เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 128
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 129
ในขณะที่ทุกคนเริ่มพูดคุยกันไป ทีละคน จู่ ๆ ริต้าก็ได้รับโทรศัพท์ ใบหน้าของเธอเบิกบานด้วยความสุขขณะที่เธอร้องเสียงแหลมขึ้น “ว่าไงนะ พี่? พี่มาถึงที่สนามบินแล้วงั้นเหรอ? พี่บอกว่าพี่ไม่สามารถจะมาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าได้ไม่ใช่หรือไง? อ่า? โอเค! โอเค! โอเค! ฉันจะไปรับพี่เดี๋ยวนี้แหละ!”วางสายทันที ริต้าพูดขึ้น “คุณย่าค่ะ พี่สาวของหนูจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ เธอกลับมาจากเมือง M และเธอก็กำลังรออยู่ที่สนามบินตอนนี้แล้ว!”“โอ้ เด็กคนนั้น คาร่า...เอาล่ะ ฉันรู้ว่าเธอจะต้องกลับมาอย่างแน่นอน…” หญิงชรายิ้มขณะที่เธอพูดขึ้นปุ๊ปปั๊ปว่า: “ถ้างั้นเมสัน...เมสันไปรับคาร่านะ! หลานไปคนเดียวก็ได้ ย่าอยากให้ควีนนี่อยู่เป็นเพื่อนย่า”“โอเคครับ คุณย่า!”เมสันยิ้มขณะที่เขาโบกมือให้ และกำกุญแจรถสปอร์ต BMW ไว้ในมือของเขาก่อนจะรีบขอตัวออกไปใบหน้าของมีล่าเต็มไปด้วยความผิดหวังCara was Rita’s sister.คาร่าคือพี่สาวของริต้าตั้งแต่วัยเด็กแล้ว มีล่ามีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับพี่น้องสองคนนี้เสมอมาคุณย่าของเธอก็รู้เหมือนกันมันสมเหตุสมผลที่คุณย่าจะบอกให้เธอไปรับคาร่าเหมือนกัน แต่อย่างไรก็ตามเธอได้บอกชัดเจนว่า
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 130
ตอนที่เจอรัลด์เดินไปที่นั่น ครอบครัวสมิธทั้งหมดก็ได้มารวมตัวกันที่นี่เรียบร้อยแล้วในขณะเดียวกัน เมสันก็กำลังอธิบายเหตุการณ์:“คุณพ่อ ผมไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ทั้งหมดนี่มันเป็นความผิดของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย! ผมพึ่งพาการบอกทิศทางของเขาและเขาก็เอาแต่บอกให้ผมถอย นั่นคือตอนที่ผมชนเข้ากับรถคันนั้น!”“รถคันนี้คือรถคันที่แพงมากที่สุดที่ผลิตโดยแลมบอร์กินี มันน่าจะมีค่าใช้จ่ายอย่างน้อยหนึ่งแสนถึงหนึ่งแสนสองหมื่นดอลลาร์เพื่อซ่อมแซมความเสียหายต่าง ๆ ที่เกิดจากอุบัติเหตุครั้งนี้ นอกจากนี้ ไฟหน้าของรถก็พังไปแล้ว!”ญาติ ๆ บางคนที่จำรถคันนี้ได้อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเสียงดัง“ใครก็ตามที่ขับรถคันนี้ต้องไม่ใช่แค่บุคคลสำคัญอย่างแน่นอน พวกเราสามารถจ่ายราคานั้นสำหรับการซ่อมแซมความเสียหายได้อย่างแน่นอน แต่เราก็อาจจะทำให้บุคคลที่มีอำนาจมากต้องขุ่นเคืองใจด้วยเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้น ลักษณะนี้ดูเหมือนกับว่าเป็นรถใหม่ที่ใครบางคนเพิ่งจะซื้อมานะ!”“แค่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ ในเมืองเมย์เบอร์รี่ ลูกชายคนไหนของครอบครัวที่มั่งคั่งและมีอิทธิพลไหนบ้างจะสามารถขับรถสปอร์ตประเภทนี้ที่มีค่าอยู่ที่ประมาณหนึ่งล้านห้
