LOGINShare
บทที่ 1674
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1675
"…เข้าใจแล้ว ผมเจอรัลด์ คลอฟอร์ด!” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาแนะนำตัวเองอย่างสุภาพ ไซริลพยักหน้าตอบแล้วกล่าวชมว่า “รับทราบ พี่ชายเจอรัลด์! แต่เมื่อกี้คุณน่าทึ่งมากเลย!” “มันไม่มีอะไรหรอก ผมก็แค่พยายามช่วยคนที่ถูกรังแกเขาเท่านั้น” เจอรัลด์ตอบอย่างใจเย็น หลังจากส่งยิ้มบาง ๆ ให้ไซริล เจอรัลด์ก็หันกลับไปมองยาน... ก่อนจะพบว่าเขาแอบหนีไปแล้ว! แต่ไหนแต่ไรเขาก็ไม่ได้คิดจะสนใจยานอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นในโลกใบนี้ยังมีคนที่เป็นเช่นเดียวกับยานอีกมากมาย และเจอรัลด์ก็ไม่ได้มีเวลาที่จะสอนบทเรียนให้พวกเขาทุกคน ความคิดของเขาหยุดชะงักลง เมื่อเขาได้ยินไซริลถามว่า “พี่เจอรัลด์ ผมอยากถามว่าคุณจะสนใจที่จะเป็นเพื่อนกับผมหรือเปล่า…?” ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ เจอรัลด์จึงทำได้เพียงพยักหน้าตอบรับ กระบวนการคัดเลือกก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการในไม่ช้า แต่พวกเขายังมีเวลาเหลือเฟือ เจอรัลด์ เซลิก และไซริลจึงถือโอกาสสำรวจผู้เข้าร่วมคัดเลือกคนอื่น ๆ ก่อน เจอรัลด์ยืนอยู่ใกล้เวทีประลองและจับตาดูตัวแทนของสำนักศึกษาอย่างใกล้ชิด การได้รู้จักคู่ต่อสู้ของคุณก่อนการต่อสู้ถือเป็นเรื่องดีเสมอ และนี่คือโอกาสของเจอรัลด์ที่จะได
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1676
“นายรู้อะไรไหม นายก็ไม่ต่างอะไรไปจากคนอื่น ๆ ที่ล้มเหลวก่อนหน้านี้เลย ขอแนะนำให้ยอมแพ้ไปเสียดีกว่า! ถ้านายยอมแพ้แต่โดยดี อย่างน้อยนายก็จะสามารถลงจากเวทีนี้ไปได้แบบครบสามสิบสอง!” ตัวแทนสำนักศึกษาเย้ยหยันเขา 'นี่กำลังดูถูกฉันอยู่เหรอ?' เจอรัลด์คิดกับตัวเองพร้อมกับขมวดคิ้ว หลังจากได้ยินเช่นนั้น ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยคู่ต่อสู้ไปง่าย ๆ “กล้าอวดอ้างตัวเองก่อนที่การประลองจะเริ่มขึ้นงั้นเหรอ? หวังว่าคนที่จะถูกโยนออกไปจากแท่นจะไม่ใช่คุณเสียเองนะ!” เจอรัลด์โต้กลับด้วยน้ำเสียงมั่นใจ “ปากเก่งไปเถอะไอ้หนู! ดูท่านายคงจะอยากตายสินะ! เพราะงั้นฉันจะไม่ออมมือกับนายแน่! บอกชื่อตัวเองมา!” ตัวแทนสำนักมีใบหน้าบูดบึ้ง ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจอรัลด์ “ผมเจอรัลด์ คลอฟอร์ด! แล้วคุณล่ะ? หากเราพบกันอีกครั้งในสำนักศึกษาผมจะได้ไม่ลืมชื่อคุณ!” เจอรัลด์ตอบ “ใจกล้าอะไรขนาดนี้! ก็ได้ ฟังให้ดีล่ะ! ฉันชื่อ เฟอร์ดินันด์ กาเย่ และฉันเป็นผู้ดูแลชั้นเรียนระดับสูงที่ห้า!” เฟอร์ดินันด์คำราม หลังจากนั้น ฆ้องก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณบอกถึงการเปิดฉากทดสอบ! เมื่อเห็นว่าเฟอร์ดินันด์พุ่งเข้าหาเขา เจอรัลด์ก็สัมผัสได้ว่าอย่างน้
