LOGINShare
บทที่ 120
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 121
“เฮ้ จอร์แดน ดูสิ! ผู้ชายที่น่าสมเพชที่นายคุยด้วยกำลังเดินไปทางรถแลมบอร์กินี!”“ฮี่ฮี่! แลมบอร์กินีเป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียง ไอ้งั่งที่น่าสมเพชคนนั้นต้องกำลังพยายามจะทำความเข้าใจเชิงลึกเกี่ยวกับมันแน่ เขาอาจจะถ่ายรูปและโพสต์มันลงโซเชี่ยลมีเดียเพื่อให้เห็นว่ามันยอดเยี่ยมแค่ไหน มีคนมากมายเป็นเช่นนั้น!”สาว ๆ ตอบด้วยความดูถูก“บางที คงไม่มีอะไรที่คนประเภทเหล่านั้นไม่อาจทำได้!” จอร์แดนยิ้มเยาะ“เออจริงสิ จอร์แดน นายรู้ไหมว่าใครเป็นเจ้าของรถคันนี้?”“ฉันไม่รู้จริง ๆ แต่ฉันบอกเธอได้มากมายเกี่ยวกับโครงสร้างและการตกแต่งภายในของรถคันนี้ มันเป็นการออกแบบชั้นหนึ่ง! แม้แต่ส่วนที่เรียบง่ายก็ผ่านการคำนวณข้อมูลมาอย่างเข้มงวด ทั้งหมดนี้ได้รับการดูแลเป็นส่วนตัวจากผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์มาหลายสิบปี!” จอร์แดนตอบด้วยรอยยิ้ม“อ่า? นายกระตุ้นความสนใจของพวกเรา จอร์แดน สนใจที่จะอธิบายเพิ่มเติมให้กับพวกเราเพื่อที่เราจะสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับรถได้ไหม?” หญิงสาวคนหนึ่งถามขึ้น ด้วยความแปลกใจบนใบหน้าของเธอพวกเธอกำลังพูดคุยเรื่องนี้กัน ไม่ใช่แค่เพราะพวกเธอต้องการจะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับรถหรูแต่เพียงแค
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 122
สาวสวยผมยาวตะโกนด้วยความตกใจทันทีที่เธออารมณ์ที่รุนแรงของเธอพุ่งขึ้น เธอยกมือของเธอขึ้น ต้องการจะทุบตีเขาบี๊บ! บี๊บ!ทันทีทันใดนั้น ไฟรถทั้งสี่มุมของรถแลมบอร์กินี ซึ่งสงบนึ่งมานานกว่าหนึ่งเดือน สว่างวาบขึ้นจากนั้น เกือบจะในทันที เครื่องยนต์ก็มีติดขึ้นด้วยเสียงก้องต่ำประตูปลดล็อกและถูกเปิดขึ้นรถดูเหมือนจะเปล่งประกายเจิดจ้าสุด ๆ ตัวของรถเปล่งประกายเงางามภายใต้แสงแดดจ้าดูราวกับว่ามันได้รอเจ้าของของมันให้กลับมามาเป็นเวลานานแล้วเจอรัลด์วางกุญแจในมือลงหลังจากนั้น เขาค่อย ๆ เดินไปที่รถและตรงไปยังที่นั่งของคนขับมันเงียบสนิทแม้ว่าตอนนี้จะมีผู้หญิงมากมายมากกว่าสิบคนกำลังยืนอยู่ใกล้ ๆ ในเวลานี้ความเงียบอย่างกระทันหันให้ความรู้สึกราวกับว่าโลกได้ได้วางแผนไว้แล้วล่วงหน้า พื้นที่ทั้งหมดกลายเป็นเงียบสนิทอย่างสิ้นเชิงสายตาของทุกคนเบิกกว้างเมื่อพวกเขาได้เห็นฉากนั้นปากและสายตาของจอร์แดนอ้าออกกว้างเท่าที่จะสามารถทำได้นี่...เจอรัลด์กลายมาเป็นเจ้าของของรถแลมบอร์กินีคันนี้งั้นเหรอ?“อ่าา!”เสียงกรีดร้องที่ดังและรุนแรงได้ทำลายความเงียบลง“เป็นเขา! เจ้าของรถกลายว่าเป็นเขานั่นเอง!
