“เรามาที่นี่เพื่อสมัครเข้าศึกษาในสำนักศึกษาไลคอมเพื่อฝึกฝนและกลายเป็นผู้ฝึกฝนที่แข็งแกร่ง!” โนริตอบ “สำนักศึกษาไลคอม…?” เจอรัลด์ถามด้วยความรู้สึกสับสน หลังจากนั้นโนริและเซลิกก็เริ่มเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับสำนักศึกษาให้เจอรัลด์ฟัง โดยพื้นฐานแล้ว สำนักศึกษาไลคอมเป็นสำนักศึกษาที่ใหญ่ที่สุดสำหรับบ่มเพาะตนในทวีปไลคอม ทุก ๆ ทศวรรษ สำนักศึกษาจะเลือกผู้มีความสามารถจากทวีปต่าง ๆ เข้าไปสมัครเข้าศึกษาที่นั่น และผู้ที่ได้รับเลือกมักจะกลายเป็นผู้บ่มเพาะที่ทรงพลังที่สุด สำนักศึกษายังมีระบบที่บัณฑิตที่มีผลการปฏิบัติงานโดดเด่นที่สุดจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าบัณฑิต ไม่บอกก็รู้ว่า การได้รับตำแหน่งนั้นถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งในสำนักศึกษา... ไม่นึกเลยว่านั่นจะเป็นเหตุผลที่ทำไมผู้คนจากจาเอลตราถึงมาที่นี่ เจอรัลด์เองไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องทั้งหมดนี้ เนื่องจากมีเพียงคนจากจาเอลตราเท่านั้นที่รับรู้เรื่องเกี่ยวกับทวีปไลคอม ไม่ว่าอย่างไร เมื่อเจอรัลด์เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว เขาก็ถูกถามขึ้นทันทีว่า “แล้ว… เราจะลงทะเบียนในสำนักศึกษาได้อย่างไร?” หลังจากที่ได้ยินว่ามันมีชื่อเสียงแค่ไหน เจอรัลด์กระต
หลังจากนั้น ทุกคนก็เฝ้าดูชายคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีน้ำเงินลงมาจากท้องฟ้า... เขาลงจอดต่อหน้าฝูงชนในทันที การปรากฏตัวของเขาทำให้ทุกคนเงียบลงกว่าเดิม "…ยินดีต้อนรับ ฉันมีชื่อว่าคาร์สเตน อิคินก์และเป็นผู้คุมสอบของสำนักศึกษาไลคอม นั่นหมายความว่าฉันจะเป็นหัวหน้าผู้ตัดสินการทดสอบของพวกคุณในวันนี้ เผื่อว่าพวกคุณไม่ทราบ คุณจะสามารถลงทะเบียนเข้าศึกษาได้ก็ต่อเมื่อคุณผ่านการทดสอบของเรา!” คาร์สตันอธิบาย ทันทีที่พูดจบ คาร์สเตนก็โบกมือเป็นสัญญาณ กระตุ้นให้ลมกระโชกแรงเริ่มพัดขึ้น...หลังจากนั้นมีแท่นขนาดใหญ่สองแท่นปรากฏต่อหน้าพวกเขา! “เรามาเริ่มกันเลยดีกว่าไหม? ชายหนุ่มเข้าคิวทางด้านซ้าย ส่วนหญิงสาวยืนรอคิวทางด้านขวา โดยปกติแล้ว พวกคุณทุกคนจะต้องเผชิญหน้ากับตัวแทนของสำนักศึกษาไลคอม และเพื่อให้ผ่านการทดสอบ ผู้สมัครทุกคนจะต้องทนต่อการโจมตีจากพวกเขา! สำหรับผู้ที่สามารถต้านทานการโจมตีสามครั้งติดต่อกันได้ คุณจะได้รับอนุญาตให้เข้าศึกษาในชั้นเรียนระดับสูง! หากคุณรับมือได้สองครั้ง คุณจะได้รับสิทธิ์เข้าศึกษาในชั้นเรียนระดับกลาง! และท้ายที่สุด ผู้ที่สามารถทนต่อการโจมตีได้เพียงครั้งเดียว จะได้รับอนุญาตให้เข
