로그인공유
บทที่ 1001
관련 챕터
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1002
“จะให้ทำให้เขากลัวยังไง คนก็ส่งไปแล้ว แต่วรยุทธ์เขาเก่งเกินไป สู้เขาไม่ได้หรอก” คุณปู่ตระกูลหลินส่ายหน้า“นั่นเพราะเรายังไม่ได้ลองส่งคนที่เก่งพอไปต่างหาก เมื่อกี้ฉันได้ยินมาจากเพื่อนว่ามีองค์กรนักฆ่าที่เก่งมาอยู่ที่หนึ่ง” คุณแม่ตระกูลหลินกล่าว“นักฆ่าเหรอ”สีหน้าของคุณปู่ตระกูลหลินเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขามองไปรอบ ๆ แล้วกระซิบว่า “แบบนั้นก็เอาชีวิตเขาน่ะสิ!”“จะคิดมากไปทำไม ทุกอย่างนี่ต้องโทษที่มันหาเรื่องใส่ตัว” แม่ตระกูลหลินพูดด้วยความอำมหิต“ก็ได้ แต่พยายามอย่าฆ่าเขาแล้วกัน ว่าแต่ ไปหาองค์กรไหนมาล่ะ”“พรรคปีศาจ แต่ฉันไม่รู้รายละเอียดหรอกนะคะ รู้แค่ว่าราชาปีศาจผู้นำของพวกเขา มีพลังมหาศาล ขอแค่ให้เงินพวกเขามากพอ ไม่มีใครที่พวกเขากำจัดให้ไม่ได้”“ก็ได้ ทำตามอย่างที่เธอว่าก็แล้วกัน”ปู่ตระกูลหลินตอบอย่างช่วยไม่ได้“โอเค ฉันจะโทรไปตอนนี้ 50 ล้าน รับรองคืนนี้เขาไม่รอดแน่”แม่ตระกูลหลินทำตามที่บอกแล้วรีบโทรไปเพื่อยุ่งในเวลาเดียวกัน หวงหงเจี้ยนพูดด้วยสีหน้าตกตะลึง "นี่คุณพูดจริงหรือเปล่า คุณเย่มาที่เมืองเทียนไห่เป็นการส่วนตัวและไปหาตระกูลหลิน"“มันควรจะเป็นความจริง ฉันเกรงว่าเขามาถ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1003
“เกิดเรื่องอะไร” เย่เทียนหยู่ถาม“เทพสงครามพยัคฆ์ขาวแห่งตระกูลเย่ถูกซุ่มโจมตีนอกอาณาเขตและเสียชีวิตในสนามรบครับ”เย่เทียนหยู่ตกใจเล็กน้อย ในสายตาของเขา เทพสงครามพยัคฆ์ขาวเป็นหนึ่งในสี่เทพแห่งสงครามของอาณาจักรมังกร และความแข็งแกร่งของเขาก็เกือบจะถึงปรมาจารย์ขั้นสูงสุดแล้ว “ยืนยันแล้วเหรอ” เขาถาม“ยืนยันแล้วครับ”“ใครเป็นคนทำ”“ตอนนี้ยังไม่ทราบแน่ชัดครับ เบื้องบนกำลังโกรธกันมาก มีคำสั่งให้ท่านชิงหลงสอบสวนอย่างละเอียด และยังให้เขาตามเอาเรื่องถึงที่สุดด้วย!”“นั่นสินะ เทพสงครามพยัคฆ์ขาวตายไปทั้งคนไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ ไม่เพียงแต่อาณาจักรมังกรจะสูญเสียพลังต่อสู้ไป แต่ที่สำคัญไปกว่านั้น คือนี่เป็นสัญญาณของการดูถูกอาณาจักรมังกร” เย่เทียนหยู่ถอนหายใจเล็กน้อยแม้ใจของเขาจะโกรธตระกูลเย่มาก เพราะถึงยังไง คนที่ตามฆ่าเขามีความเป็นไปได้มากว่าจะเป็นคนของตระกูลเย่ แต่มันก็ยังไม่ถูกยืนยันโดยสมบูรณ์มีเพียงการค้นหาแม่เท่านั้นที่เราจะสามารถเข้าใจต้นตอของทุกสิ่งได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เหตุใดพวกเขาจึงออกจากตระกูลเย่ และเหตุใดพ่อของพวกเขาจึงหายตัวไปเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้วกันนะ“ครับ!”“คุณคิดว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1004
