LOGINShare
บทที่ 30
Related chapters
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 31
ใต้โต๊ะทำงาน รูสกรูผนัง เบาะด้านในโซฟา และแม้กระทั่งใต้พื้น!พูดได้เลยว่า ที่พวกนี้ได้ลึกลับมาก การติดตั้งก็เป็นมือาชีพแต่ก็ ได้ถูกเย่เฟิงหาออกมาได้!เมื่อเห็นแบบนั้น หลีเอียนที่นั่งอยู่สีหน้าก็ดูไม่ดีขึ้นใบหน้าที่เรียวเล็กนั้น ก็ได้เยือกเย็นเอามาก!ไฟโทสะในใจ แค่เดาก็รู้ก็มากขนาดไหนและชิวอี้นอกประตู มีเหงื่อเย็นไหลออกมาจากหน้าผากแล้ว!สายตาของเย่เฟิง ทั้งน่ากลัวและโหดร้าย!เขาคิดไม่ถึงว่า ที่วันนี้เย่เฟิงมาหาหลีเอียน เพื่อพูดเรื่องนี้หมอนี้รู้ได้ไง??และพนักงานคนอื่น อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากัน และก็พากันซุบซิบ“นี่คือสิ่งที่ผมเจอบนตัวของเลขาเหลียงในวันนี้ เป็นอุปกรณ์ดักฟังในรูปกระดุม!”“ที่รัก รอบตัวคุณมีหนอนบ่อนใส้ ผมคงไม่ต้องพูดอะไรมากใช่ไหม! ในห้องทำงานของคุณ นอกจากคุณ ยังมีคนที่เข้ามาบ่อยๆได้?”เย่เฟิงถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก“อาชิว เลขาเหลียง!”เสียงของหลีเอียนเต็มไปด้วยความเยือกเย็น!วินาทีถัดมา เห็นผู้หญิงแกร่งเย็นชาคนนี้ โยนรองเท้าส้นสูงอีกข้างของเธอไปด้านข้าง แล้วเดินออกจากห้องทำงานเท้าเปล่า“ประธารหลี ไม่ใช่ฉันค่ะ! ไม่ใช่ฉัน! วันนี้คุณเย่ก็เจออุปกรณ์ดักฟังบนเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 32
เมื่อเย่เฟิงบอกว่าจะดูโทรศัพท์ ทางรอดสุดท้ายของชิวอี้ก็ได้หายไปติดตามหลีเอียนมานานขนาดนี้ แน่นอนว่าเขารู้ว่าหลีเอียนทุ่มเทมากแค่ไหน พยายามมากเท่าไหร่กับสัญญาสองปีนี้!ดังนั้น ดังนั้นถ้าความจริงได้ถูกเปิด เขาตกอยู่ในมือของหลีเอียน เข้าคุกก็ถือว่าบุญมากแล้วแต่คนที่รักพี่สาวอย่างคุณชายหลี ต้องฆ่าเขาแน่นอน!ดังนั้น ชิวอี้จะไม่มีวันยอมให้ตัวเองถูกจับ!ดังนั้นเขาจึงลงมือ!ตรงไปหาหลีเอียน!เพียงแค่จับอีกฝ่ายมาเป็นตัวประกัน ก็จะไม่มีใครกล้าทำอะไรเขาถ้าวันนี้รอดไปได้ ชิวอี้เชื่อว่าด้วยความสามารถของเขาเองเขาจะทำอะไรก็ได้อีกอย่าง ฉู่เทียนหลงก็จะปกป้องเขาด้วย!ความเร็วในการลงมือของชิวอี้ นับว่าเร็วมาก!เขามาจากทหารกองกําลังพิเศษ ค่อนข้างมีทักษะไม่น้อย ไม่อยากนั้นก็ไม่มีทางมาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของหลีเอียนแต่เมื่อมือของเขาจะจับหลีเอียนในวินาทีต่อมา ก็ได้มีมืออีกมือก็ได้เข้ามาอย่างรวดเร็ว!เพี๊ยะ!“โอ้ย!”เสียงตบที่คมชัดพร้อมกับเสียงกรีดร้องเพราะความเจ็บปวด ร่างของชิวอี้กระะเด็นออกไปมือขวาก็ได้บิดจนเปลี่ยนรูป กระดูกของแขนทั้งหมดหักเป็นส่วนๆ!หน้าตาที่สวยของหลีเอียน ก็ได้มีคว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 33