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1677
เฟอร์ดินันด์กระทืบเท้าลงไปบนแท่นอย่างแรงจนทำให้เกิดรอยบุ๋มเป็นวงกลมอยู่ข้างใน! หลังจากนั้น เขาก็ใช้พลังทั้งหมดนั้นกระโดดขึ้นไปในอากาศราวกับเสือที่ดุร้าย! แม้จะเผชิญหน้ากับชายป่าเถื่อนคนนั้น เจอรัลด์ก็ยังคงสงบนิ่งอยู่เช่นเดิม ขณะที่เขาค่อย ๆ ยกขาขึ้น… ก่อนที่จะเหวี่ยงมันไปที่ท้องของเฟอร์ดินันด์! หลังจากที่เฟอร์ดินันด์ถูกส่งลอยไปข้างหลัง ร่างของเขาก็ร่อนลงมากองกับพื้นด้วยเสียงดัง'ตุบ'! เมื่อเห็นเช่นนั้น ทุกคนก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่เมื่อกลับมาตั้งสติได้ พวกเขาก็รีบพึมพำกันด้วยความชื่นชม "พระเจ้าช่วย! ผู้ชายคนนั้นแข็งแกร่งมากจนสามารถเอาชนะเฟอร์ดินันด์ได้จริง ๆ!” แน่นอนว่าชัยชนะของเจอรัลด์ทำให้เขากลายเป็นบุคคลที่โดดเด่นที่สุดในทันที แม้แต่คาร์สเตนก็ยังรู้สึกประหลาดใจกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เขาได้เห็นว่าเจอรัลด์สามารถโค่นคนที่เข้าสู่ระดับจิตวิญญาณขั้นที่สองในอาณาจักรแห่งนักปราชญ์ได้อย่างง่ายดายเสียด้วย! คาร์สเตนลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาเจอรัลด์ ก่อนพูดว่า “ขอแสดงความยินดีที่ผ่านการทดสอบ! เนื่องจากการแสดงที่สมบูรณ์แบบของนาย น่าจะสามารถเข้าศึกษาที่สำนักศึกษาไลคอมใ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1678
“…คนที่สามารถผ่านเข้าสู่ชั้นเรียนระดับสูงได้ไม่มีใครอีกแล้วจริง ๆ เหรอ? มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถทนต่อการโจมตีทั้งสามครั้งได้งั้นรึ…?” อาจารย์อาวุโสท่านหนึ่งผู้สวมเสื้อคลุมสีม่วงตัวยาวที่นั่งอยู่ด้านข้าง ซึ่งทุกคนเรียกเขาว่าอาจารย์จิโซเอ่ยถามขึ้น ด้วยความแข็งแกร่งของบุคคลที่เข้าสู่ระดับที่สามของอาณาจักรอวาตาร์ได้ อาจารย์จิโซจึงเป็นหนึ่งในปรมาจารย์ครูสอนชั้นเรียนระดับสูงในสำนักศึกษา “แม้ว่าเราจะไม่โชคดีอย่างที่คิด แต่ความจริงก็คือ ไม่เพียงแต่บัณฑิตผู้นั้นจะสามารถต้านทานการโจมตีได้ถึงสามกระบวนท่าเท่านั้น แต่เขายังสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ของเขาได้อีกด้วย! ด้วยความแข็งแกร่งของเขา ฉันรู้สึกว่าเขาได้เข้าสู่ระดับจิตวิญญาณขั้นที่ห้าในอาณาจักรแห่งนักปราชญ์แล้ว!” คาร์สเตนตอบ "อะไรนะ? เขาสามารถเอาชนะตัวแทนของสำนักศึกษาของเราได้จริงหรือ?” อาจารย์จิโซอุทานด้วยความประหลาดใจ แม้แต่ปรมาจารย์อีกสามคนก็ยังต้องมองหน้ากัน ไม่นึกมาก่อนเลยว่าบัณฑิตชั้นเรียนระดับสูงคนใหม่จะมีพลังที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้... ไม่แปลกที่พวกเขาจะประหลาดใจ เนื่องจากสถานการณ์ตลอดหลายปีที่ผ่านมาของสำนักศึกษา เจอรัลด์เป็นบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1679
