로그인공유
บทที่ 930
관련 챕터
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 931
ราชาปีศาจเห็นว่าเย่เทียนหยู่จะลงมือฆ่าอย่างแท้จริง จึงต้องตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา “เขา… เขาสั่งผมแบบพบหน้ากัน”“พบหน้า?” “ใช่ แม้ว่าเขาจะสวมหน้ากาก แต่เสียงและรูปร่างของเขาชัดเจนมาก ไม่อาจผิดพลาด”“ก็คือว่าคุณไม่เคยเห็นหน้าของเขาใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถามด้วยความขมวดคิ้ว“ไม่ แต่ผมรู้จักเขา ผมมั่นใจว่านั่นคือเขา”“เขาหาคุณพบได้อย่างไร?”“เราเคยรู้จักกันมาก่อน มีการติดต่อกัน ครั้งนั้นเขาหามาพบให้ผมกำจัดคุณในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่ต้องทำให้ไม่มีใครรู้เห็น”“แล้วคุณก็ให้คนเผาสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าใช่ไหม?” สีหน้าเย่เทียนหยู่เย็นชา“ผม…”ราชาปีศาจพยายามหาเหตุผลมาพูด แต่กลับคิดไม่ออก เพราะความจริงมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ “ดูเหมือนจะเป็นแบบนี้ งั้นคุณไปตายเถอะ” สีหน้าของเย่เทียนหยู่เย็นขรึม ขาเหยียบลงอย่างแรง “อย่า!” ราชาปีศาจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขายังพยายามจะช่วยตัวเองในวินาทีสุดท้าย แต่ชัดเจนว่า มันช้าเกินไป เย่เทียนหยู่ไม่ให้โอกาสในการแก้ตัวเลย ไม่ว่ายังไง แค่ทำสิ่งที่เกิดขึ้นกับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า การตายหนึ่งหมื่นครั้งก็ยังไม่เพียงพอ หยางต้าฝู ยืนอยู่ข้าง ๆ ทั้งตก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 932
หลังจากที่หยางต้าฝูฟังเรื่องทั้งหมดแล้ว เขาก็อดไม่ไหวที่จะยิ้มอย่างขมขื่น เขาคิดไปเองว่าราชามังกรชอบลูกสาวของเขา และต้องการจะเข้าพิธีแต่งงานกับเธอเย่เทียนหยู่เห็นสีหน้าเขาเหมือนมีความคิดอะไรจึงพูดว่า “ถ้าประธานหยางคิดว่าไม่เหมาะสม ผมจะหาทางอื่น”“ไม่ใช่ ผมไม่มีข้อกังขาอะไร เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับเฉียนเฉียนเอง หลังจากเรื่องที่พรรคถัง ผมได้ให้สัญญากับเฉียนเฉียนแล้วว่าจะไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้อีก ขอแค่เธอชอบ และยินดี เราทุกคนจะไม่มีข้อโต้แย้ง” แม้ว่าจะพูดแบบนั้น แต่ก็เพราะว่าราชามังกรเป็นคนที่ไว้วางใจได้ หากจะหาผู้ชายคนอื่น หยางต้าฝูก็ย่อมต้องมีการตรวจสอบ แต่จะไม่เหมือนก่อนหน้านี้ที่คอยขัดขวาง “ฉันไม่มีปัญหา” หยางเฉียนเฉียนกล่าวทันที “ขอแค่ช่วยพี่เย่ให้ได้ ให้ฉันทำอะไรก็ยินดี”หยางเฉียนเฉียนยิ่งพูดแบบนี้ เย่เทียนหยู่ในใจกลับรู้สึกเศร้าใจมากขึ้น เฉียนเฉียนดีต่อเขาจริง ๆ เหมือนกับว่าบริจาคให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ทั้งหมดนี้มันทำให้เขาไม่รู้จะมองข้ามอย่างไรดี แต่เพื่อความปลอดภัยของแม่ เย่เทียนหยู่ไม่มีทางเลือกอื่น แม้ตอนนั้นเขาจะยังเด็ก แต่ความจำดีเลิศ เขายังคงจำช่วงเวลาที่ผ่านมาได
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 933
