แชร์

บทที่ 36

เมื่อเห็นเย่เฟิงปกป้องเธอจากด้านหน้า ได้ยินคําพูดของผู้ชายคนนี้ หัวใจของหลีเอียนก็สงบลงเล็กน้อย

เธอรู้ เรื่องในวันนี้ เธอไม่ต้องออกหน้าก็ได้

เธอถนัดเรื่องในโลกธุรกิจ แต่กับเรื่องแบบนี้ หลีเอียนไม่รู้ว่าจะจัดการยังไง

“เจ้าหนุ่ม แกพูดอะไร?”

เติ้งเหว่ยเหมาจ้องมองเย่เฟิงและถาม

“หมาตัวนี้มาจากไหน เจ้านายแกยังไม่พูดอะไรเลย แกเห่าอะไร?”

และใบหน้าของซุนหงน่าก็แดงมาก และเธอชี้ไปที่จมูกของเย่เฟิงแล้วก็ด่าอย่างหงุดหงิด

“ผู้หญิงสกปรก ด่าพ่อของฉันไม่ได้นะ!”

เมื่อนั่วนั่วได้ยินพ่อของเธอถูกด่า ก็ได้โมโหทันที

ใบหน้าเล็กๆ ก็ได้ตะโกนด้วยความโกรธ

“เด็กเวรนี่มาจากไหน? กล้ามาด่าฉัน? ฉันตีแกตายแน่!”

ซุนหงน่าพูดเสียงแหลม ก็ได้จะตบนั่วนั่ว

เย่เฟิงจะปล่อยให้นั่วนั่วโดนตบได้ยังไง ก็ได้รีบดึงเจ้าตัวเล็กไปข้างหลัง

เวลาเดียวกัน สายตาก็ได้เยือกเย็นขึ้น!

“หมาอย่างแกมองอะไรอยู่ห๊ะ? นี่คือลูกสาวของแกเหรอ? พ่อชอบเห่า ลูกก็ได้เลียนแบบใช่ไหม?”

ซุนหงน่าด่าได้น่าเกลียดเอามากๆ

เย่เฟิงพูดประโยคนั้น เหมือนว่าจะได้ไปเหยียบหางของเธอเข้าแล้ว

วินาทีถัดมา เธอมองไปที่หลีเอียนด้วยรอยยิ้นเย็นชา :“คุณหนูหลี คิดไม่ถึง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status