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็หันไปมองอาจารย์ทั้งสี่ที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขา... เมื่อเห็นเช่นนั้น เหล่าอาจารย์ก็ยืดตัวขึ้นและคาดหวังในการตัดสินใจของเจอรัลด์ แต่ถึงแม้จะผ่านไประยะหนึ่งแล้ว เจอรัลด์ก็ดูเหมือนจะยังตัดสินใจไม่ได้ ขณะที่ทั้งห้าคนเริ่มสับสนมากขึ้น ในที่สุดสุเมรุก็ถามขึ้นว่า “…เธอตัดสินใจไม่ได้เหรอเจอรัลด์?” เจอรัลด์ฝืนยิ้มเล็กน้อยแล้วตอบว่า “…คณบดีสุเมรุ ผมได้รับอนุญาตให้เลือกอาจารย์จากทั้งสี่คนนี้เท่านั้นหรือ…?” "เธอ…! นี่เธอกำลังดูถูกพวกเรางั้นเหรอเด็กน้อย!” อาจารย์จิโซตะโกนขึ้น ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจอรัลด์ เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดกับคำถามของเจอรัลด์ เจอรัลด์ยังคงสงบดั้งเดิมและอธิบายว่า “ผมเกรงว่าคุณจะเข้าใจผมผิดแล้ว อาจารย์จิโซ ผมไม่กล้าดูถูกอาจารย์ทั้งสี่คนเลยแม้แต่น้อย! ผมแค่ถามเผื่อว่าจะมีทางเลือกที่ดีกว่าให้กับตัวเองเท่านั้น!” "หืม? เช่นนั้นเธอคิดจะหาทางเลือกที่ดีกว่าสำหรับเธออย่างไรล่ะ?” สุเมรุถามด้วยน้ำเสียงค่อนข้างขี้เล่น ชายหนุ่มคนนี้ค่อนข้างพิเศษ… เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์จึงถามกลับไปว่า “…ผมอยากจะถามว่าคุณจะสนใจรับศิษย์เพิ่มไหม คณบดีสุเมรุ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1680
หลังจากนั้นป้ายไม้สีทองก็ลอยออกมาจากกระเป๋าของสุเมรุ ก่อนจะลอยไปอยู่ตรงหน้าเจอรัลด์... “นี่เป็นป้ายไม้ประจำตัวเธอ มันคือสัญลักษณ์ประจำตัวของเธอภายในสำนักศึกษาไลคอม นอกจากนี้ เนื่องจากเธอเป็นศิษย์เพียงคนเดียวของฉัน เธอจะสามารถเข้าถึงแหล่งข้อมูลการศึกษาทั้งหมดของสำนักศึกษาได้!” สุเมรุอธิบาย ในขณะมอบสิทธิพิเศษต่าง ๆ ให้แก่เจอรัลด์อย่างเป็นทางการ ด้วยความที่เป็นศิษย์ประจำตัวของคณบดี เจอรัลด์สามารถทำทุกอย่างที่เขาต้องการในสำนักศึกษาได้ นี่ถือเป็นตำแหน่งอันสูงส่งอย่างแท้จริง... ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็ไม่ได้สนใจในชื่อเสียงเรียงนามของตัวเองมากนัก เขากลับรู้สึกตื่นเต้นที่เขาสามารถใช้ทรัพยากรทางการศึกษาของสำนักศึกษาได้ตลอดเวลาและทุกอย่างตามที่เขาพอใจ ด้วยสิทธิพิเศษดังกล่าว เจอรัลด์จะสามารถบ่มเพาะทักษะและวิชาลับได้มากขึ้นอย่างแน่นอน ดังนั้นมันทำให้เขาสามารถพัฒนาตัวเองได้เร็วขึ้นมาก เมื่อพูดเช่นนั้นจบ สุเมรุก็ออกคำสั่ง “คาร์สเตน! ทำความสะอาดตำหนักทิศตะวันออกด้วย! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นั่นจะเป็นที่พักส่วนตัวของเจอรัลด์!” “รับทราบครับคณบดี! ผมจะพาเจอรัลด์ไปที่นั่นทันที!” คาร์สเตนตอบโดยไม่ต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1681
