แชร์

บทที่ 36

ผู้แต่ง: เฟิงฮั่วเหลียนเทียน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
เมื่อเห็นเย่เฟิงปกป้องเธอจากด้านหน้า ได้ยินคําพูดของผู้ชายคนนี้ หัวใจของหลีเอียนก็สงบลงเล็กน้อย

เธอรู้ เรื่องในวันนี้ เธอไม่ต้องออกหน้าก็ได้

เธอถนัดเรื่องในโลกธุรกิจ แต่กับเรื่องแบบนี้ หลีเอียนไม่รู้ว่าจะจัดการยังไง

“เจ้าหนุ่ม แกพูดอะไร?”

เติ้งเหว่ยเหมาจ้องมองเย่เฟิงและถาม

“หมาตัวนี้มาจากไหน เจ้านายแกยังไม่พูดอะไรเลย แกเห่าอะไร?”

และใบหน้าของซุนหงน่าก็แดงมาก และเธอชี้ไปที่จมูกของเย่เฟิงแล้วก็ด่าอย่างหงุดหงิด

“ผู้หญิงสกปรก ด่าพ่อของฉันไม่ได้นะ!”

เมื่อนั่วนั่วได้ยินพ่อของเธอถูกด่า ก็ได้โมโหทันที

ใบหน้าเล็กๆ ก็ได้ตะโกนด้วยความโกรธ

“เด็กเวรนี่มาจากไหน? กล้ามาด่าฉัน? ฉันตีแกตายแน่!”

ซุนหงน่าพูดเสียงแหลม ก็ได้จะตบนั่วนั่ว

เย่เฟิงจะปล่อยให้นั่วนั่วโดนตบได้ยังไง ก็ได้รีบดึงเจ้าตัวเล็กไปข้างหลัง

เวลาเดียวกัน สายตาก็ได้เยือกเย็นขึ้น!

“หมาอย่างแกมองอะไรอยู่ห๊ะ? นี่คือลูกสาวของแกเหรอ? พ่อชอบเห่า ลูกก็ได้เลียนแบบใช่ไหม?”

ซุนหงน่าด่าได้น่าเกลียดเอามากๆ

เย่เฟิงพูดประโยคนั้น เหมือนว่าจะได้ไปเหยียบหางของเธอเข้าแล้ว

วินาทีถัดมา เธอมองไปที่หลีเอียนด้วยรอยยิ้นเย็นชา :“คุณหนูหลี คิดไม่ถึง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 37

    ขณะที่เขาพูด เขายกมือขึ้นเพื่อตบเย่เฟิงเย่เฟิงรีบหลบ:“อย่าแตะต้องฉัน มันสกปรก!”“เจ้าหนุ่ม ทางที่ดีแกพูดออกมาให้ชัดเจน ! โรคอะไร มึงแม่งหมายความว่าอะไร?”ใบหน้าของเติ้งเหว่ยเหมาเปลี่ยนไป สีหน้าของเขาก็ได้ตึงเครียด“ถ้าฉันเดาไม่ผิด ภรรยาของแกไม่ได้ให้แกแตะมานานกว่าสามเดือนแล้วใช่ไหม? เพราะเธอได้โรคสกปรก และเธอจะไม่กล้าให้แกแตะจนกว่าเธอจะหาย ถ้าแกไม่เชื่อ แกสามารถเปิดเสื้อผ้าของเธอขึ้นมาดูด้วยตัวเอง!ส่วนเป็นโรคนี้ได้ยังไง ฉันไม่ต้องพูดอะไรมากแล้วใช่ไหม? หึๆ……”เย่เฟิงมีสีหน้าเรียบๆเมื่อพูดจบ ซุนหงน่าที่ได้โวยวายมาตลอด ก็ได้มองเย่เฟิงด้วยสายตาที่น่าหวาดกลัวชายคนนี้รู้ได้อย่างไรว่าเธอเป็นโรคสกปรก?ซุนหงน่าแต่งงานกับเติ้งเหว่ยเหมาซึ่งแก่กว่าเธอมากกว่า 20 ปีเพื่อเงินไม่ว่ายังไงเติ้งเหว่ยเหมาก็แก่แล้ว ชีวิตสามีภรรยาของพวกเขาก็ไม่กลมกลืนกันมากนัก และซุนหงน่าก็ได้เป็นหญิงที่อยากมาตลอดเธอเอาเงินของเติ้งเหว่ยเหมา ไปเลี้ยงหนุ่มอายุน้อยด้านนอกโรคของเธอ ก็ได้มาอย่างนี้“น่าน่า! นี่มันเรื่องอะไร? ”เติ้งเหว่ยเหมาถามด้วยใบหน้าเคร่งเครียด“ที่รัก คุณอย่าฟังเรื่องไร้สาระของเขา! ฉัน

