แชร์
บทที่ 1490
บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1491
“นายน้อยเลดเลอร์หล่อเหลือเกิน…! ฉันคงจะมีความสุขมากถ้าได้เป็นแฟนกับเขาสักวัน…!” หญิงสาวคนหนึ่งในฝูงชนคร่ำครวญ จากนั้นสเต็ดสันก็พูดว่า “ผมเชื่อว่าคงจะมีคนเข้าใจผิดเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ผมทิ้งซีเรียลไปก่อนหน้านี้… ผมไม่คิดว่าคุณจะประสบกับอันตรายแบบนั้น แผนที่ผมคิดไว้ก็คือผมจะล่อวัวกระทิงปีศาจออกไปจากที่เกิดเหตุเพื่อช่วยชีวิตทุกคน!” "…ฉันคิดอยู่แล้วเชียว!" ซีเรียลตอบ ‘นั่นน่ะสิ… ทำไมฉันถึงมองเขาแบบนั้น? ฉันยังไม่ถูกผลักตกจากแท่นสูงนั้นด้วยซ้ำ ตอนที่สเต็ดสันหายไปจากที่นั่น… ไม่มีทางที่เขาจะรู้เกี่ยวกับอันตรายที่ฉันจะต้องเผชิญในเวลาต่อมา…’ ซีเรียลคิดกับตัวเอง เธอรู้สึกสบายใจขึ้นมากหลังจากได้ยินคำอธิบายจากสเต็ดสัน ด้วยเหตุนี้ งานปาร์ตี้วันเกิดในช่วงกลางคืนจึงดำเนินต่อไป เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ถูกเพิกเฉยเหมือนเคย... ไม่นานหลังจากนั้น ชายวัยกลางคนก็เดินเข้ามาในงาน… เมื่อมองไปที่ซีเรียลและนายน้อยเลดเลอร์จากระยะไกล เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างพึงพอใจ ในขณะนั้น คุณบาเบลเดินไปทางด้านหลังของชายวัยกลางคน สายตาของเขาดูเต็มไปด้วยความเกรงขามที่มีต่อชายคนนั้น ในขณะที่เขากระซิบว่า “ท่านอาจารย์…!
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1492
เมื่อเจอรัลด์ลุกขึ้นยืนเพื่อดูยาคอฟ เขาก็พบว่าทุกคนกำลังมองไปที่สเต็ดสัน ซึ่งยืนขึ้นอย่างน่าประหลาดใจเช่นกัน ในขณะที่เขาพูดว่า “อา คุณแวดดี้! พ่อของผมฝากแสดงความนับถือด้วยนะครับ!” ยาคอฟเองก็เดินไปหาสเต็ดสันด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม เขาไม่ได้ให้ความสนใจคนอื่นที่อยู่ในงานเลยแม้แต่น้อย จากนั้นเขาก็ตบไหล่สเต็ดสันและพูดว่า “เธอโตขึ้นมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา สเต็ดสัน! ฉันหวังว่าเธอจะแสดงความสามารถพิเศษของเธอให้ประจักษ์ต่อสายตาของทุกคนอีกครั้งในเทศกาลใต้ดินปีนี้!” หลังจากพูดคุยทักทายกับสเต็ดสันสักพัก เหล่าชายหนุ่มที่อยู่ในฝูงชนก็เข้ามาแนะนำตัวเองเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่ายาคอฟไม่ได้กระตือรือร้นที่จะทำความรู้จักกับพวกเขามากนัก เนื่องจากไม่มีใครสำคัญเท่ากับสเต็ดสันในสายตาของเขา สำหรับซีเรียล หลังจากที่เธอตระหนักได้ว่าเจอรัลด์ไม่ได้คิดที่จะแนะนำตัวเองเหมือนผู้ชายคนอื่น เธอก็รู้สึกสมเพชเขาขึ้นมาทันที ท้ายที่สุด ผู้ชายคนอื่นนั้นโดดเด่นกว่ามากเมื่อเทียบกับเจอรัลด์ ในขณะที่ซีเรียลมั่นใจแล้วว่าเขาสามารถแบ่งปันโลกของตัวเองกับกลุ่มเพื่อนของเขาได้เป็นอย่างดี แต่แท้จริงแล้ว เขาไม่ได้อยู่ในโลกเด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1493
