แชร์

บทที่ 639

ผู้แต่ง: โพธิ์สองหู
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
สำหรับกีย่า คำขอของเธอนั้นก็ค่อนข้างธรรมดา

เธอเข้าใจว่าเธอไม่ได้สมบูรณ์แบบอะไร แต่เธอแย่มากขนาดนั่นเลยเหรอ จนเจอรัลด์ไม่แม้แต่จะอยากมองเธอเป็นครั้งสุดท้ายด้วยซ้ำ?

กระนั้น มันก็ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น เพราะเขายังคงเต็มใจพิจารณาคำขอของเธอ

จากมุมมองของเธอในฐานะหญิงสาวคนหนึ่ง แม้ว่าการตอบสนองคำขอจะไม่ได้ทำให้เธอพอใจเลย แต่มันเป็นวิธีเดียวสำหรับเธอที่จะจบความสัมพันธ์กับเจอรัลด์ได้อย่างสมบูรณ์

เธอไม่ได้พยายามจะสมคบคิดเรื่องร้ายใด ๆ ทั้งนั้นเลยจริง ๆ

กีย่าเพียงต้องการให้เจอรัลด์ทำบางอย่างเพื่อเธอ เพื่อพิสูจน์ว่าเขายังคงแคร์เธออยู่ ด้วยโชคช่วย เธอก็หวังว่านั่นจะสามารถทำให้เธอพอใจได้ในที่สุด

นั่นคือประเด็นสำคัญที่ทำไมเธอถึงร่ำร้องแบบนั้นขึ้นมา

แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ลังเลใจที่จะตกลงกับมันอย่างชัดเจน

แม้เขาจะเคยแสร้งทำเป็นแฟนหนุ่มของคนอื่น ๆ มาก่อนในอดีต แต่ความช่วยเหลือเหล่านั้นก็ไม่ได้ยากมากเกินไปสำหรับเขาทึ่จะจัดการ อย่างน้อยที่สุดเขาก็ทำเพื่อช่วยเหลือเพื่อนของเขาได้

อย่างไรก็ตาม การแกล้งแต่งงานกันนั้นเป็นเรื่องที่แตกต่างไปโดยสิ้นเชิง มันคงจะเป็นบางอย่างที่ยากจริง ๆ สำหรับเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 640

    แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอายุและความเซ่อของเขา มันจึงค่อนข้างเป็นปัญหาเล็กน้อย ถ้าเจอรัลด์จะให้เขาติดตามไปทั่ว เจอรัลด์ไม่ได้พยายามที่จะหยาบคาย แต่เขาแค่ทนไม่ได้กับความคิดที่จะปล่อยให้เขาต้องทนทุกข์! เช้าตรู่ในวันถัดไป เจอรัลด์ได้รับสายโทรเข้าจากแทมมี่ แน่นอนว่าเธอโทรมาเพื่อพูดคุยเรื่องแต่งงานปลอม ๆ นั่น เพื่อให้การแต่งงานเป็นความลับจากสาธารณะ เจอรัลด์จึงไม่ได้บอกทั้งแซคและไมเคิลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจอรัลด์เข้าใจถึงเหตุผลเบื้องหลังคำขอของกีย่า จุดประสงค์หลักของการแต่งงานปลอม ๆ นี้ก็คือ ปล่อยให้ตระกูลหลงและโอเวนส์รู้ว่าพวกเขาหมั้นหมายกัน “ฉันจะไปรับนาย เจอรัลด์! รออยู่ข้างล่างนะ!” แทมมี่กล่าว “เอาล่ะ เอาล่ะ ฉันจะลงไปชั้นล่างเดี๋ยวเดียวนี่แหละ!” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขายิ้มอย่างขมขื่น แผนการทั้งหมดนั้นค่อนข้างง่าย พวกเขาแค่จะมีงานเลี้ยงในโรงแรมเพื่อที่ครอบครัวของกีย่าจะสามารถปักหลักได้ในที่สุด เมื่อเขาลงมาชั้นล่าง แทมมี่ก็อยู่รอเขาที่นั่นแล้ว พวกเขาพร้อมที่จะออกเดินทางกัน ขณะที่พวกเขากำลังจะจากไป เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นใครบางคนกำลังยืนอยู่หน้ารถที่จอดไว้ตรงทางเข้าของโรงแรม

