ผู้หญิงที่ว่านี้ก็คือ ซาเวีย เธอไม่รู้ว่าทำไม แต่เธอรู้สึกอึดอัดอย่างมาก เมื่อเธอได้ยินโยเอลเอ่ยถึงกีย่าว่าน้องสะใภ้! “แม่งเอ้ย! พวกมันเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วจริง ๆ ใช่ไหม?! นี่คือครั้งที่สองที่แกพยายามมาก่อเรื่องที่งานเลี้ยงวันเกิดของ! ฉันจะทุบตีพวกแกทุกคนจนตายเลย ถ้ามันเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะทำ!” ยูนัสตะคอกใส่อย่างฉุนเฉียว ตอนนั้นบอดี้การ์ดตระกูลหลงทุกคนที่อยู่ที่นั่น ก็มาล้อมรอบโยเอลและคนของเขาไว้ พวกเขาดูเหมือนจะมีกันอย่างน้อยร้อยคนได้ นี่ช่างเป็นฉากที่ยิ่งใหญ่มากจนนักธุรกิจ และคนดังทั้งหมดที่นั่นถึงกับตกตะลึงกันไปตาม ๆ กัน “ตายจริง! นายมีคนมากมายขนาดนี้กับนายเชียว! ฉันกลัวมากเลย! ช่วงเวลาแห่งคำถาม! นายรู้ไหมว่าตระกูลไหนมีคนมากมายกว่ากับพวกเขาในเมืองเมย์เบอร์รี่?” โยเอลกล่าว พร้อมกับหัวเราะ มือของเขาสอดไว้ในกระเป๋ากางเกง ทันทีที่ประโยคของเขาสิ้นสุดลง เสียงผิวปากก็ดังขึ้นมา ตามมาหลังจากนั้น กลุ่มคนขนาดใหญ่ก็เริ่มวิ่งเข้ามาจากทางประตูหลักโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า! ผู้ชายประมาณห้าถึงหกร้อยคนก็มาล้อมภายนอกของอาคารไว้เช่นกัน พวกเขาทุกคนทำงานให้ตระกูลคลอฟอร์ด ด้วยจำนว
แม้คนตระกูลหลงคนอื่น ๆ ก็เต็มไปด้วยความโกรธกับการยั่วยุของโยเอลเช่นกัน แต่พวกเขาก็รู้กันดีที่จะไม่พูดอะไรในสถานการปัจจุบันของพวกเขา “ไม่มีความจำเป็นสำหรับเรื่องนั้น คุณไลล์ โปรดควบคุมคนของคุณด้วย!” ผู้ใหญ่ของตระกูลหลงคนหนึ่งกล่าว แซคยิ้มก่อนจะกล่าวเพิ่มเติม “ใช่ โยเอล หยุดทำตัวหยาบคายขนาดนี้ได้แล้ว!” โยเอลเพียงแค่เอาแต่เงียบเท่านั้น เมื่อเขาถูกบอกให้ทำแบบนั้น ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์ก็กำลังยืนอยู่ตรงหัวมุมของสนามกอล์ฟข้างหลังโรงแรมของเขา ดูเหมือนว่าเขากำลังรอใครบางคนอยู่ “เฮลิคอปเตอร์กำลังมาใช่ไหม?” เจอรัลด์ถามผ่านโทรศัพท์ของเขา “พวกเราจะมาถึงเร็วนี้ครับ!” เดรกและไทสันตอบกลับพร้อมกัน เจอรัลด์ไม่ต้องการจะขึ้นเฮลิคอปเตอร์ในวันนี้เลยจริง ๆ แต่แซคก็ยืนกรานให้เขาทำแบบนี้ เขาจำเป็นต้องปรากฏตัวอย่างมีอำนาจเพื่อยับยั้งพวกตระกูลหลง ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องอยู่ในสถานะที่เรียกร้องความสนใจจากผู้คน เนื่องจากว่าเขาจะเผชิญหน้ากับตระกูลหลงอยู่ดี เจอรัลด์จึงตกลง เขาไม่ได้แคร์ใด ๆ อีกต่อไปแล้วที่จะรักษาการทำตัวไม่ให้เป็นจุดสนใจ ขณะที่เขารอพาหนะของเขา เจอรัลด์ก็มองไปรอบ ๆ สนามกลอ์ฟ กลุ่มค