“ยัยเด็กโง่ จะร้อนใจทำไม ผมไม่ได้เมินคุณสักหน่อย แค่มือถือบังเอิญแบตหมด นี่ก็เพิ่งชาร์จไปได้นิดหน่อยก็รีบโทรกลับหาคุณไม่ใช่เหรอ”“จริงเหรอ นายไม่โทษฉันเหรอ”“จะโทษคุณทำไม ก็มันไม่ใช่ความผิดของคุณนี่”เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “หยุดคิดมากได้แล้วนะ ขอแค่หัวใจของคุณอยู่กับผม ไม่มีใครแยกเราได้หรอกครับ ไม่ต้องพูดถึงเป็นปัญหาเล็กๆแบบนั้น”“ไม่ว่าเมื่อไหร่ หัวใจของฉันก็จะอยู่กับคุณเสมอ” หลังจากที่หลินว่านหรุพูดจบ เธอก็รู้สึกเขินอายและรู้สึกว่าเธอกระตือรือร้นเกินไป ดังนั้นเธอจึงรีบถามว่า "ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน"“วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่ง คุณตั้งใจจะมาชดเชยให้ผมเหรอ” เย่เทียนหยู่หัวเราะเบา ๆแต่สิ่งที่เย่เทียนหยู่ไม่คาดคิดก็คือหลินว่านหยู่ซึ่งเย็นชาและมีเสน่ห์มาโดยตลอดพูดว่า “พวกเขาไม่ปล่อยฉันไป ไม่อย่างนั้นฉันคงไปหานายตอนนี้แล้วหรอกย่ะ”“แต่ไม่ต้องกังวลนะ ฉันจะอธิบายให้พวกเขาฟังอย่างชัดเจน”“ไม่จำเป็นหรอก เวลาจะพิสูจน์ทุกสิ่ง” เย่เทียนหยู่ส่ายหน้า“ไม่ได้ นายจะปล่อยให้พวกเขาเข้าใจผิดนายไม่ได้”“ถ้างั้นก็ทำตามที่คุณต้องการเถอะ”หลินหว่านหรูวางสายโทรศัพท์ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยคว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1005
พูดถึงคุณแม่ตระกูลหลิน ต้องยอมรับว่าเธอช่างจัดการทุกอย่างได้อย่างมีประสิทธิภาพในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ทุกอย่างก็เสร็จสมบูรณ์และใช้เงินไปเต็ม ๆ 50 ล้าน!แม้แต่ตัวแม่ตระกูลหลินรู้สึกเองก็แอบปวดใจ เพื่อนของเธอบอกว่า แม้เย่เทียนหยู่จะเก่งศิลปะการต่อสู้ แต่ 50 ล้านก็เพียงพอแล้วเพราะยังไงซะ เขาก็แค่คนไร้นามคนหนึ่ง ไม่ใช่คนใหญ่คนโตที่ไหนแต่ทันทีที่พวกเขาเพิ่งเสร็จธุระ ก็มีคนมารายงานว่ามีรถอยู่ข้างนอกหลายคัน และหลายคนก็มาที่ตระกูลหลินเพื่อเข้าเยี่ยมคุณปู่ตระกูลหลินและสมาชิกคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงมีผู้คนมากมายมาเยี่ยมเยียนพวกเขา“เกิดอะไรขึ้น พวกมันเป็นใคร สวะเย่เทียนหยู่นั่นมันส่งคนมาสร้างเรื่องอีกแล้วเหรอ” แม่ตระกูลหลินอดไม่ได้ที่จะก่นด่า“คงเป็นแบบนั้น ไม่รู้เอานักแสดงพวกนี้มาจากไหนนัก แต่ละคนลักษณะท่าทางเหมือนกันไปหมด” พ่อหลินสนับสนุนความคิดของเธอ“ออกไปดูกันก่อน ถ้าไอ้เย่เทียนหยู่นั่นมันสร้างเรื่อง วันนี้ฉันต้องจัดการมันแน่ จะได้ไม่เอาแต่มารบกวนเราแบบนี้ เสนียดจัญไรจริง ๆ เลย”แสงเย็นวาบวาบผ่านดวงตาของปู่ตระกูลหลินกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งเดินออกม
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1006
หลินหงอุทานหลังจากจำทุกอย่างได้ ภาพจำของเขาค่อย ๆ ชัดเจนขึ้นและซ้อนทับกันอย่างรวดเร็ว ใช่แล้ว ชายชราคนนั้นคือผู้นำที่มีสถานะสูงส่งคนหนึ่งหรือว่าเขาเป็นผู้นำตระกูลเย่จริง ๆ!“อะไรนะ!”“พูดจริงรึเปล่า!”