เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 935
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 936
เทพสงครามชิงหลงไม่ใช่สิ่งที่ควรมองข้าม แล้วราชามังกรใหม่ของพรรคมังกรก็ไม่สามารถทำให้เคลื่อนไหวเช่นกัน แต่ในตอนแรกเขาไม่รู้ว่าเย่เทียนหยู่เป็นใคร จนกระทั่งวันนี้ เย่สยงรู้แล้ว ว่าลูกชายเขาได้ไปเกี่ยวข้องกับใคร กลายเป็นราชามังกรคนใหม่ของตระกูลมังกร เขาเริ่มสงสัยว่าในโลกนี้จะมีผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรุที่เกิดขึ้นโดยไม่มีที่มาที่ไปได้อย่างไร แต่เมื่อรู้ว่าคือราชามังกรใหม่ของตระกูลมังกร ก็ไม่แปลกใจแล้ว จากที่เขาทราบ ราชามังกรคนใหม่มีพลังในระดับต้นของยอดกูรู หรือสูงสุดก็แค่ระดับกลางเท่านั้น ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเทพสงครามพยัคฆ์ขาว สิ่งที่น่ากลัวเพียงอย่างเดียวคือสถานะของเขา เพราะอาจารย์ของเขาเป็นราชามังกรเก่าที่มีพลังลึกลับและประเมินค่าไม่ได้ แต่หากเย่เทียนหยู่ตาย ตระกูลมังกรคงไม่ทำให้ตัวเองต้องสูญเสียเพื่อชดใช้ชีวิตของคนตาย ตอนนี้ลูกชายของเขาสูญเสียอย่างน่าสังเวช เขาต้องทำอะไรซักอย่าง หลังจากที่เย่สยงเข้าใจทุกอย่าง ในดวงตาของเขาก็ระยับไปด้วยความโกรธแค้น เขาได้หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะติดต่อเทพสงครามพยัคฆ์ขาว แต่เทพสงครามพยัคฆ์ขาวอยู่ที่นอกเขตในตอนนี้ อุปกรณ์ที่เขาโทรเข้าไม่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 937
เมื่อเสียงออกมา หลินหว่านหรูเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว เมื่อได้ยินคำพูดของคุณปู่ เธอก็ไม่สามารถยอมให้คุณปู่คุกเข่าต่อหน้าเย่เทียนหยู่ได้นั่นมันดูไม่เหมาะสมเลย ในขณะเดียวกัน เธอก็มองเห็นพ่อกับแม่ของเธอนั่งอยู่ที่พื้น อยู่ใกล้กัน แม่มีใบหน้าสองข้างบวมแดงชัดเจน เห็นได้ชัดว่าถูกตีด้วยฝ่ามือหลายครั้ง พ่อของเธอก็ดูมีสีหน้าไม่ดีเช่นกัน มีรอยแดงที่ใบหน้า สิ่งนี้ทำให้สีหน้าของหลินหว่านหรูที่เคยอ่อนเพลียอยู่แล้วยิ่งดูแย่ลงไปอีก เห็นได้ชัดว่าทุกอย่างนี้เป็นเพราะเย่เทียนหยู่ สำหรับพฤติกรรมของพ่อแม่ หลินหว่านหรูรู้ว่ามันเกินเลยไปมากจริง ๆ จนเธอเองยังไม่อาจทนได้ แต่ในที่สุดพวกเขาก็คือพ่อแม่ของเธอ การคุกเข่าอาจเป็นความสมัครใจของพวกเขาเอง แต่ด้วยนิสัยที่รักเธอมากของพวกเขา รอยแดงบนใบหน้านั้นเกือบจะเป็นเรื่องที่เทียนหยู่ทำ เขาจะทำอะไรมากมายแบบนี้ได้อย่างไร หลินหว่านหรูเงยหน้าขึ้นมองเย่เทียนหยู่ที่อยู่ตรงข้าม ทนไม่ได้กับน้ำตาในดวงตาของเธอ วันนี้หลินหว่านหรูเองก็ต้องการจะถามเย่เทียนหยู่ให้ชัดเจน เธอไม่สามารถเข้าใจ และไม่เชื่อว่าเย่เทียนหยู่จะเปลี่ยนท่าทีไปอย่างกระทันหัน ต้องมีเหตุผลพิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 938
