เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 697
บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 698
คำพูดดังกล่าวมาจากอิซาเบลที่ตอนนี้กำลังปรบมือเสียงดัง ขณะที่เธอเฝ้ามองวอร์เรนเดินขึ้นบันไดไป เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอ เจอรัลด์จึงเพียงกรอกตาของเขา “เธอไปรู้จักกับวอร์เรนได้ยังไง อิซาเบล? ฉันคิดว่าเขาเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เองหนิ!” หนึ่งในเพื่อนของเธอถามอย่างสงสัย “ฮ่าฮ่า…เอาล่ะ เธอก็รู้ว่าพี่ชายของฉันเป็นเพื่อนกันกับจาเมียร์ที่โด่งดังของโรงเรียนของเรา ใช่ไหม? เนื่องจากจาเมียร์และวอร์เรนเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน มันจึงเป็นเรื่องปกติที่ฉันจะรู้จักเขานะ!” “เข้าใจแล้ว!” “เมื่อพูดแล้วก็ เห็นผู้หญิงคนนั้นข้าง ๆ วอร์เรนไหม? ฉันคิดว่าเธอชื่อเมอา เธอน่ารักดี ไม่ใช่เหรอ? ฉันมีลางสังหรณ์ว่าเธออาจจะชอบวอร์เรนมาก เนื่องจากพวกเขายังย้ายมาที่นี่ด้วยกันอีกด้วยซ้ำ!” อิซาเบลกล่าวเพิ่ม แม้วอร์เรนจะได้รับความสนใจทั้งหมดในตอนนี้ แต่ในใจของเธอ อิซาเบลก็มั่นใจว่าฟาเบียนจะยังคงเป็นดาวของวันนี้ในท้ายที่สุดแน่ ด้วยเหตุนั้น เธอจึงหยุดพูดและเริ่มให้ความสนใจกับการฟังการประกาศอีกครั้ง หลังจากผู้คนไม่กี่คนขึ้นไปบนเวที พิธีกรก็พูดขึ้นมาจากนั้น “จากห้องเรียนที่สามของภาควิชาเศรษฐศาสตร์และการจัดกา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 699
“เป็นห้องเรียนที่สามของภาควิชาเศรษฐศาสตร์และการจัดการเช่นกัน ผู้บริจาคสูงสุดได้บริจาคทั้งหมดเป็นจำนวน…500,000 ดอลลาร์!” พิธีกรตะโกนขึ้นมาอย่างตื่นเต้น การตอบสนองของนักเรียนต่อการการประกาศนั้นคือ เสียงคำรามมากมายของทั้งความตกใจและความน่าเกรงขามกัน 500,000 ดอลลาร์?! เมื่อคิดว่าพวกเขาถือว่าการบริจาค 15,000 ดอลลาร์ของฟาเบียนนั้นเกินจริงไปมากแล้ว! แต่แม้แต่หลังจากการเพิ่มสิ่งที่เทพธิดาทั้งสองได้บริจาคไป จำนวนเงินทั้งหมดของพวกเขาก็ยังคงไม่สามารถเอาชนะจำนวนเงินของผู้บริจาคสูงสุดคนนั้นที่ได้มอบเพื่อการกุศลได้เลย! 500,000 ดอลลาร์…ด้วยเงินสดที่จับต้องได้ ที่จำนวนสามารถเอื้อมไปถึงเพดานของหอประชุมได้อย่างง่ายดายเลยเนี่ยนะ! นักศึกษาทั้งหลายไม่ใช่เพียงคนเดียวที่ตกอยู่ในความกลัวด้วยความเกรงขามเหมือนกันเท่านั้น แม้แต่เหล่าผู้นำและอาจารย์ของโรงเรียนก็ลุกขึ้นจากที่นั่งของพวกเขา ปรบมือด้วยความช็อกอย่างที่สุดกับจำนวนมหาศาลนั้นกัน ในขณะที่ทั้งหมดนี้กำลังเกิดขึ้น วอร์เรนและเมอาต่างก็ยุ่งอยู่กับการแอบมองไปที่ฟาเบียนและสเตลล่ากัน ฟาเบียนและสเตลล่าเองก็ดูประหลาดใจโดยสิ้นเชิง ใครบางคนจากชั้นเรีย
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 700
