บทที่ 360

กีย่าพูดแผ่วเบา

กีย่ารู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อเจอรัลด์ได้ช่วยเหลือเธอและยังให้ของบางอย่างที่ล้ำค่าต่อเขากับเธออีกด้วย

จากนั้นเธอก็พัฒนาความรู้สึกที่มีต่อเจอรัลด์

เธอคิดเกี่ยวกับเขาอยู่ตลอดเวลาเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอว่าง เธอพบว่าเขาเป็นคนน่ารักจริง ๆ แต่เธอรู้ว่าเจอรัลด์อาจจะเกลียดเธอก็ได้

เอาตามตรงเธอต้องการเป็นเพื่อนกับเขา แต่สิ่งที่เจอรัลด์ได้ทำกับเธอนั้นทำให้เธอรู้สึกผิดหวังจริง ๆ

“คนบ้านนอกที่ยากจนเช่นนั้นมีอะไรดีขนาดนั้นเหรอ?!” ยาโคปกล่าวอย่างโกรธเคือง

ทุกคนหยุดจึงพูดเกี่ยวกับเขาหลังจากนั้น แต่กีย่ารู้สึกอารมณ์ไม่ดีจริง ๆ เธอแย่อะไรขนาดนั้นเลยเหรอ? ไม่มีผู้ชายคนไหนเคยปฏิเสธเธอแบบนั้นนอกจากเจอรัลด์

เมื่อเจอรัลด์รู้ว่าแม่ของกีย่าหายดีแล้ว เขาจึงรู้สึกโล่งอกทันที และชีวิตของเชาก็ดำเนินไปตามปกติ

ในตอนเย็นเดียวกันนั้น เจอรัลด์ได้นำหนังสือบางเล่มไปคืนที่ห้องสมุด เขาเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง นอกห้องสมุดที่ดูเหมือนจะกำลังรอใครบางคนอยู่

เจอรัลด์ตกตะลึงไป หญิงสาวคนนั้นคือกีย่า!

กีย่าเงยหน้าขึ้นและเห็นเจอรัลด์

“เฮ้ กีย่า! เธอมาเพื่อศึกษาหรือเปล่า?” เจอรัลด์ถามเธออย่างเก้ ๆ กัง ๆ

“ไม่ ฉันมาเพื่