ใบหน้าของคุณปู่ตระกูลหลินซีดลงเขาเข้าใจอย่างคลุมเครือว่าเขาอาจทำผิดพลาดอย่างไม่อาจให้อภัยได้ หากตัวตนของอีกฝ่ายเป็นจริง คราวนี้เขาจะทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองจริงๆคุณแม่ตระกูลหลินดูงุนงงและพูดว่า "คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร"“สิบแปดมงกุฏที่เราเพิ่งพูดถึงอาจเป็นคุณปู่ตระกูลเย่ตัวจริงก็ได้” หลินหงพูดพึมพำ“เป็นไปไม่ได้ ถ้าเขาเป็นตัวจริง จะพูดง่ายขนาดนั้นเหรอ” แม่ตระกูลหลินตอบกลับทันที อย่าว่าอย่างนั้นเลย แต่มันดูไม่เหมือนจริงๆหลังจากฟังคำพูดของหลาย ๆ คน ในที่สุด หวงหงเจี้ยนก็เข้าใจเหตุผล ตอนที่คุณปู่ตระกูลเย่มาถึง เขาก็ถูกคนพวกนี้ขับไล่ออกเพราะเข้าใจว่าเป็นพวกต้มตุ๋นแต่ตอนนี้พวกเขาดูเหมือนจะชักจะเริ่มไม่มั่นใจหวงหงเจี้ยนส่ายหน้า เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วหารูปถ่ายบนอินเทอร์เน็ต ก่อนจะยื่นให้แล้วถามว่า “นี่ใช่คือคนที่คุณเพิ่งพบหรือเปล่า”เนื่องจากรูปถ่ายนี้ถ่ายในช่วงไม่กี่ปีท
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1007
เมื่อเห็นใบหน้าของหลายคนซีดเซียวและเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก หวงหงเจี้ยนก็แอบส่ายหน้า เขารู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้คงไม่ทำตั้งแต่แรกประเด็นคือ ดูเหมือนนี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาทำเช่นนี้บางครั้งเขาไม่เข้าใจตระกูลหลินเลยจริงๆ ครั้งสุดท้ายที่ผ่านไปด้วยดีและมีบุคคลสำคัญมากมายมาเยี่ยม แต่สุดท้ายเขาก็ขับรถหมอเย่ออกจากบ้านก่อนเวลาเขายังบังคับให้ลูกสาวหย่ากับหมอเย่ด้วยมาตอนนี้ ผู้อาวุโสแห่งตระกูลเย่มาเยือนที่นี่ด้วยตนเอง แต่พวกเขาก็ขับไล่ผู้อาวุโสออกไปนอกจากนี้ หวงหงเจี้ยนยังแอบมีสังหรณ์ที่น่ากลัวในใจ สงสัยว่าแพทย์เซียนเย่จะมีความสัมพันธ์กับตระกูลเย่แห่งหลงตูแน่ไม่อย่างนั้น เมื่อพิจารณาจากสถานะของคุณเย่ แล้วทำไมเขาถึงมาอยู่ตระกูลหลินด้วยตนเอง และเมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน ตระกูลหลินไม่ได้ให้โชคแก่คุณเย่ แต่พวกเขาก็ยังสบายดีจะเห็นได้ว่าคุณปู่ตระกูลเย่กำลังกลั้นอยู่ซึ่งอาจเพียงเพื่อรักษาหน้าของแพทย์เซียนเย่“ร…รัฐมนตรีหวง คนที่เพิ่งมาที่บ้านตระกูลหลินคือผู้นำตระกูลเย่จริงๆ เหรอ”“แน่นอน ในเมื่อคนที่พวกคุณเลยเจอคือคนบนมือถือของผมก็เป็นเขาไม่ผิดแน่ ผมเอง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1008
เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “เมื่อครู่ตอนคุณปู่ตระกูลเย่มา เขาดูเกรงอกเกรงใจมากเพราะอะไรกัน เห็นชัด ๆ ว่าไม่เกี่ยวกับเราแน่ เขามาหาเย่เทียนหยู่”"ใช่ ๆ เขาบอกว่าเขามาหาเย่เทียนหยู่ แล้วก็ แล้วก็...”