LOGINShare
บทที่ 36
Related chapters
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 37
ขณะที่เขาพูด เขายกมือขึ้นเพื่อตบเย่เฟิงเย่เฟิงรีบหลบ:“อย่าแตะต้องฉัน มันสกปรก!”“เจ้าหนุ่ม ทางที่ดีแกพูดออกมาให้ชัดเจน ! โรคอะไร มึงแม่งหมายความว่าอะไร?”ใบหน้าของเติ้งเหว่ยเหมาเปลี่ยนไป สีหน้าของเขาก็ได้ตึงเครียด“ถ้าฉันเดาไม่ผิด ภรรยาของแกไม่ได้ให้แกแตะมานานกว่าสามเดือนแล้วใช่ไหม? เพราะเธอได้โรคสกปรก และเธอจะไม่กล้าให้แกแตะจนกว่าเธอจะหาย ถ้าแกไม่เชื่อ แกสามารถเปิดเสื้อผ้าของเธอขึ้นมาดูด้วยตัวเอง!ส่วนเป็นโรคนี้ได้ยังไง ฉันไม่ต้องพูดอะไรมากแล้วใช่ไหม? หึๆ……”เย่เฟิงมีสีหน้าเรียบๆเมื่อพูดจบ ซุนหงน่าที่ได้โวยวายมาตลอด ก็ได้มองเย่เฟิงด้วยสายตาที่น่าหวาดกลัวชายคนนี้รู้ได้อย่างไรว่าเธอเป็นโรคสกปรก?ซุนหงน่าแต่งงานกับเติ้งเหว่ยเหมาซึ่งแก่กว่าเธอมากกว่า 20 ปีเพื่อเงินไม่ว่ายังไงเติ้งเหว่ยเหมาก็แก่แล้ว ชีวิตสามีภรรยาของพวกเขาก็ไม่กลมกลืนกันมากนัก และซุนหงน่าก็ได้เป็นหญิงที่อยากมาตลอดเธอเอาเงินของเติ้งเหว่ยเหมา ไปเลี้ยงหนุ่มอายุน้อยด้านนอกโรคของเธอ ก็ได้มาอย่างนี้“น่าน่า! นี่มันเรื่องอะไร? ”เติ้งเหว่ยเหมาถามด้วยใบหน้าเคร่งเครียด“ที่รัก คุณอย่าฟังเรื่องไร้สาระของเขา! ฉัน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 38
“ผิดแล้ว! ฉันไม่ต้องการให้ลูกสาวของฉันเห็นความตายของพวกแก!”สายตาของเย่เฟิงก็ได้เคร่งครึม แล้วก็ได้ปล่อยไออาฆาตออกมา และพูดด้วยน้ําเสียงเย็นชาในเวลานี้ ประตูห้องส่วนตัวถูกล็อคและมีนักฆ่าแปดคนที่ปลอบตัวเป็นพนักงานมา!เวลานี้ พวกเขาทั้งหมดจ้องมองเย่เฟิงด้วยเจตนาฆ่าผู้นําคือชายหนุ่มผมยาว ที่มีออร่าที่ชั่วร้ายและเย็นชาบนร่างกายของเขา“เจ้าหนุ่ม ฉันไม่รู้ว่าแกได้ความมั่นใจมาจากไหน”ขณะที่เขาพูด ชายหนุ่มชั่วร้ายผมยาวมองไปที่หลีเอียน และเยาะเย้ย:“คุณหนูหลี คราวนี้คุณทําให้คุณชายใหญ่โกรธมาก คุณชายใหญ่สั่งให้ฆ่าผู้ชายคนนี้ต่อหน้าคุณ ให้คุณเห็นว่า เขานั้นได้ซวยเพราะคุณขนาดไหน”เมื่อได้ยินแบบนั้น ใบหน้าที่เรียวสวยของหลีเอียน ก็ดูไม่ดีเล็กน้อยอีกฝ่ายไม่ได้พูดชื่อฉู่เทียนหลงไปตรงๆ แต่หลีเอียนจะไม่รู้ได้ยังไงว่าคุณชายใหญ่ที่พวกเขาพูดถึงคือใคร“พวกแกกล้ามาก! ถ้าจะฆ่าเขา ก็มาฆ่าฉันก่อน!”หลีเอียนกัดฟัน พูดอย่างนั้นจบเขาก็ได้ไปขวางหน้าเย่เฟิง โดยใช้ร่างกายที่อ่อนแอของเธอปกป้องเย่เฟิง“เย่เฟิง คุณกระโดดออกจากหน้าต่างพร้อมกับนั่วนั่วเร็ว! พวกเขาไม่กล้าทําอะไรฉัน!”เธอพูดอย่างกังวล และในขณะ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 39