เย่เทียนหยู่ได้ยินการสนทนาของพวกเขาและขมวดคิ้วขึ้น เขาย่อมเข้าใจความรู้สึกของพวกเขา แต่เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทรมานพวกเขาจริง ๆ เพียงแต่ว่าตอนนี้เขายังไม่มีหนทางที่จะทำอย่างอื่นได้หากแค่เพื่อไม่ให้หลินหว่านหรูเสียใจ เขาก็จะไม่ทำเรื่องเช่นนี้ไม่นานนัก คุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่น ๆ ก็เผมมาถึงในห้องโถง เมื่อเห็นการจัดวางที่นี่ พวกเขายิ่งรู้สึกตื่นเต้นและอยากจะเผมอยู่ที่นี่ในทันทีแต่ตอนนี้เรื่องสำคัญคือการจัดการกับเย่เทียนหยู่ ในขณะนั้น เย่เทียนหยู่นั่งอยู่ที่นั่น รอพวกเขามาถึงเมื่อคุณแม่ตระกูลหลินเห็นเย่เทียนหยู่ เธอก็รีบเดินเผมไปด้วยความดีใจ “เทียนหยู่ สุดท้ายคุณก็อยู่ที่นี่ คุณรู้ไหม ว่าเพื่อค้นหาคุณพวกเราต้องใช้ความพยายามมากเพียงใด”“เหรอ ผมก็อยู่ที่นี่มาตลอดนี่” “มันไม่น่าเชื่อเลย พวกคุณเรียกผมว่าขยะทุกวัน แล้วคุณรู้จักผมมาก แต่ยังไม่รู้อีกว่าผมพักที่ไหน?” เย่เทียนหยู่ตอบอย่างเย็นชา“เทียนหยู่ คุณพูดแบบนี้ ครั้งก่อนแม่ไม่รู้จริง ๆ แม่…”“เดี๋ยวก่อน” เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วแล้วส่ายหน้า “ขอให้ท่านพูดให้ระมัดระวัง อย่าพูดว่าแม่จากปากท่าน ผมตอนนี้ไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับท่านแล้ว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 934
คุณปู่ตระกูลหลินพูดด้วยน้ำเสียงขมขื่น “ที่ผมมาหาคุณครั้งนี้ ไม่ใช่เพราะคุณคือราชามังกร แต่เพราะผมได้ตระหนักแล้วว่า คุณคือที่ที่ดีที่สุดของหว่านหรู”“ถ้าคุณทิ้งหว่านหรูไป เธอจะอยู่ไม่ได้” “ใช่ เทียนหยู่ คุณต้องการให้พวกเราอย่างไรได้ก็ยอม แต่ขอเพียงช่วยหว่านหรูเถอะ” คุณแม่ตระกูลหลินเสริมทันที“เทียนหยู่ ลุงก็ขอร้องคุณเหมือนกัน ขอให้โอกาสกับหว่านหรูเถอะ” เดิมทีถ้าพวกเขาไม่พูด เย่เทียนหยู่อาจจะรู้สึกไม่ดี แต่เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ และนึกถึงแววตาพอใจของทั้งคู่เมื่อครู่นี้ เขาก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที “ให้โอกาสกับคุณจะได้ไหม? ทำไมคุณถึงไม่ให้โอกาสเลยก่อนหน้านี้?”“ก่อนหน้านี้เป็นความผิดของเรา เรา…” คุณแม่ตระกูลหลินเริ่มพูดซ้ำอีกครั้ง แต่แสดงถึงความเสียใจมากยิ่งขึ้น “พอแล้ว!” “ไม่ต้องพูดมากขนาดนั้น” เย่เทียนหยู่ตอบเสียงเย็นชาพร้อมกับมองไปที่คุณปู่ตระกูลหลิน “ผมรับคำขอโทษทั้งหมดจากพวกคุณ เรื่องที่ผ่านมา ขอยกโทษให้ทั้งหมด”เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ตาของคนจากตระกูลหลินเต็มไปด้วยความสุข โดยเฉพาะหลินมู่ ที่ดูจะตื่นเต้นอย่างมาก ฟังดูเหมือนเขาจะเปลี่ยนใจแล้ว “แต่!” เย่เทียนหย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 935