ตีตัวเองเหรอ? หลินหว่านหรูตะลึงสั้น ๆ ทำแบบนี้จริงเหรอ? จากปกติแล้ว แม่ของเธอเพียงโดนชนเบา ๆ ก็ร้องอย่างสุดเสียงแล้ว จะมาทำร้ายตัวเองให้เป็นแบบนี้ได้อย่างไร เมื่อคุณปู่ตระกูลหลินเห็นหลานสาวของเขาดูเหมือนจะไม่เชื่อ ก็รีบตอบสนองทันที “ใช่แล้ว เทียนหยู่บอกว่าให้อภัยเรา แต่เขาก็ไม่ยอมกลับไปตระกูลหลิน พ่อและแม่ของหนูจึงยอมคุกเข่าและตีตัวเอง”“และเทียนหยู่ยังคงหลบหน้าและขัดขวาง ผมก็เช่นกัน ตั้งแต่แรกเริ่มเทียนหยู่ไม่ได้บีบเราเลย”พวกเขาหวาดกลัวว่าเย่เทียนหยู่จะไม่พอใจจึงพยายามอธิบายเหตุผลให้เขาฟัง เมื่อแม้แต่คุณปู่ยังพูดเช่นนี้ หลินหว่านหรูก็เริ่มเชื่อในใจ และรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น หลังจากคิดไตร่ตรองอย่างละเอียด มันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เพราะเทียนหยู่คือคนที่ดีมาก นอกจากนี้เขายังเสียสละเพื่อเธอมามากมายมหาศาล “หว่านหรู แกถึงนี่ก็ดีมาก ขอให้แกช่วยพูดกับเย่เทียนหยู่หน่อย เขาชอบแกมาก แต่ตอนนี้กลับจะไปแต่งงานกับปีศาจสาวจากตระกูลหยาง” คุณแม่ตระกูลหลินรีบพูด “แต่งงาน?” หลินหว่านหรูตะลึงสั้น ๆ ในใจรู้สึกสะดุ้ง มันมีความรู้สึกไม่สบายใจผุดขึ้นมา ไม่สามารถห้ามใจที่จะถาม “เย่เทียนหยู่ เ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 939
เมื่อพวกเขาเดินออกไปเย่เทียนหยู่จึงหายตัวไปจากที่นั่น เมื่อเห็นสีหน้าที่เจ็บปวดของหลินหว่านหรู เขารู้สึกเจ็บปวดในใจมาก จนแทบหายใจไม่ออก แต่ในสถานการณ์นั้น เขาก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ มิฉะนั้นมันจะเป็นการละเมิดข้อตกลงกับบุคคลปริศนา ซึ่งอาจทำให้บุคคลลึกลับนั้นรู้สึกถึงสถานการณ์นี้ได้ ขณะที่หลินหว่านหรูกลับไปที่รถ ในดวงตาเธอน้ำตายังคงสดุ้งอยู่ เธอคงไม่สามารถควบคุมอารมณ์ และเริ่มร้องไห้เสียงดัง เสียงร้องที่ทำให้ผู้ฟังรู้สึกเศร้าใจ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะร้องนานเกินไป หรือเย่เทียนหยู่เร็วเกินไป จึงทันทีที่เขามาถึงใกล้รถแล้วเห็นสถานการณ์ของหลินหว่านหรู เขามาถึงเร็วกว่าคุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่น ๆ แม้กระทั่งเมื่อคุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่น ๆ เพิ่งปรากฏตัวในตอนนี้ หลินหว่านหรูอาจจะเห็นว่าพ่อแม่ออกมาแล้ว จึงพยายามควบคุมอารมณ์และสตาร์ทรถเพื่อออกไป แสดงชัดเจนว่าเธอไม่ต้องการพูดกับพ่อแม่มากนัก คุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่น ๆ ก็ยังต้องการหาเธอเพื่อพูดคุยกันอย่างจริงจัง หากหลินหว่านหรูสามารถลดความภูมิใจและขอคืนดี มันก็อาจมีความเปลี่ยนแปลงได้ และนั่นคือลู่ทางเดียวที่พวกเขายังมี พวกเขาจึงต้องลอง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 940