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 131
หลังจากพูดจบ เจอรัลด์ก็เดินไปที่รถเพื่อตรวจดูเขาคงจะโกหกถ้าเขาพูดว่าเขาไม่ได้เศร้าใจเลยที่ได้เห็นรถของเขาพังนอกจากนี้ เขาจะทำอะไรได้ในตอนนี้? อะไรที่ได้เกิดขึ้น ก็เกิดขึ้นแล้ว อีกอย่างวันนี้ก็เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าของมีล่าด้วยถ้าเขาเรียกร้องให้พวกเขาจ่ายค่าเสียหายที่เกิดขึ้น มันจะทำให้มีล่าดูเป็นคนเช่นไร?นอกเหนือจากนั้น มันก็น่าอึดอัดใจมากเกินไปด้วยเหมือนกันโดยไม่มีทางเลือก เขาถูกทิ้งให้กำความทุกข์อันขมขื่นของเขาไว้ในความเงียบและด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ขอให้พวกเขาทำอะไรก็ตามที่พวกเขาต้องทำต่อไป บาทีเขาอาจจะขับรถไปที่ร้าน 4S ในภายหลังเพื่อซ่อมส่วนที่เสียหายต่าง ๆ“นายคิดว่านายเป็นใคร? นายคิดว่าทุกอย่างจะดีแค่เพราะนายพูดว่ามันไม่เป็นไรหรือ?”“ใครที่ไม่รู้เรื่องอะไรดีกว่านี้คงจะคิดจริง ๆ ว่านายคือคุณคลอฟอร์ดจากย่านการค้าเมย์เบอร์รี่จริง ๆ มาพูดเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ตอนที่นายเอื้อมไปถึงจุดนั้นของชีวิตให้ได้ซะก่อนเถอะ!”“จริงด้วย! ถ้าเราจากไปตอนนี้ งั้นนี่จะถือว่าเป็นกรณีชนแล้วหนีอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราจะต้องรับผิดชอบอย่างใหญ่หลวงเพราะนี่อาจจะเป็น
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 132
สองล้านหกแสนดอลลาร์!นี่ต้องเป็นสถานะแบบไหนกัน?เป็นไปไม่ได้!ไอรีนรีบวิ่งไปที่รถก่อนที่เธอจะพลิกดูใบอนุญาตขับรถอย่างไม่ใยดี“เปาะ!”เมื่อได้ดูใบอนุญาตขับรถ ไอรีนก็ชะงักไปขณะที่เธอทิ้งใบอนุญาตขับรถลงบนพื้นเธอตกตะลึงจนพูดไม่ออก“ถ้าเธอไม่อยากดู ก็แค่ไม่ต้องมองมัน ทำไมเธอต้องขว้างมันลงบนพื้นด้วย?”เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขบขันแกมเหน็บแนม“คนบางคนไม่ได้มีความรู้หรือประสบการณ์ใด ๆ หรอก เช่นเดียวกันกับ พ่อแม่ของเธอก็เหมือนกัน พวกเขาก็ไม่มีความรู้หรือประสบการณ์ใด ๆ ในเรื่องนี้เลย เจอรัลด์ เล่าให้ป้าฟังหน่อยสิว่าเธอพบกับมีล่าของเราได้อย่างไร?”เฮเลนรีบก้าวไปเก็บใบอนุญาตขับรถก่อนที่จะเหลือบมองมัน จากนั้นเธอก็คว้าข้อมือของเจอรัลด์ไว้ในวินาทีถัดไปอย่างทันที..เธอเริ่มแสดงความสนิทสนมราวกับว่าเธอกำลังจับมือลูกชายของตัวเธอเองอยู่“โอ้ คุณป้าครับ เราพบกันตอนที่พวกเรากำลังเรียนการขับรถ!”เจอรัลด์ตอบ“ฮ่าฮ่าฮ่า ป้ารู้มาตลอดว่ามีล่าของเรามีรสนิยมที่ดีเช่นนี้ ความจริงแล้ว ป้าก็รู้อยู่แล้วว่าเธอไม่ได้เป็นเพียงแค่ผู้ชายธรรมดา ๆ คนหนึ่งตอนที่ป้าเห็นเธอครั้งแรก เจอรัลด์ คนเหล่านั้นเช่นค
