เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 31
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-08-27 17:29:57บทที่เกี่ยวข้อง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 32
เมื่อเย่เฟิงบอกว่าจะดูโทรศัพท์ ทางรอดสุดท้ายของชิวอี้ก็ได้หายไปติดตามหลีเอียนมานานขนาดนี้ แน่นอนว่าเขารู้ว่าหลีเอียนทุ่มเทมากแค่ไหน พยายามมากเท่าไหร่กับสัญญาสองปีนี้!ดังนั้น ดังนั้นถ้าความจริงได้ถูกเปิด เขาตกอยู่ในมือของหลีเอียน เข้าคุกก็ถือว่าบุญมากแล้วแต่คนที่รักพี่สาวอย่างคุณชายหลี ต้องฆ่าเขาแน่นอน!ดังนั้น ชิวอี้จะไม่มีวันยอมให้ตัวเองถูกจับ!ดังนั้นเขาจึงลงมือ!ตรงไปหาหลีเอียน!เพียงแค่จับอีกฝ่ายมาเป็นตัวประกัน ก็จะไม่มีใครกล้าทำอะไรเขาถ้าวันนี้รอดไปได้ ชิวอี้เชื่อว่าด้วยความสามารถของเขาเองเขาจะทำอะไรก็ได้อีกอย่าง ฉู่เทียนหลงก็จะปกป้องเขาด้วย!ความเร็วในการลงมือของชิวอี้ นับว่าเร็วมาก!เขามาจากทหารกองกําลังพิเศษ ค่อนข้างมีทักษะไม่น้อย ไม่อยากนั้นก็ไม่มีทางมาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของหลีเอียนแต่เมื่อมือของเขาจะจับหลีเอียนในวินาทีต่อมา ก็ได้มีมืออีกมือก็ได้เข้ามาอย่างรวดเร็ว!เพี๊ยะ!“โอ้ย!”เสียงตบที่คมชัดพร้อมกับเสียงกรีดร้องเพราะความเจ็บปวด ร่างของชิวอี้กระะเด็นออกไปมือขวาก็ได้บิดจนเปลี่ยนรูป กระดูกของแขนทั้งหมดหักเป็นส่วนๆ!หน้าตาที่สวยของหลีเอียน ก็ได้มีคว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 33
วินาทีถัดมา เธอใช้โทรศัพท์มือถือเครื่องนี้โทรออก“เป็นไงบ้าง?มีข่าวอะไรใหม่?”ปลายสาย ก็ได้มีเสียงต่ำเข็มได้ดังขึ้น“ฉู่เทียนหลง นายใช้แผนที่สกปรกแบบนี้สนุกไหม?”หลีเอียนกัดฟันถามทางนั้นก็ได้เงียบไปสองสามวิ จากนั้นก็ได้วางสายไปใบหน้าที่เรียวเล็กของหลีเอียนก็ได้เคร่งขรึมลง จากนั้นก็ถามคนรอบข้างด้วยน้ําเสียงเย็นชา:“ยังอยู่ตรงนี้อีกทำไม? ไม่ต้องไปทำงานเหรอ?”เมื่อพูดจบ พนักงานก็รีบแยกย้ายกันไปประธานหลีประธานภูเขาน้ําแข็งนี้ค่อนข้างเข้มงวดพอสมควร……ครู่ต่อมาห้องทำงานประธานหลีเอียนได้โทรไปยังตระกูลหลี ให้คนเอาตัวชิวอี้ไปจัดการกับคนทรยศแบบนี้ แน่นอนว่าเธอจะไม่เลือกโทรแจ้งตํารวจ ในตระกูลมีวิธีการจัดการของตระกูล“คุณรู้ได้ไงว่ารอบตัวของฉันมีเครื่องดักฟัง?”ดวงตาที่สวยงามหลีเอียนจ้องมองเย่เฟิงและถาม“อ่อ ผมเคยเป็นทหารมาก่อน”เย่เฟิงก็แค่หาข้ออ้างพูดเถไป“เชอะ! ไม่อยากพูดก็ช่าง!”หลีเอียนเบะปากเธอ ก็ได้พูดอย่างงอนๆในเวลานี้ เธอก็ได้แสดงท่าทางสาวน้อยอย่างไม่เคยมีมาก่อนเมื่อมองไปที่ชายที่อยู่ตรงหน้า หลีเอียนยอมรับว่าเธอเริ่มอยากรู้อยากเห็นในตัวเขา แต่เพราะความหยิ่งผยองข
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 34