“ใครจะไปรู้ล่ะ? ฉันได้ยินมาว่าเขารู้จักคนค่อนข้างเยอะ! ถ้าฉันจะเดานะ เขาอาจจะมาที่นี่…เพื่อเก็บลูกกอล์ฟให้พวกเขาหรือเปล่า? ฮ่าฮ่า!” คริสเตนกล่าว “นั่นฟังดูมีเหตุผล ฉันจำได้เขาบอกว่าเขากำลังทำธุรกิจของตัวเองอยู่ ตอนที่พวกเราพบกันครั้งสุดท้ายที่การชุมนุมของชั้นเรียนพวกเรา! ช่างน่าขัน!” ลูซิลล์พูดเยาะเย้ย เมื่อเจอรัลด์ยังคงอยู่มัธยมต้น สามคนในกลุ่มนี้เป็นเพื่อนร่วมชั้นของเขา และคนที่สี่ก็เป็นครูของเขาเอง พวกเขาพบเขาครั้งสุดท้ายก็ตอนที่เจอรัลด์กลับไปที่บ้านเก่าของเขาเพื่อฉลองวันเกิดของเขา วันที่พวกเขาพบกันก็บังเอิญเป็นวันเกิดของเชสเช่นกัน และวันที่เจอรัลด์รู้ว่าผู้หญิงที่เขาชอบตอนมัธยมต้นคือเชอร์รี่ ตอนนี้ก็คบกันกับเชสอยู่ เจอรัลด์ออกจากการชุมนุมไปก่อนในตอนนั้น เพราะมีหัวข้อทั่วไปไม่มากนักให้พูดถึง ยิ่งไปกว่านั้น เจอรัลด์ก็กำลังรีบกลับไปฉลองวันเกิดของตัวเขาเองเช่นกัน หลังจากเขาจากไป เชสและคนอื่น ๆ ก็วางแผนที่จะไปเยี่ยมชมบ่อน้ำพุร้อนซันนี่กัน แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากทานมื้อค่ำและไปถึงที่นั่น พวกเขาก็พบว่าไม่มีอะไรให้ดูอีกต่อไปแล้ว เป็นตอนนั้นเอง ที่คริสเตนบอกให้พวกเขารอวันที่สามี
หลังจากพูดจบประโยค เจอรัลด์ก็แค่ยืนอยู่ด้านข้างด้วยรอยยิ้มขมขื่นบนใบหน้าของเขา ในขณะที่ความเข้าใจผิดหลายอย่างเกิดขึ้น เขาก็ไม่ได้รู้สึกจำเป็นต้องอธิบายทุกอย่างให้กับพวกเขา “เขามีปัญหาอะไรกัน?” สามีของคริสเตนถาม อารมณ์เสียอย่างชัดเจน “โอ้ อย่าไปสนเขาเลย! เขาก็กำลังทำตัวเป็นไอ้งั่งอีกครั้งแล้ว!” คริสเตนตอบกลับ รู้สึกหัวเสียพอ ๆ กัน ทันทีทันใดนั้น บางคนก็ตะโกนขึ้นมา “บ้าไปแล้ว! นั่นคือเฮลิคอปเตอร์จำนวนมาก!” “ห๋า? ไหนล่ะ?” “โอ้ว! บนนั้นพวกมันมีอย่างน้อยถึงสามสิบหกลำเลยนะและพวกมันทั้งหมดกำลังแปรรูป!” ทุกคนที่นั่นตกตะลึงไปตาม ๆ กัน แม้สถานที่แห่งนี้ส่วนใหญ่สงวนไว้ให้พวกคนมั่งคั่งก็ตาม คนเหล่านั้นที่อยู่ที่นั่นในวันนี้คือคนหนุ่มทั่ว ๆ ไป ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมพวกเขาถึงช็อกกัน แม้แต่คริสเตนและคนอื่น ๆ ต่างก็ถูกดึงดูดความสนใจไปที่เฮลิคอปเตอร์พวกนั้น “เฮลิคอปเตอร์เหล่านั้นไม่ได้ใช้โดยกองทัพหรอกเหรอ ที่รัก?” คริสเตนถาม น้ำเสียงของเธอบ่งบอกถึงความตกใจอย่างเห็นได้ชัด นักเรียนคนอื่น ๆ ของเธอก็ตกตะลึงกันเกินกว่าจะพูดอะไรออกมาได้ “แน่นอนว่าไม่ แม้พวกมันจะเป็นเฮลิคอปเตอร์ที่ใช้ในทาง