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 641

    ซาเวียได้วางแผนทุกอย่างเอาไว้แล้ว เธอรู้ว่าทันทีที่เจอรัลด์รู้ว่าเธอตกอยู่ในอันตราย เขาจะต้องวิ่งมาช่วยชีวิตเธอแน่ ซาเวียไม่มีความสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย เมื่อพิจารณาถึงว่าเธอรู้จักบุคลิกนิสัยเขาดีมากแค่ไหนในอดีต เมื่อเขามาถึง! เธอจะเริ่มร้องไห้และร้องโวยวายก่อนจะขู่ฆ่าตัวตาย หลังจากเห็นแบบนั้น เขาก็จะเสียใจและพยายามปลอบขวัญเธออย่างแน่นอน! หลังจากนั้น ในท้ายที่สุดเธอก็จะมีโอกาสได้คบกับเจอรัลด์อีกครั้ง แม้ซาเวียดูเหมือนจะเกลียดเจอรัลด์มากในตอนแรก แต่เป้าหมายหลักและอย่างเดียวของเธอก็คือ ทำให้เจอรัลด์เสียใจที่ทิ้งเธอไป แม้เธอจะจัดการต้อนเจอรัลด์ให้จนมุมในบาร์วันนั้นได้ แต่เธอก็ไม่เคยวางแผนให้ลูกน้องของเธอทำร้ายเขาเลย อย่างมากที่เธอต้องการจะทำในตอนนั้น ก็เพื่อเยาะเย้ยเขาเล็กน้อยก่อนที่จะถามเขาว่ารู้สึกยังไงที่ตกอยู่ในน้ำมือของเธอ เธออยากให้เจอรัลด์รู้สึกเต็มไปด้วยความเศร้าโศก แต่น่าประหลาดใจ เจอรัลด์ไม่แม้แต่จะอยากมาดูเธอในวันนี้เลยด้วยซ้ำ! ไม่แม้แต่หลังจากได้ยินว่าเธอกำลังพยายามฆ่าตัวตายอยู่อีกด้วย! “อ๊าก! ฉันแม่งโกรธมาก!” แม้ตระกูลหลงจะมีอำนาจ แต่ซาเวียรู้อยู่แก่ใจว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 642

    หญิงสาวอีกคนจากกลุ่มกล่าว เอามือกอดอกไว้ พวกเธอทั้งหกคนคือ เพื่อนร่วมบ้านที่เรียนรู้ทักษะใหม่ ๆ และฝึกงานด้วยกันที่สถานีโทรทัศน์ฮ่องกง แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้พวกเธออยู่ในช่วงพักร้อน เพื่อจะสนุกด้วยกันเป็นกลุ่มคณะ ผู้หญิงที่อ้างว่ามีล่าเพียงกำลังโม้อยู่ก็ชื่อวันด้า วอบซอร์ แม้บุคลิกของเธอจะคล้ายกับมีล่า แต่ก็ไม่สามารถพูดได้เหมือนกันเกี่ยวกับหน้าตาของเธอ ถ้าพวกเขาจะเลือกคนงามในสถานีโทรทัศน์ฮ่องกง มีล่าก็ย่อมได้รับการเลือกอย่างปฏิเสธไม่ได้เพราะเธอคือผู้หญิงที่สวยที่สุดที่นั่น วันด้าเองจึงรั้งที่สองในแผนกความงามนี้ไปอย่างฉิวเฉียด เนื่องจากว่าพวกเธอทุกคนคือเพื่อนร่วมบ้าน ไม่เพียงแต่พวกเธออาศัยอยู่ด้วยกัน แต่พวกเธอก็ยังเรียนรู้และทำงานในพื้นที่เดียวกันเป็นส่วนใหญ่อีกด้วยเช่นกัน พูดง่าย ๆ พวกเธอต้องเจอและพูดคุยกันและกันบ่อยมาก การเป็นเด็กสาว มันจึงค่อนข้างยากสำหรับพวกเธอที่จะหลีกเลี่ยงความรู้สึกอิจฉาในหมู่กันเอง อย่างไรก็ตาม มันก็คงจะไกลจากความจริงที่ว่าพวกเธอไม่พอใจกันและกัน อย่างมากที่สุดพวกเธอก็เยาะเย้นกันและกันอย่างเล่น ๆ โดยไม่คำนึงถึง พวกเธอก็ยังคงมีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 643