หลังจากเวลาผ่านไปนาน หลินหว่านหรูก็ไม่รู้ว่าความคิดอะไรเกิดขึ้นในใจ การลงจากรถและเดินเข้าไปในโรงแรม ความทรงจำในอดีตลอยเข้ามาในหัว เมื่อก่อนห้องหมายเลขไหนนะ เธอไม่สามารถนึกออกได้เลย เพราะห้องนั้นไม่ใช่ห้องที่เธอจอง แต่ว่าวันนั้น เธอกลับจำได้อย่างชัดเจน เธอไม่รู้ว่าตัวเองต้องการทำอะไร อาจจะเพราะไม่อยากกลับบ้านก็ได้ เธอจึงไปที่เคาน์เตอร์แลกบัตรและสอบถามถึงห้องที่จองไว้ด้วยชื่อเย่เทียนหยู่ในวันนั้น พนักงานที่เคาน์เตอร์ชะงักเล็กน้อย นี่คือข้อมูลลับของลูกค้า เธอคงไม่สามารถเปิดเผยได้ง่าย ๆ แต่ไม่สามารถต้านทานได้ เพราะหลินหว่านหรูหยิบเงินสดมาหนึ่งกองจำนวนห้าหมื่นบาทออกมา ตอนที่เย่เทียนหยู่จองห้อง เขาใช้ชื่อจริงของเขาจองห้องไว้ หากไม่เช่นนั้นอาจจะไม่สามารถหาห้องนี้ได้ “ห้องหมายเลข 1006!” “ตอนนี้ห้องว่างไหม?” หลินหว่านหรูถาม “ว่างอยู่” พนักงานที่เคาน์เตอร์รู้สึกสงสัย ไม่รู้ว่าหญิงสาวที่สวยงามและเพียบพร้อมเช่นนี้ต้องการทำอะไร เพราะไม่ได้เป็นการเข้าพักครั้งแรก นั่นอาจจะจับคนนอกใจได้ นี่มันก็ผ่านมาเป็นเวลานานแล้ว “ให้ฉันเข้าเถอะ ฉันต้องการเข้าพักคืนนี้” “ได้เลย!” พนักงานรี
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 941
เย่เทียนหยู่ตะลึงไปเล็กน้อย ยัยเด็กอ๊องนี่คิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่หรือไง มีใครเขายืนฝันแบบนี้กันเล่าแต่สงสัยว่าเธอคงนึกว่านี่เป็นแค่ภาพลวงตาของตัวเองมากกว่าเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มร้องไห้อีกครั้ง สีหน้าของเย่เทียนหยู่ก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวด จากนั้นเขาก็รีบพูดทันทีว่า “ยัยเด็กโง่ อย่าร้องไห้สิ ฝันนั่น คุณจะตื่นหรือไม่ตื่นผมก็อยู่ตรงนี้ไม่ใช่รึไง”“คนโกหก ถ้าฉันตื่นจากความฝัน นายก็ต้องหายไปแล้วสิ” หลินหว่านหรูไม่อยากตื่น“ลืมตาดูให้ชัด ๆ สิ นี่ไม่ใช่ความฝัน มันเป็นเรื่องจริง วันนี้ผมเห็นคุณเสียใจ ผมก็เลยรีบตามคุณออกมาจนถึงที่โรงแรมนี่”เย่เทียนหยู่พูดอย่างช่วยไม่ได้หลินหว่านหรูลืมตาขึ้นและมองดูใบหน้าที่คุ้นเคยตรงหน้าเธอ จินตนาการของเธอเหมือนจริงขนาดนี้เลยเหรอ แต่เย่เทียนหยู่พูดว่าอะไรนะ เขาตามเธอมาตั้งแต่ที่วิลล่าเหรอทันใดนั้น หลินหว่านหรูก็ได้สติ ขณะที่มองดูใบหน้าของชายหนุ่มที่ดูเหมือนจริงตรงหน้า เธอก็เอื้อมมือไปหยิกใบหน้าของอีกฝ่ายเย่เทียนหยู่ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “หน้าผมหยิกสนุกมือมั้ย” เขาถาม“นาย นายเป็นของจริงเหรอ!”ในที่สุด หลินหว่านหรูก็ตอบสนอง“ถ้าไม่ใช่ของ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 942
เดิมทีเขารู้สึกไม่สบายใจมาตลอด เรื่องที่เขาอาจทำร้ายจิตใจของหยางเฉียนเฉียน แต่หลังจากที่วันนี้เขาเห็นหลินหว่านหรูเป็นแบบนั้น เขาก็ตัดสินใจได้ในที่สุด ว่าเขาไม่อาจสนใจอะไรมากมายแบบนั้นได้อีกแล้วเขายอมปล่อยให้หว่านหรูเศร้าเสียใจแบบนั้นไม่ได้จริง ๆ“บ…แบบนั้นไม่น่าจะดีเท่าไหร่” หลินหว่านหรูเป็นกังวล ถ้าแม่สามีในอนาคตของเธอเป็นอะไรไปเพราะตัวเธอเอง