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 38

    “ผิดแล้ว! ฉันไม่ต้องการให้ลูกสาวของฉันเห็นความตายของพวกแก!”สายตาของเย่เฟิงก็ได้เคร่งครึม แล้วก็ได้ปล่อยไออาฆาตออกมา และพูดด้วยน้ําเสียงเย็นชาในเวลานี้ ประตูห้องส่วนตัวถูกล็อคและมีนักฆ่าแปดคนที่ปลอบตัวเป็นพนักงานมา!เวลานี้ พวกเขาทั้งหมดจ้องมองเย่เฟิงด้วยเจตนาฆ่าผู้นําคือชายหนุ่มผมยาว ที่มีออร่าที่ชั่วร้ายและเย็นชาบนร่างกายของเขา“เจ้าหนุ่ม ฉันไม่รู้ว่าแกได้ความมั่นใจมาจากไหน”ขณะที่เขาพูด ชายหนุ่มชั่วร้ายผมยาวมองไปที่หลีเอียน และเยาะเย้ย:“คุณหนูหลี คราวนี้คุณทําให้คุณชายใหญ่โกรธมาก คุณชายใหญ่สั่งให้ฆ่าผู้ชายคนนี้ต่อหน้าคุณ ให้คุณเห็นว่า เขานั้นได้ซวยเพราะคุณขนาดไหน”เมื่อได้ยินแบบนั้น ใบหน้าที่เรียวสวยของหลีเอียน ก็ดูไม่ดีเล็กน้อยอีกฝ่ายไม่ได้พูดชื่อฉู่เทียนหลงไปตรงๆ แต่หลีเอียนจะไม่รู้ได้ยังไงว่าคุณชายใหญ่ที่พวกเขาพูดถึงคือใคร“พวกแกกล้ามาก! ถ้าจะฆ่าเขา ก็มาฆ่าฉันก่อน!”หลีเอียนกัดฟัน พูดอย่างนั้นจบเขาก็ได้ไปขวางหน้าเย่เฟิง โดยใช้ร่างกายที่อ่อนแอของเธอปกป้องเย่เฟิง“เย่เฟิง คุณกระโดดออกจากหน้าต่างพร้อมกับนั่วนั่วเร็ว! พวกเขาไม่กล้าทําอะไรฉัน!”เธอพูดอย่างกังวล และในขณะ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 39

    ใบหน้าของเย่เฟิงน่ากลัว ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายฟิ้ว!ในเวลานั้น ฆาตกรคนหนึ่งวิ่งเข้ามา มีดคมในมือของเขาก็ตรงไปที่หน้าท้องของเย่เฟิงทักษะของเขามีความคล่องตัว เห็นได้ชัดว่าได้รับการฝึกฝนอย่างมืออาชีพแต่ว่า ต่อให้เป็นมืออาชีพขนาดไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทะลุขีดจํากัดของร่างกายมนุษย์แต่เย่เฟิงตรงหน้าพวกเขา ภายใต้การหล่อเลี้ยงของพลังมังกร ก็ราวกับว่าเป็นเหมือน“ยอดมนุษย์”และทุกวันนี้เขายังไม่หยุดฝึกฝน“วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน”นอกจากร่างกายที่ฟัดแทงไม่ได้แล้ว เย่เฟิงยังเชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้เชิงรุกและการฆ่าแล้วเพี๊ยะ!ระหว่างสายฟ้าฟาด เย่เฟิงคว้าข้อมือของนักฆ่าได้อย่างแม่นยําแค่ออกแรง กระดูกมือของอีกฝ่ายก็ได้แตกละเอียดมีดคมในมือของฝ่ายตรงข้ามก็หลุดออกมา และเย่เฟิงก็แย่งมันไปในทันที!ตึง!มีเสียงใบมีดบาดเข้าเนื้อหนัง และมีดก็ได้แทงไปที่ลําคอของนักฆ่าความเจ็บปวดของกระดูกมือแตก ทําให้นักฆ่าอยากกรีดร้องตามสัญชาตญาณ แต่เสียงกรีดร้องหยุดลงอย่างกะทันหันดวงตาของนักฆ่าเบิกกว้าง และเลือดพุ่งออกมาจากลําคอของเขา ซึ่งทำได้เพียงออกเสียง“อึก อึก”เท่านั้น ใบหน้านั้นก็ได้เต็