แม้จะไม่มีใครรู้ความจริงว่าเหตุใดอาจารย์แวดดี้จึงเรียกเจอรัลด์เข้าพบเป็นการส่วนตัว แต่อย่างน้อยพวกเขาก็เห็นได้ชัดว่า เขาไม่ชอบเจอรัลด์เป็นอย่างมาก ถึงกระนั้น การได้รับรู้เรื่องนั้นก็ทำให้หลายคนรู้สึกโล่งใจ เพราะดูเหมือนสิ่งต่าง ๆ จะเป็นไปตามที่พวกเขาคาดหมายไว้ ในขณะที่ยาคอฟ ซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัวที่มักจะเคร่งขรึม และจริงจังทุกครั้งที่ต้องจัดการกับเรื่องสำคัญเกี่ยวกับสมาชิกในครอบครัว แต่เขาก็มีข้อบกพร่องที่ทราบกันดีอยู่ประการหนึ่ง ซึ่งเกี่ยวข้องกับวิธีที่เขาปฏิบัติต่อลูกหลานของเขาเอง เพื่ออนาคตของลูก เขาจะยอมให้พวกเขาแต่งงานกับคนที่มาจากครอบครัวที่มีฐานะทางสังคมเท่าเทียมกันเท่านั้น จากที่กล่าวมา สำหรับเขาแล้ว มีเพียงบุคคลที่โดดเด่นอย่างสเต็ดสันเท่านั้นที่คู่ควรกับลูกสาวของเขา อย่างน้อยก็ในตอนนี้ และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะต้องเข้ามายุ่งวุ่นวายกับการกำจัดคู่ครองที่ไม่เหมาะสม ซึ่งพยายามจะตามจีบลูกสาวของเขาด้วย หลังจากที่เจอรัลด์ถูกพาไปที่ทะเลสาบ ซึ่งตั้งอยู่ในสวนหลังบ้าน ยาคอฟก็หันมาพูดกับเขาทันทีว่า “เงื่อนไขของเธอเป็นอย่างไร?” "เงื่อนไข?" เจอรัลด์ถาม ในขณะที
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1494
แม้ว่าทุกอย่างจะไม่ราบรื่นอย่างที่เขาคิดไว้แต่แรก แต่เจอรัลด์ก็ไม่ได้รู้สึกกังวลมากนักสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดในตอนนี้คือ เจอรัลด์จะต้องต่อสู้ฝ่าฟันกับอุปสรรคเพื่อหาทางเข้างานเทศกาลให้ได้ แม้จะคิดเช่นนั้น แต่เจอรัลด์ก็ยังมีความมั่นใจเล็กน้อยว่าในที่สุดแล้วทุกอย่างก็จะเป็นไปอย่างราบรึ่น ขณะที่เขากำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับแผนการต่อไป เจอรัลด์ซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะหลัง โดยหลับตาอยู่ก็ลืมตาขึ้นมาก่อนจะสั่งว่า “…เพอร์ลา หยุดรถก่อน!” "…ฮะ? มีอะไรเหรอคะอาจารย์?” เพอร์ลาถามอย่างตกตะลึง เจอรัลด์มองสำรวจรอบตัวเขาอยู่ชั่วขณะ จากนั้นจึงตอบว่า “…เรากำลังถูกใครบางคนสะกดรอยตาม… และดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ห่างจากเราไม่มากนัก!” "อะไรกัน? เป็นไปได้ไหมว่ายาคอฟอาจจะส่งคนมาฆ่าเรา? ไอ้สารเลว!” เพอร์ลาคำราม "ฉันก็สงสัยอยู่เหมือนกัน เพราะคนที่ตามเรามานั้นมีรัศมีพลังที่แข็งแกร่งมาก ฉันได้เฝ้าสังเกตการณ์พวกคนพิเศษที่ฉันเจอที่คฤหาสน์แวดดี้ก่อนหน้านี้แล้ว และเท่าที่ฉันสามารถบอกได้ ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าไม่มีใครพิเศษพอที่จะมีรัศมีพลังที่รุนแรงเท่าคนคนนี้” เจอรัลด์อธิบายโดยยังคงจดจ่ออยู่กับสภาพแวดล้อมรอบกายเขา “ง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1495
