เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 286
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 287
ดวงตาของหลินหว่านหรูเป็นประกายขึ้น รีบให้เย่เทียนหยู่มอบสัญญามาผู้นำอาวุโสหลายคนผลัดกันดู วิธีการก็คล้ายกับของเหม่ยหรงหรง สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือ โอนเงินเข้าหรือยังเย่เทียนหยู่ยิ้มเล็กน้อย และกล่าวว่า “ หัวหน้าทีมเหม่ย ไม่ว่าจะพูดยังไง คุณและหัวหน้าทีมหลี่คือหัวกะทิของบริษัท บริษัทสูญเสียใครสักคน ก็เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ ”“คุณต้องการบอกอะไร？” เหม่ยหรงหรงถามอย่างเย็นชา“ที่ฉันหมายถึงคือ งั้นก็เอาแบบนี้ ให้มันเสมอกัน แบบนี้ ก็ไม่มีใครต้องจากไป และเราก็จะยังคงเป็นเพื่อนร่วมงานที่รักใคร่กัน”เย่เทียนหยู่อธิบายด้วยรอยยิ้มทุกคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ไม่มีใครคาดคิดว่า เย่เทียนหยู่จะพูดแบบนี้ในเวลานี้หลินหว่านหรูฟังจบก็ตกใจเล็กน้อย และแอบยิ้มอย่างขมขื่น เย่เทียนหยู่คงรู้เกี่ยวกับกลยุทธ์อุบายเมืองร้างสินะกลัวว่านี่เป็นสัญญาปลอม หรือเป็นสัญญาที่ยังไม่ทำการโอนเงินมาเธอคิดแบบนี้ และเหม่ยหรงหรงก็คิดเรื่องนี้ในตอนแรก คิดอีกว่าคนในแผนกการเงินของตัวเองตรวจสอบว่าไม่ได้รับเงินในช่วงสองวันที่ผ่านมาเหม่ยหรงหรงมั่นใจทันที และพูดด้วยรอยยิ้ม “เย่เทียนหยู่ ถ้าคุณไม่พูดคำที่ฟังดูสูงส่งขนาดน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 288
ท้ายที่สุด ถ้าอยากทำให้ตำแหน่งของหลี่ว์ซิงเหอสั่นคลอนนั้น ยากจริงๆ ไม่มีทางจะแทนที่เขาได้ขณะที่หลี่ซิงเหอพูด หลายคนก็พูดทันทีว่า “ใช่ เสียเวลาไปมากแล้วกับเรื่องไร้สาระ เย่เทียนหยู่หากคุณมีหลักฐานว่าได้รับเงินก็เอาออกมาให้เร็วที่สุด ไม่งั้น ก็แค่ยอมรับว่าแพ้ซะ”เมื่อได้ยินการสนับสนุนของทุกคน เหม่ยหรงหรงก็ได้ใจ มองไปที่เย่เทียนหยู่ด้วยสายตาเย่อหยิ่งของผู้ชนะหวังซินรู้สึกตื่นเต้นมาก ครั้งนี้ตัวเองได้ตามคนที่ทำถูกต้องแล้ว ในไม่ช้าก็จะเข้ามาแทนที่ตำแหน่งของหลี่ซินเยว่ และนั่งแท่นหัวหน้าทีมได้เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว หลินหว่านหรู หลิวเหวินกับหลี่ซินเยว่เกือบจะแพ้ด้วยความสิ้นหวังแต่ในขณะนี้ เย่เทียนหยู่พูดอย่างใจเย็น “ เอาล่ะ ในเมื่อทุกคนยังเชื่อว่าผู้ชนะถูกกำหนดไว้แล้ว ไม่ใช้อารมณ์ส่วนตัว ไม่นานต้องมีคนถูกไล่ออก งั้นเรามาตัดสินผู้ชนะกัน”“ผู้จัดการจง รบกวนคุณบอกทุกคนด้วย”ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ทุกคนก็ตกตะลึงอีกครั้ง ไม่ได้โอนเงินจริงๆ และผู้จัดการจงก็รู้เรื่องนี้ล่วงหน้าด้วย ไม่งั้นเขาพูดแบบนี้ทำไมในขณะนี้ สายตาของทุกคนมองข้ามไปจงหยุนพยักหน้า คิดว่าเย่เทียนยวี่เคยสารภาพกับเขาม
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 289
