LOGINShare
บทที่ 779
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 780
แต่ตอนนี้เพื่อเอาใจเย่เทียนหยู่ ลูกเขยผู้ไม่มีใครเทียบได้ ทุกอย่างสามารถอดทนได้ต่อไปความสนุกสนานยังคงดำเนินต่อไปอย่างเป็นธรรมชาติและการต้อนรับก็สนุกสนานมากเกือบจะเหมือนวีไอพีมากกว่าวีไอพีแม้ว่าเธอจะอับอายเล็กน้อยที่โต๊ะอาหารเย็น แต่แม่หลินก็ไม่สนใจเลย เขาจงใจดึงลูกสาวออกไปข้างนอกและเตือนเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าบอกลูกสาวของคุณให้คว้าโอกาสและมีความสัมพันธ์กับเย่เทียนหยู่ฉันหวังว่าฉันจะตั้งครรภ์โดยเร็วที่สุด เพื่อที่ฉันจะได้รักษาตำแหน่งของฉันในฐานะภรรยาของราชามังกรได้อย่างสมบูรณ์หลินหว่านหรู ดูหมดหนทางมาดามราชามังกร ถ้าแม่ของฉันตื่นจากความฝันอันแสนหวานนี้หากเธอรู้ว่าเทียนหยู่ไม่ใช่ราชามังกรองค์ใหม่เลย เธอก็ไม่รู้จริงๆ ว่าจะเกิดเรื่องยุ่งยากขนาดไหนเธอยังไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าเขาเป็นราชามังกรแห่งประตูมังกรจริงๆ แล้วเขาจะอยู่เคียงข้างเธอและทำให้ครอบครัวของเธออับอายในทุกรูปแบบได้ยังไงฉันจะมีคุณสมบัติเป็นภรรยาของราชามังกรด้วยตัวเองได้ยังไงมันเป็นเพียงการคิดปรารถนา“สีหน้าของคุณเป็นยังไงบ้าง”“อย่าบอกนะว่าไม่อยากทำ” แม่ตระกูลหลินมองดูรูปร่างหน้าตาของลูกสาว เธอมักจะรู้สึก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 781
เมื่อฟังเสียงที่เคลื่อนไหวนั้น เย่เทียนหยู่ก็รู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆแต่ในขณะนี้ จู่ ๆ หลินหว่านหรูก็อุทานว่า “เดี๋ยวก่อน!”“มีอะไรเหรอครับ”เย่เทียนหยู่รีบถามจนแทบลืร่างกายอ่อนนุ่มที่ถูกเขากดทับอยู่ด้านล่าง“ฉ..ฉันจะอาบน้ำก่อน”“นี่มันกี่โมงแล้ว ทำไมต้องอาบน้ำด้วย...” เย่เทียนหยู่พูดไม่ออกและเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง“ไม่ ฉันอาจจะอยู่ที่นี่” หลินหว่านหรูไม่แน่ใจ เธอจึงบอกว่าเธออยากอาบน้ำ"อะไร"เย่เทียนหยู่ตกตะลึง: "จริงเหรอ" เขาถามอย่างสงสัย"อือ!"หลินหว่านหรูตอบกลับจู่ ๆ เย่เทียนหยู่ก็น้ำตาไหล ยังคงเป็นไปได้ไม่ใช่หรือว่าเขาไม่สามารถแตะต้องมันได้อย่างน้อยหนึ่งหรือสองสัปดาห์ ในที่สุดเขาก็บรรลุเป้าหมายหลินหว่านหรูลุกขึ้นยืนอย่างเร่งรีบ ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความเขินอาย เธอจึงเดินตรงไปหาเสื้อผ้าแล้ววิ่งไปอาบน้ำเย่เทียนหยู่ถูกทิ้งให้นอนอยู่ที่นั่นเพียงลำพัง ยุ่งวุ่นวายท่ามกลางสายลมในที่สุดหลินหว่านหรูก็รู้สึกถูกและก็อยู่ที่นี่จริงๆจริง ๆ แล้วเธอไม่ต้องการ แต่เธอก็ควบคุมมันไม่ได้หลังจากนอนไม่หลับมาทั้งคืนหลินหว่านหรูตื่นเช้าวันรุ่งขึ้นและไปทำงานทันที เธอเขินอายเก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 782