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 123
เจอรัลด์ไม่ได้คิดมากเกินไปหลังจากได้ยินน้ำสียงนั้นจากปลายสายของอีกด้านหนึ่งเขาเพียงเร่งเครื่องให้เร็วขึ้นขณะที่เขารีบไปที่วิลล่ารอยัลดราก้อนนี่คือวิลล่าที่คล้ายกับ เวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นมีความบันเทิงและการจัดเลี้ยงแบบบูรณาการอยู่ในนั้นอย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงสิ่งอำนวยความสะดวกสบาย สถานที่แห่งนี้ไม่อาจเทียบได้กับเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นได้เลยและแน่นอน แม้จะเป็นเช่นนี้ ที่นี่ก็ยังคงเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดสำหรับการสังสรรค์ในครอบครัวชนชั้นที่สองและสามงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยายของมีล่าจะถูกจัดขึ้นที่นี่วันนี้หลังจากที่ได้มาถึง เจอรัลด์ก็ขับรถของเขาไปจอดไว้ที่ลานจอดรถตรงด้านข้าง“โอเค...โอเค… โอเค โอเค…โอเค โอเคแล้ว!”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคือคุณลุงที่อยู่ในช่วงอายุประมาณห้าสิบปีและเขาดูเหมือนจะพูดอ่างภายใต้คำสั่งของเขา เจอรัลด์คงจะขับรถตกท่อแน่ ๆ ถ้ามันไม่ใช่เป็นเพราะระบบการจอดอัตโนมัติในตัวแลมบอร์กินีของเขาเองเจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้เขายกมือขึ้นก่อนจะให้เงินคุณลุงสิบห้าดอลลาร์เขาอยากจะเลี้ยงบุหรี่เขาสักหนึ่งห่อเพื่อที่เขาจะได้ส
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 124
“หวัดดี เจอรัลด์ มีล่าเล่าให้ฉันฟังว่าครอบครัวของนายดำเนินธุรกิจบางอย่าง ธุรกิจประเภทไหนที่ครอบครัวนายกำลังทำอยู่ ถ้าฉันจะขอถามได้ไหม?”ริต้าถามขึ้นขณะที่เธอยังคงกอดอกไว้แน่น“โอ้ อืม จริง ๆ ก็ทุกประเภทนะ ในธุรกิจและอุตสาหกรรมต่าง ๆ ที่แตกต่างกัน”เอาตรง ๆ มันคือคำถามที่เจอรัลด์ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรจริง ๆไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พี่สาวของเขามักจะพูดไว้เสมอว่าครอบครัวของพวกเขามีกิจการที่แตกต่างกันมากมาย โดยพื้นฐานแล้ว ครอบครัวเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับเงินทุนและอุตสาหกรรมเกือบครึ่งหนึ่งของโลกนอกจากนี้ เขาก็มาจากครอบครัวที่ใหญ่มากที่ธุรกิจหลากหลายได้ถูกสืบทอดกันมาหลายร้อยปีเจสสิก้าไม่ได้เปิดเผยเกี่ยวกับครอบครัวของพวกเขามากนักดังนั้นด้วยความเข้าใจที่จำกัดเกี่ยวกับครอบครัวของเขา เขาจึงสามารถตอบคำถามเหล่านั้นจากคนอื่นได้โดยทั่วไปเท่านั้น“ดูเหมือนจะไม่มีคำตอบที่ชัดเจนเลยใช่ไหม เอ๋? มันงุนงงมาก!”ริต้าส่ายหัวของเธอขณะที่เธอยิ้มอย่างแห้ง ๆ“ฉันได้ยินว่ามีล่าและนายพบกันตอนที่พวกเธอทั้งคู่เรียนขับรถ นายต้องได้ใบขับขี่ของนายแล้วสิถ้างั้น! นายได้ซื้อรถหรือยัง?”ริต้ากระตุ้นอีกครั้ง“ซื้อแล้