เธอก็เป็นคนบาปน่ะสิแต่เธอจะยอมให้เย่เทียนหยู่กับหยางเฉียนเฉียนแสดงละครจนกลายเป็นเรื่องจริงไม่ได้“ไม่มีอะไรไม่ดีหรอกครับ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการกระทำของเราเอง เราเลิกสนเรื่องนั้นเถอะ ตอนนี้คุณคงไม่โกรธผมแล้วใช่มั้ย” เย่เทียนหยู่ถามด้วยรอยยิ้มเมื่อเขาเห็นหลินหว่านหรูดูผ่อนคลายลงแล้วใบหน้าของหลินหว่านหรูแดงระเรื่อขึ้นมาทันที ก่อนที่เธอจะพูดด้วยความโกรธ “ฉันจะโกรธต่อ ใครใช้ให้นายไม่บอกฉันเรื่องนี้ก่อนละ ทำเอาฉันนึกว่านายไม่ต้องการฉันแล้วซะอีก”“ได้ยังไงกันครับ ผมบอกแล้ว ขอแค่คุณยอม ผมก็จะปกป้องคุณตลอดไป ก่อนหน้าที่ผมไม่พูดแค่กลัวเรื่องราวมันจะแพร่งพราย”“ฉันเข้าใจแล้ว!”หลินหว่านหรูขัดจังหวะเขาก่อนที่เธอจะก้าวไปปิดปากของเย่เทียนหยู่ด้วยริม
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 943
ในเวลานี้ เย่เทียนหยู่ยังไม่รับรู้เรื่องราว เขาไม่รู้เลยว่าการกระทำอันหลบซ่อนของเขาตกอยู่ในสายตาของผู้เป็นแม่หมดแล้วและเพราะภาพฉากสัมพันธ์ทางกายของทั้งสองไม่เหมาะกับเด็กเท่าไหร่นัก เราคงไม่ต้องอธิบายอย่างละเอียดเช้าวันรุ่งขึ้น ดวงอาทิตย์ค่อย ๆ ลอยสูงขึ้นไปเหนือฟ้า แสงแดดสะท้อนผ่านผ้าม่าน และหลินหว่านหรูก็ค่อย ๆ เปิดตาของเธอด้วยอาการสะลึมสะลือเธอมองไปรอบ ๆ ด้วยความประหม่าทันที ในตอนนี้เทียนหยู่ลุกขึ้นนั่งบนเตียงอยู่ก่อนแล้ว แต่ดูเหมือนจะไม่สังเกตว่าเธอตื่นแล้วทุกอย่างเมื่อวานไม่ใช่ความฝันสินะเป็นครั้งแรกที่ความทรงจำของเธอเลือนลาง แต่ภาพฉากเมื่อคืนกลับชัดเจนอยู่ในสมองของเธอโดยเฉพาะความรู้สึกแบบนั้น มันชัดเจน น่าตื่นเต้นและเธอก็ชอบมันมากเมื่อนึกถึงความบ้าคลั่งของตัวเองเมื่อคืน ใบหน้าของหลินหว่านหรูก็แดงก่ำด้วยความเขินอาย แม้ว่าเมื่อคืนนี้เย่เทียนหยู่จะเป็นคนเริ่มก่อน แต่ตลอดกระบวนการเธอก็กะตือรือร้นให้ความร่วมมือไม่น้อยยิ่งเธอคิดว่าตัวเธอตอนอยู่บนเตียงเป็นยังไงบ้าง เธอก็ยิ่งรู้สึกเขินอายมากขึ้นไปอีกเธอช่างไร้ยางอายขนาดนั้นได้ยังไง!เธอรีบหลับตาอีกครั้งและแกล้งทำเป็นหลับ
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1183
ผั๊วะ!คุณนายไป๋สวมรองเท้าส้นสูง ก้าวไปข้างหน้า แล้วเตะไปที่ตัวของเหอฉุนอย่างแรง พร้อมกับด่าทอออกไปว่า “นางสารเลวอย่างแก ยังกล้ามาขวางฉันอีกเหรอ ฉันจะเตะแกให้ตายไปซะ!”เธอพูดพลางเหวี่ยงเท้าออกไป ที่แท้เพราะเฉินเฟยเฟยพยายามขัดขืน เลยถูกพวกนั้นรุมทำร้ายเหอฉุนทนไม่ไหว จึงรีบไปนอนขวางเฉินเฟยเฟย เพื่อช่วยป้องกันการโจมตีให้กับเธอพยัคฆ์ทมิฬที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็ยิ้มอย่างขมขื่นในใจ คุณนายไป๋ในตอนยังเป็นวัยรุ่นดุร้ายและเอาแต่ใจเป็นอย่างมาก คิดไม่ถึงเลยว่าเมื่ออายุมากขึ้นแล้ว เธอกลับยิ่งดื้อรั้นและเอาแต่ใจมากกว่าเดิมเสียอีกโชคดีที่ตนไม่ได้เผลอไปทำตัวเป็นศัตรูกับเธอ!การที่หญิงสาวเหล่านี้เผลอไปยั่วโมโหเธอเข้า เกรงว่าคงต้องเตรียมตัวเจอกับผลลัพธ์ที่น่าสลดใจแล้วล่ะเฮ้อ ยุ่งกับใครไม่ยุ่ง ดันไปยุ่งกับตระกูลไป๋เสียได้!