วินาทีถัดมา เธอใช้โทรศัพท์มือถือเครื่องนี้โทรออก“เป็นไงบ้าง?มีข่าวอะไรใหม่?”ปลายสาย ก็ได้มีเสียงต่ำเข็มได้ดังขึ้น“ฉู่เทียนหลง นายใช้แผนที่สกปรกแบบนี้สนุกไหม?”หลีเอียนกัดฟันถามทางนั้นก็ได้เงียบไปสองสามวิ จากนั้นก็ได้วางสายไปใบหน้าที่เรียวเล็กของหลีเอียนก็ได้เคร่งขรึมลง จากนั้นก็ถามคนรอบข้างด้วยน้ําเสียงเย็นชา:“ยังอยู่ตรงนี้อีกทำไม? ไม่ต้องไปทำงานเหรอ?”เมื่อพูดจบ พนักงานก็รีบแยกย้ายกันไปประธานหลีประธานภูเขาน้ําแข็งนี้ค่อนข้างเข้มงวดพอสมควร……ครู่ต่อมาห้องทำงานประธานหลีเอียนได้โทรไปยังตระกูลหลี ให้คนเอาตัวชิวอี้ไปจัดการกับคนทรยศแบบนี้ แน่นอนว่าเธอจะไม่เลือกโทรแจ้งตํารวจ ในตระกูลมีวิธีการจัดการของตระกูล“คุณรู้ได้ไงว่ารอบตัวของฉันมีเครื่องดักฟัง?”ดวงตาที่สวยงามหลีเอียนจ้องมองเย่เฟิงและถาม“อ่อ ผมเคยเป็นทหารมาก่อน”เย่เฟิงก็แค่หาข้ออ้างพูดเถไป“เชอะ! ไม่อยากพูดก็ช่าง!”หลีเอียนเบะปากเธอ ก็ได้พูดอย่างงอนๆในเวลานี้ เธอก็ได้แสดงท่าทางสาวน้อยอย่างไม่เคยมีมาก่อนเมื่อมองไปที่ชายที่อยู่ตรงหน้า หลีเอียนยอมรับว่าเธอเริ่มอยากรู้อยากเห็นในตัวเขา แต่เพราะความหยิ่งผยองข
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 34
วันนี้ หลีเอียนจงใจออกจากบริษัทก่อนเวลา และไปที่โรงเรียนอนุบาลกับเย่เฟิงเพื่อรับนั่วนั่วรถที่ขับเป็นเบนท์ลีย์มุลซาน แต่คนขับได้เป็นเย่เฟิงบนถนน หลีเอียนขอให้เย่เฟิงหยุดและซื้อนาฬิกาอัจฉริยะที่ระบุบตำแหน่งได้ให้นั่วนั่วตามที่หลีเอียนว่า เจอกันที่้ห้องพักคนไข้ครั้งก่อนไม่นับ ครั้งนี้ถือว่าได้เจอกันเป็นครั้งแรก ตามหลักการเธอต้องส่งของขวัญให้นั่วนั่วเย่เฟิงไม่ได้พูดอะไร ก็แค่คิดในใจว่าผู้หญิงที่เกิดมาในตระกูลใหญ่ พวกมารยาทพิธีการมักจะรอบคอบ"พ่อค่ะ!"หลังเลิกเรียน นั่วนั่วเห็นเย่เฟิงในทันทีและวิ่งไปหาด้วยความสุขดูร่างเล็ก ๆ วิ่งเข้ามาหา เย่เฟิงยิ้มก็ได้ยิ้มอย่างอ่อนโยนเอามากเมื่อเห็นว่านั่วนั่วสามารถกระโดดโล่เต้นได้แบบนี้ ก็ต่างกับเด็กน้อยที่นอนรอความตายบนเตียงราวคนละคน เขาถือรู้สึกถึงความอ่อนโยนและความโชคดีในใจหลีเอียนยืนอยู่ข้างๆ มองดวงตาของเย่เฟิงในเวลานี้ ไม่รู้ว่าทําไมมันถึงรู้สึกหึงในใจตอนนี้ชายคนนี้ก็ได้ต่างกับ ชายที่ทำร้ายให้ชิวอี้พิการไปอย่างโหดเหี้ยมราวกับเป็นคนละคนไม่รู้ว่าทําไม หลีเอียนนึกถึงพ่อของเธอก็ได้รู้สึกแย่อยู่พักหนึ่ง มันจะดีแค่ไหนที่พ่อของตนนั้นจ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 35