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 133
เจอรัลด์รู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาเต้นรัวเมื่อเขาได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือนั้นเขาเร่งรีบวิ่งไปที่นั่นคูน้ำค่อนข้างเปลี่ยวเนื่องจากว่าไม่มีสวนสาธารณะหรือสิ่งอื่นใดอยู่ใกล้แถวนั้นผู้หญิงคนนั้นกำลังร้องไห้และเธอก็เปียกโชกตั้งแค่หัวจรดเท้าเมื่อเธอเห็นเจอรัลด์ เธอก็แทบทรุดลงไปคุกเข่า “เร็วเข้า! เร็วเข้า! เร็ว! โปรดช่วยชีวิตลูกสาวของฉันด้วย!”ผู้หญิงคนนั้นสวยและเห็นได้ว่าสวมใส่เครื่องประดับอย่างดีมากมายบนตัว ดูเหมือนราวกับว่าเธอค่อนข้างจะมีฐานะเธอรีบชี้ไปที่แม่น้ำและเจอรัลด์ก็เห็นเด็กหญิงคนหนึ่งกำลังดิ้นอยู่ในน้ำเห็นได้ชัดว่าลูกสาวของเธอสะดุดตกลงไปในน้ำ ผู้หญิงคนนั้นพยายามที่จะช่วยชีวิตลูกสาวของเธอ แต่เธอก็ทำได้เพียงแค่ร้องขอความช่วยเหลือเนื่องจากว่าเธอว่ายน้ำไม่เป็นเจอรัลด์มองดูด้วยความหวาดกลัวเนื่องจากร่างกายของเด็กสาวค่อย ๆ หยุดขยับและเริ่มจมลงเขารู้ว่ามันจะสายเกินไปถ้าเขาไม่ลงมือทำอะไรในตอนนี้โดยไม่ได้คิดซ้ำ เขาดำลงไปในแม่น้ำด้วยการเร่งความเร็วครอบครัวของเจอรัลด์เคยอาศัยอยู่ในหมู่บ้านในเมืองเล็ก ๆ ที่นั่นมีแม่น้ำแห่งหนึ่งอยู่ข้างหมู่บ้านและเจอรัลด์เรียนรู้วิธีที่จะ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 134
เจอรัลด์มองไปรอบ ๆ ทั่วทุกที่แต่เขาก็ไม่พบเธอเลย นอกจากนี้ โทรศัพท์ของเขาก็แบตหมดไปอีกครั้งแล้วภายในเวลาหนึ่งชั่วโมงของการค้นหา เขาก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อมีล่าออกมากับเขา อาจมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอหรือเปล่า? เจอรัลด์ได้ตัดความเป็นไปได้ทั้งหมดออกไปและได้รออยู่รอบ ๆ บริเวณแถวนี้มาเป็นเวลานานแล้วแต่เขาก็ยังคงไม่เห็นมีล่าที่ไหนเลยยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจอรัลด์ก็ยิ่งเริ่มเหงื่อแตกมากขึ้นเจอรัลด์ตัดสินใจที่จะกลับไปร้านขายรถเพื่อดูว่าเขาสามารถจะเปิดเครื่องโทรศัพท์ของเขาได้หรือไม่หลังจากการรื้อส่วนต่าง ๆ ของมันเพื่อแก้ไขดูมาได้ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็จัดการเปิดเครื่องโทรศัพท์ของเขาได้อย่างที่คาดไว้ มีล่าได้โทรหาเขาหลายครั้งจริงและส่งข้อความหาเขามากมายแต่อย่างไรก็ตาม โทรศัพท์ของเขาถูกปิดเครื่องไว้ในตอนนั้นเจอรัลด์รีบโทรกลับหาเธอแต่เขาก็ตระหนักได้ว่าโทรศัพท์ของมีล่าถูกปิดเครื่องไปเรียบร้อยแล้วเกิดอะไรขึ้นกัน?เจอรัลด์ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไปเขาพยายามโทหาที่บ้านของมีล่าแต่เขาสังเกตได้ว่าเธอก็ไม่ได้กลับไปที่บ้านเหมือนกันต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นอย่างแน่นอนเจอร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 135