ใบหน้าของเย่เฟิงน่ากลัว ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายฟิ้ว!ในเวลานั้น ฆาตกรคนหนึ่งวิ่งเข้ามา มีดคมในมือของเขาก็ตรงไปที่หน้าท้องของเย่เฟิงทักษะของเขามีความคล่องตัว เห็นได้ชัดว่าได้รับการฝึกฝนอย่างมืออาชีพแต่ว่า ต่อให้เป็นมืออาชีพขนาดไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทะลุขีดจํากัดของร่างกายมนุษย์แต่เย่เฟิงตรงหน้าพวกเขา ภายใต้การหล่อเลี้ยงของพลังมังกร ก็ราวกับว่าเป็นเหมือน“ยอดมนุษย์”และทุกวันนี้เขายังไม่หยุดฝึกฝน“วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน”นอกจากร่างกายที่ฟัดแทงไม่ได้แล้ว เย่เฟิงยังเชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้เชิงรุกและการฆ่าแล้วเพี๊ยะ!ระหว่างสายฟ้าฟาด เย่เฟิงคว้าข้อมือของนักฆ่าได้อย่างแม่นยําแค่ออกแรง กระดูกมือของอีกฝ่ายก็ได้แตกละเอียดมีดคมในมือของฝ่ายตรงข้ามก็หลุดออกมา และเย่เฟิงก็แย่งมันไปในทันที!ตึง!มีเสียงใบมีดบาดเข้าเนื้อหนัง และมีดก็ได้แทงไปที่ลําคอของนักฆ่าความเจ็บปวดของกระดูกมือแตก ทําให้นักฆ่าอยากกรีดร้องตามสัญชาตญาณ แต่เสียงกรีดร้องหยุดลงอย่างกะทันหันดวงตาของนักฆ่าเบิกกว้าง และเลือดพุ่งออกมาจากลําคอของเขา ซึ่งทำได้เพียงออกเสียง“อึก อึก”เท่านั้น ใบหน้านั้นก็ได้เต็
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 40
เย่เฟิงไม่รู้ ว่าได้มีคนกำลังมาหาเรื่องตนในห้องนั้น ก็ได้เต็มไปด้วยแรงอาฆาต!หลีเอียนดูฉากที่เกิดขึ้นตรงหน้าของเธอ ก็ตกตะลึงไปแล้ว!ช่วงเช้า เธอเห็นเย่เฟิงทำให้ชิวอี้ที่ มาจากทหารกองกำลังพิเศษพิการ ก็ได้ประหลาดใจพอแล้วแต่เมื่อเทียบกับความตกใจ ตอนนี้ ก็เหมือนกับแม่มดตัวน้อยปะทะกับแม่มดตัวใหญ่ใบมีด ได้สั่นไหว เลือดก็ได้สาดไปทั่ว!เย่เฟิงได้เอามีดที่ได้แย่งมา แล้วก็ต่อสู้กับนักฆ่าอีกเจ็ดคนที่เหลือแต่ว่า ตำแหน่งของนัก ล่าและเหยื่อนั้นได้ถูกสลับกัน!ตึง!และก็ได้มีเสียงแทงดังขึ้น นักฆ่าคนที่เจ็ดก็ได้จับคอของตัวเองแล้วล้มลง ตรงนั้นเหมือนว่าได้มีหลุดแผลเพิ่มขึ้นดูเหมือนว่าเขากลัวจริงๆว่าเสียงกรีดร้องของนักฆ่าเหล่านี้จะปลุกนั่วนั่วตื่น เย่เฟิงก็ได้โจมตีไปที่คอของพวกเขาทั้งหมด!ในที่สุด ก็เหลือชายหนุ่มผมยาวคนนั้นคนเดียว!เห็นว่าอีกฝ่ายเต็มไปด้วยแรงอาฆาต มือก็ได้แกว่งมีดอย่างแรง อาศัยตอนที่เย่เฟิงฆ่าอีกคน ก็ได้แทงไปที่กลางหลังของเย่เฟิงชายหนุ่มผมยาว ก็เป็นนักฆ่าที่ไม่ควรประเมิณความสามารถของเขาต่ำ ความสามารถของเขาก็ได้ถึงระดับพลังแสงสว่าง!พรึด!ในเวลาต่อมา มีดของเขาก็ได
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 41