หลังจากโทรศัพท์ดังกล่าว คุณหลินก็เข้าใจทุกอย่างทันทีครั้งสุดท้ายที่เราจัดการกับตระกูลหลี่ว์ มันไม่เกี่ยวอะไรกับเย่เทียนหยู่เลยหลินหว่านหรูเป็นผู้ที่แอบโทรมาขอความช่วยเหลือจากเย่เซวียนนายน้อยของตระกูลเย่ใน เมืองหลงตูจากนั้นหลินหว่านหรูก็จงใจมอบเครดิตทั้งหมดให้กับ เย่เทียนหยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทุกสิ่งที่พวกเขารู้ได้รับการบอกเล่าจากหลินหว่านหรูรวมถึงราชามังกรเย่เทียนหยู่แบบไหนด้วยสัญญาณทั้งหมดรวมกันบ่งชี้ว่าทั้งหมดนี้เป็นการหลอกลวงที่เกิดจากการสมรู้ร่วมคิดของหลินหว่านหรูและ เย่เทียนหยู่หลังจากพิจารณาทุกอย่างจนเสร็จสิ้น คุณปู่ตระกูลหลินหน้าดำคร่ำเครียด ความโกรธพวยพุ่งอยู่ภายใจใน นี่มันลูกไม้ที่เอามาหลอกลวงพวกเขาทั้งเพเมื่อแม่ตระกูลหลินได้ยินสิ่งคุณปู่บอก เธอก็ตกตะลึงทันทีและตบตัวเองหลายครั้งด้วยความสำนึกผิดเธอบอกว่าไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอมักจะรู้สึกเสมอว่าท่าทางของลูกสาวเธอผิดอย่างสิ้นเชิงหลายครั้ง แม้ว่าเธอจะมีความสุขมากที่ได้ทำตัวปกติ แต่เธอก็ดูเหมือนคนกังวลตลอดเวลาปรากฏว่านี่เป็นการหลอกลวงตั้งแต่ต้นจนจบสิ่งนี้ทำให้พวกเขาแต่ละคนรู้สึกอับอายอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 783
เย่เทียนหยู่ต้องการการฝึกฝนตนเองเป็นอย่างมาก ดังนั้นหลังจากที่เขาออกจากบ้านพักของตระกูลหลิน เขาก็ไม่ได้ไปที่บริษัทโดยธรรมชาติ แต่ไปที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งนั่นเป็นสถานที่ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเขาในการปลูกฝังถ้าฉันไม่ย้ายมาอยู่บ้านหลิน ฉันคงเขินอายที่จะไม่ย้ายในวันรุ่งขึ้น นอกจากนี้ เขาต้องการอยู่กับหลินหว่านหรูดังนั้นเขาจึงมาที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งเพื่อพักฟื้นแล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งการต่อสู้เมื่อคืนนี้ อาการบาดเจ็บของเขาไม่เพียงแต่ไม่หายเท่านั้น แต่ยังแย่ลงอีกด้วย และเวลาที่เขาไม่สามารถดำเนินการได้ก็ยาวขึ้นอย่างช่วยไม่ได้อีกครั้งขณะที่เขาเข้าไปในวิลล่าและกำลังจะพักผ่อนและพักฟื้น เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากหลินหว่านหรู“เทียนหยู่ ตอนนี้คุณว่างแล้วหรือยัง คุณช่วยฉันหน่อยได้มั้ย” หลินหว่านหรูถาม เธอมีบางอย่างที่เธอไม่สามารถออกไปได้ และพ่อแม่ของเธอก็ไม่ว่างเป็นไปไม่ได้ ลูกพี่ลูกน้องของฉันซึ่งฉันสนิทสนมด้วยเดินทางมาที่บ้านของฉัน และไม่มีแม้แต่ใครที่จะไปรับเธอที่สนามบินและจากความประทับใจของเธอ เย่เทียนหยู่เป็นคนสบายๆ เสมอ และแม้ว่าเขาจะไปที่บริษัท เขาก็มักจะอยู่ที่นั่นเพื่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 784