คุณแม่ตระกูลหลินพูดจบ เธอก็แสกหน้าให้ตัวเองไปหนึ่งที โดยไม่รอช้า เสียงดัง “ป๊าบ!” ทันที่ทำให้เจ็บปวดมากอย่างไรก็ตาม เธอกัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวด ก่อนจะตีเป็นหลายครั้ง ทั้งซ้ายและขวา ภายในเวลาไม่นาน แก้มสองผมงของเธอก็เริ่มบวมเธอมองไปที่หลินหง สื่อสารให้เขาทำเช่นเดียวกัน ชัดเจนว่าครั้งนี้คุณแม่ตระกูลหลินได้ตัดสินใจแล้ว หลินหงรู้สึกไม่มีทางเลือก จึงกัดฟันและไปตีตัวเองเช่นกัน เย่เทียนหยู่ไม่อาจมองเห็นเป็นเช่นนี้ แม้ว่าเขาจะหลีกไปด้านผมง แต่ทำอย่างนี้ไม่ได้ มือขวาของเขาโบกไปผมงหน้า พลังอ่อนโยนให้คุณแม่ตระกูลหลินและหลินหงล้มตัวลง พร้อมกันนั้นพวกเขาก็ไม่สามารถคุกเข่าอยู่ในท่านั้นได้ แม้ว่าเขาจะหลีกเลี่ยงทิศทางที่ชายสองคนคุกเข่าและไม่ทนก็ตาม“พวกคุณทำอะไรกันเนี่ย!” เย่เทียนหยู่รู้สึกสิ้นหวังอย่างยิ่ง “ผมบอกแล้ว ผมลงโทษพวกคุณไปแล้ว โดยไม่ต้องทำอย่างนี้”“ไม่ เทียนหยู่ แม้ว่าคุณจะพูดว่าให้อภัย แต่ภายในใจของคุณกลับไม่ให้อภัย หากคุณให้อภัยพวกเรา ก็ควรจะกลับไปด้วยกัน” คุณปู่ตระกูลหลินถอนหายใจ “เทียนหยู่ คุณจะให้ชายชราคุกเข่าต่อหน้าคุณหรือ?”“ถ้าหากการที่ทั้งสองคนคุกเข่าไม่พอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 936
เทพสงครามชิงหลงไม่ใช่สิ่งที่ควรมองข้าม แล้วราชามังกรใหม่ของพรรคมังกรก็ไม่สามารถทำให้เคลื่อนไหวเช่นกัน แต่ในตอนแรกเขาไม่รู้ว่าเย่เทียนหยู่เป็นใคร จนกระทั่งวันนี้ เย่สยงรู้แล้ว ว่าลูกชายเขาได้ไปเกี่ยวข้องกับใคร กลายเป็นราชามังกรคนใหม่ของตระกูลมังกร เขาเริ่มสงสัยว่าในโลกนี้จะมีผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรุที่เกิดขึ้นโดยไม่มีที่มาที่ไปได้อย่างไร แต่เมื่อรู้ว่าคือราชามังกรใหม่ของตระกูลมังกร ก็ไม่แปลกใจแล้ว จากที่เขาทราบ ราชามังกรคนใหม่มีพลังในระดับต้นของยอดกูรู หรือสูงสุดก็แค่ระดับกลางเท่านั้น ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเทพสงครามพยัคฆ์ขาว สิ่งที่น่ากลัวเพียงอย่างเดียวคือสถานะของเขา เพราะอาจารย์ของเขาเป็นราชามังกรเก่าที่มีพลังลึกลับและประเมินค่าไม่ได้ แต่หากเย่เทียนหยู่ตาย ตระกูลมังกรคงไม่ทำให้ตัวเองต้องสูญเสียเพื่อชดใช้ชีวิตของคนตาย ตอนนี้ลูกชายของเขาสูญเสียอย่างน่าสังเวช เขาต้องทำอะไรซักอย่าง หลังจากที่เย่สยงเข้าใจทุกอย่าง ในดวงตาของเขาก็ระยับไปด้วยความโกรธแค้น เขาได้หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะติดต่อเทพสงครามพยัคฆ์ขาว แต่เทพสงครามพยัคฆ์ขาวอยู่ที่นอกเขตในตอนนี้ อุปกรณ์ที่เขาโทรเข้าไม่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 937
เมื่อเสียงออกมา หลินหว่านหรูเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว เมื่อได้ยินคำพูดของคุณปู่ เธอก็ไม่สามารถยอมให้คุณปู่คุกเข่าต่อหน้าเย่เทียนหยู่ได้นั่นมันดูไม่เหมาะสมเลย ในขณะเดียวกัน เธอก็มองเห็นพ่อกับแม่ของเธอนั่งอยู่ที่พื้น อยู่ใกล้กัน แม่มีใบหน้าสองข้างบวมแดงชัดเจน เห็นได้ชัดว่าถูกตีด้วยฝ่ามือหลายครั้ง พ่อของเธอก็ดูมีสีหน้าไม่ดีเช่นกัน มีรอยแดงที่ใบหน้า สิ่งนี้ทำให้สีหน้าของหลินหว่านหรูที่เคยอ่อนเพลียอยู่แล้วยิ่งดูแย่ลงไปอีก