“ฉันขอถามหน่อยได้ไหมว่านายเป็นใครกันแน่?” เจอรัลด์ถาม ในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นและหรี่ตาไปที่ชายผู้กำลังแสยะยิ้มอย่างชั่วร้ายให้เขา จากสิ่งที่เขาสัมผัสได้ ฝีมือในการฝึกฝนวิชาของบุคคลลึกลับผู้นี้มีพลังมากกว่าของจูเลียนมาก เมื่อรู้เช่นนั้นแล้ว เจอรัลด์ก็อดไม่ได้ที่อยากจะรู้จักชายชราคนนี้ให้มากขึ้น บอกตามตรงว่าตั้งแต่เจอรัลด์ออกจากคฤหาสน์ตระกูลแวดดี้ เขาก็สัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของบุคคลที่ฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางวิญญาณ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากที่นั่นมีคนเป็นจำนวนมากที่ต้องการมาเข้าร่วมงานเทศกาลใต้ดิน และดูเหมือนคนเหล่านั้นจะไม่สนใจที่จะเปิดเผยตัวตนในเวลานั้น เจอรัลด์จึงเลิกสนใจพวกเขาเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เมื่อชายชราปลดปล่อยพลังลมปราณที่จำเป็นออกมาก่อนหน้านี้ เจอรัลด์ก็รู้สึกได้ว่าชายชราต้องการให้เขาตามมา ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์ซึ่งต้องการจะค้นหาคำตอบว่าชายผู้นั้นต้องการอะไรจากเขากันแน่ เขาจึงตัดสินใจตามชายชรามาที่นี่ และนั่นก็คือที่มาของสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในปัจจุบัน ถึงกระนั้นก็ตาม ชายชรากลับเพิกเฉยต่อคำถามของเจอรัลด์ เขาหัวเราะเสียงดังก่อนจะพูดว่า “วันนี้ฉันไม่นึกเลยว่าจะได้เจอค
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1496
เสียงหัวเราะสั่นสะท้านไปทั่วบริเวณอยู่พักหนึ่ง และเมื่อคาร์ลอสหยุดหัวเราะ เขาก็วางมือทั้งสองข้างไว้ที่เอวด้วยความพึงพอใจ ราวกับว่าเขาพร้อมที่จะเขมือบอาหารของเขาอย่างเต็มที่... อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาหันไปมองเจอรัลด์อีกครั้ง เขาก็ถึงกับตกตะลึงทันที ในตอนแรก เขาสันนิษฐานว่าเจอรัลด์คงจะไม่สามารถต้านทานพลังอันยิ่งใหญ่ของเสียงหัวเราะของเขาได้ เนื่องจากมันสามารถเอาชนะเสียงทุกเสียงที่ดังอยู่ในบริเวณใกล้เคียงได้อย่างง่ายดาย และเมื่อมาถึงจุดนี้ เจอรัลด์ก็ควรจะเสียสติไปแล้วด้วยซ้ำ ถึงกระนั้น ไม่เพียงแต่เจอรัลด์จะดูสบายดีเท่านั้น แต่เขายังล้วงมือทั้งสองข้างไว้ในกระเป๋ากางเกงของเขาขณะที่เขาจ้องกลับไปที่คาร์ลอสโดยไม่สะทกสะท้านอะไรเลย! “…นี่มัน…เป็นไปได้ยังไงเนี่ย…?!” ชายชราพึมพำกับตัวเองด้วยความไม่เชื่ออย่างที่สุด เจอรัลด์มองดูชายชราอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นเขาจึงถือโอกาสถาม “เอาอย่างนี้ ท่านอาจารย์ซีนส์ โปรดหยุดหัวเราะก่อน… ฉันแค่มีอะไรอยากจะถาม” และเป็นอีกครั้งที่คาร์ลอสตัดบทเจอรัลด์ด้วยการหัวเราะเสียงดังสนั่นหวั่นไหว และคราวนี้มันรุนแรงกว่าครั้งที่แล้วหลายเท่า! “นายเป็นโรคจิตหรือยังไง?
