เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 643
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 644
มีล่าเพียงสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะพูดขึ้นมา “ฉันจะโทรหาเจอรัลด์เดี๋ยวนี้! ฉันต้องการให้เขาบอกฉันด้วยตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่!” หลังจากกล่าวไปแบบนั้น เธอก็หยิบกุญแจของเมาน์เทนท็อปวิลล่า ออกมาก่อนจะปามันไปที่ซาเวียโดยตรง ซาเวียมึนงงอย่างเห็นได้ชัดกับสิ่งนี้ ‘บ้าจริง! ทำไมถึงดูเหมือนว่าเจอรัลด์ยังไม่ได้เลิกกับเธอล่ะ? ความจริง พวกเขาก็ยังคงดูเหมือนจะรักกันอย่างลึกซึ้งอยู่!” ‘กำลังเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย? เจอรัลด์กลายมาเป็นคนเลวจริง ๆ หรือเปล่า?’ ขณะที่ซาเวียคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น มีล่าก็พยายามโทรหาเจอรัลด์สองสามสายแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้รับสายเลย “ทำเขาถึงไม่รับสายของฉันเลยล่ะ? เขามักจะรับสายโทรศัพท์ของฉันทันทีอยู่เสมอหนิ!” มีล่ากล่าวอย่างกระวนกระวายใจ เช่นนั้นก็เป็นอย่างที่ซาเวียพูดสินะ เจอรัลด์มีความสัมพันธ์กับเธอมาโดยตลอดเวลานี้! มีล่าทำได้เพียงหัวเราะอย่างขมขื่นอยู่ในใจเท่านั้น ทันทีทันใดนั้น ซาเวียก็นึกอุบายสกปรกขึ้นมาได้ และในขณะที่มีล่ากำลังจะจากไป เธอก็จะโกนขึ้นมา “มีล่า เดี๋ยว!” “เธอต้องการอะไรอีกล่ะ?” มอลลี่ตะคอกใส่อย่างเย็นชา เมื่อได้ยินแบบนั้น ซาเวีย
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 645
ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์ก็กำลังเล่นละครด้วยกันกับกีย่าได้เนียนมาก กีย่าเองก็ดูเหมือนจะโกหกต่อพ่อแม่ของเธอ เมื่อรู้แบบนี้ เจอรัลด์ก็พบว่ามันน่าอึดอัดมากขึ้นที่จะสร้างภาพต่อไปได้ ดังนั้น ตอนนี้เขาจึงพยายามหาข้ออ้างที่จะจากไปอยู่แล้ว เมื่อเธอเห็นแบบนี้ กีย่าก็จับแขนของเจอรัลด์ไว้อย่างสนิทสนมก่อนจะพูดขึ้นมา “แม่คะ พ่อ หนูจะไปส่งเขาก่อน หนูจัดการเองได้ดังนั้นพ่อกับแม่แค่อยู่ที่นี่ก็พอ!” หลังจากกล่าวไปแบบนั้น พวกเขาทั้งคู่ก็เดินออกไปจากห้องโถงด้วยกัน เมื่อมองเห็นทางเข้าของโรงแรม เจอรัลด์ก็พูดขึ้นมาทันที “ถึงเวลาซะทีที่เธอต้องคืนโทรศัพท์ของฉันให้ฉัน!” ก่อนหน้านี้ เจอรัลด์เอาแต่มองไปที่โทรศัพท์ของเขาอยู่ตลอดเวลา ในขณะที่เขากำลังพูดคุยกับคนอื่น ๆ เพื่อรักษาภาพพจน์ของความสนิทสนมระหว่างเขาและกีย่า ควาร์ริงตันคนอื่นจึงยึดโทรศัพท์ของเขาไว้ชั่วคราว พวกเขาเสริมว่าเขาไม่ควรเล่นโทรศัพท์ เพื่อที่เขาจะได้จดจ่ออยู่กับบทสนทนากับพวกเขาอย่างเหมาะสม เจอรัลด์ก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ในตอนนั้น หลังจากนั้น พวกเขาก็พูดคุยกันต่อไปสักพักขณะที่ทานอาหารของพวกเขากัน ไม่นานจึงนำมาสู่สถานการณ์ปั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 646