คริสเตนและคนอื่น ๆ รู้สึกเกินกว่าตกใจ เมื่อพวกเธอได้ยินชื่อที่ถูกตะโกนออกมา เกิดอะไรขึ้นกัน? ทำไมพวกเขาถึงเรียกเจอรัลด์ว่า คุณคลอฟอร์ด? เฮลิคอปเตอร์เหล่านั้นมาที่นี่เพื่อรับเจอรัลด์จริง ๆ เหรอ? พวกเขาทุกคนต่างก็มีสีหน้าเจ็บปวดบนใบหน้าของพวกเขา และนี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพวกสาว ๆ ในกลุ่ม ความเจ็บปวดที่พวกเธอรู้สึกนั้นเจ็บปวดมากเหลือเกิน ท้ายที่สุดแล้ว พวกเธอทั้งสามคนก็ดูถูกเจอรัลด์มาโดยตลอด พวกเธอแค่ไม่อยากจะเชื่อว่าจริง ๆ แล้วเขาเป็นคนที่มีอำนาจเช่นนี้ได้! “เป็นไปไม่ได้…นี่จะเป็นไปได้ยังไงกัน?!” ลูซิลล์กล่าว เจอรัลด์ไม่แม้แต่จะสนใจมองไปที่พวกเขาเลยด้วยซ้ำ เขาเตรียมพร้อมที่จะจากไปแล้ว “เจอรัลด์!” ลูซิลล์ตะโกนออกมา ด้วยความสิ้นหวังในน้ำเสียงของเธอ “หืม?” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาหันไปมองเธอ “นาย… เฮลิคอปเตอร์เหล่านี้…พวกเขามาเพื่อรับนายเหรอ?” ลูซิลล์ถามด้วยน้ำเสียงประหม่า “ใช่!” เจอรัลด์พูดพร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่เชอร์รี่และคริสเตนแต่เขาไม่ได้พูดอะไรอีก เขาเอามือล้วงในกระเป๋ากางเกง สุดท้ายเขาก็เดินไปที่เฮลิคอปเตอร์ โดยมีบอดี้การ์ดเป็นแถวคอยต
“ว้าว!” แม้ว่าเมลิซซ่าจะกลัวในตอนแรก แต่เธอก็ถึงกับช็อกไปเมื่อเธอเห็นเฮลิคอปเตอร์ที่กำลังบินในท้องฟ้า เมื่อดูสีหน้าของทุกคนแล้ว ตระกูลหลงก็ดูเหมือนจะจัดการรักษาหน้าของพวกเขาเอาไว้ได้ในที่สุด นี่จึงทำให้เจอร์รี่ยิ้มอย่างมีความสุข แต่อย่างไรก็ตาม ทุกคนรู้สึกผิดหวังอย่างมาก ก่อนที่เฮลิคอปเตอร์จะทันได้แสดงคำต่าง ๆ ในม้วนผ้าซาตินสีแดงนั้นอย่างเหมาะสม พวกมันทุกลำก็ลงจอดฉับพลันแทน “ห๋า? เกิดอะไรขึ้นกัน?” บางคนถามขึ้นมา รู้สึกช็อก “ให้ตายเถอะ? เร็ว! ไปตรวจดูว่าเกิดอะไรขึ้น!” อีกคนจากด้านข้างตะโกนขึ้นมา ในขณะนั้นเองที่มองเห็นภาพที่น่าตกใจได้จากระยะไกล จุดเล็ก ๆ สีดำดูเหมือนจะก่อตัวขึ้นในท้องฟ้า และมันก็ค่อย ๆ เริ่มใหญ่ขึ้น ขณะที่มันเข้าถึงเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ กันอย่างรวดเร็ว จุดเล็ก ๆ ที่ว่านี้จริง ๆ แล้วก็คือ เฮลิคอปเตอร์สามสิบหกลำของเจอรัลด์นั่นเอง! แม้จะไม่มีเฮลิคอปเตอร์ที่ดูยิ่งใหญ่เท่าของตระกูลหลง! แต่สุดท้าย เฮลิคอปเตอร์สามสิบหกลำก็ยังคงน่าเกรงขามกว่าเพียงแค่หกลำอยู่ดี “เกิด…เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย? เฮลิคอปเตอร์เหล่านั้นเป็นของใครกัน?” ทุกคนเต็มไปด้วยความอยากร