วันนี้ หลีเอียนจงใจออกจากบริษัทก่อนเวลา และไปที่โรงเรียนอนุบาลกับเย่เฟิงเพื่อรับนั่วนั่วรถที่ขับเป็นเบนท์ลีย์มุลซาน แต่คนขับได้เป็นเย่เฟิงบนถนน หลีเอียนขอให้เย่เฟิงหยุดและซื้อนาฬิกาอัจฉริยะที่ระบุบตำแหน่งได้ให้นั่วนั่วตามที่หลีเอียนว่า เจอกันที่้ห้องพักคนไข้ครั้งก่อนไม่นับ ครั้งนี้ถือว่าได้เจอกันเป็นครั้งแรก ตามหลักการเธอต้องส่งของขวัญให้นั่วนั่วเย่เฟิงไม่ได้พูดอะไร ก็แค่คิดในใจว่าผู้หญิงที่เกิดมาในตระกูลใหญ่ พวกมารยาทพิธีการมักจะรอบคอบ"พ่อค่ะ!"หลังเลิกเรียน นั่วนั่วเห็นเย่เฟิงในทันทีและวิ่งไปหาด้วยความสุขดูร่างเล็ก ๆ วิ่งเข้ามาหา เย่เฟิงยิ้มก็ได้ยิ้มอย่างอ่อนโยนเอามากเมื่อเห็นว่านั่วนั่วสามารถกระโดดโล่เต้นได้แบบนี้ ก็ต่างกับเด็กน้อยที่นอนรอความตายบนเตียงราวคนละคน เขาถือรู้สึกถึงความอ่อนโยนและความโชคดีในใจหลีเอียนยืนอยู่ข้างๆ มองดวงตาของเย่เฟิงในเวลานี้ ไม่รู้ว่าทําไมมันถึงรู้สึกหึงในใจตอนนี้ชายคนนี้ก็ได้ต่างกับ ชายที่ทำร้ายให้ชิวอี้พิการไปอย่างโหดเหี้ยมราวกับเป็นคนละคนไม่รู้ว่าทําไม หลีเอียนนึกถึงพ่อของเธอก็ได้รู้สึกแย่อยู่พักหนึ่ง มันจะดีแค่ไหนที่พ่อของตนนั้นจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 35
“นั่วนั่วอยากกินหม้อไฟ!”ดวงตาของเจ้าน้อยสว่างขึ้นและเลียลิ้นของตัวเอง หัวเหมือนแมวตะกละตัวน้อย“ฮ่าฮ่า ได้ครับ งั้นพวกเราไปกินหม้อไฟกัน!”เย่เฟิงพูดด้วยรอยยิ้มหลีเอียนไม่ได้ขัด แม้ว่าเธอจะเย็นชา แต่เธอจะไม่ทำแบบนั้นกับเด็กยี่สิบนาทีต่อมา...ตามที่หลีเอียนแนะนำ เย่เฟิงขับรถมาที่ร้านหนึ่งในหยุนเฉิง ชื่อร้าน“ความรักเดือด”เมื่อเทียบกับแบรนด์ที่มีชื่อเสียงอย่างไหตี่เลา ร้านหม้อไฟแห่งนี้มีความโดดเด่นกว่า มีคุณภาพสูงกว่า และได้สดใหม่และซอสอร่อยกว่าแน่นอน ราคาก็สูงกว่าเช่นกัน!เมื่อเทียบกับกับไหตี่เลา คนที่มีหน้ามีตาในในหยุนเฉิงชอบมากินหม้อไฟที่นี่“โยว่!นี่คุณหนูใหญ่หลีไม่ใช่เหรอ? ช่างบังเอิญจริงๆ!”ตอนที่สามคนลงรถ เดินไปที่ประตูร้านหม้อไฟ เสียงที่ดูเสียดสีก็ได้ดังขึ้นก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่เต็มไปด้วยอัญมณี ควงชายหัวล้าน ซึ่งบังเอิญได้พบกับพวกเย่เฟิงสามคนที่ประตูพอดีสายตาที่ผู้หญิงคนนั้นมองหลีเอียน ก็เต็มไปด้วยการยั่วยุและการล้อเลียนสีหน้าของชายหัวล้านก็ไม่เป็นมิตรเช่นกัน!ตระกูลหลีในเมืองหยุนเฉิง และถือได้ว่าเป็นตระกูลใหญ่ และคนส่วนใหญ่มักจะให้เกียรติ์ตระกูลหลีหลีเอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 36