ขณะที่กีย่ากำลังมองไปที่มีล่า ความอิจฉาสะท้อนอยู่ในสายตาของเธอ อารมณ์ที่รุนแรงมากก็เอ่อล้นอยู่ในหัวใจของมีล่าเช่นกัน “นาย…นายทำให้ฉันผิดหวัง! นายทำให้ฉันผิดหวังมากเจอรัลด์! ฉันไม่อยากเจอนายอีก!” มีล่าตะเบ็งเสียงใส่ ขณะที่ผลักเจอรัลด์อย่างแรงก่อนจะหันหลังกลับ จากนั้นมีล่าก็วิ่งหนีไปในพร้อมกับเอามือปิดปากขณะที่วันด้าหน้าบึ้ง “นายมันเศษสวะที่น่ารังเกียจ! แล้วไงล่ะถ้านายร่ำรวยน่ะ?!” แม้แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะด่าว่าเจอรัลด์แทนมีล่า ท้ายที่สุดแล้ว พวกเธอทั้งหมดก็คือผู้หญิง พวกเธอจะไม่พอใจคนเลว ๆ อย่างเขาแน่นอน! เจอรัลด์เองก็หน้าซีดเซียวไปแล้วจากความวิตกกังวล เขาแค่ไม่อาจจินตนาการได้ว่าทำไมมีล่าถึงปรากฏตัวปุปปับ แต่อย่างไรก็ตาม เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนได้ เจอรัลด์เริ่มไล่ตามเธอไปทันที กีย่าก็กำลังเผชิญกับการโจมตีของอารมณ์ที่ยากจะเข้าใจเช่นกัน เนื่องจากเธอไม่สามารถจัดการทั้งหมดนี้ได้ในคราเดียว เธอจึงเปลี่ยนความรู้สึกทั้งหมดของเธอเป็นความโกรธ ตอนนี้ที่เจอรัลด์จากไปแล้ว เธอจึงหันหลังกลับและเข้าไปในโรงแรมอีกครั้ง บางเวลาต่อมาเมื่อมีล่าและเพื่อน ๆ ทั้งหมดของเธอจับกลุ่มด้วยกันในห้องนอนข
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 647
“อะไรนะ? นานแค่ให้ผู้หญิงคนนั้นยืมวิลล่านั้นเหรอ?” มอลลี่กล่าวหลังจากได้ยินคำอธิบายของเจอรัลด์เกี่ยวกับซาเวีย เกี่ยวกับที่ซาเวียตั้งท้อง เจอรัลด์ไม่มั่นใจเกี่ยวกับเรื่องนั้นมากนัก แต่อย่างไรก็ตาม มันไม่ยากเกินไปสำหรับเขาที่จะจินตนาการถึงอุบายการโกหกเช่นนี้ของเธอ เขาสามารถจัดการกับเธอในภายหลังได้ สำหรับตอนนี้ เจอรัลด์เพียงต้องการให้มีล่าไม่เข้าใจเขาผิดอีกต่อไปก็พอ “เอาล่ะ ฉันสามารถรู้สึกได้ว่านายไม่ได้โกหก ฉันจะพยายามแจ้งให้มีล่าทราบในเรื่องนี้ นายไม่ควรถ่ายทอดคำโกหกใด ๆ ต่อพวกเรานะ นายรู้ไหมว่ามีล่าเกลียดที่ถูกโกหกใส่มากแค่ไหน?” ทั้ง ๆ ที่มีบทสนทนากันสั้น ๆ กับเขาเท่านั้น แต่มอลลี่ก็เกือบจะมั่นใจว่าเจอรัลด์ไม่ใช่ทายาทร่ำรวยที่ไม่ยั้งคิดและเจ้าชู้แบบนั้น ในทางกลับกัน เขาดูเหมือนจะเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างดีและเป็นมิตร ถ้าเขาพูดความจริงอย่างจริงใจ งั้นมอลลี่ก็เต็มใจที่จะช่วยเหลือเขาอย่างแน่นอน ดังนั้น ขณะที่มอลลี่กลับไปที่ห้องนอนของมีล่า เจอรัลด์ก็ยังคงอยู่ด้านล่าง ชั่วครู่สั้น ๆ ต่อมาอย่างไรก็ตาม เธอก็ลงมาอีกครั้งก่อนจะพูดขึ้นมาพร้อมกับถอนหายใจ “ฉันขอโทษนะ แต่ฉันไม่สามารถข่วยน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 648