หลิวเหวินทั้งประหลาดใจ และตกใจยิ่งกว่าเดิมเธอคิดไม่ถึงเลยว่า คนไร้ประโยชน์ที่เข้ามาแถมโดนดูถูกคนนี้ จะมีทักษะขนาดนี้เลยครั้งนี้ ขึ้นอยู่กับเขาจริงๆในตอนนี้ ดูเหมือนเธอจะเข้าใจการจัดการของประธานหลินแล้วหากเธอตัดสินถูกต้อง เย่เทียนหยู่อาจเป็นคนที่ประธานหลินจัดหาให้เข้ามาจัดการกับคนของตระกูลหลู่ ไม่งั้น จะไม่สามารถอธิบายเรื่องต่อเนื่องล่าสุดได้แม้ว่าเธอจะคิดผิด แต่หลินหว่านหรูก็แค่อยากให้เย่เทียนหยู่ได้รับการฝึกฝน เพื่อที่จะได้มีชีวิตต่อไปหลังจากหย่าร้าง แต่เย่เทียนหยู่ก็มีเป้าหมายนี้อยู่ดังนั้นจึงเดาถูกโดยไม่ได้ตั้งใจแต่เหม่ยหรงหรงเป็นคนสนิทของเขา ดังนั้นแล้วหลี่ว์ซิงเหอจึงไม่ยอมแพ้ง่ายๆ และต้องออกปากปกป้องเธอเย่เทียนหยู่สังเกตเห็นหน้าตาของเขา และพูดทันทีว่า “เอาล่ะ ตอนนี้ผลลัพธ์ก็ชัดเจนมาก ตอนนี้ฉันต้องการยกเลิกการแข่งขัน แต่พูดแล้วก็พูด ไม่ว่าอย่างไร หัวหน้าทีมเหม่ยก็ปฏิเสธที่จะเห็นด้วย”“ยิ่งกว่านั้น หัวหน้าก็ปฏิเสธ และยืนกรานว่าจะต้องให้คนหนึ่งออกไป น่าเสียดายคนที่มีความสามารถอย่างหัวหน้าทีมเหม่ย”“แต่ เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าไม่มีทางที่จะย้อนกลับไป ไม่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 290
เมื่อหลี่ซิงเหอได้ยิน เขาก็ตะคอกอย่างเย็นชา และพูดว่า “พูดไร้สาระอะไร หัวหน้าฝ่ายขายคือผู้นำของบริษัท คุณซึ่งเป็นพนักงานขายธรรมดาๆ จะแต่งตั้งตามใจตัวเองได้อย่างไร หากเป็นแบบนี้มันจะไม่วุ่นวายเหรอ”“แต่เรื่องนี้มีการตกลงกันมาก่อนแล้ว ทั้งสองฝ่ายก็รับปากแล้ว” เย่เทียนหยู่ตอบ“สัญญาอะไร พวกคุณสองฝ่ายรับปากกัน หัวหน้าพวกเราเห็นด้วยหรือยัง? ตำแหน่งหัวหน้าทีม ไม่ใช่พวกคุณจะตั้งกันตามใจได้” หลี่ซิงเหอแย้งตอบ“แต่ตอนนี้ เย่เทียนหยู่ยังเอ่ยถึงข้อเรียกร้องนี้ ผู้นำทุกท่านก็ไม่คัดค้าน” หลี่ซินเยว่อดไม่ได้ที่จะช่วย“ใช่ ฉันไม่ได้สนใจ ถ้าฉันฟังแล้ว จะปฎิเสธแน่นอน ตำแหน่งหัวหน้าทีมนั้นไม่ธรรมดา ต้องปรึกษากับฝ่ายธุรการและฝ่ายขายเท่านั้น ถึงจะตัดสินใจได้”หลี่ซิงเหอทำเสียงหึ ตอบว่า “พูดถึงตำแหน่งหัวหน้าทีม ยังมีเรื่องที่ต้องพูดอีกเรื่อง คุณชื่อเย่เทียนหยู่ใช่ไหม เข้าทำงานบริษัทตอนไหน ผ่านการสอบข้อเขียนและสอบสัมภาษณ์ไหม？”เย่เทียนคนนี้ ทำลายเรื่องดีๆของเขาไปหมด งั้นก็ไสหัวออกไปจากบริษัทเถอะตอนนี้เขาไม่เพียงแต่รู้ว่าเย่เทียนหยู่ผ่านเข้ามาผ่านทางความสัมพันธ์ แต่แรกเริ่มก็ไม่ได้สนใจผู้ชายตัวเล็กๆเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 291