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 40

    เย่เฟิงไม่รู้ ว่าได้มีคนกำลังมาหาเรื่องตนในห้องนั้น ก็ได้เต็มไปด้วยแรงอาฆาต!หลีเอียนดูฉากที่เกิดขึ้นตรงหน้าของเธอ ก็ตกตะลึงไปแล้ว!ช่วงเช้า เธอเห็นเย่เฟิงทำให้ชิวอี้ที่ มาจากทหารกองกำลังพิเศษพิการ ก็ได้ประหลาดใจพอแล้วแต่เมื่อเทียบกับความตกใจ ตอนนี้ ก็เหมือนกับแม่มดตัวน้อยปะทะกับแม่มดตัวใหญ่ใบมีด ได้สั่นไหว เลือดก็ได้สาดไปทั่ว!เย่เฟิงได้เอามีดที่ได้แย่งมา แล้วก็ต่อสู้กับนักฆ่าอีกเจ็ดคนที่เหลือแต่ว่า ตำแหน่งของนัก ล่าและเหยื่อนั้นได้ถูกสลับกัน!ตึง!และก็ได้มีเสียงแทงดังขึ้น นักฆ่าคนที่เจ็ดก็ได้จับคอของตัวเองแล้วล้มลง ตรงนั้นเหมือนว่าได้มีหลุดแผลเพิ่มขึ้นดูเหมือนว่าเขากลัวจริงๆว่าเสียงกรีดร้องของนักฆ่าเหล่านี้จะปลุกนั่วนั่วตื่น เย่เฟิงก็ได้โจมตีไปที่คอของพวกเขาทั้งหมด!ในที่สุด ก็เหลือชายหนุ่มผมยาวคนนั้นคนเดียว!เห็นว่าอีกฝ่ายเต็มไปด้วยแรงอาฆาต มือก็ได้แกว่งมีดอย่างแรง อาศัยตอนที่เย่เฟิงฆ่าอีกคน ก็ได้แทงไปที่กลางหลังของเย่เฟิงชายหนุ่มผมยาว ก็เป็นนักฆ่าที่ไม่ควรประเมิณความสามารถของเขาต่ำ ความสามารถของเขาก็ได้ถึงระดับพลังแสงสว่าง!พรึด!ในเวลาต่อมา มีดของเขาก็ได

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 41

    ก่อนที่จะโยนมีดทิ้ง เย่เฟิงได้ใส่พลังมังกรในนั้น จากนั้นควบคุมมีดผ่านพลังมังกรชายหนุ่มผมยาวมองไปที่มือขวาที่บินออกไป ดวงตาของเขาเกือบหลุดออกมา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความน่าไม่เชื่อและความสยดสยองตอนที่ตั้งสติได้ กําลังจะกรีดร้อง ก็ได้มีอะไรแวบไป มือที่เหมือนกับเหล็กไหล ได้ไปบีบที่คอของเขา“ชู่ว!”คลิก!เย่เฟิงทําท่าเงียบ จากนั้นก็หักคอของหนุ่มผมยาวอย่างไร้ความปราณี“เฮ้อๆ ก็ว่ากันว่าปืนเร็วกว่ามีด ฉันจะไม่เชื่อได้อย่างไร?”เย่เฟิงยิ้มชั่วร้าย มองลงมาที่ชายหนุ่มผมยาวที่ยังไม่ได้ตายทันทีตรงพื้นชายหนุ่มผมยาวอ้าปาก และคนสุดท้ายก็ตายก่อนตายมีเพียงสองคําในความคิด: ปรมาจารย์!ใส่พลังลงวัตถุ แล้วก็ควบคุมมันมาฆ่าคน!นี่คือวิธีการของปรมาจารย์!คุณชายฉู่ ส่งพวกเขามามาฆ่าปรมาจารย์!“ไม่เป็นไรแล้ว ผมได้ฆ่าพวกเขาได้หมดแล้ว แต่ว่า คุณจะเก็บกวาดเรื่องพวกนี้ไหวไหม?”เย่เฟิงในเวลานี้ หยิบทิชชู่เปียกจากโต๊ะอาหาร ถามไปพร้อมกับเช็ดเลือดที่กระเด็นมาบนใบหน้าของเขาหลีเอียนใช้เวลานานกว่าจะตั้งสติได้ดวงตาสวยงามคู่นั้น มีความประหลาดใจและความหวาดหวั่นตน ได้หาปีศาจแบบไหนมาแสร้งทําเป็นคู่หมั้

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 42

    หลีเอียนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อเธอเห็นคนเหล่านี้ยืนอยู่นอกประตูด้วยความงุนงงหลังจากพังประตูศพในสถานที่แห่งนี้ ถ้ามีคนเห็นมากเกินไป มันมักจะเป็นปัญหา!“ที่แท้ก็เป็นคุณเติ้งและเฮียปา พวกคุณมาทําอะไรที่นี่?”หลีเอียนอุ้มนั่วนั่วไว้ในอ้อมแขน และถามด้วยใบหน้าเย็นชาเย่เฟิงโยนทิชชู่เปียกที่เช็ดเลือดทิ้ง มองไปที่คนพวกนั้นด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกต้นขาเติ้งเหว่ยเหมาสั่น เมื่อเขารู้สึกถึงสายตาของเย่เฟิง หัวใจของเขาก็เกือบจะหลุดออกมาเวลานี้มีแค่พวกเย่เฟิงเพียงสามคนในห้อง ต่อให้สมองมีแค่ขี้ก็รู้ว่า ศพพวกนี้ใครเป็นคนจัดการไม่มีทางเป็นหลีเอียน! เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้นก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้!หรือก็คือ คนเหล่านี้……เย่เฟิงเป็นคนฆ่าทั้งหมด!“ผะ ผมมาที่นี่เพื่อ……มาขอบคุณคุณเย่ครับ!”เสียงของเติ้งเหว่ยเหมาสั่น รอยยิ้มที่น่าเกลียดก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา“อ้อ มาขอบคุณผม?”เย่เฟิงเลิกคิ้วและถามอย่างสนุก“ใช่ ใช่ครับ! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเย่ ช่วยผมกระชากหน้ากากของซุนหงน่าไอ้ตัวเมียนั่น ผมคงยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย! ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เธอสวมเขาผมเลย ดีไม่ดีผมอาจจะติดโรคนั้นมาก็ได้คุ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 43

