ไม่ว่าอย่างไร ในสายตาของเขา เย่เทียนหยู่ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นเด็กที่ไม่มีพลังอะไรเลย ถูกทารุณอย่างสิ้นเชิงเมื่อเย่เทียนหยู่ปล่อยมือ เขารีบใช้โอกาสนี้พยายามลุกขึ้นเขาจริงจังไม่เชื่อว่าตนจะอ่อนแอขนาดนี้ในฐานะผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรู เมื่อตะกี้นั้นคืออุบัติเหตุ เขาต้องใช้พลังทั้งหมดออกมาอีกครั้งแต่ในวินาทีถัดมา เขาก็ถูกโยนลงพื้นอีกครั้งอย่างแรงจากนั้นยังโดนกระแทกอีกหลายครั้ง ทำให้ร่างกายของเขาแทบจะผิดรูปผิดร่าง เลือดไหลออกจากปากอย่างต่อเนื่อง และร่างกายก็เริ่มมีบาดแผลอย่างหนักสุดท้ายเย่เทียนหยู่เหยียบลงที่ตำแหน่งหน้าอกของเขาอีกหนึ่งครั้งอ้า!ราชาปีศาจออกเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ล้มลงสู่พื้นอีกครั้ง และแทบจะขยับไม่ได้เลยเขาคือราชาปีศาจ ผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรู กลับถูกสู้ด้วยท่าที่ง่ายที่สุด จนไม่สามารถแยกแยะทิศทางได้เลยนี่คือการถูกบดขยี้อย่างแท้จริงโดนตีเต็มๆถูกตีอย่างไม่มีความเป็นมนุษย์ แม้จะได้รับบาดเจ็บสาหัส ร่างกายกลับไม่สามารถขยับได้แม้ว่าเทคนิคของอีกฝ่ายจะเป็นการโจมตีที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา แต่เขารู้สึกว่าผลที่ได้รับในครั้งนี้แย่กว่าครั
ราชาปีศาจเห็นว่าเย่เทียนหยู่จะลงมือฆ่าอย่างแท้จริง จึงต้องตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา “เขา… เขาสั่งผมแบบพบหน้ากัน”“พบหน้า?” “ใช่ แม้ว่าเขาจะสวมหน้ากาก แต่เสียงและรูปร่างของเขาชัดเจนมาก ไม่อาจผิดพลาด”“ก็คือว่าคุณไม่เคยเห็นหน้าของเขาใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถามด้วยความขมวดคิ้ว“ไม่ แต่ผมรู้จักเขา ผมมั่นใจว่านั่นคือเขา”“เขาหาคุณพบได้อย่างไร?”“เราเคยรู้จักกันมาก่อน มีการติดต่อกัน ครั้งนั้นเขาหามาพบให้ผมกำจัดคุณในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่ต้องทำให้ไม่มีใครรู้เห็น”“แล้วคุณก็ให้คนเผาสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าใช่ไหม?” สีหน้าเย่เทียนหยู่เย็นชา“ผม…”ราชาปีศาจพยายามหาเหตุผลมาพูด แต่กลับคิดไม่ออก เพราะความจริงมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ “ดูเหมือนจะเป็นแบบนี้ งั้นคุณไปตายเถอะ” สีหน้าของเย่เทียนหยู่เย็นขรึม ขาเหยียบลงอย่างแรง “อย่า!” ราชาปีศาจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขายังพยายามจะช่วยตัวเองในวินาทีสุดท้าย แต่ชัดเจนว่า มันช้าเกินไป เย่เทียนหยู่ไม่ให้โอกาสในการแก้ตัวเลย ไม่ว่ายังไง แค่ทำสิ่งที่เกิดขึ้นกับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า การตายหนึ่งหมื่นครั้งก็ยังไม่เพียงพอ หยางต้าฝู ยืนอยู่ข้าง ๆ ทั้งตก