ชายทั้งสองเฝ้าดูร่างปริศนาร่างหนึ่งปล่อยลูกเตะสายฟ้าฟาดออกมาถึงสองครั้งติดต่อกัน! กว่าพวกเขาจะทันได้รู้ตัว พวกเขาก็ลอยขึ้นไปอยู่ในอากาศแล้ว! เมื่อเห็นเช่นนั้น ชายในชุดไหมสีฟ้าก็ตกใจในทันที เขาไม่เคยคิดว่าจะมีใครกล้าลงไม้ลงมือกับลูกน้องของเขา! “สามต่อหนึ่งเหรอ? ช่างไร้ยางอายจริง ๆ!” เจอรัลด์ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นเจ้าของลูกเตะทั้งสองครั้งกล่าวเยาะเย้ย “…นาย… นายเป็นใคร? กล้าดียังไงมายุ่งกับเรื่องนี้! คงไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้วสินะ?!” ชายในชุดสีฟ้าโต้กลับ ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจอรัลด์ แน่นอนว่าเจอรัลด์ไม่หวั่นเกรงต่อพวกเขาเลยแม้แต่น้อย “ใคร ฉันงั้นเหรอ? ฉันก็เป็นแค่คนที่ผ่านมาแล้วทนเห็นคนเจ้าเล่ห์อย่างนายไม่ได้ก็เท่านั้น!” เจอรัลด์ตอบด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ "นาย…! เด็กน้อย เผื่อว่านายจะยังไม่รู้ ฉันชื่อ ยาน ซาเนตติ! นายน้อยคนโตของตระกูลซาเน็ตติ จากรัฐโจเอนแห่งจาเอลตรา! ที่นี้คุกเข่าแล้วขอโทษฉันเดี๋ยวนี้! ไม่อย่างนั้นแล้วล่ะก็… เดาว่าอีกไม่นานนายจะต้องเจอกับความทุกข์ทรมานแสนสาหัสแน่!” ยานคำราม “อย่างกับฉันจะสนว่านายเป็นใคร ในมุมมองของฉัน เราทุกคนเท่าเทียมกัน! แล้วนายเป็นใครถึ
"…เข้าใจแล้ว ผมเจอรัลด์ คลอฟอร์ด!” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาแนะนำตัวเองอย่างสุภาพ ไซริลพยักหน้าตอบแล้วกล่าวชมว่า “รับทราบ พี่ชายเจอรัลด์! แต่เมื่อกี้คุณน่าทึ่งมากเลย!” “มันไม่มีอะไรหรอก ผมก็แค่พยายามช่วยคนที่ถูกรังแกเขาเท่านั้น” เจอรัลด์ตอบอย่างใจเย็น หลังจากส่งยิ้มบาง ๆ ให้ไซริล เจอรัลด์ก็หันกลับไปมองยาน... ก่อนจะพบว่าเขาแอบหนีไปแล้ว! แต่ไหนแต่ไรเขาก็ไม่ได้คิดจะสนใจยานอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นในโลกใบนี้ยังมีคนที่เป็นเช่นเดียวกับยานอีกมากมาย และเจอรัลด์ก็ไม่ได้มีเวลาที่จะสอนบทเรียนให้พวกเขาทุกคน ความคิดของเขาหยุดชะงักลง เมื่อเขาได้ยินไซริลถามว่า “พี่เจอรัลด์ ผมอยากถามว่าคุณจะสนใจที่จะเป็นเพื่อนกับผมหรือเปล่า…?” ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ เจอรัลด์จึงทำได้เพียงพยักหน้าตอบรับ กระบวนการคัดเลือกก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการในไม่ช้า แต่พวกเขายังมีเวลาเหลือเฟือ เจอรัลด์ เซลิก และไซริลจึงถือโอกาสสำรวจผู้เข้าร่วมคัดเลือกคนอื่น ๆ ก่อน เจอรัลด์ยืนอยู่ใกล้เวทีประลองและจับตาดูตัวแทนของสำนักศึกษาอย่างใกล้ชิด การได้รู้จักคู่ต่อสู้ของคุณก่อนการต่อสู้ถือเป็นเรื่องดีเสมอ และนี่คือโอกาสของเจอรัลด์ที่จะได