    “คุณหนูหลี คุณเย่! ผม……ผม……ไม่เกี่ยวกับผมนะครับ!”“ผมสัญญา ผมจะไม่พูดอะไรออกไป!”เจ้าของร้านหม้อไปเกือบจะคุกเข่าลง“อย่าตื่นตะหนกไป ช่วยเปลี่ยนห้องอาหารให้เราหน่อย!”หลีเอียนพูดออกไปเรียบๆ……สิบนาทีต่อมา!หลีเอียนก็ได้โทรศัพท์ให้ผู้คนมากําจัดศพเหล่านั้น ส่วนทางร้านหม้อไฟ ก็ให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่เพื่อระงับกดข่างเรื่องนี้ที่จริงต่อให้ไปรบกวนตำรวจ เย่เฟิงก็ไม่เป็นไรแต่ว่า ไม่ว่ายังไงก็ยุ่งยากเล็กน้อย เพราะต้องจัดการตามขั้นตอนเมื่อถึงห้องอาหารอีกห้อง เย่เฟิงก็ได้ลูบหัวของนั่วนั่ว และเจ้าตัวเล็กก็ตื่นขึ้นในเวลานี้ อาหารแสนอร่อยทุกชนิดถูกวางไว้บนโต๊ะ เจ้าของร้านก็ได้ได้ให้เมนูพิเศษมาเพิ่มนั่วนั่วกระพริบตา ดูขี้เกียจ และพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย:“นั่วนั่วหลับไปได้ยังไงคะ ?นั่วนั่วอยากกินของอร่อยนะ!”ขณะที่พูด เจ้าตัวเล็กมองไปที่ของบนโต๊ะ ก็ได้กลืนน้ำลายเย่เฟิงยิ้มและลูบหัวของนั่วนั่ว:“อยากกินอะไรครับ พ่อลวกให้!”“อืม อืม!” นั่วนั่วพยักหน้าหน้าเล็ก ๆ ของเธอหลีเอียนนั่งข้างๆ มองไปที่เย่เฟิงที่มีใบหน้าที่อ่อนโยนและดูเอ็นดูในเวลานี้ ก็คิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เป็นคว

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 44

    หลังจากรับประทานอาหารแล้ว เย่เฟิงก็ขับรถไปส่งหลีเอียนกลับไปที่ชุมชนคฤหาสน์หยู่กวงตี่ที่อาศัยอยู่ จากนั้นสองพ่อลูกก็กลับไปที่บ้านเช่าเย่เฟิงคำนวณในใจว่า อีกไม่กี่วันควรซือบ้าน แล้วมีบ้านเป็นของตัวเองได้แล้วเช่าบ้านอยู่ไปตลอดแบบนี้ ก็ไม่ใช่วิธีที่ดี!สิ่งสําคัญที่สุดคือ เย่เฟิงต้องมีเงินอยู่ในมือวันนั้นที่ตระกูลซ่ง แม้ว่าเย่เฟิงหลบปกฏิเสธยังไง ซ่งเหล่าเย๋ก็ยังเอาบัตรสองใบให้เขานั่นก็คือ บัญชีของเย่เฟิงได้มีเงินมากกว่ายี่สิบล้าน ซื้อบ้านได้สบายเมื่อพวกเขาสองพ่อลูกกลับถึงบ้านก็เป็นเวลาสองทุ่มแล้วทันทีที่ลงจากรถ ก็เห็นร่างหนึ่งอยู่ที่ประตูเมื่อเห็นคนนี้ เย่เฟิงก็ขมวดคิ้วและแอบพูดในใจว่าว่าเธอทําอะไรที่นี่?นั่วนั่วกระพริบตาโต ประหลาดใจก่อน แล้วก็ได้ดีใจ“คุณแม่! คุณแม่มาแล้ว!”“พ่อค่ะดูสิ คือคุณแม่!”เย่เฟิงเห็นว่าลูกสาวของเขามีความสุขเช่นนี้ เขาจึงได้แต่ฝืนยิ้มและพยักหน้าวินาทีต่อมา นั่วนั่วก็ปลดเข็มขัดนิรภัยด้วยตัวเอง เปิดประตูรถแล้วกระโดดลงไป!“คุณแม่!”ร่างเล็ก ๆ วิ่งตรงไปที่คนข้างหน้า อีกฝ่ายไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโจวชิ้ง ?เด็กยังไงก็เป็นเด็ก ไม่ว่าโจวชิ้งจะใจร้า

