Se connecterShare
บทที่ 355
Related chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 356
“ทำไมนายถึงหลบซ่อนล่ะ? ทำไมนายไม่สามารถเป็นเหมือนอย่างผู้ชายคนหนึ่งได้? ฉันบอกได้เลยว่ากีย่าชอบนายแม้ว่าพวกเราจะไม่รู้ว่าทำไม แต่นายก็ได้ทำร้ายจิตใจเธออย่างแท้จริง!” แทมมี่กล่าวเจอรัลด์รู้สึกผิดขึ้นมาฉับพลันหลังจากฟังเธอพูด เพราะกีย่าได้ชวนเขามาหลายครั้งแล้วจริง ๆ แต่เขาก็ปฏิเสธข้อเสนอเธอเสมอมาเจอรัลด์คิดว่ากีย่าแค่ดีต่อเขา แต่เขาไม่รู้ว่าเธอจะจริงจังเกี่ยวกับเรื่องนี้มาโดยตลอดและได้ซื้ออาหารให้เขา รอเขาที่โรงอาหารเจอรัลด์รู้สึกผิดต่อเธอมาก“นายรู้ไหมว่ากีย่าพูดถึงนายว่ายังไง?”“ว่าไงล่ะ?”“กีย่าคิดว่านายเป็นผู้ชายที่ดีและจริงใจ เธอยังคิดว่านายนั้นค่อนข้างน่ารักอีกด้วย และเธอก็อยากจะเป็นเพื่อนกับนายจริง ๆ แต่อย่างไรก็ตาม ใครจะไปรู้ว่านายจะเป็นแค่ไอ้งั่งคนหนึ่งเช่นนี้! กีย่ากำลังเดือดร้อนและนายอยู่ที่นี่เพื่อจะซื้อเครื่องดื่มให้สาว ๆ ที่น่ารัก! นายไม่แม้แต่จะสนใจเกี่ยวกับกีย่าสักนิดเลย เธอผิดพลาดไปกับนายอย่างมาก!” แทมมี่ก็รู้สึกดีขึ้นฉับพลันหลังจากระบายอารมณ์ของเธอกับเจอรัลด์เจอรัลด์ตกใจ “กีย่ากำลังเดือดร้อนงั้นเหรอ?”“ไม่ใช่กีย่า แต่เป็นแม่ของเธอ แม่ของเธอล้มป่วยอย่างรุนแรง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 357
“ครับ คุณคลอฟอร์ด ผมอยู่ที่ฐานกองทัพ คำสั่งของคุณคืออะไร?”เดรกและไทสันกลายมาเป็นบอดี้การ์ดให้กับเจอรัลด์แล้ว แต่พวกเขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องติดตามเขาไปทั่วตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง และดังนั้นเขาจึงให้พวกเขาทำงานรับผิดชอบหน้าที่ในฐานทัพ“ทรัพยากรที่ฐานทัพสามารถช่วยวินิจฉัยโรคที่ไม่ทราบสาเหตุได้หรือเปล่า?” เจอรัลด์ถาม“แน่นอนครับ แผนกทางการแพทย์ในฐานทัพนั้นรวมหมอที่ดีที่สุดในสาขาทั้งหมดไว้ พวกเขาสามารถรักษาได้เกือบทุกโรค! คุณต้องการอะไรไหมครับ คุณคลอฟอร์ด?”“มีคนไข้ที่ลูกสาวชื่อกีย่าอยู่ในโรงพยาบาลประจำจังหวัด เธอเป็นนักเรียนที่มหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ โปรดช่วยค้นหา และส่งหมอที่ดีที่สุดไปที่นั่นด้วย!”“เข้าใจแล้วครับ คุณคลอฟอร์ด!”จากนั้นเจอรัลด์ก็วางสาย นั่นคือทั้งหมดที่เขาสามารถจะช่วยเหลือได้ เขาไม่หวังให้กีย่าจะต้องขอบคุณเขาเนื่องจากว่าเขาก็ไม่ควรจะเปิดเผยตัวเองอยู่ดีหลังจากนั้น เขาก็กลับไปที่หอพักนักเรียนของตัวเองเพื่อศึกษาต่อขณะเดียวกันนี้ ที่โรงพยาบาลประจำจังหวัด “คุณหมอครับ โปรดช่วยภรรยาของผมด้วย! ไม่ว่าจะมีค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ ผมก็จะเต็มใจจ่าย!” ชายวัยกลางคนคนหนึ่งกำลังอ้อนวอนหม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 358