ก่อนที่จะโยนมีดทิ้ง เย่เฟิงได้ใส่พลังมังกรในนั้น จากนั้นควบคุมมีดผ่านพลังมังกรชายหนุ่มผมยาวมองไปที่มือขวาที่บินออกไป ดวงตาของเขาเกือบหลุดออกมา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความน่าไม่เชื่อและความสยดสยองตอนที่ตั้งสติได้ กําลังจะกรีดร้อง ก็ได้มีอะไรแวบไป มือที่เหมือนกับเหล็กไหล ได้ไปบีบที่คอของเขา“ชู่ว!”คลิก!เย่เฟิงทําท่าเงียบ จากนั้นก็หักคอของหนุ่มผมยาวอย่างไร้ความปราณี“เฮ้อๆ ก็ว่ากันว่าปืนเร็วกว่ามีด ฉันจะไม่เชื่อได้อย่างไร?”เย่เฟิงยิ้มชั่วร้าย มองลงมาที่ชายหนุ่มผมยาวที่ยังไม่ได้ตายทันทีตรงพื้นชายหนุ่มผมยาวอ้าปาก และคนสุดท้ายก็ตายก่อนตายมีเพียงสองคําในความคิด: ปรมาจารย์!ใส่พลังลงวัตถุ แล้วก็ควบคุมมันมาฆ่าคน!นี่คือวิธีการของปรมาจารย์!คุณชายฉู่ ส่งพวกเขามามาฆ่าปรมาจารย์!“ไม่เป็นไรแล้ว ผมได้ฆ่าพวกเขาได้หมดแล้ว แต่ว่า คุณจะเก็บกวาดเรื่องพวกนี้ไหวไหม?”เย่เฟิงในเวลานี้ หยิบทิชชู่เปียกจากโต๊ะอาหาร ถามไปพร้อมกับเช็ดเลือดที่กระเด็นมาบนใบหน้าของเขาหลีเอียนใช้เวลานานกว่าจะตั้งสติได้ดวงตาสวยงามคู่นั้น มีความประหลาดใจและความหวาดหวั่นตน ได้หาปีศาจแบบไหนมาแสร้งทําเป็นคู่หมั้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 42
หลีเอียนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อเธอเห็นคนเหล่านี้ยืนอยู่นอกประตูด้วยความงุนงงหลังจากพังประตูศพในสถานที่แห่งนี้ ถ้ามีคนเห็นมากเกินไป มันมักจะเป็นปัญหา!“ที่แท้ก็เป็นคุณเติ้งและเฮียปา พวกคุณมาทําอะไรที่นี่?”หลีเอียนอุ้มนั่วนั่วไว้ในอ้อมแขน และถามด้วยใบหน้าเย็นชาเย่เฟิงโยนทิชชู่เปียกที่เช็ดเลือดทิ้ง มองไปที่คนพวกนั้นด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกต้นขาเติ้งเหว่ยเหมาสั่น เมื่อเขารู้สึกถึงสายตาของเย่เฟิง หัวใจของเขาก็เกือบจะหลุดออกมาเวลานี้มีแค่พวกเย่เฟิงเพียงสามคนในห้อง ต่อให้สมองมีแค่ขี้ก็รู้ว่า ศพพวกนี้ใครเป็นคนจัดการไม่มีทางเป็นหลีเอียน! เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้นก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้!หรือก็คือ คนเหล่านี้……เย่เฟิงเป็นคนฆ่าทั้งหมด!“ผะ ผมมาที่นี่เพื่อ……มาขอบคุณคุณเย่ครับ!”เสียงของเติ้งเหว่ยเหมาสั่น รอยยิ้มที่น่าเกลียดก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา“อ้อ มาขอบคุณผม?”เย่เฟิงเลิกคิ้วและถามอย่างสนุก“ใช่ ใช่ครับ! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเย่ ช่วยผมกระชากหน้ากากของซุนหงน่าไอ้ตัวเมียนั่น ผมคงยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย! ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เธอสวมเขาผมเลย ดีไม่ดีผมอาจจะติดโรคนั้นมาก็ได้คุ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 43