หลังจากที่หยางต้าฝูฟังเรื่องทั้งหมดแล้ว เขาก็อดไม่ไหวที่จะยิ้มอย่างขมขื่น เขาคิดไปเองว่าราชามังกรชอบลูกสาวของเขา และต้องการจะเข้าพิธีแต่งงานกับเธอเย่เทียนหยู่เห็นสีหน้าเขาเหมือนมีความคิดอะไรจึงพูดว่า “ถ้าประธานหยางคิดว่าไม่เหมาะสม ผมจะหาทางอื่น”“ไม่ใช่ ผมไม่มีข้อกังขาอะไร เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับเฉียนเฉียนเอง หลังจากเรื่องที่พรรคถัง ผมได้ให้สัญญากับเฉียนเฉียนแล้วว่าจะไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้อีก ขอแค่เธอชอบ และยินดี เราทุกคนจะไม่มีข้อโต้แย้ง” แม้ว่าจะพูดแบบนั้น แต่ก็เพราะว่าราชามังกรเป็นคนที่ไว้วางใจได้ หากจะหาผู้ชายคนอื่น หยางต้าฝูก็ย่อมต้องมีการตรวจสอบ แต่จะไม่เหมือนก่อนหน้านี้ที่คอยขัดขวาง “ฉันไม่มีปัญหา” หยางเฉียนเฉียนกล่าวทันที “ขอแค่ช่วยพี่เย่ให้ได้ ให้ฉันทำอะไรก็ยินดี”หยางเฉียนเฉียนยิ่งพูดแบบนี้ เย่เทียนหยู่ในใจกลับรู้สึกเศร้าใจมากขึ้น เฉียนเฉียนดีต่อเขาจริง ๆ เหมือนกับว่าบริจาคให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ทั้งหมดนี้มันทำให้เขาไม่รู้จะมองข้ามอย่างไรดี แต่เพื่อความปลอดภัยของแม่ เย่เทียนหยู่ไม่มีทางเลือกอื่น แม้ตอนนั้นเขาจะยังเด็ก แต่ความจำดีเลิศ เขายังคงจำช่วงเวลาที่ผ่านมาได
เย่เทียนหยู่ได้ยินการสนทนาของพวกเขาและขมวดคิ้วขึ้น เขาย่อมเข้าใจความรู้สึกของพวกเขา แต่เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทรมานพวกเขาจริง ๆ เพียงแต่ว่าตอนนี้เขายังไม่มีหนทางที่จะทำอย่างอื่นได้หากแค่เพื่อไม่ให้หลินหว่านหรูเสียใจ เขาก็จะไม่ทำเรื่องเช่นนี้ไม่นานนัก คุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่น ๆ ก็เผมมาถึงในห้องโถง เมื่อเห็นการจัดวางที่นี่ พวกเขายิ่งรู้สึกตื่นเต้นและอยากจะเผมอยู่ที่นี่ในทันทีแต่ตอนนี้เรื่องสำคัญคือการจัดการกับเย่เทียนหยู่ ในขณะนั้น เย่เทียนหยู่นั่งอยู่ที่นั่น รอพวกเขามาถึงเมื่อคุณแม่ตระกูลหลินเห็นเย่เทียนหยู่ เธอก็รีบเดินเผมไปด้วยความดีใจ “เทียนหยู่ สุดท้ายคุณก็อยู่ที่นี่ คุณรู้ไหม ว่าเพื่อค้นหาคุณพวกเราต้องใช้ความพยายามมากเพียงใด”“เหรอ ผมก็อยู่ที่นี่มาตลอดนี่” “มันไม่น่าเชื่อเลย พวกคุณเรียกผมว่าขยะทุกวัน แล้วคุณรู้จักผมมาก แต่ยังไม่รู้อีกว่าผมพักที่ไหน?” เย่เทียนหยู่ตอบอย่างเย็นชา“เทียนหยู่ คุณพูดแบบนี้ ครั้งก่อนแม่ไม่รู้จริง ๆ แม่…”“เดี๋ยวก่อน” เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วแล้วส่ายหน้า “ขอให้ท่านพูดให้ระมัดระวัง อย่าพูดว่าแม่จากปากท่าน ผมตอนนี้ไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับท่านแล้ว