“นั่วนั่วอยากกินหม้อไฟ!”ดวงตาของเจ้าน้อยสว่างขึ้นและเลียลิ้นของตัวเอง หัวเหมือนแมวตะกละตัวน้อย“ฮ่าฮ่า ได้ครับ งั้นพวกเราไปกินหม้อไฟกัน!”เย่เฟิงพูดด้วยรอยยิ้มหลีเอียนไม่ได้ขัด แม้ว่าเธอจะเย็นชา แต่เธอจะไม่ทำแบบนั้นกับเด็กยี่สิบนาทีต่อมา...ตามที่หลีเอียนแนะนำ เย่เฟิงขับรถมาที่ร้านหนึ่งในหยุนเฉิง ชื่อร้าน“ความรักเดือด”เมื่อเทียบกับแบรนด์ที่มีชื่อเสียงอย่างไหตี่เลา ร้านหม้อไฟแห่งนี้มีความโดดเด่นกว่า มีคุณภาพสูงกว่า และได้สดใหม่และซอสอร่อยกว่าแน่นอน ราคาก็สูงกว่าเช่นกัน!เมื่อเทียบกับกับไหตี่เลา คนที่มีหน้ามีตาในในหยุนเฉิงชอบมากินหม้อไฟที่นี่“โยว่!นี่คุณหนูใหญ่หลีไม่ใช่เหรอ? ช่างบังเอิญจริงๆ!”ตอนที่สามคนลงรถ เดินไปที่ประตูร้านหม้อไฟ เสียงที่ดูเสียดสีก็ได้ดังขึ้นก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่เต็มไปด้วยอัญมณี ควงชายหัวล้าน ซึ่งบังเอิญได้พบกับพวกเย่เฟิงสามคนที่ประตูพอดีสายตาที่ผู้หญิงคนนั้นมองหลีเอียน ก็เต็มไปด้วยการยั่วยุและการล้อเลียนสีหน้าของชายหัวล้านก็ไม่เป็นมิตรเช่นกัน!ตระกูลหลีในเมืองหยุนเฉิง และถือได้ว่าเป็นตระกูลใหญ่ และคนส่วนใหญ่มักจะให้เกียรติ์ตระกูลหลีหลีเอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 36
เมื่อเห็นเย่เฟิงปกป้องเธอจากด้านหน้า ได้ยินคําพูดของผู้ชายคนนี้ หัวใจของหลีเอียนก็สงบลงเล็กน้อยเธอรู้ เรื่องในวันนี้ เธอไม่ต้องออกหน้าก็ได้เธอถนัดเรื่องในโลกธุรกิจ แต่กับเรื่องแบบนี้ หลีเอียนไม่รู้ว่าจะจัดการยังไง“เจ้าหนุ่ม แกพูดอะไร?”เติ้งเหว่ยเหมาจ้องมองเย่เฟิงและถาม“หมาตัวนี้มาจากไหน เจ้านายแกยังไม่พูดอะไรเลย แกเห่าอะไร?”และใบหน้าของซุนหงน่าก็แดงมาก และเธอชี้ไปที่จมูกของเย่เฟิงแล้วก็ด่าอย่างหงุดหงิด“ผู้หญิงสกปรก ด่าพ่อของฉันไม่ได้นะ!”เมื่อนั่วนั่วได้ยินพ่อของเธอถูกด่า ก็ได้โมโหทันทีใบหน้าเล็กๆ ก็ได้ตะโกนด้วยความโกรธ“เด็กเวรนี่มาจากไหน? กล้ามาด่าฉัน? ฉันตีแกตายแน่!”ซุนหงน่าพูดเสียงแหลม ก็ได้จะตบนั่วนั่วเย่เฟิงจะปล่อยให้นั่วนั่วโดนตบได้ยังไง ก็ได้รีบดึงเจ้าตัวเล็กไปข้างหลังเวลาเดียวกัน สายตาก็ได้เยือกเย็นขึ้น!“หมาอย่างแกมองอะไรอยู่ห๊ะ? นี่คือลูกสาวของแกเหรอ? พ่อชอบเห่า ลูกก็ได้เลียนแบบใช่ไหม?”ซุนหงน่าด่าได้น่าเกลียดเอามากๆเย่เฟิงพูดประโยคนั้น เหมือนว่าจะได้ไปเหยียบหางของเธอเข้าแล้ววินาทีถัดมา เธอมองไปที่หลีเอียนด้วยรอยยิ้นเย็นชา :“คุณหนูหลี คิดไม่ถึง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 37
ขณะที่เขาพูด เขายกมือขึ้นเพื่อตบเย่เฟิงเย่เฟิงรีบหลบ:“อย่าแตะต้องฉัน มันสกปรก!”“เจ้าหนุ่ม ทางที่ดีแกพูดออกมาให้ชัดเจน ! โรคอะไร มึงแม่งหมายความว่าอะไร?”ใบหน้าของเติ้งเหว่ยเหมาเปลี่ยนไป สีหน้าของเขาก็ได้ตึงเครียด“ถ้าฉันเดาไม่ผิด ภรรยาของแกไม่ได้ให้แกแตะมานานกว่าสามเดือนแล้วใช่ไหม? เพราะเธอได้โรคสกปรก และเธอจะไม่กล้าให้แกแตะจนกว่าเธอจะหาย ถ้าแกไม่เชื่อ แกสามารถเปิดเสื้อผ้าของเธอขึ้นมาดูด้วยตัวเอง!