เมื่อคุณแม่ตระกูลหลินพูดจบ จู่ๆ ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ และเธอก็ยืนตะลึงงันอยู่กับที่“แล้วก็อะไร”เมื่อเห็นว่าเขายังคงเงียบ พ่อตระกูลหลินอดไม่ได้ที่จะถาทยังไงก็ตาม คุณปู่ตระกูลหลินดูตกใจและพูดด้วยความไม่เชื่อ “ยิ่งกว่านั้น เขาบอกว่าเทียนหยู่เป็นลูกหลานของตระกูลเย่ และเขามาที่นี่เพื่อนำเทียนหยูกลับมาหาตระกูลเย่ หากเป็นกรณีนี้ เทียนหยู่ อาจเป็นหลานชายของตระกูลเย่”“อ่า…”“ไม่จริงหน่า”“เป็นไปได้ยังไง เป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน”คุณแม่ตระกูลหลินตกตะลึงหลังจากที่ปู่ตระกูลหลินพูดจบ เขาก็คิดทบทวน ยิ่งเขาคิดก็ยิ่งมั่นใจ “ใช่ ต้องเป็นเรื่องจริงแน่ พวกแกได้สังเกตรึเปล่า ว่าทำไมผู้อาวุโสตระกูลเย่ต้องนำของขวัญล้ำค่าขนาดนั้นมา นั่นเป็นตัวยาเซียนที่สามารถยืดอายุได้เลยนะ”“นอกจากนี้ เขายังอดกลั้นแม้ว่าเราจะไปไกลเกินไปแล้ว ต้องมีเหตุผลพิเศษมาก ยกเว้นว่าเทียนหยู่เป็นหลานชายของเขา แล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1009
“แล้วคุณปู่เย่และคนอื่นๆ ล่ะ” เย่เทียนหยู่ถาม แม้อีกฝ่ายจะเป็นปู่ของเขา แต่เขาไม่มีความรักใด ๆ ต่อคนในตระกูล มีเพียงแต่ความเหินห่างเท่านั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคิดถึงช่วงเวลาที่พ่อของพวกเขาหายตัวไป และพวกเขาถูกไล่ออกจากตระกูลเย่ หากไม่เป็นเช่นนั้น พวกเขาก็คงไม่ถูกไล่ล่าเป็นระยะทางหลายพันไมล์และเกือบตายหลายครั้ง“ตอนนี้พักอยู่โรงแรมเฮลิออนบนถนนไห่จงครับ!”“พวกเขามาที่นี่เพื่อตามหาผมใช่มั้ย” เย่เทียนหยู่ถาม“ครับ!”เมื่อได้ยินแบบนั้น ดวงตาของเย่เทียนหยู่ก็เกิดความเย็นชาขึ้น ดูเหมือนว่าปู่คนนี้คงจะรู้จักตัวตนของเขาแล้วถึงตั้งใจมาตามหาเขาแบบนี้ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้เตรียมของขวัญมากมายแถมดูตั้งใจยืนหยัดขอโทษเขาเป็นพิเศษ อาจเพราะต้องการให้เขากลับไปช่วยตระกูลเย่ตระกูลเย่ในปัจจุบัน เย่เซวียนถูกปลดและเทพสงครามพยัคฆ์ขาวตาย พวกเขากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่สุ่มเสี่ยงเป็นอย่างมาก ผู้อาวุโสตระกูลเย่ที่อายุถึงคราวเกษียณแล้วเพียงคนเดียวปกครองตระกูลระดับสูงอย่าง 4 ตระกูลมหาอำนาจไม่ได้หรอก หากปราศจากความช่วยเหลือจากภายนอก ความเสื่อมถอยย่อมตามมาเป็นเรื่องไม่อาจเลี่ยงแต่อันที่จริงการอยากให้เข
최신 챕터
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1345
เย่เทียนหยู่รู้สึกทำอะไรไม่ถูก ถ้ารู้แบบนี้ ก็คงไม่ให้พวกเธอสองคนดื่มตั้งแต่แรกในขณะเดียวกันนั้นเอง หลิวซือซือที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็ยกแก้วในมือขึ้น แล้วพูดออกมาว่า “พี่เย่คะ ฉันมีเรื่องหนึ่งที่อยากจะบอกกับพี่มาโดยตลอด แต่ก็กลับไม่มีโอกาสได้พูดมันออกมาเลย”“งั้นก็อย่าพูดเลยจะดีกว่า” เย่เทียนหยู่นึกถึงเรื่องในอดีตของเขากับหลิวซือซือขึ้นมา ก่อนจะคาดเดาได้อย่างคลุมเครือว่าเธอกำลังจะพูดอะไร“ไม่ได้ค่ะ วันนี้ฉันต้องพูดให้ได้!”“ฉันกลัวว่าถ้าผ่านวันนี้ไปแล้ว ฉันไม่มีโอกาสได้พูดมันอีก”หลิวซือซือพูดด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “พี่เย่คะ ฉันชอบพี่ค่ะ ชอบพี่มาตลอด ฉันชอบพี่มากจริง ๆ!”“ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันต้องไปทวงหนี้กับพี่ ฉันก็ถูกความสง่างามและความมั่นคงอันแข็งแกร่งของพี่ดึงดูดไปแล้วค่ะ ต่อมาพี่ก็คอยช่วยฉันเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า นั่นยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหัวใจเต้นแรงมากกว่าเดิม ทำให้ฉันชอบพี่มากขึ้นเรื่อย ๆ”“แต่ก็เหมือนว่าพี่จะไม่เคยสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของฉันเลย หลายครั้งที่ฉันอยากจะรุกเข้าหาพี่แต่ก็ไม่กล้า จนกระทั่งพบว่าพี่กับประธานหลินคบกันอยู่ ฉันถึงได้เข้าใจว่าฉันไม่ใช่อะไรสำหรับพี่เล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1344
แม้จะเป็นเพียงเวลาสั้น ๆ แต่ทั้งสองคนก็ได้ยินเรื่องราวที่เกี่ยวกับไป๋เฉิงกรุ๊ป และความน่ากลัวของแก๊งพยัคฆ์ทมิฬมาไม่น้อย ดังนั้นความหวาดกลัวและความรู้สึกหวั่นเกรงที่มีต่อตระกูลไป๋จึงมาจากใจของพวกเธออย่างแท้จริงสองสาวพูดสลับกันไปมา จนเกิดเป็นเสียงที่ดังอึกทึกขึ้น เย่เทียนหยู่แทบไม่มีโอกาสได้พูดเลยด้วยซ้ำ ในที่สุดเขาก็มีโอกาส เขาจึงพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ พูดจบรึยัง?”สองสาวพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้“พวกเธอฟังฉันนะ พวกเธอวางใจเถอะ แค่ตระกูลไป๋ พวกมันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” เย่เทียนหยู่พูดออกมาตรง ๆ เดิมทีก็คิดจะบอกว่าไป๋เฉิงกรุ๊ปเป็นของตนอยู่หรอก แต่จู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนความคิดถึงอย่างไรตอนนี้ก็อยู่ข้างนอก แถมแก๊งพยัคฆ์ทมิฬและไป๋เฉิงกรุ๊ปเองก็มีชื่อเสียงที่ไม่ดีสักเท่าไหร่คำพูดนี้ แทบจะไม่เห็นตระกูลไป๋อยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย นั่นเป็นถึงหนึ่งในตระกูลที่ทรงพลังที่สุดในเมืองตะวันออกเชียวนะ ในใจของสองสาวจึงรู้สึกไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่พวกเธอมองหน้ากัน ต่างคนต่างก็คิดว่าที่พี่เย่จงใจพูดแบบนี้ก็เพื่อทำให้พวกเธอสบายใจก็เท่านั้น“เอาล่ะ ไม่ต้องสนใจพวกเขาแล้ว ควรกินก็กิน ควรดื่มก็ดื่มเถอะ” ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1343
สีหน้าหลี่ซินเยว่และหลิวซือซือเต็มไปด้วยความรู้สึกทำอะไรไม่ถูก เมื่อกี้ตอนที่พวกเธอนึกถึงความน่ากลัวของตระกูลไป๋ อันที่จริง พวกเธอก็คิดที่จะเตือนเย่เทียนหยู่ไม่ให้ทำร้ายตงซู่อยู่เหมือนกัยแต่เมื่อลองนึกดูอีกที ในสถานการณ์แบบนี้ ด้วยนิสัยของตงซู่ ต่อให้จะหยุดเอาไว้ได้ก็ไม่มีความหมายอยู่ดีเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้ พวกเธอก็ไม่มีทางให้ถอยกลับอีกต่อไปแล้วเป็นอย่างที่คิด เห็นเพียงตงซู่ที่กำลังร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด ขณะเดียวกันเขาก็หันไปจ้องเย่เทียนหยู่ด้วยความเกลียดชัง แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้ไม่สามารถพูดอะไรได้ ยิ่งไม่ควรทำอะไรบุ่มบ่ามด้วยเช่นกันอย่างไรก็ตาม รอจนกว่าตนจะออกไปจากที่นี่ได้เสียก่อน จากนั้นก็จะต้องรายงานเรื่องนี้ให้ไช่เตา คุณชายเตาได้ทราบ พอถึงตอนนั้น