เมื่อเห็นเย่เฟิงปกป้องเธอจากด้านหน้า ได้ยินคําพูดของผู้ชายคนนี้ หัวใจของหลีเอียนก็สงบลงเล็กน้อยเธอรู้ เรื่องในวันนี้ เธอไม่ต้องออกหน้าก็ได้เธอถนัดเรื่องในโลกธุรกิจ แต่กับเรื่องแบบนี้ หลีเอียนไม่รู้ว่าจะจัดการยังไง“เจ้าหนุ่ม แกพูดอะไร?”เติ้งเหว่ยเหมาจ้องมองเย่เฟิงและถาม“หมาตัวนี้มาจากไหน เจ้านายแกยังไม่พูดอะไรเลย แกเห่าอะไร?”และใบหน้าของซุนหงน่าก็แดงมาก และเธอชี้ไปที่จมูกของเย่เฟิงแล้วก็ด่าอย่างหงุดหงิด“ผู้หญิงสกปรก ด่าพ่อของฉันไม่ได้นะ!”เมื่อนั่วนั่วได้ยินพ่อของเธอถูกด่า ก็ได้โมโหทันทีใบหน้าเล็กๆ ก็ได้ตะโกนด้วยความโกรธ“เด็กเวรนี่มาจากไหน? กล้ามาด่าฉัน? ฉันตีแกตายแน่!”ซุนหงน่าพูดเสียงแหลม ก็ได้จะตบนั่วนั่วเย่เฟิงจะปล่อยให้นั่วนั่วโดนตบได้ยังไง ก็ได้รีบดึงเจ้าตัวเล็กไปข้างหลังเวลาเดียวกัน สายตาก็ได้เยือกเย็นขึ้น!“หมาอย่างแกมองอะไรอยู่ห๊ะ? นี่คือลูกสาวของแกเหรอ? พ่อชอบเห่า ลูกก็ได้เลียนแบบใช่ไหม?”ซุนหงน่าด่าได้น่าเกลียดเอามากๆเย่เฟิงพูดประโยคนั้น เหมือนว่าจะได้ไปเหยียบหางของเธอเข้าแล้ววินาทีถัดมา เธอมองไปที่หลีเอียนด้วยรอยยิ้นเย็นชา :“คุณหนูหลี คิดไม่ถึง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 37
ขณะที่เขาพูด เขายกมือขึ้นเพื่อตบเย่เฟิงเย่เฟิงรีบหลบ:“อย่าแตะต้องฉัน มันสกปรก!”“เจ้าหนุ่ม ทางที่ดีแกพูดออกมาให้ชัดเจน ! โรคอะไร มึงแม่งหมายความว่าอะไร?”ใบหน้าของเติ้งเหว่ยเหมาเปลี่ยนไป สีหน้าของเขาก็ได้ตึงเครียด“ถ้าฉันเดาไม่ผิด ภรรยาของแกไม่ได้ให้แกแตะมานานกว่าสามเดือนแล้วใช่ไหม? เพราะเธอได้โรคสกปรก และเธอจะไม่กล้าให้แกแตะจนกว่าเธอจะหาย ถ้าแกไม่เชื่อ แกสามารถเปิดเสื้อผ้าของเธอขึ้นมาดูด้วยตัวเอง!ส่วนเป็นโรคนี้ได้ยังไง ฉันไม่ต้องพูดอะไรมากแล้วใช่ไหม? หึๆ……”เย่เฟิงมีสีหน้าเรียบๆเมื่อพูดจบ ซุนหงน่าที่ได้โวยวายมาตลอด ก็ได้มองเย่เฟิงด้วยสายตาที่น่าหวาดกลัวชายคนนี้รู้ได้อย่างไรว่าเธอเป็นโรคสกปรก?ซุนหงน่าแต่งงานกับเติ้งเหว่ยเหมาซึ่งแก่กว่าเธอมากกว่า 20 ปีเพื่อเงินไม่ว่ายังไงเติ้งเหว่ยเหมาก็แก่แล้ว ชีวิตสามีภรรยาของพวกเขาก็ไม่กลมกลืนกันมากนัก และซุนหงน่าก็ได้เป็นหญิงที่อยากมาตลอดเธอเอาเงินของเติ้งเหว่ยเหมา ไปเลี้ยงหนุ่มอายุน้อยด้านนอกโรคของเธอ ก็ได้มาอย่างนี้“น่าน่า! นี่มันเรื่องอะไร? ”เติ้งเหว่ยเหมาถามด้วยใบหน้าเคร่งเครียด“ที่รัก คุณอย่าฟังเรื่องไร้สาระของเขา! ฉัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 38
“ผิดแล้ว! ฉันไม่ต้องการให้ลูกสาวของฉันเห็นความตายของพวกแก!”สายตาของเย่เฟิงก็ได้เคร่งครึม แล้วก็ได้ปล่อยไออาฆาตออกมา และพูดด้วยน้ําเสียงเย็นชาในเวลานี้ ประตูห้องส่วนตัวถูกล็อคและมีนักฆ่าแปดคนที่ปลอบตัวเป็นพนักงานมา!เวลานี้ พวกเขาทั้งหมดจ้องมองเย่เฟิงด้วยเจตนาฆ่าผู้นําคือชายหนุ่มผมยาว ที่มีออร่าที่ชั่วร้ายและเย็นชาบนร่างกายของเขา“เจ้าหนุ่ม ฉันไม่รู้ว่าแกได้ความมั่นใจมาจากไหน”ขณะที่เขาพูด ชายหนุ่มชั่วร้ายผมยาวมองไปที่หลีเอียน และเยาะเย้ย:“คุณหนูหลี คราวนี้คุณทําให้คุณชายใหญ่โกรธมาก คุณชายใหญ่สั่งให้ฆ่าผู้ชายคนนี้ต่อหน้าคุณ ให้คุณเห็นว่า เขานั้นได้ซวยเพราะคุณขนาดไหน”เมื่อได้ยินแบบนั้น ใบหน้าที่เรียวสวยของหลีเอียน ก็ดูไม่ดีเล็กน้อยอีกฝ่ายไม่ได้พูดชื่อฉู่เทียนหลงไปตรงๆ แต่หลีเอียนจะไม่รู้ได้ยังไงว่าคุณชายใหญ่ที่พวกเขาพูดถึงคือใคร“พวกแกกล้ามาก! ถ้าจะฆ่าเขา ก็มาฆ่าฉันก่อน!”