เนื่องจากเขาดูไม่ดีแน่ถ้าเขาไม่ไปเอาขวดน้ำในคราวนี้ เจอรัลด์กับมาร์เวนจึงออกจากหอประชุมไป ในใจของเขา เจอรัลด์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่ชื่อของเขาไม่ได้ถูกเรียกให้ออกไปก่อนหน้านี้ ในฐานะผู้บริจาาคสูงสุดคนนั้น ในทางกลับกัน มินดี้กลับรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ขณะที่เธอเฝ้ามองเจอรัลด์และมาร์เวนออกจากห้องโถงไป “เฮ้ แจสมิน? เมื่อเจอรัลด์เดินผ่านฉันไป ฉันสามารถรู้สึกได้ว่าหัวใจของฉันเต้นรัวอย่างแรง! ให้ตาย วินาทีนั้น ฉันยังคิดที่จะอยากให้เขาอยู่เคียงข้างฉันอีกด้วยซ้ำ! ความรู้สึกนั้นคืออะไรกันเนี่ย…? แม้พวกเราไม่ได้คุ้นเคยกันกับเขาจริง ๆ แต่ทำไมเขาถึงดูคุ้นเคยขนาดนี้ล่ะ…?” มินดี้กระซิบ “ฉันเข้าใจที่เธอหมายถึง แม้เขาจะแต่งตัวเหมือนคนปกติคนหนึ่ง แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนเป็นแบบนั้นแน่นอน! แต่พวกเราก็ยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับภูมิหลังของเขาเหมือนกัน…” แจสมินตอบกลับพร้อมกับพยักหน้า ขณะที่พวกเธอทั้งคู่ยังคงพูดคุยถึงเจอรัลด์ต่อไป ผู้ชายทั้งหกคนนั้นก็กำลังขนย้ายขวดน้ำกลับไปที่หอประชุมกันแล้ว พวกเขายังคงได้รับมอบหมายให้แจกจ่ายขวดน้ำให้กับเจ้าหน้าที่ของโรงเรียน และคนทำงานสองสามคนที่เกี่ยวข้องในง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 701
“…เป็น…เขาเหรอ?” แม้เมอาจะได้รับแจ้งจากวอร์เรนแล้วว่าเจอรัลด์ก็กำลังเรียนอยู่ที่นี่ แต่เธอก็ยังไม่ได้เห็นเขาเป็นการส่วนตัวจนกระทั่งถึงตอนนี้ เมื่อเห็นว่าเขากำลังถือขวดน้ำอยู่จึงก่อให้เกิดท่าทางดูถูกเหยียดหยามขึ้นมาบนใบหน้าของเธอทันที แม้ตอนนี้เขาอยู่ในโรงเรียนอื่น เขาก็ยังคงเป็นคนขี้แพ้เหมือนเดิมกับที่เขาเป็นในตอนที่อยู่มัธยมปลาย เมื่อคิดว่าเขายังคงถูกสั่งให้ไปขนน้ำและแจกจ่ายให้กับคนอื่น ๆ นั่น! เธอไม่อยากจะรู้ด้วยซ้ำว่าทำไมเจอรัลด์ถึงกำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยซอลฟอร์ดในตอนนี้ ขณะเดียวกัน พวกหญิงสาวจากก่อนหน้านี้ตอนนี้ก็กำลังรุมล้อมเจอรัลด์อยู่ “นี่หมายความว่ายังไงกัน?” หนึ่งในผู้บริหารสูงสุดถามขึ้นมา “ผู้จัดการลุค! พวกเราพบเขาแล้วค่ะ! เขาคือคนที่บริจาคเงิน 500,000 ดอลลาร์ไงคะ!” หนึ่งในอาสาสมัครหญิงกล่าวด้วยความชื่นชม “…อะไรนะ?” เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ทุกคนก็ถึงกับเงียบไป ทุกคนมีท่าทางของความตกใจ และไม่เชื่ออย่าที่สุดอยู่บนใบหน้า และนี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนเหล่านั้นที่กำลังยืนอยู่บนเวทีในตอนนี้ สเตลล่าเองก็จ้องไปที่เจอรัลด์อย่างกระดากใจ ขณะที่เธอวางสายโทรศัพ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 702