“นายรู้อะไรไหม นายก็ไม่ต่างอะไรไปจากคนอื่น ๆ ที่ล้มเหลวก่อนหน้านี้เลย ขอแนะนำให้ยอมแพ้ไปเสียดีกว่า! ถ้านายยอมแพ้แต่โดยดี อย่างน้อยนายก็จะสามารถลงจากเวทีนี้ไปได้แบบครบสามสิบสอง!” ตัวแทนสำนักศึกษาเย้ยหยันเขา 'นี่กำลังดูถูกฉันอยู่เหรอ?' เจอรัลด์คิดกับตัวเองพร้อมกับขมวดคิ้ว หลังจากได้ยินเช่นนั้น ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยคู่ต่อสู้ไปง่าย ๆ “กล้าอวดอ้างตัวเองก่อนที่การประลองจะเริ่มขึ้นงั้นเหรอ? หวังว่าคนที่จะถูกโยนออกไปจากแท่นจะไม่ใช่คุณเสียเองนะ!” เจอรัลด์โต้กลับด้วยน้ำเสียงมั่นใจ “ปากเก่งไปเถอะไอ้หนู! ดูท่านายคงจะอยากตายสินะ! เพราะงั้นฉันจะไม่ออมมือกับนายแน่! บอกชื่อตัวเองมา!” ตัวแทนสำนักมีใบหน้าบูดบึ้ง ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจอรัลด์ “ผมเจอรัลด์ คลอฟอร์ด! แล้วคุณล่ะ? หากเราพบกันอีกครั้งในสำนักศึกษาผมจะได้ไม่ลืมชื่อคุณ!” เจอรัลด์ตอบ “ใจกล้าอะไรขนาดนี้! ก็ได้ ฟังให้ดีล่ะ! ฉันชื่อ เฟอร์ดินันด์ กาเย่ และฉันเป็นผู้ดูแลชั้นเรียนระดับสูงที่ห้า!” เฟอร์ดินันด์คำราม หลังจากนั้น ฆ้องก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณบอกถึงการเปิดฉากทดสอบ! เมื่อเห็นว่าเฟอร์ดินันด์พุ่งเข้าหาเขา เจอรัลด์ก็สัมผัสได้ว่าอย่างน้
เฟอร์ดินันด์กระทืบเท้าลงไปบนแท่นอย่างแรงจนทำให้เกิดรอยบุ๋มเป็นวงกลมอยู่ข้างใน! หลังจากนั้น เขาก็ใช้พลังทั้งหมดนั้นกระโดดขึ้นไปในอากาศราวกับเสือที่ดุร้าย! แม้จะเผชิญหน้ากับชายป่าเถื่อนคนนั้น เจอรัลด์ก็ยังคงสงบนิ่งอยู่เช่นเดิม ขณะที่เขาค่อย ๆ ยกขาขึ้น… ก่อนที่จะเหวี่ยงมันไปที่ท้องของเฟอร์ดินันด์! หลังจากที่เฟอร์ดินันด์ถูกส่งลอยไปข้างหลัง ร่างของเขาก็ร่อนลงมากองกับพื้นด้วยเสียงดัง'ตุบ'! เมื่อเห็นเช่นนั้น ทุกคนก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่เมื่อกลับมาตั้งสติได้ พวกเขาก็รีบพึมพำกันด้วยความชื่นชม "พระเจ้าช่วย! ผู้ชายคนนั้นแข็งแกร่งมากจนสามารถเอาชนะเฟอร์ดินันด์ได้จริง ๆ!” แน่นอนว่าชัยชนะของเจอรัลด์ทำให้เขากลายเป็นบุคคลที่โดดเด่นที่สุดในทันที แม้แต่คาร์สเตนก็ยังรู้สึกประหลาดใจกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เขาได้เห็นว่าเจอรัลด์สามารถโค่นคนที่เข้าสู่ระดับจิตวิญญาณขั้นที่สองในอาณาจักรแห่งนักปราชญ์ได้อย่างง่ายดายเสียด้วย! คาร์สเตนลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาเจอรัลด์ ก่อนพูดว่า “ขอแสดงความยินดีที่ผ่านการทดสอบ! เนื่องจากการแสดงที่สมบูรณ์แบบของนาย น่าจะสามารถเข้าศึกษาที่สำนักศึกษาไลคอมใ