หลิวเมิ่งจงใจเข้าใกล้เย่เทียนหยู่มากขึ้นขณะที่กำลังพูดจนกระทั่งจับมือเขาเย่เทียนหยู่ตกตะลึง ลูกพี่ลูกน้องคนนี้จะเป็นมิตรเกินไปหรือเปล่านะ ทำเอาจู่ ๆ เขาก็ทำอะไรไม่ถูกเลยการกระทำของเธอทำเอาชายหนุ่มที่อยู่ด้านหลังหงุดงหงิด สีหน้าของเขาแย่มาก เขามองเย่เทียนหยู่ด้วยสายตาโหดเหี้ยมและพูดเยาะเย้ยว่า “ไม่ใช่ผู้หญิงสักหน่อย แค่หน้าตาดีจะมีประโยชน์อะไร ที่สำคัญมันคือความสามารถ”“ใช่ ที่เขาพูดน่ะถูกต้องแล้วละ สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับผู้ชายคือการมีความสามารถ หลิวเมิ่ง ทำไมคุณไม่แนะนำสักหน่อยล่ะ” เย่เทียนหยู่เปลี่ยนเรื่องทันที“เขาชื่อหม่าจวิ้น ไล่ตามจีบฉันมานานแล้วค่ะ แล้วก็ตามปกป้องฉันมาถึงเมืองเทียนไห่ จริงสิ พี่เขย ได้ยินมาว่าพี่เก่งกังฟูถึงขั้นไร้คู่ต่อสู้เลยเหรอคะ” หลิวเมิ่งถามอย่างสงสัยเมื่อเย่เทียนหยู่ได้ยินแบบนั้น เขาก็กำลังจะปฏิเสธแต่หม่าจวิ้นกลับเยาะเย้ยทันที: “รูปร่างผอมเพรียวแบบนี้จะเก่งกังฟูจริงเหรอ? ถ้าจริง สงสัยจะเจอพวกขยะมาเยอะ ถ้ามาถึงมือผมนะ แค่นาทีก็จัดการได้แล้ว”“หม่าจวิ้น เลิกขี้โม้เถอะน่า พี่เขยฉันน่ะเก่งสุด ๆ อีกพักโดนชกจนลงไปคุกเข่าอย่าร้องไห้ซะละ”“จะเป็นไปได้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 785
หลิวเมิ่งพูดไม่หยุดตลอดทาง: “พวกคุณสู้ก็สู้นะแต่ต้องระวังตัวกันด้วย อย่าทำเอาบาดเจ็บกันละ โดยเฉพาะหม่าจวิ้น ห้ามทำร้ายพี่เขยฉันนะ”คำที่เธอพูดทำให้หม่าจวิ้นก็ยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีกเย่เทียนหยู่ยังสังเกตเห็นว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะพูดแทนเขาครั้งแล้วครั้งเล่าก็จริง แต่กลับเป็นการรดน้ำมันบนกองเพลิง ยิ่งพูดเรื่องยิ่งใหญ่กว่าเดิมตลอดในขณะนี้ พวกเขามาถึงสถานที่ซึ่งรกร้างอย่างรวดเร็ว“คุณแน่ใจเหรอ”เย่เทียนหยู่พูดเสียงเรียบ“แน่อยู่แล้ว!” หม่าจวิ้นพูดอย่างมั่นใจ“งั้นมาเริ่มกันเถอะ”ทันทีที่เย่เทียนหยู่พูดจบ เขาก็พุ่งเข้าไปยกหมัดขวาขึ้นโจมตี หมัดนี้ดูอ่อนแอราวกับปุยหนุนไม่ต้องพูดถึงหม่าจวิ้น แม้แต่หลิวเมิ่งก็ตกตะลึงหมัดแบบนี้ กังฟูของเขาแข็งแกร่งจริงๆ เหรอ?"ฮ่าฮ่า ท่าสวยแต่ใช้การไม่ได้!"“ขยะแบบแก ต่อให้ฉันไม่ขยับ แกก็ทำร้ายฉันไม่ได้แม้แต่มิลเดียว”หม่าจวิ้นแทบจะระเบิดหัวเราะออกมาทันทีในเวลานี้ เย่เทียนหยู่เข้าใกล้เขาแล้ว ทว่าจู่ ๆ แรงที่มือขวาของเขากลับเพิ่มขึ้น จากนั้นก็โจมตีอย่างแรงในทันที โดยเลือกโจมตีจุดสำคัญของอีกฝ่ายหม่าจวิ้นตั้งท่าจะลงมือบดขยี้อีกฝ่าย แต่ไม่คิด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 786
หลิวเมิ่งรู้สึกประหลาดใจอย่างลับๆ พี่เขยผู้ไร้ยางอายคนนี้ค่อนข้างฉลาด เขาค้นพบปัญหาจากคำพูดเพียงไม่กี่คำจากตัวเขาเองโชคดีที่เจอข้อแก้ตัวนี้จึงรีบพูดทันทีว่า “จริงเหรอ ครั้งนี้ฉันรู้สึกขอบคุณพี่เขยมาก คราวหน้าบอกมาเถอะว่าพี่เขยอยากให้ทำอะไร”“ไม่จำเป็น คุณเป็นเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง ที่ผมช่วยก็ถูกแล้ว” เย่เทียนหยู่กล่าว“พี่เขย พี่ใจดีมากเลยนะคะ”หลิวเมิ่งกล่าวชื่นชมเย่เทียนหยู่ส่ายหน้า