ทันทีที่คำพูดเหล่านั้นหลุดออกมา สีหน้าของหลินหว่านหรูและหลิวเหวินก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย โดยเฉพาะหลินหว่านหรู เธอรู้ดีว่า เย่เทียนหยู่ไม่ได้มีวุฒิการศึกษาอะไรทั้งนั้น เขาก็แค่ชาวป่าชาวดอยคนหนึ่งที่ลงมาจากภูเขา จะไปมีภูมิความรู้แบบนั้นได้ยังไง หลี่ซิงเหอที่รู้จักคุ้นเคยกับทั้งสองคนเป็นอย่างดี เมื่อเห็นท่าทีการแสดงออกของทั้งคู่ ในใจก็แอบรู้สึกพึงพอใจอยู่ไม่น้อย ในเมื่อคุณตัดลูกน้องที่มีความสามารถมากที่สุดของฉันไป วันนี้ก็อย่าหวังเลยว่าเขาจะได้อยู่อย่างสงบสุข ที่สำคัญที่สุด เขาอยากจะใช้โอกาสนี้ดึงหลิวเหวินให้เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ถ้าหากสามารถคว้าตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายขายได้ ถึงจะเสียเหม่ยหรงหรงไปสักคนก็ไม่เป็นไร ขณะเดียวกันเหม่ยหรงหรงพร้อมกับอีกสองคนยังไม่ได้ออกไปจากตรงนั้น ทันทีที่คนหมดสภาพอย่างพวกเขาได้ยินอย่างนั้น ก็รู้สึกมีเรี่ยวมีแรงขึ้นมาอีกครั้ง เพราะการได้เห็นความโชคร้ายของเย่เทียนหยู่นั้น ทำให้พวกเขารู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก “ประธานหลิว ทำไมคุณถึงเงียบไปล่ะ อย่าบอกนะว่าเขาไม่เคยเรียนมหาวิทยาลัยมาก่อนเลยน่ะ?”หลี่ซิงเหอจงใจถามขึ้นหลังจากที่เขาพูดออกมาแบบนั้น
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 292
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา เห็นได้ชัดเลยว่าเขาพยายามที่จะดึงหลิวเหวินให้เข้ามามีส่วนร่วมด้วย สิ่งนี้ทำให้สีหน้าของหลินหว่านหรูเปลี่ยนไปทันที หลิวเหวินเป็นถึงหุ้นส่วนที่มีอำนาจในการตัดสินใจมากที่สุดในบริษัทของเธอหากเกิดเรื่องขึ้นกับหลิวเหวิน สำหรับเธอแล้วนั่นจะเป็นปัญหาใหญ่ที่กระทบเธอไปด้วยอย่างแน่นอน หลี่ซินเยว่และคนอื่น ๆ ก็ยิ่งรู้สึกกังวลมากขึ้นเย่เทียนหยู่หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “ประธานหลี่เก่งจริง ๆ พูดเพียงสองสามประโยคก็สามารถสาดน้ำสกปรกใส่ประธานหลิวได้แล้ว ทำไม คุณถึงอยากจะดึงประธานหลิวลงมาเกี่ยวข้องด้วยมากขนาดนั้น?” “เหลวไหลไร้สาระ ประธานหลิวเป็นเสาหลักของบริษัทเรา และได้ช่วยเหลือบริษัทไว้ตั้งมากมาย ฉันจะไปคิดแบบนั้นได้ยังไง?” หลี่ซิงเหอกล่าวท้วง “ถ้าอย่างนั้น ในเมื่อประธานหลิวมีผลงานโดดเด่นขนาดนี้ ต่อไปไม่ว่าฉันจะทำอะไร ก็คงจะไม่ไปสร้างปัญหาให้กับประธานหลิวสินะ?”หลี่ซิงเหออ้ำอึ้งไปพักหนึ่ง เขาตระหนักได้ว่าตัวเองถูกดึงเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยแล้ว ก่อนจะพูดเสียงขรึม “หยุดพูดเรื่องไร้สาระ แล้วรีบอธิบายเรื่องของคุณมาได้แล้ว” “ถ้าหากว่าประธานหลิวมีพฤติกรรมที่ไม
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 293
หลังจากที่หลี่ซิงเหอคิดตามทันทั้งหมดแล้ว ภายในใจก็โกรธจัด เขาคิดไม่ถึงเลยว่า คนไร้ค่าที่เขาดูถูกนั้น จะสร้างความอันตรายให้เขาได้มากถึงเพียงนี้ ในทางตรงกันข้าม สายตาที่หลิวเหวินมองไปยังเย่เทียนหยู่กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกชื่นชม และก็ตกตะลึงมากเช่นกัน เธอคิดว่า นี่จะต้องเป็นกับดักที่เย่เทียนหยู่ได้วางแผนไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ความคิดแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปจะทำได้อย่างแน่นอนแต่ถึงจะเป็นแบบนี้แล้ว