บทที่ 1367

ดังที่ปีเตอร์ได้บอก คนกลุ่มนั้นกำลังเดินทางมาด้วยความเร็วสูง และเป็นความจริง ในไม่ช้าจัสมินก็ได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว!

หลังจากนั้นไม่นานนัก ผู้คนมากกว่าสิบคนก็เดินออกมาจากป่า และเมื่อคนที่ดูเหมือนเป็นหัวหน้ากลุ่มมองเห็นคนทั้งคู่ เขาก็รีบตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น “เราเจอพวกเขาแล้ว! ล้อมพวกเขาเอาไว้เดี๋ยวนี้!”

ก็สมควรแล้วที่เขาจะตื่นเต้น ถ้าทุกอย่างไปได้สวย พวกเขาจะได้รับการยกย่องที่ได้สร้างผลงานอันยิ่งใหญ่แน่นอน เพราะพวกเขาเป็นพวกแรกที่ตามหาจัสมินเจอ แม้แต่ดวงตาของชายทั้งสิบเอ็ดคนยังเป็นประกาย เมื่อคิดว่ารางวัลแห่งความสำเร็จของพวกเขาได้ยืนอยู่ตรงหน้าแล้ว

“ระ เราควรทำยังไงดีคะคุณลุง?! พวกมันทรงพลังมาก!” จัสมินพูดด้วยความวิตกกังวล เพราะเธออยู่กับควีนน่ามานาน เธอรู้ดีว่าคนของควีนน่าแข็งแกร่งแค่ไหน

“ฮ่า ๆ! พวกมันทำอะไรเราไม่ได้หรอก ถ้าลุงหยุดพวกมันไว้ตรงที่ที่พวกมันอยู่ตอนนี้! ถอยออกมาเดี๋ยวนี้จัสมิน!” ปีเตอร์ตอบพร้อมกับเผยยิ้มออกมาจาง ๆ ขณะที่เขาเปิดกระเป๋าที่เขาพกติดตัวอยู่ตลอดเวลาออก แล้วหยิบคันธนูที่ดูราวกับว่าทำมาจากทองคำโบราณที่มีเนื้อสีดำ ลูกศรก็เช่นเดียวกัน

เมื่