บทที่ 633

หลังจากพูดจบประโยค เจอรัลด์ก็แค่ยืนอยู่ด้านข้างด้วยรอยยิ้มขมขื่นบนใบหน้าของเขา ในขณะที่ความเข้าใจผิดหลายอย่างเกิดขึ้น เขาก็ไม่ได้รู้สึกจำเป็นต้องอธิบายทุกอย่างให้กับพวกเขา

“เขามีปัญหาอะไรกัน?” สามีของคริสเตนถาม อารมณ์เสียอย่างชัดเจน

“โอ้ อย่าไปสนเขาเลย! เขาก็กำลังทำตัวเป็นไอ้งั่งอีกครั้งแล้ว!” คริสเตนตอบกลับ รู้สึกหัวเสียพอ ๆ กัน

ทันทีทันใดนั้น บางคนก็ตะโกนขึ้นมา “บ้าไปแล้ว! นั่นคือเฮลิคอปเตอร์จำนวนมาก!”

“ห๋า? ไหนล่ะ?”

“โอ้ว! บนนั้นพวกมันมีอย่างน้อยถึงสามสิบหกลำเลยนะและพวกมันทั้งหมดกำลังแปรรูป!”

ทุกคนที่นั่นตกตะลึงไปตาม ๆ กัน แม้สถานที่แห่งนี้ส่วนใหญ่สงวนไว้ให้พวกคนมั่งคั่งก็ตาม คนเหล่านั้นที่อยู่ที่นั่นในวันนี้คือคนหนุ่มทั่ว ๆ ไป ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมพวกเขาถึงช็อกกัน

แม้แต่คริสเตนและคนอื่น ๆ ต่างก็ถูกดึงดูดความสนใจไปที่เฮลิคอปเตอร์พวกนั้น

“เฮลิคอปเตอร์เหล่านั้นไม่ได้ใช้โดยกองทัพหรอกเหรอ ที่รัก?” คริสเตนถาม น้ำเสียงของเธอบ่งบอกถึงความตกใจอย่างเห็นได้ชัด

นักเรียนคนอื่น ๆ ของเธอก็ตกตะลึงกันเกินกว่าจะพูดอะไรออกมาได้

“แน่นอนว่าไม่ แม้พวกมันจะเป็นเฮลิคอปเตอร์ที่ใช้ในทาง