บทที่ 497

เมื่อเห็นท่าทางเห็นด้วยของทุกคน ติงอิ่งก็ขมวดคิ้ว เธอแอบรู้สึกอยู่เสมอว่าเรื่องนี้มีบางอย่างไม่ธรรมดา

โดยเฉพาะตอนที่เธอได้ยินเฉินเค่อซินบอกว่าเย่เทียนหยู่มีความสามารถมากอยู่หลายครั้ง ยิ่งกว่านั้น เธอรู้จักเฉินเค่อซินดีว่าเธอไม่เคยโกหก

แต่หลี่ว์เหมิงไม่รู้สึกตัว เพราะว่าเธอได้รับการสนับสนุนจากทุกคน

เธอยิ่งเย่อหยิ่งหนักกว่าเก่า “แต่ว่า เย่เทียนหยู่ ดวงของแกจบแค่ตรงนี้แหละ แกกล้าทำร้ายแฟนของฉัน ฉันจะทำให้แกต้องชดใช้แน่”

เย่เทียนหยู่ตกใจเล็กน้อย และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ไม่เฉพาะแค่ความโง่เขลา แต่ยังหัวเราะเพราะการเปลี่ยนสีของพวกเขาช่างฉับไว

เมื่อครู่ตอนที่เขาเห็นหลี่ว์เหมิง ผู้หญิงคนหนึ่งคุกเข่าลงอย่างน่าเวทนา เขายังแอบรู้สึกเห็นอกเห็นใจอยู่เล็กน้อย ตอนนี้มาคิดดูแล้ว เขายังมีเมตตาเกินไป

เฉินเค่อซินยิ่งโมโหมากกว่าเก่า เสียใจที่เมื่อกี้เกือบจะปล่อยเธอไปอยู่แล้ว ก่อนจะพูดด้วยความโกรธ “ใครที่ต้องชดใช้ยังไม่แน่ จะมาบอกว่าตระกูลซูออกหน้า พวกคุณรู้รึไงว่าเวลานายน้อยคนรองตระกูลซูเจอพี่เย่เป็นบังไง?”

“นายน้อยคนรองตระกูลซู?”

“เธอหมายถึง ซูเหวินฮวา นายน้อยของตระกูลซูเหรอ?”

“ใช่ เขานั่นละ