ผู้หญิงคนนี้ก็ดูน่ารักดีอยู่หรอก จากนั้นเขาก็เริ่มขับรถกลับจุดหมายปลายทางของพวกเขา ซึ่งแน่นอนว่าคือวิลล่าตระกูลหลินบรรยากาศเป็นกันเองมากตลอดทาง แต่เมื่อผ่านสี่แยก เย่เทียนหยู่ก็ตรงไปที่ถนนสายหลัก และอีกฝ่ายก็ออกมาจากถนนด้านข้างทันทีด้านหน้า มีรถกำลังจะพุ่งชนเข้ามาสีหน้าของเย่เทียนหยู่เปลี่ยนไปเล็กน้อย และเขาก็เบรกอย่างรวดเร็วที่สุดปฏิกิริยาของเขาเร็วมากแล้ว ตราบใดที่อีกฝ่ายเคลื่อนไปข้างหน้าตามปกติ ก็คงเพียงพอแล้วที่จะหลีกทางให้แต่คนขับที่กระโดดออกมาโดยไม่คาดคิดก็หันเข้าหารถของเขาเล็กน้อยแล้วชนเข้ากับมันอาจเป็นเพราะเขาตื่นตระหนกโครม!ร่างกายของเย่เทียนหยู่สั่น และหัวของเขาเกือบจะกระแทกเขา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 787
หลิวเมิ่งถูกกดดันจากแรงผลักดันของจางเหยาและรู้สึกกังวลอย่างอธิบายไม่ถูก แต่เขาจำได้อย่างรวดเร็วว่าครอบครัวของป้าของเขาไม่ใช่มังสวิรัติ และพูดทันที: “อะไร คิดว่าแฟนตัวเองมีอิทธิพลอยู่คนเดียวรึไง”“ฉันกำลังทำอะไรอยู่ หลิวเมิ่งเธอนี่มันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง รู้มั้ยว่าแฟนของฉันคือประธานเฉินผู้มีชื่อเสียง ตระกูลเฉินเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลมหาอำนาจในเมืองเทียนไห่นะ ทั้งเมืองเทียนไห่นี่จะมีคนไม่กี่คนที่กล้ายั่วยุเขา”จางเหยากล่าวด้วยความโกรธใบหน้าของ หลิวเมิ่งเปลี่ยนไปเมื่อเขาได้ยินว่าอีกฝ่ายมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้แม้ว่าเขาจะไม่ได้มาจากเมืองเทียนไห่ แต่เนื่องจากครอบครัวของป้าของเขา เขายังคงมีความเข้าใจเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของเมืองเทียนไห่อยู่บ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสี่ตระกูลหลัก ซึ่งทั้งหมดนี้น่ากลัวอย่างยิ่งแม้แต่ครอบครัวของป้าลินก็ไม่สามารถต้านทานตระกูลหลักทั้งสี่ตระกูลได้ และจะถูกทำลายลงในไม่กี่นาทีเมื่อเห็นท่าทางหวาดกลัวของ หลิวเมิ่งจางเหยาก็ยิ่งภูมิใจและเยาะเย้ย: "อะไรนะ ตอนนี้คุณรู้ว่าคุณกลัวแล้ว"“ตอนนี้ก็รู้แล้วว่ากลัว ทำไมไม่รีบคุกเข่าลงและโค้งคำนับฉันเพื่อขอโทษ!”เมื่อเห
Latest chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1155
สีหน้าของหนานกงเล่อเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที พร้อมกับถามออกไปอย่างเย็นชาว่า “ประธานเหอ นี่คุณหมายความว่ายังไง คุณเห็นผมเป็นสัตว์ร้ายงั้นเหรอ?”เหอฉุนเปลี่ยนสีหน้า ก่อนจะรีบพูดออกไปว่า “จะเป็นแบบไปได้ยังไงกันคะ คุณชายหนานกงล้อกันเล่นแล้วล่ะค่ะ ก็แค่พวกเฟยเฟยกำลังแต่งตัวกันอยู่ ไม่ค่อยสุภาพสักเท่าไหร่ เลยจะดูไม่เหมาะสม หากจะมีผู้ชายอยู่ในห้องน่ะค่ะ”“งั้นเหรอ เช่นนั้นก็ให้ผมดูหน่อยสิ ว่ามันจะไม่สุภาพสักแค่ไหนกันเชียว” หนานกงเล่อไม่สนใจคำพูดของเหอฉุนเลยแม้แต่น้อย ไม่แม้แต่จะยืนรอที่ประตู เขาเดินตรงเข้าไปทันทีประธานหวังที่เห็นแบบนั้น ก็รีบพูดขึ้นว่า “เช่นนั้นคุณชายหนานกง ผมยังมีธุระที่ต้องไปจัดการ คงไม่อยู่รบกวนแล้วนะครับ”“ไปเถอะ!”