Share

บทที่ 496

เฉินเค่อซินรู้สึกสงสารเล็กน้อย แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่หลี่ว์เหมิงทำในอดีต เธอก็พูดว่า “เธอก็รู้เหรอว่าเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน แล้วเธอเคยทำอะไรที่เพื่อนร่วมชั้นควรทำบ้าง”

“ขอแค่เธอบอกเรื่องที่เคยช่วยฉันไว้ได้สักเรื่อง ฉันก็จะช่วยเธอ”

หลี่ว์เหมิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เธอใช้สมองอย่างหนักเพื่อคิด แต่สุดท้ายคิดไปมากมายก็ล้วนมีแต่เรื่องที่เธอทำร้ายเฉินเค่อซินกับเรื่องที่คอยก่นด่าและดูถูกเธอ

ไม่มีสักเรื่องเลยจริง ๆ แม้แต่เรื่องซื้อข้าวเช้าก็ยังไม่มี

ฉันรู้สึกสิ้นหวังมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งฉันคิดถึงเรื่องนี้มากขึ้น

หลังจากที่หลี่ว์เหมิงหมดหวัง เธอก็คุกเข่าลงและร้องขอความเมตตา “เค่อซิน ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว ฉันเคยเป็นนังคนสารเลวมาก่อน ฉันสมควรตาย ขอร้องล่ะให้โอกาสฉันอีกครั้งเถอะนะ”

“ขอแค่พวกคุณช่วยฉันได้ ฉันจะให้เงินพวกคุณได้ ห้าแสนบาท หรือถ้าห้าแสนไม่พอก็หนึ่งล้าน เอาอย่างนี้ดีไหม ห้าล้าน ฉันให้ได้มากแค่นั้นแล้ว”

ภาพเบื้องหน้านี้ทำให้ทุกคนมึนงงเล็กน้อย

แต่มันไม่ใช่กงการของพวกเขา เพราะงั้นถึงไม่มีใครพูดอะไรเลย

น่าเสียดายที่เย่เทียนหยู่ส่ายหน้า ก่อนจะเอ่ยปากเสียงเรียบ “ผมไม่ขาดเงินแค่ห้าล้านน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (2)
goodnovel comment avatar
Teerapat
น่าจะแจ้งว่าแต่ละเรื่องมีกี่ตอน และปล่อยจำนวนตอนต่อวันน้อยมาก
goodnovel comment avatar
Nantaphum Patcharthadakul
วนแต่แบบเดิมๆ เริ่มจะน่าเบื่อ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status