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1497
'ฉันใช้ชีวิตอย่างไร้ขีดจำกัดมาโดยตลอด...! จากที่กล่าวมา ไม่มีทางที่ฉันจะพ่ายแพ้ให้กับชายหนุ่มที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะและไม่มีประสบการณ์คนนี้! มันเป็นไปไม่ได้เลย!' คาร์ลอสคิดกับตัวเอง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างยิ่งขณะที่เขายื่นมือออกไป! เมื่อเล็บยาวสีดำห้าเล็บยื่นออกมาจากฝ่ามือของเขา คาร์ลอสก็คำรามว่า “ไปลงนรกซะ!” “นายทำให้ฉันเบื่อ” เจอรัลด์ตอบ ในขณะที่เขามองไปที่การโจมตีของคาร์ลอสก่อนจะส่ายหัว จากนั้นรอยยิ้มอันบิดเบี้ยวก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา ก่อนที่การโจมตีของคาร์ลอสจะสร้างความเสียหาย เขาก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อเจอรัลด์สะบัดนิ้วมาทางเขาเบา ๆ… และส่งลำแสงพุ่งเข้าหาเขา! คาร์ลอสไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ทัน แสงสีทองพุ่งตรงเข้ามาในความมืดที่ปกคลุมรอบกายเขา ลำแสงนั้นปะทะกับการโจมตีของคาร์ลอสอย่างจัง พร้อมกับเสียงระเบิดที่ดังตามมาในทันที! สิ่งต่อมาที่ชายชรารู้ เขากำลังลอยกระเด็นถอยหลังเหมือนว่าวที่ยับยู่ยี่ เสื้อผ้าที่ปกคลุมบริเวณหน้าอกถูกฉีกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย และเลือดก็ไหลทะลักออกจากปากของเขาเป็นจำนวนมาก คาร์ลอสมองเจอรัลด์ด้วยความไม่อยากเชื่อ ในขณะที่เขากำลังทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1498
เสียงนั้นดังมาจากเด็กหนุ่มที่หมดเรี่ยวแรง ซึ่งเพิ่งล้มลงกับพื้นไม่ไกลจากเจอรัลด์นัก หลังจากทรุดตัวลงสักพัก และแม้เขาจะล้มลง เด็กหนุ่มก็ยังคงพยายามอย่างเต็มที่ ที่จะปกป้องผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา เมื่อเห็นเหตุการณ์นั้น เจอรัลด์ก็เปลือกตากระตุกเล็กน้อย ในขณะที่เด็กหนุ่มที่เพิ่งสังเกตเห็นเจอรัลด์ตะโกนว่า “คะ คุณครับ…! ได้โปรดช่วยเราด้วย…! ผมขอร้อง…! โทรหาใครมาช่วย หรืออะไรสักอย่างเถอะครับ…!” ขณะที่เขาพยายามจะก้าวไปข้างหน้าเพียงไม่กี่ก้าว เสียงตะโกนของเด็กหนุ่มก็ฟังดูตื่นตระหนกมากขึ้น เมื่อเขาตระหนักว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังหายใจแผ่วเบาเพียงใด “เมแกน? เมแกน! ได้โปรด อย่าเพิ่งหลับ!” เด็กหนุ่มตะโกนออกมา ในขณะที่แสงจันทร์ส่องไปที่ทั้งคู่จนสว่างไสวมากพอที่จะทำให้เจอรัลด์มองเห็นใบหน้าของหญิงสาวได้อย่างชัดเจน… และเมื่อเขาเห็นหน้าเธอ หัวใจของเขาก็เริ่มสั่นสะท้านทันที ผู้หญิงคนนั้น… เธอดูเหมือนมิล่ามากเมื่อมองแวบแรก! ขณะที่เขาคิดว่าผู้หญิงคนนั้นดูคล้ายมิล่ามากเพียงใด ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงตะโกนของใครบางคนที่ฟังดูชัดเจนและเย็นชา “พวกมันอยู่ข้างหน้านั่น!” เมื่อเจอรัลด์หลุดจากภวังค์
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