ใบหน้าของเควต้าซีดขาวราวกับแผ่นกระดาษตอนที่เจอรัลด์เห็นเธอในห้องคนไข้ เธอดูอ่อนแรงมาก โชคดี ก็อย่างที่ลิซ่าพูด เธอฟื้นคือสติแล้ว “เธอรู้สึกยังไงบ้าง?” เจอรัลด์ถามขณะที่เขาเดินไปที่เตียงของเธอ “ฉันก็ไม่มั่นใจมากนักเหมือนกัน…ตอนนั้น โดยไม่มีการเตือนใด ๆ มันรู้สึกเหมือนกับเลือดทั้งหมดค่อย ๆ ไหลออกจากร่างกายของฉัน การมองเห็นของฉันมืดลงและสิ่งถัดไปที่ฉันรู้ ฉันก็เป็นลมไปแล้ว” เควต้าพูดด้วยเสียงแผ่วเบา “แล้วหมอพูดว่าอะไรล่ะ?” “เห็นไหม นั่นคือเหตุผลที่ทำไมพวกเราถึงกระวนกระวายใจมาก ขณะที่หมอสองสามคนพูดถึงอาการของเธอ พวกเขาก็ยังคงไม่สามารถตรวจพบสาเหตุของการเจ็บป่วยของเธอได้! ขณะนั้น ไม่มีพวกเขาคนไหนกล้าที่จะรักษาเธอต่อเลยด้วยซ้ำ!” ลิซ่ากล่าว เมื่อได้ยินแบบนั้น ดวงตาของเควต้าก็เริ่มมีน้ำตารื้อขึ้นมาเล็กน้อย ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม แม้แต่เธอเองก็รู้สึกกลัวเล็กน้อย ไม่ว่าปกติเธอจะเข้มแข็งมากแค่ไหน การเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ก็ยังคงจะเป็นเรื่องยากสำหรับเธออยู่ดี “เข้าใจแล้ว…” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาพยักหน้า จากนั้นเขาก็มองไปที่เควต้ารู้สึกเศร้าใจต่อเธอ หลังจากก้าวออกมาจากห้องคนไข้ เขา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 649
“มีอะไรผิดปกติเหรอ?” เจอรัลด์ที่ไม่ทันตั้งตัวกับคำถามนั้นเล็กน้อยถามขึ้นมา เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชายชรา ในขณะที่ฟินน์เลย์ดูทั้งมีอายุและผอมบาง การจับของเขาก็แข็งแรงอย่างน่าประหลาดใจ หลังจากจับไหล่ของเจอรัลด์ เจอรัลด์ก็ไม่สามารถขยับตัวได้แม้เขาจะต้องการก็ตาม ‘เขาแข็งแรงถึงเพียงนี้ได้ยังไงกัน?’ “แค่สงสัย ถามอีกครั้งนะ วันนี้เธอไปพบใครมาหลานชาย? ฉันสามารถได้กลิ่นแปลกปลอมจากร่างกายของเธอ…” ฟินน์เลย์ถาม ขณะที่เขาหัวเราะเบา ๆ “นิยามว่า ‘กลิ่นแปลกปลอม’” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขามองไปที่ฟินน์เลย์ที่จู่ ๆ ก็ดูตื่นเต้นและลึกลับมากขึ้น ‘บางทีความเซ่อของเขาอาจปรากฏขึ้นมาอีกครั้งก็ได้!” “มันเป็นกลิ่นของพิษจากสารพิษ!” ฟินน์เลย์พูดด้วยโทนเสียงเงียบลงอย่างกระทันหัน “คนที่เธอพบวันนี้กำลังทนทุกข์จากสารพิษนี้อยู่! เธออาจจะสัมผัสกับบุคคลนั้นซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำไมเธอถึงมีกลิ่นเป็นพิษติดตัวอยู่!” ฟินน์เลย์กล่าวเพิ่ม “ให้ตายเถอะ คุณดูหนังไทยมากเกินไปหรือเปล่า?” เจอรัลด์พูดอย่างช่วยไม่ได้ เขาแค่อยากจะจากไปในขณะนี้ แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากที่คิดดูดี ๆ เจอรัลด์ก็รู้สึกว่าการอนุมานแปลก ๆ ขอ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 650