ก็ยังติดปัญหาพื้นฐานอยู่ นั่นก็คือเย่เทียนหยู่จะเข้ามาในบริษัทได้ยังไง หากไม่จัดการให้ดี วิกฤติก็จะยังคงอยู่แน่นอนว่า หลี่ซิงเหอต้องอดทนอดกลั้นต่อความอยากที่จะฆ่าเย่เทียนหยู่ให้ตายเอาไว้อย่างมาก เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “เย่เทียนหยู่ พูดมาซะมากมายก่ายกอง คุณยังไม่ได้บอกเลยว่าคุณมีประสบการณ์อะไร ที่จะสามารถทำให้ประธานหลิวต้องรับคุณเข้ามาในบริษัท?”เมื่อเย่เทียนหยู่ได้ยิน เขาก็ส่ายหัวและขมวดคิ้ว “ประธานหลี่ หูคุณก็ไม่ได้หนวกนี่ เมื้อกี้ผมบอกไปแล้วว่า ประสบการณ์ของผมมันน่ากลัวเกินไป ไม่สามารถบอกพวกคุณได้”หลี่ซิงเหอได้ยินดังนั้นก็โกรธมาก พร้อมกับพูดออกมาด้วยความโกรธ “เย่เท
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 294
เป็นอย่างนั้นจริง ๆ!หลินหว่านหรูอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาอย่างขมขื่น คิดไม่ถึงว่าเย่เทียนหยู่จะใช้ได้เหมือนกันนะเนี่ย ทำใบรับรองเกียรติยศปลอมเตรียมไว้ก่อนแล้วล่วงหน้า เพียงแต่ว่า ของแบบนี้ตรวจสอบได้ง่ายมากที่ง่ายที่สุด ก็คือสอบถามกับทางมหาวิทยาลัยที่เกี่ยวข้องโดยตรงก็ได้คำตอบชัดเจนแล้วคนอื่น ๆ สีหน้าก็ดูตกใจเช่นกัน คิดไม่ถึงว่าเย่เทียนหยู่จะกล้าทำเรื่องที่โง่เขลาแบบนี้ หลี่ซินเยว่ยิ้มแห้ง ในความเห็นของเธอนั้น เรื่องแบบนี้เย่เทียนหยู่สามารถทำมันออกมาได้อยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนหน้านี้ประธานหลิวก็ได้บอกไปแล้วว่าเขาไม่มีวุฒิการศึกษาหลิวเหวินเองก็ถอนหายใจเช่นกัน ดูท่าคงจะทำอะไรไม่ได้แล้ว แต่เย่เทียนหยู่กลับยิ้มออกมาเบา ๆ และพูดว่า “ใครบอกว่าใบรับรองเกียรติยศของฉันเป็นของปลอมกัน?” “ฉันนี่แหละ!”หลี่ซิงเหอพูดจบ เขาก็หัวเราะออกมาเสียงดัง พร้อมกับพูดว่า “ถ้าหากว่าคุณหาประเทศอื่น เช่นที่ไหนสักแห่งในแอฟริกา แล้วเลือกมหาวิทยาลัยปลอมที่ชื่อใกล้เคียงกันฉันก็คงจะตรวจสอบได้ยาก” “แต่นี่คุณโง่มากจริง ๆ ที่ทำใบประกาศนียบัตรศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัยเอ คุณคิดว่าพวกเราทุกคนปัญญ
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1165
เมื่อมองไปยังสายตาที่เย็นชาและเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าของเย่เทียนหยู่ หนานกงเล่อก็รู้สึกว่าตนอาจจะตัดสินใจผิดไป ไอ้เด็กนี่อาจจะไม่ต้องการเจรจากับเขาจริง ๆเขาต้องการที่จะทำลายไอ้นั่นของตนจริง ๆแม้ไอ้นั่นของเขาที่อยู่หว่างขาจะสั้นและไม่มีประโยชน์ และมักจะต้องพึ่งยาอยู่เสมอแต่อย่างน้อยก็ยังใช้การได้อยู่ จะให้มันหายไปไม่ได้ครั้งนี้หนานกงเล่อตกใจมากจริง ๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความกลัว จนต้องเดินถอยหลัง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “คะ คุณชายเย่ อย่าทำแบบนั้นเลยนะครับ ผมผิดไปแล้ว คุณอยากให้ผมชดใช้ยังไง บอกผมมาได้เลยครับ ขอแค่เป็นสิ่งที่ผมให้ได้ ไม่ว่าอะไรผมก็จะให้คุณทุกอย่าง!”