แชร์

บทที่ 367

ผู้แต่ง: โพธิ์สองหู
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
“ทำไงดีล่ะคราวนี้?!” ยาโคปกลัวมาก

เมื่อครู่เขาแค่ชำเลืองมองเร็ว ๆ ไปที่รถโฟล์คสวาเก้นคันนั้น และไม่ได้สังเกตุดูมันมากนักเนื่องจากว่ารถโฟล์คสวาเก้นที่ดีมักจะมีราคาอยู่ราว ๆ 5,000 ดอลลาร์เท่านั้น แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาลืมไปอย่างสิ้นเชิงเกี่ยวกับรถเฟย์ตันที่ตีราคาต่ำไปมากคันนี้!

“โอ้ ไม่นะ! เป็นเงินเท่าไหร่กันที่เธอจะต้องจ่ายสำหรับค่าชดเชย? เฟย์ตันคันนี้บูดเบี้ยวไปแล้วด้วย!” แม้แต่แม่ของเมย์ก็กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้

“ยาโคป ทำไมนายไม่เรียกเจ้าของรถมาเดี๋ยวนี้ล่ะและพูดคุยหาทางออกกัน? ไม่อย่างงั้น นายก็แค่โทรหาคุณลินคอล์นให้จัดการเรื่องนี้ให้นายดีไหม?” เพื่อนของยาโคปแนะนำ

“บ้าจริง เพื่อน ฉันชนรถเขาก็จริง แต่แล้วยังไงล่ะ? ใครขอให้เขามาจอดใกล้ฉันขนาดนี้? มันก็แค่เฟย์ตัน 20,000 ดอลลาร์ นายคิดว่าฉันไม่มีปัญญาจ่ายหรือไง? ฉันซื้อซีรี่ 7 คันนี้ก็เพื่อจะได้ขับไปฝึกงานเท่านั้น!” ยาโคปโกรธจัด

แม้กระนั้น เขาก็เรียกเจ้าของรถมาเพื่อเกลี่ยไกล่นี้อยู่ดี

หลังจากนั่นครู่หนึ่ง ผู้ชายคนหนึ่งที่สวมแว่นตาก็เดินออกมาพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง พวกเขาดูเหมือนจะเป็นคู่รัก

“นายชนรถของฉัน!” ผู้ชายคนนั้นกล่าว

ลึก ๆ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 368

    พวกเขาจะทำลายคุณตราบใดที่พวกเขาไม่พอใจกับคุณ!พวกเขาไม่แคร์จริง ๆ ว่าคุณจะเป็นใคร!สำหรับชื่อของทิโมธีนั้น ทุกคนก็เคยได้ยินเกี่ยวกับเขา เขาเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่และเป็นคนโหดเหี้ยมสุด ๆ มีคนทำให้เขารำคาญใจเมื่อช่วงก่อน และเขาก็ได้พากคนลุ่มหนึ่งไปที่บ้านของคน ๆ นั้นและทำร้ายเขายาโคปนั้นเทียบไม่ติดกับทิโมธีอย่างสิ้นเชิง และเขาก็รู้สึกกลัว“แม่งเป็นบ้าอะไรห๊ะ? นายชนรถของเจ้าสี่ตา และนายก็ยังไปทำร้ายเขาอีกงั้นเหรอ?! นายแม่งเสียสติไปแล้วแน่ ๆ เพื่อน อย่าคิดว่านานจะรอดจากเรื่องนี้ไปได้ง่าย ๆ แบบนั้น อธิบายตัวเองมาไม่อย่างงั้นนายจะไม่ได้ไปที่ไหนเลยวันนี้!” ทิโมธียิ้มเยาะยาโคปกำลังสั่นเทา เขาตบหน้าตัวเองทันทีและอธิบาย “มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ทิโมธี ทุกอย่างเป็นเรื่องเข้าใจผิด!” “เข้าใจผิดงั้นเหรอ? โอเค เนื่องจากว่านี่เป็นหนึ่งในโรงแรมของลุงของฉัน ตามฉันไปที่ห้อง ๆ หนึ่งละกัน และพวกเราจะจัดการเรื่องเข้าใจผิดนี้กันที่นั่น!” หลังจากสิ่งที่ทิโมธีได้กล่าวมา ผู้ชายที่แข็งแรงสองคนก็เดินไปหายยาโคป และจับไหล่เขาไว้“สี่ตา มีใครอีกไหมที่แตะต้องนาย?” ทิโมธีถาม“ไม่ แค่เขาคนเดียว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 369