ส่วนเป็นโรคนี้ได้ยังไง ฉันไม่ต้องพูดอะไรมากแล้วใช่ไหม? หึๆ……”เย่เฟิงมีสีหน้าเรียบๆเมื่อพูดจบ ซุนหงน่าที่ได้โวยวายมาตลอด ก็ได้มองเย่เฟิงด้วยสายตาที่น่าหวาดกลัวชายคนนี้รู้ได้อย่างไรว่าเธอเป็นโรคสกปรก?ซุนหงน่าแต่งงานกับเติ้งเหว่ยเหมาซึ่งแก่กว่าเธอมากกว่า 20 ปีเพื่อเงินไม่ว่ายังไงเติ้งเหว่ยเหมาก็แก่แล้ว ชีวิตสามีภรรยาของพวกเขาก็ไม่กลมกลืนกันมากนัก และซุนหงน่าก็ได้เป็นหญิงที่อยากมาตลอดเธอเอาเงินของเติ้งเหว่ยเหมา ไปเลี้ยงหนุ่มอายุน้อยด้านนอกโรคของเธอ ก็ได้มาอย่างนี้“น่าน่า! นี่มันเรื่องอะไร? ”เติ้งเหว่ยเหมาถามด้วยใบหน้าเคร่งเครียด“ที่รัก คุณอย่าฟังเรื่องไร้สาระของเขา! ฉัน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 38
“ผิดแล้ว! ฉันไม่ต้องการให้ลูกสาวของฉันเห็นความตายของพวกแก!”สายตาของเย่เฟิงก็ได้เคร่งครึม แล้วก็ได้ปล่อยไออาฆาตออกมา และพูดด้วยน้ําเสียงเย็นชาในเวลานี้ ประตูห้องส่วนตัวถูกล็อคและมีนักฆ่าแปดคนที่ปลอบตัวเป็นพนักงานมา!เวลานี้ พวกเขาทั้งหมดจ้องมองเย่เฟิงด้วยเจตนาฆ่าผู้นําคือชายหนุ่มผมยาว ที่มีออร่าที่ชั่วร้ายและเย็นชาบนร่างกายของเขา“เจ้าหนุ่ม ฉันไม่รู้ว่าแกได้ความมั่นใจมาจากไหน”ขณะที่เขาพูด ชายหนุ่มชั่วร้ายผมยาวมองไปที่หลีเอียน และเยาะเย้ย:“คุณหนูหลี คราวนี้คุณทําให้คุณชายใหญ่โกรธมาก คุณชายใหญ่สั่งให้ฆ่าผู้ชายคนนี้ต่อหน้าคุณ ให้คุณเห็นว่า เขานั้นได้ซวยเพราะคุณขนาดไหน”เมื่อได้ยินแบบนั้น ใบหน้าที่เรียวสวยของหลีเอียน ก็ดูไม่ดีเล็กน้อยอีกฝ่ายไม่ได้พูดชื่อฉู่เทียนหลงไปตรงๆ แต่หลีเอียนจะไม่รู้ได้ยังไงว่าคุณชายใหญ่ที่พวกเขาพูดถึงคือใคร“พวกแกกล้ามาก! ถ้าจะฆ่าเขา ก็มาฆ่าฉันก่อน!”หลีเอียนกัดฟัน พูดอย่างนั้นจบเขาก็ได้ไปขวางหน้าเย่เฟิง โดยใช้ร่างกายที่อ่อนแอของเธอปกป้องเย่เฟิง“เย่เฟิง คุณกระโดดออกจากหน้าต่างพร้อมกับนั่วนั่วเร็ว! พวกเขาไม่กล้าทําอะไรฉัน!”เธอพูดอย่างกังวล และในขณะ
Latest chapter
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 401
เมื่อเย่เฟิงชี้ไปที่ผู้อาวุโสหลีและบอกว่าเธอเป็นพยานของเขา ทุกคนในห้องถึงกับนิ่งอึ้ง“อะไรนะ? ผู้อาวุโสหลีเป็นพยานให้เย่เฟิง?”“เย่เฟิงบ้าหรือเปล่า?”“ใคร ๆ ก็รู้ว่าผู้อาวุโสเกลียดไอ้หน้าขาวนี่เข้าไส้ จะมาเป็นพยานให้เขาได้ยังไง?”หลีเทียนกังที่ตกใจในตอนแรก ถึงกับหัวเราะออกมา “นายจะให้แม่ฉันเป็นพยานให้นาย? ฮ่า ๆ ๆ…”“ไอ้หน้าขาว นายช่างกล้าคิดนะ?”หลีถิงเองก็หัวเราะเยาะหลี่เยว่ผิงยิ้มเย้ยอย่างกับฟังเรื่องขำขันสมาชิกตระกูลหลีทุกคนคิดว่าเย่เฟิงกำลังเพ้อฝันไปเองแต่เย่เฟิงยังคงมีสีหน้าเคร่งขรึมและมั่นใจ เขาหันไปหาผู้อาวุโสหลีและพูดว่า “ถึงเวลาที่คุณควรพูดอะไรบ้างแล้วครับ”ในสายตาเย้ยหยันและไม่เชื่อถือของทุกคน ผู้อาวุโสหลีกลับค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงัน ทุกคนมองเธอด้วยสายตาตกตะลึงผู้อาวุโสหลียอมทำตามเย่เฟิงอย่างนั้นเหรอ?