    “ใครคะ?” สาวใช้ถาม ในขณะที่เธอเปิดประตู เมื่อเธอเห็นมีล่า เธอก็ตกตะลึงไปอย่างเห็นได้ชัด ‘สาวสวยเช่นนี้มาทำอะไรที่นี่กัน?’ “อืม…คุณกำลังมองหาใครอยู่คะ?” สาวใช้ถาม “นี่คือบ้านเจอรัลด์ใช่ไหม? ฉันกำลังมองหาเขาอยู่!” มีล่าตอบกลับด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “ใครอยู่นั่นเหรอ โฮป?” น้ำเสียงที่ฟังดูเหลือทนพูดขึ้นมาจากภายในวิลล่า “พวกเธอมาที่นี่เพื่อมองหาเจอรัลด์ค่ะ คุณ!” สาวใช้ตอบ “ห๋า?” เมื่อได้ยินแบบนั้น ซาเวียก็เดินมาที่ประตู… เมื่อเธอเห็นมีล่า เธอก็ถึงกับตกใจจนพูดไม่ออกไปชั่วขณะ! ตามปกติแล้ว มีล่าก็เหมือนกันเมื่อเธอเห็นซาเวีย “มีล่า!” “ซาเวีย!” พวกเธอทั้งคู่ตะโกนชื่อกันและกันออกมาพร้อมกัน มีล่าสำหรับครั้งหนึ่งก็รู้ว่าซาเวียคือใครอย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้ว ซาเวียก็คือแฟนเก่าของเจอรัลด์ และมันก็เป็นไปไม่ได้ที่ซาเวียจะไม่รู้ว่ามีล่าเป็นใครเช่นกัน ความจริงแล้ว การรับรู้ของเธอเกี่ยวกับมีล่า คือเหตุผลที่แท้จริงทำไมเธอถึงมั่นใจว่าเจอรัลด์จะแต่งงานกับกีย่านั้นเป็นไปไม่ได้เลยนอกจากข่าวลือ ท้ายที่สุดแล้ว เจอรัลด์ก็มีมีล่าเป็นแฟนของเขาอยู่แล้ว ‘ให้ตายเถอะ!’ ยิ่งไปกว่านั้น ซาเวี