ตนจะต้องทำให้ไอ้เด็กนี่อยู่ไม่สู้ตายให้ได้ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็เงียบกริบ ไม่มีใครกล้าส่งเสียงใด ๆ ออกมาเลยแม้แต่น้อย เพราะกลัวว่าจะเผลอทำให้ตัวเองเข้าไปเอี่ยวด้วยใครจะไปคิดล่ะว่า ชายหนุ่มที่ดูสุภาพไม่มีพิษมีภัยข้าง ๆ สาวสวยสองคนนี้จะลงมือได้โหดเหี้ยมมากขนาดนั้น แต่ถึงอย่างไร อีกฝ่ายก็สมควรโดนแล้วแค่เห็นก็รู้เลยว่าไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1342
เมื่อได้ยินคำสั่ง ลูกน้องทั้งสองคนของเขาก็รีบตั้งท่าเตรียมพร้อมขึ้นทันที ก่อนจะเดินตรงไปหาเย่เทียนหยู่ด้วยท่าทางดุดัน งานที่ต้องจัดการกับคนแบบนี้ มันได้กลายเป็นการเสพติดของพวกเขาไปแล้ว อย่างน้อยพวกเขาก็ชอบความรู้สึกแบบนี้เย่เทียนหยู่ส่ายหัว ก่อนจะลุกขึ้นยืน หากไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะทำให้คนอื่นตกใจ ป่านนี้เขาคงจะโบกมือซัดเจ้าพวกนั้นให้กระเด็นไปนานแล้วจากนั้นก็เอาชีวิตของพวกมันมา ณ เดียวนั้นเลย!เมื่อเห็นว่าเย่เทียนหยู่ยังกล้าลุกขึ้นมาพูดท้าทายตนอยู่ ทั้งสองจึงรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของพวกเขากำลังถูกดูหมิ่น นั่นจึงทำให้พวกเขารู้สึกโกรธอย่างมาก ก่อนที่ต่อมาทั้งสองจะเหวี่ยงหมัดออกไปพร้อมกันในทันทีผั๊วะ ผั๊วะ!เกิดเสียงผั๊วะดังขึ้นสองครั้งติด ท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกตกตะลึงของผู้คน เย่เทียนหยู่ใช้ฝ่ามือฟาดพวกเขาจนกระเด็นออกไปก่อนที่ร่างของพวกเขาจะร่วงลงกระแทกพื้นอย่างแรง ร่างกายราวกับกำลังแหลกสลาย รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหวสีหน้าตงซู่ดูตกใจอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าเจ้าเด็กนี่จะรู้วิชากังฟูด้วย เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวหยิ่งยโสแบบนี้ ที่แท้แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1341
หลี่ซินเยว่และหลิวซือซือที่กำลังด่ากันอย่างเมามัน กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจู่ ๆ เสียงของตงซู่จะดังขึ้นมาข้างหู นั่นจึงทำให้พวกเธอรู้สึกตกใจจนต้องหันมองไปตามเสียงในทันทีเป็นตงซู่จริง ๆ ด้วย!นอกจากนี้ ด้านหลังของเขายังมีเหล่าชายฉกรรจ์ที่ดูดุร้ายอยู่อีกด้วย แค่มองก็รู้เลยว่าไม่ใช่คนดีอะไรสีหน้าของพวกเธอซีดเผือดในทันที!ต้องเข้าใจก่อนว่า พวกเธอเตรียมตัววางแผนจะหนีในวันนี้กัน แต่ตอนนี้ตงซู่กลับมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ เป้าหมายของเขาไม่ต้องพูดก็รู้ หรือต่อให้จะเป็นการพบกันโดยบังเอิญ แต่หากได้ยินสิ่งที่พวกเธอเพิ่งจะพูดออกมาเมื่อสักครู่นี้ เกรงว่าคงไม่มีทางปล่อยพวกเธอไปง่าย ๆ แน่เมื่อตงซู่เห็นสีหน้าตกใจของทั้งสอง เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกมาว่า “ด่าสิ ทำไมไม่ด่าต่อแล้วล่ะ นี่พวกเธอคิดว่าฉันไม่รู้อะไรเลยใช่ไหม?”หลี่ซินเยว่ตัวสั่นเล็กน้อย ก่อนจะรีบลุกขึ้น และพูดออกไปว่า “รุ่นพี่เองเหรอคะ พอดีเมื่อกี้ฉันดื่มมากไปน่ะค่ะ เลยไม่รู้ว่าเผลอพูดอะไรไม่ดีออกไปบ้าง อย่าโกรธกันเลยนะคะ”“หลี่ซินเยว่ จริงอยู่ที่ฉันชอบเธอมาก แต่ฉันก็ไม่โง่ขนาดนั้น เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ ว่าพวกเธอเตรียมตัวที่จะหนีในคืนน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1340