เธอไม่ควรจะสนใจเย่เฟิงเลยด้วยซ้ำ!เมื่อเห็นเธอลุกขึ้นยืน บรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไปทันที ทุกสายตามุ่งตรงไปยังเธอ“เย่เฟิงไม่เคยรักษาฉันเลยแม้แต่ครั้งเดียว”เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ พร้อมทั้งมองครอบครัวของลูกชายคนรองด้วยสายตาเย็นชาคำ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 400
พวกเขาทั้งครอบครัวคิดในใจ ถึงแม้ว่าเย่เฟิงจะมีฝีมือสูงส่งเพียงใดก็ไม่เชื่อว่า เขาจะกล้าต่อต้านหน่วยงานของรัฐ!ถ้าเขากล้าต่อต้าน ถึงเวลานั้น……ฮ่าๆ โทษหนักขึ้นอีกเท่าตัว!!“ใครกล้าจับตัวเขาไป?”ในขณะนั้น เสียงอันดังก้องกังวานก็ดังขึ้นมาเมื่อมองตามเสียงไป ก็พบชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าเคร่งขรึม พร้อมด้วยผู้ใต้บังคับบัญชาชุดลำลองหลายคน กำลังก้าวเข้ามาในบ้านเก่าตระกูลหลีอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นบุคคลผู้นี้ หลายคนที่รู้จักเขาก็แสดงสีหน้าตกตะลึง“ท่านผู้บัญชาการเหอ? ทำไมท่านถึงมา?”“นี่คือท่านผู้บัญชาการใหญ่ของหน่วยปราบปรามหยุนเฉิง วันนี้มาด้วยตนเอง!”“ท่านมาเพื่อ……”ในขณะนั้น หลีถิงจ้องมองท่านผู้บัญชาการเหอ แล้วตะโกนด้วยความไม่พอใจ: “คิดว่าตัวเองเป็นใคร? จะมาขัดขวางการปฏิบัติหน้าที่ของหน่วยปราบปราม? หรือว่าอยากตาย?”เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลีเทียนกังก็ตกใจ แล้วจ้องมองลูกสาวอย่างรุนแรง“หุบปาก!”หลีถิงไม่รู้จักท่านผู้บัญชาการเหอ แต่เขารู้จัก!และสารวัตรหลิวก็ตัวแข็ง รีบเดินเข้าไปหา“ท่านผู้บัญชาการ ท่าน…ทำไมท่านถึงมาครับ?”ท่านผู้บัญชาการเหอถามสารวัตรหลิวอย่างรุนแรง “ใครให้สิทธิ์คุณ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 399
“ผมคือหลิวฉาง หัวหน้าสถานีตำรวจประจำเขตเป่ยเจีย หยุนเฉิง! คุณทำอะไรลงไป ผมว่าคุณควรสารภาพเดี๋ยวนี้ดีกว่า!”สารวัตรหลิวกล่าวด้วยเสียงเรียบเย็น สีหน้าดูเคร่งขรึม เย็นชา และแฝงไปด้วยอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวเย่เฟิงส่ายหน้า: “ฉันไม่ได้ทำอะไร จะสารภาพอะไรล่ะ?”หลีเทียนกังฮึดฮัด ยก“หลักฐาน”ขึ้นมา แล้วชี้ไปที่แม่บ้าน “เย่เฟิง วันนี้มีทั้งพยานและหลักฐาน แม้ว่าแกจะแก้ตัวก็ไร้ประโยชน์! ฉันบอกแกนะ แกหนีความผิดไม่พ้นแกรักษาแม่ฉันเพียงไม่กี่วัน แม่ฉันก็กลายเป็นแบบนี้ เหมือนตายทั้งเป็น!ตอนนี้พาแม่ฉันไปตรวจ ก็จะพบสารอาเซนิกเกินค่ามาตรฐานอย่างแน่นอน นี่เป็นฝีมือแก!”หลีถิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเกลียดชัง: “เย่เฟิง ตอนนี้เรามีทั้งพยานและหลักฐาน แกหนีไม่รอดหรอก! หรือว่าจะไม่พาไปตรวจร่างกายให้ย่าฉันดู ว่าตรงกับหลักฐานหรือไม่?”