“คุณหนูหลี คุณเย่! ผม……ผม……ไม่เกี่ยวกับผมนะครับ!”“ผมสัญญา ผมจะไม่พูดอะไรออกไป!”เจ้าของร้านหม้อไปเกือบจะคุกเข่าลง“อย่าตื่นตะหนกไป ช่วยเปลี่ยนห้องอาหารให้เราหน่อย!”หลีเอียนพูดออกไปเรียบๆ……สิบนาทีต่อมา!หลีเอียนก็ได้โทรศัพท์ให้ผู้คนมากําจัดศพเหล่านั้น ส่วนทางร้านหม้อไฟ ก็ให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่เพื่อระงับกดข่างเรื่องนี้ที่จริงต่อให้ไปรบกวนตำรวจ เย่เฟิงก็ไม่เป็นไรแต่ว่า ไม่ว่ายังไงก็ยุ่งยากเล็กน้อย เพราะต้องจัดการตามขั้นตอนเมื่อถึงห้องอาหารอีกห้อง เย่เฟิงก็ได้ลูบหัวของนั่วนั่ว และเจ้าตัวเล็กก็ตื่นขึ้นในเวลานี้ อาหารแสนอร่อยทุกชนิดถูกวางไว้บนโต๊ะ เจ้าของร้านก็ได้ได้ให้เมนูพิเศษมาเพิ่มนั่วนั่วกระพริบตา ดูขี้เกียจ และพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย:“นั่วนั่วหลับไปได้ยังไงคะ ?นั่วนั่วอยากกินของอร่อยนะ!”ขณะที่พูด เจ้าตัวเล็กมองไปที่ของบนโต๊ะ ก็ได้กลืนน้ำลายเย่เฟิงยิ้มและลูบหัวของนั่วนั่ว:“อยากกินอะไรครับ พ่อลวกให้!”“อืม อืม!” นั่วนั่วพยักหน้าหน้าเล็ก ๆ ของเธอหลีเอียนนั่งข้างๆ มองไปที่เย่เฟิงที่มีใบหน้าที่อ่อนโยนและดูเอ็นดูในเวลานี้ ก็คิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เป็นคว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 44
หลังจากรับประทานอาหารแล้ว เย่เฟิงก็ขับรถไปส่งหลีเอียนกลับไปที่ชุมชนคฤหาสน์หยู่กวงตี่ที่อาศัยอยู่ จากนั้นสองพ่อลูกก็กลับไปที่บ้านเช่าเย่เฟิงคำนวณในใจว่า อีกไม่กี่วันควรซือบ้าน แล้วมีบ้านเป็นของตัวเองได้แล้วเช่าบ้านอยู่ไปตลอดแบบนี้ ก็ไม่ใช่วิธีที่ดี!สิ่งสําคัญที่สุดคือ เย่เฟิงต้องมีเงินอยู่ในมือวันนั้นที่ตระกูลซ่ง แม้ว่าเย่เฟิงหลบปกฏิเสธยังไง ซ่งเหล่าเย๋ก็ยังเอาบัตรสองใบให้เขานั่นก็คือ บัญชีของเย่เฟิงได้มีเงินมากกว่ายี่สิบล้าน ซื้อบ้านได้สบายเมื่อพวกเขาสองพ่อลูกกลับถึงบ้านก็เป็นเวลาสองทุ่มแล้วทันทีที่ลงจากรถ ก็เห็นร่างหนึ่งอยู่ที่ประตูเมื่อเห็นคนนี้ เย่เฟิงก็ขมวดคิ้วและแอบพูดในใจว่าว่าเธอทําอะไรที่นี่?นั่วนั่วกระพริบตาโต ประหลาดใจก่อน แล้วก็ได้ดีใจ“คุณแม่! คุณแม่มาแล้ว!”“พ่อค่ะดูสิ คือคุณแม่!”เย่เฟิงเห็นว่าลูกสาวของเขามีความสุขเช่นนี้ เขาจึงได้แต่ฝืนยิ้มและพยักหน้าวินาทีต่อมา นั่วนั่วก็ปลดเข็มขัดนิรภัยด้วยตัวเอง เปิดประตูรถแล้วกระโดดลงไป!“คุณแม่!”ร่างเล็ก ๆ วิ่งตรงไปที่คนข้างหน้า อีกฝ่ายไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโจวชิ้ง ?เด็กยังไงก็เป็นเด็ก ไม่ว่าโจวชิ้งจะใจร้า
Latest chapter
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 471
ใบหน้าของลู่ไฉ่หยุนเผยความร้ายกาจออกมาชั่วขณะ เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจเย่เฟิงจริงๆ!เฉาเหนียนถอนหายใจและหันไปพูดกับภรรยาของเขา: “ไฉ่หยุน เราให้เงินกับเย่เฟิงไปดีกว่านะ ถึงยังไงเมื่อก่อนเราก็รับปากเขาไว้แล้ว! ถ้าไม่ใช่เพราะเย่เฟิง ในวันนั้น หลี่ชื่อคงฆ่าเราทั้งตระกูล…”จริง ๆ แล้ว เฉาเหนียนอยากจ่ายเงิน 4000 ล้านให้เย่เฟิงตามที่เขาเป็นหนี้อยู่ แต่ตอนนี้เขาไม่มีเงินแล้วจริง ๆหลังจากให้เย่เฟิงไป 2500 ล้านบาทในครั้งแรก เงินทุนของเฉาเหนียนที่เขามีอยู่ก็เหลือน้อยลง เงินอีกส่วนหนึ่งของตระกูลเฉาก็ฝากไว้ในบัญชีของลู่ไฉ่หยุนตอนนี้ถ้าลู่ไฉ่หยุนไม่เห็นด้วย เขาก็นำเงินมาจ่ายเย่เฟิงไม่ได้“เฉาเหนียน คุณโง่หรือเปล่า? วันนั้นปล่อยให้เย่เฟิงมันขอเงินได้ยังไง? นั่นมันเป็นการแบล็กเมล์กันชัดๆ! อีกอย่าง ตอนนั้นเขาก็ไม่ได้ฆ่าหลี่ชื่อเพื่อช่วยเราแก้ปัญหาอย่างสมบูรณ์ แล้วคุณยังจะให้เงินเขาอีกเหรอ? ถุ้ย!!”