พ่อของยาโคปสัญญากับเขาทันทีเมื่อได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์ เขามีลูกชายเพียงแค่คนนี้คนเดียว และเขาก็ต้องช่วยเหลือเขาพ่อของยาโคปติดต่อกับเหล่าแพทย์ที่เขารู้จักจากต่างประเทศทันที เช่นเดียวกับเหล่าแพทย์แผนจีนโบราณท้องถิ่นจากนั้นยาโคปก็กลับมาอย่างมีความสุขและกล่าวว่า “คุณควาร์ริงตันครับ พ่อของผมได้จัดแพทย์สองสามคนมาที่นี่ในวันพรุ่งนี้แล้ว!”วอลตันตอบกลับ “ขอบคุณมากนะ ยาโคป! พวกเราจะชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง และครอบครัวควาร์ริงตันจะเป็นหนี้บุญคุณนายครั้งใหญ่!”“ขอบคุณนายมากนะ ยาโคป!” กีย่ากล่าวยาโคปพยักหน้าและพูดขึ้น “ไม่เป็นไรครับ!”ขณะเดียวกัน ที่ต่างประเทศ“เฮ้! ผมเอง ลินคอล์น ผมขอทราบได้ไหมว่าผู้เชี่ยวชาญโดเรียนอยู่หรือเปล่าครับ? ครับ พรุ่งนี้...โอ้ เขาว่างหรือครับ? โอเค ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณ!” แอนดี้ ลินคอล์นไม่มีความสุขมากนักหลังจากได้รับการปฏิเสธเขาคงจะอับอายมากถ้าเขาไม่สามารถทำในสิ่งที่ลูกชายของเขาได้สัญญากับคนอื่นเอาไว้ให้สมหวังได้เขาติดต่อผู้เชี่ยวชาญคนอื่น ๆ อีกสองสามคนทันที พวกเขาส่วนใหญ่มีเวลาว่างมากมาย แต่มีนค่อนข้างยากที่จะให้พวกเขาบินไปที่นั่นภายในสองวันนี้ โดยเฉพาะ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 359
หลังจากได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์ ผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายก็เข้าไปในห้องคนไข้ หัวหน้าแพทย์จึงไม่กล้าที่จะหยุดพวกเขาผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ทั้งหมดเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในช่วงเวลาของพวกเขา พวกเขาออกมาหลังจากผ่านไปสามชั่วโมงครึ่งเท่านั้นผู้เชี่ยวชาญบอกกับทางโรงพยาบาลว่าคนไข้หายจากโรคแล้ว และเธอแค่ต้องพักผ่อนให้ดี“โปรดอยู่เพื่อการสัมภาษณ์ด้วยนะครับ คุณหมอ!” หัวหน้าแพทย์ขอให้พวกเขาอยู่ต่อทันทีผู้เชี่ยวชาญไม่อยากจะยุ่งกับเขาและเดินออกจากโรงพยาบาลไป“พวกเขาบอกความจริง หมอ! คนไข้อาการดีขึ้นมาจริง ๆ!” หนึ่งในหมอที่รับผิดชอบกล่าวขึ้นมาอย่างตื่นเต้นวอลตันและกีย่าก็รู้สึกซาบซึ้งใจ“ขอบคุณมากนะ ยาโคป! ฉันจะต้องขอบคุณพ่อของเธอเป็นการส่วนตัวเมื่อเขากลับมา!” วอลตันกล่าว“ไม่เป็นไรครับ คุณวอลตัน!” ยาโคปรู้สึกยากที่จะเชื่อต่อหน้าพวกเขา แต่ในเวลาเดียวกัน เขาก็สับสนงุนงงมากจริง ๆ พ่อของเขาได้โทรเรียกผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายเหล่านั้นมาที่นี่จริง ๆ หรือ?ยาโคปไม่อาจจะเชื่อมันได้ เขาโทรหาพ่อของเขาทันทีจากในห้องน้ำ“พ่อครับ พ่อโทรเรียกผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นมาใช่ไหม?”“ผู้เชี่ยวชาญอะไรเหรอ?” “ดร.อีเดน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 360