“น้องชายสาม น้องชายพี่ และน้องสาว พวกคุณทุกคนเห็นในวันนั้น เย่เฟิงเป็นคนรับรักษาคุณย่า! ตอนนี้คุณย่าเป็นแบบนี้ เขาควรจะรับผิดชอบใช่หรือไม่?” หลีเยว่ผิงตะโกนอย่างเสียงดังลุงสาม ลุงสี่ และน้าของหลีเอียนพยักหน้าเบาๆ มองเย่เฟิงด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรตอนนี้มีพยาน และนำเศษยาออกมาด้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 398
“สารวัตรหลิว วันนี้คุณต้องช่วยให้ความยุติธรรม จับกุมคนร้ายให้ได้!”เจ้าหน้าที่สวมเครื่องแบบรูปร่างอ้วนท้วมคนหนึ่งพยักหน้า: “คุณหลี สบายใจได้ ถ้ามีหลักฐานเพียงพอ ผมรับประกันว่าจะทวงความยุติธรรมให้ผู้อาวุโสหลีและตระกูลหลี และจะลงโทษคนร้ายอย่างสมควร!”ในขณะนั้น หลายคนต่างก็มองดูสารวัตรหลิวและเจ้าหน้าที่สวมเครื่องแบบหลายคน แล้วก็เริ่มสงสัยในใจ!ดูเหมือนว่า ครอบครัวคุณชายสอง เตรียมการมาอย่างรอบคอบ!ถึงกับเรียกเจ้าหน้าที่จากสถานีตำรวจมาด้วย?เมื่อมองดูสารวัตรหลิวและลูกน้องของเขา หลายคนก็เริ่มสงสัยในใจ“มาแล้ว! ครอบครัวพี่ชายใหญ่แล้ว!”ในขณะนั้น ลุงคนที่สี่มองไปทางประตูทางเข้า แล้วตะโกนขึ้นมา“ครอบครัวพี่ชายใหญ่มาแล้ว!”“พวกเขายังกล้ามาจริงๆ นะ?”“พวกเขาคงไม่รู้หรอกว่า วันนี้ สิ่งที่รอพวกเขาอยู่ คืออะไร”ทุกคนต่างก็มองด้วยสายตาแปลกประหลาดและไม่เป็นมิตร มองครอบครัวพี่ชายใหญ่ราวกับมองผู้กระทำผิดในวินาทีต่อมา: ทุกคนก็เปิดทางให้เมื่อรู้สึกถึงบรรยากาศราวกับกำลังพิพากษาอาชญากร: หลีเทียนหยาง สวีเพ่ยเพ่ย รวมถึงหลีเอียนและหลีหย่วนพี่น้อง ต่างก็รู้สึกประหม่ามีเพียงเย่เฟิงเท่านั้นที่ดูส
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 397
“ไม่! ไม่! ถึงผมกล้าขนาดไหน ผมก็ไม่กล้าทำแบบนั้นหรอก!”จู้ชิวหนานส่ายหัว พูดด้วยสีหน้าหวาดกลัว“อย่างนั้นก็ดี! คืนนี้สองทุ่ม ตระกูลหลีจะจัดประชุมตระกูล จำไว้ให้ดี ต้องไปให้ถึง!”เย่เฟิงฮึดฮัด แล้วก็ตบไหล่ลูกศิษย์หนุ่ม สั่งเสียทั้งสองคนพอพูดจบ ก็จากไป!หลังจากที่เย่เฟิงไปไกลแล้ว ดวงตาของลูกศิษย์หนุ่มก็เป็นประกายแวบหนึ่ง“อาจารย์ พวกเราจะไปช่วยเขาเป็นพยานจริงๆ เหรอครับ? หรือว่าพวกเราจะหนีไปดีกว่าครับ? กลับไปโม๋ตู ด้วยอิทธิพลของพวกเราในโม๋ตู ไม่เชื่อหรอกว่าเขายังจะกล้าตามไปฆ่าพวกเราที่โม๋ตูถึงตอนนั้น คนที่ตายอาจจะเป็นเขาก็ได้”จู้ชิวหนานหัวเราะเยาะ: “หนีเหรอ? ทำไมต้องหนี? ฉันมีแผนอยู่แล้ว”ขณะพูด ดวงตาของเขาก็แวบแววร้ายกาจเปลี่ยนใจเหรอ?เด็กน้อย แกยังอ่อนหัดอยู่มาก!แกคิดว่าจะขู่ฉันได้งั้นเหรอ?ถึงเวลานั้น ฉันจะทำให้แกกับหลีเทียนกังอึ้งไปเลย!พวกแกทะเลาะกัน ฉันก็รอเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ ฮ่าๆๆ………ค่ำคืนนั้น ที่บ้านเก่าตระกูลหลี!เห็นได้ชัดว่าในลานบ้านกว้างใหญ่ ผู้คนมากมายรวมตัวกันอยู่สมาชิกตระกูลหลี ไม่ว่าจะเป็นสายตรงหรือสายรอง วันนี้มารวมตัวกันหมด!ผู้อาวุโสหลีนั่งอย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 396
