เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 927
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 928
แม้ว่าหยางเฉียนเฉียนจะยอมรับ แต่เขาก็ต้องปรึกษากับหยางต้าฝูด้วย เพราะท้ายที่สุดแล้ว นี่คือพ่อแม่ของหยางเฉียนเฉียนแต่หยางต้าฝูก็รู้สึกสะดุ้งเล็กน้อยในใจ ซึ่งเขารู้สึกตื่นเต้นมาก ว่าสิ่งนี้คือการให้เขาเปลี่ยนชื่อเรียกได้ไหม? การเรียกราชามังกรอย่างตรงไปตรงมา หมายความชัดเจนว่าจะกระชับความสัมพันธ์เขาตื่นเต้นจนเกือบพูดออกมาแต่ในตอนนั้น เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว เพราะเขารู้สึกถึงลมหายใจที่แฝงไปด้วยความลึกลับเข้ามาอย่างรวดเร็วไม่นานนักก็ถึงที่นี่และไม่นานหลังจากนั้น ก็มีชายแก่ใส่หน้ากากปรากฏขึ้น สภาพทางกายผอมแห้ง รูปร่างคล่องแคล่วและการเคลื่อนไหวแสดงถึงความว่องไวสีหน้าของหยางต้าฝูเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เขามีฝีมือที่ดี และแน่นอนว่าสัมผัสได้ถึงพลังอำนาจที่น่ากลัวของเขา ถึงแม้ว่าจะไม่มีรูปร่างที่มองเห็นได้ แต่ความกดดันนั้นทำให้เขาหายใจไม่ออก"เป็นคนอีกแล้วเหรอ!" เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ผู้มาไม่ใช่คนอื่น แต่คือราชาปีศาจของพรรคปีศาจจากที่นั่นเจียงเฮ่อ ที่ได้รับบาดเจ็บจากครั้งที่แล้ว ครั้งนั้นมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก และเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ตอนนี้กลับมาหาเองเขาไม่มีเวล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 929
เมื่อได้ยินคำนี้ หยางต้าฝู ยิ่งรู้สึกกระวนกระวายมากขึ้น คนนี้ใครกันนะ ที่พูดว่า “ผมคือพระราชา” แบบนี้ และยังสามารถบดขยี้ท่านราชามังกรได้ง่าย ๆแม้เย่เทียนหยู่ให้เขาเรียกว่าเทียนหยู่ แต่เขาก็ยังคุ้นเคยที่จะเรียกว่าราชามังกรอยู่ดี โดยเฉพาะเมื่อได้ยินว่าคนนี้คือผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรู การมีพลังระดับตำนานขนาดนั้นเขาไม่สามารถปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไป เมื่อลูกสาวได้อยู่กับท่านราชามังกรแล้วไม่จำเป็นจบชีวิตแบบนี้โชคดีที่เขาสังเกตเห็นว่าท่านราชามังกรไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนกเลย บางทีท่านราชามังกรอาจมีการวางแผนในเบื้องหลัง มิฉะนั้นทำไมจะสงบขนาดนี้เย่เทียนหยู่มีสีหน้าสงบ และกล่าวว่า “เอาล่ะ พลังของคุณจริง ๆ น่ากลัวมาก แต่สามารถตอบคำถามผมได้ไหม?”“คำถามอะไร?”“คุณบอกว่ากองไฟที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเมื่อปีนั้นเป็นคำสั่งของเย่สยง ผ่านทางโทรศัพท์หรือแบบพบหน้ากัน? นายมั่นใจว่าเป็นเขาจริงๆ ใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถามเรื่องนี้สำคัญมาก เพราะมันจะเป็นตัวกำหนดท่าทีของเขาต่อตระกูลเย่ ซึ่งมีความสำคัญยิ่งนักราชาปีศาจได้ยินแล้วหัวเราะเยาะ พร้อมพูดว่า “อย่าลืมนะ ตอนนี้คุณเป็นเนื้อบนกระดานทำอาหารของ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 930