หนานกงเล่อไม่หันกลับไปมองด้วยซ้ำ เดินมุ่งตรงเข้าไปข้างในท่าเดียวสีหน้าของเหอฉุนดูไม่ค่อยดีนัก จึงรีบเดินตามไปในทันทีบอดี้การ์ดที่เดินตามหลังเป็นคนปิดประตู ทั้งยังล็อกกลอนจากด้านในอีกต่างหาก ก่อนจะเดินเข้าไปด้านในเมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวจากประตู สีหน้าของเฉินเฟยเฟยและจางผิงก็เปลี่ยนไปทันที เพราะพวกเธอรู้แล้วว่า หนานกงเล่อมาแล้วจริง ๆ ทำไมถึ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1154
“เอ่อคือ มีสิ!” ไป๋หยางพูดอย่างระมัดระวัง “คุณชายหนานกงพยายามตามจีบเฉินเฟยเฟยอยู่หลายครั้ง แต่ก็ถูกเธอปฏิเสธตลอด มันเลยทำให้เขาโกรธมาก ตอนนี้เขาอาจจะกำลังไปที่โรงแรมที่เธอพักอยู่”“แกว่าไงนะ!”สีหน้าของเย่เทียนหยู่มืดมนลงทันทีไป๋หยางตกใจมาก และกลัวว่าเย่เทียนหยู่จะลงมือกับเขาอีก จึงรีบพูดออกไปว่า “ฉัน ฉันจะบอกทุกอย่าง แต่แกห้ามลงมือกับฉันนะ แล้วก็ ทุกสิ่งที่ฉันพูดคือเรื่องจริง ตำแหน่งของโรงแรมก็เป็นฉันที่บอกเขา”“ตอนนี้คุณชายหนานกงก็น่าจะไปถึงโรงแรมแล้ว”ไป๋หยางตกใจอย่างเห็นได้ชัด เขาคิดแค่ว่าต้องล่อให้เย่เทียนหยู่ไปหาหนานกงเล่อให้เร็วที่สุด แต่เขาไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เขาพูดจะทำให้เย่เทียนหยู่โกรธมากแค่ไหนสีหน้าของเย่เทียนหยู่เย็นชาลงทันที แล้วรีบถามออกไปว่า “โรงแรมไหน ห้องอะไร?”ทันทีที่ไป๋หยางได้ยิน เขาก็รีบบอกทันทีโรงแรมนี้อยู่ใกล้กับบริเวณที่เขาอยู่พอดี ห่างออกไปไม่ไกลมากนัก“ทางที่ดีแกก็ภาวนาให้เฉินเฟยเฟยยังคงปลอดภัยอยู่เถอะ เพราะไม่อย่างนั้น แกได้ตายอย่างน่าสังเวชแน่นอน”หลังจากที่เย่เทียนหยู่พูดอย่างเย็นชาจบ ก็ใช้เท้าเตะไปที่ตัวไป๋หยางอย่างแรง เห็นได้ชัดว่าจาก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1153
“แก แกคิดจะทำอะไร?” ไป๋หยางตกใจจนหน้าซีด เขาทั้งกลัวและโกรธในเวลาเดียวกัน“ทำอะไรล่ะ เมื่อกี้ก็บอกแกไปแล้วนี่ แกต้องการชีวิตฉันเลยนะ ฉันแค่ต้องการขาสองข้างของแกก็เท่านั้น ไม่เกินไปหรอกมั้ง?” เย่เทียนหยู่พูดอด้วยน้ำเสียงที่ดูเฉยเมย“ไม่ ไม่ได้นะ!”ไป๋หยางรู้สึกร้อนรน จึงรีบพูดขึ้นว่า “เอางี้นะ ขอแค่แกปล่อยฉันไป เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ได้ เรื่องที่ผ่านไปแล้วฉันก็จะไม่ถือโทษโกรธเคืองอีก”“กลับกัน หากแกลงมือกับฉัน ตระกูลไป๋จะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ แน่ ด้วยความสามารถของตระกูลไปแล้ว ต่อให้แกจะเก่งแค่ไหน แกก็คงจะรักษาชีวิตเอาไว้ไม่ได้อยู่ดี”“นี่แกยังกล้ามาข่มขู่ฉันอยู่อีกเหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ไม่ ไม่ใช่การข่มขู่ แต่เป็นการขอร้อง ขอความเมตตา” เมื่อเห็นท่าทางของเย่เทียนหยู่ ไป๋หยางก็รู้สึกกลัวขึ้นมาจริง ๆ เขาจึงไม่สนใจเรื่องศักดิ์ศรีอีกต่อไปไม่ว่ายังไงก็ต้องหนีจากสถานการณ์ตรงหน้าให้ได้ก่อน รอให้ผ่านวันนี้ไปได้ ตนก็มีอีกเป็นหมื่นวิธีที่จะทำให้อีกฝ่ายตายอย่างน่าสังเวชมากที่สุด“ท่าทีของแกตอนนี้ก็ถือว่าไม่เลว แต่น่าเสียดา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1152
