LOGINShare
บทที่ 1710
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1711
“ยังไงก็แล้วแต่ ฉันคิดว่าตอนนี้คุณควรจะพักผ่อนให้เต็มที่นะ! เรื่องอื่นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเราจัดการกันเอง!” โนริกล่าวเสริม เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็เข้าใจว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเชื่อฟัง จากนั้นเขาก็ล้มตัวลงนอนเพื่อพักฟื้นร่างกายต่อไป... เช้าตรู่ในอีกสองสามวันต่อมา จูโน่ซึ่งเป็นพี่สาวของเมลานีก็มาเคาะประตูห้องของเจอรัลด์ก่อนจะถามว่า “เจอรัลด์? คุณตื่นหรือยัง…?" หลังจากยืนรอสักพักและไม่ได้ยินเสียงตอบรับ จูโน่ก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนจะถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป… แต่เธอกลับพบว่าเจอรัลด์ไม่ได้อยู่ในห้องนั้นด้วยซ้ำ! 'เขาจะหายไปไหนได้? เขาคงไม่ไปไหนโดยที่ไม่บอกไม่กล่าวหรอกใช่ไหม?' จูโนคิดกับตัวเองด้วยความสับสน เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอนึกไม่ออกว่าเจอรัลด์จะหายไปไหนได้… แต่เมื่อเธอนึกอะไรบางอย่างออก เธอก็รีบมุ่งหน้าไปที่สวนหลังบ้านทันที เพื่อดูว่าเขาอยู่ที่นั่นหรือไม่ เป็นไปตามที่เธอคิด พอเธอมาถึงสวนหลังบ้าน จูโน่ก็เห็นเจอรัลด์และ ลีท เควอรี่ กำลังนั่งสมาธิอยู่บนม้านั่งหินอ่อน พวกเขากำลังหลับตาอย่างนิ่งสงบ... จูโน่กลอกตาของเธออย่างช่วยไม่ได้ก่อนจะถอนหาย
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1712
เมื่อได้ยินเช่นนั้น จูโน่ก็หันไปมองเจอรัลด์ก่อนจะตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “ว่าไงนะ? ฉันก็กินจุแบบนี้มาตั้งแต่เกิดแล้ว!” เจอรัลด์ส่ายหัวและรูดซิปปากของเขา เขากังวลว่าจูโน่อาจจะโกรธจนคว่ำโต๊ะ หากเขายังล้อเลียนเธอต่อไป หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว ทั้งคู่ก็มุ่งหน้าไปยังสนามฝึกของเมืองเลือดมังกร ในทวีปไลคอม แต่ละเมืองจะมีสนามฝึกซ้อมของตัวเอง และสถานที่ดังกล่าวถูกใช้เพื่อจัดการแข่งขันประจำปีทุกประเภท แน่นอนว่าสนามฝึกซ้อมยังใช้เป็นสถานที่ฝึกฝนทักษะสำหรับผู้ที่เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้อีกด้วย เมื่อพวกเขาเดินทางไปถึงสนามฝึก พวกเขาก็เห็นคนหลายคนกำลังประลองฝีมือกันอยู่ เมื่อเห็นจูโน่ปรากฏตัว ทุกคนที่นั่นก็แสดงความเคารพเธอทันที บางคนถึงกับเสนอพื้นที่ฝึกซ้อมให้กับจูโน่อีกด้วย การกระทำของคนเหล่านั้นแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าจูโน่มีอิทธิพลค่อนข้างมากในเมืองเลือดมังกร ท้ายที่สุดแล้ว ผู้มีอำนาจมักได้รับความเคารพจากผู้อื่นเสมอ โดยไม่คำนึงถึงความแตกต่างทางเพศ จูโน่ปฏิเสธข้อเสนอของพวกเขา โดยเลือกพื้นที่เงียบสงบก่อนจะมองไปที่เจอรัลด์แล้วพูดว่า "เรามาดวลกันดีกว่า เจอรัลด์!" "ได้เลย!" เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1713