ไม่ว่าอย่างไร ในสายตาของเขา เย่เทียนหยู่ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นเด็กที่ไม่มีพลังอะไรเลย ถูกทารุณอย่างสิ้นเชิงเมื่อเย่เทียนหยู่ปล่อยมือ เขารีบใช้โอกาสนี้พยายามลุกขึ้นเขาจริงจังไม่เชื่อว่าตนจะอ่อนแอขนาดนี้ในฐานะผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรู เมื่อตะกี้นั้นคืออุบัติเหตุ เขาต้องใช้พลังทั้งหมดออกมาอีกครั้งแต่ในวินาทีถัดมา เขาก็ถูกโยนลงพื้นอีกครั้งอย่างแรงจากนั้นยังโดนกระแทกอีกหลายครั้ง ทำให้ร่างกายของเขาแทบจะผิดรูปผิดร่าง เลือดไหลออกจากปากอย่างต่อเนื่อง และร่างกายก็เริ่มมีบาดแผลอย่างหนักสุดท้ายเย่เทียนหยู่เหยียบลงที่ตำแหน่งหน้าอกของเขาอีกหนึ่งครั้งอ้า!ราชาปีศาจออกเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ล้มลงสู่พื้นอีกครั้ง และแทบจะขยับไม่ได้เลยเขาคือราชาปีศาจ ผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรู กลับถูกสู้ด้วยท่าที่ง่ายที่สุด จนไม่สามารถแยกแยะทิศทางได้เลยนี่คือการถูกบดขยี้อย่างแท้จริงโดนตีเต็มๆถูกตีอย่างไม่มีความเป็นมนุษย์ แม้จะได้รับบาดเจ็บสาหัส ร่างกายกลับไม่สามารถขยับได้แม้ว่าเทคนิคของอีกฝ่ายจะเป็นการโจมตีที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา แต่เขารู้สึกว่าผลที่ได้รับในครั้งนี้แย่กว่าครั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 931
ราชาปีศาจเห็นว่าเย่เทียนหยู่จะลงมือฆ่าอย่างแท้จริง จึงต้องตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา “เขา… เขาสั่งผมแบบพบหน้ากัน”“พบหน้า?” “ใช่ แม้ว่าเขาจะสวมหน้ากาก แต่เสียงและรูปร่างของเขาชัดเจนมาก ไม่อาจผิดพลาด”“ก็คือว่าคุณไม่เคยเห็นหน้าของเขาใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถามด้วยความขมวดคิ้ว“ไม่ แต่ผมรู้จักเขา ผมมั่นใจว่านั่นคือเขา”“เขาหาคุณพบได้อย่างไร?”“เราเคยรู้จักกันมาก่อน มีการติดต่อกัน ครั้งนั้นเขาหามาพบให้ผมกำจัดคุณในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่ต้องทำให้ไม่มีใครรู้เห็น”“แล้วคุณก็ให้คนเผาสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าใช่ไหม?” สีหน้าเย่เทียนหยู่เย็นชา“ผม…”ราชาปีศาจพยายามหาเหตุผลมาพูด แต่กลับคิดไม่ออก เพราะความจริงมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ “ดูเหมือนจะเป็นแบบนี้ งั้นคุณไปตายเถอะ” สีหน้าของเย่เทียนหยู่เย็นขรึม ขาเหยียบลงอย่างแรง “อย่า!” ราชาปีศาจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขายังพยายามจะช่วยตัวเองในวินาทีสุดท้าย แต่ชัดเจนว่า มันช้าเกินไป เย่เทียนหยู่ไม่ให้โอกาสในการแก้ตัวเลย ไม่ว่ายังไง แค่ทำสิ่งที่เกิดขึ้นกับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า การตายหนึ่งหมื่นครั้งก็ยังไม่เพียงพอ หยางต้าฝู ยืนอยู่ข้าง ๆ ทั้งตก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 932
