก่อีกฝ่ายเป็นน้องชายของหลีเอียน เย่เฟิงก็ไม่อยากลงไม้ลงมือกับพวกเขา ก็อยากรู้ก่อนว่าเกิดอะไรขึ้นค่อยว่ากัน

“อาหย่วน คุณหมายความว่าไง ? ฉันเป็นพี่เขยของคุณนะ”

เย่เฟิงนั่งที่เบาะหลังโดยใส่กุญแจมือ

หลีหย่วนก็นั่งอยู่ข้างๆ ดวงตาที่เหมือนมีดจ้องมองเย่เฟิงอย่างดุเดือด

“อาหย่วนก็เป็นชื่อที่แกเรียกได้?”

หลีหย่วนพูดแล้วหยิบปืนออกมาจอตรงที่หัวของเย่เฟิง :“พูด! นายเป็นใครกันแน่? เข้าใกล้พี่สาวฉันมีเป้าหมายอะไร?”

“คุณสามารถหาที่เช่าของผมได้ คุณคงสืบเรื่องผมมาแล้วใช่ไหม ? ผมเป็นใคร คุณไม่รู้?”

เย่เฟิงถามอย่างใจเย็น

“ฉันได้ตรวจสอบแกมาอยู่แล้ว! แกแม่งเป็นคนของซ่งหย่งไท่ มันส่งแกให้มาเข้าใกล้พี่สาวฉันใช่ไหม?”

หลีหย่วนถามอย่างดุร้าย

เมื่อได้ยินแบบนั้น เย่เฟิงก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง แล้วก็พูดไม่ออก

“คุณน้องเมีย คุณดูพวกหนังสือวางแผนเยอะไปแล้วหรือเปล่า?”

“ยังไม่ยอมรับ? ฉันไปสืบเจอว่าแกไปไหน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status