“ผมทำอะไรงั้นเหรอ? คุณเพิ่งทิ่มเธอด้วยเข็มเมื่อเห็นได้ชัดว่าเธอทนทุกข์จากสารพิษ! ทั้งหมดที่คุณทำไปคือการเพิ่มความเร็วของการไหลเวียนโลหิตของเธอ! นั่นเป็นการเพิ่มโอกาสให้พยาธิเคลื่อนไหวไปทั่วร่างกายของเธออย่างควบคุมไม่ได้ไม่ใช่หรือไง?” ฟินน์เลย์ตอบกลับ “นังหนู ตอนที่เธออายุประมาณแปดปี เธอเคยเผชิญกับบางอย่างที่คล้ายกับสิ่งที่เธอประสบอยู่ตอนนี้หรือเปล่า? แม้เธออาจจะแค่วิงเวียนศีรษะเป็นส่วนใหญ่ในตอนนั้นก็ตาม มันเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อเธออายุยี่สิบปี ใช่ไหม? เป็นตอนนั้นเองที่เธอรู้สึกยิ่งเวียนหัวมากกว่าเดิม สิ่งต่าง ๆ ก็น่าจะเลวร้ายลงเมื่อเธออายุได้สิบหกปี ถ้าการคาดคะเนของฉันถูกต้อง เธอก็น่าจะรู้สึกมึนหัวอย่างมาก ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าแขนขาของเธออ่อนแรงอย่างน่ากังวลสำหรับระยะเวลานั้น เนื่องจากว่าอาการของเธอยิ่งแย่ลงเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่มันแสดงตัวเองอีกครั้ง การหมดสติไปทันทีในตอนนี้เมื่อเธออายุยี่สิบสองปีก็ไม่น่าประหลาดใจอะไร!” ฟินน์เลย์กล่าวเพิ่ม ขณะที่เขาหันไปมองเควต้า เธอยังคงนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล เควต้าถึงกับช็อกไปที่ได้ยินการวิเคราะห์ของฟินน์เลย์ “คุณ…คุณรู้ทั้งหมดนั้นได้ยังไงกั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 651
หลังจากเจอรัลด์รออย่างกระวนกระวายใจข้างนอกห้องคนไข้อยู่ครู่เดียว ทั้งฟินน์เลย์และดร.ฮุดสันก็ออกมาจากห้องคนไข้ เมื่อเจอรัลด์เห็นพวกเขาทั้งคู่ เขาก็พบว่ามันแปลกและน่าสงสัยเล็กน้อยที่ ดร.ฮุดสันตอนนี้ดูเหมือนจะเคารพต่อฟินน์เลย์มากยิ่งขึ้น เจอรัลด์ยังสังเกตุเห็นว่าในขณะที่พวกเขาออกมาจากห้อง คุณหมอก็เกือบจะพยายามพยุงแขนของฟินน์เลย์ไว้ แม้เขาจะเปลี่ยนใจอย่างรวดเร็วในวินาทีสุดท้ายก็ตาม “เป็นไงบ้างครับ?” เจอรัลด์ถาม “เธอเกือบจะหายดีแล้ว! เธอสามารถเข้าไปเยี่ยมเธอตอนนี้ได้!” ฟินน์เลย์กล่าวพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ เมื่อได้ยินแบบนั้น เขาก็เข้าไปในห้องคนไข้ทันทีเพื่อดูเควต้า เธอดูดีขึ้นมากแล้วตอนนี้ เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ และแม้แต่แก้มแดงสีกุหลาบปกติของเธอก็เริ่มกลับมาแล้ว “นายไม่ต้องกังวลหรอก เจอรัลด์ คุณควิกมีทักษะการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม!” เควต้ากล่าวทันทีที่เธอเห็นเขา เห็นได้ชัดว่ารู้สึกกังวลที่เจอรัลด์ยังคงเป็นกังวลเกี่ยวกับอาการของเธอ “ดีที่ได้รู้แบบนั้น!” เจอรัลด์ตอบกลับ ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก “ขอบคุณมากนะครับ คุณควิก!” เจอรัลด์กล่าวจากนั้นขณะที่เขาพยักหน้าให้ฟินน์เลย์ ชายชราช่วยเจ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