หลังจากที่หยางต้าฝูฟังเรื่องทั้งหมดแล้ว เขาก็อดไม่ไหวที่จะยิ้มอย่างขมขื่น เขาคิดไปเองว่าราชามังกรชอบลูกสาวของเขา และต้องการจะเข้าพิธีแต่งงานกับเธอเย่เทียนหยู่เห็นสีหน้าเขาเหมือนมีความคิดอะไรจึงพูดว่า “ถ้าประธานหยางคิดว่าไม่เหมาะสม ผมจะหาทางอื่น”“ไม่ใช่ ผมไม่มีข้อกังขาอะไร เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับเฉียนเฉียนเอง หลังจากเรื่องที่พรรคถัง ผมได้ให้สัญญากับเฉียนเฉียนแล้วว่าจะไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้อีก ขอแค่เธอชอบ และยินดี เราทุกคนจะไม่มีข้อโต้แย้ง” แม้ว่าจะพูดแบบนั้น แต่ก็เพราะว่าราชามังกรเป็นคนที่ไว้วางใจได้ หากจะหาผู้ชายคนอื่น หยางต้าฝูก็ย่อมต้องมีการตรวจสอบ แต่จะไม่เหมือนก่อนหน้านี้ที่คอยขัดขวาง “ฉันไม่มีปัญหา” หยางเฉียนเฉียนกล่าวทันที “ขอแค่ช่วยพี่เย่ให้ได้ ให้ฉันทำอะไรก็ยินดี”หยางเฉียนเฉียนยิ่งพูดแบบนี้ เย่เทียนหยู่ในใจกลับรู้สึกเศร้าใจมากขึ้น เฉียนเฉียนดีต่อเขาจริง ๆ เหมือนกับว่าบริจาคให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ทั้งหมดนี้มันทำให้เขาไม่รู้จะมองข้ามอย่างไรดี แต่เพื่อความปลอดภัยของแม่ เย่เทียนหยู่ไม่มีทางเลือกอื่น แม้ตอนนั้นเขาจะยังเด็ก แต่ความจำดีเลิศ เขายังคงจำช่วงเวลาที่ผ่านมาได
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 933
เย่เทียนหยู่ได้ยินการสนทนาของพวกเขาและขมวดคิ้วขึ้น เขาย่อมเข้าใจความรู้สึกของพวกเขา แต่เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทรมานพวกเขาจริง ๆ เพียงแต่ว่าตอนนี้เขายังไม่มีหนทางที่จะทำอย่างอื่นได้หากแค่เพื่อไม่ให้หลินหว่านหรูเสียใจ เขาก็จะไม่ทำเรื่องเช่นนี้ไม่นานนัก คุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่น ๆ ก็เผมมาถึงในห้องโถง เมื่อเห็นการจัดวางที่นี่ พวกเขายิ่งรู้สึกตื่นเต้นและอยากจะเผมอยู่ที่นี่ในทันทีแต่ตอนนี้เรื่องสำคัญคือการจัดการกับเย่เทียนหยู่ ในขณะนั้น เย่เทียนหยู่นั่งอยู่ที่นั่น รอพวกเขามาถึงเมื่อคุณแม่ตระกูลหลินเห็นเย่เทียนหยู่ เธอก็รีบเดินเผมไปด้วยความดีใจ “เทียนหยู่ สุดท้ายคุณก็อยู่ที่นี่ คุณรู้ไหม ว่าเพื่อค้นหาคุณพวกเราต้องใช้ความพยายามมากเพียงใด”“เหรอ ผมก็อยู่ที่นี่มาตลอดนี่” “มันไม่น่าเชื่อเลย พวกคุณเรียกผมว่าขยะทุกวัน แล้วคุณรู้จักผมมาก แต่ยังไม่รู้อีกว่าผมพักที่ไหน?” เย่เทียนหยู่ตอบอย่างเย็นชา“เทียนหยู่ คุณพูดแบบนี้ ครั้งก่อนแม่ไม่รู้จริง ๆ แม่…”“เดี๋ยวก่อน” เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วแล้วส่ายหน้า “ขอให้ท่านพูดให้ระมัดระวัง อย่าพูดว่าแม่จากปากท่าน ผมตอนนี้ไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับท่านแล้ว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 934