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 644

    มีล่าเพียงสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะพูดขึ้นมา “ฉันจะโทรหาเจอรัลด์เดี๋ยวนี้! ฉันต้องการให้เขาบอกฉันด้วยตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่!” หลังจากกล่าวไปแบบนั้น เธอก็หยิบกุญแจของเมาน์เทนท็อปวิลล่า ออกมาก่อนจะปามันไปที่ซาเวียโดยตรง ซาเวียมึนงงอย่างเห็นได้ชัดกับสิ่งนี้ ‘บ้าจริง! ทำไมถึงดูเหมือนว่าเจอรัลด์ยังไม่ได้เลิกกับเธอล่ะ? ความจริง พวกเขาก็ยังคงดูเหมือนจะรักกันอย่างลึกซึ้งอยู่!” ‘กำลังเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย? เจอรัลด์กลายมาเป็นคนเลวจริง ๆ หรือเปล่า?’ ขณะที่ซาเวียคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น มีล่าก็พยายามโทรหาเจอรัลด์สองสามสายแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้รับสายเลย “ทำเขาถึงไม่รับสายของฉันเลยล่ะ? เขามักจะรับสายโทรศัพท์ของฉันทันทีอยู่เสมอหนิ!” มีล่ากล่าวอย่างกระวนกระวายใจ เช่นนั้นก็เป็นอย่างที่ซาเวียพูดสินะ เจอรัลด์มีความสัมพันธ์กับเธอมาโดยตลอดเวลานี้! มีล่าทำได้เพียงหัวเราะอย่างขมขื่นอยู่ในใจเท่านั้น ทันทีทันใดนั้น ซาเวียก็นึกอุบายสกปรกขึ้นมาได้ และในขณะที่มีล่ากำลังจะจากไป เธอก็จะโกนขึ้นมา “มีล่า เดี๋ยว!” “เธอต้องการอะไรอีกล่ะ?” มอลลี่ตะคอกใส่อย่างเย็นชา เมื่อได้ยินแบบนั้น ซาเวีย

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 645

    ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์ก็กำลังเล่นละครด้วยกันกับกีย่าได้เนียนมาก กีย่าเองก็ดูเหมือนจะโกหกต่อพ่อแม่ของเธอ เมื่อรู้แบบนี้ เจอรัลด์ก็พบว่ามันน่าอึดอัดมากขึ้นที่จะสร้างภาพต่อไปได้ ดังนั้น ตอนนี้เขาจึงพยายามหาข้ออ้างที่จะจากไปอยู่แล้ว เมื่อเธอเห็นแบบนี้ กีย่าก็จับแขนของเจอรัลด์ไว้อย่างสนิทสนมก่อนจะพูดขึ้นมา “แม่คะ พ่อ หนูจะไปส่งเขาก่อน หนูจัดการเองได้ดังนั้นพ่อกับแม่แค่อยู่ที่นี่ก็พอ!” หลังจากกล่าวไปแบบนั้น พวกเขาทั้งคู่ก็เดินออกไปจากห้องโถงด้วยกัน เมื่อมองเห็นทางเข้าของโรงแรม เจอรัลด์ก็พูดขึ้นมาทันที “ถึงเวลาซะทีที่เธอต้องคืนโทรศัพท์ของฉันให้ฉัน!” ก่อนหน้านี้ เจอรัลด์เอาแต่มองไปที่โทรศัพท์ของเขาอยู่ตลอดเวลา ในขณะที่เขากำลังพูดคุยกับคนอื่น ๆ เพื่อรักษาภาพพจน์ของความสนิทสนมระหว่างเขาและกีย่า ควาร์ริงตันคนอื่นจึงยึดโทรศัพท์ของเขาไว้ชั่วคราว พวกเขาเสริมว่าเขาไม่ควรเล่นโทรศัพท์ เพื่อที่เขาจะได้จดจ่ออยู่กับบทสนทนากับพวกเขาอย่างเหมาะสม เจอรัลด์ก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ในตอนนั้น หลังจากนั้น พวกเขาก็พูดคุยกันต่อไปสักพักขณะที่ทานอาหารของพวกเขากัน ไม่นานจึงนำมาสู่สถานการณ์ปั