    คน ๆ นั้นคือใคร?คน ๆ นั้นคือเฮเวิร์ดเขายังกลัวว่าเขาอาจจะบังเอิญเจอเฮเวิร์ดระหว่างมาที่นี่ ถ้าเขาเจอเฮเวิร์ด ลิเลียนและชารอนก็ต้องอยู่แถว ๆ นี้เหมือนกันเจอรัลด์ไม่ต้องการจะเจอพวกเขาคนใดคนหนึ่งจริง ๆ แต่เขาก็เห็นเขา และประหลาดใจพอสมควร เฮเวิร์ดและเจซีเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายกัน“เฮ้ เจซี! ฉันกำลังรออยู่!” เฮเวิร์ดกล่าวทักทายเขาอย่างหยิ่งทะนง เขามีความมั่นใจมากเพราะท้ายที่สุดแล้ว เขาก็เป็นเจ้าภาพของงานทั้งหมดตอนนี้“อืม ด้านนอกค่อนข้างรถติดน่ะ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ให้ฉันแนะนำนายให้กับเพื่อน ๆ ของฉันนะ นี่เมย์ และนั่นคือแม่ของเมย์ คุณเลนี่ คนเหล่านั้นตรงนั้นรือเพื่อนของฉัน พวกเราทุกคนมาด้วยกัน!” เจซีกล่าวคนที่มาด้วยกับเฮเวิร์ดคือหนุ่มสาวคนอื่น ๆ ไม่กี่คนซึ่งรวมถึงชารอนและลีเลียนด้วยเช่นกัน เฮเวิร์ดก็แนะนำเพื่อน ๆ ของเขาให้เจซีด้วย“นี่คือเฮเวิร์ด และครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของบ้านจำนวนสามหลังที่นี่!” เจซีกล่าวอย่างอิจฉาหลังจากการแนะนำตัวกัน เมย์และแม่ของเธอก็ตกตะลึง พวกเธอรู้ว่ายอร์คนอร์ท เมาน์เทนกำลังจะถูกพัฒนาให้เป็นศูนย์กลางการพักผ่อนหย่อนใจขนาดใหญ่ พวกเขายังวางแผนที่จะขยาย

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 370

    พวกเขาทุกคนสงสัยมากว่าเจอรัลด์คนนี้เป็นใครกันชารอนและลิเลียนหวังจริง ๆ ว่าเขาจะไม่ใช่บุคคลที่ยอดเยี่ยมบางคน“เจอรัลด์ นายอยู่ที่นี่!” พวกเธอทั้งคู่เบาเสียงลงมากเมื่อกล่าวทักทายเจอรัลด์“เฮเวิร์ด นายรู้จักเขาเหรอ?” เจซีถาม“อืม แต่นั่นให้เป็นเรื่องสำหรับคราวหน้าละกัน ให้ฉันพาพวกเราไปขึ้นรถชมวิวกันก่อนเถอะ!” เฮเวิร์ดกล่าวในตอนแรกฮาร์เปอร์ขับรถในขณะที่เจซีนั่งอยู่ข้างเขา“ฮาร์เปอร์ขับรถประเภทนี้ได้ดีอย่างน่าประหลาดใจแม้ว่าเขาไม่เคยขับมันมาก่อน!” แม่ของเมย์เหน็บแนมเขา“ก็เหมือนกับบุคลิกของเขาไงค่ะ เป็นคนที่พึ่งพาได้มาก!” หนึ่งในหญิงสาวกล่าวขึ้นมาเจซีไม่มีความสุขมากเมื่อเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น“นายโง่หรือไงเนี่ย เพื่อน! นายควรจะเลี้ยวไปด้านซ้ายสิ ด้านซ้ายมันสนุกมากกว่า!” เจซีด่าว่าเขาด้วยความอิจฉา และฮาร์เปอร์ก็แค่เอาแต่เงียบ“ขับให้เร็วกว่านี้สิ นาย! แค่ให้ฉันขับถ้านายทำไม่ได้! โง่บัดซบ!” เจซียังคงฉีกหน้าเขาต่อไปฮาร์เปอร์สุดจะทนกับการที่ขับรถพาไปสำหรับวันนี้แล้ว เขาจึงโกรธจริง ๆ ในเวลานี้และเหยียบคันเร่งอย่างแรงเขาเกือบจะชนเข้ากับเด็กสาวตัวน้อยคนหนึ่งที่กำลังถือลูกโป่งอยู่