คุณปู่ตระกูลหลินพูดด้วยน้ำเสียงขมขื่น “ที่ผมมาหาคุณครั้งนี้ ไม่ใช่เพราะคุณคือราชามังกร แต่เพราะผมได้ตระหนักแล้วว่า คุณคือที่ที่ดีที่สุดของหว่านหรู”“ถ้าคุณทิ้งหว่านหรูไป เธอจะอยู่ไม่ได้” “ใช่ เทียนหยู่ คุณต้องการให้พวกเราอย่างไรได้ก็ยอม แต่ขอเพียงช่วยหว่านหรูเถอะ” คุณแม่ตระกูลหลินเสริมทันที“เทียนหยู่ ลุงก็ขอร้องคุณเหมือนกัน ขอให้โอกาสกับหว่านหรูเถอะ” เดิมทีถ้าพวกเขาไม่พูด เย่เทียนหยู่อาจจะรู้สึกไม่ดี แต่เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ และนึกถึงแววตาพอใจของทั้งคู่เมื่อครู่นี้ เขาก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที “ให้โอกาสกับคุณจะได้ไหม? ทำไมคุณถึงไม่ให้โอกาสเลยก่อนหน้านี้?”“ก่อนหน้านี้เป็นความผิดของเรา เรา…” คุณแม่ตระกูลหลินเริ่มพูดซ้ำอีกครั้ง แต่แสดงถึงความเสียใจมากยิ่งขึ้น “พอแล้ว!” “ไม่ต้องพูดมากขนาดนั้น” เย่เทียนหยู่ตอบเสียงเย็นชาพร้อมกับมองไปที่คุณปู่ตระกูลหลิน “ผมรับคำขอโทษทั้งหมดจากพวกคุณ เรื่องที่ผ่านมา ขอยกโทษให้ทั้งหมด”เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ตาของคนจากตระกูลหลินเต็มไปด้วยความสุข โดยเฉพาะหลินมู่ ที่ดูจะตื่นเต้นอย่างมาก ฟังดูเหมือนเขาจะเปลี่ยนใจแล้ว “แต่!” เย่เทียนหย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 935
คุณแม่ตระกูลหลินพูดจบ เธอก็แสกหน้าให้ตัวเองไปหนึ่งที โดยไม่รอช้า เสียงดัง “ป๊าบ!” ทันที่ทำให้เจ็บปวดมากอย่างไรก็ตาม เธอกัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวด ก่อนจะตีเป็นหลายครั้ง ทั้งซ้ายและขวา ภายในเวลาไม่นาน แก้มสองผมงของเธอก็เริ่มบวมเธอมองไปที่หลินหง สื่อสารให้เขาทำเช่นเดียวกัน ชัดเจนว่าครั้งนี้คุณแม่ตระกูลหลินได้ตัดสินใจแล้ว หลินหงรู้สึกไม่มีทางเลือก จึงกัดฟันและไปตีตัวเองเช่นกัน เย่เทียนหยู่ไม่อาจมองเห็นเป็นเช่นนี้ แม้ว่าเขาจะหลีกไปด้านผมง แต่ทำอย่างนี้ไม่ได้ มือขวาของเขาโบกไปผมงหน้า พลังอ่อนโยนให้คุณแม่ตระกูลหลินและหลินหงล้มตัวลง พร้อมกันนั้นพวกเขาก็ไม่สามารถคุกเข่าอยู่ในท่านั้นได้ แม้ว่าเขาจะหลีกเลี่ยงทิศทางที่ชายสองคนคุกเข่าและไม่ทนก็ตาม“พวกคุณทำอะไรกันเนี่ย!” เย่เทียนหยู่รู้สึกสิ้นหวังอย่างยิ่ง “ผมบอกแล้ว ผมลงโทษพวกคุณไปแล้ว โดยไม่ต้องทำอย่างนี้”“ไม่ เทียนหยู่ แม้ว่าคุณจะพูดว่าให้อภัย แต่ภายในใจของคุณกลับไม่ให้อภัย หากคุณให้อภัยพวกเรา ก็ควรจะกลับไปด้วยกัน” คุณปู่ตระกูลหลินถอนหายใจ “เทียนหยู่ คุณจะให้ชายชราคุกเข่าต่อหน้าคุณหรือ?”“ถ้าหากการที่ทั้งสองคนคุกเข่าไม่พอ
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1183
ผั๊วะ!คุณนายไป๋สวมรองเท้าส้นสูง ก้าวไปข้างหน้า แล้วเตะไปที่ตัวของเหอฉุนอย่างแรง พร้อมกับด่าทอออกไปว่า “นางสารเลวอย่างแก ยังกล้ามาขวางฉันอีกเหรอ ฉันจะเตะแกให้ตายไปซะ!”เธอพูดพลางเหวี่ยงเท้าออกไป ที่แท้เพราะเฉินเฟยเฟยพยายามขัดขืน เลยถูกพวกนั้นรุมทำร้ายเหอฉุนทนไม่ไหว จึงรีบไปนอนขวางเฉินเฟยเฟย เพื่อช่วยป้องกันการโจมตีให้กับเธอพยัคฆ์ทมิฬที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็ยิ้มอย่างขมขื่นในใจ คุณนายไป๋ในตอนยังเป็นวัยรุ่นดุร้ายและเอาแต่ใจเป็นอย่างมาก คิดไม่ถึงเลยว่าเมื่ออายุมากขึ้นแล้ว เธอกลับยิ่งดื้อรั้นและเอาแต่ใจมากกว่าเดิมเสียอีกโชคดีที่ตนไม่ได้เผลอไปทำตัวเป็นศัตรูกับเธอ!