เมื่ออาจารย์อิคินก์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาความประทับใจของเขาที่มีต่อเจอรัลด์เริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ในตอนนี้ สถานะของเขาตอนนี้แตกต่างออกไปเนื่องจากเขาเป็นศิษย์ของคณบดี“อาจารย์อิคินก์ การต้องอยู่ที่นี่คนเดียวมันดูแต่น่าเบื่อไปสักหน่อย ผมขอให้มีคนสักสองสามคนมาอาศัยอยู่ที่นี่กับผมด้วยได้ไหม? ผมเองก็มีเพื่อนที่กำลังศึกษาอยู่ในสำนักศึกษาด้วยเช่นกัน!”หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง เจอรัลด์ก็เสนอต่อคาร์สเตน“อืม… นี่…”อาจารย์อิคินก์มีสีหน้าสงสัยขึ้นทันทีเรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นในสำนักศึกษามาก่อน เนื่องจากตัวตนของเจอรัลด์แตกต่างจากคนอื่น ๆเจอรัลด์หยิบแอปเปิ้ลแห่งสวรรค์ออกมาจากแหวนยุทธของเขาในทันที แล้วมอบให้คาร์สเตน“อาจารย์อิคินก์ นี่เป็นสิ่งของแทนความขอบคุณจากผม ได้โปรดช่วยผมในเรื่องนี้ด้วย!” เจอรัลด์อ้อนวอนคาร์สเตนในตอนที่คาสเตนเห็นเจอรัลด์หยิบแอปเปิ้ลแห่งสวรรค์ออกมา เขาก็ถึงกับตกตะลึงเขาไม่เคยคาดหวังว่าเจอรัลด์จะมีผลไม้ศักดิ์สิทธิ์อยู่กับตัว“แอปเปิ้ลแห่งสวรรค์! เธอ…เธอไปได้สิ่งนี้มาจากไหน!” คาร์สเตนมองไปที่เจอรัลด์ด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามทั่วทั้ง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1682
โนริถามเจอรัลด์สามคำถามติดต่อกันริมฝีปากของเจอรัลด์โค้งขึ้น และเขาพูดกับพวกเขาว่า “ตั้งแต่นี้ไป ที่นี่จะเป็นที่พักของเรา ตอนนี้ฉันเป็นศิษย์ของคณบดีแล้ว!”เมื่อได้ยินสิ่งนี้ทั้งสามก็ยิ่งประหลาดใจมากขึ้นกว่าเดิม“พี่เจอรัลด์ คุณล้อพวกเราเล่นอีกแล้วหรือ? คุณเป็นศิษย์ของคณบดีจริง ๆ เหรอ?” ไซริลถามโดยมองเจอรัลด์อย่างสงสัย“คิดเอาไว้แล้วว่าจะต้องไม่มีใครเชื่อผม งั้นผมจะแสดงอะไรให้พวกคุณดู นี่คือป้ายไม้ประจำตัวที่คณบดีมอบให้ ถ้าไม่เชื่อก็ไปถามอาจารย์อิคินก์ได้เลย!”ขณะที่เจอรัลด์กำลังพูด เขาก็หยิบป้ายไม้ประจำตัวที่สุเมรุมอบให้เขาจากกระเป๋าของเขาและนำมาโชว์ให้พวกเขาดูในที่สุดโนริ เซลิกและไซริลก็เชื่อเขาแล้ว ไม่น่าแปลกใจเลยที่อาจารย์อิคินก์ดูเกรงใจเจอรัลด์มากถึงขนาดนั้น นั่นก็เพราะว่ามีเหตุผลนี้อยู่เบื้องหลังนั่นเอง“เจอรัลด์ คุณนี่เจ๋งจริง ๆ! ได้เป็นถึงศิษย์ของคณบดี แถมยังได้อยู่ในสถานที่ดี ๆ แบบนี้ด้วย!” โนริยกย่องเจอรัลด์ และมองดูเขาด้วยความชื่นชม“ฮ่า! ฮ่า!”เจอรัลด์หัวเราะเบา ๆ“แต่ตอนนี้พวกเธอทุกคนจะต้องอาศัยอยู่ที่นี่ร่วมกับฉัน ฉันจะได้ไม่ต้องเหงา!”เมื่อได้ยินคำพูดของเจอรัล
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