คุณนายไป๋รู้สึกโกรธมาก สำหรับลูกชายสุดที่รักของเธอแล้ว ตั้งแต่เล็กจนโตก็ตามใจเขามาตลอด เขาอยากได้อะไรอยากซื้ออะไร เธอก็แทบจะประเคนให้ทุกอย่างและไม่ว่านอกบ้านเขาจะทำผิดพลาดมากแค่ไหน คุณนายไป๋ก็ไม่เคยดุด่าเขา แต่จะพูดแค่ว่า “ไม่เป็นไร แม่จะจัดการทุกอย่างเอง”จากนั้นก็จะช่วย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1182
ท่ามกลางฝูงชนด้านนอก มีหนึ่งคนในนั้นที่ตาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เธอจำผู้หญิงคนนั้นได้ นี่ไม่ใช่ดารานักแสดงหญิงที่ชื่อเฉินเฟยเฟยรึไง แต่ในเวลานี้ เธอก็กลับไม่กล้าพูดอะไรออกไปผู้จัดการรู้ตัวตนของเฉินเฟยเฟยเป็นอย่างดี แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ เมื่อคืนที่ผ่านมา สถานที่ที่เฉินเฟยเฟยพักอยู่ก็เกิดปัญหาเขาเองก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฉินเฟยเฟย มีแต่ปัญหาเต็มไปหมดเมื่อเฉินเฟยเฟยได้ยินคำพูดของผู้หญิงตรงหน้า เธอก็รีบพูดด้วยความโกรธขึ้นทันทีว่า “คุณพูดบ้าอะไร ฉันไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าลูกชายของคุณคือใคร?”“แกยังกล้าพูดว่าไม่รู้จัดลูกชายของฉันอีกเหรอ หากไม่ใช่เพราะแก แกคิดว่าลูกชายของฉันจะถูกตีขาหัก จนตอนนี้ก็ยังไม่ฟื้นได้รึไง?”คุณนายไป๋พูดด้วยความโกรธออกไปอีกว่า “ใครก็ได้ ไปลากตัวผู้หญิงคนนี้มาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะให้มันไปคุกเข่าขอโทษต่อหน้าลูกชายของฉัน!”เมื่อได้ยินคำสั่ง ก็มีคนรีบตรงเข้าไปจับตัวของเธอทันที“พวกคุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ!”เหอฉุนรีบพูดขึ้นมา จะเกิดเรื่องขึ้นกับเฉินเฟยเฟยไม่ได้ เพราะไม่อย่างนั้นคุณเย่จะต้องโกรธมากแน่ ๆ เธอจึงตะโกนออกไปอีกว่า “พวกคุณรู้ไหมว่าเธอคือใคร ถึงกล้าทำ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1181
พอคุณนายไป๋มาถึง พวกเฉินเฟยเฟยก็สังเกตเห็นได้ในทันที เมื่อได้ยินคำพูดของคุณนายไป๋ สีหน้าของพวกเธอก็เปลี่ยนไปแม้จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมาด้วยเหตุผลอะไร แต่ดูท่าทางแล้ว ค่อนข้างน่ากลัวเลยทีเดียวเหอฉุนรีบพูดขึ้นว่า “เฟยเฟย เร็วเข้า รีบติดต่อคุณเย่เร็ว!”“เอ่อ ฉันว่าเราลองอ้างชื่อพี่เย่กันก่อนดีไหม?” เฉินเฟยเฟยกลัวว่าจะสร้างปัญหาให้เย่เทียนหยู่มากเกินไป“ไม่ได้ รีบโทรหาเขาด่วนเลย ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวเกินไป ดูจากท่าทีโกรธเกรี้ยวของเธอแล้ว เกรงว่าแค่อ้างชื่อออกไปจะไม่ได้ผลกับเธอแน่” “อีกอย่าง เกิดว่าเธอไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของราชามังกร แล้วยังโกรธเกรี้ยวอยู่เหมือนเดิม เราจะทำอย่างไรดี” เหอฉุนรีบพูดขึ้นมาอันที่จริงเฉินเฟยเฟยเองก็คิดถึงเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน เพียงแค่กลัวว่าจะทำให้เย่เทียนหยู่ลำบากก็เท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้ไปสนใจเรื่องพวกนั้นอีกแล้ว เธอจึงรีบกดเบอร์โทรศัพท์โทรหาเย่เทียนหยู่ทันทีเพียงแต่ตอนนี้เย่เทียนหยู่กำลังทำอาหารเช้าอยู่ จึงทำให้ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ เนื่องจากตอนที่หลินหว่านหรูตื่นเช้าขึ้นมา แล้วบอกว่าอยากกินบะหมี่เหมือนเมื่อวานอีกครั้งในเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1180
แถมยังเป็นดาราอีกต่างหาก!แม้ว่าจะยังไม่ทราบสถานการณ์ที่แน่ชัด แต่เฉินเฟยเฟยคนนี้ เธอจะต้องตายอย่างแน่นอนไม่ว่าเธอจะเป็นดาราดังมากแค่ไหน เมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลไป๋ที่มีทรัพย์สินเป็นพันล้าน เธอก็เป็นได้แค่มดตัวหนึ่งเท่านั้น!คุณนายไป๋หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดโทรออกเพื่อจัดการวางแผนต่าง ๆ ในขณะเดียวกันเธอก็พูดด้วยความโกรธขึ้นว่า “พยัคฆ์ทมิฬ ไปสืบมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ถ้าหากไม่สามารถหาที่อยู่ของนางนั่นมาได้ภายในเช้าของวันพรุ่งนี้ พวกแกก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่ต่อแล้ว”“แล้วก็ยังมีไอ้ฆาตกรอีกคน เดี๋ยวฉันจะส่งวิดีโอไปให้ พวกแกก็ลองตรวจสอบมันดูด้วย แต่ภารกิจหลักคือการตามหาที่อยู่ของเฉินเฟยเฟยมาให้ได้!”เพราะขอแค่หาเฉินเฟยเฟยเจอ ก็จะสามารถหาคนที่ทำร้ายหยางหยางเจอได้เช่นกัน ซึ่งก็คือไอ้ฆาตกรคนนั้นพยัคฆ์ทมิฬที่ได้ยินคำสั่ง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก ตั้งแต่ที่ตระกูลไป๋ชุบตัวขึ้นมาใหม่ เขาก็ยังไม่เคยเห็นเธอโกรธจัดเพียงแค่ต้องการให้สืบเรื่องของคนคนหนึ่งมาก่อนเลย เพราะงั้นเขาจึงได้รีบจัดการในทันทีพยัคฆ์ทมิฬเป็นหัวหน้าแก๊งพยัคฆ์ทมิฬ หนึ่งในแก๊งแห่งวงการอาชญากรรม การที่พวกเขาสามารถค
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1179
“เป็นอะไรไป ไม่อร่อยเหรอ?” ท่าทีของหลินหว่านหรูดูแปลก ๆ จึงทำให้เย่เทียนหยู่รู้สึกสับสนเล็กน้อย หรือว่าฝีมือทำครัวของตนจะแย่ลงรึเปล่านะแต่ถึงยังไง ก็คงไม่อร่อยจนถึงขั้นร้องไห้ออกมาหรอกมั้ง“เปล่าหรอก!”“อร่อยมาก อร่อยเกินไปเสียด้วยซ้ำ!”หลินหว่านหรูร้องไห้ฮือออกมาเย่เทียนหยู่รู้สึกทำอะไรไม่ถูก จึงพูดอย่างช่วยไม่ได้ออกไปว่า “ถึงจะอร่อยก็ต้องค่อย ๆ กินนะ ไม่ต้องรีบ ผมก็คิดว่าคุณร้องไห้เพราะทนกับรสชาติที่ไม่อร่อยอยู่เสียอีก”คำพูดนี้ทำให้หลินหว่านหรูอดหัวเราะออกมาไม่ได้ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “อย่าทำให้ฉันขำสิ เอาซะฉันเกือบจะพ่นเส้นบะหมี่ออกมาแล้วเนี่ย”รอยยิ้มของหลินหว่านหรูนี้ ก็ทำให้รู้สึกว่าพื้นที่รอบตัวเปลี่ยนไปทันที ราวกับว่ามีดอกไม้สวยงามนับไม่ถ้วนกำลังบานสะพรั่ง ทำให้เย่เทียนหยู่ถึงกับต้องมองตาค้างกันเลยทีเดียว“มัวเหม่ออะไรอยู่”“ก็มองคุณอยู่ไง”“โกหก”หลินหว่านหรูหน้าแดงเล็กน้อย เธอกินต่ออีกสองสามคำ ก่อนเธออดไม่ได้ที่จะถามออกไปว่า “เมื่อก่อนคุณเคยทำบะหมี่บ่อยมากเลยเหรอ?”“ก็ไม่ได้ทำบ่อยนักหรอก ผมยังทำอย่างอื่นเป็นด้วยนะ”“คุณทำอย่างอื่นเป็นด้วยงั้นเหรอ?”“แน่นอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1178