ลู่ไฉ่หยุนกัดฟันแล้วด่าอย่างดูถูก ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธทันใดนั้นใบหน้าของเฉาเหนียนก็เปลี่ยนเป็นสีแดง: “หลี่ชื่อเป็นลูกชายของผมนะ แล้วเย่เฟิงจะฆ่าเขาได้ยังไง?”เมื่อกล่าวถึงหลี่ชื่อ หัวใจของเฉาเหนียน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 470
“ถ้าพี่มีเงินมากพอก็อาจจะพอซื้อของจากตระกูลกู่ได้มากหน่อย! แน่นอนว่า ถ้ามีพลังมากพอ ก็อาจจะไปปล้นดูก็ได้นะ เหอะๆ…”พอพูดถึงประโยคสุดท้าย หญิงสาวตรงหน้าก็ทำหน้าหยอกล้อ และพูดจาแหย่เย่เฟิงสีหน้าของเย่เฟิงเป็นประกาย และถามออกมาโดยไม่รู้ตัว: “ตระกูลกู่แข็งแกร่งแค่ไหน?”เมื่อได้ยินแบบนั้น เย่อินเสวียนก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง: “ไม่ได้ตั้งใจที่จะปล้นจริงหรอกใช่มั้ย? เท่าที่ฉันรู้ ตระกูลกู่เคยมีผู้นำตระกูลระดับสร้างแก่นลมปราณ ผู้นำตระกูลเฒ่าคนนั้นไม่ได้ปรากฏตัวมาหลายสิบปีแล้ว ไม่รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า ส่วนผู้นำตระกูลปัจจุบันกับบรรดาผู้พิทักษ์และผู้อาวุโสหลายคน ต่างก็เป็นจอมยุทธ์ระดับพื้นฐานลมปราณขั้นปลาย”“เอ่อ…”สีหน้าของเย่เฟิงเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินแบบนั้น เขายักไหล่และพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นไปหาพวกเขาเพื่อเจรจาแลกเปลี่ยนคงจะดีกว่า”ตามความเข้าใจของเขา ระดับพลังของจิตมังกรบำเพ็ญเซียนถูกแบ่งจากระดับต่ำสุดไปสูงสุดคือ ระดับรวบรวมลมปราณ ระดับพื้นฐานลมปราณ ระดับสร้างแก่นลมปราณ ระดับสำเร็จแก่นลมปราณ ระดับแก่นก่อกำเนิด ระดับก่อรูปธรรม ระดับสูญรูปธรรม ระดับมหายาน ระดับวิบาก รวม 9 ระดับพลัง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 469
เย่เฟิงหัวเราะเยาะเมื่อได้ยินแบบนั้น: “คราวนี้ คำสาปจะถูกยกเลิกโดยไม่เอ่ยถึงจี้หยกได้ไหม”ครั้งก่อนผู้หญิงคนนี้หลอกเขา บอกว่าเธอสามารถระงับคำสาปได้ด้วยจี้หยกรูปมังกรแล้วครั้งนี้ เธอจะพูดจริงอย่างนั้นเหรอ“ฉัน...ฉันไม่กลัวพี่ทรมานฉันหรือไง ครั้งนี้ทุกอย่างที่ฉันบอกพี่เป็นเรื่องจริงทุกอย่างนะ!”เย่อินเสวียนกล่าวด้วยดวงตาเป็นประกายเย่เฟิงถามเธออีกครั้งว่าเขาจะตามเจอตระกูลเย่เก่าแก่ได้ยังไง“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน! ตระกูลเย่ที่ซ่อนตัวอยู่ของเราเป็นแค่เครือหนึ่งเท่านั้น มีเพียงหัวหน้าตระกูลและบุคคลสำคัญเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถสืบหาที่ตั้งของตระกูลเย่เก่าแก่ได้! และฉันขอแนะนำว่าอย่ายั่วยุตระกูลเย่เก่าแก่ในตอนนี้จะดีกว่า! ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกพี่หรอกนะ อย่าว่าแต่ตระกูลเย่เก่าแก่เลย แค่ตระกูลเครือข่ายแยกย่อยอย่างเราก็สามารถกำจัดพี่ได้ง่ายๆ!!”เย่อินเสวียนเบะปากพูดใบหน้าของเย่เฟิงมืดหม่นราวกับธาราลึก หลังจากพยักหน้า เขาก็จ้องมองอีกฝ่ายด้วยแววตาเคร่งขรึมเย่อินเสวียนหวาดกลัว ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันที: “พี่คิดจะทำอะไร”เธอรับรู้แรงสังหารของเย่เฟิงได้อย่างชัดเจน!ผู้ชายคนนี้ คิดอยาก
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 468
แต่มาตอนนี้ จากคำบอกกล่าวของหลานเขอซี เย่เฟิงได้รับรู้ว่าพ่อแม่ของเขา...ตายแล้ว!ดังนั้น การอยู่กับคนไร้ความจริงใจอย่างเย่อินเสวียนจึงไม่มีความหมายอีกต่อไป!ดวงตาคู่งามของเย่อินเสวียนกะพริบสองสามครั้ง ก่อนที่เธอจะกัดฟันแล้วพูดว่า “อยากถามอะไรก็ถามมา!”เย่เฟิงพยักหน้า...ในตอนนั้นเอง จู่ ๆ เย่อินเสวียนก็ลุกขึ้น แล้ววิ่งพุ่งไปทางประตูหวังจะหลบหนี!แต่ว่าเย่เฟิงเตรียมพร้อมไว้ก่อนอยู่แล้ว เมื่อเขาเห็นแบบนั้น เขาก็ตบคู่ต่อสู้ด้วยฝ่ามือของเขา!ฝ่ามือของเขาเปล่งพลังชี่แท้แข็งแกร่งและพุ่งออกไปราวกับรอยประทับฝ่ามืออรหันต์โจมตีเข้าที่ด้านหลังเย่อินเสวียนด้วยความเร็วดุจสายฟ้า!พลั่ก!ทันใดนั้น เย่อินเสวียนก็กระอักเลือดออกมา เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสจากฝ่ามือของเย่เฟิงจนล้มลงไปกองอยู่บนพื้น ในการต่อสู้ครั้งแรก เย่อินเสวียนยังหนีรอดจากเงื้อมมือของเย่เฟิงได้แต่ในเมื่อตอนนี้ เย่เฟิงทะลวงถึงระดับพื้นฐานลมปราณแล้ว แล้วเขาจะปล่อยผู้หญิงคนนี้หนีไปได้ยังไง?วินาทีต่อมา เย่เฟิงโยนเย่อินเสวียนลงบนเตียง ดึงผ้าปูที่นอนมาปิดตัวเธอไว้เพื่อปิดร่างกายบอบบางที่ทำให้เขาเลือดสูบฉีดเย่อินเสวียนจ้องมองเขา ก
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 467
เมื่อถูกผลักออกในจังหวะเวลาแบบนั้น เย่อินเสวียนตกตะลึงไปชั่วขณะ แววตาของเธอวูบไหวไม่สงบเธอจ้องมองเย่เฟิงอยู่ครู่หนึ่งด้วยความประหลาดใจปนกับความตกใจ จะยังไงเย่อินเสวียนก็ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะถูกปฏิเสธเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากแบบที่หาเจอได้ไม่บ่อยนัก รวมกับเสน่ห์ที่เธอทำใส่เขา เขาน่าจะต้องโดนพลังของกู่เสน่ห์หาถึงจะถูกตามปกติแล้ว ขอแค่เธอกระดิกนิ้วเรียก อีกฝ่ายก็ควรจะลุ่มหลงไปกับร่างกายของเธอสิ!แต่ในเวลาแบบนี้ เขากลับผละตัวเธอออกอย่างนั้นเหรอ?