บทล่าสุด

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 269

    “ถ้าขุดเจออะไรสกปรกจริงๆ ฉันจะกินมันเข้าไปเลย!”อาจารย์คงพูดด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม แสดงออกถึงความเชื่อมั่นในฝีมือของตัวเอง “เล่นใหญ่ขนาดนี้เชียว?”เย่เฟิงส่ายหัวพลางถอนหายใจ รถขุดเริ่มทำงานตามจุดที่เย่เฟิงชี้ไว้ขณะที่เย่เฟิงยืนดูอยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ถงซวี่เย่เองก็มีสีหน้าเคร่งเครียด ดวงตาจับจ้องไม่กะพริบส่วนเฉาเริ่นกับอาจารย์คงยืนกอดอกอยู่ไม่ไกลนัก ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มเยาะ ไม่กี่นาทีต่อมา ก็ขุดลึกลงไปได้สี่ถึงห้าเมตร แต่กลับพบเพียงก้อนหินรกๆ เท่านั้น“ตลกจริงๆ! ไอ้ที่นายบอกมันอยู่ไหนล่ะ? ไม่รู้รึไงว่าฉันมีชื่อเสียงขนาดไหนในวงการฮวงจุ้ย กล้ามาสงสัยในฝีมือฉันเนี่ยนะ? ไอ้หนุ่ม จ่ายค่าเสียหายมาเลย ฉันไม่เอาเยอะ สักห้าล้านพอ!”อาจารย์คงพูดด้วยความภูมิใจ “คุณเย่ ถ้าคุณไม่มีเงินจ่าย ก็ขอโทษอาจารย์คงซะ เดี๋ยวผมจะช่วยพูดให้ แล้วปล่อยให้เรื่องนี้จบๆ ไปอย่ากลับไปขอเงินคุณหลีเลยนะ แบบนั้นมันไม่ดี” เฉาเริ่นพูดพลางเย้ยหยัน “คุณชายเฉา จะขุดต่อไหมครับ?”คนงานของเขาเอียงศีรษะออกมาถาม“ขุดต่อไป!” เย่เฟิงพูดเสียงเรียบ ไม่สนใจคำพูดของอาจารย์คงและเฉาเริ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 268

    โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนท้ายที่เย่เฟิงพูดเชิงเย้ยหยันด้วยแก้วเหล้านั้น ทำให้เฉาเริ่นยิ่งรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก “ผมเรียกพี่เย่มาช่วยดูฮวงจุ้ยหน่อยน่ะ” ถงซวี่เย่พูดด้วยรอยยิ้ม พอได้ยินเช่นนั้น เฉาเริ่นก็ขมวดคิ้วทันที “คุณชายถง เรื่องงานก่อสร้างนี่ปล่อยให้ตระกูลเฉาของเราจัดการเถอะ คุณไม่ต้องกังวลหรอก!”“ผมคอยดูสักหน่อยดีกว่า” ถงซวี่เย่ตอบ “คุณชายถง คุณไม่เชื่อใจผมแล้วเหรอ?”เฉาเริ่นพูดด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย ขณะนั้นเอง ชายชราที่ดูมีลักษณะคล้ายคนมีวิชาในชุดกี่เพ้าเหลืองก็แค่นเสียงดังอย่างไม่พอใจ เฉาเริ่นแนะนำถงซวี่เย่ว่า “นี่คืออาจารย์คง ท่านเป็นอาจารย์ฮวงจุ้ยชื่อดังแห่งหยุนเฉิง ก่อนเริ่มงานก่อสร้างอะไรที่บ้านผมก็มักจะเชิญท่านอาจารย์คงมาดูให้เสมอ มีอาจารย์คงอยู่ตรงนี้แล้ว ไม่จำเป็นต้องเชิญใครที่ไม่ได้เรื่องมาดูอีกหรอกคุณชายถง คุณพาคุณเย่กลับไปเถอะ”พูดจบ เฉาเริ่นก็หันไปมองเย่เฟิงด้วยสายตาเหยียดหยามพร้อมโบกมือไล่ อาจารย์คงพยักหน้าเล็กน้อยก่อนพูดด้วยความหยิ่งยโส “ผมตรวจดูที่นี่แล้ว ฮวงจุ้ยดีมาก มีแสงแห่งโชคลาภปกคลุม สามารถเริ่มงานก่อสร้างอย่างสบายใจได้เลยพลังชั่ว

