บทที่ 116

ชายหนุ่มที่แต่งตัวด้วยชุดสูทและรองเท้าหนังได้เปิดประตูและเดินเข้ามา

แต่งตัวดูดี เขาดูมีอายุประมาณยี่สิบเจ็ดหรือยี่สิบแปดปี

ทันทีที่เขาเข้ามา จอร์จและภรรยาของเขาก็ยืนขึ้นทันทีขณะที่แสดงความเคารพ

“ยูวิน ชาร์ลส์ พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้าง?”

ผู้ชายที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าของเขาคือเลขาของชาร์ลส์ เซลเลอร์ เขายังเป็นลูกชายของลูกพี่ลูกน้องของภรรยาของจอร์จด้วย

พวกเขาเกี่ยวดองกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง โดยที่เขาก็เป็นลูกพี่ลูกน้องห่าง ๆ ของอลิซด้วยเช่นกัน

จอร์จตั้งใจจะขอความช่วยเหลือของยูวินในการสร้างเส้นทางให้เขาเพื่อที่เขาจะได้พึ่งพาความสัมพันธ์ทางธุรกิจของชาร์ลส์ได้ อย่างน้อยที่สุด เขาไม่ต้องการให้บริษัทของเขาต้องล้มละลาย ง่าย ๆ เช่นนั้น

ยูวินส่ายหัวของเขาและยิ้มแห้ง ๆ

“ผมขอโทษนะ คุณลุง ชาร์ลส์มาที่ร้านอาหารนี้เมื่อสักครู่ ดังนั้นผมจึงคิดว่าเขาจะลงมาที่นี่ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเขาจะยุ่งอยู่กับการให้ความบันเทิงกับแขกคนสำคัญมากคนหนึ่งที่นี่ มันหมายความว่าเขาไม่เต็มใจจริง ๆ ในตอนนี้ ผมบอกแล้วว่าไม่ต้องรอเขาที่นี่”

“ฉันรู้ว่าชาร์ลส์จะไม่ลงมานี่ แต่ยูวิน อย่างน้อยพวกเราสามารถขึ้นไปชั้นบนแ