การที่หญิงสาวเหล่านี้เผลอไปยั่วโมโหเธอเข้า เกรงว่าคงต้องเตรียมตัวเจอกับผลลัพธ์ที่น่าสลดใจแล้วล่ะเฮ้อ ยุ่งกับใครไม่ยุ่ง ดันไปยุ่งกับตระกูลไป๋เสียได้!คุณนายไป๋รู้สึกโกรธมาก สำหรับลูกชายสุดที่รักของเธอแล้ว ตั้งแต่เล็กจนโตก็ตามใจเขามาตลอด เขาอยากได้อะไรอยากซื้ออะไร เธอก็แทบจะประเคนให้ทุกอย่างและไม่ว่านอกบ้านเขาจะทำผิดพลาดมากแค่ไหน คุณนายไป๋ก็ไม่เคยดุด่าเขา แต่จะพูดแค่ว่า “ไม่เป็นไร แม่จะจัดการทุกอย่างเอง”จากนั้นก็จะช่วย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1182
ท่ามกลางฝูงชนด้านนอก มีหนึ่งคนในนั้นที่ตาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เธอจำผู้หญิงคนนั้นได้ นี่ไม่ใช่ดารานักแสดงหญิงที่ชื่อเฉินเฟยเฟยรึไง แต่ในเวลานี้ เธอก็กลับไม่กล้าพูดอะไรออกไปผู้จัดการรู้ตัวตนของเฉินเฟยเฟยเป็นอย่างดี แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ เมื่อคืนที่ผ่านมา สถานที่ที่เฉินเฟยเฟยพักอยู่ก็เกิดปัญหาเขาเองก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฉินเฟยเฟย มีแต่ปัญหาเต็มไปหมดเมื่อเฉินเฟยเฟยได้ยินคำพูดของผู้หญิงตรงหน้า เธอก็รีบพูดด้วยความโกรธขึ้นทันทีว่า “คุณพูดบ้าอะไร ฉันไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าลูกชายของคุณคือใคร?”“แกยังกล้าพูดว่าไม่รู้จัดลูกชายของฉันอีกเหรอ หากไม่ใช่เพราะแก แกคิดว่าลูกชายของฉันจะถูกตีขาหัก จนตอนนี้ก็ยังไม่ฟื้นได้รึไง?”คุณนายไป๋พูดด้วยความโกรธออกไปอีกว่า “ใครก็ได้ ไปลากตัวผู้หญิงคนนี้มาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะให้มันไปคุกเข่าขอโทษต่อหน้าลูกชายของฉัน!”เมื่อได้ยินคำสั่ง ก็มีคนรีบตรงเข้าไปจับตัวของเธอทันที“พวกคุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ!”เหอฉุนรีบพูดขึ้นมา จะเกิดเรื่องขึ้นกับเฉินเฟยเฟยไม่ได้ เพราะไม่อย่างนั้นคุณเย่จะต้องโกรธมากแน่ ๆ เธอจึงตะโกนออกไปอีกว่า “พวกคุณรู้ไหมว่าเธอคือใคร ถึงกล้าทำ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1181
พอคุณนายไป๋มาถึง พวกเฉินเฟยเฟยก็สังเกตเห็นได้ในทันที เมื่อได้ยินคำพูดของคุณนายไป๋ สีหน้าของพวกเธอก็เปลี่ยนไปแม้จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมาด้วยเหตุผลอะไร แต่ดูท่าทางแล้ว ค่อนข้างน่ากลัวเลยทีเดียวเหอฉุนรีบพูดขึ้นว่า “เฟยเฟย เร็วเข้า รีบติดต่อคุณเย่เร็ว!”