ตอนนี้ถึงทีของเย่เทียนหยู่แสดงสีหน้าดูถูกออกมาแล้ว เขาส่ายหัวพลางพูดขึ้นว่า “ขยะพวกนี้มาจากไหนกัน กล้าดียังไงมาอวดดีต่อหน้าฉัน เบื่อที่จะมีชีวิตอยู่กันแล้วรึไง!”คำพูดนี้ทำให้คนเหล่านั้นโกรธอย่าเห็นได้ชัด แต่ก็กลับไม่กล้าพูดอะไรออกมาเวลาแบบนี้ ใครมันจะกล้าเสนอหน้าออกไปกัน นั่นไม่เท่ากับเป็นการหาเหาใส่หัวหรอกเหรอ?แต่สุดท้ายแล้ว มันก็จะมีคนที่โง่มาก ๆ ชอบทำตัวเสร่อ ไป๋หยางที่โดนชนจนได้รับบาดเจ็บก็พยายามตะเกียกตะกายออกมา แล้วพูดด้วยความโกรธออกมาว่า “ไอ้หนู แกอย่าได้เหลิงนักนะ!”“แกรู้ไหม ว่าฉันเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับฉัน?”“ก็คุณชายไป๋ไง เมื่อกี้แกก็บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยสีหน้าที่ดูไม่แยแสไป๋หยางหมดคำจะพูด ก่อนจะโต้กลับด้วยความโกรธ “งั้นแกรู้ไหม ว่าเป็นคุณชายไป๋คนไหน รู้ไหมว่าคุณชายไป๋ที่ว่าหมายถึงอะไร มันหมายความว่าฉันคือคุณชายจากตระกูลไป๋ยังไงล่ะ” “......”เย่เทียนหยู่ไม่มีอะไรจะพูด นี่หัวมันโดนชนจนพังไปแล้วเหรอไป๋หยางรู้สึกว่าตนเองอาจจะอธิบายได้ไม่ชัดเจนมากพอ ก่อนจะรีบพูดเสริมอีกว่า “ที่ฉันจะสื่อก็คือ ตระกูลไป๋นั้นไม่ธรรมดา เป็นถึงหนึ่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1151
ผั๊วะ ผั๊วะ......หลังจากที่คนเหล่านั้นเดินล้อมเข้ามาด้วยความดุดัน เสียงดังสนั่นก็เกิดขึ้นในทันทีเมื่อมองอย่างละเอียด ก็พบว่าทั้งหมดคือกลุ่มคนที่พุ่งเข้าไปเพื่อหวังจะล้อมโจมตีเย่เทียนหยู่ พวกเขากลับต้องนอนกองบนพื้นเรียงตัว ได้แต่เอามือกุมหน้าตัวเองเอาไว้ และร้องด้วยความเจ็บปวดที่แท้ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ เย่เทียนหยู่ที่ในมือกำลังถือไม้เอาไว้อยู่นั้น เขาเหวี่ยงมันใส่พวกเขาได้อย่างแม่นยำ จนทำให้พวกเขาล้มลงกันหมด พร้อมกับเสียงร้องโอดโอยที่ดังขึ้นเป็นระนาวบางคนโดนตีจนขาทั้งสองข้างหัก แต่ก็ยังมีบางคนที่โชคดีหน่อย ที่โดนตีขาหักแค่ข้างเดียวในตอนนี้เอง เหล่าลูกน้องต่างก็มองไปทางเย่เทียนหยู่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่มีใครคาดคิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะเก่งกาจขนาดนี้ พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย แทบจะเข้าประชิดตัวเขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำแววตาของไป๋หยางเองก็แสดงความประหลาดใจออกมา แต่ส่วนใหญ่เหมือนจะเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและความโหดเหี้ยมเสียมากกว่า เขาจึงพูดพลางหัวเราะขึ้นว่า “ไอ้หนู คิดไม่ถึงเลยว่าแกจะเก่งกังฟูขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวอวดดีแบบนี้!”“ฉันเนี่ยนะ ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1150