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 371

    ตอนนี้ เฮเวิร์คขับรถพาลิเลียนและคนอื่น ๆ ในรถชมวิวที่หรูหรากว่ามุ่งหน้ามาที่นี่เขาเห็นผู้คนมากมายมายืนล้อมรอบที่นี้ หลังจากนั้น เขาเห็นว่าเป็นเจซีและคนอื่น ๆ ดังนั้น เขาจึงรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ และเขาก็รีบร้อนเบียดเข้ามาผ่านฝูงชนมากมายทันทีที่เขาเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น เฮเวิร์ดก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกช็อกไปอย่างสิ้นเชิง!ตายแล้ว!“ใครทำนี่?” ใบหน้าของเฮเวิร์ดซีดเซียวขณะที่เขาถามคำถามนั้นกับพวกเขา“เฮเวิร์ด! เป็นเขา! เขาคือคนที่ขับรถ!” เจซีรีบชี้ไปที่ฮาร์เปอร์ในเวลานี้ หลังจากได้สติคืนมา เมย์และคนอื่น ๆ ก็ยืนอยู่ฝ่ายเจซีทันทีอีกด้วยเช่นกันใช่แล้ว ใครบ้างจะไม่กลัวที่เข้าไปเกี่ยวข้องและถูกบังคับให้แบ่งความรับผิดชอบแทนล่ะ?ท้ายที่สุดแล้ว ความเสียหายเหล่านี้ก็คงจะต้องชดใช้ถึงหลายแสนดอลลาร์เลยทีเดียวสำหรับฮาร์เปอร์ มันจริงที่เขาเดือดร้อนด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวของเขาเอง แต่อย่างไรก็ตาม ก็เป็นเพราะเจซีที่ไปยั่วยุเขา แต่กระนั้น ก็ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้ตอนนี้นอกจากทนรับผลที่ตามมาจากการกระทำของเขาท้ายที่สุดแล้ว เขาก็คือคนที่ชนรถเหล่านั้นอยู่ดี“โอ้! เธอ! เธอ… เธอ… ฉันเชื่อมั่นอย่างแท้จ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 372