หลิวซือซือไม่อยากให้เย่เทียนหยู่รู้เกี่ยวกับปัญหาใหญ่ที่ตนต้องเจอยังไงซะ ตระกูลไป๋ก็เป็นถึงหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองตะวันออก จะล่วงเกินตระกูลไป๋เพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยของตนไม่ได้“ไม่มีจริง ๆ น่ะเหรอ?”เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นว่าเธอมีท่าทีแปลก ๆ เขาจึงพูดขึ้นว่า “หลี่ซิน พวกเธออยู่ด้วยกัน ไหนเธอพูดมาซิ”“ไม่มีอะไรจริง ๆ ค่ะ พี่เย่ ไหนเมื่อกี้พี่บอกว่ามีเรื่องอยากจะถามไงคะ เรื่องอะไรเหรอ?”จู่ ๆ หลี่ซินเยว่ก็รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันทีโดยไม่ทันตั้งตัวเย่เทียนหยู่จึงเข้าใจได้ในทันที ว่าทั้งสองจะต้องมีเรื่องปิดบังตนอยู่แน่นอน แต่ในเมื่อไม่ยอมพูด เขาเองก็ไม่อยากถามให้มากความ แต่ต้องบอกเลยว่า หลี่ซินเยว่คนนี้ค่อนข้างมีทักษะในการเข้าสังคมมากกว่าหลิวซือซือเสียอีกบวกกับที่เธอเคยทำงานเป็นผู้จัดการระดับกลางของหลินซื่อกรุ๊ปมาก่อน ตอนนั้นเธอเองก็ทำได้ไม่เลวเลยทีเดียวไม่แน่ว่าอาจจะพิจารณาให้เธอขึ้นมารับตำแหน่งผู้บริหารเลยก็ได้ หรือถ้าเธอไม่ไหวจริง ๆ ก็ให้รับตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปก็ฟังดูไม่แย่เหมือนกัน แล้วตนก็รับบทบาทท่านประธานไปก็พอ ยังไงซะ บริษัทจะทำกำไรได้หรือไม่ได้ก็ไม่สำคัญอยู่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1339
ไม่นานก็ถึงเวลาเลิกงาน พวกหลี่ซินเยว่ก็พากันเดินทางออกจากบริษัท พวกเธอรู้สึกกังวลอยู่ตลอด เธอกลัวว่าตงซู่จะเล่นตุกติกเพื่อรั้งไม่ให้พวกเธอไปแต่ก็กลับคิดไม่ถึงว่าจะราบรื่นมากขนาดนี้ในตอนนั้นเอง ทั้งคู่ก็ได้รับสายจากเย่เทียนหยู่ หลังจากที่วางสาย หลี่ซินเยว่ก็ถามขึ้นว่า “ซือซือ พวกเราจะกลับไปเก็บของแล้วหนีไปเลย หรือพวกเราจะไปพบกับพี่เย่กันก่อนดี?”หลิวซือซือรู้สึกลังเล หากเป็นคนอื่นเชิญก็คงไม่เป็นไร แต่การที่จะได้ทานข้าวกับพี่เย่สักครั้ง สำหรับเธอนับว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากเธอจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ไม่งั้นเราก็ไปตามนัดกันก่อนดีไหม ถึงยังไงคืนนี้เราก็สามารถไปได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว”“ได้ เอาตามที่เธอว่าเลย”“แต่ว่านะ เรื่องของพวกเรา อย่าได้บอกกับพี่เย่เด็ดขาด”“เข้าใจแล้ว ถึงยังไงที่นี่ก็เป็นเมืองหลวง พี่เย่เองก็ไม่ได้เก่งไปเสียทุกอย่าง พวกเราจะสร้างปัญหาให้เขาไม่ได้” หลี่ซินเยว่เองก็เห็นด้วยอย่างมากทั้งสองตัดสินใจกันอย่างแน่วแน่ ไม่นานพวกเธอก็มองเห็นรถของเย่เทียนหยู่เย่เทียนหยู่เองก็สังเกตเห็นการมาถึงของพวกเธอ ทั้งคู่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว สวมกระโปรงรัดรูปทรงเอ เผ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1338
