Share

บทที่ 405

เย่เทียนหยู่ที่ได้ฟังแบบนั้นไม่ได้รู้สึกโกรธเคือง หรือกระทั่งหัวเราะออกมา “ฮ่า ๆ อย่าพูดจาแข็งกระด้างแบบนั้นสิ ก็แค่เงินไม่ใช่เหรอ เรื่องง่าย ๆ น่ะ”

“ต้องอย่างนั้นสิ!”

“ถ้าพวกคุณพูดแบบนี้แต่แรก เราจะทะเลาะกันมานานขนาดนี้ไปทำไม ถ้ายังเถียงกันต่อไป อีกพักเอาไปโพสต์บนโซเชียล เกรงว่าคำด่าที่พวกคุณเพิ่งพิสูจน์ความจริงกันไปคงเปล่าประโยชน์”

ใบหน้าของชายคนนั้นเผยความยินดี และเอ่ยวาจาข่มขู่อย่างไม่สะทกสะท้าน

นักข่าวคนที่เป็นเพื่อนเขานี่พึ่งพาได้จริง ๆ แค่กุศโลบายเดียวก็จัดการอีกฝ่ายได้

เย่เทียนหยู่ยังคงไร้ซึ่งความไม่พอใจ เขายิ้มเล็กน้อยพร้อมพูดว่า “ใช่แล้วล่ะ ที่พี่ชายคนนี้พูดมันก็ถูก ผมน่ะเห็นด้วยสุด ๆ”

แต่ในตอนนี้เอง มือถือของเขาก็ดังขึ้น เพราะคนที่เขาพามาได้มาถึงหน้าห้องประชุมแล้ว

เขาสั่งให้นำตัวเข้ามาทันที ในขณะเดียวกันก็ปิดกั้นไม่ให้บุคคลภายนอกเข้าใกล้

หลังจากวางสาย เย่เทียนหยู่ก็พูดพร้อมรอยยิ้มว่า “พวกคุณรอก่อนนะ ผมมีเรื่องต้องจัดการนิดหน่อย อีกพักผมจะมาจัดการเงินชดเชยของพวกคุณ”

ทันทีที่เขาพูดจบ ชายหลายคนในชุดเสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาวสีดำก็ปรากฏตัวที่ประตู และพวกเขายังพาคนเข้ามายั
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status