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 646

    ขณะที่กีย่ากำลังมองไปที่มีล่า ความอิจฉาสะท้อนอยู่ในสายตาของเธอ อารมณ์ที่รุนแรงมากก็เอ่อล้นอยู่ในหัวใจของมีล่าเช่นกัน “นาย…นายทำให้ฉันผิดหวัง! นายทำให้ฉันผิดหวังมากเจอรัลด์! ฉันไม่อยากเจอนายอีก!” มีล่าตะเบ็งเสียงใส่ ขณะที่ผลักเจอรัลด์อย่างแรงก่อนจะหันหลังกลับ จากนั้นมีล่าก็วิ่งหนีไปในพร้อมกับเอามือปิดปากขณะที่วันด้าหน้าบึ้ง “นายมันเศษสวะที่น่ารังเกียจ! แล้วไงล่ะถ้านายร่ำรวยน่ะ?!” แม้แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะด่าว่าเจอรัลด์แทนมีล่า ท้ายที่สุดแล้ว พวกเธอทั้งหมดก็คือผู้หญิง พวกเธอจะไม่พอใจคนเลว ๆ อย่างเขาแน่นอน! เจอรัลด์เองก็หน้าซีดเซียวไปแล้วจากความวิตกกังวล เขาแค่ไม่อาจจินตนาการได้ว่าทำไมมีล่าถึงปรากฏตัวปุปปับ แต่อย่างไรก็ตาม เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนได้ เจอรัลด์เริ่มไล่ตามเธอไปทันที กีย่าก็กำลังเผชิญกับการโจมตีของอารมณ์ที่ยากจะเข้าใจเช่นกัน เนื่องจากเธอไม่สามารถจัดการทั้งหมดนี้ได้ในคราเดียว เธอจึงเปลี่ยนความรู้สึกทั้งหมดของเธอเป็นความโกรธ ตอนนี้ที่เจอรัลด์จากไปแล้ว เธอจึงหันหลังกลับและเข้าไปในโรงแรมอีกครั้ง บางเวลาต่อมาเมื่อมีล่าและเพื่อน ๆ ทั้งหมดของเธอจับกลุ่มด้วยกันในห้องนอนข

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 647

    “อะไรนะ? นานแค่ให้ผู้หญิงคนนั้นยืมวิลล่านั้นเหรอ?” มอลลี่กล่าวหลังจากได้ยินคำอธิบายของเจอรัลด์เกี่ยวกับซาเวีย เกี่ยวกับที่ซาเวียตั้งท้อง เจอรัลด์ไม่มั่นใจเกี่ยวกับเรื่องนั้นมากนัก แต่อย่างไรก็ตาม มันไม่ยากเกินไปสำหรับเขาที่จะจินตนาการถึงอุบายการโกหกเช่นนี้ของเธอ เขาสามารถจัดการกับเธอในภายหลังได้ สำหรับตอนนี้ เจอรัลด์เพียงต้องการให้มีล่าไม่เข้าใจเขาผิดอีกต่อไปก็พอ “เอาล่ะ ฉันสามารถรู้สึกได้ว่านายไม่ได้โกหก ฉันจะพยายามแจ้งให้มีล่าทราบในเรื่องนี้ นายไม่ควรถ่ายทอดคำโกหกใด ๆ ต่อพวกเรานะ นายรู้ไหมว่ามีล่าเกลียดที่ถูกโกหกใส่มากแค่ไหน?” ทั้ง ๆ ที่มีบทสนทนากันสั้น ๆ กับเขาเท่านั้น แต่มอลลี่ก็เกือบจะมั่นใจว่าเจอรัลด์ไม่ใช่ทายาทร่ำรวยที่ไม่ยั้งคิดและเจ้าชู้แบบนั้น ในทางกลับกัน เขาดูเหมือนจะเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างดีและเป็นมิตร ถ้าเขาพูดความจริงอย่างจริงใจ งั้นมอลลี่ก็เต็มใจที่จะช่วยเหลือเขาอย่างแน่นอน ดังนั้น ขณะที่มอลลี่กลับไปที่ห้องนอนของมีล่า เจอรัลด์ก็ยังคงอยู่ด้านล่าง ชั่วครู่สั้น ๆ ต่อมาอย่างไรก็ตาม เธอก็ลงมาอีกครั้งก่อนจะพูดขึ้นมาพร้อมกับถอนหายใจ “ฉันขอโทษนะ แต่ฉันไม่สามารถข่วยน

บทล่าสุด

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1786

    พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1785

    เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1784

    ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1783

    ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1782

    “เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1781

    “หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1780

    ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1779

    "สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1778

    เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ

DMCA.com Protection Status