อันที่จริงเจอรัลด์ไม่ได้มุ่งประเด็นไปที่รูปแบบการจู่โจมดังกล่าว แม้ว่ารูปแบบการจู่โจมของเธอจะทรงพลัง แต่เขาหมายถึงช่วงเวลาก่อนที่เธอจะจู่โจม เธอมักจะเปิดโอกาสให้คู่ต่อสู้สามารถตอบโต้เธอได้ง่ายจนเกินไป นอกจากนี้ การที่เธอไม่เคยเปลี่ยนแปลงรูปแบบการจู่โจมของเธอเลย ทำให้คู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าเธอสามารถสังเกตเห็นรูปแบบการจู่โจมเดิม ๆ ของเธอได้ มันจึงเป็นสาเหตุว่าทำไมเจอรัลด์จึงสามารถเอาชนะเธอได้อย่างง่ายดาย เหตุผลเดียวที่เธอสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ในครั้งก่อน ๆ ก็เพราะศัตรูที่เธอประลองฝีมือด้วยนั้นอ่อนแอกว่าเธอมาก ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงไม่มีประสบการณ์มากพอที่จะวิเคราะห์รูปแบบการจู่โจมของจูโน่ได้ อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์แข็งแกร่งกว่าเธอมาก ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้รับการฝึกฝนเป็นการส่วนตัวจากลีท และเขายังมีความคิดเห็นและการวิเคราะห์เกี่ยวกับทักษะศิลปะการต่อสู้ และกลยุทธ์การโจมตีที่ไม่เหมือนใครอีกด้วย หลังจากที่เขาได้ยินคำถามของจูโน่ เจอรัลด์ก็ตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ลองคิดดูสิ จากสิ่งที่ผมเห็น คุณมักจะมุ่งความสนใจไปที่การจู่โจมเท่านั้น มันจึงทำให้คุณเปิดโอกาสให้คู่ต่อสู้ตอบโต้ได้ง่ายโดยที
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1714
หลังจากประกาศเช่นนั้น เจอรัลด์ก็พร้อมที่จะออกเดินทางพร้อมกับโนริและเรย์ ไม่ว่าจะมีความเสี่ยงแค่ไหน เขาก็ต้องไปช่วยทั้งเซลิกและไซริลกลับมาอย่างปลอดภัยให้ได้! แต่ก่อนที่เขาจะจากไป เขาก็ได้ยินเสียงของจูโน่ตะโกน “เดี๋ยวก่อน เจอรัลด์!” “มีอะไรเหรอ คุณหนูใหญ่ซอร์น? ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญ ไว้เราค่อยคุยกันทีหลังนะ! ตอนนี้ผมต้องรีบไปช่วยเพื่อนของผมก่อน!” เจอรัลด์ตอบ “ใจเย็น ๆ ก่อนเจอรัลด์! ฟังนะ คุณอาจจะยังไม่รู้ว่าหัวหน้าของสหภาพฮัลเกอโรอิกได้เข้าสู่จิตวิญญาณระดับที่สามของอาณาจักรอวตาร์แล้ว! เพราะฉะนั้น การที่คุณบุกไปหาพวกมันแบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับการฆ่าตัวตายหรอกนะ!” จูโน่อธิบาย นอกเหนือจากเจอรัลด์ที่เข้าสู่อาณาจักรอวตาร์แล้ว คนอื่น ๆ ที่เหลือยังอยู่ในอาณาจักรแห่งนักปราชญ์เท่านั้น พวกเขาไม่มีทางรับมือกับเหล่าสมาชิกที่แข็งแกร่งกว่าของสหภาพฮัลเกอโรอิกได้ ด้วยเหตุนี้ จูโน่จึงไม่อยากให้พวกเขาเอาชีวิตไปทิ้งแบบนั้น “ถึงคุณจะพูดถูก แต่ผมก็ทิ้งเพื่อนของผมไว้แบบนั้นไม่ได้!” เจอรัลด์ตอบ แม้ว่าเขาจะเข้าใจประเด็นของจูโน่ แต่เขาก็ยังยืนกรานที่จะไปช่วยเซลิกและไซริล ท้ายที่สุดแล้ว ทั้งสองคนได้ตกลงอ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1715