เห็นได้ชัดว่าทุกอย่างนี้เป็นเพราะเย่เทียนหยู่ สำหรับพฤติกรรมของพ่อแม่ หลินหว่านหรูรู้ว่ามันเกินเลยไปมากจริง ๆ จนเธอเองยังไม่อาจทนได้ แต่ในที่สุดพวกเขาก็คือพ่อแม่ของเธอ การคุกเข่าอาจเป็นความสมัครใจของพวกเขาเอง แต่ด้วยนิสัยที่รักเธอมากของพวกเขา รอยแดงบนใบหน้านั้นเกือบจะเป็นเรื่องที่เทียนหยู่ทำ เขาจะทำอะไรมากมายแบบนี้ได้อย่างไร หลินหว่านหรูเงยหน้าขึ้นมองเย่เทียนหยู่ที่อยู่ตรงข้าม ทนไม่ได้กับน้ำตาในดวงตาของเธอ วันนี้หลินหว่านหรูเองก็ต้องการจะถามเย่เทียนหยู่ให้ชัดเจน เธอไม่สามารถเข้าใจ และไม่เชื่อว่าเย่เทียนหยู่จะเปลี่ยนท่าทีไปอย่างกระทันหัน ต้องมีเหตุผลพิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 938
ตีตัวเองเหรอ? หลินหว่านหรูตะลึงสั้น ๆ ทำแบบนี้จริงเหรอ? จากปกติแล้ว แม่ของเธอเพียงโดนชนเบา ๆ ก็ร้องอย่างสุดเสียงแล้ว จะมาทำร้ายตัวเองให้เป็นแบบนี้ได้อย่างไร เมื่อคุณปู่ตระกูลหลินเห็นหลานสาวของเขาดูเหมือนจะไม่เชื่อ ก็รีบตอบสนองทันที “ใช่แล้ว เทียนหยู่บอกว่าให้อภัยเรา แต่เขาก็ไม่ยอมกลับไปตระกูลหลิน พ่อและแม่ของหนูจึงยอมคุกเข่าและตีตัวเอง”“และเทียนหยู่ยังคงหลบหน้าและขัดขวาง ผมก็เช่นกัน ตั้งแต่แรกเริ่มเทียนหยู่ไม่ได้บีบเราเลย”พวกเขาหวาดกลัวว่าเย่เทียนหยู่จะไม่พอใจจึงพยายามอธิบายเหตุผลให้เขาฟัง เมื่อแม้แต่คุณปู่ยังพูดเช่นนี้ หลินหว่านหรูก็เริ่มเชื่อในใจ และรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น หลังจากคิดไตร่ตรองอย่างละเอียด มันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เพราะเทียนหยู่คือคนที่ดีมาก นอกจากนี้เขายังเสียสละเพื่อเธอมามากมายมหาศาล “หว่านหรู แกถึงนี่ก็ดีมาก ขอให้แกช่วยพูดกับเย่เทียนหยู่หน่อย เขาชอบแกมาก แต่ตอนนี้กลับจะไปแต่งงานกับปีศาจสาวจากตระกูลหยาง” คุณแม่ตระกูลหลินรีบพูด “แต่งงาน?” หลินหว่านหรูตะลึงสั้น ๆ ในใจรู้สึกสะดุ้ง มันมีความรู้สึกไม่สบายใจผุดขึ้นมา ไม่สามารถห้ามใจที่จะถาม “เย่เทียนหยู่ เ
최신 챕터
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1345
เย่เทียนหยู่รู้สึกทำอะไรไม่ถูก ถ้ารู้แบบนี้ ก็คงไม่ให้พวกเธอสองคนดื่มตั้งแต่แรกในขณะเดียวกันนั้นเอง หลิวซือซือที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็ยกแก้วในมือขึ้น แล้วพูดออกมาว่า “พี่เย่คะ ฉันมีเรื่องหนึ่งที่อยากจะบอกกับพี่มาโดยตลอด แต่ก็กลับไม่มีโอกาสได้พูดมันออกมาเลย”“งั้นก็อย่าพูดเลยจะดีกว่า” เย่เทียนหยู่นึกถึงเรื่องในอดีตของเขากับหลิวซือซือขึ้นมา ก่อนจะคาดเดาได้อย่างคลุมเครือว่าเธอกำลังจะพูดอะไร“ไม่ได้ค่ะ วันนี้ฉันต้องพูดให้ได้!”“ฉันกลัวว่าถ้าผ่านวันนี้ไปแล้ว ฉันไม่มีโอกาสได้พูดมันอีก”หลิวซือซือพูดด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “พี่เย่คะ ฉันชอบพี่ค่ะ ชอบพี่มาตลอด ฉันชอบพี่มากจริง ๆ!”“ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันต้องไปทวงหนี้กับพี่ ฉันก็ถูกความสง่างามและความมั่นคงอันแข็งแกร่งของพี่ดึงดูดไปแล้วค่ะ ต่อมาพี่ก็คอยช่วยฉันเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า นั่นยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหัวใจเต้นแรงมากกว่าเดิม ทำให้ฉันชอบพี่มากขึ้นเรื่อย ๆ”“แต่ก็เหมือนว่าพี่จะไม่เคยสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของฉันเลย หลายครั้งที่ฉันอยากจะรุกเข้าหาพี่แต่ก็ไม่กล้า จนกระทั่งพบว่าพี่กับประธานหลินคบกันอยู่ ฉันถึงได้เข้าใจว่าฉันไม่ใช่อะไรสำหรับพี่เล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1344
แม้จะเป็นเพียงเวลาสั้น ๆ แต่ทั้งสองคนก็ได้ยินเรื่องราวที่เกี่ยวกับไป๋เฉิงกรุ๊ป และความน่ากลัวของแก๊งพยัคฆ์ทมิฬมาไม่น้อย ดังนั้นความหวาดกลัวและความรู้สึกหวั่นเกรงที่มีต่อตระกูลไป๋จึงมาจากใจของพวกเธออย่างแท้จริงสองสาวพูดสลับกันไปมา จนเกิดเป็นเสียงที่ดังอึกทึกขึ้น เย่เทียนหยู่แทบไม่มีโอกาสได้พูดเลยด้วยซ้ำ ในที่สุดเขาก็มีโอกาส เขาจึงพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ พูดจบรึยัง?”สองสาวพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้“พวกเธอฟังฉันนะ พวกเธอวางใจเถอะ แค่ตระกูลไป๋ พวกมันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” เย่เทียนหยู่พูดออกมาตรง ๆ เดิมทีก็คิดจะบอกว่าไป๋เฉิงกรุ๊ปเป็นของตนอยู่หรอก แต่จู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนความคิดถึงอย่างไรตอนนี้ก็อยู่ข้างนอก แถมแก๊งพยัคฆ์ทมิฬและไป๋เฉิงกรุ๊ปเองก็มีชื่อเสียงที่ไม่ดีสักเท่าไหร่คำพูดนี้ แทบจะไม่เห็นตระกูลไป๋อยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย นั่นเป็นถึงหนึ่งในตระกูลที่ทรงพลังที่สุดในเมืองตะวันออกเชียวนะ ในใจของสองสาวจึงรู้สึกไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่พวกเธอมองหน้ากัน ต่างคนต่างก็คิดว่าที่พี่เย่จงใจพูดแบบนี้ก็เพื่อทำให้พวกเธอสบายใจก็เท่านั้น“เอาล่ะ ไม่ต้องสนใจพวกเขาแล้ว ควรกินก็กิน ควรดื่มก็ดื่มเถอะ” ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1343
สีหน้าหลี่ซินเยว่และหลิวซือซือเต็มไปด้วยความรู้สึกทำอะไรไม่ถูก เมื่อกี้ตอนที่พวกเธอนึกถึงความน่ากลัวของตระกูลไป๋ อันที่จริง พวกเธอก็คิดที่จะเตือนเย่เทียนหยู่ไม่ให้ทำร้ายตงซู่อยู่เหมือนกัยแต่เมื่อลองนึกดูอีกที ในสถานการณ์แบบนี้ ด้วยนิสัยของตงซู่ ต่อให้จะหยุดเอาไว้ได้ก็ไม่มีความหมายอยู่ดีเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้ พวกเธอก็ไม่มีทางให้ถอยกลับอีกต่อไปแล้วเป็นอย่างที่คิด เห็นเพียงตงซู่ที่กำลังร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด ขณะเดียวกันเขาก็หันไปจ้องเย่เทียนหยู่ด้วยความเกลียดชัง แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้ไม่สามารถพูดอะไรได้ ยิ่งไม่ควรทำอะไรบุ่มบ่ามด้วยเช่นกันอย่างไรก็ตาม รอจนกว่าตนจะออกไปจากที่นี่ได้เสียก่อน จากนั้นก็จะต้องรายงานเรื่องนี้ให้ไช่เตา