แม้เขาจะเคยเห็นเมอาว่าเป็นเทพธิดาคนหนึ่งในสมัยที่เขายังยากจนอยู่ แต่นี่คือฟางเส้นสุดท้ายแล้ว เจอรัลด์จะไม่ทนกับความตรงไปตรงมาและความปากจัดของเธออีกต่อไป! “อืมเพราะฉันกำลัง ‘แกล้งเป็น’ เหมือนผู้ชายที่ร่ำรวยอยู่แล้ว ฉันก็อาจจะ ‘แกล้งทำ’ จนถึงที่สุดสิ! รู้ไหม ฉันจะเพิ่มอีก 150,000 ดอลลาร์ให้กับ 500,000 ดอลลาร์ขั้นต้นนั้น!” เจอรัลด์ประกาศออกมาด้วยรอยยิ้มขมขันแกมเหน็บแนม “ว ว่าไงนะ?” เมื่อได้ยินแบบนั้น ทุกคนจึงตกอยู่ในอาการช็อกอย่างสุด ๆ! ราวกับว่า 500,000 ดอลลาร์นั้นยังไม่พองั้นแหละ! คน ๆ นี้ตอนนี้กำลังบริจาคทั้งหมดเป็นจำนวนถึง 650,000 ดอลลาร์เพื่อการกุศล! ณ จุดนี้ เพื่อนร่วมชั้นที่เหลือของเจอรัลด์ทั้งหมดต่างก็กำลังจ้องไปที่เขาด้วยสายตาที่เบิกกว้างกัน มันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะประมวลผลว่าบุคคลที่ดูธรรมดาเช่นนี้จริง ๆ แล้วจะเป็นชายที่ร่ำรวยเช่นนี้ได้! แม้นี่จะเป็นปฏิกิริยาของเพื่อนร่วมชั้นของเจอรัลด์ แต่ความเงียบก็สิ้นสุดลงเมื่อหนึ่งในนักเรียนจากชั้นปีที่สามอีกคนเริ่มส่งเสียงเชียร์ขึ้นมา! เมื่อได้ยินแบบนั้น การตอบสนองเป็นลูกโซ่ของเสียงเชียร์และการปรบมือไม่นานก็ตาม!
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 703
“โอ้? นายวางแผนจะมอบทั้งหมดนั้นให้ใครกัน?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่เขายังคงยิ้มต่อไป เจอรัลด์สงสัยอย่างจริงจัง เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเคยเห็นด้านนี้ของมาร์เวน “ฮ่าฮ่า…ระหว่างนายกับฉันนะ เป็นผู้หญิงที่ฉันชอบน่ะ! เธอมาจากสมาคมเทควันโด้ซึ่งจะจัดการแข่งขันในเร็ว ๆ นี้! เนื่องจากเธอฝึกฝนอย่างหนักมาตลอด ฉันจึงคิดที่จะซื้ออาหารเพื่อให้เธออยู่ดีกินดีไง!” มาร์เวนตอบกลับ ด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขา เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์จึงรู้สึกมีความสุขกับมาร์เวน แม้มาร์เวนจะเป็นหนึ่งในคนที่ฉลาดกว่า แต่ความรู้สึกของเขาก็ยังคงเรียบง่ายและจริงใจเนื่องจากตอนนี้พวกเขาก็ค่อนข้างสนิทกันแล้ว เจอรัลด์จึงตัดสินใจที่จะติดตามไปด้วย สุดท้าย พวกเขาก็มาถึงที่สมาคมเทควันโด้ ด้านใน ผู้คนจำนวนค่อนข้างมากกำลังยุ่งอยู่กับการฝึกกัน เมื่อมองไปรอบ ๆ ในขณะที่กอดอาหารทั้งหมดที่เขาซื้อไว้ในอ้อมแขน ในที่สุดมาร์เวนก็พบคนที่เขากำลังมองหาอยู่แล้ว ผู้หญิงที่เขาชอบนั้นสวยจนน่าตะลึงเสียจริง พูดได้แค่นี้ “ฮ่าฮ่าฮ่า! ดูสิว่าใครอยู่ที่นี่ ราเคล! เจ้าอ้วนคนนั้นมาที่นี่เพื่อนำอาหารมาให้เธออีกแล้ว!”สมาชิกสองสามคนที่ก่อนหน้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 704