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 267

    เมื่อได้ยินหลีเทียนกังพูดเช่นนี้ หลี่เยว่ผิงก็ฉายแววดีใจออกมาหลีถิงกลับเผยสีหน้าตกใจ “พ่อคะ ไม่…ไม่จริงหรอกใช่ไหมคะ? พ่อเองก็อยาก…”หลีเทียนกังขรึมหน้าลง แล้วจ้องหลีถิงเขม็ง “ถิงถิง แกอย่าพูดออกไปมั่วซั่วล่ะ! ถ้าย่าของแกตาย นั่นก็เพราะหลีเอียนกับไอ้หน้าขาวแซ่เย่! เข้าใจไหม?”หลีถิงตัวสะดุ้ง แล้วพยักหน้าด้วยความหวาดกลัว “เข้า…เข้าใจแล้วค่ะ!”วินาทีต่อมา หลีเทียนกังพลันสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกดโทรหาเบอร์หนึ่งในฐานะที่เป็น ‘คุณชายรอง’ ของตระกูลหลี อำนาจของเขาในตระกูลย่อมมีคนสนิทคนหนึ่งอยู่แล้ว“หลีปา จัดการหมอหลี่ที่มาดูอาการผู้อาวุโสวันนี้ซะ! จัดการให้สะอาดล่ะ!”หลังจากวางสาย หลีเทียนกังแค่นเสียงเย็นชาไปทีหนึ่งก่อนจะกล่าวเสียงขรึมว่า “เรื่องนี้จะต้องหาแพทย์แผนจีนที่เก่งกาจคนหนึ่ง และต้องทำแบบเงียบๆ ไร้ร่องรอยด้วย!”หลี่เยว่ผิงกล่าวด้วยสายตาเป็นประกาย “จริงสิคะที่รัก ฉันได้ยินมาว่าหมอเทวดาจู้จากโม๋ตูคนนั้นมาที่หยุนเฉิงแล้ว ไม่กี่วันก่อนยังมารักษาที่คลินิกจู้คังด้วย หรือว่า…จะหาเขาดี?”คลินิกจู้คังที่หมอเทวดาจู้คนนี้ก่อตั้งขึ้นเป็นคลินิกลูกโซ่ ตอนนี้มีคลินิกย่อยอยู่ทั่วประเทศแล้ว

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 266

    ส่วนสถานการณ์ของเจ้าสามและเจ้าสี่ไม่ชัดเจนนักผู้อาวุโสหลีหน้าเสียต่อหน้าหลีเอียนและเย่เฟิงมานักต่อนัก สุดท้ายยังต้องยอมจำนนอย่างน่าอับอายอีกเธอในตอนนี้ไม่ถูกกับครอบครัวลูกชายคนโตเลยแม้แต่นิด!ดังนั้นเธอย่อมต้องสนับสนุนคนที่ไม่ถูกกับอีกฝ่ายเช่นเดียวกันอยู่แล้วซึ่งคนคนนั้น ก็มีเพียงหลีเทียนกัง ลูกชายคนรองเท่านั้น…หลังจากที่กลับจากคฤหาสน์ตระกูลหลี ทันทีที่หลีเทียนกังขึ้นรถไป หลี่เยว่ผิวและหลีถิงที่รออยู่บนรถก่อนแล้วก็เอ่ยถามอย่างรอไม่ไหว“ที่รัก ผู้อาวุโสเป็นยังไงบ้าง? ใกล้จะไม่ไหวแล้วใช่ไหม?”ภรรยาคนนี้ทำหน้าตั้งตารอ“พ่อคะ พ่อต้องทำให้ย่าเขียนพินัยกรรมมอบหุ้นส่วนทั้งหมดให้พ่อก่อนที่ท่านจะตายนะคะ!”หลีถิงเองก็ทำหน้าโลภมากหลีเทียนกังแค่นเสียงเย็นชา แล้วโบกมืออย่างอารมณ์เสีย “คิดอะไรอยู่น่ะ? ผู้อาวุโสยังไม่ตายเร็วๆ นี้หรอก หมอบอกว่าแค่พักผ่อนดีๆ รักษาอาการป่วยให้ดี ก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง!”เมื่อได้ยินดังนั้น หลี่เยว่ผิงและหลีถิงก็เผยสีหน้าผิดหวังออกมาหลีเทียนกังเห็นดังนั้น ก็กล่าวด้วยน้ำเสียงไม่ดีว่า “แต่ผมขู่ผู้อาวุโสไป ให้ท่านรู้สึกว่าตัวเองเหลือเวลาอีกไม่มากแล้วแล

