บทที่ 412

“ไม่ใช่สักหน่อย พี่เย่ยืนอยู่ตรงนั้นเด่นอย่างกับแกนโลกเลยล่ะ!”

“แค่แกนโลกเองเหรอ ทำไมไม่ใช่ใจกลางจักรวาล”

เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าและโต้กลับ: “อีกอย่างนะ งานวันนี้ประธานหลินจัดการทุกอย่างออกมาได้ยอดเยี่ยม ประธานหลินของพวกคุณต่างหากหล่อสุด ๆ !”

“ประธานหลินเป็นคนที่ยอดเยี่ยมเสมอ วางแผนมองการไกลเอาชนะศัตรู”

“แต่ว่า ก็อาศัยพี่เย่ที่ดำเนินการได้ดีด้วยนะคะ คุณอาจไม่รู้ว่าในเวลานั้นเราทุกคนต่างกินคิดกันว่าบริษัทถึงคราวจบสูญแล้ว”

หลิวสุ่ยอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างตื่นเต้น: “แต่ด้วยการปรากฏตัวของพี่เย่ ทุกอย่างก็พลิกผันไปหมด ตอนนี้ไม่เพียงแต่วิกฤตจะได้รับการแก้ไขแล้ว แต่ยังรู้สึกเหมือนบริษัทได้ก้าวไปสู่ระดับที่สูงขึ้น”

“เลิกรู้สึกซะ แค่ทำงานหนักให้บรรลุผลก็พอแล้ว”

เย่เทียนหยู่ส่ายหน้า ก่อนจะไล่พวกเขาออกไป แล้วกลับไปที่สำนักงาน

หลังจากนั่งสักพัก เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

เขาคิดว่าเป็นหลิวสุ่ย เขาจึงมองดูโทรศัพท์แล้วพูดว่า “เข้ามา”

แน่นอนว่าที่ประตูไม่ใช่หลิวสุ่ยแต่เป็นจางเหยียน เมื่อเธอเข้ามา เธอเห็นเย่เทียนหยู่กำลังดูโทรศัพท์มือถือของเขา เธอปิดประตูเบา ๆ แม้จะตั้งใจล็อคไว้แล้วจึงเดินไป

เย่เทียน