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 125
“แหวนหยก!”“ช่างเป็นคนที่กตัญญูจริง ๆ ! มูลค่าของแหวนหยกนี้มีมูลค่าอย่างน้อยหนึ่งหมื่นถึงหนึ่งหมื่นสองพันดอลลาห์! จุ๊ จุ๊ จุ๊!”ทุกคนอดไม่ได้ที่จะอุทานกันต่อเนื่องด้วยความชื่นชมไม่ว่าอย่างไรก็ตาม มันคือความกตัญญูมากจริง ๆ ของแฟนหนุ่มที่มอบแหวนหยกหนึ่งวงให้ย่าของแฟนสาวในวันเกิดของเธอ“เอาล่ะ เอาล่ะ ไอรีน รีบบอกให้เคนเนธมานั่งเร็ว!”คุณย่าของเธอมีความสุขมากเมื่อได้รับแหวนจนเธอไม่สามารถหุบยิ้มได้ เธอยังไม่อาจทนที่จะวางแหวนวงนี้ลงได้อีกด้วยยิ่งเธอมองไปที่เคนเนธมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งชอบเขามากขึ้นแม้แต่พ่อของไอรีนก็รู้สึกภูมิใจอย่างมากในตอนนั้นความจริงแล้ว เหตุผลที่ทำไมทุกคนมารวมตัวกันที่นี่ในวันนี้เพื่อเฉลิมฉลองและแสดงความยินดีให้กับหญิงชราเนื่องในวันเกิดของเธอ ไม่ใช่เป็นเพียงแค่การแสดงความกตัญญูนั่นป็นเพียงแค่ส่วนเล็ก ๆ เหตุผลผลที่ใหญ่กว่าคือความจริงที่ว่าหญิงชรายังคงกุมทรัพย์สินทั้งหมดที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังโดยชายชราตอนที่เขาเสียชีวิต พวกเขามีลูกชายสามคนและลูกสาวสองคนด้วยกัน แต่ในท้ายที่สุดก็เป็นหญิงชราคนนี้ที่ต้องตัดสินใจว่าทรัพย์สินเหล่านี้ทั้งหมดจะถูกส่งต่อลงไปให้ใครดัง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 126
เฮเลนเริ่มซักถามเกี่ยวกับตัวตนของแฟนหนุ่มของลูกสาวแต่มีล่าปฏิเสธที่จะเปิดเผยเกี่ยวกับเรื่องใด ๆเธอเพียงแค่บอกให้พวกเขาอดทนและร่วมมือกันเกวินและเฮเลนก็ไม่อาจเข้าใจในสิ่งที่เธอกำลังคิดอยู่เช่นกัน“คุณแม่ครับ ดูสิ มีล่าอยู่นี่แล้ว!”ในขณะนั้นเอง มีล่าก็พาเจอรัลด์มาอยู่ข้าง ๆ เธออย่างรอบคอบขณะที่พวกเขาเดินผ่านฝูงชนมาอย่างสบาย ๆพวกเขาคงจะมาถึงเร็วกว่านี้ถ้าไม่ใช่เพราะเจอรัลด์ต้องการใช้ห้องน้ำ“ว้าว หลานสาวของพวกเรา มีล่าน่ารักมากขึ้นกว่าเดิมมากจริง ๆ !”“ดูสิ! คนที่มีล่ากำลังจับมืออยู่คือแฟนของเธอใช่ไหม?”“หนุ่มคนนั้นคือใครกัน? เขาเป็นลูกชายของใคร? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเขามาก่อนเลย?”“ยังไงซะ ชายหนุ่มคนนั้นช่างโชคดีจริง ๆ !”กลุ่มของญาติ ๆ และเพื่อน ๆ ชี้มาที่พวกเขา“เป็นเขา!”เมื่อเฮเลนเห็นเจอรัลด์ สายตาของเธอก็เบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อไม่ต้องสงสัยว่าลูกสาวของเธอเอาแต่ปฏิเสธที่จะเปิดเผยว่าแฟนหนุ่นของเป็นใคร กลายเป็นว่าเขาไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากชายหนุ่มที่สุดจะทนได้คนนี้นี่เอง!ใช่แล้ว ถ้ามีล่าได้บอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ มังคงจะเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะอนุญาตให้พวกเข