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 265

    เมื่อเห็นท่าทางของลูกชายคนรอง ผู้อาวุโสหลีก็รู้สึกไม่ดี!ท่าทีของอีกฝ่าย ทำให้เธอรู้สึกเหมือนว่าตนใกล้จะตายแล้วอย่างไรอย่างนั้น"เป็นอะไรกันแน่? บอกมา!"ผู้อาวุโสหลีถามเสียงเข้ม สีหน้ายิ่งแดงก่ำกว่าเดิมพร้อมไอเป็นครั้งคราว"แม่ ไม่มีอะไรจริงๆ แม่พักผ่อนให้สบายเถอะ"หลีเทียนกังพยายามปลอบแต่ผู้อาวุโสหลียังจับตาดูลูกชายอยู่ครู่หนึ่งก่อนถอนหายใจ "เฮ้อ…ฉันเองก็อายุมากแล้ว ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นก็ไม่แปลก! เพียงแต่…ฉันไม่ยอม!"เธอพูดพลางตบโต๊ะด้วยความโกรธหลังจากใช้ชีวิตอย่างเด็ดเดี่ยวมาตลอด สุดท้ายเธอกลับพ่ายแพ้ให้กับหลานสาวตัวเอง จนถึงขั้นเสียบริษัทยาไปทั้งหมดความรู้สึกนี้ยากที่จะทำใจยอมรับได้ แม้จะเป็นวาระสุดท้ายก็ตาม!"แม่ครับ ผมจะช่วยกู้ศักดิ์ศรีกลับมาให้แม่เอง!"หลีเทียนกังกัดฟันและกล่าวด้วยน้ำเสียงเคียดแค้นครั้งนี้ไม่ใช่การแสร้งทำ!เมื่อคิดๆ ดูแล้ว ครอบครัวเขาหน้าด้านหน้าทนไปขอหลีเอียน แต่กลับถูกขับไล้ออกมาอย่างไร้เยื่อใย ในใจเขาเองก็รู้สึกอับอายและโกรธมากเช่นกัน"แม่ ถึงแม้เราจะเสียเปรียบเรื่องบริษัทยา แต่เราสามารถหาวิธีอื่นจัดการครอบครัวพี่ใหญ่ได้นี่ครับ!หลีหย่วนยังไงก็

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 264

    “ราคาสูง? สูงแค่ไหน?”เย่เฟิงขมวดคิ้วถาม“ยกตัวอย่างเช่น ยาหนึ่งเม็ดจากตระกูลนี้ ราคาก็สูงถึงหลักสิบล้าน ส่วนทักษะวิชาการต่อสู้บางเล่มอาจทะลุไปถึงร้อยล้านเลย...”หลีหยวนเล่าความเป็นมาของตระกูลกู่นี้ให้เย่เฟิงฟังตระกูลกู่เป็นตระกูลที่เงียบสงบและไม่เผยตัวต่อสาธารณะ แต่ก็แข็งแกร่งมากพวกเขาไม่ทำธุรกิจข้างนอก แต่ก็ร่ำรวยมหาศาลลำพังแค่งานประมูลหนึ่งครั้ง ก็สามารถทำรายได้ถึงหลายพันหลายหมื่นล้านแล้วยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลนี้ยังเต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญฝีมือสูงที่สามารถรับงานต่างๆ ได้ แต่ค่าจ้างก็แพงมากเช่นกันแน่นอนว่าความสามารถของยอดฝีมือที่ส่งไปนั้น ก็เก่งกาจมากเช่นกันเฉินจิงเทียนที่ได้ชื่อว่าเป็นนักสู้อันดับหนึ่งในมณฑลเจียง ยังอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้เชี่ยวชาญบางคนในตระกูลนี้ด้วยซ้ำ เพียงแค่พวกเขาไม่เปิดเผยตัวเท่านั้นหลังจากที่หลีหย่วนพูดจบแล้ว เย่เฟิงก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและรู้สึกหนักใจตระกูลกู่จะมีผู้เชี่ยวชาญหรือยอดฝีมืออะไรไม่เกี่ยวกับเขา สิ่งที่เขาต้องการคือของประมูลราคาสูงลิ่วที่หลีหย่วนพูดถึงตามที่หลีหย่วนกล่าว ราคาของหยกพลังวิญญาณนั่น เผลอๆ อาจสูงถึงร้อยล้านเลยก็ได้

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 263

    ใช่แล้ว หลีเอียนรู้เรื่องจี้หยกรูปมังกรของเย่เฟิงตอนที่เย่เฟิงโดนรถของเธอชนแล้วกระเด็นไป ตอนนั้นเขากำจี้หยกชิ้นนั้นไว้แน่น หลีเอียนจึงจำมันได้ขึ้นใจอีกทั้งตอนที่เย่อินเสวียนหยิบภาพวาดออกมา หลีเอียนเองก็สงสัยอยู่ในใจ แต่ไม่ได้แสดงออกมาเมื่อได้ยินคำขู่ของหลีเอียน สีหน้าของเย่เฟิงก็เปลี่ยนไปทันที แววตาของเขาแฝงด้วยความเย็นชา “คุณกำลังขู่ผมอยู่เหรอ?”หลีเอียนที่เห็นสายตาเย็นชาของเย่เฟิง ก็หยุดชะงักไปเล็กน้อย ในใจเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและความไม่พอใจ เธอจ้องมองเขาอย่างน้อยใจ“ใช่ ฉันขู่คุณ แล้วจะทำไม? ยังจะกล้าขัดคำสั่งฉันไหม?”เย่เฟิงถอนหายใจเล็กน้อย รู้สึกปั่นป่วนในใจเมื่อเห็นท่าทางของเธอ สุดท้ายเขาก็ยอมจำนน“โอเคๆ ผมจะทำตามที่คุณบอก โอเคไหม คุณภรรยาผู้ยิ่งใหญ่ของผม...แต่คุณต้องช่วยผมเก็บเรื่องนี้เป็นความลับนะ”หลีเอียนจ้องเขาด้วยสายตาไม่พอใจแล้วพูดขึ้น “ก็ต้องดูพฤติกรรมของคุณแล้ว”“ผมว่าผมก็ทำตัวดีมาตลอดนะ”“แย่สุดๆ!”หลีเอียนกัดฟันและพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เย็นชาทำให้เย่เฟิงได้แต่นั่งหน้าหมอง พร้อมคิดในใจว่า(ผู้หญิง เหอะๆ…เปลี่ยนอารมณ์ง่ายเหมือนเปลี่ยนหน้าหนังสือเลย!