เขาถึงขั้นกล้าลงมือกับคุณท่านเย่ ที่เป็นถึงพ่อแท้ ๆ ของตัวเอง!อย่าไรก็ตาม ปัจจุบันตระกูลเย่นับว่ากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน และอาจจะล้มได้ทุกเมื่อในเมื่อเป็นแบบนี้ เช่นนั้นก็รออีกสักสองสามวันก็แล้วกัน รอจนกว่าพวกงู แมลง มด หนูโผล่หัวออกมาให้หมดเสียก่อน พอถึงตอนนั้นก็ค่อยจัดการรวดเดียว แล้วค่อยมอบความสดใสให้กับตระกูลเย่อีกครั้งนอกจากนี้ ก็เพื่อที่จะรอดูว่าท่านอาจารย์จะมีการเคลื่อนไหวอะไรรึเปล่า มาถึงตอนนี้ อันที่จริงในใจเขาก็เริ่มรู้สึกสงสัยขึ้นมาบ้างแล้วเช่นกันหลังจากว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงหม่าต้านขึ้นมาได้ เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ที่เพิ่งจะผ่านไป ก็ดูเหมือนว่าหม่าต้านคนนี้จะไม่ใช่คนดีอะไร เขาจึงได้สั่งการให้คนไปตรวจสอบคนผู้นี้ดูสักหน่อยจริงด้วย หลี่ซินเยว่กับหลิวซือซือเองก็ทำงานที่ไป๋เฉิงกรุ๊ปไม่ใช่รึไง เช่นนั้นก็เชิญพวกเธอมาก็ได้นี่ จะได้ให้พวกเธอช่วยอธิบายสถานการณ์ในไปเฉิงกรุ๊ปให้ฟังด้วยเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เย่เทียนหยู่ก็หยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะกดโทรออกหาหลี่ซินเยว่ทันที เดิมทีตั้งใจจะโทรหาหลิวซือซือ แต่เมื่อนึกถึงความรู้สึกของหลิวซือซือที่มีต่อตน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1337
ในใจโจวฉิงรู้สึกสั่นสะท้านอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่ต้นจนจบหม่าต้านก็เผยความรู้สึกหวาดกลัวออกมาไม่หยุด นั่นจึงทำให้เธอรู้สึกตกใจไปชั่วขณะการแสดงออกของหม่าต้านหลังจากนั้น ราวกับคนใกล้ตายที่กำลังร้องขอชีวิตไม่หยุดไม่มีผิด ซึ่งมันก็แสดงให้เห็นถึงความกลัวของเขาที่มีต่อคุณเย่ได้เป็นอย่างดีคนคนหนึ่ง เหตุใดถึงทำให้คนอีกคนกลัวได้มากขนาดนี้ แต่นั่นก็ทำให้เธอได้เห็นถึงสถานะและจุดยืนของเขาได้อย่างชัดเจนหลังจากที่โจวฉิงได้สติ ในใจก็กลับรู้สึกเหมือนมีม้ากำลังวิ่งพล่านไปทั่ว ทำให้เธอรู้สึกสั่นสะเทือนอย่างมากในเวลานี้ เธอก็นึกถึงสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูดก่อนหน้านั้นขึ้นมาได้ แต่ตอนนั้นเธอก็กลับไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะสามารถแก้ไขปัญหาได้ด้วยการกดโทรออกเพียงครั้งเดียวเท่าที่เห็นแทบไม่จำเป็นต้องโทรเลยด้วยซ้ำ อารมณ์เหมือนแค่เขาไอออกมาก็สามารถทำให้หม่าต้านวิ่งมาคุกเข่าเพื่อร้องขอชีวิตได้เลยอย่าว่าแต่เธอเลย ขนาดหลินหว่านหรูเองก็ชะงักไปด้วยเช่นกัน แม้เธอจะรู้ดีว่าเย่เทียนหยู่เก่งกาจมาก แต่ก็คิดไม่ถึงเลยว่าเย่เทียนหยู่จะเก่งกาจได้มากถึงเพียงนี้ต้องเข้าใจก่อนว่า โจวฉินเองก็เพิ่งจะพูดไป ว่าตระกูลไป๋เป