“แกให้ไม่ได้หรอก”เย่เทียนหยู่พูดพลางส่ายหัว“ให้ได้สิครับ ขอแค่คุณเอ่ยออกมา ผมก็ให้ได้ทั้งนั้น” หนานกงเล่อรู้สึกลนลานมากจริง ๆ“ถ้าฉันบอกว่าต้องการทั้งตระกูลหนานกงล่ะ แกให้ได้ไหม?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาพอจะรู้เรื่องที่ตระกูลหนานกงกดดันตระกูลเย่มาอยู่บ้างบวกกับเรื่องที่คนของตระกูลหนานกงเพิ่งจะมาหาเรื่องหลินหว่านหรูไป ตอนนี้ก็มาเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีกสำหรับตระกูลหนานกงแล้ว เย่เทียนหยู่ไม่ได้รู้สึกดีด้ว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1164
บนใบหน้าไม่ได้มีแค่รอยนิ้วมือที่ชัดเจนปรากฏเท่านั้น แต่ยังบวมขึ้นมาอีกด้วยซึ่งแสดงให้เห็นว่าการลงมือครั้งนี้นั้นหนักหนาสาหัสเพียงใดหนานกงเล่อพยายามอดทนต่อความเจ็บปวดที่ใบหน้าอย่างมาก เขาจ้องมองเย่เทียนหยู่ด้วยความโกรธ ไม่ใช่ว่าแกควรจะกลัวตระกูลหนานกง และคิดหาวิธีแกไขปัญหารึไงวะแต่แกกลับลงมือรุนแรงขนาดนี้ แล้วแกจะให้ฉันเจรจากับแกได้ยังไง?สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็คือ เขายังไม่ทันจะยืนขึ้น เย่เทียนหยูก็เดินเข้ามาอีกครั้ง หนานกงเล่อรู้สึกตกใจ ไอ้เด็กนี่มันไม่เล่นตามกฎเลยจริง ๆสีหน้าของเหอฉุนเองก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ในเมื่อต้องการที่จะเจรจา อาจจะต้องมีการข่มขู่กันบ้าง แต่อย่างน้อยก็ต้องมีขอบเขตกันบ้าง เธอคิดว่าเย่เทียนหยู่จะฉลาด และคิดวิธีออกแล้วเสียอีกแต่กลับยังคงเป็นวัยรุ่นเลือดร้อน ยังไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ขนาดนั้นเธออยากที่จะเตือน แต่ก็รู้สึกอายเกินกว่าที่จะพูด เพราะตั้งแต่ที่เธอได้เจอกับเขา เธอยังไม่เคยพูดคุยกับเขาเลยสักประโยค ความสัมพันธ์ก็ยังไม่มี จะให้เธอพูดยังไงแต่หากไม่รีบสอนเด็กหนุ่มคนนี้ล่ะก็ เขาอาจจะเผลอทำเรื่องผิดพลาดก็ได้เมื่อเห็นเย่เทียนหยู่กำลังเดินมา หนานก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1163
เย่เทียนหยู่รู้สึกงงงวยเล็กน้อย ว่าตอนนี้ในหัวเด็กสาวกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ช่างเถอะ ยังไงก็ควรแก้ปัญหาที่อยู่ตรงหน้าก่อน เย่เทียนหยู่มองไปรอบ ๆ ก่อนจะสังเกตเห็นสองสาวที่ถูกมัดอยู่ข้าง ๆ ซึ่งก็คือเหอฉุนและจางผิงเห็นว่าพวกเธอถูกมัดโดยเอามือไขว้หลังเอาไว้อยู่ และปากก็ถูกปิดด้วยเทปกาว พวกเธอจึงไม่สามารถพูดอะไรได้เลยตนเข้ามาก็นานพอสมควร แต่ก็กลับลืมช่วยพวกเธอแก้มัดเสียอย่างนั้น อันที่จริงมันก็ดูไม่ดีสักเท่าไหร่ทันใดนั้น เย่เทียนหยู่ก็สะบัดมือขวา ซึ่งไม่รู้ว่าเขาทำยังไง เชือกที่ผูกมือของทั้งสองสาวก็ขาดออกได้ในทันทีสองสาวดูตกใจเล็กน้อย พวกเธอสัมผัสได้ว่าเชือกมันขาดไปแล้ว ทั้งแม้จะรู้สึกประหลาดใจกับวิธีการอันมหัศจรรย์ของเย่เทียนหยู่ก็ตาม แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแอบบ่นในใจพี่ชาย ในที่สุดคุณก็จำได้เสียที ว่ายังมีพวกเราอยู่ด้วย!