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 262

    สวี่ซีเหยียนหน้าซีดด้วยความกลัว "เย่เฟิง ช่วยหน่อยเถอะนะ เห็นแก่ที่ฉันกับเอียนเอียนเป็นเพื่อนกัน นายอย่าถือสาฉันเลยนะ ช่วยฉันด้วย…ฉันไม่อยากโดนหนอนพิษ..."เหล่าทายาทตระกูลใหญ่ทั้งหลายต่างพากันตกใจกลัว ร้องขอความช่วยเหลืออย่างหมดท่า"หึๆ ตอนนี้รู้สึกกลัวแล้วเหรอ? ไม่ต้องตกใจไป หนอนพิษเพิ่งเข้าไปไม่นาน ยังอยู่แค่ในกระเพาะอาหารของพวกเธอ ยังไม่เข้ากระแสเลือดกลับไปเอาผงสารส้มละลายน้ำร้อน แล้วก็ล้วงคอให้อาเจียนออกมา อาเจียนออกมาให้หมดจนไม่มีอะไรเหลือค้างอยู่"เย่เฟิงพูดนิ่งๆเมื่อพูดจบ เหล่าทายาทตระกูลใหญ่ต่างรีบพุ่งออกจากห้อง ไม่รอช้าแม้แต่วินาทีเดียวเซียวคุนกับถงซวี่เย่ยิ่งรู้สึกศรัทธาและเคารพเย่เฟิงมากขึ้นไปอีกหลังจากนั้น เซียวคุนก็เปลี่ยนห้องเพื่อทานอาหารกันสี่คนแบบเรียบง่ายหนึ่งชั่วโมงต่อมา...เย่เฟิงและหลีเอียนออกมาจากร้านเชียนเว่ยเซวียน กำลังจะขึ้นรถไปส่งบอสสาวสวยกลับบ้านหลีเอียนเดินตามหลังเย่เฟิง มองเย่เฟิงที่เดินนำหน้าไปอย่างไม่สนใจใยดีด้วยสายตาที่มีแววขุ่นเคืองตอนทานอาหารเมื่อครู่ หลีเอียนเห็นเซียวคุนหลงใหลและอ่อนโยนกับเย่อินเสวียน ก็รู้สึกแปลกๆ แล้วแม้จะรู้ว่าเซ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 261

    หลังจากหายใจได้ไม่กี่อึดใจ เซียวคุนก็รู้สึกถึงความขมคาวในลำคอของเขา"แหวะ!" ทันใดนั้น เขาก็อาเจียนออกมา!พบว่ามีหนอนสีแดงสดตัวหนึ่งถูกอาเจียนออกมาจากปากของเขา!"อ๊า!" ฉากนี้ทำให้หญิงสาวบางคนในที่นั้นกรีดร้องออกมาส่วนคนอื่นๆ ก็มองด้วยความตกใจกลัว รู้สึกขนลุกและหัวใจเต้นแรงเซียวคุนที่ตอนนี้สีหน้ากลับมาเป็นปกติ แววตาที่เคยหลงใหลในเย่อินเสวียนหายไป แทนที่ด้วยความสับสนสงสัยเขามองดูหนอนพิษที่ตัวเองอาเจียนออกมาอย่างตกใจและโมโห "เสวียนเอ๋อร์ ฝีมือคุณจริงๆ เหรอ?"แต่เย่อินเสวียนกลับไม่สนใจเขาเลย สำหรับเธอแล้ว เซียวคุนก็แค่เครื่องมือเท่านั้นในเมื่อเครื่องมือถูกทำลาย เธอก็มองเย่เฟิงด้วยความโกรธแค้น"ไอ้ผู้ชายบ้า มาขัดขวางฉันอีกแล้ว! วอนหาที่ตาย!”เธอด่าด้วยความเกลียดชัง ก่อนจะเคลื่อนไหวพุ่งตรงไปหาเย่เฟิงอย่างรวดเร็ว มือข้างหนึ่งทำเป็นมีดแล้วฟันไปที่คอของเขา ส่งเสียงฟาดลมอันดุดันออกมาเย่เฟิงเบิกตากว้าง แล้วรีบรับมือทันที!ปัง! ปัง! ปัง...ทั้งสองกระโดดเหยียบบนโต๊ะ ต่อสู้กันไปมาสามครั้งในพริบตาเดียว เย่อินเสวียนส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนจะถอยร่นกลับด้วยแรงผลักจากนั้นใช้

DMCA.com Protection Status