“เอ่อ ฉันว่าเราลองอ้างชื่อพี่เย่กันก่อนดีไหม?” เฉินเฟยเฟยกลัวว่าจะสร้างปัญหาให้เย่เทียนหยู่มากเกินไป“ไม่ได้ รีบโทรหาเขาด่วนเลย ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวเกินไป ดูจากท่าทีโกรธเกรี้ยวของเธอแล้ว เกรงว่าแค่อ้างชื่อออกไปจะไม่ได้ผลกับเธอแน่” “อีกอย่าง เกิดว่าเธอไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของราชามังกร แล้วยังโกรธเกรี้ยวอยู่เหมือนเดิม เราจะทำอย่างไรดี” เหอฉุนรีบพูดขึ้นมาอันที่จริงเฉินเฟยเฟยเองก็คิดถึงเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน เพียงแค่กลัวว่าจะทำให้เย่เทียนหยู่ลำบากก็เท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้ไปสนใจเรื่องพวกนั้นอีกแล้ว เธอจึงรีบกดเบอร์โทรศัพท์โทรหาเย่เทียนหยู่ทันทีเพียงแต่ตอนนี้เย่เทียนหยู่กำลังทำอาหารเช้าอยู่ จึงทำให้ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ เนื่องจากตอนที่หลินหว่านหรูตื่นเช้าขึ้นมา แล้วบอกว่าอยากกินบะหมี่เหมือนเมื่อวานอีกครั้งในเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1180
แถมยังเป็นดาราอีกต่างหาก!แม้ว่าจะยังไม่ทราบสถานการณ์ที่แน่ชัด แต่เฉินเฟยเฟยคนนี้ เธอจะต้องตายอย่างแน่นอนไม่ว่าเธอจะเป็นดาราดังมากแค่ไหน เมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลไป๋ที่มีทรัพย์สินเป็นพันล้าน เธอก็เป็นได้แค่มดตัวหนึ่งเท่านั้น!คุณนายไป๋หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดโทรออกเพื่อจัดการวางแผนต่าง ๆ ในขณะเดียวกันเธอก็พูดด้วยความโกรธขึ้นว่า “พยัคฆ์ทมิฬ ไปสืบมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ถ้าหากไม่สามารถหาที่อยู่ของนางนั่นมาได้ภายในเช้าของวันพรุ่งนี้ พวกแกก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่ต่อแล้ว”“แล้วก็ยังมีไอ้ฆาตกรอีกคน เดี๋ยวฉันจะส่งวิดีโอไปให้ พวกแกก็ลองตรวจสอบมันดูด้วย แต่ภารกิจหลักคือการตามหาที่อยู่ของเฉินเฟยเฟยมาให้ได้!”เพราะขอแค่หาเฉินเฟยเฟยเจอ ก็จะสามารถหาคนที่ทำร้ายหยางหยางเจอได้เช่นกัน ซึ่งก็คือไอ้ฆาตกรคนนั้นพยัคฆ์ทมิฬที่ได้ยินคำสั่ง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก ตั้งแต่ที่ตระกูลไป๋ชุบตัวขึ้นมาใหม่ เขาก็ยังไม่เคยเห็นเธอโกรธจัดเพียงแค่ต้องการให้สืบเรื่องของคนคนหนึ่งมาก่อนเลย เพราะงั้นเขาจึงได้รีบจัดการในทันทีพยัคฆ์ทมิฬเป็นหัวหน้าแก๊งพยัคฆ์ทมิฬ หนึ่งในแก๊งแห่งวงการอาชญากรรม การที่พวกเขาสามารถค
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1179
“เป็นอะไรไป ไม่อร่อยเหรอ?” ท่าทีของหลินหว่านหรูดูแปลก ๆ จึงทำให้เย่เทียนหยู่รู้สึกสับสนเล็กน้อย หรือว่าฝีมือทำครัวของตนจะแย่ลงรึเปล่านะแต่ถึงยังไง ก็คงไม่อร่อยจนถึงขั้นร้องไห้ออกมาหรอกมั้ง“เปล่าหรอก!”“อร่อยมาก อร่อยเกินไปเสียด้วยซ้ำ!”หลินหว่านหรูร้องไห้ฮือออกมาเย่เทียนหยู่รู้สึกทำอะไรไม่ถูก จึงพูดอย่างช่วยไม่ได้ออกไปว่า “ถึงจะอร่อยก็ต้องค่อย ๆ กินนะ ไม่ต้องรีบ ผมก็คิดว่าคุณร้องไห้เพราะทนกับรสชาติที่ไม่อร่อยอยู่เสียอีก”คำพูดนี้ทำให้หลินหว่านหรูอดหัวเราะออกมาไม่ได้ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “อย่าทำให้ฉันขำสิ เอาซะฉันเกือบจะพ่นเส้นบะหมี่ออกมาแล้วเนี่ย”รอยยิ้มของหลินหว่านหรูนี้ ก็ทำให้รู้สึกว่าพื้นที่รอบตัวเปลี่ยนไปทันที ราวกับว่ามีดอกไม้สวยงามนับไม่ถ้วนกำลังบานสะพรั่ง ทำให้เย่เทียนหยู่ถึงกับต้องมองตาค้างกันเลยทีเดียว“มัวเหม่ออะไรอยู่”“ก็มองคุณอยู่ไง”“โกหก”หลินหว่านหรูหน้าแดงเล็กน้อย เธอกินต่ออีกสองสามคำ ก่อนเธออดไม่ได้ที่จะถามออกไปว่า “เมื่อก่อนคุณเคยทำบะหมี่บ่อยมากเลยเหรอ?”