หลีเอียนกัดฟัน พูดอย่างนั้นจบเขาก็ได้ไปขวางหน้าเย่เฟิง โดยใช้ร่างกายที่อ่อนแอของเธอปกป้องเย่เฟิง“เย่เฟิง คุณกระโดดออกจากหน้าต่างพร้อมกับนั่วนั่วเร็ว! พวกเขาไม่กล้าทําอะไรฉัน!”เธอพูดอย่างกังวล และในขณะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 39
ใบหน้าของเย่เฟิงน่ากลัว ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายฟิ้ว!ในเวลานั้น ฆาตกรคนหนึ่งวิ่งเข้ามา มีดคมในมือของเขาก็ตรงไปที่หน้าท้องของเย่เฟิงทักษะของเขามีความคล่องตัว เห็นได้ชัดว่าได้รับการฝึกฝนอย่างมืออาชีพแต่ว่า ต่อให้เป็นมืออาชีพขนาดไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทะลุขีดจํากัดของร่างกายมนุษย์แต่เย่เฟิงตรงหน้าพวกเขา ภายใต้การหล่อเลี้ยงของพลังมังกร ก็ราวกับว่าเป็นเหมือน“ยอดมนุษย์”และทุกวันนี้เขายังไม่หยุดฝึกฝน“วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน”นอกจากร่างกายที่ฟัดแทงไม่ได้แล้ว เย่เฟิงยังเชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้เชิงรุกและการฆ่าแล้วเพี๊ยะ!ระหว่างสายฟ้าฟาด เย่เฟิงคว้าข้อมือของนักฆ่าได้อย่างแม่นยําแค่ออกแรง กระดูกมือของอีกฝ่ายก็ได้แตกละเอียดมีดคมในมือของฝ่ายตรงข้ามก็หลุดออกมา และเย่เฟิงก็แย่งมันไปในทันที!ตึง!มีเสียงใบมีดบาดเข้าเนื้อหนัง และมีดก็ได้แทงไปที่ลําคอของนักฆ่าความเจ็บปวดของกระดูกมือแตก ทําให้นักฆ่าอยากกรีดร้องตามสัญชาตญาณ แต่เสียงกรีดร้องหยุดลงอย่างกะทันหันดวงตาของนักฆ่าเบิกกว้าง และเลือดพุ่งออกมาจากลําคอของเขา ซึ่งทำได้เพียงออกเสียง“อึก อึก”เท่านั้น ใบหน้านั้นก็ได้เต็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-27
บทล่าสุด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 339
บ่ายวันนั้น!ขณะที่เย่เฟิงไปรับนั่วนั่วจากโรงเรียนอนุบาล เขาพบว่าคุณครูซู ซึ่งเป็นครูประจำชั้นที่มีนิสัยประจบสอพลอ ถูกแทนที่ด้วยครูสาวคนใหม่ที่ดูอ่อนเยาว์และสดใสดูเหมือนว่าคุณครูซูจะถูกไล่ออกแล้วแต่ในขณะที่เย่เฟิงจูงมือนั่วนั่วเดินออกจากโรงเรียน เขากลับเจอคนที่เขาไม่อยากพบที่สุดในตอนนี้"เย่เฟิง…"เสียงที่เจือความรู้สึกซับซ้อนดังขึ้น"ลูกเขย หลานสาวสุดที่รัก!""หลานสาวคนดี มาให้คุณตาอุ้มหน่อยเร็ว!"