“ถึงมันจะเป็นเรื่องดีที่เรารู้ทุกอย่าง แต่เราจะผ่านการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดของสหภาพฮัลเกอโรอิกไปได้อย่างไรล่ะ? แม้แต่จากที่นี่ เราก็ยังเห็นได้ว่าตอนนี้พวกมันได้จัดเวรยามไว้ป้องกันอย่างแน่นหนา! ให้ตายเถอะ พวกมันยังจัดตั้งทีมลาดตระเวนด้วยซ้ำ! เพราะฉะนั้น เราจะต้องโดนจับได้อย่างแน่นอน หากเราโผล่เข้าไปในนั้นแบบสุ่มสี่สุ่มห้า!” เรย์พึมพำ เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็เห็นด้วยกับคำพูดของเรย์ ด้วยความเข้มงวดในการรักษาความปลอดภัยของสหภาพฮัลเกอโรอิกในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าคนในสหภาพนั้นคาดการณ์เอาไว้ว่าเจอรัลด์จะต้องมาช่วยเพื่อนของเขา มันเป็นกับดักแห่งความตายที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างยิ่ง... “…มีใครคิดออกไหมว่าเราควรจัดการเรื่องนี้อย่างไร? คุณหนูใหญ่ซอร์นพอจะคิดออกไหม?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่เขามองไปที่จูโน่ เมื่อได้ยินคำถามของเขา จูโน่ก็เริ่มคิดไตร่ตรองเช่นกัน แม้ว่าพวกเขาจะรู้อยู่แล้วว่าตัวประกันถูกคุมขังไว้ที่ไหน แต่การช่วยเหลือพวกเขานั้นถือเป็นเรื่องที่ยากมาก... “…วิธีเดียวที่ฉันคิดได้ คือเราต้องล่อพวกมันออกจากฐาน… นอกเหนือจากนั้น ฉันก็ยังคิดไม่ออกว่าเราจะเข้าไปในฐานของพวกม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1716
เมื่อพวกเขาข้ามกำแพงไปแล้ว ทั้งสามก็ตรวจตราพื้นที่อย่างรวดเร็ว หลังจากยืนยันว่าคนในสหภาพยังคงถูกไฟไหม้โจมตีอย่างหนัก เจอรัลด์และพรรคพวกของเขาก็รีบลอบผ่านห้องโถงใหญ่ของสหภาพไปก่อนจะมุ่งหน้าตรงไปยังคุกใต้ดิน... เมื่อใกล้ถึงจุดที่จะนำไปสู่คุกใต้ดิน เจอรัลด์และอีกสองคนก็สอดส่ายสายตาดูว่ามีใครเฝ้าทางเข้าคุกใต้ดินอยู่หรือไม่ โชคดีที่มีทหารยามเพียงสองคนที่ยืนเฝ้าอยู่ที่นั่น เมื่อได้รู้เช่นนั้น หลังจากที่แน่ใจว่าจะไม่มีใครสังเกตเห็นพวกเขาแล้ว เจอรัลด์จึงชักดาบแอสตราบิซของเขาออกมา... หลังจากนั้น เจอรัลด์ก็พุ่งเข้าหาทหารยามคนหนึ่ง ก่อนที่จะเชือดคอของเขาอย่างช่ำชอง! ในตอนที่มีเลือดไหลออกมาจากลำคอของทหารยามที่เฝ้าอยู่ อีกฝ่ายแทบไม่ทันได้รู้ตัวได้ซ้ำ… ชั่วขณะนั้นเขาล้มลงกับพื้นและสิ้นใจตาย เมื่อตระหนักได้ว่าสหายของเขาไร้ลมหายใจไปแล้ว ชายอีกคนก็ชักดาบของตัวเองออกมาทันที และพยายามจะตัดหัวเจอรัลด์! แน่นอนว่าเจอรัลด์สามารถหลบการโจมตีได้อย่างง่ายดาย หลังจากนั้น เขาก็เตะดาบของชายคนนั้นออก ก่อนที่จะเตะเข้าที่ท้องของชายคนนั้นอีกครั้ง! ขณะที่ชายคนนั้นกุมท้องด้วยความเจ็บปวดอยู่นั้น เจอรัลด์ก็ใ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1717
