บทที่ 1368

“...ก็ในเมื่อท่านชายกับฉันกลับมาได้อย่างปลอดภัย แถมคุณยังได้เจอผู้ช่วยที่ดีแบบนี้ ไม่ดีเหรอที่เราจะจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำในคืนนี้...? ยิ่งไปกว่านั้น ฉันยังนับถือท่านชายผู้นี้เหมือนคนในครอบครัว ตั้งแต่เขาช่วยฉันออกมา!” จัสมินที่รู้ตัวว่าตัวเองเกือบจะพลั้งปากพูดออกไปเอ่ยขึ้น

โชคดีที่สิ่งที่เธออธิบายจะได้ผลเพราะเจอรัลด์หัวเราะออกมาก่อนจะตอบรับ “อ๋อ เธอพูดไม่ผิดหรอก! เขาเองก็ช่วยชีวิตฉันเอาไว้เหมือนกัน เธอรู้ไหม! ตั้งแต่ฉันฟื้นขึ้นมา ฉันก็นับถือเขาเหมือนคนในครอบครัวเหมือนกัน! พูดได้ดีมาก! งั้นมากินเลี้ยงอาหารค่ำในคืนนี้กันเถอะ! ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปทำอาหาร ถ้าไม่มีใครว่าอะไรน่ะนะ!”

“ฉันจะช่วยเอง!” โมนิก้ากับโรซี่ที่ยืนอยู่ด้านข้างเงียบ ๆ โพล่งออกมาแทบจะพร้อมกัน เมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเธอทั้งคู่จึงรู้สึกประหม่าเล็กน้อย

โมนิกากระตือรือร้นอยากจะช่วยมาก เพราะเธอชื่นชมเจอรัลด์มาสักพักหนึ่งแล้ว เธอนับถือทั้งพลังที่แข็งแกร่งและนิสัยที่เข้มแข็ง และแน่นอนว่าหน้าตาอันหล่อเหลาของเขาก็มีส่วนด้วยเช่นกัน

ส่วนโรซี่นั้น ถึงเธอจะรู้จักกับเจอรัลด์ได้ไม่นานนัก แต่เธอก็สนใจเขามาก เพราะเขาไม่เพียงเป็นทายาท