คุณชายเตาได้ทราบ พอถึงตอนนั้น ตนจะต้องทำให้ไอ้เด็กนี่อยู่ไม่สู้ตายให้ได้ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็เงียบกริบ ไม่มีใครกล้าส่งเสียงใด ๆ ออกมาเลยแม้แต่น้อย เพราะกลัวว่าจะเผลอทำให้ตัวเองเข้าไปเอี่ยวด้วยใครจะไปคิดล่ะว่า ชายหนุ่มที่ดูสุภาพไม่มีพิษมีภัยข้าง ๆ สาวสวยสองคนนี้จะลงมือได้โหดเหี้ยมมากขนาดนั้น แต่ถึงอย่างไร อีกฝ่ายก็สมควรโดนแล้วแค่เห็นก็รู้เลยว่าไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1342
เมื่อได้ยินคำสั่ง ลูกน้องทั้งสองคนของเขาก็รีบตั้งท่าเตรียมพร้อมขึ้นทันที ก่อนจะเดินตรงไปหาเย่เทียนหยู่ด้วยท่าทางดุดัน งานที่ต้องจัดการกับคนแบบนี้ มันได้กลายเป็นการเสพติดของพวกเขาไปแล้ว อย่างน้อยพวกเขาก็ชอบความรู้สึกแบบนี้เย่เทียนหยู่ส่ายหัว ก่อนจะลุกขึ้นยืน หากไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะทำให้คนอื่นตกใจ ป่านนี้เขาคงจะโบกมือซัดเจ้าพวกนั้นให้กระเด็นไปนานแล้วจากนั้นก็เอาชีวิตของพวกมันมา ณ เดียวนั้นเลย!เมื่อเห็นว่าเย่เทียนหยู่ยังกล้าลุกขึ้นมาพูดท้าทายตนอยู่ ทั้งสองจึงรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของพวกเขากำลังถูกดูหมิ่น นั่นจึงทำให้พวกเขารู้สึกโกรธอย่างมาก ก่อนที่ต่อมาทั้งสองจะเหวี่ยงหมัดออกไปพร้อมกันในทันทีผั๊วะ ผั๊วะ!เกิดเสียงผั๊วะดังขึ้นสองครั้งติด ท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกตกตะลึงของผู้คน เย่เทียนหยู่ใช้ฝ่ามือฟาดพวกเขาจนกระเด็นออกไปก่อนที่ร่างของพวกเขาจะร่วงลงกระแทกพื้นอย่างแรง ร่างกายราวกับกำลังแหลกสลาย รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหวสีหน้าตงซู่ดูตกใจอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าเจ้าเด็กนี่จะรู้วิชากังฟูด้วย เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวหยิ่งยโสแบบนี้ ที่แท้แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1341
หลี่ซินเยว่และหลิวซือซือที่กำลังด่ากันอย่างเมามัน กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจู่ ๆ เสียงของตงซู่จะดังขึ้นมาข้างหู นั่นจึงทำให้พวกเธอรู้สึกตกใจจนต้องหันมองไปตามเสียงในทันทีเป็นตงซู่จริง ๆ ด้วย!นอกจากนี้ ด้านหลังของเขายังมีเหล่าชายฉกรรจ์ที่ดูดุร้ายอยู่อีกด้วย แค่มองก็รู้เลยว่าไม่ใช่คนดีอะไรสีหน้าของพวกเธอซีดเผือดในทันที!ต้องเข้าใจก่อนว่า พวกเธอเตรียมตัววางแผนจะหนีในวันนี้กัน แต่ตอนนี้ตงซู่กลับมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ เป้าหมายของเขาไม่ต้องพูดก็รู้ หรือต่อให้จะเป็นการพบกันโดยบังเอิญ แต่หากได้ยินสิ่งที่พวกเธอเพิ่งจะพูดออกมาเมื่อสักครู่นี้ เกรงว่าคงไม่มีทางปล่อยพวกเธอไปง่าย ๆ แน่เมื่อตงซู่เห็นสีหน้าตกใจของทั้งสอง เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกมาว่า “ด่าสิ ทำไมไม่ด่าต่อแล้วล่ะ นี่พวกเธอคิดว่าฉันไม่รู้อะไรเลยใช่ไหม?”หลี่ซินเยว่ตัวสั่นเล็กน้อย ก่อนจะรีบลุกขึ้น และพูดออกไปว่า “รุ่นพี่เองเหรอคะ พอดีเมื่อกี้ฉันดื่มมากไปน่ะค่ะ เลยไม่รู้ว่าเผลอพูดอะไรไม่ดีออกไปบ้าง อย่าโกรธกันเลยนะคะ”“หลี่ซินเยว่ จริงอยู่ที่ฉันชอบเธอมาก แต่ฉันก็ไม่โง่ขนาดนั้น เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ ว่าพวกเธอเตรียมตัวที่จะหนีในคืนน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1340