โจวชิ้งพร้อมกับจ้าวเหม่ยฟ่ง และโจวเพ่ยหยิน เดินตรงเข้ามาหาด้วยท่าทีที่ดูอบอุ่นโจวเพ่ยหยินถึงกับนั่งยองๆ ตบมือเรียกนั่วนั่วเหมือนกำลังแสดงความรักอันล้นหลามแต่นั่วนั่วกลับจับมือเย่เฟิงแน่น แล้วถอยหลังไปหลบหลังเขาเล็กน้อยโดยเฉพาะตอนที่มองไปที่โจวชิ้ง เด็กน้อยดูหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัดเธอไม่ลืมเหตุการณ์ครั้งก่อนที่โจวชิ้งพาเธอไปยังที่ลับตา และเกือบส่งตัวเธอให้คนแปลกหน้า"นั่วนั่ว เป็นอะไรไปลูก? นี่หนูจำแม่กับคุณตาคุณยายไม่ได้แล้วเหรอจ๊ะ?"จ้าวเหม่ยฟ่งพูดพร้อมรอยยิ้ม "ใจดี"เย่เฟิงมองคนทั้งสามด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "โจวชิ้ง เธอคิดจะทำอะไรอีก?"ผู้ห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 338
"ติดต่อกันบ่อยๆ นะ ครั้งหน้าฉันจะพาภรรยามาแนะนำให้รู้จัก เธอสองคนต้องได้เป็นเพื่อนสนิทกันแน่ๆ!"เย่เฟิงพูดด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น แต่คำพูดกลับแฝงไปด้วยนัยบางอย่างเจียงหว่านชะงักไปเล็กน้อย ก่อนถามด้วยความสงสัย "ภรรยาของนาย? นาย…ไม่ได้หย่าหรอกเหรอ?""แต่งงานใหม่น่ะ…"เย่เฟิงตอบพร้อมหัวเราะเจียงหว่าน "อ๋อ" ออกมาเบาๆ ดวงตาเธอฉายแววหม่นหมองหมอนี่แต่งงานใหม่แล้วสินะ…เหอะๆ นี่ฉันคิดไปเองอีกแล้ว!ก็จริง ตอนนี้เย่เฟิงประสบความสำเร็จขนาดนี้ จะขาดผู้หญิงได้ยังไง?"ได้สิ ติดต่อกันบ่อยๆ นะ!"เจียงหว่านพูดด้วยรอยยิ้มที่ดูฝืนเล็กน้อยเย่เฟิงมองเจียงหว่าน ผู้หญิงที่เขาเคยแอบชอบในอดีต ในดวงตาของเธอเต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงและความอ่อนล้า"ติดต่อกันนะ! ถ้าเธอมีปัญหาอะไร สามารถมาหาฉันได้เสมอบางที…ฉันอาจจะช่วยอะไรเธอได้บ้าง"เจียงหว่านพยักหน้า "อืม" ก่อนจะบอกลาและเดินจากไปแต่ไม่รู้ว่าเธอจะเก็บคำพูดของเย่เฟิงไว้ในใจจริงๆ หรือเปล่าสองชั่วโมงต่อมา…เหอปิง หลี่เวย และเจี่ยอี้ เดินออกมาจากโรงแรมโกลด์เดนรอยัล ในสภาพย่ำแย่ปากของพวกเขาบวมเป่งจนแทบมองไม่ได้ พวกเขารีบโทรเรียกรถพยาบาลทันทีที่ออกมา
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 337
ทันทีที่ทั้งสามคนคิดว่าจะหนีรอดได้ ก็ต้องชะงักเมื่อเย่เฟิงเรียกพวกเขาไว้!เหอปิง หลี่เวย และเจี่ยอี้ ตัวสั่นด้วยความกลัว ใบหน้าซีดเผือด"เย่… เย่เฟิง…คุณเย่ ฉัน…ฉันแค่พูดเล่นน่ะ ทุกคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน คุณ…คงไม่คิดจริงจังใช่ไหม?"หลี่เวยพูดตะกุกตะกักด้วยความหวาดกลัว"เย่เฟิง ฉันรู้อยู่แล้วว่านายต้องมีอนาคตที่สดใส! และดูเหมือนฉันจะคิดถูกฉัน… ยังไงฉันก็เคยเป็นครูของนาย…"เหอปิงพยายามฝืนยิ้มและพูดอ้อนวอนด้วยเสียงต่ำคนอย่างพวกเธอที่ชอบดูถูกคนจนและประจบคนรวย ย่อมเปลี่ยนท่าทีได้รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ!แต่การที่เย่เฟิงเรียกพวกเธอให้หยุด กลับทำให้ทั้งสองคนกลัวแทบหัวใจวาย"พวกเธอ…ช่วยพูดอะไรแทนครูหน่อยสิ!"เหอปิงร้องขอเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ด้วยเสียงสะอื้นแต่ไม่มีใครกล้าออกหน้า ทุกคนรีบหนีออกไปจากห้องราวกับกลัวว่าจะเดือดร้อนเมื่อเห็นว่าไม่มีใครช่วย สีหน้าของเหอปิงเปลี่ยนเป็นซีดเผือด เธอมองเย่เฟิงด้วยความหวาดกลัวอย่างลึกซึ้ง"เย่เฟิง…คุณเย่! ฉันเป็นครูของนาย นายทำแบบนี้กับฉันไม่…”"อุ๊บ…"คำพูดยังไม่ทันจบ เย่เฟิงก็คว้าเก้าไม้ออกมา หักที่พักแขนจนขาด จากนั้นใช้มือเปล่าบีบมันจ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 336