พวกเราถูกเชือกมัดเอาไว้อยู่ตลอด แค่จะพูดก็ยังทำไม่ได้ แถมยังต้องมานั่งดูพวกคุณแสดงความรักต่อกันอีกเย่เทียนหยู่เองก็รู้สึกทำตัวไม่ถูกอยู่นิดหน่อยจริง ๆ ก่อนที่จะถามออกไปว่า “พวกคุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”“ไม่เป็นไรค่ะ คุณเย่ พวกเราโอเค ขอบคุณมากนะคะ”จางผิงพูดด้วย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1162
หนานกงเล่อหน้าซีด เขาหยุดเดินแทบจะในทันที และกำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่อีกฝ่ายกลับไม่แม้แต่จะมองเขา เพียงแค่ก้มหน้าปลอบใจเฉินเฟยเฟย “เอาล่ะ พี่เย่มาแล้ว จะไม่เกิดอะไรขึ้นอีกแน่นอน พี่เย่จะเป็นคนจัดการทุกอย่างเอง”“อืม!”หลังจากเวลาผ่านไปสักพัก เฉินเฟยเฟยก็รู้สึกว่าอารมณ์คงที่ขึ้นมาก ถึงได้สังเกตเห็นว่าตนเองยังคงกอดพี่เย่เอาไว้แน่น โดยเฉพาะเสื้อผ้าบางจุดของเธอที่ตอนนี้กำลังเปิดอยู่ จึงทำให้ทั้งสองรู้สึกใกล้ชิดกันกว่าปกติ เธอรู้สึกหน้าแดงจนต้องรีบปล่อยมือออกทันทีถึงแม้ว่าเธออยากที่จะกอดอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิต แต่ก็เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ไม่ค่อยเหมาะสมสักเท่าไหร่แต่ในตอนนี้เอง เฉินเฟยเฟยก็นึกถึงคู่ต่อสู้อย่างหนานกงเล่อ สีหน้าซีดเผือกทันที ก่อนจะพูดด้วยท่าทีตื่นเต้นขึ้นว่า “พี่เย่คะ เขาเป็นถึงคุณชายตระกูลหนานกง มีฐานะที่ไม่ธรรมดา”“พี่รู้”เย่เทียนหยู่ยิ้มพลางพูดออกไปว่า “วางใจเถอะ พี่ไม่กลัวตระกูลหนานกงหรอก”เมื่อคำนี้หลุดออกมา เฉินเฟยเฟยก็รู้สึกงงงวยทันทีพี่เย่เก่งกาจขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ แม้แต่ตระกูลหนานกงก็ยังไม่กลัว หรือเขาแค่พูดปลอบใจตนกันนะหนานกงเล่อยืนอยู่ไม่ไกลจากพวกเข
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1161
จางผิงและเหอฉุนต่างก็มองกันตาค้าง ในสายตาของพวกเธอ พลังของบอดี้การ์ดวัยกลางคนเมื่อสักครู่นี้ ก็ถือว่าน่าตกใจและน่ากลัวมากพอสำหรับพวกเธออยู่แล้วแต่หากไม่มีการเปรียบเทียบก็คงไม่รู้ผลลัพธ์ เมื่อเทียบกับเย่เทียนหยู่แล้ว แทบจะไม่มีค่าอะไรเลยด้วยซ้ำสมแล้วที่เป็นถึงคุณเย่!เขาก็เป็นคนที่หล่อเท่แบบนี้แหละ!เป็นคนที่เก่งกาจมากจริง ๆ!