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 127
“ผมไม่ได้นำของขวัญมา”เจอรัลด์ทำอะไรไม่ได้นอกจากมอบรอยยิ้มน่าเศร้าให้เดิมทีเขาต้องการเตรียมของขวัญให้ย่าของเธอแต่มีล่าหยุดเขาไว้ เธอรู้สึกว่าพวกเขาทั้งสองคนสามารถมอบของขวัญหนึ่งชิ้นให้แก่คุณย่าได้และตามปกติแล้วเธอจะมองหาของขวัญนั้นด้วยตัวเองดังนั้นจึงเป็นเหตุผลที่เจอรัลด์ปรากฎตัวด้วยมือเปล่าในวันนี้เขาเพียงแค่มาเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อทำให้คุณย่าของมีล่ามีความสุข ใครจะไปรู้ว่าไอรีนจะจงใจพูดเรื่องนี้ขึ้นมาทำเพื่อทำเรื่องยุ่งยากให้กับเขา?“อะไรนะ? เขาไม่ได้นำของขวัญมาเหรอ? ฉันคิดว่าแฟนของมีล่าจะนำของสิ่งมีค่าบางอย่างติดไม้ติดมือมากับเขาด้วยเหมือนกัน!”“แฟนของมีล่าก็เป็นทายาทที่รำ่รวยด้วยไม่ใช่เหรอ? พูดตามเหตุตามผล เขาก็ควรมีความรอบรู้ในเรื่องสมบัติผู้ดีและมารยาทขั้นพื้นฐานด้วยเช่นกันนะ นี่คือครั้งแรกที่เขาพบกับคุณย่าของแฟนสาว แต่เขาไม่ได้นำอะไรติดมือมาเลยหรือ?”“เขาไม่ได้ดีพอจะเทียบกับแฟนของไอรีนอย่างแน่นอน เคนเนธ!”เสียงกระซิบและพึมพำเบา ๆ ดังก้องท่ามกลางหมู่ญาติพี่น้องและเพื่อน ๆ แม้จะเป็นการพูดคุยกันเบา ๆ บทสนทนาของพวกเขาก็ยังคงค่อนข้างได้ยินอย่างชัดเจนในหมู่ทุกคนที่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 128
การนินทาเป็นสิ่งที่น่ากลัวและทันทีทันใดนั้น ราวกับว่ามีเสียงแปลก ๆ มากมายนับไม่ถ้วนดังอยู่ในหูของเจอรัลด์ทุกคนกำลังจ้องมองมาที่เจอรัลด์ด้วยแสงที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง“โอเค! ดังนั้นเด็กหนุ่มคนนี้กำลังโกหกต่อมีล่าของพวกเราอยู่ใช่ไหม?”ริต้ามีอารมณ์ร้าย เธอลุกขึ้นยืนทันทีก่อนจะขึ้นเสียงใส่เจอรัลด์อย่างเย็นชาใบหน้าของหญิงชราก็เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งอย่างเห็นได้ชัดณ จุดนั้นไอรีนเหลือบมอง เคนเนธก่อนที่จะเปล่งรอยยิ้มที่แดกดันออกมาเธอพอใจอย่างมากที่สามารถสามารถปลดปล่อยความเกลียดและความขุ่นเคืองใจทั้งหมดของเธอได้ริต้าหันไปหามีล่าและถามว่า “มีล่า ไม่ใช่ว่าเธอได้พูดว่าเจอรัลด์เพิ่งซื้อรถ BMW ซีรี่7หรอหรือ? ก่อนหน้านี้ฉันก็รู้สึกว่าบางอย่างไม่ถูกต้อง เจอรัลด์สามารถขับรถมาที่นี่ได้แต่เขาไม่ได้ขับมา ขอฉันถามหน่อยนะ เธอเคยเห็นรถ BMW ของเขาด้วยตัวเองหรือเปล่า?”มีล่าถึงกับพูดไม่ออกเพราะเธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไร“BMW ซีรี่7งั้นเหรอ? ริต้า พวกเรามีร้าน BMW ทั้งหมดสามสาขาในเมืองเมย์เบอร์รี่แห่งนี้ มันก็นานแล้วนะที่เราไม่ได้ขายรุ่นนี้เลย ฉันต้องรู้แน่ถ้าเราได้ขายมันออกไป!”“แปปนะ เดี๋ยวก่
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