“พี่เฟิง นี่พี่ทำอะไรคะ? ที่ว่ายังไม่ถึงขั้นนั้นหมายความว่ายังไง ฉันชอบพี่มาตั้งนานแล้ว ทั้งที่ฉันทุ่มสุดตัวขนาดนี้แล้วแท้ ๆ ทำไมพี่ยังทำตัวลังเลแบบนี้อยู่อีก นี่พี่ยังเป็นผู้ชายอยู่รึเปล่า”ใบหน้าของเย่อินเสวียนมืดหม่น เธอถามด้วยความไม่พอใจและความขุ่นเคืองเย่เฟิงโบกมือ: “ผมยังไม่พร้อม! วันนี้คุณมาหาผมมีเรื่องอะไรเหรอ เรามาคุยเรื่องจริงจังกันก่อนดีกว่านะ”เย่อินเสวียนกลอกตาใส่เย่เฟิงอย่างเย้ายวน ก่อนจะขมวดคิ้ว “แล้วนี่ไม่ใช่เรื่องจริงจังหรือไงคะ”ขณะที่เธอพูด เธอก็กัดริมฝีปากแล้วเริ่มเข้าหาเย่เฟิงอีกครั้งโครม!แต่ว่าคราวนี้ เย่เฟิงปล
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 466
“ไม่ต้องห่วงหรอก! ผมจะใช้ภาพพวกนี้ให้มีประสิทธิภาพมากที่สุด!”“ลองจินตนาการดูสิ ว่ามันจะน่าตื่นเต้นแค่ไหนที่ได้เปิดภาพถ่ายพวกนี้ในงานแต่งของเย่เฟิงและหลีเอียน?”“ฮ่าฮ่า ๆ ๆ…”ทนายลวีพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์......ขณะเดียวกัน ที่อีกด้านหนึ่งเย่เฟิงและเย่อินเสวียนมาถึงโรงแรม และเปิดห้องห้องหนึ่ง!สิ่งที่เย่เฟิงไม่คาดคิด คือผู้หญิงคนนี้เลือกเปิดห้องสวีทคู่รักจริงๆหลังจากเข้ามาด้านใน ภายในห้องมีไฟสีชมพูสลัว ทำให้บรรยากาศดูโรแมนติกเป็นพิเศษเย่เฟิงเลิกคิ้วมองเย่อินเสวียนด้วยสายตาประหลาดใจทว่ากลับเห็นเพียงดวงตาคู่งามของอีกฝ่าย ร่างกายของเธอราวกับกำลังปล่อยฟีโรโมนชวนให้หลงใหล และทุกการเคลื่อนไหวล้วนสามารถดึงดูดผู้คนจนไม่อาจละสายตานี่มันเสน่ห์เหรอ?ดวงตาของเย่เฟิงหรี่ลง ในใจได้แต่ส่งเสียงฮึเป็นเชิงเยาะเย้ยวินาทีต่อมา เขากลืนน้ำลายและถามว่า “อินเสวียน คุณคงจะไม่...”เย่อินเสวียนหัวเราะเล็กน้อย ก่อนที่วินาทีต่อมา เธอจะเดินกรีดกรายเข้ามายืนอยู่เบื้องหน้าเขา“พี่เฟิง พี่ไม่อยากเหรอคะ? วันนี้ฉันจะทำให้พี่สนุกแทบขาดใจเลยละ!”เธอเหยียดนิ้วเรียวยาวออกกรีดไปตามหน้าอกของเย่เฟิงวิน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 465
เย่เฟิงหัวเราะเยาะวินาทีต่อมา เขาก็เดินไปเปิดประตูข้างที่นั่งคนขับ แล้วดึงเย่อินเสวียนออกมาจากรถก่อนจะคว้าเอวเธอมาโอบอย่างรวดเร็ว!เย่อินเสวียนทำส่งเสียงตกใจเล็กน้อยและเหลือบมองโจวชิง แล้วหันไปคล้องแขนของเธอรอบคอของเย่เฟิง: “พี่เฟิง เรารีบไปกันเถอะค่ะ! ฉันจองห้องที่โรงแรมเอาไว้แล้วนะคะ! ห้องแบบสวีทเลยนะ!”เย่เฟิงสาดสายตามองโจวชิง และพูดอย่างเยาะเย้ย: “โจวชิง เคยได้ยินหรือเปล่าว่าม้าดีไม่กลับไปกินฟางเก่าน่ะ? ต่อให้ผมหิวยังไง ผมก็ไม่กลับไปกินของเหลือทิ้งหรอก! ยิ่งกว่านั้น ผมไม่ได้หิว! ใครบอกคุณว่าผมขาดผู้หญิง”โจวชิงมองเย่อินเสวียนที่อยู่ข้าง ๆ เย่เฟิง ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำเธอไม่นึกเลยว่าคนที่อยู่ในรถไม่ใช่นั่วนั่ว แต่กลับเป็น…ผู้หญิงที่สวยหยาดเยิ้มอีกคน!ชายหนุ่มยากจนในตอนนั้น มาตอนนี้กลับถูกรายล้อมไปด้วยสาวสวย!แม้เธอจะมั่นใจในรูปร่างหน้าตาของตัวเอง แต่ก็ต้องยอมรับว่าเธอรู้สึกละอายเล็กน้อยเมื่อเทียบตัวเองกับเย่อินเสวียนเธอยังนึกว่าเย่เฟิงหลงเธอเข้าแล้วซะอีก ทำแบบนี้มันน่าตลกสิ้นดี!“เย่เฟิง! นี่แกว่าใครเป็นของเหลือทิ้ง? แก ไอ้ผู้ชายชั่ว!”“แกมันคนได้ใหม่ลืมเก่า