    บางคนตะโกนออกมาเสียงดัง หลังจากนั้น ฝูงชนก็อ้าปากกว้างด้วยความช็อกโยเอลพากลุ่มคนที่ดูเหมือนจะเป็นเหล่าทายาทที่ร่ำรวยมากับกับเขาที่นี่“ให้ตายเถอะ! ใครทำแบบนี้กัน?” โยเอลถามอย่างเย็นชาขณะที่เขาเขวี้ยงแว่นตากันแดดทิ้งเอเดนและคนอื่น ๆ ก็มารวมตัวกันรอบ ๆ กลุ่มคนในเวลานี้อีกด้วยเช่นกัน“ขอโทษครับ! ผมคือคนที่ชนรถของพวกคุณเอง!” ฮาร์เปอร์โค้งคำนับให้เล็กน้อยเพราะเขาสะดุ้งตกใจกลัวมากเช่นกันในตอนนี้“เช่นนั้นบอกฉันมา เราจะทำยังไงกับเรื่องนี้? นาย! มาโทรเรียกร้านขายรถให้ส่งคนมาที่นี่เพื่อประเมินความเสียหายเดี๋ยวนี้! นอกจากนี้ วันนี้จะไม่มีใครที่อยู่กับเขาได้รับอนุญาตให้ออกไป!” โยเอลตะโกนสั่งคำสั่งของเขาในเวลานี้ บอดี้การ์ดบางคนที่แต่งกายด้วยชุดดำก็ได้ต่อสายโทรออกแล้วทันทีที่พวกเขาได้ยินคำพูดของเขา กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งก็ได้มารุมล้อมเมย์และคนอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน“โอ้! มันจบแล้วครั้งนี้ ฮาร์เปอร์ไม่เพียงแต่ชนรถของคนอื่น แต่เห็นได้ชัดว่าเขายังทำให้โยเอลขุ่นเคืองใจอีกด้วยเหมือนกัน! เขายังทำให้เราติดร่างแหไปด้วยในเรื่องนี้อีกด้วยซ้ำและโยเอลก็จะไม่ปล่อยพวกเราไปเหมือนกัน!”“ใช่! เขาไม่รู้จริง ๆ ว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 373

    “คุณคลอ...ฉันหมายถึง เจอรัลด์?!”โยเอลและเอเดนต่างก็ผงะไปกันไม่มีใครคิดว่าคุณคลอฟอร์ดก็อยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกันโยเอลเกือบจะตะโกนออกมาเสียงดังและเปิดเผยตัวตนของเขาแล้วดังนั้น เหล่าทายาทที่ร่ำรวยกลุ่มนี้จึงปรี่เข้าหาเจอรัลด์กันอย่างตื่นเต้นอะไรกัน?!ผู้คนที่กำลังรอจะดูโชว์ดี ๆ ต่างก็สะดุ้งตกใจกัน“อืม...นี่ก็ไม่ใช่เรื่องอะไร เดิมทีพวกคุณทุกคนก็มาที่นี่เพื่อมีความสุขและสนุกสนานกัน นอกจากนั้น ก็ไม่มีใครในหมู่พวกคุณขาดเงินที่จะซ่อมแซมรถของพวกคุณอยู่ดี ดังนั้นก็ช่างมันเหอะนะ ไปสนุกและเพลิดเพลินกันต่อเถอะ ถ้างั้น” เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ยิ้มอย่างหมดหนทาง เนื่องจากเรื่องนี้ก็ได้มาถึงสภาพนี้แล้ว จึงไม่มีอะไรอื่นที่เขาสามารถทำได้“ใช่! ใช่! เจอรัลด์ พูดถูก ยังไงซะพวกเราทุกคนมาที่นี่ก็เพื่อสนุกและมีความสุขกัน ทำไมพวกเราต้องมาโกรธกันขนาดนี้กับเรื่องเล็ก ๆ ด้วยล่ะ ถ้างั้น? ฮ่าฮ่าฮ่า! เจอรัลด์ ในกรณีนี้ พวกเราจะปล่อยเรื่องนี้ไป! เข้าไปด้านในและดื่มด้วยกันในภายหลังเถอะนะ โอเคไหม?” โยเอลแตะหน้าท้องของเขาก่อนจะหัวเราะออกมา“โอเค! ผมจะไปหาคุณเพื่อดื่มกันในภายหลังละกัน!” เจอรัลด์ก็ตบไหล่เอเดนแล