“ก็ไม่ได้ทำบ่อยนักหรอก ผมยังทำอย่างอื่นเป็นด้วยนะ”“คุณทำอย่างอื่นเป็นด้วยงั้นเหรอ?”“แน่นอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1178
“คุณทำอาหารเป็นด้วยเหรอ?”หลินหว่านหรูถามด้วยความสงสัย แต่เมื่อลองคิดอีกที บะหมี่เองก็ค่อนข้างที่จะต้มง่าย แทบไม่มีความยากเลยด้วยซ้ำ แค่ไม่เผลอใส่เกลือมากเกินไปก็พอแต่อีกเดี๋ยว ไม่ว่าจะเค็มหรือไม่ก็ตาม เธอจะต้องอดทนกินมันให้หมด แม้ว่าจะรสชาติแย่แค่ไหนก็ตามถึงยังไง การที่คนอย่างเย่เทียนหยู่ยอมลงมือทำบะหมี่ให้เธอด้วยตัวเองแบบนี้ เธอก็รู้สึกมีความสุขมากแล้ว“อีกเดี๋ยวก็รู้แล้ว”เย่เทียนหยู่ยิ้มเล็กน้อย การเคลื่อนไหวของเขานั้นรวดเร็ว และดูคล่องแคล่วมาก ไข่ไก่ที่อยู่ในมือของเขา ไม่นานก็ถูกตีจนเป็นเนื้อเดียวกัน ก่อนจะถูกผสมลงไปกับเส้นบะหมี่ภายใต้การเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและน่าตื่นตาตื่นใจของเขา ทั้งเส้นบะหมี่ไข่ผักก็ได้ถูกปรุงจนเสร็จเรียบร้อยแล้วหากรวมเวลาตั้งแต่ที่เขาเริ่มลงไปซื้อของด้วย เมื่อกี้มันเพิ่งจะผ่านไปแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้นเองหลินหว่านหรูมองไปยังชามและตะเกียบที่วางอยู่ตรงหน้า ความสุขอันล้นหลามก็ห่อหุ้มตัวเธอเอาไว้ จากนั้นเธอก็รีบก้มหน้าคีบเส้นบะหมี่เข้าปากทันทีเดิมเธอคิดว่ามันไม่น่าจะกินได้แน่ ๆแต่ทันทีที่เธอได้สูดเส้นบะหมี่เข้าไป หลินหว่านหรูก็รู้สึกเหมือนถูกมนต์ส
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1177
“อือ งานยุ่งจนดึกมากขนาดนี้ คงหิวแล้วใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถาม“ยังไหว ยังไม่หิวเท่าไหร่!”แต่ทันทีที่หลินหว่านหรูพูดจบ ท้องของเธอก็ส่งเสียงดังออกมา ซึ่งทำให้เธอหน้าแดงเล็กน้อย“ยังจะบอกว่าไม่หิวอีก ไปกันเถอะ ผมจะพาคุณไปกินมื้อดึก”“มันดึกมากแล้ว ไม่ต้องไปหรอก สั่งเดลิเวอรีมาก็ได้” หลินหว่านหรูนึกขึ้นได้ว่าแถวนี้ไม่ค่อยมีอะไรให้กินสักเท่าไหร่ นอกเสียจากต้องเดินออกไปไกลอีกหน่อย หรือไม่ก็ขับรถไปแบบนั้นมันดูจะยุ่งยากไปหน่อย ที่สำคัญคือกลัวว่ามันจะดึกเกินไป จนทำให้ส่งผลกระทบกับการทำงานของเธอในวันพรุ่งนี้เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วและส่ายหัว ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ของข้างนอกสามารถกินได้ แต่ก็ไม่ควรกินบ่อย ๆ ถ้าคุณกลัวว่ามันจะยุ่งยากจริง ๆ งั้นคุณก็รอผมเดี๋ยวนะ”เมื่อพูดจบ เขาก็เดินออกไปทันทีเขาจำได้ว่าข้างล่างห่างไปไม่ไกลนัก มีร้านขายของชำเล็ก ๆ อยู่ร้านหนึ่ง ซึ่งก็น่าจะมีบะหมี่อะไรแบบนั้นขายอยู่ด้วยด้วยความเร็วของเขา ไม่นานเขาก็กลับมา แถมยังซื้อของกลับมาได้อย่างรวดเร็วอีกด้วยไข่ไก่ บะหมี่ ผงปรุงรสรสไก่ แล้วก็ซีอิ๊วขาว ส่วนอย่างอื่นก็ไม่ได้ซื้ออะไรมาอีกแต่ถึงอย่างนั้น เจ้าของร้านท