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 464
“เธอเป็นภรรยาเก่าผมเอง”เย่เฟิงตอบพร้อมขมวดคิ้ว จากนั้นเขาก็เปิดประตูรถลงไปด้วยใบหน้าเย็นชาเมื่อโจวชิงเห็นเขา รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ แล้วเธอก็มองเข้าไปในรถ“นั่วนั่วอยู่ที่ไหน? นั่วนั่วอยู่ในรถหรือเปล่า อาเฟิง ขอฉันเจอหน้าลูกหน่อยได้มั้ย”เย่เฟิงปิดประตูรถและถามด้วยสีหน้าไร้อารมณ์: “โจวชิง คุณคิดจะทำอะไร”โจวชิงมองเย่เฟิงอย่างมีเยื่อใย สายตาของเธอเผยความอ่อนแอ: “ฉันไม่ได้คิดจะทำอะไรเลย ฉันแค่คิดถึงคุณกับลูก ก็เลยมาหาคุณและนั่วนั่ว” เธอตอบอย่างไร้เดียงสาเมื่อเห็นท่าทางเสแสร้งของเธอ เย่เฟิงรู้สึกรังเกียจอยู่ในใจนานมาแล้ว ที่โจวชิงเคยทำตัวดีและอ่อนโยนต่อหน้าเขาและเพราะแบบนั้น เย่เฟิงถึงถูกเธอล่อลวงจนได้แต่งงานและให้กำเนิดนั่วนั่วเย่เฟิงในตอนนั้น ขอแค่โจวชิงออดอ้อนเสียหน่อย เขาก็จะใจอ่อนและยอมเชื่อฟังเธอทุกอย่างแต่ว่า ตอนนี้เย่เฟิงได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของโจวชิงอย่างชัดเจนแล้ว เขาจะไม่หลงกลอุบายซ้ำสอง!“เรามีความสุขกันดี ไม่ต้องการให้คุณมาเจอหรอก รีบไปซะ!”“แล้วก็ อย่ามาที่นี่อีก ไม่อย่างนั้นอย่าโทษที่ผมเรียกรปภ. มาไล่คุณออกไป!”เย่เฟิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 463
เย่อินเสวียนจ้องเย่เฟิง ดวงตาคู่สวยของเธอเผยความสงสัยปนกับความโมโหตามหลักการแล้ว ชายตรงหน้าน่าจะตกอยู่ในมนต์หนอนพิษเสน่ห์ของเธอ แถมหนอนพิษที่เธอใช้ก็เป็นหนอนพิษเสน่ห์ที่มีฤทธิ์มากกว่าหนอนพิษทั่ว ๆ ไปด้วยมีหนอนพิษแบบนั้นอยู่ในร่าง เย่เฟิงน่าจะต้องหลงเธอหัวปักหัวปำถึงจะถูกสิแต่ในเวลานี้ เขากลับทำหน้าขมวดคิ้วกับออกอาการหงุดหงิด?“พี่เฟิง เป็นอะไรไป? อารมณ์ไม่ดีเหรอคะ? นี่ฉันมาหาพี่นะ ทำไมทำหน้าไม่พอใจแบบนั้นละคะ?”เย่อินเสวียนเดินบิดสะโพกเข้าไปหาเขาแล้วถามด้วยท่าทางไม่พอใจเย่เฟิงเลิกคิ้ว ก่อนจะรีบแสดงท่าทีหลงเสน่ห์ เขาส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ไม่หรอก เพราะเรื่องลูกสาวผมน่ะ แต่พอเจอคุณผมก็อารมณ์ดีขึ้นมาเลย!”“ฮึ ฉันนึกว่าพี่ไม่ชอบฉันแล้วซะอีกนะคะ”เย่อินเสวียนส่งเสียงฮึหยอกล้อ“จะเป็นไปได้ยังไง? ก็คุณน่าหลงใหลขนาดนี้ ผมคิดถึงคุณทั้งวันทั้งคืนเลย!”เย่เฟิงมองดูเย่อินเสวียนพร้อมรอยยิ้มเหมือนสุนัขขี้ประจบ ทำราวกับว่าเขาหมกมุ่นคิดถึงแต่เธอเย่อินเสวียนยิ้มยั่วยวนกับส่งสายตาหวานหยาดเยิ้ม: “จริงสิคะ คราวก่อนเอาแต่เป็นห่วงเรื่องลูกสาวคุณ ฉันยังไม่ได้ถามคุณเลยนะ! ตอนนี้คุณมีพลังระดับไหนแ