คุณปู่ตระกูลหลินพูดด้วยน้ำเสียงขมขื่น “ที่ผมมาหาคุณครั้งนี้ ไม่ใช่เพราะคุณคือราชามังกร แต่เพราะผมได้ตระหนักแล้วว่า คุณคือที่ที่ดีที่สุดของหว่านหรู”“ถ้าคุณทิ้งหว่านหรูไป เธอจะอยู่ไม่ได้” “ใช่ เทียนหยู่ คุณต้องการให้พวกเราอย่างไรได้ก็ยอม แต่ขอเพียงช่วยหว่านหรูเถอะ” คุณแม่ตระกูลหลินเสริมทันที“เทียนหยู่ ลุงก็ขอร้องคุณเหมือนกัน ขอให้โอกาสกับหว่านหรูเถอะ” เดิมทีถ้าพวกเขาไม่พูด เย่เทียนหยู่อาจจะรู้สึกไม่ดี แต่เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ และนึกถึงแววตาพอใจของทั้งคู่เมื่อครู่นี้ เขาก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที “ให้โอกาสกับคุณจะได้ไหม? ทำไมคุณถึงไม่ให้โอกาสเลยก่อนหน้านี้?”“ก่อนหน้านี้เป็นความผิดของเรา เรา…” คุณแม่ตระกูลหลินเริ่มพูดซ้ำอีกครั้ง แต่แสดงถึงความเสียใจมากยิ่งขึ้น “พอแล้ว!” “ไม่ต้องพูดมากขนาดนั้น” เย่เทียนหยู่ตอบเสียงเย็นชาพร้อมกับมองไปที่คุณปู่ตระกูลหลิน “ผมรับคำขอโทษทั้งหมดจากพวกคุณ เรื่องที่ผ่านมา ขอยกโทษให้ทั้งหมด”เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ตาของคนจากตระกูลหลินเต็มไปด้วยความสุข โดยเฉพาะหลินมู่ ที่ดูจะตื่นเต้นอย่างมาก ฟังดูเหมือนเขาจะเปลี่ยนใจแล้ว “แต่!” เย่เทียนหย
คุณแม่ตระกูลหลินพูดจบ เธอก็แสกหน้าให้ตัวเองไปหนึ่งที โดยไม่รอช้า เสียงดัง “ป๊าบ!” ทันที่ทำให้เจ็บปวดมากอย่างไรก็ตาม เธอกัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวด ก่อนจะตีเป็นหลายครั้ง ทั้งซ้ายและขวา ภายในเวลาไม่นาน แก้มสองผมงของเธอก็เริ่มบวมเธอมองไปที่หลินหง สื่อสารให้เขาทำเช่นเดียวกัน ชัดเจนว่าครั้งนี้คุณแม่ตระกูลหลินได้ตัดสินใจแล้ว หลินหงรู้สึกไม่มีทางเลือก จึงกัดฟันและไปตีตัวเองเช่นกัน เย่เทียนหยู่ไม่อาจมองเห็นเป็นเช่นนี้ แม้ว่าเขาจะหลีกไปด้านผมง แต่ทำอย่างนี้ไม่ได้ มือขวาของเขาโบกไปผมงหน้า พลังอ่อนโยนให้คุณแม่ตระกูลหลินและหลินหงล้มตัวลง พร้อมกันนั้นพวกเขาก็ไม่สามารถคุกเข่าอยู่ในท่านั้นได้ แม้ว่าเขาจะหลีกเลี่ยงทิศทางที่ชายสองคนคุกเข่าและไม่ทนก็ตาม“พวกคุณทำอะไรกันเนี่ย!” เย่เทียนหยู่รู้สึกสิ้นหวังอย่างยิ่ง “ผมบอกแล้ว ผมลงโทษพวกคุณไปแล้ว โดยไม่ต้องทำอย่างนี้”“ไม่ เทียนหยู่ แม้ว่าคุณจะพูดว่าให้อภัย แต่ภายในใจของคุณกลับไม่ให้อภัย หากคุณให้อภัยพวกเรา ก็ควรจะกลับไปด้วยกัน” คุณปู่ตระกูลหลินถอนหายใจ “เทียนหยู่ คุณจะให้ชายชราคุกเข่าต่อหน้าคุณหรือ?”“ถ้าหากการที่ทั้งสองคนคุกเข่าไม่พอ