จางผิงรู้สึกตื่นเต้นมาก ครั้งนี้คงรอดแล้วจริง ๆเหอฉุนรู้สึกดีใจที่เย่เทียนหยู่มีความสามารถ แต่ก็กลับไม่ได้มองโลกในแง่ดีเหมือนจางผิง เพราะท้ายที่สุดแล้ว เขาคนนั้นก็เป็นถึงคุณชายรองแห่งตระกูลหนานกง ต่อให้เก่งกาจแค่ไหน เมื่อต้องเผชิญหน้ากับตระกูลหนานกง เขาคงจบไม่สวยแน่ ๆอย่างไรก็ตาม วิกฤตชั่วคราวตอนนี้ก็น่าจะได้รับการแก้ไขแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะรับมือกับวิกฤตที่น่ากลัวหลังจากนี้อย่างไรดีเฉินเฟยเฟยยืนมองทุกอย่างด้วยความงงงวย จนกระทั่งเย่เทียนหยู่ก้าวเท้าเดินตรงมาหาเธอ เธอก็กลับยังคงไม่มีการตอบสนองใด ๆไม่นานหลังจากนั้น เย่เทียนหยู่ก็เดินมาถึงตัวของเฉินเฟยเฟยส่วนหนานกงเล่อ เขาถูกทำให้ตกใจจนต้องยืนอยู่ข้าง ๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ หากเป็นพี่ใหญ่ของเขา บางที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1160
ต้องเข้าใจก่อนว่า ตอนที่เธอคิดจะฆ่าตัวตาย บอดี้การ์ดคนนั้นอยู่ห่างจากเธอมาก แต่ถึงอย่างนั้น บอดี้การ์ดก็ยังคงเป็นคนแรกที่มาถึงตัวเธอ และหยุดเธอเอาไว้ได้ก่อนเห็นได้ชัดว่าบอดี้การ์ดคนนี้มีฝีมือที่แข็งแกร่งมากจริง ๆแต่สีหน้าของเย่เทียนหยู่กลับดูไม่แยแสเลยแม้แต่น้อย ก่อนจะพูดอย่างเย็นชาออกไปว่า “ไสหัวไป!”เหอฉุนและจางผิงรู้สึกงงงวยอยู่นิดหน่อย พวกเธอคิดแค่ว่าต่อให้เขาจะมีอำนาจ หรือมีความกล้าหาญมากแค่ไหน แต่ว่าเขาจะสามารถเอาชนะบอดี้การ์ดที่น่ากลัวคนนั้นได้จริง ๆ น่ะเหรอสีหน้าบอดี้การ์ดวัยกลางคนคนนั้นดูเย็นชา อันที่จริง เขาสัมผัสได้ก่อนแล้ว ว่าตนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่าย แต่ในเมื่อเป็นคำสั่งของคุณชาย เขาจึงไม่สามารถหลีกทางให้ได้“เข้ามาเถอะ ให้ฉันได้เห็นความสามารถของแกหน่อย”บอดี้การ์ดวัยกลางคนคำรามเสียงดัง มือทั้งสองข้างกำหมัดแน่น พลังบนร่างกายเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง เขาถึงกับเป็นฝ่ายที่พุ่งเข้าไปโจมตีเย่เทียนหยู่ก่อนโดยตรงทันใดนั้น สิ่งของในห้องก็เคลื่อนไหวได้ ทั้งที่ไม่มีลมพัด สร้างความน่าเกรงขามและทรงพลังอย่างมากเหล่าหญิงสาวต่างก็รับรู้ได้ถึงความกดดันที่น่ากลัว จากนั้นก็เห็
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1159
หลังจากที่เย่เทียนหยู่พังประตูเข้าไป หนานกงเล่อก็หันไปมองด้วยความโกรธ และเห็นว่าเป็นเย่เทียนหยู่ที่ถีบประตูเข้ามาโดยตรงสำหรับเย่เทียนหยู่ เขาค่อนข้างให้ความสนใจเป็นพิเศษ โดยเฉพาะวันนี้ที่ได้พบเขาบนเวทีไอ้เวรเอ้ย นี่มันไม่เป็นอะไรเลยงั้นเหรอ!แถมยังวิ่งมาที่นี่เพื่อทำลายเรื่องดี ๆ ของตนอีกไอ้สวะไป๋หยางนั่น ไม่ใช่ว่ามันหาคนไปจัดการกับไอ้เด็กนี่แล้วรึไง?เสียงที่เกิดขึ้นค่อนข้างดัง จึงทำให้ทุกคนอดไม่ได้ที่จะหันไปมอง รวมถึงเหอฉุนและจางผิงเองก็ด้วยจางผิงรู้สึกตกใจนิดหน่อย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นความรู้สึกดีใจ และตื่นตัวขึ้นทันทีเขาคือคุณเย่!คุณเย่มาแล้ว!ถึงแม้จะไม่รู้ว่าคุณเย่จะรับมือไหวไหม แต่แค่ได้เห็นว่าเขามา ก็รู้สึกว่าตนมีความหวังขึ้นมาแล้ว อย่างน้อยก็ยังดีกว่าสถานการณ์ในตอนนี้ไม่ใช่รึไงเหอฉุนรู้สึกตกใจเล็กน้อย เธอมองไปยังผู้ชายที่ดูน่ากลัวและดุร้ายที่กำลังยืนอยู่หน้าประตูคนนั้น เธอรู้สึกว่าเขาต่างจากที่เคยเห็นในตอนแรกไปโดยสิ้นเชิงแต่ว่า การที่เขาถึงกับรีบตรงมาที่นี่แบบนี้เขาก็น่าจะได้รับข่าวอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องที่หนานกงเล่อมาที่นี่แน่นอน ไม่เช่นนั้น เขาคงไม่รีบม