ปัง!แต่ในขณะนั้น เห็นเงาของคนคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นด้านหน้ารถของพวกเขา ขวางทางนักฆ่าเอาไว้“เย่…เย่เฟิง?”จู้ชิวหนานเห็นอีกฝ่าย จึงแสดงสีหน้าประหลาดใจ“เย่เฟิง ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!”จู้ชิวหนานลดกระจกลง ตะโกนเสียงดัง: “ถ้าคุณช่วยผม ผมจะช่วยคุณกล่าวโทษหลีเทียนกัง! ไอ้สารเลวนั่น เขามาฆ่าผมเพื่อปิดปากจริงๆ!”เย่เฟิงหันมามองเขา พูดเสียงเคร่งเครียด: “นี่คุณพูดเองนะ!”“สบายใจได้! สบายใจได้! ศัตรูของศัตรูก็คือมิตร หลีเทียนกังจะฆ่าผม ต่อไปนี้ผมจะช่วยคุณแน่นอน”จู้ชิวหนานพูดอย่างมั่นใจ“ใช่! ใช่ พวกเราสามารถเป็นพยานให้คุณได้!”ลูกศิษย์หนุ่มก็พูดเสียงดังด้วยความรีบร้อนในขณะนั้น เห็นนักฆ่าหลายคน จ้องมองเย่เฟิงด้วยสายตาที่โหดเหี้ยมหัวหน้าพูดเสียงเย็นชา: “ไอ้หนุ่ม ถ้าไม่อยากตาย ก็ไปให้พ้น! อย่ามายุ่งเรื่องของคนอื่น!”“ขอโทษนะ พวกเขามีประโยชน์ต่อผม! ผมก็อยากจะบอกคุณเหมือนกัน ถ้าไม่อยากตาย ก็ไปให้พ้น!”เย่เฟิงส่ายหัว เตือนอย่างเรียบเฉย"แม่งเอ้ย! ยุคนี้ยังมีคนหาตายอยู่!""ไป! ฆ่าเขาก่อน แล้วจัดการคนในรถ!"นักฆ่าที่เป็นผู้นำหัวเราะเยาะและยกมือสั่งในวินาทีนั้น นักฆ่าหลายคนไม่พูดพล่ามทำ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 395
ถึงแม้ว่าจู้ชิวหนานจะตกใจอยู่ภายในใจ แต่เขาก็จะไม่ยอมรับอย่างเด็ดขาดเห็นได้จากใบหน้าที่เขาแสดงสีหน้าเยาะเย้ย พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้ว่า: “คุณเย่ ต้องบอกเลยว่าจินตนาการของคุณนั้นค่อนข้างจะหลากหลาย แต่ขออภัย ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการคาดเดาของคุณเท่านั้น ไม่มีหลักฐานใดๆ!ในใบสั่งยาของผมก่อนหน้านี้ ก็ไม่มีเนื้อเป็ดแห้งทุกอย่าง เป็นเพียงจินตนาการของคุณเท่านั้น! ถ้าไม่มีอะไรแล้ว กรุณาไปได้เลย ไม่งั้นผมจะแจ้งตำรวจ กล่าวหาคุณบุกรุกบ้านผม!”“ไม่ยอมรับงั้นเหรอ?”เย่เฟิงหัวเราะเยาะ แล้วก็มองหมอเทวดาจู้: “หมอเทวดาจู้ คุณเคยคิดบ้างไหมว่า หลังจากที่คุณช่วยครอบครัวของหลีเทียนกังฆ่าผู้อาวุโสหลี พวกเขาจะทำอย่างไรกับคุณ?เรื่องนี้แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่ปิดบังเอาไว้ และคุณก็รู้เรื่องมากเกินไปคุณคิดว่าพวกเขาฆ่าผู้อาวุโสหลีได้ พวกเขาจะปล่อยคุณไปเหรอ?”เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของหมอเทวดาจู้ก็ฉายแววร้ายกาจ แต่เขาก็ยังหัวเราะเยาะ: “เย่เฟิง ผมไม่เข้าใจเลยว่าคุณกำลังพูดอะไร! ผมช่วยครอบครัวหลีเทียนกังฆ่าคน เป็นเพียงการคาดเดาของคุณเอง!”“มันเป็นความจริงหรือเปล่า ตัวคุณเองก็รู้ดีที่สุด! ผมดูแล้วว่าวันนี้หน้าผ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 394