แม้พวกโอเวนส์ไม่ได้กล่าวอะไรตั้งแต่แรก โรซาลีก็จ้องเจอรัลด์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความไม่เป็นมิตรจากนาทีที่เขาปรากฎตัวแล้ว ถ้าตระกูลคลอฟอร์ดอยากจะก่อเรื่องในตอนนี้ ตระกูลโอเวนส์ก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากนักอยู่ดี “ผมเชื่อว่าพวกคุณบางคนอาจจะได้ยินเกี่ยวกับเรื่องเข้าใจผิดระหว่างผมกับโอเวนส์กันมาแล้ว และผมมั่นใจว่าทุกคนอยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษทั้งหลายครับ ผมขอเสนอความจริงให้กับทุกคนครับ!” เจอรัลด์กล่าวพร้อมกับหัวเราะ ทันทีที่เขากล่าวไปแบบนั้น คนของเจอรัลด์ก็ถือเอาว่านั่นคือสัญญาณให้เริ่มเล่นวิดีโอได้ มันฉายอยู่บนจอใหญ่ที่ตั้งอยู่ด้านหน้าสถานที่ ในวิดีโอสามารถเห็นรถคันหนึ่งมาจอดอยู่บนสะพาน มันเป็นเวลากลางคืน ทั้งยูนัสและเมลิซซ่า เวย์แฮม ก็อยู่ที่นั่น ชั่วครู่ต่อมารถคันหนึ่งก็ขับมาหาพวกเขา และผู้อำนวยการของข่าวเมย์เบอร์รี่ก็ก้าวออกมา “ลิซซ่า ฉันจะทิ้งเรื่องเกี่ยวกับโรซาลีให้เธอจัดการ งานของเธอคือ แค่ทำให้เธอและเจอรัลด์อยู่ด้วยกันในห้อง สำหรับคุณ คุณลีช งานของคุณคือเปิดเผยพวกเขาเมื่อพวกเขาอยู่ด้วยกัน! คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับที่เหลือ ผมจะจัดการเรื่องน
ซาเวียไม่คาดคิดว่าสิ่งต่าง ๆ จะเป็นไปแบบนี้ เธอเพียงต้องการจะใช้โอกาสนี้เพื่อขยายวงสังคมของเธอกับผู้เข้าร่วมงานเท่านั้น ถ้าเจอรัลด์ไม่ได้เข้าร่วมงานนี้ แผนการของเธอก็คงจะเป็นไปอย่างราบรื่นแล้ว ไม่มีใครคาดคิดว่างานเลี้ยงจะลงเอยด้วยสถานการณ์ตรึงเครียดเช่นนี้เลย “ฮึ่ม! นายช่างน่าอับอายต่อตระกูลหลงเช่นนี้ ยูนัส หลง! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่านายจะทำเรื่องเช่นนี้ได้!” ซาเวียกล่าวด้วยความรังเกียจ ขณะที่เธอถ่มน้ำลายใส่เขา การตอบสนองของเธอคือ การตบหน้ากลับทันทีจากยูนัส สายตาของยูนัสแดงก่ำ ขณะที่ซาเวียถูกเขาตบอย่างรุนแรงจนล้มลงบนโต๊ะตัวหนึ่ง “นังบ้าเอ้ย! หุบปากไปซะ! ทั้งหมดที่เธอทำคือการคุยเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย ๆ! ฉันเบื่อหน่ายกับทั้งหมดนั่นจริง ๆ! เธอคิดว่าเธอเป็นใครกันที่มาสั่งสอนฉันแบบนั้น? ฉันจะพูดแบบนี้แค่ครั้งเดียวนะ เธอเป็นพี่สะใภ้ของฉันได้ เพราะฉันยอมรับให้เธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราเท่านั้น! ถ้าฉันไม่พาเธอเข้ามา เธอก็จะเป็นแค่นังสารเลวเร่รอนที่พยายามจะก้าวเข้ามาด้วยความยากลำบากเท่านั้น!” “นาย…นายกล้าตีฉันเหรอ?” ซาเวียกล่าว ขณะที่เธอจับแก้มที่ฟกช้ำของเธอด้วยความไม่เชื่อ