เจี่ยอี้อึ้งจนพูดไม่ออก!เหอปิง ครูประจำชั้นเก่ามองด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ!หลี่เวยอ้าปากค้างจนสามารถใส่กล้วยได้สองลูก…เย่เฟิงที่พูดว่าโรงแรมนี้เป็นของเขา เป็น…เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?ลูกพี่ลูกน้องของหวงเจี้ยน ผู้ที่ว่ากันว่าเป็นคนใหญ่คนโตในโลกใต้ดิน กลับทำงานอยู่ใต้คำสั่งของเย่เฟิง?นี่มัน…เหลือเชื่อเกินไปแล้ว!ในตอนนั้น เฮียเฉวียนหันไปยิ้มแหยๆ ให้เย่เฟิง "คุณเย่ครับ สรุปแล้วเจ้าเด็กหวงเจี้ยนมันล่วงเกินคุณยังไงเหรอครับ? บอกผมเถอะ ไม่ต้องลงมือเอง ผมจะจัดการมันให้เอง!""เหอะๆ น้องชายนายเป็นมิตรเกินไปน่ะ มันอยากให้ฉันลองชิมรสชาติไวน์บนรองเท้าของมัน!"เย่เฟิงปล่อยมือจากหัวหวงเจี้ยน พร้อมหัวเราะเย็นๆ"ไวน์บนรองเท้า?"เฮียเฉวียนขมวดคิ้ว ก่อนจะเข้าใจและใบหน้ากระตุกด้วยความโกรธทันทีที่คิดได้ เขาเดินอย่างรวดเร็วไปหาหวงเจี้ยน หยิบขวดไวน์บนโต๊ะแล้วฟาดเข้าที่หัวหวงเจี้ยนเต็มแรง"ไอ้เวรนี่! อยากตายรึไง?!"เพล้ง!"หวงเจี้ยน คิดว่าบ้านมีเงินหน่อย แล้วจะครอบงำทั้งหยุนเฉิงได้รึไง?"เพล้ง!"โรงงานกระจอกๆ สองสามโรงของพ่อแก จะทำให้นายลอยฟ้าได้เลยเหรอ?"เพล้ง!"ไอ้เวรตะไล! กล้าลามปามคุณเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 335
"ไอ้บ้า เย่เฟิงมันเสียสติไปแล้ว!""นึกว่ามีเงินนิดหน่อยจะยุ่งกับใครก็ได้เหรอ? กล้าตบหวงเจี้ยน นายจบเห่แน่!"เจี่ยอี้ยกมือกุมหน้าตัวเอง พลางกัดฟันพูดในใจคนอื่นๆ ในห้องก็คิดเหมือนกัน ว่าเย่เฟิงคงจะทำอะไรไม่คิดถึงผลที่จะตามมา และครั้งนี้เขาคงสร้างปัญหาใหญ่ให้ตัวเองแล้ว"ไอ้ขยะ! โมโหไร้เหตุผล! ทำอะไรก็ไม่คิดถึงผลลัพธ์!"เหอปิง ครูประจำชั้นเก่า ด่าขึ้นด้วยความโมโห"ตบซะสะใจแบบนี้ เดี๋ยวครอบครัวคุณชายหวงคงจัดการนายให้ตายแน่!"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา"ไม่ต้องรอถึงครอบครัว คุณชายหวงโทรหาเฮียเฉวียนแล้ว หมอนี่ต้องตายเร็วๆ นี้แน่นอน!"ผู้หญิงอีกคนพูดพลางหัวเราะเยาะถึงจะพูดแบบนั้น แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปหยุดเย่เฟิง เพราะพลังอันดุดันของเขาทำให้ทุกคนหวาดกลัวเย่เฟิงในขณะนี้ น่ากลัวมาก!มีเพียงเจียงหว่านที่พยายามดึงแขนเย่เฟิง พลางพูดด้วยความร้อนใจ "เย่เฟิง พอได้แล้ว! ถ้านายยังทำแบบนี้ต่อไป เดี๋ยวจะถึงขั้นฆ่ากันตายนะ! ครอบครัวหวงเจี้ยน นายสู้พวกเขาไม่ได้หรอก รีบไปเถอะ ก่อนจะสายเกินไป!""ไม่เป็นไร"เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆ จากนั้นก็ยกตัวหวงเจี้ยนขึ้นมาอีกครั้งเจียงหว่านเห็นท่าทีไม่แยแ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 334