นิเกล!ขณะที่เจอรัลด์ได้ซูมเข้าไปที่จอและกรอกลับไป ๆ มา ๆ เล็กน้อย คนที่ปรากฏในภาพไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากนิเกลจากตระกูลฟิชเชอร์นั่นเอง ไม่ว่านิเกลจะพยายามอำพลางตัวเองแค่ไหน แต่เขาก็ไม่มีทางจะหลอกเจอรัลด์ได้เพราะรอยยิ้มนั้นที่เขามักจะมีอยู่บนใบหน้าของเขาตั้งแต่เริ่มต้น นิเกลคือตัวกระตุ้นและเป็นสาเหตุโดยตรงของการเลิกราของเจอรัลด์และซาเวียนอกจากนี้ ตอนที่พวกเขาไปที่บาร์จักรพรรดิคาราโอเกะหลังจากปาร์ตี้วันเกิดของนาโอมิ นิเกลก็ยังคงคอยติดตามเขา ด้วยความโกรธ เจอรัลด์จึงได้โทรหาแซคสำหรับการช่วยเหลือ เพื่อจะสั่งสอนบทเรียนให้นิเกลทันทีที่พี่สาวของเขารู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอไม่เพียงแค่สั่งสอนบทเรียนให้นิเกล แต่เธอยังทำให้ครอบครัวทั้งหมดของเขาล้มละลายอีกด้วยในท้ายที่สุด นิเกลก็ถูกพาออกไปจากทางเข้าของเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ตระกูลฟิชเชอร์ก็ถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิง พวกเขาต้องมอบร้านอาหารแกรนด์ มาแชลคืนและตอนนี้ร้านอาหารนั้นก็ถูกบริหารจัดการโดยตระกูลซิเกรอร์แทนแค่เพียงชั่วข้ามคืนนั้น นิเกลก็เปลี่ยนจากทายาทรุ่นที่สองที่ร่ำรวยกลายมาเป็นคนยากไร้ทันทีนอกจา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 136
แซคยังกำชับเขาอย่างซ้ำ ๆ ว่าให้รอเขาเพื่อที่พวกเขาจะได้หารือเรื่องต่าง ๆ กันต่อตอนที่เขามาถึงเขาบอกเจอรัลด์ว่าอย่าผลีผลาม แซคไม่สามารถทนเห็นเจอรัลด์บ้าคลั่งในตอนนี้ได้ถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้น งั้นแซคคงจะต้องลาออก ไม่ ที่เลวร้ายไปกว่านั้นเขาคงอยากจะตายมากกว่าเจอรัลด์ยังวางสายก่อนที่แซคจะพูดจบด้วยซ้ำเขารีบกลับไปที่ร้านรถกับวิลสัน จากนั้นเขาบอกวิลสันให้รอแซคมาที่นี่เขาบอกว่าเขาต้องจากไปก่อน“โอ้! นั่นเจอรัลด์ไม่ใช่เหรอ?”“ตายแล้ว! เป็นเขาจริง ๆ ด้วย! เขากำลังทำอะไรในร้านขายรถแลมบอร์กินี?”“ฉันได้ยินมาว่าทางร้านกำลังรับสมัครตัวแทนจำหน่ายอยู่ในตอนนี้ เขากำลังพยายามจะสมัครงานใช่ไหม? เขาไม่รู้เหรอว่าทางร้านมีข้อกำหนดที่สูงมากสำหรับตัวแทนการจำหน่ายของพวกเขา?”“ใช่ ดูเขาสิ แม้ว่าเขาจะถูกลอตเตอรี่จริง ๆ แต่เขาก็ยังคงมีอารมณ์ที่แย่มาก มันทำให้ผู้คนรู้สึกรังเกียจแม้เพียงแค่มองไปเขา!”การปรากฏตัวของเจอรัลด์เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดและเขาก็ได้ยินคำเยาะเย้ยของพวกเขาที่พุ่งตรงมายังเขาแล้วเจอรัลด์กำลังรู้สึกถึงความยุ่งเหยิงไปหมดอยู่ภายในใจ เขาเพียงแค่จ้องไปในทิศทางของพวกเขาเป็นควินตันและ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