“คุณทำอาหารเป็นด้วยเหรอ?”หลินหว่านหรูถามด้วยความสงสัย แต่เมื่อลองคิดอีกที บะหมี่เองก็ค่อนข้างที่จะต้มง่าย แทบไม่มีความยากเลยด้วยซ้ำ แค่ไม่เผลอใส่เกลือมากเกินไปก็พอแต่อีกเดี๋ยว ไม่ว่าจะเค็มหรือไม่ก็ตาม เธอจะต้องอดทนกินมันให้หมด แม้ว่าจะรสชาติแย่แค่ไหนก็ตามถึงยังไง การที่คนอย่างเย่เทียนหยู่ยอมลงมือทำบะหมี่ให้เธอด้วยตัวเองแบบนี้ เธอก็รู้สึกมีความสุขมากแล้ว“อีกเดี๋ยวก็รู้แล้ว”เย่เทียนหยู่ยิ้มเล็กน้อย การเคลื่อนไหวของเขานั้นรวดเร็ว และดูคล่องแคล่วมาก ไข่ไก่ที่อยู่ในมือของเขา ไม่นานก็ถูกตีจนเป็นเนื้อเดียวกัน ก่อนจะถูกผสมลงไปกับเส้นบะหมี่ภายใต้การเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและน่าตื่นตาตื่นใจของเขา ทั้งเส้นบะหมี่ไข่ผักก็ได้ถูกปรุงจนเสร็จเรียบร้อยแล้วหากรวมเวลาตั้งแต่ที่เขาเริ่มลงไปซื้อของด้วย เมื่อกี้มันเพิ่งจะผ่านไปแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้นเองหลินหว่านหรูมองไปยังชามและตะเกียบที่วางอยู่ตรงหน้า ความสุขอันล้นหลามก็ห่อหุ้มตัวเธอเอาไว้ จากนั้นเธอก็รีบก้มหน้าคีบเส้นบะหมี่เข้าปากทันทีเดิมเธอคิดว่ามันไม่น่าจะกินได้แน่ ๆแต่ทันทีที่เธอได้สูดเส้นบะหมี่เข้าไป หลินหว่านหรูก็รู้สึกเหมือนถูกมนต์ส
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1177
“อือ งานยุ่งจนดึกมากขนาดนี้ คงหิวแล้วใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถาม“ยังไหว ยังไม่หิวเท่าไหร่!”แต่ทันทีที่หลินหว่านหรูพูดจบ ท้องของเธอก็ส่งเสียงดังออกมา ซึ่งทำให้เธอหน้าแดงเล็กน้อย“ยังจะบอกว่าไม่หิวอีก ไปกันเถอะ ผมจะพาคุณไปกินมื้อดึก”“มันดึกมากแล้ว ไม่ต้องไปหรอก สั่งเดลิเวอรีมาก็ได้” หลินหว่านหรูนึกขึ้นได้ว่าแถวนี้ไม่ค่อยมีอะไรให้กินสักเท่าไหร่ นอกเสียจากต้องเดินออกไปไกลอีกหน่อย หรือไม่ก็ขับรถไปแบบนั้นมันดูจะยุ่งยากไปหน่อย ที่สำคัญคือกลัวว่ามันจะดึกเกินไป จนทำให้ส่งผลกระทบกับการทำงานของเธอในวันพรุ่งนี้เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วและส่ายหัว ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ของข้างนอกสามารถกินได้ แต่ก็ไม่ควรกินบ่อย ๆ ถ้าคุณกลัวว่ามันจะยุ่งยากจริง ๆ งั้นคุณก็รอผมเดี๋ยวนะ”เมื่อพูดจบ เขาก็เดินออกไปทันทีเขาจำได้ว่าข้างล่างห่างไปไม่ไกลนัก มีร้านขายของชำเล็ก ๆ อยู่ร้านหนึ่ง ซึ่งก็น่าจะมีบะหมี่อะไรแบบนั้นขายอยู่ด้วยด้วยความเร็วของเขา ไม่นานเขาก็กลับมา แถมยังซื้อของกลับมาได้อย่างรวดเร็วอีกด้วยไข่ไก่ บะหมี่ ผงปรุงรสรสไก่ แล้วก็ซีอิ๊วขาว ส่วนอย่างอื่นก็ไม่ได้ซื้ออะไรมาอีกแต่ถึงอย่างนั้น เจ้าของร้านท