“นั่นเขา! จับไอ้เด็กสาระเลวนั่น และจัดการเขาให้สิ้นซาก!” ไทเกอร์กัดฟันออกคำสั่งด้วยความโกรธเกรี้ยว เนื่องจากไทเกอร์และคนอีกสิบคนของเขาค่อนข้างเร็ว พวกเขาจึงสามารถเข้าโจมตีเจอรัลด์ได้อย่างรวดเร็ว ที่เลวร้ายไปกว่านั้น เพียงชั่วพริบตา เจอรัลด์ก็พบว่าตัวเองติดอยู่ระหว่างสหภาพฮัลเกอโรอิกกับหน้าผาซึ่งเป็นเหวลึกไร้ก้น... “ยอมแพ้เสียเถอะเด็กน้อย! ไม่มีที่ให้นายหนีไปไหนอีกแล้ว!” ไทเกอร์เยาะเย้ยก่อนที่จะตะคอก เจอรัลด์ไม่เคยคิดเลยว่าไทเกอร์จะตามเขามาได้ทันด้วยความเร็วขนาดนี้ เจอรัลด์ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะจ้องมองที่ไทเกอร์แล้วเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ขณะที่เขาเย้ยหยัน “ยอมแพ้งั้นเหรอ? อะไรกัน คุณคิดว่าคุณจะฆ่าผมได้จริง ๆ เหรอ” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไทเกอร์ก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย นั่นก็เพราะว่า ไม่มีทางที่เจอรัลด์จะสามารถหลีกหนีจากสถานการณ์ปัจจุบันของเขาได้ “คนที่เลือกได้แค่ระหว่างถูกทุบตีจนตายกับตกเหวตาย มีสิทธิ์อะไรมาพูดจาใหญ่โตขนาดนี้! จริงอยู่นายอาจจะกระโดดลงไปได้ด้วยความแน่วแน่ แต่วิธีนั้นจะทำให้นายประสบกับความตายเพียงเท่านั้น!” ไทเกอร์คำราม "งั้นเหรอ? ถ้าอย่างนั้นก็ขอลองดูหน่อย!” เจอ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1718
“คุณทำแบบนั้นไม่ได้หรอก! มันอันตรายเกินไป! อย่าลืมสิว่าสหภาพฮัลเกอโรอิกกำลังตามล่าเราอย่างหนักในตอนนี้! เพราะฉะนั้น ถ้าคุณกลับไปตามหาเขา คุณจะต้องถูกจับอย่างแน่นอน!” จูโน่ตอบแทบจะในทันที “ด้วยความเคารพนะ คุณซอร์น ถ้าเขาตาย เราเองก็ไม่รู้จะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไร!” เรย์พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ก่อนที่จูโน่จะทันได้ตอบโต้ เรย์และโนริก็เดินห่างออกไป ออกไปเรื่อย ๆ... เมื่อเห็นเช่นนั้น จูโน่ก็ได้แต่ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ ถึงกระนั้นเธอก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า เธอรู้สึกประทับใจเล็กน้อย เจอรัลด์มีมิตรสหายที่ดีและภักดีอย่างแท้จริง... หลังจากตามหาเจอรัลด์มาสักระยะหนึ่ง ในที่สุดเรย์และโนริก็มาถึงหน้าผาที่เจอรัลด์กระโดดลงไป… และที่น่าตกใจก็คือ การที่พวกเขามองเห็นจี้หยกของเจอรัลด์วางอยู่บนใกล้ ๆ ก้อนหิน…! ขณะที่หัวใจของเธอเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ โนริก็เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่น้ำตาจะไหลอาบแก้มในที่สุด... “…ไม่… มัน… มันเป็นไปไม่ได้…!” โนริพึมพำกับตัวเองขณะที่เธอรีบหยิบจี้หยกขึ้นมา ก่อนจะจ้องมองไปยังหุบเหวอยู่เบื้องล่างด้วยความไม่เชื่อ... แต่เพราะว่าจี้หยกนี่อยู่ใกล้กับหน้าผามาก ดังนั้นเจอรัลด์…
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