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลี่เทียนกังครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าช้าๆ: “ที่รัก เธอพูดถูก! เรื่องนี้ต้องเก็บเป็นความลับ หมอเทวดาจู้รู้มากเกินไป ต้องกำจัดเขา!”พอพูดจบ เขาก็ฮึดฮัด แล้วโทรออก“หลี่แปด จัดการหมอเทวดาจู้!”“ครั้งนี้ เธออย่าลงมือเอง เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกเปิดเผย จ้างมือสังหารไปทำ!”……บ่ายวันนั้น ที่คลินิกจู้คังช่วงนี้หมอเทวดาจู้พักอยู่ที่นี่ และบางครั้งก็มาตรวจคนไข้ด้วยตัวเองตอนนี้เขาอยู่บนห้องชั้นบน แพทย์หญิงสวยที่สวยงามคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนตัวเขา ใส่น้ำนันนวดที่บริเวณไตให้เขาแพทย์หญิงสวยคนนั้น เป็น “ลูกศิษย์” ของเขา แต่ความสัมพันธ์ที่สกปรกนั้น ทุกคนต่างก็เข้าใจดี“ฮ่าๆ หมอเทวดาจู้มีความสุขจริงๆ ด้วย!”เสียงเยาะเย้ย ดังขึ้นมาอย่างกะทันหันหมอเทวดาจู้ที่นอนอยู่ก็ตกใจขึ้น แพทย์หญิงสวยที่อยู่บนหลังเขาก็ร้องเสียงหลงปรากฏว่า มีคนเข้ามาในห้อง โดยที่ทั้งสองคนไม่รู้ตัวมาก่อน“เย่... เย่เฟิง? คุณเข้ามาได้ยังไง? คุณจะทำอะไร?”เมื่อหมอเทวดาจู้เห็นคนที่มา ก็ถามด้วยสีหน้าที่สงสัย“อย่าตึงเครียดขนาดนั้นสิ”เย่เฟิงหัวเราะ แล้วมองไปที่แพทย์หญิงสวยดวงตาของหมอเทวดาจู้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 393
ผู้อาวุโสหลีได้ประกาศแล้ว ว่าจะจัดการประชุมตระกูล ในเวลาสองทุ่ม วันนี้!สมาชิกตระกูลหลี่ทุกคน ต้องเข้าร่วม!แม้กระทั่ง ลูกชายคนโตที่ถูกไล่ออกจากตระกูล ก็ได้รับการแจ้งให้ทราบด้วยแรกเริ่ม สวีเพ่ยเพ่ยไม่อยากเข้าร่วม แต่หลังจากที่หลีเทียนหยางบอกเรื่องที่เย่เฟิงพูดกับเขาในวันนั้น แม่ยายก็ประกาศทันทีว่าจะไป“กลับไปที่ตระกูลหลี่อีกครั้ง? และให้เธอเป็นหัวหน้าตระกูลเหรอ? เสี่ยวเย่พูดอย่างนั้นหรือ?”“ดี งั้นฉันต้องไป! ฉันเชื่อว่าลูกเขยจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง!”สวีเพ่ยเพ่ยพูดหลีเทียนหยางเบ้ปากแรกเริ่ม สวีเพ่ยเพ่ยคัดค้านเรื่องที่ลูกสาวไปคบกับ “ลูกเขย” คนนี้มากกว่าเขาด้วยซ้ำแต่ตอนนี้...นี่ถือว่าเป็นการที่แม่ยายมองลูกเขย ยิ่งมองยิ่งถูกใจใช่ไหม?“ไปเถอะ! ไม่ว่ายังไง ก็ลองไปดูนายหญิงอีกครั้ง! เฮ้อ...”หลีเทียนหยางพยักหน้า เมื่อนึกถึงสภาพที่อ่อนแอและป่วยของแม่ ในครั้งที่แล้ว เขารู้สึกไม่สบายใจเขาไม่ได้คิดที่จะเป็นหัวหน้าตระกูลหลี่คนต่อไป เพียงแค่ต้องการกลับไปที่ตระกูลก็พอถ้าหากสามารถได้รับหุ้นของตระกูลกลับคืนมาเท่าที่ควรจะเป็นของเขา เขาก็พอใจแล้วและในขณะเดียวกันครอบครัวของหลี่เทีย