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1176
ทันใดนั้น เหอฉุนก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เกรงว่าคุณเย่เองก็น่าจะมองออกตั้งแต่แรกแล้ว ว่าเธอจะไม่กล้าทำอะไรแบบนั้น ถึงได้กล้ามอบเงินกว่าห้าหมื่นล้านให้กับเฟยเฟยโดยไม่คิดอะไรเกรงว่าคุณเย่อาจจะเดาได้แต่แรกแล้ว ว่าเฉินเฟยเฟยจะมอบเงินให้ตนเป็นคนจัดการ เขาไม่กลัวว่าตนจะฉ้อโกงเลยแม้แต่น้อยคุณเย่คนนี้ ช่างเป็นคนที่มีความสามารถมากจริง ๆ!คุณเย่คะ วางใจเถอะค่ะ ฉันรับรองว่าฉันจะทำให้สุดความสามารถ ทำให้บริษัทเติบโตอย่างรวดเร็วให้ได้ และทำให้เงินลงทุนของคุณได้กำไรคืนทุนมากกว่าสิบเท่าให้ได้!แต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย เย่เทียนหยู่ไม่ได้คิดอะไรมากขนาดนั้น เขาแค่อยากให้เฉินเฟยเฟยได้มีที่ที่ปลอดภัยก็เท่านั้น จะหาเงินได้ไหม หรือว่าจะถูกฉ้อโกงรึเปล่า มันไม่สำคัญเลยสักนิดสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความสุขและความเป็นอิสระ!เงินแค่ห้าหมื่นล้าน ก็เป็นเพียงเศษเงินของเขาเท่านั้น หายไปก็ไม่เสียดายหลังจากที่เย่เทียนหยู่ออกจากโรงแรม เขาก็ตรงกลับไปยังที่พักทันที เกี่ยวกับห้องชุดนี้ เขาก็ได้ส่งกุญแจห้องให้หลินหว่านหรูตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้วพร้อมทั้งบอกที่อยู่กับเธอแล้วด้วย และให้เธอเลิกงานเร็วหน่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1175
สีหน้าของจางผิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้นต่อไปนี้ จะไม่มีใครกล้ามารังแกพี่เฟยเฟยได้อีกแล้ว พวกเธอก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอีกต่อไปเมื่อเห็นว่าเงินเข้าบัญชีแล้ว ทุกอย่างก็สามารถเริ่มดำเนินการได้ในทันที หลังจากนี้ก็คงต้องคิดชื่อบริษัทให้ดี ๆ แล้วล่ะเหอฉุนคิดอยู่สักพัก ก่อนที่จู่ ๆ จะพูดขึ้นว่า “ฉันนึกออกแล้วหนึ่งชื่อ ไม่งั้นเราก็ใช้ชื่อว่าเฟยเทียนมิวสิคคัลเจอร์กันเถอะ!”“เฟยเทียนงั้นเหรอ?”เฉินเฟยเฟยถามด้วยความอยากรู้ขึ้นว่า “ทำไมถึงต้องเรียกว่าเฟยเทียน หมายถึงการบินทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอะไรทำนองนั้นน่ะเหรอ?”เหอฉุนที่ได้ยินดังนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ก่อนจะอธิบายออกไปว่า “อันที่จริงก็มีความหมายแบบนั้นแหละ แต่อักษรเฟยตัวนี้ไม่ได้หมายถึงอักษรที่แปลว่าบินทยานหรอก!”เฉินเฟยเฟยรู้สึกตกใจเล็กน้อย ทันใดนั้นเธอก็คิดออก แววตาเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น ชื่อนี้ไม่เลวเลยจริง ๆ“ฉันรู้แล้ว เป็นอักษรเฟยที่มาจากชื่อของพี่เฟยเฟยนี่เอง!”ครั้งนี้ จางผิงเองก็เข้าใจเช่นกัน ก่อนจะพูดด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “เฟยที่หมายถึงพี่เฟยเฟย เทียนก็หมายถึงคุณเย่ เป็นการรวมเอาชื่อของพวกพี่มารวมกันได้พอดีเลย