เธอรู้ดีว่ามาร์เวนชอบเธอ แต่อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเธอจะบอกไปชัดเจนที่สุดแล้วว่าเธอไม่ได้ชอบเขา แต่ทำไมเขาถึงยังคงตามรังควานเธออยู่ล่ะ? ผู้หญิงทุกคนก็มีอีโก้ให้รักษาไว้เมื่อเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ ถ้าราเคลได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกันจากผู้ชายที่ดูดีกว่า เธอก็คงจะไม่ว่าอะไรหรอก แต่อย่างไรก็ตาม มาร์เวนเป็นคนละเรื่องกันโดยสิ้นเชิงเลย ไม่ว่าจะอย่างไร สำหรับคนส่วนใหญ่ โดยทั่วไปแล้วเขาก็มีภาพลักษณ์ที่ไม่ดีถ้าเธอจะพูดตามตรงเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างครบถ้วนนะ หลังจากถูกทำให้ขายหน้าต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ เธอก็คงจะเตะเขาออกประตูไปแล้ว ถ้าเธอมีการตระหนักถึงศีลธรรมน้อยกว่านี้! “จ เจอรัลด์!” มาร์เวนตะโกนขึ้นมา ขณะที่เขารีบเข้าไปหาเจอรัลด์เพื่อช่วยให้เขาลุกขึ้น ในขณะที่เจอรัลด์ดูเหมือนว่าเขาต้องการจะโต้เถียงกับราเคลต่อไปอย่างชัดเจน แต่มาร์เวนก็สังเกตเห็นว่าสมาชิกชมรมเทควันโด้สองสามคนได้มาล้อมรอบเขาเอาไว้ แล้ว ด้วยกลัวว่าเจอรัลด์จะได้รับบาดเจ็บ เพราะเขาอีกครั้ง มาร์เวนจึงลากเขาออกไปจากที่นั่นทันที ทั้งสองคนยังคงเดินต่อไปจนกระทั่งพวกเขามาถึงที่สวนที่ตั้งอยู่ด้านนอกวิทยาเขตของพวกเขา เมื่อพบสถ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 705
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ไม่ต้องรีบร้อน แค่ตั้งใจเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับทุกอย่างโดยละเอียด!” เจอรัลด์กล่าวเพิ่มเติม “เป็น…คุณปู่ฟินน์เลย์น่ะสิ! เขากำลังเก็บของและพยายามจะจากไป! แม้แต่ตอนนี้ ฉันก็ยังคงพยายามที่จะหยุดเขาไม่ให้ทำแบบนั้นอยู่!” “อะไรนะ? แต่ทำไมล่ะ? ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นดีมาสักพักแล้วในตอนนี้! ทำไมจู่ ๆ ถึงอยากจะจากไปล่ะ?” เจอรัลด์ตอบกลับ รู้สึกสับสนงุนงง เจอรัลด์เห็นฟินน์เลย์เป็นชายชราลึกลับที่ แม้อยู่ในวัยชราแล้ว ก็ยังคงสู้รบอยู่คนเดียวแทบจะตลอดเวลา มันเป็นโชคชะตาที่นำพาให้เจอรัลด์ และฟินน์เลย์มาพบกัน และชายชราก็ช่วยเหลือเจอรัลด์มาในหลาย ๆ โอกาสแล้ว แม้ฟินน์เลย์ยังคงดูเหมือนจะสนุกกับการกวนใจเขาอยู่ แต่เจอรัลด์ก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ได้รับความช่วยเหลือมากมายจากชายชรามาแล้วอยู่ดีเพื่อตอบแทบความช่วยเหลือของชายชรา เจอรัลด์จึงยินดีต้อนรับการมีอยู่ของฟินน์เลย์ โดยการบริการฟินน์เลย์ด้วยอาหารเลิศรส และยังมีสถานที่ให้พักอยู่ในคฤหาสน์ของเขาอีกด้วย เนื่องจากว่าฟินน์เลย์ช่วยชีวิตของเควต้าเช่นกัน แม้แต่เธอก็ปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดี และเธอก็ม
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