เดี๋ยวนะ หรือว่าจะเกี่ยวกับเรื่องของเทียนเฟิงกรุ๊ปงั้นเหรอ?“ยังจะมัวคิดอยู่อีก!”ไป๋หยางทำหน้านิ่งเฉย ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ช่างเถอะ ในเมื่อฉันเองก็พูดออกไปมากขนาดนี้แล้ว งั้นฉันก็จะช่วยให้แกได้รู้แจ้งขึ้นอีกหน่อยก็แล้วกัน ลองคิดดูสิ ว่าแกเผลอทำอะไรลงไปบ้าง!”“เฉินเฟยเฟยงั้นเหรอ?”จู่ ๆ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง อาจเป็นเรื่องผู้หญิงก็ได้“โอ้ ถือว่าแกยังพอมีสมองอยู่บ้างนิดหน่อย แต่มันก็ช้าไปเสียแล้ว คุณชายหนานกงพูดเอาไว้แล้ว ไม่ว่ายังไงก็ต้องจัดการแกให้ได้ แกไม่เหลือเวลาให้ต้องเสียใจแล้วล่ะ”ไป๋หยางพูดคำสุดท้ายอย่างเย็นชา “ลงมือ!”“ช้าก่อน!”เย่เทียนหยู่บอกให้อีกฝ่ายหยุดอีกครั้ง ในเมื่ออีกฝ่ายบอกข้อมูลกับเขามากมายขนาดนี้ เขาจึงตัดสินใจที่จะให้โอกาสอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน เขาค่อย ๆ เอ่ยปากขึ้นว่า “นี่พวกแกคิดจะจัดการกับฉันเพื่อตระกูลหนานกงจริง ๆ น่ะเหรอ?”“ไร้สาระ ไม่งั้นแกคิดว่าพวกฉันมาทำอะไรที่นี่กันวะ?!”“ฉันคิดว่า ทางที่ดีแกเปลี่ยนใจจะดีกว่านะ เพราะไม่อย่างนั้น ฉันกลัวว่าผลลัพธ์ที่ตามมาอาจจะทำให้พวกแกรับไม่ไหว!” เย่เทียนหยู่ยังคงมีความเมตตาอยู่มาก“ตลกสิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1149
ทันทีที่เดินไปถึงข้างรถ เย่เทียนหยู่ก็สังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ด้านใน การแต่งตัวค่อนข้างประหลาด เสื้อเชิ้ตเปิดออกเล็กน้อย ท่าทางก็ดูหยิ่งยโสไม่เกรงกลัวใคร“ไอ้หนู แกรู้ไหมว่าแกทำผิดพลาดอะไรไป?”ชายหนุ่มที่ว่าคือไป๋หยาง เขามองไปยังเย่เทียนหยู่ และเล่นกับไม้เบสบอลในมือด้วยท่าทางที่ดูชั่วร้าย พร้อมกับถามคำถามออกมา“ไม่รู้”เย่เทียนหยู่ส่ายหัว เขาไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ นั่นแหละ แล้วก็ไม่ได้มีใครบอกเขาด้วย“แกไม่รู้งั้นเหรอ?”“ไอ้หนู แกทำอะไรลงไปบ้าง แกจะบอกว่าไม่รู้เลยงั้นเหรอ?” ชายคนที่เพิ่งพาตัวเย่เทียนหยู่มากล่าวด้วยความโกรธเคือง หากไม่ใช่เพราะยังไม่ได้รับคำสั่งจากคุณชายไป๋ เขาคงจะลงมือไปนานแล้วเย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว ก่อนจะพูดอย่างเย็นชาขึ้นว่า “มีอะไรก็เชิญพูดมาตรง ๆ เถอะ ฉันไม่ได้มีเวลามามัวไร้สาระกับพวกแกมากขนาดนั้น!”“โอ้ ไอ้เด็กนี่ยังทำตัวหยิ่งอีกด้วย”ชายหนุ่มโกรธจัด ขณะที่เขาเตรียมจะลงมือแต่คุณชายไป๋ก็ได้โบกมือไปมา และพูดเยาะเย้ยขึ้นว่า “ดูสีหน้าท่าทางของไอ้เด็กนี่สิ เกรงว่ามันคงจะไม่รู้จริง ๆ ว่าตัวเองทำอะไรลงไป หรือเผลอไปล่วงเกินใครเขาเข้า”“ก็คงใช่ ถ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1148
หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ปิงเยว่ก็รีบพูดขึ้นทันที “คุณเองก็ไม่เลว คุณสามารถยับยั้งเขตแดนแรงกดดันของฉันได้ในทันที ไม่ทราบว่าพอจะบอกได้ไหม ว่าความแข็งแกร่งของคุณอยู่ในระดับไหน?”ตรงไปตรงมาขนาดนี้เลยเหรอ แน่นอนว่าเย่เทียนหยู่จะไม่บอกเธอ เขายิ้มให้เล็กน้อย ก่อนจะพูดออกไปว่า “ก็แค่เทคนิคเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ได้สำคัญอะไร”ปิงเยว่ที่ได้ยินเช่นนนั้น เธอก็รู้แล้วว่าตนนั้นเดาไม่ผิด ว่ามันเป็นแค่เทคนิคอะไรบางอย่างจริง ๆ ขณะที่เธอกำลังจะพูดในตอนนั้นเอง ก็มีรถสีดำคันหนึ่งวิ่งเข้ามาจอดเทียบข้าง ๆ หน้าต่างรถถูกลดระดับลง เห็นได้ชัดว่ามารับพวกปิงเยว่ทั้งสองคนเธอไม่ได้พูดอะไรอีก ก่อนที่จะรีบขึ้นรถไปพร้อมกับเสี่ยวลู่ขณะที่มองดูทั้งสองคนเดินจากไป สีหน้าของเย่เทียนหยู่ดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่จะกล่าวขึ้นว่า “หลิวหลี ผู้หญิงคนนั้นไม่ธรรมดา ส่งคนไปตรวจสอบพวกเขาหน่อย ดูว่าพวกเธอกำลังทำอะไรกันแน่”“อืม!”“ฉันส่งคนไปตรวจสอบเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ” จูเก่อหลิวหลียกโทรศัพท์ขึ้นมา ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอยังได้ทำการแอบถ่ายรูปของทั้งสองคนเอาไว้อีกด้วยเย่เทียนหยู่ไม่สามารถหุบยิ้มได้ “คุณนี่ฉ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1147
“จริงสิ สืบเรื่องผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ เขาด้วย ถ้าพวกเธอเป็นคนของเขาจริง ๆ ก็จับพวกเธอมาด้วย” ดวงตาของหนานกงเล่อเต็มไปด้วยความชั่วร้ายแม้จะได้เห็นพวกเธอผ่านแค่ในจอเท่านั้น แต่ก็สามารถเห็นถึงความสมบูรณ์แบบของหญิงสาวทั้งสองได้ ซึ่งก็ใกล้เคียงกับเทพธิดาในใจของเขาอย่างเฟยเฟยด้วยเช่นกัน แน่นอน ว่าในใจของเขา ไม่ว่ายังไงเทพธิดาเฟยเฟยก็สมบูรณ์แบบที่สุดสำหรับเขา“ได้ครับ!”ไป๋หยางพยักหน้า แต่ในใจลึก ๆ ของเขากลับแอบหดหู่ เขารู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อได้เห็นสิ่งนี้ เดิมทีเขาตั้งใจจะเก็บเอาไว้เอง แต่คิดไม่ถึงว่าคุณชายหนานกงจะโลภมากขนาดนี้ ถึงกับจะฮุบเอาไว้หมดคนเดียวไม่คิดจะเหลือไว้ให้เขาเลยสักคำแต่ถึงยังไงนั่นก็เป็นคุณชายแห่งตระกูลหนานกง เพราะงั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งเฉินเฟยเฟยไม่รู้เรื่องเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย เธอขยับเข้าไปหาเย่เทียนหยู่ แล้วกระซิบว่า “พี่เย่คะ อีกเดี๋ยวพองานจบ ฉันขอเลี้ยงมื้อดึกพี่นะคะ”เย่เทียนหยู่มองออกว่าเฉินเฟยเฟยคิดยังไงกับตน เขาเลยกลัวว่ามันอาจจะถลำลึกลงไปมากกว่านี้ เขาจึงปฏิเสธออกไปอย่างรวดเร็ว “เอ่อคือ อีกเดี๋ยวฉันยังมีธุระอยู่ เลยไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ ไว