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 374

    เจอรัลด์หาข้ออ้างในการหลบออกไปและเดินไปที่ริมทะเลสาบ“คุณคลอฟอร์ด ผมอยากจะขอการชี้แนะของคุณ ผมได้วางแผนการลงทุนเบื้องต้นสำหรับการลงทุนในบ้านเกิดของคุณแล้ว มณฑลสงบสุข ที่คุณแฮร์ริสันได้พูดถึง มีแผนการลงทุนสำหรับหกพันล้านดอลลาร์ และมีอีกแผนการสำหรับแปดพันล้านดอลลาร์ แผนการลงทุนสำหรับแปดพันล้านดอลลาร์นั้นจะสามารถผลักดันในส่วนของเศรษฐกิจชุมชนเล็ก ๆ อีกด้วยเช่นกัน และมันจะเกี่ยวพันกับพื้นที่ที่กว้างขึ้น ถ้างั้น คุณจะตัดสินใจว่ายังไงครับ?” แซคถามทันทีที่การโทรได้รับการเชื่อมต่อ“งั้นก็ ตกลงตามแผนการแปดพันล้านดอลลาร์เถอะครับ ท้ายที่สุดแล้ว นั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงเห็นด้วยกับข้อเสนอของคุณแฮร์ริสันที่จะผลักดันสิ่งปลูกสร้าง และการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจในเมืองและในชนบทอยู่ดี!”“โอเคครับ ผมเข้าใจแล้ว คุณคลอฟอร์ด! ผมจะเริ่มโครงการของแผนการนี้ทันที!”หลังจากที่เขาพูดจบ เจอรัลด์ก็วางสายโทรศัพท์ทันทีเขาหันหลังกลับและเตรียมที่จะกลับไปเจอรัลด์ตกตะลึงทันทีที่เขาหันกลับมานี่เป็นเพราะเขาไม่รู้ว่าอลิซได้มายืนอยู่ข้างหลังเขาเมื่อไหร่แล้วในตอนนี้ อลิซจ้องเขาด้วยท่าทางที่ตกตะลึงจนแทบพูดไม่ออก เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 375

    สุดท้ายเจอรัลด์ก็กำจัดอลิซไปได้ ฝูงชนก็ยังสนุกสนานและเพลิดเพลินกับตัวเองกันต่อไปสำหรับเจอรัลด์ เขาไม่อาจทนต่อคำถามและข้อซักถามของทุกคนได้อีกต่อไป ดังนั้น เขาจึงคิดหาข้ออ้างที่มีเหตุผลเพื่อขอตัวลาก่อนเท่านั้น ยังไงซะ เขาก็ได้บรรลุเป้าหมายของเขาแล้ว ตอนนี้แม่ของเฮลี่จ้องมองฮาร์เปอร์ราวกับว่าเขาเป็นบุคคลอันเป็นที่รักจากนั้นเจอรัลด์ก็นั่งรถแท็กซี่ก่อนที่เขาจะกลับไปที่โรงเรียนทันที“คุณครับ จอด!” ทันทีที่เขามาถึงตรงประตูมหาวิทยาลัย เจอรัลด์ก็เห็นเหตุการณ์ตรงหน้าเขา และเขาจึงขอให้คนขับรถหยุดรถทันทีมันเกือบจะเป็นเวลากลางคืนแล้วตอนนี้ และมีรถหรูสองสามคันจอดอยู่ตรงข้างถนนใกล้ประตูโรงเรียนมีเด็กชายหลายคนที่ดูเหมือนนักเลงกำลังรุมล้อมหญิงสาวคนหนึ่งที่พยายามจะกลับเข้าไปในโรงเรียน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาพยายามจะขวางทางเธอและพวกเขาก็ไม่ต้องการจะปล่อยเธอไปหญิงสาวคนนั้นดูโกรธมาก และเธอยังตบหน้าหนึ่งในเด็กชายเหล่านั้นอีกด้วยพวกเขาจึงโกรธและใช้กำลังกันมากขึ้นในเวลานี้ และพวกเขาดูเหมือนราวกับว่าพวกเขาต้องการจะตีเธอจริง ๆ ตอนนี้คนขับรถก็มองไปที่สถานการณ์ตรงนั้นเช่นเดียวกัน และเขาอดไม่ได้ที่จะส

บทล่าสุด

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1786

    พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1785

    เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1784

    ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1783

    ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1782

    “เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1781

    “หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1780

    ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1779

    "สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1778

    เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ

DMCA.com Protection Status