“…คนที่สามารถผ่านเข้าสู่ชั้นเรียนระดับสูงได้ไม่มีใครอีกแล้วจริง ๆ เหรอ? มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถทนต่อการโจมตีทั้งสามครั้งได้งั้นรึ…?” อาจารย์อาวุโสท่านหนึ่งผู้สวมเสื้อคลุมสีม่วงตัวยาวที่นั่งอยู่ด้านข้าง ซึ่งทุกคนเรียกเขาว่าอาจารย์จิโซเอ่ยถามขึ้น ด้วยความแข็งแกร่งของบุคคลที่เข้าสู่ระดับที่สามของอาณาจักรอวาตาร์ได้ อาจารย์จิโซจึงเป็นหนึ่งในปรมาจารย์ครูสอนชั้นเรียนระดับสูงในสำนักศึกษา “แม้ว่าเราจะไม่โชคดีอย่างที่คิด แต่ความจริงก็คือ ไม่เพียงแต่บัณฑิตผู้นั้นจะสามารถต้านทานการโจมตีได้ถึงสามกระบวนท่าเท่านั้น แต่เขายังสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ของเขาได้อีกด้วย! ด้วยความแข็งแกร่งของเขา ฉันรู้สึกว่าเขาได้เข้าสู่ระดับจิตวิญญาณขั้นที่ห้าในอาณาจักรแห่งนักปราชญ์แล้ว!” คาร์สเตนตอบ "อะไรนะ? เขาสามารถเอาชนะตัวแทนของสำนักศึกษาของเราได้จริงหรือ?” อาจารย์จิโซอุทานด้วยความประหลาดใจ แม้แต่ปรมาจารย์อีกสามคนก็ยังต้องมองหน้ากัน ไม่นึกมาก่อนเลยว่าบัณฑิตชั้นเรียนระดับสูงคนใหม่จะมีพลังที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้... ไม่แปลกที่พวกเขาจะประหลาดใจ เนื่องจากสถานการณ์ตลอดหลายปีที่ผ่านมาของสำนักศึกษา เจอรัลด์เป็นบ
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็หันไปมองอาจารย์ทั้งสี่ที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขา... เมื่อเห็นเช่นนั้น เหล่าอาจารย์ก็ยืดตัวขึ้นและคาดหวังในการตัดสินใจของเจอรัลด์ แต่ถึงแม้จะผ่านไประยะหนึ่งแล้ว เจอรัลด์ก็ดูเหมือนจะยังตัดสินใจไม่ได้ ขณะที่ทั้งห้าคนเริ่มสับสนมากขึ้น ในที่สุดสุเมรุก็ถามขึ้นว่า “…เธอตัดสินใจไม่ได้เหรอเจอรัลด์?” เจอรัลด์ฝืนยิ้มเล็กน้อยแล้วตอบว่า “…คณบดีสุเมรุ ผมได้รับอนุญาตให้เลือกอาจารย์จากทั้งสี่คนนี้เท่านั้นหรือ…?” "เธอ…! นี่เธอกำลังดูถูกพวกเรางั้นเหรอเด็กน้อย!” อาจารย์จิโซตะโกนขึ้น ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจอรัลด์ เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดกับคำถามของเจอรัลด์ เจอรัลด์ยังคงสงบดั้งเดิมและอธิบายว่า “ผมเกรงว่าคุณจะเข้าใจผมผิดแล้ว อาจารย์จิโซ ผมไม่กล้าดูถูกอาจารย์ทั้งสี่คนเลยแม้แต่น้อย! ผมแค่ถามเผื่อว่าจะมีทางเลือกที่ดีกว่าให้กับตัวเองเท่านั้น!” "หืม? เช่นนั้นเธอคิดจะหาทางเลือกที่ดีกว่าสำหรับเธออย่างไรล่ะ?” สุเมรุถามด้วยน้ำเสียงค่อนข้างขี้เล่น ชายหนุ่มคนนี้ค่อนข้างพิเศษ… เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์จึงถามกลับไปว่า “…ผมอยากจะถามว่าคุณจะสนใจรับศิษย์เพิ่มไหม คณบดีสุเมรุ