กีย่าพูดแผ่วเบากีย่ารู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อเจอรัลด์ได้ช่วยเหลือเธอและยังให้ของบางอย่างที่ล้ำค่าต่อเขากับเธออีกด้วยจากนั้นเธอก็พัฒนาความรู้สึกที่มีต่อเจอรัลด์เธอคิดเกี่ยวกับเขาอยู่ตลอดเวลาเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอว่าง เธอพบว่าเขาเป็นคนน่ารักจริง ๆ แต่เธอรู้ว่าเจอรัลด์อาจจะเกลียดเธอก็ได้เอาตามตรงเธอต้องการเป็นเพื่อนกับเขา แต่สิ่งที่เจอรัลด์ได้ทำกับเธอนั้นทำให้เธอรู้สึกผิดหวังจริง ๆ “คนบ้านนอกที่ยากจนเช่นนั้นมีอะไรดีขนาดนั้นเหรอ?!” ยาโคปกล่าวอย่างโกรธเคืองทุกคนหยุดจึงพูดเกี่ยวกับเขาหลังจากนั้น แต่กีย่ารู้สึกอารมณ์ไม่ดีจริง ๆ เธอแย่อะไรขนาดนั้นเลยเหรอ? ไม่มีผู้ชายคนไหนเคยปฏิเสธเธอแบบนั้นนอกจากเจอรัลด์เมื่อเจอรัลด์รู้ว่าแม่ของกีย่าหายดีแล้ว เขาจึงรู้สึกโล่งอกทันที และชีวิตของเชาก็ดำเนินไปตามปกติในตอนเย็นเดียวกันนั้น เจอรัลด์ได้นำหนังสือบางเล่มไปคืนที่ห้องสมุด เขาเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง นอกห้องสมุดที่ดูเหมือนจะกำลังรอใครบางคนอยู่เจอรัลด์ตกตะลึงไป หญิงสาวคนนั้นคือกีย่า!กีย่าเงยหน้าขึ้นและเห็นเจอรัลด์“เฮ้ กีย่า! เธอมาเพื่อศึกษาหรือเปล่า?” เจอรัลด์ถามเธออย่างเก้ ๆ กัง ๆ“ไม่ ฉันมาเพื่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 361
กีย่าก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองเหมือนกัน มันรู้สึกแปลกที่เห็นเจอรัลด์กำลังทำตัวแบบนั้น‘เจอรัลด์จะไม่ถูกผู้หญิงแบบฉันดึงดูดได้อย่างไร?!’ กีย่ายังคงไม่สามารถยอมรับความจริงได้กีย่าตงใจส่งข้อความให้ยาโคปเพื่อมารับเธอ แค่จะแสดงให้เจอรัลด์เห็นว่าเธอไม่ใช่คนใจง่ายขนาดนั้น! สาว ๆ ต่างก็เป็นแบบนั้นกัน ตราบใดที่พวกเธอสนใจในตัวคุณ พวกเธอก็จะพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อจะได้รับความสนใจของคุณแต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้เข้าใจเรื่องต่าง ๆ เช่นนี้เลยเมื่อกีย่าได้คืนกำไลให้เขาไป เธอหวังว่าเจอรัลด์จะห้ามเธอ แต่เขาก็ไม่ เขายังรับกำไลคืนไปอีกด้วยซ้ำ และเมื่อมีผู้ชายอีกคนมารับกีย่า เขาก็ไม่ได้พูดอะไเลยเหมือนกันกีย่ารู้สึกโกรธเจอรัลด์มากจริง ๆ เธอจะยังอยากไปทานอาหารกับยาโคปอีกได้อย่างไง?! ดังนั้น เธอจึงต้องการจะออกจากรถไปจริง ๆยาโคปตกตะลึงจนแทบพูดไม่ออก ขณะที่เขาเฝ้าดูกีย่าลงไปจากรถของเขาและเรียกรถแท็กซี่ เขาคิดว่ามันคือเรื่องบางอย่างที่เขาพูดไปและนั้นทำให้เธอโกรธ!ขณะเดียวกันนี้ เจอรัลด์ก็ได้กลับมาที่หอพักนักเรียนของตัวเขาเอง เขาเห็นฮาร์เปอร์กำลังสูบบุหรี่อยู่ตรงระเบียงขณะที่เขาเกา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 362
