บทที่ 785

หลิวเมิ่งพูดไม่หยุดตลอดทาง: “พวกคุณสู้ก็สู้นะแต่ต้องระวังตัวกันด้วย อย่าทำเอาบาดเจ็บกันละ โดยเฉพาะหม่าจวิ้น ห้ามทำร้ายพี่เขยฉันนะ”

คำที่เธอพูดทำให้หม่าจวิ้นก็ยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีก

เย่เทียนหยู่ยังสังเกตเห็นว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะพูดแทนเขาครั้งแล้วครั้งเล่าก็จริง แต่กลับเป็นการรดน้ำมันบนกองเพลิง ยิ่งพูดเรื่องยิ่งใหญ่กว่าเดิมตลอด

ในขณะนี้ พวกเขามาถึงสถานที่ซึ่งรกร้างอย่างรวดเร็ว

“คุณแน่ใจเหรอ”

เย่เทียนหยู่พูดเสียงเรียบ

“แน่อยู่แล้ว!” หม่าจวิ้นพูดอย่างมั่นใจ

“งั้นมาเริ่มกันเถอะ”

ทันทีที่เย่เทียนหยู่พูดจบ เขาก็พุ่งเข้าไปยกหมัดขวาขึ้นโจมตี หมัดนี้ดูอ่อนแอราวกับปุยหนุน

ไม่ต้องพูดถึงหม่าจวิ้น แม้แต่หลิวเมิ่งก็ตกตะลึง

หมัดแบบนี้ กังฟูของเขาแข็งแกร่งจริงๆ เหรอ?

"ฮ่าฮ่า ท่าสวยแต่ใช้การไม่ได้!"

“ขยะแบบแก ต่อให้ฉันไม่ขยับ แกก็ทำร้ายฉันไม่ได้แม้แต่มิลเดียว”

หม่าจวิ้นแทบจะระเบิดหัวเราะออกมาทันที

ในเวลานี้ เย่เทียนหยู่เข้าใกล้เขาแล้ว ทว่าจู่ ๆ แรงที่มือขวาของเขากลับเพิ่มขึ้น จากนั้นก็โจมตีอย่างแรงในทันที โดยเลือกโจมตีจุดสำคัญของอีกฝ่าย

หม่าจวิ้นตั้งท่าจะลงมือบดขยี้อีกฝ่าย แต่ไม่คิด