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หวงเจี้ยนชะงักไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็ปาแก้วไวน์ในมือลงพื้นจนแตกละเอียด"แกล้งทำตัวใหญ่โตไปได้! ถ้านายไม่อยากไสหัวไป ก็เลียรองเท้าฉันให้สะอาดซะสิ! ฉันอาจเห็นแก่ความเป็นเพื่อนร่วมชั้นแล้วให้นายอยู่กินข้าวได้!""เอาสิ! ตอนเรียน นายก็เก่งเรื่องซักถุงเท้ากับขัดรองเท้าอยู่แล้ว นี่มันงานถนัดของนายไม่ใช่หรือ? ฮ่าๆๆ…""เลียให้สะอาด ฉันอาจพิจารณาหางานให้ทำก็ได้นะ!"เสียงหัวเราะเยาะดังขึ้นอีกครั้งทั่วทั้งห้องเจียงหว่านทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอพูดขึ้นอย่างโกรธจัด "หวงเจี้ยน! นายอย่าทำตัวเกินไปนักนะ!"เธอจับมือเย่เฟิงแล้วพูด "เย่เฟิง เราไปกันเถอะ งานเลี้ยงรุ่นนี่ไม่มีอะไรน่าสนใจแล้ว"เมื่อเห็นแบบนี้ หวงเจี้ยนมองทั้งสองคนด้วยสายตาเย็นชา เต็มไปด้วยความอิจฉาดูเหมือนที่หลี่เวยบอกเขาเมื่อกี้จะเป็นความจริง เจียงหว่านยังมีใจให้เย่เฟิงอยู่!"จะไปไหน?""พวกแก ช่วยจับไอ้จนคนนี้ไว้ที! ฉันจะใช้หน้ามันเช็ดรองเท้าฉัน!"หวงเจี้ยนตั้งใจจะทำให้เย่เฟิงอับอายต่อหน้าเจียงหว่านเมื่อเขาพูดจบ เพื่อนชายบางคนที่เคยเป็นลูกน้องของหวงเจี้ยนในสมัยเรียนก็กระโดดเข้ามาทันทีพวกนี้เคยเป็นพวกเดียวกับหว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 333
เย่เฟิงหันไปมองเจี่ยอี้ด้วยสายตาเย็นชา ความรู้สึกทั้งหมดที่เคยคิดว่าเขาเป็น "พี่น้อง" ถูกลบล้างจนหมดสิ้นเสียงหัวเราะเยาะที่ดังรอบตัวไม่ได้กระทบจิตใจเขาแม้แต่น้อย เขายืนอยู่ตรงนั้นนิ่งเฉย ราวกับทุกอย่างไม่เกี่ยวข้องกับเขา"พวกนายทำแบบนี้ได้ยังไง? เอาความเจ็บปวดของคนอื่นมาล้อเลียน?"มีเพียงเจียงหว่านเท่านั้นที่ยืนขึ้นปกป้องเย่เฟิงเย่เฟิงดึงแขนเธอเบาๆ พร้อมส่ายหัวเป็นเชิงบอกว่าไม่ต้องพูดอะไรให้มากความสำหรับเขาในตอนนี้ สายตาและมุมมองต่อโลกของเขาต่างจากคนเหล่านี้ไปไกลแล้วมังกรที่บินอยู่บนฟ้าย่อมไม่สนใจคำดูถูกจากมดปลวกบนดิน"หัวเราะพอแล้วใช่ไหม? ถ้าพอแล้ว ก็เชิญไสหัวไปได้เลย!"เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเสียงของเขาไม่ได้ดังนัก แต่ทุกคนในห้องได้ยินชัดเจนคำพูดนี้ทำให้เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง"ไสหัวไป? ฉันได้ยินถูกไหม ไอ้คนว่างงานมาบอกให้พวกเราหัวไป?"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันก่อนกระซิบอะไรบางอย่างกับหวงเจี้ยน"อาหารมื้อนี้คุณชายหวงเลี้ยง นายเป็นใครถึงกล้ามาบอกให้คนอื่นออกไป?"เหอปิง ครูประจำชั้นเก่าเอ่ยขึ้นด้วยความดูถูกหวงเจี้ยนที่ได้ยินหลี่เวยกระซิบแล้วหันไปมอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 332