ฮาร์เปอร์รู้สึกโล่งใจทันที และเขาก็ตบไหล่เจอรัลด์เบา ๆแม่ของเฮลี่จะมาถึงในเช้าวันถัดมา เจอรัลด์ เบนจามิน และฮาร์เปอร์ได้นัดพบกับเฮลี่และเพื่อนร่วมห้องของเธอด้านนอกโรงเรียนในเวลาเช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้นฮาร์เปอร์ได้กล่าวไว้ว่ามันจะคงจะรู้สึกแปลกและอึดอัดถ้ามีแค่เขาและเฮลี่ที่จะไปรับแม่ของเฮลี่ แต่ถ้ามีกลุ่มพวกเขาไปด้วย มันก็คงจะดูน่าตื่นเต้นและสนุกมากยิ่งขึ้นเจอรัลด์ออกจะเกร็ง ๆ เมื่อเขาเห็นหญิงสาวคนอื่น ๆ หนึ่งในพวกเธอคืออลิซ อีกคนที่กำลังจ้องเขาอยู่คือเจสลิน และก็มีหญิงสาวอีกคนที่เขาไม่เคยพบมาก่อน“เฮ้ ฮาร์เปอร์กับเจอรัลด์! มีใครบางคนที่ฉันอยากจะแนะนำให้พวกนายได้รู้จัก นี่คือเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของฉันเอง เมย์ แม่ของเมย์ก็จะมาที่นี่พร้อมกับกับแม่ของฉัน และเมย์จะมาร่วมด้วยกับพวกเรา!” เฮลี่กล่าวเมย์เป็นคนน่ารักมาก เธอรู้วิธีแต่งตัวอย่างแน่นอน แม้ว่าเธอไม่ได้เป็นคนสวยอย่างเป็นธรรมชาติเหมือนอลิซ แต่เมื่อเทียบกับเจสลินแล้ว เธอน่ารักกว่ามากอย่างแน่นอน“ยินดีที่ได้รู้จักนะ เมย์! ฉันคิดว่าเราเคยพบกันมาก่อนแล้วครั้งหนึ่ง” ฮาร์เปอร์กล่าวเมย์พยักหน้าเบา ๆ และถามขึ้นว่า “พวกเราจะไปรับท
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 363
รถออดี้ A4 สีขาวมาหยุดตรงหน้าของพวกเขาและลดกระจกลง และผู้ชายที่แต่งตัวตามแฟชั่นคนหนึ่งก็ก้าวลงจากรถมาก“เจซี! ในที่สุดนายก็อยู่นี่แล้ว! เพื่อนของนายอยู่ไหนล่ะ?”“ฉันขอให้พวกเขาไปจองโรงแรมกันก่อนน่ะ หลังจากไปรับคุณเลนี่แล้ว พวกเราก็สามารถพาเธอไปที่โรงแรมเพื่ออาบน้ำแต่งตัวอะไรก่อนแล้วค่อยไปทานมื้อเที่ยงกันที่นั่น หลังจากนั้น พวกเราจะออกไปเที่ยวเล่นกัน!”ขณะที่เจซีพูดคุยอยู่ เขาก็สังเกตเห็นอลิซและเจสลินที่ยืนอยู่ข้างเฮลี่“เฮ้ คนสวย! ฉันพนันได้เลยว่าพวกเธอสาว ๆ เป็นเพื่อนของเฮลี่ ใช่ไหม? พวกเธอเป็นไงกันบ้าง?” เจซีถามขึ้นมา“พวกเรากำลังพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อครู่นี้ ฮาร์เปอร์ไม่มีรถยนต์ ดังนั้นพวกเขาจึงวางแผนที่จะไปรับแม่ของเฮลี่ด้วยรถอูเบอร์กัน” เมย์กล่าว“เอางี้ไหมพวกเธอสาว ๆ ตามไปกับฉันเพราะรถของฉันยังคงมีที่นั่งเหลืออีกสามที่นั่ง สนใจไปกับพวกเราไหมครับ สาว ๆ?” เจซีถามขึ้นมาเพียงเพราะเขาพบว่าอลิซและเจสลินนั้นน่ารักมากจริง ๆ และเขาก็ต้องการจะทำให้พวกเธอพึงพอใจกันแต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เฮลี่และคนอื่น ๆ จะทันได้พูดอะไร เมย์ก็ปฏิเสธข้อเสนอนั้นของเขาทันที “ขอโทษนะ แต่แม่ของฉันจะนั
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