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1158
พระเจ้าช่วย หากช้าไปนิดเดียว เกรงว่าเฉินเฟยเฟยอาจจะต้องตายอยู่ที่นี่จริง ๆ แล้วเมื่อเห็นฉากนี้ หนานกงเล่อก็โกรธจัดขึ้นทันที เฉินเฟยเฟยถึงกับเลือกที่จะไม่ยอมแพ้แม้ตนจะต้องตาย จะไม่ให้เขาโกรธได้อย่างไรนี่เขาดูแย่มากขนาดนั้นเลยงั้นเหรอผู้ชายคนนั้นนอกจากหล่อนิดหน่อยแล้ว ยังจะมีอะไรดีอีก?หรือความหล่อมันกินแทนข้าวได้รึไง?หนานกงเล่อโกรธจัด ความบ้าคลั่งเริ่มปรากฏ เขาก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยใบหน้าที่ดูบิดเบี้ยว จับเฉินเฟยเฟยเอาไว้ แล้วพูดด้วยความโกรธออกไปว่า “เฉินเฟยเฟย เธอเกลียดฉันขนาดนี้เลยเหรอ ก็ดี ยิ่งเธอเกลียดฉันมากเท่าไหร่ วันนี้ฉันก็ยิ่งต้องเล่นสนุกกับเธอต่อหน้าทุกคนมากขึ้นเท่านั้น”“ไสหัวออกไปนะ!”เฉินเฟยเฟยเริ่มร้อนรน เธอยกมือขวาขึ้น ตบเข้าที่ใบหน้าของหนานกงเล่ออย่างแรงหนานกงเล่อรู้สึกงงงวยเล็กน้อย เขาไม่ทันได้เตรียมตัวเอาไว้ก่อน คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นแบบนี้ เพราะไม่อย่างนั้น แค่เฉินเฟยเฟยจะแตะต้องเขาได้อย่างไร“เวรเอ้ย แกกล้าตบฉันเหรอ!”หนานกงเล่อโกรธจัดทันที ก่อนที่เขาจะตบกลับไปอย่างแรงด้วยฝ่ามือเพี้ยะ!เสียงใส ๆ ดังก้องขึ้นอีกครั้งหนึ่งเฉินเฟยเฟยถูกตบที่ใบหน้าจนเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1157
ต้องบอกเลยว่า เหอฉุนค่อนข้างฉลาดเลยทีเดียวแต่น่าเสียดาย ที่มันไม่เป็นประโยชน์อะไรเลยหนานกงเล่อดูไม่ตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย สีหน้าของเขาสงบ และดูไม่รีบร้อนแต่อย่างใด เขาพูดพลางหัวเราะเยาะว่า “ร้องไปเถอะ ดูสิ ว่าถ้าร้องจนคอแห้งแล้ว จะมีใครสนใจพวกเธออยู่ไหม!”“ลืมบอกไปเลย ว่าบริเวณรอบ ๆ พวกเธอตอนนี้ไม่มีผู้เช่าคนอื่นอยู่แล้ว ก่อนหน้านี้มีไม่กี่ครอบครัวที่อาศัยอยู่ แต่ก็ถูกไล่ออกไปตั้งแต่ตอนที่คอนเสิร์ตเธอเริ่มแล้ว”ส่วนวิธีการไล่นั้น พวกเขาก็แค่ยัดเงินเล็กน้อยให้กับโรงแรม โรงแรมก็หาข้ออ้างจัดการเรื่องนี้ได้อย่างง่ายดายแล้วเมื่อคำนี้ถูกพูดออกมา สาว ๆ ต่างก็รู้สึกหมดหวังกันอย่างสิ้นเชิงในตอนนี้ จะให้เรียกฟ้า ฟ้าก็คงไม่ตอบ เรียกดิน ดินก็คงไม่สนใจอีกแล้วเมื่อต้องเผชิญหน้ากับบอดี้การ์ดที่มีพลังแข็งแกร่ง สองสาวแทบไม่มีแรงต้านเลยแม้แต่น้อย ในไม่ช้าพวกเธอก็ถูกมัดมือไว้ด้านหลัง พร้อมกับถูกปิดปากด้วยเทปกาวหนานกงเล่อแทบไม่ได้สนใจเสียงตะโกนของพวกเธอเลยด้วยซ้ำ เพราะไม่อย่างนั้น ป่านนี้เขาคงรีบจัดการผู้หญิงสองคนนั้นให้หมดสติไปนานแล้วแต่เขากลับไม่ต้องการที่จะทำแบบนั้น เขาแค่ต้องการให้ผ