หลังจากเดินเข้ามาเห็นภาพนั้น เจียงหว่านก็อดขมวดคิ้วไม่ได้เธอรู้สึกว่างานเลี้ยงรุ่นนี้กลายเป็นการอวดรวย แข่งขันกัน และสร้างเครือข่ายไปเสียแล้ว"โอ้ ดาวโรงเรียนของพวกเรามาแล้วเหรอ?"ทันใดนั้น มีคนสังเกตเห็นเจียงหว่านและตะโกนขึ้นหวงเจี้ยนที่กำลังถูกล้อมรอบดั่งดวงดาวกลางวงก็รีบหันมาทางเธอ ดวงตาเป็นประกาย เขาย้ายมือที่วางอยู่บนตัวเหอปิงออก แล้วเดินตรงเข้ามา "เสี่ยวหว่าน เธอมาเสียที! ฉันคิดถึงเธอแทบแย่"เจียงหว่านยิ้มเล็กน้อย แต่ไม่ได้ตอบสนองอะไรในขณะนั้นเอง มีคนสังเกตเห็นเย่เฟิงที่ยืนอยู่ด้านหลังเจียงหว่าน"เอ๊ะ? นั่นเย่เฟิงไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ทำอะไรอยู่ล่ะ?"เมื่อได้ยิน ทุกคนก็หันมามองเย่เฟิงด้วยสายตาหลากหลายในสมัยเรียน เย่เฟิงมีชื่อเสียงในฐานะคนจน ทำให้ทุกคนยังจดจำเขาได้"ไม่ได้ทำอะไร"เย่เฟิงตอบด้วยสีหน้าไร้อารมณ์"ไม่ได้ทำอะไร? หมายความว่าตอนนี้ว่างงานสินะ?""ฉันมีถุงเท้าคู่หนึ่ง นายช่วยซักให้หน่อยสิ ฉันให้ห้าร้อย เป็นไง?"ทันใดนั้น เสียงหัวเราะดังลั่นห้องแม้กระทั่งเหอปิง อดีตครูประจำชั้นของเขา ก็เบะปากพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม "เย่เฟิง ฉันไม่คิดเลยว่านายจะยังไร้ประโยช
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 331
"ไม่เป็นไร! งานเลี้ยงรุ่นที่คุณชายหวงเป็นคนจัด ฉันจะไม่ไปได้ยังไง!"เย่เฟิงส่ายหัว พร้อมยิ้มบางๆเมื่อได้ยิน หลี่เวยหัวเราะเสียงดัง "ทำไมล่ะ เย่เฟิง? นายก็รู้ว่าคุณชายหวงตอนนี้ไปได้สวยเลยอยากจะเอาใจเขาใช่ไหม? นายก็ถือว่ารู้จักประจบคนเป็นนะเนี่ย ถ้าทำให้คุณชายหวงพอใจ บางทีเขาอาจให้ไปทำงานเป็นพ่อบ้านที่บริษัทเขาก็ได้ยังไงตอนเรียน นายก็ซักเสื้อผ้าให้คนอื่นจนชินมือแล้วนี่ ฮ่าๆๆ!"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ก่อนจะหัวเราะอย่างสะใจ"เหอะๆ ใช่สิ! ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าตอนนี้คุณชายหวงจะเจ๋งแค่ไหน! แต่ดูจากสภาพเธอตอนนี้ ท่าทางจะประจบเขาไม่น้อยเลยสินะ? ถึงขั้นขึ้นเตียงด้วยหรือเปล่า?"เย่เฟิงตอบด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันคำพูดนี้ทำให้หลี่เวยโกรธจนหน้าแดง "ไปให้พ้นเลย เย่เฟิง! ไม่เจอกันหลายปี นายกลายเป็นคนต่ำช้าขนาดนี้เลยเหรอ?"ในใจเธอแอบคิดอย่างเกรี้ยวกราด (นายมันก็แค่ขยะ ยังกล้าคิดจะไปประจบคุณชายหวง หวังจะเกาะเขาด้วย?ได้ รอให้ฉันไปปั่นหัวคุณชายหวงสักหน่อย นายเจอดีแน่!)ในขณะเดียวกัน เจียงหว่านที่ได้ยินคำพูดของเย่เฟิงก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าหวงเจี้ยนประสบความสำเร็จ เย