หลิวซือซือไม่อยากให้เย่เทียนหยู่รู้เกี่ยวกับปัญหาใหญ่ที่ตนต้องเจอยังไงซะ ตระกูลไป๋ก็เป็นถึงหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองตะวันออก จะล่วงเกินตระกูลไป๋เพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยของตนไม่ได้“ไม่มีจริง ๆ น่ะเหรอ?”เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นว่าเธอมีท่าทีแปลก ๆ เขาจึงพูดขึ้นว่า “หลี่ซิน พวกเธออยู่ด้วยกัน ไหนเธอพูดมาซิ”“ไม่มีอะไรจริง ๆ ค่ะ พี่เย่ ไหนเมื่อกี้พี่บอกว่ามีเรื่องอยากจะถามไงคะ เรื่องอะไรเหรอ?”จู่ ๆ หลี่ซินเยว่ก็รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันทีโดยไม่ทันตั้งตัวเย่เทียนหยู่จึงเข้าใจได้ในทันที ว่าทั้งสองจะต้องมีเรื่องปิดบังตนอยู่แน่นอน แต่ในเมื่อไม่ยอมพูด เขาเองก็ไม่อยากถามให้มากความ แต่ต้องบอกเลยว่า หลี่ซินเยว่คนนี้ค่อนข้างมีทักษะในการเข้าสังคมมากกว่าหลิวซือซือเสียอีกบวกกับที่เธอเคยทำงานเป็นผู้จัดการระดับกลางของหลินซื่อกรุ๊ปมาก่อน ตอนนั้นเธอเองก็ทำได้ไม่เลวเลยทีเดียวไม่แน่ว่าอาจจะพิจารณาให้เธอขึ้นมารับตำแหน่งผู้บริหารเลยก็ได้ หรือถ้าเธอไม่ไหวจริง ๆ ก็ให้รับตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปก็ฟังดูไม่แย่เหมือนกัน แล้วตนก็รับบทบาทท่านประธานไปก็พอ ยังไงซะ บริษัทจะทำกำไรได้หรือไม่ได้ก็ไม่สำคัญอยู่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1339
ไม่นานก็ถึงเวลาเลิกงาน พวกหลี่ซินเยว่ก็พากันเดินทางออกจากบริษัท พวกเธอรู้สึกกังวลอยู่ตลอด เธอกลัวว่าตงซู่จะเล่นตุกติกเพื่อรั้งไม่ให้พวกเธอไปแต่ก็กลับคิดไม่ถึงว่าจะราบรื่นมากขนาดนี้ในตอนนั้นเอง ทั้งคู่ก็ได้รับสายจากเย่เทียนหยู่ หลังจากที่วางสาย หลี่ซินเยว่ก็ถามขึ้นว่า “ซือซือ พวกเราจะกลับไปเก็บของแล้วหนีไปเลย หรือพวกเราจะไปพบกับพี่เย่กันก่อนดี?”หลิวซือซือรู้สึกลังเล หากเป็นคนอื่นเชิญก็คงไม่เป็นไร แต่การที่จะได้ทานข้าวกับพี่เย่สักครั้ง สำหรับเธอนับว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากเธอจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ไม่งั้นเราก็ไปตามนัดกันก่อนดีไหม ถึงยังไงคืนนี้เราก็สามารถไปได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว”“ได้ เอาตามที่เธอว่าเลย”“แต่ว่านะ เรื่องของพวกเรา อย่าได้บอกกับพี่เย่เด็ดขาด”“เข้าใจแล้ว ถึงยังไงที่นี่ก็เป็นเมืองหลวง พี่เย่เองก็ไม่ได้เก่งไปเสียทุกอย่าง พวกเราจะสร้างปัญหาให้เขาไม่ได้” หลี่ซินเยว่เองก็เห็นด้วยอย่างมากทั้งสองตัดสินใจกันอย่างแน่วแน่ ไม่นานพวกเธอก็มองเห็นรถของเย่เทียนหยู่เย่เทียนหยู่เองก็สังเกตเห็นการมาถึงของพวกเธอ ทั้งคู่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว สวมกระโปรงรัดรูปทรงเอ เผ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1338