เทพสงครามชิงหลงไม่ใช่สิ่งที่ควรมองข้าม แล้วราชามังกรใหม่ของพรรคมังกรก็ไม่สามารถทำให้เคลื่อนไหวเช่นกัน แต่ในตอนแรกเขาไม่รู้ว่าเย่เทียนหยู่เป็นใคร จนกระทั่งวันนี้ เย่สยงรู้แล้ว ว่าลูกชายเขาได้ไปเกี่ยวข้องกับใคร กลายเป็นราชามังกรคนใหม่ของตระกูลมังกร เขาเริ่มสงสัยว่าในโลกนี้จะมีผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรุที่เกิดขึ้นโดยไม่มีที่มาที่ไปได้อย่างไร แต่เมื่อรู้ว่าคือราชามังกรใหม่ของตระกูลมังกร ก็ไม่แปลกใจแล้ว จากที่เขาทราบ ราชามังกรคนใหม่มีพลังในระดับต้นของยอดกูรู หรือสูงสุดก็แค่ระดับกลางเท่านั้น ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเทพสงครามพยัคฆ์ขาว สิ่งที่น่ากลัวเพียงอย่างเดียวคือสถานะของเขา เพราะอาจารย์ของเขาเป็นราชามังกรเก่าที่มีพลังลึกลับและประเมินค่าไม่ได้ แต่หากเย่เทียนหยู่ตาย ตระกูลมังกรคงไม่ทำให้ตัวเองต้องสูญเสียเพื่อชดใช้ชีวิตของคนตาย ตอนนี้ลูกชายของเขาสูญเสียอย่างน่าสังเวช เขาต้องทำอะไรซักอย่าง หลังจากที่เย่สยงเข้าใจทุกอย่าง ในดวงตาของเขาก็ระยับไปด้วยความโกรธแค้น เขาได้หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะติดต่อเทพสงครามพยัคฆ์ขาว แต่เทพสงครามพยัคฆ์ขาวอยู่ที่นอกเขตในตอนนี้ อุปกรณ์ที่เขาโทรเข้าไม่
เมื่อเสียงออกมา หลินหว่านหรูเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว เมื่อได้ยินคำพูดของคุณปู่ เธอก็ไม่สามารถยอมให้คุณปู่คุกเข่าต่อหน้าเย่เทียนหยู่ได้นั่นมันดูไม่เหมาะสมเลย ในขณะเดียวกัน เธอก็มองเห็นพ่อกับแม่ของเธอนั่งอยู่ที่พื้น อยู่ใกล้กัน แม่มีใบหน้าสองข้างบวมแดงชัดเจน เห็นได้ชัดว่าถูกตีด้วยฝ่ามือหลายครั้ง พ่อของเธอก็ดูมีสีหน้าไม่ดีเช่นกัน มีรอยแดงที่ใบหน้า สิ่งนี้ทำให้สีหน้าของหลินหว่านหรูที่เคยอ่อนเพลียอยู่แล้วยิ่งดูแย่ลงไปอีก เห็นได้ชัดว่าทุกอย่างนี้เป็นเพราะเย่เทียนหยู่ สำหรับพฤติกรรมของพ่อแม่ หลินหว่านหรูรู้ว่ามันเกินเลยไปมากจริง ๆ จนเธอเองยังไม่อาจทนได้ แต่ในที่สุดพวกเขาก็คือพ่อแม่ของเธอ การคุกเข่าอาจเป็นความสมัครใจของพวกเขาเอง แต่ด้วยนิสัยที่รักเธอมากของพวกเขา รอยแดงบนใบหน้านั้นเกือบจะเป็นเรื่องที่เทียนหยู่ทำ เขาจะทำอะไรมากมายแบบนี้ได้อย่างไร หลินหว่านหรูเงยหน้าขึ้นมองเย่เทียนหยู่ที่อยู่ตรงข้าม ทนไม่ได้กับน้ำตาในดวงตาของเธอ วันนี้หลินหว่านหรูเองก็ต้องการจะถามเย่เทียนหยู่ให้ชัดเจน เธอไม่สามารถเข้าใจ และไม่เชื่อว่าเย่เทียนหยู่จะเปลี่ยนท่าทีไปอย่างกระทันหัน ต้องมีเหตุผลพิ