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1176
ทันใดนั้น เหอฉุนก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เกรงว่าคุณเย่เองก็น่าจะมองออกตั้งแต่แรกแล้ว ว่าเธอจะไม่กล้าทำอะไรแบบนั้น ถึงได้กล้ามอบเงินกว่าห้าหมื่นล้านให้กับเฟยเฟยโดยไม่คิดอะไรเกรงว่าคุณเย่อาจจะเดาได้แต่แรกแล้ว ว่าเฉินเฟยเฟยจะมอบเงินให้ตนเป็นคนจัดการ เขาไม่กลัวว่าตนจะฉ้อโกงเลยแม้แต่น้อยคุณเย่คนนี้ ช่างเป็นคนที่มีความสามารถมากจริง ๆ!คุณเย่คะ วางใจเถอะค่ะ ฉันรับรองว่าฉันจะทำให้สุดความสามารถ ทำให้บริษัทเติบโตอย่างรวดเร็วให้ได้ และทำให้เงินลงทุนของคุณได้กำไรคืนทุนมากกว่าสิบเท่าให้ได้!แต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย เย่เทียนหยู่ไม่ได้คิดอะไรมากขนาดนั้น เขาแค่อยากให้เฉินเฟยเฟยได้มีที่ที่ปลอดภัยก็เท่านั้น จะหาเงินได้ไหม หรือว่าจะถูกฉ้อโกงรึเปล่า มันไม่สำคัญเลยสักนิดสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความสุขและความเป็นอิสระ!เงินแค่ห้าหมื่นล้าน ก็เป็นเพียงเศษเงินของเขาเท่านั้น หายไปก็ไม่เสียดายหลังจากที่เย่เทียนหยู่ออกจากโรงแรม เขาก็ตรงกลับไปยังที่พักทันที เกี่ยวกับห้องชุดนี้ เขาก็ได้ส่งกุญแจห้องให้หลินหว่านหรูตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้วพร้อมทั้งบอกที่อยู่กับเธอแล้วด้วย และให้เธอเลิกงานเร็วหน่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1175
สีหน้าของจางผิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้นต่อไปนี้ จะไม่มีใครกล้ามารังแกพี่เฟยเฟยได้อีกแล้ว พวกเธอก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอีกต่อไปเมื่อเห็นว่าเงินเข้าบัญชีแล้ว ทุกอย่างก็สามารถเริ่มดำเนินการได้ในทันที หลังจากนี้ก็คงต้องคิดชื่อบริษัทให้ดี ๆ แล้วล่ะเหอฉุนคิดอยู่สักพัก ก่อนที่จู่ ๆ จะพูดขึ้นว่า “ฉันนึกออกแล้วหนึ่งชื่อ ไม่งั้นเราก็ใช้ชื่อว่าเฟยเทียนมิวสิคคัลเจอร์กันเถอะ!”“เฟยเทียนงั้นเหรอ?”เฉินเฟยเฟยถามด้วยความอยากรู้ขึ้นว่า “ทำไมถึงต้องเรียกว่าเฟยเทียน หมายถึงการบินทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอะไรทำนองนั้นน่ะเหรอ?”เหอฉุนที่ได้ยินดังนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ก่อนจะอธิบายออกไปว่า “อันที่จริงก็มีความหมายแบบนั้นแหละ แต่อักษรเฟยตัวนี้ไม่ได้หมายถึงอักษรที่แปลว่าบินทยานหรอก!”เฉินเฟยเฟยรู้สึกตกใจเล็กน้อย ทันใดนั้นเธอก็คิดออก แววตาเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น ชื่อนี้ไม่เลวเลยจริง ๆ“ฉันรู้แล้ว เป็นอักษรเฟยที่มาจากชื่อของพี่เฟยเฟยนี่เอง!”ครั้งนี้ จางผิงเองก็เข้าใจเช่นกัน ก่อนจะพูดด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “เฟยที่หมายถึงพี่เฟยเฟย เทียนก็หมายถึงคุณเย่ เป็นการรวมเอาชื่อของพวกพี่มารวมกันได้พอดีเลย