เขาถึงขั้นกล้าลงมือกับคุณท่านเย่ ที่เป็นถึงพ่อแท้ ๆ ของตัวเอง!อย่าไรก็ตาม ปัจจุบันตระกูลเย่นับว่ากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน และอาจจะล้มได้ทุกเมื่อในเมื่อเป็นแบบนี้ เช่นนั้นก็รออีกสักสองสามวันก็แล้วกัน รอจนกว่าพวกงู แมลง มด หนูโผล่หัวออกมาให้หมดเสียก่อน พอถึงตอนนั้นก็ค่อยจัดการรวดเดียว แล้วค่อยมอบความสดใสให้กับตระกูลเย่อีกครั้งนอกจากนี้ ก็เพื่อที่จะรอดูว่าท่านอาจารย์จะมีการเคลื่อนไหวอะไรรึเปล่า มาถึงตอนนี้ อันที่จริงในใจเขาก็เริ่มรู้สึกสงสัยขึ้นมาบ้างแล้วเช่นกันหลังจากว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงหม่าต้านขึ้นมาได้ เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ที่เพิ่งจะผ่านไป ก็ดูเหมือนว่าหม่าต้านคนนี้จะไม่ใช่คนดีอะไร เขาจึงได้สั่งการให้คนไปตรวจสอบคนผู้นี้ดูสักหน่อยจริงด้วย หลี่ซินเยว่กับหลิวซือซือเองก็ทำงานที่ไป๋เฉิงกรุ๊ปไม่ใช่รึไง เช่นนั้นก็เชิญพวกเธอมาก็ได้นี่ จะได้ให้พวกเธอช่วยอธิบายสถานการณ์ในไปเฉิงกรุ๊ปให้ฟังด้วยเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เย่เทียนหยู่ก็หยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะกดโทรออกหาหลี่ซินเยว่ทันที เดิมทีตั้งใจจะโทรหาหลิวซือซือ แต่เมื่อนึกถึงความรู้สึกของหลิวซือซือที่มีต่อตน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1337
ในใจโจวฉิงรู้สึกสั่นสะท้านอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่ต้นจนจบหม่าต้านก็เผยความรู้สึกหวาดกลัวออกมาไม่หยุด นั่นจึงทำให้เธอรู้สึกตกใจไปชั่วขณะการแสดงออกของหม่าต้านหลังจากนั้น ราวกับคนใกล้ตายที่กำลังร้องขอชีวิตไม่หยุดไม่มีผิด ซึ่งมันก็แสดงให้เห็นถึงความกลัวของเขาที่มีต่อคุณเย่ได้เป็นอย่างดีคนคนหนึ่ง เหตุใดถึงทำให้คนอีกคนกลัวได้มากขนาดนี้ แต่นั่นก็ทำให้เธอได้เห็นถึงสถานะและจุดยืนของเขาได้อย่างชัดเจนหลังจากที่โจวฉิงได้สติ ในใจก็กลับรู้สึกเหมือนมีม้ากำลังวิ่งพล่านไปทั่ว ทำให้เธอรู้สึกสั่นสะเทือนอย่างมากในเวลานี้ เธอก็นึกถึงสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูดก่อนหน้านั้นขึ้นมาได้ แต่ตอนนั้นเธอก็กลับไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะสามารถแก้ไขปัญหาได้ด้วยการกดโทรออกเพียงครั้งเดียวเท่าที่เห็นแทบไม่จำเป็นต้องโทรเลยด้วยซ้ำ อารมณ์เหมือนแค่เขาไอออกมาก็สามารถทำให้หม่าต้านวิ่งมาคุกเข่าเพื่อร้องขอชีวิตได้เลยอย่าว่าแต่เธอเลย ขนาดหลินหว่านหรูเองก็ชะงักไปด้วยเช่นกัน แม้เธอจะรู้ดีว่าเย่เทียนหยู่เก่งกาจมาก แต่ก็คิดไม่ถึงเลยว่าเย่เทียนหยู่จะเก่งกาจได้มากถึงเพียงนี้ต้องเข้าใจก่อนว่า โจวฉินเองก็เพิ่งจะพูดไป ว่าตระกูลไป๋เป
